Het gaat Dennis' dwaze dwarrels Basketbat- jaarboek 1974-75 is uit 'Smaakwater' Zaalvoetbal-topscorer Jan van I PAGINA 4 LEIDSE COURANT, ZATERDAG 15 NOVEMBER 1975 Zwaar programma voor handbalteams uit leidse regio Van onze handbalmedewerker Leiden De zaalhandbalteams uit de j Leidse regio staan morgen voor een moei- lijke opgave. Bax/Foreholte gaat in Arn hem haar vierde wedstrijd spelen tegen ESCA. Een geroutineerde tegenstander, maar de Voorhoutse dames zijn beslist niet kansloos. Als deze derde verre uitwedstrijd in winst kan worden omgezet, staat Bax/- Foreholte er bijzonder goed voor, vooral als men het programma van de concurren tie ziet. Maar het zal moeilijk worden. Ook HVS krijgt het moeilijk tegen het Leidschendamse EHC. De Stompwijksen hebben een betere ploeg, maar kwamen desondanks meestal slecht uit de derby- strijd tevoorschijn. Misschien dat zij in de Groenoordhal beter opgewassen zijn tegen de spanningen. De Northa-dames tenslotte, gaan op bezoek bij Westlandia, zonder twijfel een van de kampioenspretendenten. De Noordwijker- houtsen zullen het in de donkere veilinghal van Poeldijk dan ook erg moeilijk krijgen. De grote inzet en bijzonder goede conditie van Northa zullen zij zeker nodig hebben om tot een goed resultaat te komen. In de afdeling liggen de kansen van de Leidse ploegen wat gunstiger. Jong Ade pakt zonder meer de puntjes tegen HEC in de Groenoordhal. Voor MMO is er een iets lastiger opgave, maar toch heeft ze de beste papieren tegen v. d. Voort/Quintus 2. San/Saturnus kan een spannende wed strijd spelen tegen Idem/Hellas 3 met toch wel een licht voordeel, terwijl NIO zeker zal winnen van HEC 2. HW mag blij zijn als het een puntje weet te bemachtigen bij SOS in Den Haag. De dames van Warmun- da kunnen winnen van de MMO-reserves evenals MSV van Forto 2. Bij de heren kan Northa tegen het sterke Hercules bewijzen, dat zij inderdaad in de lift zit. Wij houden het op een puntende- ling. MSV wint in Noordwijk van HMSH. San/Satumus krijgt het niet gemakkelijk tegen CWP maar moet wel kunnen winnen. De derby op bescheiden niveau tussen Rijnstreek en Olyvpia wordt beslist in het voordeel van de Wassenaarders. MMO wint van de Northa-reserves en ook Warmunda moet winnen van San/Satumus 2. Het Voorschotense HW komt eveneens met 2 punten terug van hun bezoek aan Dui noord 2. PROGRAMMA DAMES: LaadL le kl. 13.10 uur ESCA - Bax/Foreholte (Arnhem); Laadl. Se kl. 13.00 uur HVS - EHC (Groenoord). 13.00 uur Westlandia - Northa (Poeldijk); AM. le kL 11.00 uur Jong Ade 1 - HEC 1, 13.20 uur MMO 1 - v. d. Voort/Quintus 2 (Groenoord); Afd. 2e kL 14.00 uur NIO l - HEC 2 (Groenoord); Afd. 3e kl. 16.00 uur SOS 1- HW 1; Afd. Se kl. B 12.30 uur MMO 2- Warmunda 1 (Groenoord), 10.50 uur MSV 1 Forto 2. HEREN Afd. le kL 14.40 uur Northa 1 Hercules 1 (Noordwij- kerhout). 11 50 uur MSV 1 - HMSH 1 (Noordwijk); Afd. 2e kL A 12.40 uur San/Satumus 1 - CWP 1 (5-Meihal); Afd. Se kl. B 14.50 uur Rijnstreek 1 - Olympia 1. 10.50 uur Northa 2 - MMO 1 (Noordwijkerhout). 14.20 uur Warmunda 1 San/Saturnus 2 (Groenoord), 12.10 uur Duinoord 2-HW 1. Van onze basketbalmedewerker AMSTERDAM Tijdens een informele bijeenkomst is gisteravond in Amsterdam het tweede Basketbal-jaarboek ten doop gehouden. Evenals vorig seizoen is dit boek, onder redactie van Mart Smeets met medewerking van een aantal Nederlandse basketbaljournalisten, een document, dat op de boekenplank van de basketballief hebber niet mag ontbreken. Het geeft een volledig overzicht van wat er vorig jaar in de Nederlandse competitie gebeurde. Deels .via interviews (dertig in totaal), deels via "nuttig cijfermateriaal. Verder alles over het Nederlands team. Van de eerste oefen wedstrijd tot en met de laatste partij in Belgrado tijdens de Europese kampioen schappen. Informatie over het Europa Cup-gebeuren en veel foto's. Wat BS Leiden betreft staan er in het Basketbal-jaarboek 1974-'75 on dermeer interviews met Ton Menken, Bob by Heuts en Harry Pappas. Verder alle persoonlijke cijfertjes van Richie