FC Den Haag was monument van onverzettelijkheid Lex Schoenmaker vierde eigen triomf Historische kwartfinaleplaats in hel van Lens bereikt DONDERDAG 6 NOVEMBER 1975 LEIDSE COURANT PAGCNA 15 Trainer Boskov drukt Lex Schoenmaker aan het hart. De vreugde over de zege en de twee treffers van de Haagse spits is groot. LENS In de uitgelaten sfeer, die de kleedkamer van FC Den Haag na de turbulen te Europa Cupontmoeting kenmerkte vierde Lex Schoen maker zijn eigen triomf. Niet voor niets had trainer Bos kov, meer opgewonden dan ooit, de soms gevierde maar even vaak verguisde schutter op het veld al aan zijn hart gedrukt. Die aparte huldiging was er, omdat Schoenmaker de gevierde maker was van twee doelpunten. Op zich al een veel te weinig voorko mende situatie voor de Hage naar, maar nog opvallender waren de tijdstippen van zijn bekroonde schotkracht. De derde treffer van FC Den Haag, zijn tweede, kwam pas tot stand na een gruwelijke misser. "Normaal ben ik", sprak Schoenmaker verheugd, "op zo'n moment een beetje aangeslagen. Nu zei ik alleen: zonde van die kans. Ik heb al zoveel tegenslag gehad, dat ik er nu wel een beetje aan ge wend ben geraakt". Lex Schoenmaker heeft er, zo verkon digde hij tenminste na de gebeurtenis sen in Lens, nooit aan getwijfeld dat het rendement van zijn dure aankoop flees: doelpunten) zou komen. "Ik wist dat het eenvoudig een keer moest komen". En FC Den Haag trok er met de historische plaatsing voor de kwartfinales volledig profijt van. Toch dacht Schoenmaker na afloop ook wel terug aan dat moment, waarop hij de kans op 3—1 en definitieve zekerheid op simpele wijze, althans zo leek het, miste. "Ik kreeg de bal gewoon op mijn wreef, maar omdat ik te veel naar de doelman keek, schoot ik met mijn hak. Ik had er wel gruwelijk de pee in". Maar Schoenmaker is wel zo ver ver anderd, dat hij na zo'n teleurstellend moment blijft loeren. De beloning kwam met een treffer die voor de derde keer de grote kracht van de counter onderstreepte. Overigens niet helemaal naar de zin van de opge luchte trainer Boskov die in de kleed kamer aldoor verkondigde "niet bang te zijn geweest", maar zich op het veld voor iedereen zichtbaar aan een stuk door had zitten opwinden. "In de rust wist ik natuurlijk", verkondigde de Joegoslaaf, "dat er niets meer kon gebeuren. Toch vond ik wel, dat FC Den Haag af en toe te defensief op trad. Daarom riep ik maar steeds: naar voren. Weg van dat zestien me- tergebied". Misterieus Over de mysterieuze wissel Alberts fi n—Jol was de trainer ook ai, even resoluut "Br» had te veel moeite met Mujica. Hij heeft eigenlijk nog niet genoeg conditie voor zulk soort wedstrijden. Daarom wilde ik hem eruit halen voor Jol. Maar op hetzelf de momente gebaarde Albertsen mij dat hij geblesseerd was en gewisseld wilde worden". Over blessures gesproken, Perazic kon er over mee praten. Hij gebaarde aar zelend naar zijn dijbeen en legde uit dat zich ergens bovenin een gapende vleeswond bevond. Hard als de Joego slaaf is wilde hij er niet teveel de nadruk op leggen. Het was feest, het was feest FC Den Haag was in de kwartfinales en dat moest gevierd worden. Daarom had de ploeg zulk een enorme haast om weg te komen. In de woordenwaterval van Boskov kwamen echter wel nega tieve kanttekeningen voor aan het adres van RC de Lens. "Ik vond", vertelde de trainer met gebruikelijke stemverheffing, "dat het Franse team enorm onsportief heeft gespeeld na dat tweede doelpunt. De scheidsrechter was goed, maar hij had ook rode kaarten moeten uitdelen. Het was dat FC Den Haag zo ontzettend rustig was in die periode, anders was er ongetwijfeld oorlog uitgebroken". Veel feller Boskov had zich even eerder nog veel feller geuit, toen hij wees op de