HCKZ kreeg elf strafcorners maar kon niet eenmaal scoren „Lieverdjes" handbalteam misten kracht en ervaring Fiets voor Erik Bloem KAMPONG IN HOCKEYTOPPER STERKSTE Jimmy Connors „eeuwige tweede" NEDERLAAG TEGEN DENEN KWAM TOCH HARD AAN Trio van twintig mille op laatste dag van Duindigt WINNAAR RENTIPKLASSEMENT LEIDSE COURANT 'diikiMyis imi tMri Met een kreet van ontzetting gooit Jimmy Connors zijn racket weg om met beide handen naar zijn hoofd te grijpen. Een beslissing van de jury roept zijn woede op. STOCKHOLM Jimmy Connors, de verliezende finalist van Australië (John Newcombe), Wimbledon (Arthur Ashe) en Forest Hills (Manuel Orantes), heeft gisteren in de eindstrijd van het Grand Prixtoernooi van Stockholm met 4—6, 6—3, 7—5 verloren van de Italiaan Adriano Panatta. De 23-jarige Amerikaan leek veruit de beste kansen te hebben, toen hij in de derde set een vroege doorbraak neutraliseerde voor 44. Panatta ging bij de laatste slagen wisseling van die game onderuit en Connors kwam als een boksscheidsrechter op hem toe om hem uit te tellen. Dit staaltje van intimidatie had echter niet het gewenste gevolg. Panatta, die tweemaal op eigen service met 1540 achter kwam, hield zijn opslag en profiteerde van een moment van onoplettendheid van zijn tegenstander om de set, de partij, de daaraan verbonden 15.000 dollar voor de hoofdprijs en de tachtig punten voor de standenlijst van de Grand Prix in te palmen. De uitslagen: heren enkelspel: halve finales: Panatta (It.)Pa- run (NZ) 6—3, 6—3; Connors (Vs>—Borg (Zweden) 6—2, 7—6; Finale: Panatta—Connors 4—6, 6—3, 7—5. Verforen In het internationale damestennistoernooi in Parijs verloor Betty Stöve in de halve finales met 4—6, 63, 5—7 van de Britse Virginia Wade. In de andere halve finale won de Britse Sue Barker met 6—2, 6—2 van haar landgenote Glynis Coles. Finale: Wad^Barker 6-1, 6-7, 9-7 In het dubbelspel bereikte Betty Stöve wel de eindstrijd. In de halve finales versloeg zij met Francoise Durr (Fr) Barker/- Coles (Gbr): 6—2, 6—1. Het duo kreeg Virginia Wade en Evonne Cawley (Aus), die met 5—7, 6—2, 7—5 van Rosemary Casals en Pamela Te^guarden (Vs) wonnen, als tegenstander. De winst in de eindstrijd was voor Stöve/Dwir Durr 6—0 en 6—3). In het toernooi van Tokio werd Ramirez (Mexico) winnaar door een zege met 6—2, 5—7, 6—3 op Orantes (Sp.) In het herendubbel werden Thung (Ned.) en Solomes (VS) in de kwartfinales uitgeschakeld door Fairlie (NZ) en Amri- traj (India). UTRECHT Als een don kere wolk hing de naam van Ties Kruize boven het hockeyveld in Ut recht waar Kampong en HCKZ elkaar de toppo sitie in de hoofdklasse betwistten. Nog zelden zal het gemis van de langzaam herstellende topschutter zo zijn ge voeld als gisteren. Want nadat de balans was op gemaakt bleek niet al leen dat Kampong met 1—0 had gewonnen, maar vooral dat HCKZ niet minder dan elf strafcorners onbenut had gelaten. Uit de spelsituatie waaruit Ties Kruize doelpunten produceerde als rijpe appels van de boom kwam de Haagse ploeg tegen Kampong zegge en schrijve tot één schot van formaat. Dat kwam op naam van Hans Krui ze die acht keer mocht aanleg gen, de overige drie mislukte inzetten schreef Edo Buma, die weer in de ploeg was gehaald voor de de laatste weken falen de Haje de Lange, op zijn reke ning. Coach Ab van Grimbergen kon dan ook niet meer dan een suikerzoet glimlachje tevoor schijn brengen toen hij na afloop werd- geconfronteerd met het grote manco van zijn huidige formatie. "Ja", zei hij bedachtzaam, "wat moet je daar nou van zeggen. Als je eerste strafcornertrio (met Ties Kruize) wegvalt en ook je twee- .de combinatie (met Kan) niet kan worden gebruikt moet je