Johan Arends:
Werken aan de 99
Keizer: „Het kan maar niet op"
Henk
Theo van Seggelen (UVS):
,,Het blijft gissen"
LDWS
wisselde
Zaalhandbal morgen
van start
Waarheen met het
amateurvoetbal?
ZATERDAG 25 OKTOBER 1975
LEIDSE COURANT
Johan Arends en Henk Keizer. De nieuwe en oude voorzitter van LOWS „broederlijk" bijeen.
Van onze sportredactie
LEIDEN In augustus
van dit jaar voltrok
zich bij LDWS, de
Leidse voetbalvereni
ging die in de laatste
drie seizoenen van de
eerste klasse LVB zo
ongekend snel naar de
tweede klasse KNVB
doorstroomde, vrij
onopvallend eigenlijk,
een bestuurswisseling.
Henk Keizer, de man
die LDWS vijf jaar als
voorzitter diende, ver
trok; John Arends, door
zijn werk twee jaar ge
leden uit Hoogeveen in
Leiden gearriveerd,
nam de hamer over.
Die „hameroverdracht"
vond nogal onopvallend
plaats, een reden daar
voor is misschien wel
de overeenkomsten die
beide figuren duidelijk
hebben.
Zo heeft Keizer nooit
op de naam „voorzitter"
gestaan, en zegt Arends
„Zeg maar Johan". Ook
op het punt „werken" is
een vergelijking snel ge
maakt.
Zelfs als voorzitter be
geleidt Arends nog al
tijd het tweede elftal,
terwijl Keizer voor aan
vang van het gesprek
op het veld vertoefde
„om nog even een af
rastering te repare-
LEIDEN Johan Arends, de nieuwe eerste man,
noemt zichzelf „voorzitter bij gebrek aan een
ander". Het lijkt zo op het eerste gezicht een te
bescheiden zienswijze. Het mag dan zo zijn dat
Arends pas een jaar of twee in Leiden en bij
LDWS is door zijn werk bij Fianciën verhuisde
hij begin 1973 uit Hoogeveen, maar het blijft wel
een feit dat nieuweling" Arends daar in Hooge
veen de nodige bestuurlijke ervaring heeft opge
daan.
Vanaf zijn achttiende was hij bestuurslid van de vereniging
Kerkenveld, de laatste (vijf) jaren zelfs voorzitter. Ervaring die
hij nu na een eerste jaar als algemeen bestuurslid als
voorzitter van LDWS kan en wil gaan benutten.
Arends (29) ambieerde die functie niet echt, zo vertelt hij. „Ik
had in eerste instantie wel mijn bedenkingen. Niet om het
voorzitter-zijn op zich, maar wel omdat ik het voetballen moest
opgeven. Maar er was, binnen de vereniging niemand anders
voorradig. En ook in het kader van de verjonging kwam het
gunstig uit Bij een vereniging die zo snel omhoog is gevallen,
past gewoon een jong bestuur".
Een jong bestuur dat zo weet ook Johan Arends, voor de
opdracht staat LDWS de eerste jaren door een moeilijke periode
heen te helpen. Want is het niet zo dat de kloof tussen het
eerste en tweede elftal gewoon veel te groot is? En dat ook
de jeugd vooralsnog niet voldoende opvolgers voor de topspelers
van nu kan garanderen?
Arends: „Het kan moeilijk worden, daar zijn we ons echt wel
van bewust. Daarom hebben we voor aanvang van dit seizoen
ook gesteld dat we met het eerste op consolideren gaan spelen.
Dat we daarnaast hard gaan werken met de jeugd. En ervoor
zorgen dat die jeugd dan in een jaar of drie vier wel de
kwaliteiten bezit om de spelers die nu in het eerste staan te
vervangen. Dus eerst werken aan de basis, aan de opbouw om
dan daarna te gaan proberen de hoofdklasse te bereiken".
Arends vervolgt: „Als we er in slagen in die drie, vier jaar
met de jeugd dat gat te dichten, dan ben ik ervan overtuigd
dat LDWS zich zeker op dit niveau zal kunnen handhaven. En
dan zonder afhankelijk te zijn van de buitenwacht van nieuwe
spelers uit andere verenigingen.