vreemde entourage van het Europa Cupduel in Lens. "Neem die kaartver koop, waarbij FC Den Haag werd vergeten. En het feit dat we gister avond niet eens bij licht konden trai nen. Ik vind dat clubs die op dergelij ke wijze handelen eigenlijk geweerd moeten worden uit het Europa Cup voetbal". Daarmee kan RC de Lens het doen. Verder geen onvertogen woord in de kleedkamer van de zegevierende ploeg. Luister bijvoorbeeld naar Henk van Leeuwen, die ook een aandeel had in de score. "De taktiek van de coun ter heeft gezegevierd. We speelden ge groepeerd voetbal met uitvallen zon der het accent teveel op de verdedi ging te leggen. Dat is goed gelukt". Over de gemiste kansen wilde Van Leeuwen niet spreken. "Als je bij zes kansen drie doelpunten maakt zit je toch goed". De spits van FC Den Haag heeft het laatste kwartier gesold met zijn vaste bewaker. Gesold, omdat hij in elk geval geen enkele twijfel meer had over het eindresultaat". In de laatste vijftien minuten was ik een en al glimlach. Tegen mijn tegenstander zei ik steeds "plus que possible". Henk van Leeuwen genoot en had er alle reden toe, zo vond hij ook zelf. "Wij hebben toch ontzettend hard ge vochten". Gemakkelijker Hard vocht ook Leo de Caluwé, die in de eerste wedstrijd nog enorm veel moeite met zijn vaste man had, maar gisteren heerste. "Het klinkt misschien gek, maar voor mij was deze wedstrijd veel gemakke lijker dan de eerste. Ik was gewend geraakt aan zijn zeer aparte speelwij ze. Curaszek gaat steeds binnendoor en ik had me daar zo op voorbereid, dat ik hem zelfs kon uitlokken. Steeds sneed ik hem de pas af'. In de algemene feestvreugde herinner de Van Vliet aan de soms overweldi gende aanmoedigingen van een chau vinistisch publiek. "Maar daar heb ik totaal geen hinder van ondervonden. Wij hebben wel eens in Griekenland gespeeld en daar was het veel erger". Van Vliet was al met zijn gedachten in de volgende ronde. "Nu graag naar Anderlecht", sprak hij opgewekt Aad Mansveld ging met zijn gedachten, of hij wilde of niet, terug naar de eerste wedstrijd tegen RC de Lens, waarin hij een strafschop miste. "Daar zat ik nog steeds mee. Stel dat we met 1—0 hadden verloren, dan was ik er op aangekeken". In zijn spel was daar niets van te merken. Ad Mansveld was de veldheer als altijd, die voor deze gelegenheid ook voortdurend tot rust maande. "Als ik nog in paniek raak, is het eind zoek. Daarom heb ik de jongens steeds tot rust gemaand". Aad Mans veld was ook de man die voorspeld had dat Schoenmaker twee doelpun ten zou maken. Hij was er minstens net zo blij om als de schutter zelf. En alsof hij droomde, sprak Mansveld zachtjes "toch wel leuk hè, dat ik het nog mag meemaken: FC Den Haag in de kwartfinales". KEES KOOMAN LENS FC Den Haag heeft op een onvergetelij ke manier voor het eerst in de historie de kwartfi nales van de Europa Cup voor bekerwinnaars be reikt. Voetbal van uit zonderlijke klasse ont brak, maar wat het Haagse elftal daarvoor in de plaats stelde was een emotioneel spektakelstuk met het kenmerk van Boskov zelf. Branieach tig en barstensvol mo menten van zeldzame hoogtepunten. RC de Lens kon zich bijna nooit met vollere overgave in het offensief storten, hoe wel de hel van Lens daarom voortdurend vroeg. De angst voor de levensgevaarlijke coun ter van FC Den Haag, die in de eerste helft al voor een dodelijke voorsprong van 1—0 zorgde (de uit slag van Den Haag was 3—2) won het pleit ten slotte. Daarna, toen de machteloze Fransen dankzij een onterechte strafschop, veroorzaakt door Korevaar, het verschil terug brachten, bleef het Haagse mo nument van onverzettelijkheid overeind staan. De barrière om de volgende ronde te bereiken was nog altijd enorm groot en naarmate de ontzettende