Inkomen veehouder onder
minimumloon
BURGEMEESTERSVROU\
HIELD UITVERKOOP
GEROUTINEERD PHILIDOR
PAKT LISSE HARD AAN
Hardlopers
duinen aan
Valkenburgse ambtenaren I
verhuizen naar kasteeltje 1
in
werken in de
de marathon
Voorlichtingscommissie Rijnstreek-Zuid gaat gewoon door
LEIDSE COURANT
PAGINA 5
Onaanvaardbaar op deze manier verder te werken
(Van een onzer verslaggevers)
HILLEGOM - Voorzitter J. H.
Kraakman van de vakbond vee
houders LTB heeft vanmorgen
op de jaarvergadering in Hille-
gom eens temeer de slechte fi
nanciële positie van de veehou
der belicht. Als voorbeeld noem
de hij allereest de verhoging
van de richtprijzen voor melk,
die op jaarbasis met 7,4 procent
is verhoogd, terwijl daar tegen
over een kosten stijging van 9
procent staat. Volgens de heer
Kraakman ligt het arbeidsinko
men in het westelijke weidege
bied op 15.000 gulden per jaar
op pachtbasis. "Aanzienlijk be
neden het wettelijk minimum
loon, verdiend bij een werktijd
van 3100 uur, hetgeen 50 pro
cent meer is dan bij de gemid
delde werknemer."
Het is naar de mening van de
heer Kraakman onmogelijk en
dus onaanvaardbaar op deze
manier verder te werken. Ook
de vooruitzichten voor het ko
mend seizoen uitgegaan
wordt van een gemiddeld ar
beidsinkomen van 24.000 gulden
lijken alleen maar op een
aanzienlijke verbetering, maar
blijven ten enemale onvoldoen
de.
De moeilijkheden waar men in
Brussel voor staat zijn niet zo
eenvoudig op te lossen, maar de
overweging om de veehouder
nog meer financiële verantwoor
delijkheid te laten dragen,
wordt krachtig van de hand ge
wezen. Kraakman: "De ruimte
tussen een basis- en richtprijs
voor de melk houdt al in dat we
deze verantwoordelijkheid reeds
dragen, wat we dit jaar maar al
te duidelijk aan den lijve onder
vinden".
Veel boeren worden direct ge
confronteerd met plannen van
de overheid. Plannen ten aan
zien van de ruimtelijke ordening
en planologie. Ofwel met ruil
verkavelingen die door milieu-
en actiegroepen worden tegen
gewerkt en daardoor lang wor
den opgehouden. De veehouder
voelt zich door dit alles be
dreigd en wordt sterk geremd
bij de aanpassing en ontwikke
ling in zijn bedrijf.
Moeilijk ligt het voor de zoge
naamde middenbedrijven, be
drijven die net niet hebben kun
nen gebruikmaken van de ver
schillende mogelijkheden tot
ontwikkeling, bijv. de rentesub
sidies. Verbetering van deze si
tuatie zal in de eerste plaats
moeten komen door een verho
ging van de prijzen vanuit Brus
sel tot een zodanig niveau, dat
in ieder geval de kostenstijgin
gen kunnen worden opgevan
gen;, maar ook zodanige mark-
tondersteunende maatregelen
dat deze prijzen ook inderdaad
worden gehaald, "als zelfstandi
ge ondernemers is het bijzonder
teleurstellend te moeten consta
teren dat je het onmogelijk nog
langer kunt redden en dat je
voortdurend bij de overheid
moet aankloppen om steun. En
daarnaast zal het voor een aan
tal van onze mensen nodig zijn,
hoezeer je dit als zelfstandige
ook tegen de borst stuit, dat een
bepaalde vorm van toeslagen op
het inkomen nodig is om in het
levensonderhoud te voorzien.
Als de overheid onze prijzen
maar matig blijft aanpassen, zal
het nodig zijn dat de overheid
helpt de lasten te verlichten"
aldus de heer Kraakman.
"En dan denk ik naast belas-
lingfaciliteiten bijvoorbeeld aan
de kosten van de gezondheids
zorg van onze veestapel en de
rundveestapelverbetering. Ook
uitbreiding van betaalbare vrije
tijd zou voor velen van ons een
verlichting betekenen. Maar
voor de werkers in de veehoude
rij zijn het vaak de financiële
consequenties, omdat het be
drijf door moet gaan, die het
bijzonder moeilijk maken. Bij
een zo grote gebondenheid en
zovele arbeidsuren is vakantie
toch geen overbodige luxe-".