Corn wall, Bob Heuts, Ray Bowerman, Harry Stol, Hans van Rooden en alle anderen. Het Basketbal-jaarboek is te koop bij de thuiswedstrijden van alle eredivisieclubs. Ook bij die van Mercasol/Leiden. De prijs is slechts vijf gulden. LEIDEN "Toch heb ik dit jaar al bijna een doelpunt ge maakt. Dat was tegen Ooievaars. Maar die bal werd door een ver dediger met z'n band uit het doel gehaald. Nou ja, die straf schop ging er wel in, we wonnen met 64), maar weer geen doel punt van mij. Dat is toch wel triest. Voor mij zeker. Kijk eens ik vind het niet erg als ze die bal tegenhouden, maar dat ze dat nou ook doen als ik net een doelpunt wil maken, vind ik toch wel vervelend. Ik maak er toch al zo weinig. Gemiddeld schiet ik in een seizoen negen ballen tegen de lat. Met inschie ten erbij dan. Maar als er dan eens een richting doel gaat, waarom dan niet? Dat begrijp ik echt niet". Dennis van de Water. Op zijn achttiende jaar voor het eerst in het eerste. Maar nooit vast, zegt hij zelf. "Bij de oefenwed strijden ben ik er altijd wel bij. Maar als de competitie begint, is het afgelopen. Totdat we in degradatiemoeilijkheden ko men. Dan kom ik altijd terug. En redden we het ook altijd. Alleen dat ene jaar in de derde klasse. Ik was op vakantie, en ja hoor, ASC degradeert. Niet dat het daardoor kwam. Dat niet Maar ja, als je eenmaal aan tradities gewend bent en het loopt fout doordat zo'n traditie wordt ver stoord, moet je haast wel denken dat het daaraan ligt". Trainmeesters "Trainmeesters". Dennis van de Water kan er boeken over schrijven. Doet dat niet. Maar weet wel dat er, bij welke trainmeester dan ook, altijd wel misver standen ontstaan. Misschien omdat hij vrijwel nooit op tijd aanwezig is. Of, om dat hij, als 'ie dan wel op tijd is gearri veerd, weer moeilijkheden met zijn veters krijgt, waardoor die ene trainmeester hem dan toch weer als laatste uit de kleedkamer ziet komen. Dennis van de Water, over de misverstanden bij de di verse oefenmeesters. "Persoonlijk heb ik nooit moeilijkheden met die mensen. Maar op het veld moet het altijd een keer verkeerd gaan. Zoals bij die eerste trainmeester. Later kreeg hij het wel goed door, toen vroeg hij of ik me fit voelde en zette me daarna in de tweede helft in het veld. gang te bespeuren. De eerste keer dat ik te laat kwam, werd ik weggestuurd. Nu hoef ik alleen maar een rondje extra te lopen. De laatste keer kwam ik trouwens op tijd, ik denk dat ik wat ouder word..." Maar ook de "oudere" Van de Water (25 nu) kent geniale momenten. "Laatst stond ik reserve bij het tweede. Ik was toen ge loof ik te laat gekomen. Op een gegeven moment krijgt ASC een corner te nemen. Ik was toch in de buurt,, dus nam ik hem maar. Laat die bal nou direct het doel in draaien. Het telde niet, maar ik was toch wel tevreden..." Van de Water heeft nog andere kanten. Zo is hij bijzonder foto-geniek. "Maar", weet hij zelf, "dat is een kwestie van op stellen. Als er een hoekschop wordt geno men - en er is een fotograaf, dan sta ik echt bij de eerste paal. Een kwestie van routine denk ik". Dennis van de Water. Toch leeft hij voor de sport. Traint vier maal in de week in tensief; tennist en zaalvoetbalt ook nog. En is, ondanks zijn manier van voorberei den nog altijd op het veld een meer dan bruikbare kracht. Zo speelde hij - als spits - vorig jaar vier voorstoppers achter elkaar uit de wedstrijd, terwijl hij ook dit jaar al diverse achterhoedes doldraaide. Die tegenstelling veel trainen, weinig voorbereiden - lijkt erg groot. Maar is dat volgens Van de Water niet. "Juist omdat ik vaak intensief bezig ben, kan je nogal wat aan drank hebben. En daarbij komt dat ik steeds voor de gezelligheid heb ge voetbald. Op deze manier vind ik het het meest gezellig. Vandaar". Typische ASC misschien? "Ja, dat denk ik wel. Bij andere verenigingen zouden die dwaze dwarrels waarschijnlijk an ders worden opgevat..." Maar hier kan het gelukkig. Zoals het bij ASC ook mogelijk was dat je zelf de lij nen "effe" moest witten. En zoals het ook