Genoeglijk L. K. zondagmiddagcafé Leidse kasteleins zijn het zat "Er is behoefte aanmeer - geloofwaardig - gezag" Onverwacht muzikaal theater van Willem Breuker Kollektief KNAP CONCERT JUDITH JAIMES MAANDAG 27 OKTOBER 1975 LEIDSE COURANT PAGINA 3 Protest zendamateurs Ruim honderd zendamateurs hebben dit weekeinde gehoor gegeven aan de oproep van het actiecomité „27 MC legaal" deel te nemen aan een demonstratieve optocht door Leiden om daarmee de aandacht te vestigen op wat zij noemen „de onrechtvaardige behandeling van de zendamateurs die niet in het bezit zijn van een zendmachtiging en als zodanig het gebruik van zendapparatuur wordt verboden". Verdeeld over zo'n veertig automobielen reden de actievoerders, met hun apparatuur en spandoeken, door de stad. Er deden zich geen onregelmatigheden voor. LEIDEN - Het L.A.K.-zon- dagmiddagcafé ging gister middag van start in de gezelli ge koffieruimte van het L.A.K.-theater. „Ieder die het thuis zitten beu is en van een borrel, spelletjes, muziek en toneel houdt" was uitgeno digd. Dat bleken gister zo'n zestig mannen, vrouwen en kinderen te zija De bedoeling van de initiatief nemers is allereerst een gezel ligheid te creëren, waarbinnen allerlei soorten aktiviteiten goed tot hun recht kunnen ko men. Ze richten zich daarbij niet specifiek op de universi taire bevolking, maar hopen ook ander volk over de vloer te krijgen. In concreto werd er bijvoorbeeld aan bejaarden gedacht Onder hen zijn er altijd wel een paar die het één of ander nummer kennen of kunnen. En als er eenmaal één komt, komen er meer. Oude goocheltrucs, liedjes, sketches, alles is welkom. Daarnaast een gelegenheid om mét je kinderen naar toe te gaan, en en familie vermaakt te worden. En dit op het tijd stip waarop de verveling het grootst is (zondag 16.00-19.00). Buiten de gezelligheid is er geen speciale ideologie van waaruit men werkt „Niet te moeilijk doen in ieder geval". Het geheel wordt uit de losse hand georganiseerd, zodat er op de middag zelf nog allerlei initiatieven ondernomen kun- i worden. Het L.A.K.-zon- dagmiddagcafé zal éénmaal per maand plaatshebben. Steeds weer een andere sectie i het L.A.K. moet de organi satie ter hand nemen. Gevraagd naar de verwachtin gen, of het zal lukken, kreeg ik als antwoord: „Het is alsof je een kroeg ergens begint Het is afwachten". Deze middag had de EnVee Drama voor zijn rekening ge nomen. Het resultaat kan ze ker bemoedigend genoemd worden. Na vier uur druppel de het tamelijk gemêleerd ge zelschap binnen. De kinderen gingen aanvankelijk wat spel letjes doen (ganzeborden, dammen) en tekenen onder lei ding van Tilly Huiberts. Later mochten ze zich gaan verkle- Huibert en Reinier de Mart en Ton Celen spelen en zingen Hollandse volksliedjes in het LAK.-zondagmiddagcafé. den in oude kleren, hoeden en petten. Daartussendoor kregen ze tekenfilmpjes te zien. Intussen konden de ouderen de basisregels van het go-spel machtig worden. Een go-speler legde met behulp van een de monstratiebord één en ander uit. Andere mensen zaten te schaken of te dammen. Het eerste optreden op de uiterst simpele verhoging was van een folkgroep zonder naam, die bestond uit Huibert en Rei nier de Man en Ton Celen. Zij brachten voornamelijk Neder landse volksliedjes, gemakke lijk en zonder grote pretenties. Het paste wonderlijk goed in het ontspannen sfeertje. Voor deze jongens ook een prettig effekt van dit café initiatief: het was hun eerste officiële optreden. Op die manier kun nen mensen die ergens mee bezig zijn, zich af en toe aan den volke tonen. Voor Kees Owejan is dat niet meer zo nodig. Hij heeft al eerder voor publiek opgetre den. Nu zong hij bij de gitaar enige Ierse liedjes. In een hoekje zag ik iemand anders voorzichtig op een ander, man- doline-achtig snaarinstrument wat meetokkelen. Die kant moet het natuurlijk uit De litaraire workshop bracht enige gedichten. Omdat zij onafgebroken aan het werk zijn, zou dat wel eens een maandelijks terugkerend pro grammapunt kunnen worden. Want dat is misschien wel het grootste probleem. Waar haal je steeds weer het potentieel vandaan om van enige optre dens zeker