KATWIJKSE MANNENKOOR NAAR AMERIKA
Dokter Pulder:
nieuwe mijlpaal
in carrière van
Bert Haanstra
Cobra, karate
koning
Wens van boerendochter
ging in vervulling
TJIBBE I
WERD i
ZESDE 1
STEEDS MEER KOKENDE
MANNEN IN BOLLENSTREEK
Hallo
DEZE WEEK IN DE LEIDSE BIOSCOPEN
Thriller met raadsels
van Daphne
du Maurier
LEIDSE COURANT
PAGINA 5
itit,1.:Ti:,:.:11iim!;:!:,.P
tiet is jammer voor j
Tjibbe de Groot uit Alp- |g
hen aan den Rijn maar
tijdens de Europese
kampioenschappen pij-
proken, die dit week-
einde in London werden s
gehouden, kwam het Ne- g
derlandse team waar hij
deel van uitmaakte, niet
verder dan een zesde en
en na laatste plaats.
Tjibbe, in Alphen ook
bekend als de gemeente- es
lijk tuinman, hield zijn
tabak weliswaar 71 mi- g
nuten smeulende maar
dat was nog lang niet s
genoeg om de concur-
rentie achter zich te la-
ten. En de houder van j
het Nederlandse pij-
prookrecord (78 minu-
ten) had nog wel zo goed
getraind.
Zijn vrouw vertelde mij giste-
ren. „Lange tijd heeft hij van
's morgens vroeg tot 's avonds
laat zijn witstenen pijp tussen
de lippen gehad maar het
heeft niet mogen baten. De EEE
volgende keer beter".
Alphenaar Tjibbe de Groot,
momenteel 64 jaar en vanaf =E
zijn vijftiende al aan de pijp,
is niet van plan nu nog deel
te nemen aan het volgend jaar =E
in Tokio te houden wereld- EEE
kampioenschappen pijproken.
„Hij doet wel mee aan het =5
open kampioenschap van =E
Zwitserland volgend jaar",
vertelde mij zijn vrouw. De
lucht is daar wat frisser. Mis-
schien het dat helpt".
Het aantal mannen in de
Bollenstreek dat op
kookcursus gaat, neemt
langzamerhand toe. "De
drempelvrees wordt al
iets minder", vertelde
mij gisteren mevrouw
Van Grave, een Lissese
kooklerares die nu al
een paar jaar mannen
probeert te strikken
voor een kookcursusje.
"We hebben nog te wei
nig aanmeldingen om
een mannenklasje te
kunnen beginnen maar
het gaat de goede kant
op", zei ze.
Dat is een lange tijd anders
geweest. Wat men ook pro
beerde, het aantal aanmeldin
gen kwam jaarlijks niet boven
de twee of drie uit. "Men
denkt al snel uitgelachen te
worden of men blijft liever in
de veilige omgeving van het
eigen huis wat experimenteren
met het eten. Jammer, want
een kokende man is tegen
woordig net zo gewoon als een
kokende vrouw", aldus de
kooklerares.
Gisteravond ging in de huis
houdschool aan de Achterweg
in Lisse weer zo'n cursus van
start en ik telde inderdaad wat
mannen tussen de cursisten.
Maar ze werden nog niet op
alle potten en pannen losgela
ten. "De eerste avond houden
we het een beetje eenvoudig",
zei de lerares, "we moeten nog
wat aan elkaar en aan de keu
ken wennen".
De cursus "Fijne Keuken"
duurt tien lesavonden en als
die er opzitten moeten de cur
sisten zonder problemen een
heerlijk dinertje op tafel kun
nen toveren. Op het werkpro-
gamma staat onder meer het
bereiden van wat fijne soepen
en nagerechten. En natuurlijk
is momenteel helemaal "in"
het bereiden van vlees met
sauzen.
De heren kunnen de mouwen
opstropen want vnnr i-«-
mende avonden staan onder
meer op het lesrooster een
"beef Stroganoff", "varkens
haas in roomsaus" en "vis in
witte wijnsaus".