mogelijk was dat een speler die nu in Telstar één voetbalt juist door ASC voor drie belangrijke degradatieduels werd ge schorst Omdat hij niet was opgekomen voor een oefenwedstrijd. ASC is gewoon ASC. En zo moest het maar blijven". En over de volgens hem grootste misvat ting rond zijn figuur. "Elke trainmeester denkt dat ik goed kan koppen. Dat is ook helemaal niet waar. Als ik een bal kop doe ik dat of met m'n neus, of met m'n snor. Maar nooit raak.Een keer bijna wel. Maar toen kwam die bal zo mooi op maat voor, dat ik eerst een stappie ach teruit deed om 'm er fraai in te zweven. En toen was ik toch weer te laat, ging het nog duidelijk verkeerd". GERT-JAN ONVLEE Van onze sportredactie Hij kan wel voetballen.... iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiunuiiniiiiiiiitim LEIDEN Hij is het prototype van de speler die echt alleen maar voor de gezelligheid voet balt. Blijft liever een zaterdag nacht op om "gezellig" wat te drinken, dan dat hij - speciaal voor dat voetbal - vroeg naar bed zou gaan. Presteerde het een keer om 's morgens met kleren aan een kleerhanger het terrein te betreden omdat het te laat was geworden zich "fatsoenlijk aan te kleden". Kwam ook eens in carnaval-tenue/,ook toen het veld op; ook was er geen tijd om zich in de roodzwarte kleu ren te kleden, of zich af te sch minken. Maar speelde wel juist dan zijn beste wedstrijden. Want; hij kan wel voetballen. Verdiende ook in de periodes dat hij in het eerste van ASC uit kwam de nodige bijnamen. "Pin- ch-hitter", "Gouden hoofd", "De Snor" en tegenwoordig eenvoudig "II". "Onbegrijpelijk", zegt hij zelf. Ik kan helemaal niet voetballen. Ik vind het alleen aardig om te doen". ASC overigens ook. Drie wedstrijden nu al, speelt hij in de spits. In die wedstrijden werden vier punten gehaald, negen doel punten gescoord. Goed, zelf scoorde hij niet. Maar nuttig werk, dat werd wel verricht Dennis van de Water, de "smaak water van ASC"De "Snor" mumMiniminluimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimin „Maar daarvoor was het eens een keer gebeurd dat ik hem 's-morgens op de ver keerde rijbaan tegen kwam. Ik wilde hem net waarschuwen dat hij verkeerd reed toen hij ging draaien. Goed, het werd geen botsing, maar op het veld van RVC vroeg hij wel of ik maar weg wilde gaan. "Als je er zo over denkt moet je maar weer naar bed", zei hij. en er was echt niets aan de hand. Ik wilde hem al leen maar helpen". Of die tweede. "Die begreep ik niet. Hij speelde op de training met wiskundige fi guren op dat groene bord en vertelde dan dat we zo moesten voetballen. Nou zeg ik altijd wat ik denk dus ik vertelde dat ik er niets van begreep. Dat leverde ook al weer problemen op". Of die derde: "Daar heb ik nooit moei lijkheden mee gehad. Maar ja, dat kon ook niet. Die had bij zijn andere vereni ging teveel problemen om zich met Van de Waters bezig te houden. Dat werd meer trainen op eigen initiatief. En omdat de lichtinstallatie van ASC niet zo best is, amuseerden we ons uitstekend in de hoe ken van het veld waar helemaal geen licht te bekennen was". En die vierde: "Daar moesten we altijd duinen mee beklimmen. Hij voorop, de rest er achter aan. Tot er een biertje op het spel werd gezet Toen werd hij twee de en zat ik het zaakje rustig op te wach ten. Zoiets wordt dan ook verkeerd opge vat". Vooruitgang Maar de laatste trainmeester heeft Dennis nu aardig door. "Er is duidelijk vooruit- 888883 „Afhankelijk van de ploeg" Van onze sportredactie LEIDEN De wijze waarop Jan van Duyn dit seizoen zjn intrede heeft gedaan in de (officiële) Leidse zaalvoetbalwereld, liegt er beslist niet om. Van Duyn, de student Nederlands die al zo'n vier jaar meedraait in de Universitaire zaalvoetbal- strijd, schoot zijn ploeg Zwaanvogels in de eerste wedstrijd met drie doelpunten naar een 3-0 zege op Wernink, vervolgde met vijf teffers tegen De Tegelhandel (8-3 winst), bleef tegen Swiftft Winkeltje on der zijn normale gemiddelde slechts een goal, tevens de eerste nederlaag voor Zwaanvogels, maar