te zijn. Nu was er onder andere nog een vertoning van een filmpje door Neerlandici gemaakt naar de roman Julia van Rhijnvis Feith, die vertoond werd terwijl een paar muzi kanten voor de vuist weg kin derspelen begeleidden zoals zakdoekje leggen en „Zeg Roodkapje waar ga je he nen?". Dat was op het hoogte punt tegen zessen, toen inder daad verscheidene mensen ge zellig iets met elkaar deden. Daarna trok kennelijk het avondeten te zeer, zodat rond half zeven alleen nog wat ini tiatiefnemers rondliepen. Maar zeker niet ontevreden. Iedereen is volgende keer weer welkom om zelf iets te doen of om slechts gezellig aanwezig te zijn. Want dat is, ondanks de mogelijkheid van provocerende optredens, toch een soort voorwaarde. Paul van der Plank LEIDEN Het Willem Breuker Kollektief zou zaterdagavond gedeeltes uit .Anthologie", een muzikaal-theater-stuk, spelen. Dat dat niet doorging, vonden ze zelf niet erg. „De zaal was niet geschikt". De om één uur 's middags verwachte technikus kwam niet. De groep om half acht 's avonds aangekomen meldt: „Dat zijn we helemaal niet gewend." De direkteur van de schouwburg (Hans van Dam) kondigde een gewoon concert aan. Zes mensen verlieten de zaal en kregen hun geld terug. Voor de pauze werd er tamelijk normaal gemusiceerd onder strakke leiding van Willem Breuker. Vaak op maximaal volume. Af en toe roept iemand iets, de pianist (Leo Cuypers) mompelt zijn solo mee en de bassist vertoont sterke neiging theater in zijn spel te doen. De groepsleden staan soli op een relativerende manier te bekijken. De solist doet alsof hij er ook niets aan kan doen. Na de pauze breekt de groep los. Eerst spelen Willem Breuker en zijn mede-saxofonist een conflict over een flesje pils. Willem Breuker draait tenslotte het rietje om bij zijn opponent (nog niet zo leuk). Onverwacht wisselen de muzikanten van instrument: de bassist op drums, de drummer bespeelt met twee vingers de piano en Breuker op bas; Breuker zingt solo (leuk); het lied eindigt in geroep om subsidie: „Ik moet nodig een nieuwe jurk hebben" (erg leuk). De schouwburgdirekteur brengt pils binnen. Tenslotte raakt Willem Breuker in een solo, speelt op een lange toeter en voegt geluiden van hemzelf toe (fascinerend), blaast zonder instrument door, bouwt een relatie met het ding op (nog meer fascinatie), begint een liefdesspel, zijgt op de grond neer en verdwijnt achter de piano, nagekeken door de groep sleden. Vrolijkheid alom. In de toegift barst het kollektief uit in een opgewekt lied: „Eens komt de dag..." Dus toch muzikaal theater vanuit de improvisatie geboren en al improviserend begeleid door de belichting (Carel Alons). De muzikale kant is erg fijn. Het theatrale heeft het stuntelige van absolute amateurs. Maar verheven tot bewuste presentatie is het om te lachen. Nog meer om te lachen zijn de flitsende momenten, die uit het improviseren opschieten (de nieuwe jurk). Het blijft voor de toeschouwers altijd boeiend op het toneel dingen te zien ontstaan. Voor toeschouwers en muzikan ten krijgt iedere afzonderlijke voorstelling zin door de onze kerheid en het onverwachte (het gedeelte na de pauze). Het onverwachte van een nader programma hoort daar zelfs een beetje bij. Ik denk, dat we van een groep als het Willem Breuker Kollektief niet anders mogen verwachten. Men is gewaarschuwd. Paul van der Plank Operette in Rijnlands Een scène uit „Der Bettelstu- dent", de operette in drie bedrij ven van F. Zeil en R. Genée. die de Hoofdstad Operette morgen en woensdagavond onder regie van Alexander Pichler op de planken zet van het Rijnlands Lyceum. Op de foto de jonge sopraan Marga de Boer, die de hoofdrol van Laura voor haar rekening neemt, en routinier Jan Handerson als Symon. Het con cert staat onder leiding van John Kapper. Jack Bow en Hans de Hoog verzorgen de choreografie. Kaarten voor deze operette-voor stelling zijn uiterlijk tot een kwar tier voor de aanvang (20.15 uur) aan de zaal verkrijgbaar. Lezing Mep Diekman in LAK Van een onzer verslaggevers LEIDEN Miep Diekman, be kend schrijfster van kinder boeken, geeft woensdagavond a.s. een lezing in het LAK- theater aan het