"We zullen wel zorgen dat de
mannen zich hier snel thuis
voelen", zei mevr. Van Grave
mij. "Wat ze bakken, koken en
braden eten ze gezamenlijk al
lemaal op. Mits natuurlijk de
porties te groot zijn, want dan
mogen ze ook wat mee naar
huis nemen".
Vele vrouwenogen gericht op
de man achter het fornuis. An
dere manlijke cursisten hou
den zich wat op de achter
grond.
Met
Herman
op stap
Elke morgen tussen ne
gen en tien uur zit ik
aan de telefoon. Dan
kunt u mij vertellen wat
u graag in deze rubriek
zou willen zien staan.
Bel gerust op. Mijn tele
foonnummer is 071-
122244. Vraagt u maar
naar toestel 19.
In Zoeterwoude werd gisteren een
gezellige boerenbruiloft gevierd, zoals
die nog maar weinig voorkomen. Boe
rendochter Maria Veldhuizen (21)
trouwde met de Hazerswoudse boom
kweker Wim Rietveld (25). De manier
waarop vond ik leuk om in mijn
rubriek te vermelden.
Want Maria wilde niet in een grote, glanzende
auto samen met haar aanstaande echtgenoot
naar kerk en gemeentehuis worden gereden.
Liever ging ze in een oude boerenwagen, die
dan zou moeten worden getrokken door haar
lievelingspaard de 12-jarige viervoeter „Jackie".
En haar wens ging in vervulling.
Op de afgelegen boerderij „Eindhoeve" (in
Zoeterwoude noemen ze deze uithoek ook wel
spottend „De Hel"), stond gistermiddag de 150
jaar oude wagen met „Jackie" gereed om de
jongste dochter van de familie Veldhuizen een
romantische trouwrit te laten maken.
En zo keerde weer even de tijd terug op de
boerderij „Eindhoeve" waar de familie vroeger
ook op de zondag met paard en wagen naar
de kerk of naar het dorp ging.
Maria Veldhuizen streelt haar lievelingspaard Jackie
laten zien. Per slot van reke
ning ben ik toch al veel van
huis en door deze reis kan ik
nu eens wat terug doen."
Ook wethouder dokter Berg
man zag ik met koffers slepen.
Hij was in gezelschap van zijn
vrouw. Beiden zijn meegegaan
naar Amerika.
Maar de wethouder, die kort
geleden nog tot aan zijn nek
in het werk zat omdat hij voor
loco-burgemeester moest spe
len, gaat niet mee als afge
vaardigde van de gemeente
Katwijk maar als medisch-be-
geleider.
Dan zag ik onder de belang
stellenden ook no oud-burge
meester Vermeulen en diens
echtgenote. Die kwamen ook
even wat handjes schudden en
dat werd door de leden van
het mannenkoor erg gewaar
deerd, vooral omdat de heer
Vermeulen eigenlijk tegenover
niemand verplichtingen heeft
nu hij is gepensioneerd.
En natuurlijk mengde ook de
nieuwe burgemeester, de Heer
Bos, zich in het gezelschap en
hij wenste iedereen een goede
reis en een paar muzikale we
ken. Wie was er eigenlijk niet
bij Cleyn Duyn? De zag wet
houder Haasnoot, gemeente
secretaris Feenstra en ook een
aantal raadsleden.
De vijf NZH bussen, waarmee
het gehele gezelschap naar
Schiphol werd vervoerd, ver
voerden ook een aantal kof
fers met geschenken om in
Amerika uit te delen. De Keu
kenhof in Lisse gasf 11 zilver
en plates mee en Madurodam
11 zilveren lepeltjes. Van de
veiling Fora in Rijnsburg nam
men zeven dozen met bloemen
mee en zo waren er nog veel
meer geschenken.
Voor veel Katwijkers wordt
dit een ware droomreis. Er
waren er zelfs heel wat die
nog nooit in het vliegtuig heb
ben gezeten. Op het plein
Cleyn Duyn heerste een echte
feeststemming, al zag ik links
en rechts ook wel een traantje
worden weggepinkt van ont
roering. Het is maar een af
scheid voor kort, want 27 okto
ber komen de Katwijkse zan
gers en hun aanhang al weer
terug. Wat zullen ze veel te
vertellen hebben.