COMPETITIE-OVERZICHT LEIDSE SCHAAKBOND
Van onze schaakmedewerker
LEIDEN Het in de eerste klasse van de
Leidse Schaakbond debuterende Zwarte
Pion 1 uit Lisse heeft zijn meerdere moeten
erkennen in het derde tiental van Philidor
3. In een zeer fanatieke strijd, waarin Phili
dor vocht om eerherstel wegens de „smade
lijke" nederlaag tegen Alphen 1 en waarin
Lisse zich probeerde waar te maken, trok
ken de Leidenaars met voorlopig 4 1/2—1
1/2 aan het langste eind. De prognose luidt
6 1/2-3 1/2.
Om de spanning er vooral in te houden keek
Philidor na amper twee uur schaken tegen
een 1—0 achterstand op. Het was Raudenbu-
sch, die zich als een willig lam naar de
slachtbank liet voeren en een verschrikkelij
ke koningsaanval niet kon afweren. De oud-
KNSB-ers van Philidor 3 lieten zich er niet
door uit het veld slaan. Venijnige lopers van
invaller Binnendijk sneden flinke gaten in
de stelling van Van Hal en stukverlies was
niet meer te voorkomen (1—1). Toen stortte
Lisse in: na een oninteressante remise tus
sen Barendse en Ruigrok liepen de routi
niers uit op de groentjes. Freeke had een
toren gewonnen tegen een stuk, elimineerde
enig gevaar in de vorm van vrijpionnen en
won (2 1/2—1 1/2). Snoek—Lemmers was een
partij, waarin beide spelers aan zelfmoord
dachten: Snoek hield het bij een pdging (3
1/2—1 1/2). „Good old" Ketting, de nestor in
Philidor's gezelschap, maakte op hardhandi
ge manier Rosdorff wijs, dat het destijds
onverstandig was geweest, Philidor te verla
ten: 4 1/2—1 1/2. Gedetailleerde uitslagen
Philidor 3—Zwarte Pion 1: 1. C. v. Steen-
wijk—G. v. Dijk afg. (progn. 1/2—1/2), 2. A.
v. Selms—J. Thom Leeson afg. (0—1), 3. E.
Ketting—W. Rosdorff 1—0; 4. P. Selier—J.
Kamps afg. (1/2—1/2), 5. L. Jongsma—J. v.
Dijk afg. (1—0), 6. H. Snoek—J. Lemmers
1—0, 7. W. Binnendijk (inv.>—J. v. Hal 1—0,
8. W. Raudenbusch—O. v.d. Aardweg 0—1,
9. L. Barendse—J. Ruigrok 1/2—1/2, 10. C.
Freeke—G. Lemmers 1—0.
Uitermate belangrijk voor het kampioen
schap in de Leidse Schaakbond is de match
LSG 3 tegen ASC 1 (Alphen).
Ook Alphen is nieuw in de eerste klasse en
startte overtuigend met twee klinkende over
winningen (zie de LC van wo. 19 nov. jl.,
-red.). LSG 3, die bij een 4 1/2—4 1/2 stand
tegen Philidor 4 afbrak en de laatste partij
door arbitrage won, was eveneens ongesla
gen, dus de winnaar zou mede door het
verlies van Lisse 1 met twee matchpunten
voorsprong aan kop gaan. Zo ver is het niet
gekomen. Bij een 2 1/2—1 1/2 stand in het
voordeel van LSG 3 werd de strijd gestaakt
en maar liefst zes partijen moeten worden
uitgespeeld. De punten voor LSG werden
binnengehaald door Heemskerk, die Hey-
nens vanaf de opening in de tang kreeg, en
door Mooyaart na enkele blunders van De
Jong. De Kleynen (ASC) tructe Serdijn, toch
niet op de eerste de beste, op simpele wijze
in de opening (2—1). V. Rijssel en Mechelse
remiseerden. Van de zes afgebroken partijen
staat alleen Piket (LSG) duidelijk verloren,
zodat de stand 2 1/2—2 1/2 reëel is. Van de
andere is werkelijk niets te zeggen en de
strijd tussen LSG 3 en Alphen 1 is zodoende
geheel open. Gedetailleerde uitslagen: LSG
3—ASC 1: 1. A. Schuering—K. Idzerda afg.,
2. T. v. Rijssel—W. Mechelse 1/2—1/2, 3. A.
MooyaartP. de Jong 10; 4. J. Serdijn—iH.
de Kleynen 0—1, 5. L. Verburg—R. de Beer
afg., 6. J. Postma—J. Lambooy afg., 7. E.
