De zingende vrouwen van de Hartebrug Hoofdklasse met Noordwijkse clubs is nog mogelijk" J eugd-Kamerorkest viert 3e lustrum Vrouwelijke kleuren bij Van der Vlist Bloemenloop in Roelofarendsveen Inhaalprogramma veldhandbal PAGINA 4 LEIDSE COURANT ZATERDAG 11 OKTOBER 1975 Leiden „Alleen toegankelijk voor HEREN" staat onder aan de trap in de Hartebrugkerk, als je de trap naar het koor op wil. Geslachtelijk onderscheid bij de Dienst van de Heer, nog enkele tientallen jaren geleden. Laat de heren maar schuiven, de dames houden zich er maar buiten. Tegenwoordig noemt men zoiets „discriminatie", maar destijds zongen de „heren" Gods lof en de vrouwen mochten dat hooguit van achter de tralies doen. Mevrouw G. M. Ammerlaan-Koop trok zich van dat fatsoen tien jaar geleden al niets meer aan. Zij richtte in de Hartebrugparochie het „Dameskoor" op. Sindsdien lopen vrouwen bijna dagelijks de trap op en af ter stichting van de gelovigen: bij trouwtjes en rouwtjes, op zondagse missen. Ze zingen zelfs „op verzoek" naar gelang de smaak van de op drachtgever: latijns of Nederlands i la Huub Oosterhuis, Vale rius Gedenckklank, maar per se niet neo-gregoriaans. Want al dat nieuw modische strookt niet met de artistieke opvattingen die de dames (wij zouden het gewoon vrouwen willen noemen) zich in de loop der jaren hebben eigen gemaakt. De Hartebrugvrouwen op het koor gaan hun tweede lustrum vieren. Overschaduwd door het kostelijke Maarschalker- weert-orgel, dat bijna een eeuw heeft volgemaakt. Ca- vaillé Coll is een duurdere naam, maar het effect in de nog enige „donkerbruine" kerk van Leiden met zijn Mo- zes en ASrensfeer, z'n bijna Parijse overdonderende orgel- historie komt op hetzelfde neer. De Hartebrug begint een lichtpunt te worden in ons post-cleriale tijdperk: de men sen stromen er weer toe. Kom maar eens op een herfstachti ge namiddag binnenlopen en je ziet er met de donkere orgelfagade op de achtergrond een glimp van ons houvast, dat het begin van de eeuwig heid inluidt Inluidde, bedoe len wij, tot voor kort De Hartebrugkerk begint wer kelijk iets dierbaars te wor den. Je vindt er een eenheid in muziek: het orgel dat op de Monumentenlijst is gezet om dat het onvervangbaar is, een organist Jan Schmitz, die even beroemd dreigt te worden („Orgelvriend nummer één") een stevig mannenkoor, een jongerenkoor, een vrouwen koor. Alles woekerend met de tijd die een andere richting ingaat. Maar een sfeer die al les slaat...Midden in een we reld van commercie, van „laat de kerk maar links liggen". Maar de Hartebrug staat daar als een rots die het gelovig bezinnen een stevig houvast biedt.... Mannen en vrouwen, ook jon geren zingen hier nog. Een erfenis van het verleden: ze zien elkaar nog met enig wan trouwen. Je kunt dan wel „op weg zijn", maar de benadering van de eeuwige toekomst is nog steeds verschillend. De „vrouwen" gaan in elk geval huns weegs op een eigen opof ferende manier. Bijna 50 pro cent van het bestand komt van buiten de parochie. De dames hebben zich zonder meer een onmisbare plaats in het Harte- b rugparochie-leven veroverd. Wat zegt Jan Schmitz ervan? „Ze zingen nooit vals. Dat is een reuze punt van belang". Het merendeel van de dames wordt echter wat ouder en daarom zoekt men naar aan vulling van jonge vrouwen. „Kom bij ons zingen", zegt ook