Operazangeres Ann Haenen: „De eerste noot is een avontuur" Wat is nu eigenlijk gelukkig zijn? CARPENTERS KOMEN NIET .ucky Luke - „Met Escorte" EN IK EEN BILLY THE KID!) Paulus de Boskabouter De Uitvinder VRIJDAG '4 OKTOBER 1975 LEIDSE COURANT „Ik ben helemaal niet aardig". Ann Haenen en Jan Blinkhof als Alexej, de huisleraar, tijdens de repetitie zonder costuum. In haar jeugd werd Ann Haenen noodgedwongen met haar neus op de zelfstandigheid gedrukt. Na de dood van haar vader als verzetsman in de oorlog (ze heeft hem zelfs nooit gekend) had haar moeder als jong griffier en nu nog een van de weinige vrouwelijke rechters in Nederland de zorg voor haar enige kind. Ann moest al gauw haar eigen boterhammetjes klaarmaken tussen de middag, als moeder een lange rechtzitting had. Maar Ann dopte haar eigen boontjes. En dat doet ze nog. „Ik wil geen impressario, die mij iedere stap voorschrijft", zegt ze, nu ze opera-zangeres is geworden. „Ik zit er zelf wel achterheen". Is het niet moeilijk haar eigen belangen te behartigen?" „Het gaat zo'n beetje vanzelf. Maar ik ben hele maal niet zo makkelijk hoor. Ik ben ook niet aardig. Als iemand me tijdens mijn werk voor de voeten loopt of als ik doodmoe ben, dan zeg ik „donder op". De mensen denken wel eens dat je er kómt, als je aardig bent. Aardig zijn heeft helemaal geen zin. Ze vinden je goed of ze vinden je niet goed. Ik zou niet eens een rol willen hebben, alleen maar omdat ik overdreven vleie rig zou zijn geweest en ik niet op m'n kwaliteiten was uitgekozen. Ik ben wel iemand die haar eigen zin doet, al is het ten koste van een ander". Ann heeft een blank gezicht met sprekende bruine ogen. Het lange rossige haar geeft haar iets van een Ierse. Een jonge vrouw in lange broek en trui en met een stem als een berg stroom. We hebben een gesprekje in de kleedka mer van het Circustheater in Scheveningen, waar op 16 oktober „De Speler" in première is gegaan een opera van Dostojevski met muziek van Pro- kofjev, begeleid door het Utrechts Symphonie Orkest en uitgebracht door de Nederlandse Ope ra. Ann Haenen speelt daarin de hoofdrol van Pauline, het achternichtje van een Witrussische generaal. Op het toneel zijn de reperities aan de gang; ze hoeft een paar scènes niet op te komen. „Het begon allemaal met een verfoeide pianoles. Ik had een enorme hekel aan pianospelen, maar nu ben ik blij dat ik heb doorgezet. Bij het repeteren begeleid ik mezelf thuis". Ook op haar artistieke leven is een bepaalde ervaring van doorslaggevende betekenis geweest. „Op mijn twaalfde jaar hoorde ik Gré Brouwestein zingen in Ai'da. De volgende dag was het thuis allemaal Aïda. Niemand vond het mooi, behalve ik. Maar ik bleef het zingen en ik wist, dat ik aan de opera wilde. Sinds die tijd ging mijn moeder met me naar alle opera's door het hele land". Na haar eindexamen gymnasium haalde Ann Haenen het einddiploma conservatoirum voor zang en kreeg meteen een aantal kansen: ze gaf liederenavonden in Oostenrijk en Frankrijk, leer de Russisch en werd gevraagd om in de grote zaal van het Concertgebouw in Amsterdam liede ren van Tsjaikovski te zingen. Met de experimen tele opera Scaravée zong ze voor de televisie en in het Kurhuas. Ze trok met het Nederlands Danstheater door Europa (Rome, Parijs, Londen, Berlijn, Budapest, Lissabon) als enige zangeres met twee dansers in „The solo for one voice". Vindt Ann Haenen zich een geslaagd meisje? „In dat opzicht kun je alleen vergelijken met ande ren. In Nederland kun je zeggen, dat iemand van mijn leeftijd (31) verder is dan ik". „Het belangrijkste in het leven vind ik datgene te doen wat je zelf wilt doen