poetste zijn wat ge schonden blazoen tegen Leids kampioen LDWS onmiddellijk weer op. Van Duyn scoorde driemaal, LDWS werd met 5-3 geklopt. Resultaat van dit alles is dat „nieuweling" Jan van Duyn de topscorerslijst van de Leidse hoofdklasse onbedreigd aanvoert met twaalf doelpunten en dat Zwaanvogels dit jaar, nog meer dan in andere seizoenen onder de naam Stormvogels, een serieuze kandidaat voor het kampioenschap van Leiden moet worden genoemd. Jan van Duyn blijft er echter vrij nuchter onder, lacht wanneer er wordt gevraagd hoe het nu komt dat hij die bal er zo gemakkelijk intrapt. „Ik weet het niet. Je bent met zaalvoetbal volledig afhankelijk van je ploeggenoten. Als zij je die bal niet geven, als zij geen combinatie aangaan, kom je nergens. Maar gelukkig zitten er bij Zwaanvogels wel een paar jongens die je knap in stelling kunnen brengen. Een Pim van der Meer, een Gijs Collé, zij zorgen er voor dat ik kan scoren". Het doelpunten maken op zich vindt Van Duyn overigens niet zo belangrijk. Alt hans, het maakt hem niet uit wie ze maakt, als ze er maar in gaan. „Wat mij betreft schiet Pim er de volgende keer tien in, als we maar winnen. Want dat is wel waar. Als ik iets doe, wil ik het ook goed doen. En het doel dat ik en heel Zwaanvogels nu heb, is dat we kampioen worden van Leiden. En dat moet mogelijk zijn. Al spelen Swift en LDWS natuurlijk ook nog altijd een aardige partij voetbal". Evenwicht Na te hebben gezegd dat je „gewoon $e meeste punten moet halen" om kampioen te worden, verklaart Jan van Duyn de redenen van het succes van Zwaanvogels tot nu toe: „Een eerste vereiste van een goed zaalvoetbalteam is dat er een soort evenwicht in de ploeg komt. Dat je een pure verdediger in dat veld hebt staan, een speler die zich alleen maar in de spits ophoudt en daarbij twee goed opkomende spelers. En op dit moment hebben we zo'n evenwicht bij Zwaamvogels. Met Pim van der Meer als echte spits (Van der Meer kwam overigens dit seizoen van LDWS naar de Vogels over; red.) en met een Sjaak Matters als sterke verdediger. En dat verder iedere speler een behoorlijke dosis techniek en spelinzicht moet hebben, is eigenlijk overbodig om te zeggen". Het spelpeil in de Groenoordhal, in de hoofdklasse vindt Van Duyn als 17-jari- ge van UVS naar ADO vertrokken, na drie jaar weer teruggekeerd bij UVS en nu op zijn 24ste (voorlopig) niet meer actief op het veld nog niet al te best. „Maar", weet hij, „zo vreemd is dat uiet. Zo lang de selectie-selers van de topclubs- in Leiden niet in de zaal mogen spelen, kan je dat spelpeil natuurlijk nooit echt omhoog krijgen. Maar ja, ergens kan ik die verenigingen wel begrijpen. De dinsdagavond is bij veel clubs de trainingsavond, daar kom je niet onderuit Maar als het zaalvoetbal nu eens naar woensdag zou worden verschoven, dan zie ik persoonlijk geen problemen meer. Want blessuregevaar en dat soort dingen, daar geloof ik niet zo in. Zeker niet als je ziet hoe er hier in Leiden wordt gefloten. Zelfs op deze, toch gevaarlijke vloer, kom je juist door dat strenge fluiten, maar heel weinig blessures tegen. Trou wens, ook de problemen met Noordwijk zouden minder groot zijn geworden als er op woensdag zou worden gespeeld...." De hoofdklasse, zoals deze nü is ontstaan vijf Leidse en geen Noordwijkse ploegen is naar de mening van Van Duyn geenj ideale. Maar wel stelt hij: „Ik speel wel liever tegen ploegen die ongeveer even sterk zijn. En dat is dit jaar, met Swift, met LDWS en met Tegelhandel in zijn sterkste opstelling wel het geval. Ook voor het publiek is het dan aantrekkelijk dat we zit seizoen drie keer tegen elkaar spe len". En nog eenmaal over het kampioenschap dat „nieuwkomer" Jan van Duyn met Zwaanvogels zo graag zou behalen: „De mogelijkheid is er gewoon. Maar dan moe ten we wel geen punten verliezen tegen Wernink of Tegelhandel; de drie top-ploe- gen zullen tegen elkaar wel ongeveer een gelijk aantal punten halen.-" GERT-JAN ONVLEE

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1975 | | pagina 4