Ontwerp
uw
eigen
sieraad
Als de zenuwen het begeven (I)
Een goede hap
Kort koppie
VOOR DE VROUW
De Diamond Awards
1975 hebben hun weg
weer naar de prijswin
naars gevonden. Zes uit
Japan en zes uit Ame
rika. Engeland en Fran
krijk leverde elk vier
winnaars op, en Cana
da Zweden en Zwitser
land elk één gelukkige.
Aan de hand van de ju
rybeoordeling is 't wel
duidelijk welke kant
het met de sieradenmo-
de uitgaat.
Strakke lijnen zijn favoriet:
de meeste inzendingen waren
geënt op Art Deco (1920).
Kenmerkend is de vierkante
en driehoekige vorm, hoewel
rechthoek en kubus evenmin
ontbraken. Het huidige sie
raad is weinig romantisch,
maar soms erg speels gecom
poneerd bij een categorie ont
werpen waar bewegelijkheid
een rol speelt, en die flonke
ring en lichtstraling aantrekt
Sommige tegenstellingen
zwartwit en donker/licht
doen wat hard aan als bij
voorbeeld de donkere zijden
in een Japanse armband van
malachiet en onyx.
Veel zachter was de eveneens
Japanse gebogen halsketting
van Makiko Murakawa, die
met zijn ontwerp de traditio
nele Japanse ceintuur van ge
verfde elegant vallende snoe
ren in zijn hoofd moet heb
ben gehad. Hij maakte een
collier van wit goud met bril
jant, dat in een sierlijke losse
knoop tot even onder de hals-
kuil valt Een juweel van am
bachtskunst
De Engelsman Victor Ely
zocht het in een collier-ontr
werp van kubusjes, elk be
staande uit ragfijne platina
draadjes, waarin steeds weer
een vierkant geslepen dia
mant was gevat.
De uitreiking van de Interna
tional Awards is een jaarlijks
terugkerend evenement in de
juwelierswereld. Aangemoe
digd door deze creativiteit
schrijft de Federatie Goud en
Zilver een 'Nationale siera-
denprijsvraag 1975176' uit
met als thema het tekenen-
ontwerpen van een draagbaar
sieraad in edelmetaal, even
tueel gecombineerd met edel
stenen en/of andere materia
len.
Amateurs, kunstenaars en
vakmensen kunnen meedoen
om geïnteresseerden op zo
breed mogelijke basis te sti
muleren over sieraden na te
denken, ambachtslieden, edel
smeden en juweliers opdrach
ten te verschaffen op niveau
en creativiteit te bevorderen
door mensen de gelegenheid
te geven hun ideeën blijvend
gestalte te geven. Met 'ama
teurs' worden ook bedoeld
leerlingen van de school voor
edelsmeedkunst in Schoonho
ven.
Vóór 31 januari 1976 moeten
de ontwerptekeningen in het
bezit zijn van de Federatie,
v.d. Spiegelstr. 3, Den Haag.
Per deelnemer zijn drie schet
sen welkom. De jury beoor
deelt welke tekeningen voor
uitvoering in aanmerking ko
men (25—100 stuks). Daarna
mag men het werkstuk eigen
handig maken. Maar ook een
bevriend edelsmid of juwelier
mag het doen. Alle gereali
seerde sieraden worden gëex-
poseerd in het Goud- en Zil
vermuseum te Utrecht.
Eerste prijs 3000.-; tweede
prijs 2000.- en de derde
prijs 1000.- Prijsvraagfor
mulieren te verkrijgen bij bo
vengenoemde Federatie en ju
weliers ter plaatse.
Tiny Francis.
Het Franse Syndicat de la Haute Coiffure, dat dit
jaar zijn 30-jarig bestaan viert, heeft voor seizoen
1975/76 de „Ligne S" verzonnen. Deze wordt
gekenmerkt door een vierkante haarcoupe. Door
over de kruin een scheiding van oor tot oor te
trekken ontstaat een afbakening.
De voorpartij wordt geknipt in een halve maanvorm
over de hele breedte van het gezicht, waarvan de
haarlengte ongeveer 1 2 cm onder de ogen reikt.
Deze kleine dierfiguurtjes kan men bij voor
beeld in de kerstboom hangen. Het zijn echte
blikvangers, want ze schitteren van de paillet
ten. U kunt ze zelf maken, misschien een leuk
kadootje voor Sinterklaas. Het vergt echter
wel even tijd om het knutselwerkje voor el
kaar te krijgen. Aan materiaal heeft u nodig:
dunne geweven, niet rekkende stof, kraaltjes
of pailletjes, een zeer fijne naald, watten en
eventueel wat ijzerdraad.
Teken met een potlood op de dubbelgelegde
stof een figuurtje. Met heel fijne steekjes de
stof op elkaar naaien, maar enkele centimeters
openlaten voor de vulling.
Dan de stof binnenstebuiten keren en met
watten vullen. Vooral niet te vol, want het
figuurtje moet een beetje plat blijven. Hierna
het vulgat dichtnaaien.