Levendaal 130. Dit in het kader van de Kin derboekenweek. De organisa tie is in handen van de literai re workshop van het Leids Academisch Kunstcentrum. Aanvang 20.15 uur. OEGSTGEEST - In het kader van de K O- zondagmiddagconcerten in het Groene Kerkje was het gistermiddag de beurt aan de pianiste Judit Jaimes. Met indrukwekkend gemak speel de deze kleine Venezuelaanse het ene meester werk na het andere en was na anderhalf uur intensief musiceren nog vlot bereid en in staat om een drietal toegiften te geven. Zij opende haar recital met twee intermezzi, twee capriccio's en een rapsodie van de Duitse componist Johannes Brahms, die met zijn ro mantische en fantasierijke muziek, met name qua vorm voortbouwt op de klassicistische traditie van Beethoven en Schubert Van Bee thoven zelf volgde hierna de bekende sonate opus 110 met de fuga als laatste deel. Na de pauze speelde Judit Jaimes, op haar verzoek met de ruggesteun van een ventilator- kacheltje de „Five Sonatas of High Grace" van de mij onbekende componist Lecuna. Goede muziek met een hoge moeilijkheidsgraad. Dat laatste geldt zeker ook voor de Sonate opus 28 nr. 3 van de Russische componist Serge Prokofieff, die zij hierna ten gehore bracht Judit Jaimes, leerlinge van Isabelle Vengerova en Rudolf Serkin maakte met dit concert haar internationale faam helemaal waar. K.B. Prof. Tinbergen op reünie Oud-Natzweilers: Strijd wordt aangebonden tegen oneerlijke concurrentievan kantines Leiden "Onze cultuur is ziek. Wezenlijke menselijke waarden worden in toenemende mate on dermijnd: door geweld, door egoïsme van ouders en door ver minderde solidariteit. Er is be hoefte aan meer gezag. Sommi ge jonge mensen voelen dat zelf, anderen ontdekken het pas ach teraf hetgeen een les is om van te leren. Natuurlijk moet gezag geloofwaardig zijn; en daarom zijn er ook grenzen aan het gezag, daar waar het onge loofwaardig was geworden of weer zou worden. Wij kunnen allen meewerken aan een betere toekomst: als opvoeders, als voorbeeld, als onderzoekers, maar vooral als mens". Aldus prof. dr. Jan Tinbergen in een toespraak "Herdenken met het oog op de toekomst" tot de over levenden van het Duitse concen tratiekamp Natzweiler die zater dag te Leiden in het academie gebouw van de universiteit (bol werk van de vrijheid) hun"reu- nie hielden in aanwezigheid van koningin Juliana. Tot hun die "op de rand van het overleven" zijn geweest zei prof. Tinbergen, dat vele nieuwe drei gingen zich sinds de Tweede Koningin bij herdenking Wereldoorlog hebben ontwik keld: opnieuw dreigingen van conflicten tussen grote mogend heden, de dreigingen van ver vuiling, van schaarste aan mine ralen, van honger. "En als derde een dreiging van binnen uit: van een verval van onze eigen cul tuur, van de levenswaarden waaruit wij leven. De dreigin gen van vervuiling en schaarste aan mineralen", aldus prof. Tin bergen, "lijken afwendbaar te zijn. Doch de lacunes in onze kennis zijn groot Hongersnood is al werkelijkheid; de vooruit zichten voor Zuid-Azië en Cen- traal-Afrika zijn somber. Slechts met werkelijk nieuwe ideeën en daden ten aanzien van internationale samenwerking kunnen we iets bereiken". Naar de mening van prof. Tinbergen is de westerse publieke opinie daarvan nog onvoldoende door drongen. De Stichting "Vriendenkring van Oud-Natzweilers" telt leden die tijdens de oorlog in het kamp Natzweiler bij Rothau in de Elzas het vernietigende Duit se kampregiem hebben over leefd. Het merendeel van de ge vangenen vele duizenden heeft het kamp niet levend ver laten. Alleen de chaotische laat ste oorlogsmaanden heeft een klein aantal doen terugkeren. Van de uit gevangenschap te ruggekeerde oud-Natzweilers is tot nu toe meer dan tweederde overleden; van de nog in leven zijnde is ongeveer tweederde in valide: 80 tot 100 pcL blijvend invalide. Zoals de president van de Stich ting, de heer J. Schutrup, zei, hadden de Oud-Natzweilers de stad Leiden gekozen als ontmoe tingsplaats in het jaar van de 30ste herdenking van onze be vrijding. "Van de universiteit die in 1970 de "Cleveringa-leer- stoel" instelde, de hogeschool O Bij haar aankomst bij