thriller verstreek verdween de overtui ging bij de Fransen. FC Den Haag kreeg het toen steeds ge makkelijker. Er werden op ba sis van techniek veel duels ge wonnen. Het summum van op luchting ontstond niettemin toen één van die wilde gebaren van de totaal over zijn toeren ge raakte Boskov strikt werd opge volgd. Ondanks de druk van RC de Lens bleef FC Den Haag namelijk pressie uitoefenen. En toen Bres in één van de aller laatste minuten een rush inzette waren zijn naaste verdedigers te uitgeput om de actie af te stop pen. Er ontstond een treffer die nooit meer uit de herinnering van de Hagenaars zal verdwij nen. Zo simpel en zo magistraal werd het probleem van Lens uiteindelijk opgelost Een strak ke voorzet belandde bij de vrij staande Van Leeuwen, die de I bal uiterst kalm doodmaakte en Lex Schoenmaker de eer liet van het succes: 1—3. Er werd amper meer afgetrapt De druk van het meest gevrees de legioen van Frankrijk was niet in staat gebleken FC Den Haag te overrompelen. Integen deel. De vreugde in het Boskov- kamp was onvoorstelbaar. Hij viel het eerst Kila om de hals, liep uitbundig naar Mansveld toe en wachtte daarna minuten lang op een vreugdeteken van zijn oogappel Lex Schoenma ker. De ex-Feyenoorder danste ten slotte met zijn trainer over he\ veld. Een historische mijl paal in het bestaan van die fu sieclub FC Den Haag was een feit Manager Eddie Hartmann: „Het is eigenlijk niet te geloven. We maken plotseling doelpunten bij de vleet. Vijftien treffers uit de laatste vijf wedstrijden is een droomkwestie. Anders kan je het eigenlijk niet stellen". Verschrikkelijk En toch was er angst geweest De verschrikkelijke dreun van RC de Lens in Den Haag (twee treffers in het eerste kwartier) hadden de indruk doen ont staan dat je het maar nooit weet. Het elftal van trainer So maar niet van hem kon losko men, beantwoordde een onbe holpen sliding met een trap te gen de knie. Kennelijk heeft de Brit dit moment onvoldoende overzien want anders was de Fransman onherroepelijk naar de kleedkamer vertrokken. De overtreding was het rood ten volle waard. Vlak daarbij dwong Zuraszek de Joegoslaaf weer tot een stop en dit keer was de overtreding te erg. Pera zic moest zich door Kila laten vervangen. RC de Lens kreeg in die periode toch een bijna belangrijk duw tje in de rug. Korevaar legde zijn aartsrivaal Jankovic nor maal neer, maar tot ieders ver bazing legde Reynolds de bal op de stip. De strafschop miste Mu jica niet: 2—1. Ontzettend In de tweede helft ging de Hel van Lens ontzettend te keer en de druk van Sowinski's elftal werd groter. Vooral in die be- ginminuten schoot Zuraszek twee keer naast en de dreiging van een onheilspellende afloop hing enigszins in de lucht Dat realiseerde Boskov zich ten volle want hij schreeuwde zich schor van woede omdat zijn aanvallers (Van Leeuwen, Schoenmaker en Bres) te gretig wilden meeverdedigen. Een klei ne tegenslag kon dan fataal worden. Temeer omdat FC Den Haag op het middenveld (Ouwe hand - El ie, Kila - Leclerq en Albertsen - Bousdira) de slag verloor en er op de achterhoede een steeds zwaardere druk werd uitgeoefend. Maar Mansveld en doelman Thie redden meestal bekwaam en zelfs hele vrije en uitgespeelde mogelijkheden konden de Fransen niet benut ten. Toch stond FC Den Haag in die periode op scherp en dat bleek onder meer uit het ogen blik toen Ouwehand nodeloos tijd rekte. Rynolds trok alweer een gele kaart te voorschijn. Kernvraag Naarmate FC Den Haag het hoofd steeds koeler hield en de Fransen in ademhalingsmoei lijkheden kwamen tekende een Haags succes zich af. Er was weinig meer aan te doen. De verdediging met Mansveld aan het hoofd was vrijwel steeds overeind gebleven en dat was de belangrijkste kernvraag voor