Om dit alles te kunnen doen, heeft LDWS kader nodig. Mensen
die de club mee omhoog willen helpen. Arends: „We zijn op
de goede weg. De jongens van het eerste trainen nu bijvoorbeeld
al de meeste jeugdteams. Maar er blijft, zoals bij elke vereniging
natuurlijk wel het nodige te wensen over. Zo zou het eigenlijk
natuurlijk nooit mogen dat ik het tweede elftal begeleidt Ik
ben echt niet bang om te werken, LDWS heeft sowieso een
„werkbestuur", maar er zouden meer mensen bewust met de
opbouw bezig moeten zijn".
In trainer Melby Raboen (de opvolger van succesrijke Joop de
Wolf) heeft Arends een man gevonden die zich positief met zo'n
opbouw kan bemoeien. „De inbreng van Raboen is tot op dit
moment gewoon grandioos. Zijn aanpak is geweldig en hij zorgt
onder de spelers ook voor een verschrikkelijk goede motivatie.
Nee, als we zo'n trainer kunnen houden de eerste jaren, geloof
ik zonder meer dat het allemaal wel zal lukken". „Trouwens,
in dit verband met je de spelers natuurlijk ook niet vergeten.
Als de trainer tegen hun zou zeggen „deze week vijfmaal trainen
heren", dan zouden ze dat gewoon doen".
En nog even over dat consolideren: „We gaan uit van handha
ven. Maar dat uitgangspunt houdt niet in dat we promotie ten
koste van alles zullen vermijden. En zoals het nu gaat ziet het
er naar uit dat we toch weer erg hoog gaan eindigen
LDWS: een succesvolle vereniging die moet uitkijken niet juist
door die successen in onoverkomenlijke moeilijkheden te gera
ken.
GERT JAN OWVLEE
LEIDEN Henk Keizer (57) kwam acht jaar
geleden als trainer bij LDWS. De club zat zander
oefenmees ter en Keizer wilde wel inspringen. Niet
zonder resultaat. Zijn eerste jaar als trainer lever
de kampioenschappen voor het eerste en derde
elftal op, het tweede seizoen bracht het tweede
en vierde team de titel. Toen besloot Klaas Httner
het voorzitterschap van LDWS er aan te geven.
Als vanzelfsprekend „Ik wilde in de sfeer
blijven" werd Keizer door de algemene vergade
ring als opvolger naar voren geschoven.
Vijf jaar lang vervulde Keizer deze „dienende functie". En in
Van onze handbalmedewerker
Leiden In de Hoofdklasse en landelijke eerste klasse gaat
morgen alweer de zaalhandbalcompetitie van start. Voor
het rayon Leiden betekent dat alleen Bax/Foreholte.
De Voorhoutse ploeg is ingedeeld bij de noordelijke helft
van Nederland, omdat door de degradatie uit de hoofdklasse
een ongelijke verdeling tot stand kwam. Omdat Bax/Forehol
te de meest noordelijke ploeg van Nederland Zuid was, lag
het voor de hand dat zij bij de noordelijke helft zou worden
ingedeeld. Door de decentrale ligging van Voorhout ten
opzichte van beide helften zullen de dames in ieder geval
weer verre reizen moeten maken. Zondag is al direkt de
eerste verre uitwedstrijd in Deurningen. Tegen DSVD kan
het zeer spannend worden. De Voorhoutsen en Deurningsen
weten niets van elkaar. DSVD is de laatste jaren in de eerste
klasse A, evenals Bax/Foreholte dat was in B, een van de
beter geklasseerde teams geweest Een voorspelling is dus
moeilijk te geven.
De overige teams in het rayon Leiden starten volgende week
met de zaalcompetitie. Zij oefenen nog volop. Vooral San/Sa-
turn us en Northa hebben een druk oefenprogramma. De
nieuwe vereniging, ontstaan uit de fusie tussen Apollo en
San/HVL, organiseert zondag een kennismakingstoernooi in
de sporthal te Oegstgeest Hieraan nemen deel de dames en
heren senioren en de dames en heren junioren. Uit het rayon
Leiden nemen verder deel: Warmunda, HW, MSV, Northa,
Nio en Rijnstreek.