Tjibbe heeft zich in Lon
den niet laten ontmoedi
gen. Hier steekt hij nog
maar weer eens een pijpje
op.
Honderden familieleden en kennissen hebben gis-
ës termorgen in Katwijk op het plein voor de sporthal
Cleyn Duyn voor een paar weken afscheid geno-
men van de leden van het chr. mannenkoor „Jubila-
te", dat de komende weken een zangtrip zal maken
5 door Amerika. Het voorlopige afscheid gold ook
s ruim honderd andere Katwijkers die met het koor
meereizen en deze unieke kans benutten om Ameri-
ka van dichtbij mee te maken.
EEE ik kan me wel voorstellen dat
EEE het een drukbezocht afscheid
EEE werd, want een groot deel van
de Katwijkse bevolking heeft
geld bijgedragen om deze
Amerika-reis financieel moge-
lijk te maken. Voor veel deel-
nemers aan deze trip wordt
het de reis van hun levn. Geen
EEE wonder dat veel van hen de
EE zenuwen gistermorgen nauwe-
EEE lijks de baas waren.
EE Dat was bijvoorbeeld het ge-
val bij de bekende Katwijker
EEE Arie de Vreugd. Hij is ook lid
van het koor maar gisteren
EEE had hij nauwelijks meer een
EE stem over. „Ik bdn hees ge-
=EE worden van de zenuwen," zei_
hij. .maar dat zal wel over'
gaan zodra ik in het vliegtuig
zit"
Van het hele gezelschap (in
totaal 230 man) was er maar
één uitvaller. Dat was tenor
Wim Koopman, die plotseling
ziek is geworden en de reis tot
zijn grote spijt heeft moeten
afzeggen. Voor hem is nu in
de plaats gegaan John Ver
heul, die natuurlijk erg ver
guld was met die buitenkans
je-
Ik ontdekte tussen de menigte
Katwijkers ook de familie Ver-
plancke. Het hele gezin gaat
mee naar Amerika. Chris Ver-
plancke, de direkteur van het
VW in Katwijk, vertelde: „In
Amerika ga ik alvast voorbe-
„Heel" Katwijk was gisteren bij het vertrek van Jubilate naar Amerika.
reidingen treffen voor het Tu- nu weer in Katwijk gehouden vens een leuke gelegenheid om
lip Time Festival 1976 dat ook gaat worden. Ik vond dit te- mijn gezin eens Amerika te
Van onze filmredactie
Leiden Opnieuw een filmpremière in Leiden: „Dok
ter Pulder zaait Papavers". Bert Haanstra's jongste
speelfilm draait in Lido. Bijgaand de kritiek van onze
filmrecensent Otto Milo. Hij zag ook „Don't look
now", deze week in Camera. Voorts nieuw in Leiden:
„Vurige vrouwtjes vol verlangen" (in Rex) en „Cobra
karatekoning" (in Luxor). In Trianon draait ook deze
week „Het jaar van de Kreeft". Studio prolongeert
„Frankenstein Junior".
DERDE LICHTING
JONGE VERLEIDSTERS
Rex: Vurige vrouwtjes vol verlangen (18) met Ingrid Steeger
en Karin Hofmann. Regie: Michael Thomas.
Omgeven worden door 99 kloosterzusters en daarbij nog elke
vrijdag vispudding, is een hard bestaan voor overrijpe meisjes op
een internaat Babsie kan het dan ook niet langer houden en neemt
de benen. Om de tijd te doden vertelt ze aan de heer die haar
een lift geeft, opwindende verhalen over de vrijheden waaraan haar
vriendinnen zich tijdens de vakanties te buiten gaan. Tenslotte
maakt zij het „Gasthof" waar onderweg overnacht wordt voor haar
chauffeur tot een lusthof. Het zal wel niet de bedoeling zijn geweest
om met deze film het onbarmhartige systeem van ongemengde
kostscholen aan te klagen. Het geheel verleidde ons tot de volgende
limerick:
Een kind dat op school niet gedijde,
vluchtte weg om een man te verleiden.
En alles vandien.
Moet u zelf maar zien.
Want dat is voor ingewijden.