Noordijk—J. de Wit afg., 8. P. Piket—N.
Buysert afg., 9. J. Roose—W. Donker afg.,
10. W. Heemskerk—R. Heynens 1—0; totaal
2 1/2-1 1/2.
LEIDEN De voorlichtingscommissie „Rijnstreek-Zuid" is hele
maal niet met haar werkzaamheden gestopt Ze gaat integendeel
gewoon door.
Dat heeft waarnemend secretaris A. Bikker dezer dagen meege
deeld. Hij ontzenuwt daarmee uitspraken van de voormalige voor
zitter van de commissie de heer P. Belt uit Zoeterwoude als zouden
de activiteiten van deze commissie zijn beëindigd. De heer Belt,
zo deelt de secretaris nu mee, heeft zijn uitspraken gedaan zonder
voorafgaand overleg te plegen met het secretariaat van de commis
sie en met de voorbereidingscommissie. Bovendien, zo deelt de
commissie nu mee. behoort het niet tot de bevoegdheden van de
voorzitter om de commissie te ontbinden.
De voorlichtingscommissie ruilverkaveling „Rijnstreek-Zuid" is in
1970 ingesteld namens de Provinciale Directie voor de Bedrijfsont
wikkeling in Zuid-Holland. Inmiddels is er beraad geweest in de
voorlichtingscommissie en overleg gepleegd met de voorbereidings
commissie over doel en taak van de voorlichtingscommissie. Daar
bij hebben alle leden van deze laatste commissie hun verdere
medewerking toegezegd. Aleen voorzitter Belt heeft dat niet ge
daan. Hij is opgevolgd door de heer A. W. Paardekooper die
kandidaat is gesteld door de L.T.B. afdeling Zoeterwoude.
Het is zeer waarschijnlijk dat
de Valkenburgse ambtenaren
volgend jaar zomer gaan ver
huizen naar het mini-kasteeltje
„Villa Welgelegen" aan
't Boonrak. De gemeenteraad
is deze week akkoord gegaan
met de aankoop van de kapita
le villa, waarvan de aankoop
som 485.000 bedraagt maar
waar nog eens ruim twee ton
bijkomt om vooral buiten het
kasteeltje de boel een beetje
op te knappen en voor de in
richting. Honderd procent ze
ker is de verhuizing, die nood
zakelijk is omdat het gemeen
tehuis aan de Hoofdstraat te
klein is geworden, nog niet
Want Gedeputeerde Staten
moeten nog hun goedkeuring
aan het raadsbesluit verlenen.
Maar burgemeester Van
't Wout heeft er goede hoop
op dat G.S. toestemming ge
ven.
Hij vertelde mij gisteren dat
het ook de bedoeling is dat in
het gemeentehuis, dat in totaal
dertien kamers telt, ook het
politiebureau onder gebracht
gaat worden. En ik hoorde dat
ook bekeken zal worden of er
een plaatsje ingeruimd kan
worden voor een Valkenburg-
se Oudheidskamer. De burge
meester zei mij: „Er zijn wel
een paar mensen in ons dorp
die veel historische gegevens
en oude gebruiksvoorwerpen
verzameld hebben maar er is
nog steeds geen ruimte om dat
allemaal bijeen te brengen.
Misschien dat het er nu toch
van kan komen."
Eind februari is de oplevering
van het kasteeltje gepland,
waarna er een paar maanden
lang opgeknapt moet worden.
Van binnen valt er weinig
meer te doen. De huidige be
woner, de grootimporteur en
-exporteur van dranken A. J.
de Bruyn, heeft acht jaar gele
den, toen hij het kasteeltje
overnam van de Valkenburgse
familie Barnhoom, een ingrij
pende restauratie laten uitvoe-
re Er is toen veel vernieuwd.