Nu kunt u de pailletjes er dakpansgewijs (dus
over elkaar) op naaien. Dit is een precies
werkje, want als u ze willekeurig groepeert
wordt het een rommelig geheel. Naai zo dat
het vorig steekje steeds bedekt wordt door een
volgend pailletje. Naai ze op de stof in rechte
of gebogen lijnen.
Gebruikt u lichtgekleurde pailletten of kraal
tjes, neem dan donkere stof eronder, dat geeft
meer reliëf. Het garen is vanzelfsprekend in de
kleur van de pailletten of kraaltjes.
Ook de kraaltjes worden in regelmatige rijtjes
op het figuurtje genaaid. Rijg ze eerst op een
stevige draad tot een snoertje en bevestig dit
op de stof door om de twee kraaltjes het
snoertje met een kleine steek vast te zetten.
Voor onderdelen, die een beetje stijf moeten
"uitstaan, zoals het kuifje en de poten van het
haantje, rijgt u de kralen aan een dun ijzer
draadje, dat u daarna in model buigt en met
garen aan het figuurtje vastnaait. Niet de hele
stof hoeft bedekt te worden. Soms kan het zelfs
leuk meespelen in het kleurgamma.
Naar „Feestversieringen het jaar rond" van Vic
Sjouwerman en Hetty Paërl; Uitg. „Cantecleer"
BV; De Bilt.
Sieraden-ontwerpers houden wel degelijk rekening
met de mode. Op het pothoedje of mutsje een vierkante
broche met diamant. Om de hals een ketting van
kubusjes. (Victor Ely).
Sieraad-tekening.
Geniaal combinatiesieraad: gele en witte briljanten,
platina en goud waren de grondstoffen voor deze
vierkante armband, die met enkele bewegingen te
veranderen is in drie vierkante ringen (Niimo Yoshiro,
Japan).
Prijs kreeg ook E. Moller (Duitsland) met een collier
van ragfijne staafjes geelgoud, uitlopend in diamant
druppeltjes.
Grote luchtigheid krijgt het kapsel door deze pun-
ten met schuine rand te laten verlopen. Al sugge
reert de coiffure een klein hoofd, de voorpartij
heeft verreweg de grootste aandacht door de
grootste haarconcentratie. De platte kruin van het
kapsel wordt verkregen door de föhnkam.
Modekleuren: kastanjebruine basis, waarop Inter-
Soleil warm of mat ingekleurd. Caramel of cacao
zijn ook goede winterkleuren.
De "R" is weer in de maand, en in oktober betekent dat
"mosselen". Met haar "Zeemeermin-delicatesse" won me
vrouw We ra Nilsen een prijs op de internationale zuivelkoo-
kwedstrijd. Hier volgt het recept:
800 gram kabeljauwfilet
1 theelepel zout
1/2 theelepel witte peper
sap van één citroen
4 eetlepels fijngehakte peterselie
1 dl witte wijn
2 eetlepels boter
1 eetlepel bloem
1 dl room
200 gram mosselen
200 gram verse garnalen
150 gram geraspte belegen Goudse of Edammer kaas.
2 eetlepels paneermeel
1 theelepel paprikapoeder
De in stukken gesneden vis in een beboterde vuurvaste
schaal leggen, zout, peper, citroensap en gehakte peterselie
over strooien. Prik er klontjes boter op en schenk de wijn
erover. De schotel ca. 25 minuten in een op 200 graden
voorverwarmde oven zetten tot de vis gaar is. Meng bloem,
room en visbouillon. Giet dit mengsel over de vis in de
schotel. Verdeel hierover de gekookte mosselen, strooi er de
kaas over heen met daarop paneermeel en paprikapoeder.
Geef het gerecht een goudbruin korstje in de oven. Dien
dit op met rijst en fijngehakte bieslook.
Sedert de laatste werel
doorlog zijn vele medi
sche termen volledig in
geburgerd in onze
spreektaal. Wie heeft er
nog nooit gehoord van
depressie, spanningssyn
droom, zenuwinzinking,
psychische decompensa-
tie, overspanningstoe
stand en stress? Ook
hier geldt het spreek
woord „waar het hart
vol van is loopt de mond
van over".
Inderdaad, de wachtzalen van
de huisartsen zitten voor 60-70
procent vol met patiënten die
zenuwklachten vertonen, de
produktie van zenuwpillen
neemt nog steeds toe de psy
chiaters steken de handen
hulpeloos in de lucht en iede
reen spreekt over het jachtig
karakter van de moderne
maatschappij.
Wat is normaal en wat is ab
normaal? Wat is spanning en
wat is overspanning? Dit is
niet zo gemakkelijk uit te ma
ken. Uiteraard zuilen de span
ningen nog toenemen, zowel in
de gezinnen, op het werk als
op het bredere maatschappe
lijke vlak. De balans van het
leven zal nog verder doorslaan
in de richting van extra-zorgen
en belastende factoren. Het
werk en leven van iedere dag,
het lawaai op de straat, ziekte
van de kinderen, burenruzie,
echtscheiding, ze drukken alle
maal als belastende factoren
op de draad van onze persoon
lijkheid. Bij personen met een
grote ik-sterkte zal de draad
zwaar kunnen gespannen wor
den voor hij breekt.