het Academiegebouw kreeg de Koningin bloemen aangeboden. Uiterst links burgemeester Vis van Leiden. die als symbool van de vrijheid gezien mag worden, zijn wij nu de gast". Tot koningin Juliana zei hij: "Zoals uw moeder, koningin Wilhelmina, ons steeds weer heeft aangespoord het verzet vol te houden, zo heeft u ons in de na-oorlogse jaren eveneens tel kens aangespoord vol te hou den, het geloof in het leven niet te verliezen". De Oud-Natzweilers waren ver der zaterdag verenigingd aan een koffietafel en een diner in Nieuw Minerva. De herden kingsbijeenkomst in het Groot- Auditorium van het academie gebouw werd bijgewoond door o.a. mr. M. Vrolijk, commissaris van de Koningin in Zuid-Hol land, staatssecretaris W. M. Meijer van CRM, burgemeester dr. A. J. Vis en echtgenote, het bestuur van de rijksuniversiteit, functionarissen van de Stichting 1940-1945 en de voorzitters van de Franse, Belgische en Luxem burgse Vriendenkring. In de re ceptiekamer onderhield de Ko ningin zich geruime tijd met een aantal leden van de Vrienden kring van Oud-Natzweilers. (Van een onzer verslaggevers) LEIDEN De café-houders in Leiden zijn het zat. Ze vinden dat ze nu wel lang genoeg met lede ogen hebben toegezien hoe de sport- en bedrijfskantines dé cafe-klandi- zie afromen. Vorige week zijn de kasteleins achter hun onderscheidene tap-kasten vandaan gekomen en hebben in café Aniba de koppen bij elkaar gestoken. In een zeker niet van emotionaliteit gespeende vergadering is daar overeengekomen dat het Leidse gemeentebestuur met klem zal worden verzocht het alcohol-gebruik in sport en bedrijfskantines drastisch te beperken. En omdat men vreest dat die maatregel alleen onvoldoende zal blijken om het bedrijfsre sultaat op een aanvaardbaar ni veau terug te brengen, is nog een tweede voorstel geformu leerd: verlenging van de ope ningstijden, door de week zo wel als in het weekeinde. Te weten tot drie uur in de nacht op vrijdag en zaterdag. En tot twee uur 's nachts op de overi ge dagen van de week. De vergadering in Aniba was georganiseerd door de Leidse afdeling van de ondernemersor ganisatie Horeca Nederland. Een kleine vijftig café-bazen uit de Leidse regio waren aanwezig. Onder hen afdelingssecretaris Henny Schreuder (47) die de wrevel van het horeca-wezen over het gepimpel in vereni- gings- en bedrijfsverband aldus verwoordt: „Het eigenlijke door zakken gebeurt in de kantines. Wij krijgen de heren binnen in het stadium dat ze reeds geheel of althans grotendeels, lam zijn. Dat wil zeggen dat wij de rot zooi mogen opruimen. Een over komelijke zaak in het geval de betrokkene zojuist 60 heeft af gerekend. Maar minder plezie rig als hij dat bedrag in de één of andere kantine heeft verteerd en bij ons alleen zijn laatste borreltje is komen halen". Volgens het Leidse bestuur van Horeca Nederland heeft het schenken van (zwak) alcoholi sche dranken in kantines vooral de laatste vier jaar een hoge vlucht genomen. Men schat de omzet die de café's in en om Leiden als gevolg daarvan der ven op „enkele miljoenen per jaar". Kem van de bezwaren die tegen deze situatie worden ingebracht, is, dat de extra faciliteiten die de kantines genieten vergeleken met commerciële etablissemen ten, bedoeld zijn om een vrucht bare bodem te scheppen voor het verenigingsleven. En niet om op verkapte wijze drink-ge- legenheden te subsidiëren. Voorzitter Wim Visser van de Leidse horeca: „Die faciliteiten zitten hem voornamelijk in tege moet komingen van de fiscus. Ondermeer die belastingvoorde len maken het mogelijk dat voor een pilsje niet meer dan drie kwartjes hoeft te worden gere kend. Welnu, als men bij sport verenigingen tegen die prijs een biertje schenkt vóór en na een wedstrijd en na trainingen, dan kunnen wij daar tot op zekere hoogte in komen. Je kunt in dat geval verdedigen dat het „sa men een glaasje drinken" ver band houdt met het verenigings- doeL Maar als er drie, vier, vijf uur na een wedstrijd nog steeds ge schonken wordt, dan gaat het louter nog om de gezelligheid en heeft het met de vereniging als zodanig niets meer te maken. Volgens ons is er dan heel dui delijk sprake van