het duel in Lens. Er kwamen nog wel kansen voor de thuisclub maar de we tenschap nog twee treffers voor te staan voorkwam eigenlijk de eerste. Een zeldzame situatie ontstond wel toen Reynolds ver dediger Korevaar een gele kaart gaf. De Hagenaar had de repu tatie nog nimmer met een derge lijke kaart kennis gemaakt te hebben in zijn voetballoopbaan. Het delict dat hij pleegde was dan ook kenmerkend voor die verrassing. Hij rekte tijd met het ingooien van de bal om FC Den Haag nog meer kans op het bereiken van de volgende ronde te schenken. De treffer van Lex Schoenma ker besliste ten slotte over de angst dat je het maar nooit weet FC Den Haag was als een kind zo bhj. HANS bE BRUYN FOTO'S SIMON EN RENÉ SMIT RC Lens: Lannoy; Hopquin, Marie, Winkler, Mujica; Elie, Bousdira, Le clerq; Jankovic, Notheaux, Zuras zek. FC Den Haag: Thie; Mansveld, De Caluwe, Van Vliet, Korevaar; Albert sen, Perazic (Kila), Ouwehand; Bres, Van Leeuwen, Schoenmaker. Scheidsrechter is Reynolds (Wales). Aantal toeschouwers 26.000 (uitver kocht). Lex Schoenmaker scoort gehinderd door een Franse verdediger de eerste Haagse treffer. Het was de inleiding tot een compleet succes. winski moest op eigen kracht tot nog meer in staat zijn. Dat is niet helemaal gebleken, hoe wel het er vooral in het begin naar uitzag dat de wat merk waardige manoeuvre van Bos kov om Albertsen op de gevaar lijke Bousdira en Perazic op spelbepaler Leclerq te zetten, wel eens verkeerd kon uitpak ken. Wat hadden beide midden velders van FC Den Haag de handen vol aan het steeds swit chende duo van RC de Lens. Maar toen al begingen de Fran sen de fout te veel met inzet en te weinig met techniek te opereren. Er ontstonden de wildste tafrelen: De Caluwé pakte Zuraczek en omgekeerd kwam de overtreding nog har der aan. Scheidsrechter Rey nolds uit Wales trad onmiddel lijk streng op en deelde een gele kaart aan de Fransman uit Maar nog waren de over ent housiaste Fransen niet te stui ten. De Uraguees Mujica zette op gevaar van een beenbreuk een meedogenloze charge in te gen Bres. Reynolds deed het af met een vermaning. In die chaotische beginfase werd wel duidelijk dat FC Den Haag in ieder geval ten opzichte van „de schrik" Jankovic geen centje risico nam. Eén les van Korevaar was voldoende. Door dit alles en het grote verant woordelijkheidsgevoel van bijna alle Hagenaars kreeg het ver trouwen op een eervol resultaa- t gestalte. En er werden jubelto nen toegevoegd toen Van Vliet en Albertsen elkaar in een mo ment van helderheid zagen staan en de bal daarna strak werd doorgeschoven naar Lex Schoenmaker die doelman Lan noy niet eens zag staan. Nauwe lijks een minuut later verander de FC Den Haag helemaal in uitbundigheid. De Caluwé en Perazic vonden elkaar op het middenveld en de laatste gaf de bal een beslissend tikje naar Van Leeuwen die niet wachtte net als vlak daarvoor op de reactie van Lannoy. Hij schoof de bal langs hem heen voordat de Fransman zich breed maakte: 0-2. Het was onvoorstelbaar maar waar. FC Den Haag stond met, althans bijna zeker, beide benen in de kwartfinales van de Europa Cupstrijd. Dat idee veranderde FC Den Haag toch enigszins. De wreed ste op de spelers afkomende momenten werden dapper geïn casseerd. Er ging haast niets te ver, hoewel Reynolds zijn hoofd niet verloor. Na een gele kaart voor Jankovic voor het maken van opmerkingen over de lei ding kreeg vooral Perazic het zwaar te verduren. Leclerq, die Henk van Leeuwen passeert op beheerste wijze doelman Lannoy. FC Den Haag leidt met 2-0. Perazic verlaat gewond het veld, nadat hij twee charges heeft moeten incasseren. Een open wond aan het dijbeen is het resultaat.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1975 | | pagina 15