Eddie Gallagher
en Marion Coyle
revolutionairen
Het woonhuis van de familie Herrema in een van de buitenwijken van Limerick.
Werknemers van de Ferenka-fabriek ontvangen hier hun betaalcheques, voordat de fabriek gesloten werd.
LONDEN 3 Okto
ber 1975 is een da
tum, die de familie
Herrema niet gauw
zal vergeten. De fa
milie herinnert zich
precies, dat de nacht
merrie begon toen
een van de vier. zo
nen papa's lege wa
gen vond. Hij stond
niet ver van huis,
met het portier van
de chauffeur half
geopend. Dr. Tiede
Herrema (53) had die
morgen, zoals elke
dag, rond kwart over
acht thuis de auto
genomen om naar de
Ferenka-fabriek in
Limerick te rijden.
In de omgeving van
het lege voertuig viel
evenwel geen spoor
van hem te beken
nen.
Bepaalde tekenen wezen op de
mogelijkheid van een ontvoe
ring. Enkele uren later werd dit
vermoeden bevestigd door een
jonge vrouw met een onmisken
baar Noord-Iers accent, die de
„Evening Press' van Dublin op
belde om de eisen van de kid
nappers bekend te maken.
Dit was Marion Coyle (19), af
komstig uit Ulsters Londonder
ry. Ze is een nicht van Marlène
Coyle (20) die door de Britten
beschouwd wordt als een van de
gevaarlijkste republikeinse ter
roristen. Afgelopen december
verspreidde Scotland Yard over
heel het Britse rijk een portret
van Marlène Coyle, met voor de
politie van alle lucht- en zeeha
vens het verzoek: „Arrest this
girl" (arresteer dit meisje).
De donkerharige Marlène Coyle,
die er op de foto bepaald aan
trekkelijk uitziet, werd toen al
15 maanden gezocht De politie
zegt dat ze medeplichtig is aan
tenminste 59 bomaanslagen.
Opluchting
De „Evening Press" kreeg van
de kidnappers te horen, dat het
leven van dr. Tiede Herrema
CeidócGoivtant
slechts gespaard zou worden als
de regering van Dublin drie be
langrijke terroristen vrij liet uit
gevangenissen van de republiek.
Een van die gevangenen was dr.
Rose Dugdale, de beruchte En
gelse marxiste van rijke af
komst, die een straf van negen
jaar opgelopen heeft voor haar
aandeel in een grote kunstroof
ten behoeve van de IRA in de
Ierse republiek.
Voor Ierse insiders was de
naam Rose Dugdale voldoende
om te weten uit wat voor hoek
de wind waaide. Deze ontvoe
ring was duidelijk het werk van
Eddie Gallagher (27), Rose Dug-
dale's „common law husband";
dat betekent, dat zij niet wette
lijk of kerkelijk getrouwd zijn
en alleen op grond van het ge
woonterecht - omdat ze een kind
hebben - als man en vrouw be
schouwd kunnen worden.
Het bericht, dat Eddie Gallag
her „maar" een Nederlandse fa
brieksdirecteur ontvoerd had,
veroorzaakte een grote opluch
ting in bepaalde Ierse kringen.-
Vóór de kidnapping van Tiede
Herrema koesterde men name
lijk het sterke vermoeden, dat
Gallagher plannen maakte om
een lid van de regering Cosgra-
ve te schaken. Een dergelijke
ontvoering zou een zeer ernstig
politiek probleem veroorzaakt
hebben.
Eddie Gallagher had vroeger al
enkele pogingen gedaan om zijn
geliefde revolutionaire te verlos
sen. Rose Dugdale zit in de ge
vangenis van Limerick. In dit
huis van bewaring bracht zij
tien maanden geleden haar
zoontje Ruari ter wereld. Afge
lopen april pleegde Gallagher
bomaanslagen in drie hotels van
Limerick om de vrijlating van
zijn rode Rose af te dwingen,
maar de Ierse overheid ging
daar niet op in. In februari was
hij erin geslaagd enkele metaal
zagen naar haar gevangeniscel
te smokkelen. Rose wist de sta
ven van haar celraampje bijna
door te zagen. Op het laatste
moment werd ze betrapt.
Het was voor iedereen duidelijk,
dat Gallagher zijn verbeten in
spanningen om de moeder van
zijn zoon te bevrijden, niet zou
staken. Hij stond bekend als een
man van de daad, onversaagd,
koppig en vastberaden. De re
publikeinse zaak, dit wil zeggen
de hereniging van Ierland ligt
hem al jaren na aan het hart.