improviseren. Er waren wat manoeuvres ingestudeerd, maar het kwam er niet uit." drukken, want het mag toch een bedenkelijke zaak worden genoemd dat HCKZ nog steeds geen trio in het veld kan bren gen dat een strafcorner volgens het boekje kan uitvoeren. Slechts eenmaal werd de bal na het aanslaan met de hand ge stopt, waarna dan ook prompt het enige gevaarlijke schot ont stond. De overige tien strafcor ners stopten Buma en Kruieze al of niet met de stick, hetgeen een mislukking werd. In de soms harde en niet op bijster hoog peil staande topper demonstreerde HCKZ vooral in de eerste helft nog wel aan vaardbaar veldspel. Er werden enige veelbelovende aanvallen op touw gezet, maar de afwerk ing liet te wensen over. Onnes, Van Asbeck en Kruize versche nen voor doelman Toft, maar deze kon meester blijven van de situatie. Kampong, dat presta- tiehockey gebaseerd op fysieke inzet hoog in het vaandel heeft geschreven (Van Grimbergen: "Kampong maakt er steeds meer een gewoonte van vrije slagen te forceren met lichame lijk geweld: dat gaat de verkeer de kant op, zo verliest hockey veel aantrekkelijkheid"), was in zijn minder talrijke aanvallen niet ongevaarlijk. De door de sinds anderhalf jaar weer terug gekeerde Edo Buma wat onze ker geleide defensie van HCKZ tastte nogal eens mis. Magnifiek bedenkelijk De Utrechters forceerden in de dertiende minuut hun eerste strafcorner - HCKZ had er toen al drie mogen nemen - die door Paul Litjens evenwel niet werd benut. De tweede strafcorner van Kampong leidde tot een magnifieke kans voor de ploeg van bondscoach Wim van Heu- men. Edo Buma stopte de inzet van Litjens met de voet, waarna het Utrechtse kanon een strafpush mocht nemen. Tot grenzeloze opluchting van de Hagenaars en verbijstering van al wat Kam pong heette plaatste de specia list de bal enige decimeters bui ten het houtwerk. HCKZ handhaafde zijn over wicht, maar de afronding van de aanvallen bleef het zorgen kind. "We misten weer een spel bepaler op het middenveld," stipt Ab van Grimbergen het zo langzamerhand bekende pro bleem van zijn ploeg aan. In die linie verzetten de gebroeders Steens bergen werk, maar hun inbreng ontbeerde inventiviteit. Kampong had bij één van zijn schaarse uitvallen wel succes. Weidema werd op rechts de diepte ingestuurd, zo vrij als een vogel kon hij een harde lage voorzet lanceren die Bolhuis in het ontredderde centrum van de Haagse defensie mocht missen, want Van Ham stond gereed om in te schieten: 1—0. Verforen Dat was tien minuten voor de rust en vanaf dat moment speelde HCKZ een verloren wedstrijd. Kampong groeide, greep bijna volledig het initia tief op het middenveld en legde zich het laatste gedeelte van de tweede helft toe op consolidatie HCKZ poogde vruchteloos nog tot succes te geraken, maar de door Litjens geassisteerde Ut rechtse defensie hield eenvoudig stand. De Haagse verdediging trad aanzienlijk onzekerder op, zodat het niet onmogelijk is dat Buma slechts eenmalig weer in de topelf acteerde. "Ik weet nog niet of ik met deze samenstel ling verder ga," gaf Van Grim bergen te kennen, daarmee toe gevend dat niet alleen de mid denveldbezetting hem nog zor gen baart., maar eveneens de achterhoede, Met de huidige ploeg moet ernstig worden be twijfeld of HCKZ nog een se rieuze gegadigde is voor de titel. FRANK WERKMAN Tijdens deze actie van HCKZ schieten Ron Steens en doelman Dooyer te kort en kan Onnes, de aanvaller van Kampong, doen wat hij wil. De Utrechter Ham scobrt en doelman Dooyer resteert het nakijken. (Van onze sportredactie) WASSENAAR De laatste koersdag van het Duindigtsei- zoen was enorm gezellig en feestelijk. Henk van der Kraats kreeg in de winnaars- ring