misbruik van de geboden tegemoetkomingen. En wanneer er de hele dag door en tot diep ih de nacht alcohol verkrijgbaar is, wat ook op gro te schaal voorkomt, dan noemen wij dat: excessen. Zeker als te gen de voorschriften in, zware alcoholische drank wordt geser veerd en als men zich niet stoort aan de wettelijke bepaling, dat aan kinderen onder de zestien jaar helemaal geen alcohol mag worden verkocht. Dergelijke zottigheid is natuurlijk uit den boze". „Tijdens onze jongste vergade* Liberalisme in discussie Van een onzer verslaggevers LEIDEN De Jongeren Orga nisatie Vrijheid en Democratie organiseert morgenavond in res taurant Nieuw Minerva een dis cussieavond over het liberalis me. In een forum onder voorzitter schap van drs. H. Korthals (lid van de Raad van State) zullen zitting nemen mr. W. J. Geertse- ma (commissaris van de konin gin in de provincie Gelderland), dr. H. J. Roethof (lid van de PvdA-fractie in de Tweede Ka mer) en de heer H. Jacobse (fractievoorzitter van de WD in de gemeenteraad van Amster dam). Aanvang 20 uur. Willem Visser: „Gelijktrek ken van de sluitingstijden zal de rust ten goede komen". ben veel begrip ontmoet", zo meldt Visser. Of het Leidse gemeentebestuur ook onverdeeld enthousiast zal reageren op het voorstel om de openingstijden te verlengen, lijkt vooralsnog twijfelachtig. Het aantal klachten van bewo ners van de binnenstad over lawaai- en andere overlast van de café's, is immers nu al erg groot Te verwachten valt dat de binnenstadsbewoners helemóól boos worden als de sluitingstij den ook nog eens naar een uur later worden verschoven. Want dat is de strekking van het voor stel. Enkele uitzonderingen daargelaten sluiten de café's momenteel op vrijdag en zater dag om twee uur en door de week om één uur 's nachts. Wim Visser deelt deze verwachting niet Zijn redenering: „De overlast ontstaat vooral bij het uitgaan van de café's en tijdens de run die daama wordt ingezet op die paar gelegenheden die wel lan ger mogen openblijven, als daar zijn Pardoeza, Club '70 en Sa- mantha's. Als ons voorstel wordt aangenomen, sluiten alle i Leidse café's op een gelijk tijd- I stip. Dat betekent op de eerste J plaats dat niet langer iedereen tegelijk de café's verlaat, maar dat de café-verlaters gespreid over een langere periode naar huis gaan. Ten tweede zal dan de nu gebruikelijke run op Par doeza, Samantha's enzovoort van de baan zal zijn. En mo menteel is juist die stormloop in veel gevallen de aanleiding tot moeilijkheden. Men gaat staan dringen en trappelen om toch maar vooral binnen te komen, lieden die over hun theewater zijn worden niet meer toegela ten, er vallen klappen en dan heb je de poppen aan het da:, sen. Nee, wij zijn er beslist van overtuigd dat gelijktrekken van de sluitingstijden, de rust zeer ten goede zal komen". Willem Scheer ring in Aniba", zo vervolgt Vis ser, „zijn we daarom unaniem tot het volgende standpunt ge komen. In principe, zo is afge sproken, bepleitten we wat be treft de sportkantines volledige afschaffing van het alcoholge bruik, op welk tijdstip dan ook. Drank en sport hebben in de grond van de zaak immers wei nig met elkaar te maken. Alco hol onteert de sport Maar als we dat niet voor elkaar krijgen willen we een beperking van de tijden waarop drank wordt ge schonken tot: a) een uur vóór een sportevene ment tot het tijstip waarop het evenement begint b) de periode waarin pauze wordt gehouden c) een uur lang na de" beëindi ging van een sportgebeuren. Wat de bedrijfskantines aan gaat, hebben we gezegd: daar mogen geen feestjes meer wor den gehouden die niet direct verband houden met het be drijf sgebeuren zelf. Dat betkent dus: geen bruiloften en partijen meer". Het bestuur van de Leidse afde ling van Horeca Nederland zal b. en w. op korte termijn van deze verlangens op de hoogte stellen. Op een positieve reactie heeft men, na een al eerder gevoerd oriënterend gesprek, waarbij ook vertegenwoordigers van de politie en de sportstich ting aanwezig waren, goede hoop. „Onze eerste bespreking verliep uiterst plezierig. We heb-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1975 | | pagina 3