mevrouw Ammerlaan, „want we hebben een wereldje apart We doen heel mooie dingen en gooien er niet met de pet naar". De zingende vrouwen van de Hartebrug (laat die kerk ooit eens een Saint Sulpice wor den, een verstilde oase die le vensbronnen weet aan te slaan) hebben nu een bestand van 24. Ze zijn begonnen met 17. Er zit groei in. Mevrouw Ammerlaan: „We kunnen er nog genoeg bij gebruiken. Men moest eens weten hoe wij ge zelligheid kweken op dit koor, ook in deze welvaartstyijd, tien jaar lang al. Onze vrou wen zijn fantastisch, anders had ik het ook nooit zolang kunnen uithouden. Je moet wel opofferingsgezind zijn, want er wordt steeds een be roep op je gedaan, ook op de doordeweekse dagen, Ik heb er wel vertrouwen in: de ge zindheid in deze parochie is zeldzaam. Hier vind je nog volop mensen die iets voor een gelovige gemeenschap over hebben. De Hartebrugkerk be gint weer een begrip te wor den Een zeldzame vertoning, maar het is zo...." Zo gaat het tienjarig vrouwen koor van de Hartebrug verder: met latijnse missen en motet ten, met de hedendaagse ui tingsvormen, met een „voor elck wat wils" in de gods dienstige opvattingen. Jan Schmitz en mevrouw Ammer laan zijn „ouderwetse enthou siaste idealisten" die nog meer van zich zullen doen horen. Morgenochtend om kwart voor elf wordt tijdens de hoog mis het tienjarig jubileum van het dameskoor gevierd. Pater Stokman concelebreert met de oud-pastoor van de Hartebrug parochie. Van Berke en Wor- telboer de plechtige eucharis tieviering. Het dameskoor zingt in jubel de feestelijke mis van de Italiaan Chiesa en na de mis een Jubilate Deo, speciaal gecomponeerd door Jan Schmitz („ik heb altijd voor gelegenheden geschre ven. Ik ben een gelegenheids componist, niet zo van die pro porties, hoor", vindt Jan Sch mitz bescheiden). Hij speelt overigens en voor de ken ners en liefhebbers is dat al genoeg nog de Toccata van Hendrik Andriessen en het Al legro uit HSndels. „De koe koek en de nachtegaal", licht en luchtig in de „natuur" van de Hartebrugkerk. Vol humor ook, trouwens. De Hartebrug ven^og^an^i^de^gioria Het dameskoor van de Hartebrug: hard repeteren voor de jubileummis van morgen. Ton Pieters Uit zaalvoetbalconmiissie gestapte Frans van Egmond: Van onze handbalmedewerker Leiden Bax/Foreholte speelt morgen de wedstrijd tegen v.d. Voort/Quintus die enkele we ken geleden wegens de slechte toestand van het veld werd afgelast. De dames uit Kwints- heul, die in de zaalcompetitie hoofdklasse spelen, staan in de veldcompetitie beneden hun stand geklasseerd. Dat komt doordat het team nog steeds op volle sterkte uit komt. Evenals vorig jaar geeft het voorrang aan toernooien, hetgeen de ploeg vooral door Bax/Foreholte kwalijk wordt genomen. Zeker nu de Kwintsheulsen voor de tweede maal naar Voorhout moeten komen, zul len zij gebrand zijn om die lastige Voorhoutsen een spor tief pak slaag te geven. De MMO-dames spelen mor gen de uitgestelde wedstrijd tegen DWS. De Schiedamsen vergaarden tot nu toe slechts 1 puntje en omdat Hermes duidelijk de zwakste is, lijkt deze wedstrijd van grote bete kenis. Immers, de laatste 2 van deze klasse zullen degraderen. Bij de heren van San/Saturnus ligt de zaak al niet veel anders. In de uitwedstrijd tegen AHC wordt beslist of de Leidenaars met de rode lantaarn de eerste