na de vier rennen bloe men, omdat hij voor de zeven tiende maal kampioen van Nederland was geworden. De 45-jarige Wassenaarse jockey bracht het afgelopen seizoen 27 winnaars over de eind streep. Drie meer dan de Duit se jockey Dieter Weiss. Bloe men en gelukwensen ook voor de schoonvader van Van der Kraats de nestor van de vol bloeds Bertus Riem, die weer kampioen is geworden onder de trainers met 27 winnaars. Maar er was nog meer vreug de op de Wassenaarse baan. Buiten het feit, dat de Rotter damse Erik Bloem kampioen werd bij de leerlingjockey's, zegevierde hij ook in het ren- tipklassement van onze krant. Chef-Sport, de heer Herman van Bergem, betrad voor het eerst in zijn leven de win- naarsring van Duindigt. Aan de kampioen rentips reikte Van Bergem een sportfiets uit. Een geschenk, waarmee Erik Bloem de nodige conditie voor de rennen op peil wil houden. De tweede aankomende in het rentipklassement de vrouw van kampioensjockey Henk van der Kraats kreeg mooie bloemen. Joop van der Touw, de voor zitter van de Reneigenarenver- eniging: „We zijn enorm blij, dat deze krant zoiets doet. Dit is een enorm leuk iets en we hopen dat het gebeuren vol- Erik Bloem heeft zijn fiets en mevrouw Van der Kraats neemt een boeket bloemen in ontvangst. De! uitslag van het rentip-klassement is een feit. gend jaar weer terugkomt". Tijdens het sluitingsfeest in Europa Hotel trad de paardes- portmedewerker van onze krant Arthur van Rijswijk in de schijnwerpers. Hij kreeg van de Eigenarenveremging een gouden pennenset aange boden, als waardering voor de inzet die hij het afgelopen sei zoen voor draf- en rensport getoond heeft. (Van onze paardesportmedewerker) WASSENAAR Duindigt heeft zaterdag de poorten weer gesloten tot half maart. De ba nen Wolvega (zaterdagavond) en Hilversum (dinsdagavond en zondagmiddag) en Nootdorp (woensdagmiddag) krijgen in de winter het rijk alleen. Op de laatste dagen waren de nodige verrassingen. In de vijfde koers die de naam meekreeg van de Platanenprijs meldde zich slechts één deel nemer die het trioformulier goed had ingevuld. Het leverde een vorstelijke uitbetaling van ruim twintigduizend gulden op. De volgorde Lea Bond, Merite H en Milly B stonden borg voor deze uitkering. Ook de laatste, ren van de middag die gewonnen werd door Henk varv der Kraats met Dear Susan bracht iets unieks. Geen van de totospelers had het koppel 8-;16(Dear Susan-Woodfeet's Terry) gekocht, zodat het koppelgeld overging naar de laatste draverij van het Duindigtseizoen. De vier rennen brachten stuk voor stuk span nende strijd op de piste, Feuerglut zegevierde met Dieter Weiss erg knap. Ook de leerling Chris van Deuren met het paard van Stal Geran Sainte Nitouche won op maat. Stal Geran, het eigendom van Ger de Kroes kan terugkijken op een zeer geslaagd seizoen. Stal Dekkers verdiende voor de superslager 137 duizend gulden. s ■■ES! KOPENHAGEN De voorspelbare ne derlaag van de handballers tegen Dene marken is toch hard aangekomen. Het kwaliteitsverschil namelijk werd in tien doelpunten (24—14) enigszins vertekend weergegeven. Die tien treffers waren niet alleen een logisch uitvloeisel van bekende gegevens, maar ook het gevolg van een werkelijk ongelukkige samenloop van -om standigheden. Denemarken versloeg de Nederlandse ploeg, een waarlijk niet slechte mengeling van jeugd en erva ring, in de eerste en de laatste vijf minuten. In de openingsfase werden de blunderende Nederlanders genadeloos op een achterstand van 40 gezet. In de slotminuten scoorde Denemarken nog eens vijf keer om van 19—14 naar 24—14 te springen. Er zijn aanwijsbare oorzaken voor die twee Deense explosies en die liggen meer