Lido - Op de slotavond van de internationale Filmweek Arnhem
kreeg Bert Haanstra's jongste speelfilm „Dokter Pulder zaait
papavers" een ovationeel applaus van een stampvolle zaal. Ver
diend, maar we zagen de film nog eens in een persvoorstelling
met minder dan tien toeschouwers. Zonder iets aan de artistieke
kwaliteiten van de film te willen afdoen kunnen we ons niet aan
de indruk onttrekken, dat het Arnhemse publiek met de naam
Haanstra en diens film in het achterhoofd er te veel een zwarte
komedie in heeft willen zien en dat hardop lachte onder meer bij
de overstromingsscène, het zitten op de eieren en sommige dialo
gen, terwijl dit menselijk drama in een doodstille zaal hoogstens
zo nu en dan een trieste glimlach kan oproepen.
Na zijn eerste speelfilms „Fanfare" en de naar de klucht getrokken
„De zaak M.P." kondigde Haanstra al aan een dramatische film
te zullen maken. Maar „De overval" werd tenslotte door de
Engelsman Paul Rotha geregisseerd. Het werden tenslotte avond
vullende documentaires als „Alleman", „De stem van het water"
en „Bij de beesten af', terwijl een poging om met Tati samen
te werken aan een nieuwe komedie door allerlei omstandigheden
en veel vertraging op niets uitliep. „Traffic" bevatte wel speelse
Haanstra-trekjes maar was verder ten voeten uit Tati.
Met „Dokter Pulder" heeft Bert Haanstra dan tenslotte toch de
grote ommezwaai naar het drama gemaakt en met succes. Het
gegeven van Anton Koolhaas was al eerder onder leiding van Harry
Kümel door leerlingen van de filmacademie bewerkt, maar is onder
Haanstra volledig tot zijn recht gekomen.
De provinciearts Kees Pulder, een nauwgezet man. krijgt op een
gegeven moment bezoek van een oud studiegenoot, de beroemde
neurochirurg Hans van Inge Liedaerd, die hem zo ophemelt dat
Pulder zichplotseling bewust wordt van het dommelend bestaan
dat hij leidt. Als na het overhaaste vertrek van vriend Hans blijkt
dat deze er met Pulders voorraad morfine vandoor is gegaan en
de gevierde arts een crimineel verslaafde is, heeft dit geen invloed
op Pulders bewondering voor zijn gevierde collega en diens
levensstijl. Integendeel, na Hans' dood duikt de brave platteland
sarts geheel in het verleden van zijn jaargenoot. Wat hem in contact
brengt met Hans' eveneens aan de drank en verdovende middelen
verslaafde vriendin mevrouw Mies. Tot ontzetting van zijn gezin
verwaarloost Pulder zijn praktijk om via bezoeken aan mevrouw
Mies meer over Hans' levenswandel en instelling te weten te komen,
die hij dan tracht te imiteren. Hij helpt mevrouw Mies zelfs
papavers te zaaien om er later papavermelk van te maken. Hans'
laatste plannetje voor zelfvernietiging.
Na dit bezoek veroorzaakt Pulder onder invloed een ernstig
verkeersongeluk, dat hem in de gevangenis doet belanden. Na zijn
vrijlating zoekt hij onmiddellijk mevrouw Mies weer op, maar
inmiddels zijn de papavers in bloei en heeft zij alleen het zelfvernie
tigingsplan uitgevoerd. Ze heeft nog een laatste raad voor Pulder
nagelaten: keer terug naar je eigen milieu
Na een wat traag begin, waarin de relatie tussen Pulder en diens
slijmende studiegenoot, die hem in werkelijkheid veracht, nogal
wordt uitgesponnen wint de film aanzienlijk aan kracht tijdens
de diefstal en de plotselinge ommekeer in Pulders levenshouding
Kees Brusse weet die helemaal aanvaardbaar te maken. Met hem
moet onmiddellijk de Vlaamse actrice Dora van der Groen worden
genoemd, die in woord en gebaar een formidabele mevrouw Mies
op het doek zet Ton Lensink heeft als de geslepen Hans een minder
dankbare rol, maar valt beslist niet uit de toon. Goede rollen ook
van Henni Orri als Pulders verbitterde echtgenote en van Sacco
van der Made als de weinig spraakzame dorpspoelier. Ook aan
Anton van Munsters camerawerk en Otto Kettingsmuzikale begelei
ding heeft Haanstra veel steun gehad voor het maken van een
volwassen drama. „Dokter Pulder" is weer een belangrijke mijlpaal
in Haanstra's carrière en op de lange weg, die onze nationale
speelfilm nog te gaan heeft
MILO
Kees Brusse. Dora van der Groen en Sacco van der
Made in „Dokter Pulder zaait papavers"
Luxor „Cobra, karate-koning" wijkt veel af van de geijkte
karate-films, waarin met veel vertoon tegenstanders worden geëli
mineerd. Deze film vertoont een logisch opgebouwd verhaal van
een Japanse pölieman die een moord wil oplossen. Bij de opsporing
van de moordenaar komt hij de moordnaar van zijn vader tegen.