en je daar niet van af te laten leiden. Ik had bijvoorbeeld ook in de populaire muziek kunnen gaan. Ik had een uitgesproken moderne zangeres kunnen worden. Maar ik wil alleen dingen zingen die ik zelf mooi vind". Ann voldoet onvoorwaardelijk aan haar eigen strenge eisen. Ze duldt geen surrogaten en zwoegt soms uren op een noot. „Maar dat doet iedereen", vindt ze. In haar vak blijft geen oppervlakkigheid onge straft Wat doe je als je verkeerd inzet? „De eerste noot is een avontuur. Je kan er ook uitraken. Maar dan zing je gewoon door. Dan kom je er vanzelf weer in. Meestal wordt dat niet gemerkt. In een vreemde taal tenminste niet; in het Nederlands wordt het moeilijker. Maar het komt bijna niet voor. Je merkt het trouwens wel aan de dirigent, die trekt een vies gezicht". Dan komt een oproep door de microfoon. „Mag ik iemand voor het doek hebben, de tweede opkomst van oma. „In die scène treedt ook Ann weer op. Ze loopt naar het toneel door de kale gang, Ann Haenen die zich veel zal moeten ontzeggen en soms erg eenzaam zal zijn. Maar dat is het vak. En voor haar een zielsvervulling. Vanmiddag krijg ik bezoek. Dat gebeurt natuurlijk wel eens meer, maar deze keer is het toch een beetje anders dan anders. Ik zit er dan ook nogal mee in mijn maag. Het ge beurt ook niet alle dagen dat een span elfjarigen je komt interviewen, waarbij je nogal indringende vragen gesteld worden. Je krijgt dan het pro bleem: hoe vertel ik het die kinderen? En dat „het" is het hem nou net. Het gaat me daar eventjes over dingen waarmee je zelf amper klaar bent. Wat dacht u bijvoorbeeld over de eerste vraag: Wat verstaat u eigenlijk onder geluk? Geef daar eens antwoord op, en dan ook nog zo dat het voor deze leeftijdsgroep te begrijpen is. Weet u precies te omschrijven wat geluk is? Ik vind het zoiets ongrijpbaars, zo meilijk te de finiëren. Geluk is zo verschrik kelijk persoonlijk. Wat voor de een geluk is, is voor de ander soms een ramp. Mooi weef met vakantie? Heerlijk voor mij, maar voor de boer die zijn land ziet verdrogen? Een nieuwe baby? Voor mij per soonlijk het fijnste wat er is maar is dat voor iedereen zo? Een pianoconcert van Beetho ven? Voor de een een toppunt van verrukking, voor de ander een stomvervelend lawaai. Al leen zijn? De een vindt het heerlijk, de ander voelt zich verschrikkelijk eenzaam. Zo zou je allerlei situaties kunnen noemen, waarbij de een zich wel en de ander zich niet ge lukkig voelt. Zou geluk niet dit zijn: het evenwicht tussen de behoefte van de mens en de vervulling van die behoefte? Die behoefte aan geluk is in ons als een niet te stillen hon ger, wat we ook proberen er aan te doen. In wezen is ons hele bezig zijn van de vroege morgen tot de late avond een jacht op geluk, al hebben we dat zelf niet in de gaten. Waar om eet je? Omdat je je met een volle buik lekker voelt. Waarom drink je? Waarom rook je? Waarom wil je wat moois hebben om aan te trek ken? Waarom wil je een kleu- ren-t.v. en waarom wil je een auto? Of een brommer als je zestien bent? Waarom kijken we zo veel en zo graag in de spiegel en proberen we met allerlei middelen ons uiterlijk te verfraaien? Waarom willen we als maar meer geld verdie nen? Je rent je zo nu en dan gewoon uit de naad om toch maar alles te kunnen graaien wat er onder je bereik lijkt te zijn. Soms heb je de illusie dat je het geluk eindelijk te pak ken hebt, totdat het weer wijkt en je opnieuw met lege han den achter het begeerde geluk aan gaat draven. Het dwaze van al dit soort ondernemin gen is dat je op die manier het risico loopt achter de verkeer de dingen aan te rennen, die in wezen niets met dat