Voor dat doel pleegde hij
bomaanslagen en roofde hij
banken leeg. Hij speelde sluip
schutter en organiseerde een
massale ontsnapping van gevan
genen.
Zijn liefde voor dr. Rose Dugda
le, die hij voor het eerst ontmoet
had in 1973, speelde daarbij al
tijd een belangrijke rol.
De avonturen van deze boeren
zoon, afkomstig uit het schrale
graafschap Donegal, waren al
tijd bijzonder spectaculair. Hij
speelde geregeld de rol van een
desperado, die alles op het spel
durfde te zetten en meestal wel
een sensationele uitweg vond,
zoals zijn ontsnapping, met 18
andere republikeinse terroristen
uit de gevangenis van het Zuid-
Ierse Portlaoise. Om die stunt
mogelijk te maken, had hij zich
opzettelijk laten arresteren.
Daarna liet hij een muur van de
gevangenis in de lucht vliegen.
Dat gebeurde in augustus 1974.
Sindsdien leefde Eddie Gallag
her primitief en vogelvrij in het
ruige Wicklow-gebergte. Hij
stond aan het hoofd van een
„speciale eenheid" van de voor
lopige IRA en handelde vaak op
eigen initiatief.
De laatste tijd boterde het ech
ter niet meer tussen Gallagher
De revolutionaire dr. Rose Dugdale, die veroordeeld is
wegens de roof van 19 kunstwerken uit het huis van een
miljonair, die een gezamenlijke waarde vertegenwoordig
den van meer dan 20 miljoen gulden.
en het oppercommando van de
IRA, dat hem beschuldigde van
misbruik van vertrouwen. Gal
lagher zou IRA-informatie ge
bruikt hebben om bankroven te
kunnen plegen, waarna hij de
buit voor zichzelf hield. Vier
weken geleden liep hij in West-
Kerry in een IRA-hinderlaag.
Hij wist te ontkomen door duch
tig gebruik te maken van zijn
vuurwapens.
Eigen tekening
Het is vrijwel zeker, dat Eddie
Gallagher de kidnapping van
dr. Herrema voor eigen reke
ning gedaan heeft Een succes
volle afloop van de actie zou de
voorlopige IRA geroemd heb
ben als een heldendaad. Over
mislukkingen wordt echter niet
gepraat: zij zijn slechte propa
ganda voor de republikeinse
zaak.
De vastberaden houding van de
regering Cosgrave, die een zeke
re verbazing verwekt heeft, zal
de terroristen tot nadenken kun
nen stemmen. Dat was trouwens
altijd de bedoeling van Dublin.
Als de regering concessies ge
daan had, zou er geen einde
meer komen aan de kidnappin
gen en zouden allicht ook poli
tieke ontvoeringen gedaan wor
den. De regering Cosgrave heeft
nu getoond, dat ze zich niet laat
intimideren. Haar prestige is
merkbaar groter geworden, ter
wijl de terroristen een toontje
lager zingen.
Dublin mag zich inderdaad ge
lukkig achten, dat het slachtof
fer van dit avontuur een buiten
lander was en geen Ierse politi
cus, wiens kidnapping had kun
nen leiden tot een crisis met
onafzienbare gevolgen. Het vre
selijkste wat Ierland zou kun
nen overkomen is een nieuwe
burgeroorlog. Dublins politiek is
gericht op een vreedzame even
tuele hereniging. Het beseft, dat
Ierland compleet ten onder zal
gaan als aan het bloedvergieten
geen einde komt.
Nadelige gevolgen
Daarom mag Dublin geen duim
breed wijken voor terroristen
zoals Eddie Gallagher, die trou
wens met het opperbevel van de
Voorlopige IRA ruzie had over
de huidige wapenstilstand. Als
man van de daad gaf hij de
voorkeur aan actie, zonder reke
ning te houden met mogelijke
schadelijke gevolgen.
Hoeveel buitenlandse fabrieks
directeuren zullen na de kidnap
ping van Tiede Herrema nog in
Zuid-Ierland willen blijven?
Zelfs de toekomst van Ferenka
in Limerick is een groot vraag
teken geworden. Onderontwik
keld Ierland heeft de buiten
landse industriële vestigingen
hard nodig, maar geen volk ver
staat beter de kunst dan de
Ieren om zichzelf geregeld de
keel open te snijden.
ROGER SIMONS
a
Het raam van het huis in
Monasterevin waarachter
Herrema dinsdagochtend
als gevangene werd ont
dekt.
Even nadat Eddie Gallagher de buitenmuur van de gevangenis van Portlaoise had opgeblazen, begon een groot
scheepse speurtocht naar de ontsnapte IRA-leden.