Hazerswoude „Sponsor gezocht A2 Hazerswoudse Boys".
Deze advertentie staat deze week afgedrukt in het in Hazers
woude huis-aan-huis verspreide weekblad Hazetkoerier. Je
vraagt je af: waar moet het heen met het amateurvoetbal?
Met het amateurvoetbal in de laagste regionen. Wat wil in
de ogen van die A2-jeugdvoetballers natuurlijk het geval?
Het „eerste" in speeltenue, beschikbaar gesteld door sport-
huis dit, en in trainingspakken, geschonken door bedrijf dat
En de junioren A in trainingstenue van weer een andere
zaak. Ja, en dan plaats je een advertentie...
die vijf jaar veranderde er ook het nodige. He eerste elftal
beklom met verbazingwekkende snelheid de competitieladder,
de vereniging groeide uit nu zo'n 200 leden en ook op
het gebied van accommodatie, de verbouwing van het clubhuis
gebeurde er veel.
Toch is juist die accommodatie nog altijd een groot probleem
voor de Leidse Vlietbewoners. Henk Keizer, die eerder al een
noodkreet liet horen: „We hebben nu één veld. Voor een tweede
klasser KNVB natuurlijk te weinig. We hebben daarbij sinds
kort een trainingsveld waarop wij, met de overige clubs van
dit complex een paar uur in de week mogen trainen. Maar al
met al houdt het allemaal echt niet over. En het nare van de
hele zaak is dat er voorlopig ook geen hoop is op verbetering.
De Sportstichting wil ons wel helpen, maar de mogelijkheden
om LDWS echt in de lift te zetten ontbreken gewoon".
Het enige wat rest: hoopvol de toekomst tegemoet
blikken
De snelle opmars van LDWS' keurkorps heeft ook op het
sportieve vlak zijn sporen nagelaten. Keizer: „Het tweede elftal
bijvoorbeeld is erg ver achtergebleven. Het gat tussen die twee
selectieteams is nu vier klassen groot. En dat kan natuurlijk
niet...."
In Keizers vijfjarige periode bleef LDWS ook in de zaal
toonaangevend in Leiden. Henk Keizer, over dat zaalvoetbal:
„Ik vind het nog altijd onbegrijpelijk dat de Leidse topverenigin-
gen hun selectiespelers verbieden te zaalvoetballen. Bij LDWS
hebben we dat steeds beschouwd als een goede training voor
op het veld. En het is ook een goede stimulans voor de jongens,
dat ze in die zaal uitkomen. Daar kunnen ze landelijk nog wat
in bereiken".
Terug naar het veld, waar Keizer voor het begin van de
competitie geen kampioenschap van de tweede klasse verwacht
te. „LDWS speelt dit seizoen op behoud, op consolideren. Maar
zoals het nu gaat lijkt het weer anders te gaan uitpakken. Het
kan maar niet op...", verbaast hij zich.
Dat Henk Keizer nu voorzitter-af is, betekent niet dat hij minder
actief zal worden voor LDWS. „Nee, een officiële functie heb
ik nu niet meer. Maar, ik zal wel degelijk bij de club betrokken
blijven. Op wat voor manier dan ook".
En opvolger Johan Arends over zijn voorganger, die overigens
van LDWS een weekeinde-met-vrouw-op-stap heeft aangeboden
gekregen: „Hij is overal goed voor...."
GERT-JAN ONVLEE
Van onze sportredactie
LEIDEN Theo van Seggelens'
kijk op de zaak is geen heldere,
want hoewel UVS troosteloos
onderaan staat in de hoofdklas
se met slechts één schamel punt
uit zes wedstrijden, somt hij en
kel positieve dingen op. Minpun
ten kan of wil hij niet noemen,
daarmee de zaak afdoende als
zou het een speling van het lot
zijn. „Voetbal is voetbal", rest
hem te zeggen. Een uitspraak,
regelrecht ontleend aan de voca
bulaire van het Simplistisch
Verbond. „Ik weet het echt
niet", vult hij, ten overvloede,
aan.