helft zullen afsluiten ofwel twee degradatiekandidaten on der zich zullen laten. In de door de regen gestaakte wedstrijd had San/Saturnus de leiding en er is een goede kans dat zij ook nu de puntjes zullen pakken. In de afdeling gaat Nio op bezoek bij het altij lastige CWP in Den Haag. De Ripsen moeten in staat worden geacht te winnen. Da dames van Sa n/Saturnus krijgen bezoek van de reserves van Wings die evenveel punten hebben ver gaard. Een spannend duel dus met wellicht een voordeel van het eigen verharde veld voor San/- Saturnus. De Northa-heren krijgen be zoek van het Rotterdamse Ac tief dat één punt meer heeft dan de Noordwijkerhouters. Bij winst worden de rollen dus omgekeerd. De heren van MMO winnen waarschijnlijk thuis van Nort- ha 2 onder leiding van de War- monder Van Buuren. PROGRAMMA DAMES: landel. 2e kl. A: MMO—DWS aanvang 13.00 uur; afd. Ie kl. 14 00 uur CWP 1-NIO 1; afd. 2e kl. B 13.00 uur San/Saturnus 1—Wings 2; afd. 3e kl. C 13.00 uur CWP 2-Warmunda 1 (van onze correspon dent) Roelofarendsveen Roelofarendsveen zal morgen met centrum zijn, waar alle spor tieve mensen uit de nabije, maar ook uit de verre omgeving bijeen zullen komen. Dan zal namelijk de jaarlijkse "Bloemen loop" worden gehou den, die de hardlo pers dwars door het bloemencentrum Roelofarendsveen, de oevers van de Braas- sem en de weilanden van Alkemade zal voeren. Dit evene ment waaraan ieder jaar meer lopers meedoen, wordt al voor de vijfde keer door gymnastiekver eniging "Excelsior" georganiseerd. In deze loop is het winnen niet belang rijk, wel het deelne men en het uitlopen van de afstand. De afstanden, waaruit deelnemers kunnen kiezen zijn de 5 kilo meter, de 9 kilometer en de halve mara thon (21 km). Hoewel zich tot nog toe al heel wat deelnemers hebben aangemeld, ook voor de halve marathon, blijft de inschrijving tot vlak voor de start om 11 uur op het veilingter rein open. Van onze kunstredactie Leiden Deze maand exposeren in Galerie Van der Vlist aan de Botermarkt de naald kunstenares Maud Muller Massis en de schilde res Nellie van Panhuys. Deze schilderes komt oorspronkelijk uit Den Haag maar woont en werkt thans in Zwitserland. Haar "naieve" kunst is zeer charmant met een over het alge meen "feestelijk" palet. De compositie is di kwijls gestileerd in de driehoeks vorm, die het werk soms iets te gedrongen en te gekunstelds maakt Een goed voorbeeld daarvan is "Zomerfeest" met de meiboom in het centrum tegen een laan, die het vlak van onder tot boven als een driehoek doorsnijdt. Het werk is sterk vrouwe lijk van kleur, zachte tinten maar wel dikwijls heel mooi genuanceerd, vooral de stillevenach tige doekjes bloemcomposities, decoratief opge bouwd van bloem tot bloem. Deze doen dan ook veel minder "naief" aan dan de andere werken. "Levensboom" is zo'n driehoek van bloemen, zelfs de boom is driehoekig. Alles bijeen merk waardig, maar zeer charmant werk. De wandkleden van Maud Muller Massis, die we al eens eerder signaleerden, doen nog steeds wat wild en soms ook qua vorm wat "gewild" aan. Naar mijn gevoelen zal een "rustiger" doek de sfeer van het interieur, waarvoor het uiteindelijk bestemd is, meer beklemtonen, maar geen rustpunt aan de wand betekenen. Dat neemt niet weg dat deze collectie enkele fraaie werkstukken bevat. "Compromis" en "Zonnebloem" zijn zulke kleden. W. Prins komen het zaalvoetbal ook be slist niet ten goede". Frans van Egmond (drie jaar) terugbleeft overwogen, maar de acties van Noordwijk daarna, zoals het dreigen met een kort geding en advocaten, komen het zaalvoetbal ook be slist niet ten goede". Frans van Egmond (drie jaar) terugblikkend: „Drie jaar gele den is er een voorstel in behan deling geweest van Klaas Meier. Daarin werd een hoofdklasse voorgesteld met negen Leidse >en drie Noordwijkse clubs. Toen zei „Noordwijk" dat dat nooit zou kunnen, maar dat er wel mogelijkheden zouden zijn als er een „fifty-fifty" regeling kwam. Die regeling is nu door de Afdeling voorgesteld en dat bleek voor diezelfde Noordwijk se verenigingen nu ook onaan vaardbaar. Oplossing Overigens is Frans van Egmond van mening dat er ook nu de hoofdklasse in Leiden al van start is gegaan zonder Noord wijkse clubs, nu nog een oplos sing mogelijk is. „Laat de vijf Noordwijkse ploegen die in de hoofdklasse willen spelen, en die zijn er echt wel hoewel de beslissing tegen de hoofdklasse unaniem is genomen naar Leiden toestappen. Ik heb het idee dat de zaalvoetbalcommis sie dan alsnog een regeling weet te vinden waardoor de hoofd klasse kan worden aangevuld met Noordwijkse clubs". „En laat de ploegen die in Noordwijk willen blijven, ook gewoon in Noordwijk hun com petitie afdraaien. Dat moet mo gelijk zijn. Want is het niet zo dat er nu niemand gelukkig is met de situatie? Leiden niet om dat de competitie gehavend is en Noordwijk zeker ook niet. De sfeer bijvoorbeeld, is er dit jaar beslist niet beter op gewor den. GERT-JAN ONVLEE Het Jeugd-Kamerorkest onder leiding van Henk Briér Van onze muziekmedewerker Leiden Het Leidse Jeugd-Ka merorkest bestaat dezer dagen 15 jaar. Dit heuglijke feit is aanleiding geweest tot een aan tal bijzondere muzikale activi teiten die de aandacht waard zijn. Zo is dit amateurmuziekge zelschap tijdens de afgelopen 3-Octoberviering de straat op gegaan om jong en oud Leiden in hun feeststemming te betrek ken. Concerten in het Volkshuis aan de Apothekersdijk, in be jaarden- en ziekenhuizen in de omgeving en een lustrumcon cert in de Zuiderkerk aan de Lammenschansweg complete ren het geheel. Laatstgenoemd concert, dat de jubileumfestivi teiten zal afsluiten heeft plaats zaterdag aanstaande. De toe gangsprijs is 5,- (CJP, 65+ en kinderen 2,50). Aanvang 20.15 uur. Het programma vermeldt onder meer: Partita in modo Antichi van Herman Strategier; een fluitconcert van Johann Stamitz, met als solist het oud- Lid Rien de Reede en de symfo nie in D van de Tsjechische componist Voritsjek. Het con cert staat onder leiding van Henk Briër, die het orkest reeds vanaf de oprichting dirigeert. Voorzover men dit nog niet eer der deed: een uitstekende gele genheid om met het jeugdig mu zikaal enthousiasme van dit en semble kennis te maken. H.B. Van onze sportredactie NOORDWIJK - Frans van Eg mond is weg uit de zaalvoetbal commissie van de Afdeling Lei den. Verleden week verklaarde Van Egmond tijdens de jaarver gadering dat hij het „vechten tegen windmolens" meer dan1 zat was. Een nogal opvallende opmerking voor iemand die het rayon Noordwijk zo'n drie jaar in diezelfde zaalvoetbalcom missie heeft vertegenwoordigd. Een opmerking ook, waar Frans van Egmond nog altijd volledig