Alle muren zijn bewerkt, in
alle kamers werden toen nieu
we plafonds aangebracht en
DONDERDAG 20 NOVEMBER 1975
ook werden de electriciteitslei-
dingen vervangen. EE
„Villa Welgelegen", heeft bin- EE
nen haar muren twee grote EE
etages en bovendien een paar EE
ruime zolders. Er staan ook EE
nog twee torentjes op het kas- EE
teelt je. Op één daarvan staat EE
nog steeds de originele wind-
vaan en op de ander stond
vroeger een koperen bel, maar
die is er in de oorlog door de EE
Duitsers afgehaald. De be- EE
bouwde oppervlakte is bijna EE
duizend vierkante meter. EE
Ik hoorde van de heer de EE
Bruyn, die als werkruimte een EE
gezellige torenkamer tot zijn EE
beschikking heeft, dat een deel EE
van het kasteel in 1730 werd EE
gebouwd en dat er later, in EE
1891, een stuk is aangebouwd. EE
Eigenaar van het kasteel is EEE
ook geweest de dakpannen- en
steenfabrikant Van Oord, die EE
ooit burgemeester was van
Valkenburg. De naam Van
Oord is nu vooral bekend in
Alphen aan de Rijn, waar ook
nog een dakpannen- en steen-
fabriek staat van die naam.
Binnen heoft er dus weinig te
gebeuren maar buiten het kas- =j
teeltje is er nog werk voldoen- EE
de. Belangrijkste klus is de
opknap van de ruim 3400 vier- EE
kante meter tuin, die als een EE
groot groen tapijt het witte
kasteeltje insluit. Maar het EE
groen is slecht bijgehouden en
vooral het lage struikgewas in EE
de tuin staat er verfromfraaid =E
In de grote tuin vallen ook de
twee prachtige lantaarnpalen
op. Eéén daarvan werd tiental-
len jaren geleden daar ge-
plaatst. De ander is een nage- EE
maakt exemplaar. De maker is =E
de Valkenburgse dorpssmid EEE
Martien van Steyn, de aan de
hand van oude foto's de groen-
gekleurde lantaarn erg knap EEE
copieerde. Dit stukje vakwerk EE
(Van Steyn is nog een van de
weinige smeden die met open
vuur smeedt) is kwalitatief
minstens even best als de ori-
ginele lantaarn, die ook met de
hand is gemaakt en waar ook
veel koper aan te pas is geko-
men. E=
Het is nog niet bekend wat er
met het gemeentehuis aan de EEE
Hoofdstraat gaat gebeuren." j==
Er is nog geen bestemming EE
voor gevonden", vertelde de
burgemeester mij. „Maar het
is bijna wel zeker dat we het
verkopen".
ren. Voordat ik Wim van Gijls-
wijk even laat draven vertel ik
eerst nog wat over de presta-
tiegroep NSL.
De laatste jaren kon ik geen
strand-, bos- of stratenloop lo
pen of ik zag tussen de horden
trimmers en wedstrijdlopers
altijd wel een aantal NSL'ers,
die er dan, gestoken in hun
opvallend gele shirts, een ge
woonte van maakten in de
meeste van die lopen de toon
aan te geven.
De harde kern van de presta-
tiegroep, een man of tien, zou
geen gek figuur slaan binnen
welke atletiekvereniging dan
ook, maar de NSL'ers, die een
paar jaar geleden een hardlo
pend vriendenclubje vormden,
zijn er aan elkaar gehecht en
voelen niets voor een grote
vereniging, zo hoorde ik van
Wim van Gijlswijk.
De prestaties van de groep
zijn inmiddels wel zo gestegen
dat het aantal trainings- en
wedstrijdkilometers de pan uit
springt. Acht of tien kilometer
lopen is voor de NSL'er allang
niet meer voldoende. Vijfen
twintig van hen, bijna de tota
le prestatiegroep, doen nu ook
regelmatig mee aan halve ma
rathons die ze stuk voor stuk
binnen de 1 uur en 25 minuten
„ronden".
Wim van Gijlswijk: „De popu
lariteit van de korte strandlo-
pen is dalende. Het gaat nu
meer in de richting van de
langere afstanden, nu de
storm van het trimmen is ge
luwd."
Nu is het nog de halve mara
thon die de NSL-'ers voor
ogen hebben maar het uiteind
elijke streven, zo hoorde ik
van Van Gijlswijk, is om de
hele marathon te gaan lopen,
een dikke veertig kilometer.
„Dat is nog toekomstmuziek",
zegt hij, „maar alles wijst er
op dat we die kant op gaan
met onze groep."
Zondag houden ze het in ieder
geval nog aan de bescheiden
kant. Er zijn twee afstanden.
De vijf en de tien kilometer.
De inschrijving is vanaf half
tien in café De Duinpoort aan
de Langevelderlaan en de
start is om elf uur pecies. De
NSL'ers die gesponsord wor
den door WINK Textiel Mode,
willen met de netto opbrengst
van deze bosloop wat geld bij
een garen om een aantal trai
ningspakken te kunnen kopen.