Pas dan worden verwoede gevechten geleverd op leven en dood.
De gevechten voeren echter niet de boventoon in de film. Wel is
soms het slechte acteertalent van enige „acteurs" irritant. Maar
daarbij lettend op het Japans vrouwelijk schoon valt dit slechte
acteertalent waarschijnlijk iets minder op. De film begint met een
modeshow, waarna een mannequin wordt vermoord. De „Cobra"
wordt ingeschakeld en moet opheldering brengen in de zaak die
te maken heeft met onder meer politieke verkiezingen.
H. v. d. P
Camera - Bange voorgevoelens
die later volkomen terecht blij
ken te zijn, vormen het voor
naamste thriller-element van Ni
colas Roeg's „Don't look now"
naar een verhaal van Daphne
du Maurier. Op schrift kan zo
een beklemmende sfeer opge
roepen worden, in beelden ver
taald die weinig aan de fantasie
overlaten is het veel moeilijker,
want de toeschouwer krijgt het
gezeten in z'n luie stoel allemaal
kant en klaar voorgezet en hoeft
niet naar een verklaring te zoe
ken. Die er ook niet in „Don't
look now"
Het dochtertje van Laura en
John Baxter is in Engeland in
de vijver voor het huis verdron
ken. We zien het echtpaar later
terug in winters Venetië, waar
John een kerk restaureert Een
blind medium vertelt Laura, dat
zij hun dochtertje tussen hen in
„ziet" zitten en dat zij haar va
der wil waarschuwen, dat hij
gevaar loopt als hij nog langer
in Venetië blijft
Laura raakt geheel onder in
vloed van het medium, zeer te
gen de zin van haar echtgenoot
die het verleden wil laten rus
ten. Dan gebeuren er vreemde
dingen. John meent telkens zijn
dochtertje in Venetië te zien in
hetzelfde rode regenjasje dat zij
bij haar verdrinking droeg, er
worden een paar mysterieuze
moorden gepleegd. John „ziet"
Laura terwijl zij verondersteld
wordt terug in Engeland te zijn
en ontsnapt aan de dood als een
vallende stalen buis het plankier
raakt waarop hij juist zijn res
tauratiewerkzaamheden ver
richt. Uiteindelijk wordt Venetië
John toch noodlottig.
Nicolas Roeg heeft dit raadsel
achtige gebeuren in fraaie beel
den verpakt, waarbij hij zijn
herkomst als cameraman niet
verloochent. Venetië dat we met
z'n donkere smalle steegjes en
kille verlaten binnenplaatsjes
nu eens van een heel andere
kant te zien krijgen dan ge
woonlijk in films het geval is.
gebruikt hij als triest in verval
geraakt decor zeer effectief, ter
wijl Julie Christie en Donald
Sutherland als het echtpaar
Baxter voortreffelijk in hun
moeilijk aanvaardbare rollen
acteren. Maar de toeschouwer
die niet zo openstaat voor al dat
bovennatuurlijke en achter de
hem voorgeschotelde mysteries
toch een rationele oplossing
zoekt, zal het moeilijk hebben
met deze film. Een demonisch
verhaal, maar net iets te realis
tisch verfilmd om niet een nogal
onbevredigende nasmaak achter
te laten.
MILO