Maar bij iedereen zal er een
gevoel van belasting, van
spanning ontstaan. Het ogen
blik waarop de draad breekt,
wanneer het spanningssyn
droom een overspanningssyn
droom wordt, is afhankelijk
van de voortdurende wissel
werking tussen het individu en
hei milieu.
Het verschil tussen spanning
en overspanning is niet zo een
voudig. De ziektetekens zijn
meestal dezelfde, met dit ver
schil dat ze bij een overspan
ningssyndroom meer uitge
sproken zijn.
Een praktische houvast is ook
het subjectieve gevoel dat de
persoon heeft t.o.v. zijn eigen
toestand.
Gespannen personen blijven
aan het werk maar ze verkla
ren dat het hun steeds moeilij
ker valt.
De overspannen persoon kapi-
tuleert, jij kan niet meer, hij
staakt de strijd, haalt bij zijn
geneesheer een ziekte-attest en
gaat niet meer werken.
De belasting van het milieu en
de draagkracht van de per
soonlijkheid staan in voortdu
rende wisselwerking. Alle
combinaties die theoretisch
kunnen uitgedacht worden,
vindt men ook terug in de
praktijk. Het komt zelfs gere
geld voor dat de oorzaak van
de depressie niet gevonden
wordt in het milieu. Er zijn
geen bijzondere spanningen.
Alles gaat blijkbaar goed. Het
milieu is neutraal en toch
krijgt de patiënt een zenuwin
zinking. In deze gevallen moet
de voornaamste oorzaak ge
zocht worden in de abnormale
persoonlijkheidsstructuur die,
meestal op erfelijke basis rust
In dit verband denken we aan
de depressies die voorkomen
bij manisch-depressie psycho
se, en bij schizofrenie.
Meestal echter hebben we te
doen met personen die een
broze persoonlijkheid hebben
en daarom reeds overspannen
geraken door moeilijkheden
die een evenwichtige individu
normaal kan verwerken. Er is
dan een wisselwerking tussen
de belasting van het milieu eh
het voorbeschikt terrein van
de persoonlijkheid. Een rela
tieve belasting kan een zwak
ke persoon reeds overspannen
maken. Typisch voorbeeld zijn
de zogenaamde neurotische
personen die aanpassings
moeilijkheden hebben. Ze heb
ben steeds al hun psychische
energie nodig om een broos
evenwicht te bewaren met het
milieu.
Bij iedere nieuwe situatie (b.v.
werkverandering, moeilijkhe
den in het gezin), wordt dit
evenwicht verbroken en kan
de nodige psychische energie
niet opgebracht worden om
zich aan te passen en alzo tot
een nieuw evenwicht te ko
men.
Veel hangt af van de gevoe
lens die de persoon heeft bij
een bepaalde belasting. Nor
maal krijgt men geen zenuwin
zinking als een kanarievogeltje
sterft. Maar indien ditzelfde
vogeltje sinds jaren de enige
levensgezel is van een vereen
zaamd oud vrouwtje op een
zolderkamertje in een grote
stad, dan kan dit een zware
inzinking tot gevolg hebben.
Ook personen met obsessies
hebben vaak depressies.
Ze hebben zich een strak le
venspatroon opgelegd dat ze
moeten eerbiedigen opdat hun
angst niet zou toenemen. Hun
starheid uit zich in stipte uur
regelingen, overdreven net
heid, verzamelzucht, een bij
zondere zorg voor de kleding.
Het zijn dikwijls krampachtige
perfectionisten met veel twij
fels en gewetensbezwaren.
Deze starre levenswijze ver
bruikt al hun psychische ener
gie. Ze verdringen hierdoor
hun angst en hun agressiviteit.
zowel tegen zichzelf als tegen
de anderen.
Een kleine onverwachte extra
belasting door de omgeving is
dan ook voldoende om deze
geestelijk kwetsbare personen
uit hun evenwicht te doen ra
ken.
Ten slotte is er het andere
uiterste. Het betreft volledig
evenwichtige personen die zo
danig onder druk geplaatst
worden dat ten slotte ook bij
hen de draad van de weer
stand breekt
De langdurige spanningen
zoals ziekte, moeilijkheden in
de familie of op het werk on
dermijnen de energiebronnen
en het weerstandsvermogen.
Langzamerhand geeft de per
soon de verweermiddelen op.
Het onharmonisch karakter
van het milieu breekt hun in
casseringsvermogen. Extreme
vormen vinden we in concen
tratiekampen en bij hersen
spoelingen. Maar meestal spe
len meer factoren tezelfdertijd
een rol. Dit maakt de zaak
voor iedereen, de patiënt, de
familie, de geneesheer, de
maatschappij, zo enorm in""
wikkeld.
MEDISCHE RUBRIEK