bij de Denen zélf dan bij de Nederlanders. Nooit is het uitgangspunt voor een Nederlandse ploeg zo ongelukkig geweest. De illusie dat het bereiken van Montreal ten koste van Denemarken eh Spanje zou gelukken, was al vliesdun. Handballend Neder land moest bovendien in het begin van deze week de schok verwerken van het overlijden van coach Heinz Henneberg. Het doodsbericht van de coach viel gelijk met de invitatie voor de wedstrijd te Thisted in de bus. Kennis Rob Janssen, Hennebergs assistent, moest bet beleid op stel en sprong overnemen en werd daarbij gehinderd door een tekort aan kennis van bet Deense topbandbal. Daarom Koos Janssen voor zekerheid en wilde zijn ploeg in het begin behoudend laten spelen. Die tactiek pakte averechts uit. Afgang Er dreigde een volledige afgang. Het pleit voor de Nederlanders dat die lang kon worden afgewend. Op zich een wonder tegen een ploeg die in alle opzichten een slag beter was. Denemarken had in de eerste plaats veel méér varia tie in zijn aanval door Bock, Dahl-Nielsen, Hansen en Pedersen. De Denen hadden bovendien een veel rijkere ervaring. Het ploeggemiddelde van het aantal gespeelde interlandwedstrijden lag per Deen ruim twintig hoger. De werklust van de Nederlanders, geschraagd door wat goede reddingen van Norbart en een opmerkelij ke „terugkeer" van Weerman en Schuurkes gaf de ploeg weer hoop op een dragelijk resultaat. Nederland wilde gehaast, gejaagd zelfs, een nog beter resultaat afdwingen. Een tekort aan ervaring maakte het de Denen gemakkelijk. Als een storm joeg de Deense ploeg door de ontredderde verdediging, die niet alleen de routine ontbeerde, maar ook de pure kracht miste. Die knock-out door de beter geschoolde ploeg zou voorkomen zijn als de rust er op de beslissende momenten was geweest en zou vermoedelijk ook minder pijnlijk zijn geweest wanneer er iets minder roofbouw was gepleegd op de fysieke kracht van bijvoorbeeld Schuurkes en Peter Muyres. Daarvoor Rob Janssen de rekening te presenteren, in een wedstrijd waarin Denemarken niet op de toppen van zijn kunnen heeft gespeeld, is oneerlijk. Rob Janssen: „In de laatste vijf minuten hebben wij willen forceren en teveel risico's genomen. In bijna vijftig minuten is er evenwicht geweest, toen hebben wij gespeeld zoals hét moest. De Denen hebben tot de laatste minuut tempo kunnen maken. Bij ons hebben te veel aanvallen niets opgeleverd. Ik had niet verwacht dat zij zover buiten hun verdedigingslijn zouden komen in het begin. Dat was een blinde gok, waardoor mijn verwachting, een nederlaag met een doelpunt of vijf verschil, geen werkelijkheid is gewor den. Bert Brouwer, vertegenwoordiger van de nieuwe generatie, vond dat de ploeg vooral hardheid miste. „Wij zijn veel te veel lieverdjes. Die Denen spelen geen moment gemeen, maar zij gebruiken hun li chaamskracht wel en op het juiste moment". De doelpunten werden gemaakt: Denemarken: Hansen (3, 32, 35), Dahl-Nielsen (2, 12, 19, 21, 60), Bock (2, 50, §7), Frandsen (43, 55), Pazyj (18), Eliasen (47, 58), Munkager (10, 51), Petersen (5, 7, 36, 58), Holst (9, 31; strafworp). Nederland: Ardesch (28), Bouwer (49), Van Meeteren (6), Muyres (23), Schuurkes (11, 32, 37, 41), Weerman (43, 45, 47, 53), Willemsen (8,13 strafworp) Het Hongaarse herenhandbalteam heeft zaterdag in een kwalificatiewedstrijd voor de Olympische spelen met 24—15 van Zwitserland gewonnen. De ruststand van dit duel was 11—7 Het Poolse nationale team versloeg in Mielec Enge- land'met 42—5 (22—0). Het nationale zaalhandbalteam van Joegoslavië ver sloeg zaterdag in Ljublana Luxemburg met 54—13 (27-5).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1975 | | pagina 18