geluk te maken hebben. Wij worden zo ontzettend geïndoctrineerd wat dat betreft, denk alleen maar eens aan de reclame. Zelfs het gebruik van een be paald soort tandpasta lijkt op een gegeven moment onont beerlijk, om over het nieuwste type koffiezetautomaat, auto, wasmachine, koelkast, droom- keuken, enzovoorts maar te zwijgen. En dan heb je daar nog de deodorants, de sham poo's, de buitenlandse vakan ties, de speedbootjes en dat bepaalde soort sherry... Bij dat laatste zou het natuurlijk wel wenselijk zijn als je daar het bijr rissende decor ook gele verd kreeg, te weten de mooie juffrouw (in mijn geval na tuurlijk de mooie meneer), de luxe villa en de open haard met het knisperende houtvuur. Ja ja. Ik neem aan dat de bijbehorende kater navenant zou zijn, waarmee de hele ge schiedenis weer van voren af aan kan beginnen... Daar zit ik dan helemaal al leen met de kinderen en de vragen. Ze lepelen ze keurig op een rijtje op, het papier in de hand. Ik probeer de vragen op henzelf terug te spelen, wat maar gedeeltelijk gelukt. „Wat verstaat u eigenlijk onder ge luk? Gelooft u in het geluk? Vindt u dat het geluk in u zit? Maakt geld gelukkig? Bent u gauw tevreden? Als anderen gelukig zijn bent u het dan ook? Zijn buitenlanders hier gelukkig? Zijn de Basken in Spanje gelukkig? Als u een neger was zou u dan gelukkig zijn? Denkt u dat de blanken gelukkig zijn als ze gescheiden van negers leven? Denkt u dat de droom van Maarten Luther King werke lijkheid kan worden?" „Dat is de laatste vraag, weet ik. Nou, we hebben er ons allemaal keurig doorheen geslagen. Maar ik vergis me. Er komt nog een vraag op precies de zelfde toon, met precies dezelf de intonatie: „Waar kan ik het toilet vinden?" Alsof het zo opgelezen werd van het pa pier. Zoals bij de andere vra gen wil ik even pauzeren om het antwoord zo goed mogelijk te formuleren. Dan dringt het ineens tot me door wét er eigenlijk gevraagd werd. Ik schiet in de lach, maar weet die ogenblikkelijk te verber gen als ik het. benauwde ge zichtje van het kind zie. Kom maar gauw", zeg ik zo gewoon mogelijk en loods haar naar het bekende vertrekje bij de voordeur. Even later komt ze opgelucht tevoorschijn. „Ben je nou gelukkig?" vraag ik. Het kind lacht maar wat, niet helemaal begrijpend. Veemarkt Utrecht (23 okt) - Aanvoer: totaal 5660, weekaanvoer 6170, runde ren 1097, vette kalveren 15. graskalve ren 119, nuchtere kalveren 775, scha pen en lammeren 2409, varkens boven 100 kg 389. biggen 794, bokken en geiten 62, slachtrunderen 675. Prijzen: (in guldens) slachtkoeien (resp extra. 1e. 2e en 3e kwal.) 6,50—7,15 5,90-6,45, 5,10—5,40, 4.65—4,95, stie ren 6,45—7.50. worstkoeien 3,60—4.60, vette kalveren 4,60—5,50, nuchtere kal veren 1,40—1,75, slachtzeugen (resp. extra. 1e, 2e en 3e kwal.) 2,80-2,85. 2,75—2,80, 2,70-2,75, 2,65-2,70, slachtvarkens (resp. extra, 1e, 2e en 3e kwal.) 3,00-3,05, 2,95—3,00, 2,90—2,95, 2,85-2,90, melk- en kali koeten 1400—2450, kalfvaarzen 1360—2050, vare koelen 1175—1775, pinken 850—1250, stieren 1650-2600, graskalveren 525—975. nuchtere kalve ren 40—75, zwartbonte nuchtere kalve ren voor fok en mesterij 340—525, roodbonte 450—575. vette schapen 150—210, vette lammeren 175—250. drachtige varkens 650—850, schram men 115-135. biggen 100-115, geiten 20—75. Overzicht: (resp. handel en prij zen) slachtrunderen redelijk, prijshou dend. melk- en kalfkoeien redelijk, ruim prijshoudend, jongvee redelijk, ruim prijshoudend, vette kalveren vlot. even hoger, nuchtere kalveren willig, prijs houdend, nuchtere kalveren voor fok en mesterij willig, hoger, schapen en lam meren willig, hoger, varkens goed. ruim