achter kan staan: „Ik heb mijn beslissing echt niet in een emo tionele bui genomen. Ik heb het al enige tijd te druk met mijn werk om daarnaast ook nog eens in een commissie te zitten. Daarbij ging de lol er ook wel af om dat commissiewerk te doèn. Steeds maar weer tegen stemmen waar de andere acht leden wel voor zijn, dat gaat ook vervelen. Van Egmond deed zijn intrede in de commissie, toen de eis van Noordwijk (een vertegenwoordi ger) door „Leiden" werd inge willigd. Gekozen „om mijn grote mond en ook wel omdat ik de dingen aardig op een rijtje kan zetten". Ook met een Noord wijkse vertegenwoordiger, kwa men de belangen van de dertien clubs er nauwelijks uit. Van Eg mond: „Het aantal beslissingen dat met een stemmenverhou ding van acht tegen één werd genomen, was legio. Maar", weet hij ook, „ik kon me in zo'n geval wel altijd, democratisch, neerleggen bij de meerderheid. Naar buiten uit de houding van de commissie verdedigen. Ik denk dat de mensen in Noord wijk zich daarin wel eens heb ben vergist. Dat ik dan gezien werd als een lid van die „geha te" commissie. Van de vereni gingen (en uit de vergaderingen van de Zaalvoetbalcommissie Noordwijk) kreeg ik geleidelijk aan ook steeds minder door. Het kwam er dan ook op neer dat. wat ik in de Leidse commissie tenslotte verdedigde als stand punt van Noordwijk, was wat ik zelf gezien of gehoord had. En niet wat ik wist als officiële vertegenwoordiger van de ZCM Noordwijk. Daar zat ik zelfs niet in. Naast deze ontwikkeling heeft ook de dit seizoen ingestelde zaalvoetbalhoofdklasse waaraan geen Noordwijkse clubs deelne men bij Van Egmond's besluit duidelijk een rol gespeeld. „In de commissie heb ik altijd het Noordwijkse standpunt verde digd, dat die nieuwe hoofdklas se nog geen haalbare kaart was. Die hoofdklasse zou voor die dertien Noordwijkse clubs fi nancieel veel problemen mee brengen. In Noordwijk bijvoor beeld bedraagt het tekort per vereniging nu tachtig gulden, terwijl in Leiden een club ge middeld ruim tweehonderd gul den in de min staat. Dat is toch een niet onaanzienlijk verschil. Verder zag en zie ik de instelling van een hoofdklasse niet als een verrijking van de zaalvoetbalsport in de Leidse re gio, maar eerder als een verar ming. In Noordwijk zouden veel topspelers afvallen. In verband met trainingen, maar ook omda bij de meeste jongens gewooi. de animo ontbreekt om in Lei den te gaan voetballen. Spelers als Ruud Bröring, Albert Spaanderman en Kees Karstens voetballen voor de lol. En „bal len" in Noordwijk lijkt hen dan het meest gezellige". „Dat standpunt heb ik altijd verdedigd. Maar toen op een gegeven moment duidelijk werd dat de Afdeling Leiden de hoofdklasse gewoon door zou drukken, was het pleit eigenlijk al beslist. Ik heb daarna nog wel de meningen van Gerard Borst (de opvolger van Frans van Eg mond als Noordwijks vertegen woordiger) en Van der Wilk (de woordvoerder van de Zeekan- ters, red.) in de commissie ge bracht, maar zonder veel hoop. Het was een verloren strijd". Wel meent Van Egmond dat „Noordwijk" vervolgens in de fout is gegaan: „Je moet op een bepaald moment kunnen erken nen dat je hebt eeft overwogen, maar de acties van Noordwijk daarna, zoals het dreigen met een kort geding en advocaten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1975 | | pagina 4