Villa Welgelegen, het toekomstige gemeentehuis van Valkenburg.
Onder aanvoering van Noord-
wijkerhouter Wim van Gijls
wijk loopt twee avonden per
week een vaste groep van zo'n
vijfentwintig man zich in de
duinen van Noordwijk vrijwil
lig uit de naad. Heuveltje op,
heuveltje af, sprintje, bergje
klimmen, even opdrukken,
door het mulle paardenpad,
twintig keer door de knieën,
looppas („nog effe volhouwe
manne") en terug naar de ver
zamelplaats, het parkeerter
rein aan de Duindamseslag.
De zweep wordt weer opge
borgen, het zweet komt los.
Maar er valt geen ongetogen
woord. De volgende week wil
len ze weer onder handen wor
den genomen. Want je bent
NSL'er of je bent 't niet. Als
lid van de prestatiegroep
Noordwijkerhoutse Strandlo-
pers ben je min of meer aan
je standing verplicht ontspan
nen tot op de bodem van je
kunnen te gaan.
Vandaag geef ik in mijn ru
briek de jongens van de NSL
even de vrije ruimte. Ze willen
wat aandacht voor een presta
tieloop die ze zondag organise-
Mevrouw Stolwijk bekijkt de stofjes en lapjes die
welfare-verkoop/expositie hebben ingezonden.
licht hebben. Dat zal hem wel
lukken, want hij doet niets
half. Maar het betekent wel
dat ik nu vaak alleen zit. Ge
lukkig is dat binnenkort voor
bij."
De vrouw van burgemeester
Stolwijk toonde zich niet zo
enthousiast over haar nieuwe
woning in Monster. „Het huis
is wel een stuk groter", zei ze,
„maar de ligging valt me wat
tegen. Hier in Voorhout werd
ik 's mergens wakker door het
andere deelnemers aan de
geluid van de eenden en de
kikkertjes maar in Monster
ligt onze tuin aan een drukke
weg. Het is wel even een over
stap van het mooiste plekje in
Voorhout naar Monster maar
je kan nu eenmaal niet altijd
op de voorste rij zitten".
De harde kern van de No ordwijkerhoutse Standlopers
idee die spulletjes tijdens deze
tentoonstelling te verkopen en
de opbrengst te schenken aan
de Zonnebloem in Voorhout."
„Maar dit is echt het laatste
wat ik doe", zei mevrouw Stol
wijk mij, die openlijk bekende
dat ze „met geen stok uit
Voorhout weg te slaan is."
„Steeds weer probeer ik Voor
hout van mij af te zetten", zegt
ze, „maar steeds weer betrap
ik me erop dat dat eerder
gezegd is dan gedaan. „Maar,
voegt ze daar resoluut aan toe,
„over twee weken ben ik echt
weg."
Ik hoorde van haar dat haar
echtgenoot het momenteel erg
druk heeft en nu ook lange
dagen maakt, want hij heeft
nog steeds zijn intrek niet ge
nomen in Monster en komt
elke avond nog naar Voorhout
terug. Gisteravond moest bur
gemeester Stolwijk weer naar
ide opening van een kanarie-
1 pietententoonstelling. „En zo is
het elke avond weer wat", zegt
zijn vrouw. Hij wil in een
week of zes Monster doorge-
Hoewel haar man, de oud-bur
gemeester van Voorhout, al
weer een paar weken hard aan
de slag is in zijn nieuwe stand
plaats Monster, is mevrouw
Stolwijk nog steeds actief in
Voorhout. Ik ontdekte haar
gisteren in de recreatiezaal
van Huize Agnes, waar ze met
veel allure haar waren stond
aan te prijzen bij de bezoekers
van de jaarlijkse welfare-ten
toonstelling ten bate van de
Zonnebloem-afdeling Voor
hout. Mevrouw Stolwijk had
op die tentoonstelling, waar
een groot aantal handwerkjes
te koop worden aangeboden
die door de dames thuis of in
huize Agnes werden gemaakt,
een apart standje ingericht
met speelgoed, verzilverde
schaaltjes, kop en schotels en
nog wat klein spul.
Ze zei mij: „Dat zijn relatiege
schenken die ik in de loop van
de jaren als burgemeesters
vrouw cadeau heb gekregen.
Het is ondoenlijk voor mij om
dat allemaal te bewaren. Daar
om leek het me wel een aardig