prijshoudend, schrammen en biggen goed. even hoger, geiten lui, prijshou- Eierprijzen Barneveld (23 okt.) - Aan voer 3.437.980 stuks (volgens vellinglijst 2.114.796 stuks), stemming redelijk. Prijzen in guldens per 100 stuks: eieren van 55 gram 9,90—9,95, van 55 gram 12,19—12,30, van 60 gram 12,77 en van 65 gram 13,29. Eierveiling: aanvoer 1.454.580 stuks, stemming matig. Prij zen in guldens per 100 stuks: eieren van 49—50 gram 9,50, van 61—62 gram 12,85—12,74 en van 66-67 gram 12,59—13,32. Eiermarkt: aanvoer ca. 2.150.000 stuks, handel matig. Eieren van 50—54 gram 10,50—11,80 per 100 stuks, kg-prijs 2,10-^2,19, eieren van 57—61 gram 12,50-13.00 per 100 stuks, kg-prijs 2,19—2,13 en eie ren van 64—67 gram 13,50—14,00 per 100 stuks, kg-prijs Z11-2,09. Universitair nieuws Aan de Universiteit van Amsterdam zijn geslaagd voor: Basisartsexamen: P. J. J. Schroder (Den Haag). Kand. examen Duits: P. A. G. W. E. Pruimers (Dsn Haag). Cl 250-510 cn 150—370. Bloemko len: 61 51-73 611 25-46 81 30-73 811 25-49 101 33—45 121 3541. Breekpe«n 270—700 Andijvie 41. Boerenkool 25—27. Bospeen n 80—80 Kervel 24. Selderij 18-24 Knolsel derij 2946. Peterselie 15—19. Krul peterse lie 25. Radijs 16-17. Rode kool 15-21. Aanvoer: 103 00 kg waspeen; 5500 st bloemkolen'; 800 bosjes peen. 44—52, Una 27—53, Charmeur 60-63, Tros 25-29, Wit 22-43. Calipso 45—46, Car- naval 47—49, Charmeur 60—63, Le Reve 40—52, Overige 28—55. Rozen: Dona, Sonja Baccara, La Minuctte, Mercedes 30-70; Belinda, Motrca, Zonna, Garnette, Carol, Carol Spec., Roklea, Marina, Esther Ofa- rim, Annabell, Evergold, Yellow Belinda 16—47 Chrysanten: Avignon, Clingendaal, Stanley, Torino, Bomholm, Florence 45—72: Lovita, Cremon, Shandy, Astro, Bianca, Breitner, 'Migolie, Regalia Escort 25-55. Diversen: Ulie 44-62, Gerbera 43-71, Strelitba 205-230 Nerine 25-55. Kaktus 60-140. St Paulia 70-60. Pot- chrys. 60-70. Cyclaam 180-255 Per bos: Iris: Ideal 180—260, Prof. Blaauw 190-270. Chrysanten: Spider 210—240, Tros kas 100—220. Tros 50—145. Freesia: Aurora 210—350. Ballerina 345—415, Golden Yel low 195-345. Overige 225-295. Diversen: Liatrii 360-515. Orruthogalum 170-270. Den Haag Het optreden van de Amerikaanse groep „The Carpenters" op 6, 7, 8 en 9 november in Nederland gaat niet doorwegens ziekte van Ka rin Carpenter. Paul Steenbergen en Myra Ward in Kon. Schouwburg Den Haag Voor het eerst sinds hun afscheid bij de Haag se Comedie treden Paul Steen bergen en Myra Ward weer op in de Koninklijke Schouwburg. Op maandag 27, dinsdag 28 en woensdag 29 oktober spelen zij er de hoofdrollen in „Alles over liefde en ontrouw", collage van Schnitzler-teksten, die wordt uitgebracht door het Neder lands Theaterbureau. C. Dargaud S.A. 1975 AAN3ENAAM... BEN LUCKY LUKE 1 BRENo DEZE SEVANSENE NAAK BRONCO PUEBLO. KAN HIJ VANNACHT HIER IN DE uEVANSENiS SLAPENT MET GEN06GEM. IK BEN 5HERIPP BARNA0V BULBOUS. T-12 Het werd een enge wande ling, vooral voor Paulus, die ten slotte niet sliep zoals Pieter en zich af en toe met'handen en voeten moest vastklemmen. Pieter daarentegen was zich van geen gevaar bewust. Hij liep over de dunste twijgen alsof hij niet zwaar der was dan een rups. „Ik ga trouwens morgen niet naar huis," mompelde hij. „Het bevalt me hier eigenlijk best. En ik ben ook hele maal niet bang meer voor bo men." Als om dat te bewijzen ging hij met één vinger aan een heel dun takje hangen. Juist riep Pau lus: „Pas op, nou gaat het mis!" En toen cflng het mis. Het takje brak en Pieter tuimelde als een rijpe peer naar beneden. Suske en Wiske De vinnige Viking

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1975 | | pagina 14