De positieve punten dan maar. Theo van
Seggelen beschouwt ze als bekend zijnde,
maar noemt ze volledigheidshalve toch
maar op. „Een uitstekende trainer, kwali
tatief stuk voor stuk sterke voetballers,
een perfecte organisatie en een goede
trainingsinzet. Wat wil je nog meer? Ja,
punten, dat begrijp ik ook wel. Iedereen
zoekt momenteel naar oorzaken, maar
die blijken moeilijk te vinden. Mis
schien", zo waagt hij dan zelf een poging,
„is het nog steeds wennen aan de com
pleet nieuwe formatie. Uit de krant heb
ik vernomen, dat UVS een speler mist
van het kaliber Désar, maar daar kan ik
natuurlijk moeiljk over oordelen, ik heb
Gerard nooit zien voetballen. Wie weet
voldoen we gewoon niet aan de eisen, die
de hoofdklasse stelt Dat lijkt me echter
sterk, want afgelopen seizoen kon UVS
het toch ook bolwerken en op papier lijkt
UVS toch minder geworden. Het is alle
maal gissen. Het komt erop neer, dat ik
het niet weet".
Over Theo van Seggelen zelf dan maar.
Enige nervositeit valt te bespeuren, zeker
in het veld. Hoe heeft hij de overgang
van LFC naar UVS ervaren?
„Ik ben naar UVS gegaan, omdat ik
weinig zin had om in de tweede klasse
te gaan ronddolen. Bij LFC had ik ge-
proeft van eerste klasse-niveau en omdat
ik zelf meende me gemakkelijk op dat
vlak te kunnen bewegen, voelde ik er
weinig voor om lager te gaan spelen.
UVS was een logische keuze. Ten eerste
wilde ik wel eens proberen of ik het peil
van de hoofdklasse aaa zou kunnen en
ten tweede is UVS een uitermate goed
georganiseerde club. Dat laatste is me
zeker niet tegengevallen; het peil van de
hoofdklasse wel. Tussen eerste- en hoofd
klasse zit meer dan één klas verschil. Ik
kan dus ook zeggen, dat het me vreselijk
meegevallen is.
In de Eerste Divisie wordt heus niet beter
gespeeld. Wat mezelf betreft: ik heb het
er moeilijk mee. Ik ben niet in mijn
normale doen. Het feit, dat je maar blijft
verliezen ondermijnt natuurlijk ook je
zelfvertrouwen. Conditioneel voel ik me
beter dan ooit Desalniettemin is mijn
rendement nihil. Maar dat is niet alleen
bij mij zo, want over de hele linie kopit
er niet uit wat er inzit En dan kom je
automatisch weer terug op de hamvraag:
wat is de oorzaak daarvan?"
Sfeer?
Van Seggelen denkt na. Geloof niet, dat
er bij UVS ten opzichte van vroeger iets
veranderd is ten aanzien van dit punt
„Het is", zo zegt hij, „altijd een .cleane'
bedoeling geweest en wat mij. betreft mag
het zo blijven. Trainen en verder geen
gezeur. Er zijn clubs waar het de gewoon
te is, dat de spelers na afloop blijven
hangen. Bij UVS is dat niet zo. Ik vind
dat uitstekend. Het is altijd zo geweest
en het ging altijd goed. Waarom zou je
de boel forceren. Dat heeft alleen maar
een averechtse uitwerking".
Van Seggelen merkt vervolgens op, dat
hij over twee weken ongetwijfeld meer
had kunnen vertellen. Gaat er verder
niet op In, wil het ongenoegen zo
blijkt uit enige opmerkingen eerst aan
de technische leiding meedelen. Zegt,
dat het niets te maken heeft met zijn
studie, maar alles met UVS en hemzelf.
Hij twijfelt Vertelt over twee weken of
hij nog voetbalt, dan wel gaat ping-pon
gen. „Ik weet het echt niet".
AD VAN KAAM
