Harddraverijfeesten in Lisse
houden week gemeenschap bezig
Snackbarhouder wil ton
voor
dieren
Andijvie en kip voor
bruid en bruidegom
in nood
NIET IEDEREEN HAPPY MET „KERMISGEWELD" IN CENTRUM
Amateur-historici op
zoek naar feiten over
ongeluk met Duitse jager
Lisse Vandaag barst in Lisse de feestbom. Een
week lang zal het dorp in de ban van de harddrave
rijfeesten worden gehouden. De jaarlijkse harddrave
rij, die voor het eerst in 1872 werd gehouden
althans toen begon men op bescheiden wijze te
draven is het zout in de ontspanningspap die de
Lissenaren eik jaar weer in grote hoeveelheden
consumeren. Het is tevens de sport die het ruggemerg
vormt van zeven dagen evenementen aan de lopende
band. Voor dit jaar is een programma samengesteld
dat maar liefst 50 attractieve onderdelen telt: elke
dag een aantal activiteiten van 's morgens tot 's
avonds in een samenstelling die iedereen wat te
bieden heeft. De uitdrukking „elck wat wils" is hier
zeker niet uit de lucht gegrepen.
De Lissese harddraverijfeesten
hebben dit jaar (met 43 inschrij
vingen) een extra aspect. „We
komen met onze draverij en
feestgedruis terug in het cen
trum van onze gemeente. In
1900 werd voor het laatst op de
Heereweg de draverij gehouden.
Er waren toemwat moeilijkhe
den met de stoomtram die het
finishdoek met de pijp meenam.
De stoomtram is weg, maar de
draverij is naar de Heereweg
teruggekeerd. En de kermis?
Wel, die komt fijn droog te
staan op de Haven, geen mod
der meer als het regent. Voor
het eerst „op de steentjes", zoals
de exploitanten het graag wil
len. Wij zijn erg content met
deze situatie", aldus de heer A.
P. van Berkel, sinds '74 voorzit
ter van de Harddraverijvereni
ging „Lisse en Omstreken" en
daarvóór actief secretaris.
Ouderwets
Uit de „ouderwetse" Koningin
nedag op 31 augustus ont
stonden in de streek de najaars
feesten, o.a. in De Zilk, Noord-
wijk en Lisse volgde als laatste
met een kermis en draverij.
„Dat was 15 jaar. geleden nog
zo", vertelt de heer Van Berkel:
„ringsteken met versierde tilbu
ry's. Dat was alles wat we de
den. Maar vooral de jongeren in
het bestuur (het dagelijks be
stuur wordt thans gevormd
door de heren Van Berkel, vice-
voorz. H. de Vroomen, secreta
ris H. M. E. v.d. Tweel en pen
ningmeester Th. v.d. Lans) wil
den méér. We hebben nu een
bestuur met meer organisatoren
dan alleen liefhebbers van het
paard, zoals ongeveer 25 jaar
geleden nog bestond. Er is wat
ander bloed in gekomen. Het
paard blijft hoog in het vaandel
staan, maar alleen een kermis
en draverij zouden misschien
moeilijkheden met het gemeen
tebestuur opleveren. Er zijn nu
eenmaal raadsleden die iets te
gen het „kermisgeweld" heb
ben".
Duizend man
Voorzitter Van Berkel: „Vijftien
jaar geleden begon er iets te
komen. Met de Oranjevereni
ging en de VW (wij als hard
draverij vereniging subsidieer
den slechts) werd toen een com
missie „Najaarsfeesten" gefor
meerd. We begonnen op de
woensdagmiddag met leuke
spelletjes in de sfeer van de
harddraverijfeesten. Het aantal
deelnemende kinderen groeide
al gauw uit van 500 tot 2000.
Tien jaar geleden kwam er drie
dagen nog wat bij: een boeren-
blaaskapel en een muzikale
rondgang. In 1968 kregen we de
week, zoals die nu nog bestaat.
Duizend man zijn actief bezig in
allerlei activiteiten. De rest kan
gezellig „de zaal" langs. Het ge-
meentebestuur staat hier hele
maal achter. Er kwam niet al
leen toestemming, maar we kre
gen ook verschillende accommo
daties geheel belangeloos".
„We hebben gewoon een goeie
naam, al zeggen we het zelf',
weet secretaris v.d. Tweel. „Elk
jaar proberen we iets nieuws in
het programma op te nemen, dit
jaar bijvoorbeeld een balavond
met groot orkest in de sporthal
en een disco-avond voor de jon
geren. Het Rassendefilé is wat
„verfijnd", wat meer aange
reed met Indianen en Arabie
ren erbij. Alles kost een jaar
van voorbereiding. De harddra
verijfeesten zijn nog niet goed
ïn wel twee dagen voorbij en
ive zitten al weer om de tafel
voor het volgend jaar. Dat is
allemaal het werk van onze vijf
commissies".
Wie betaalt het allemaal? Wel,
iet bestuur zit er pro deo, maar
;r komt wel „iets" bij: prijzen,
geluidsinstallaties, het prijzen
geld van de draverij, reclame-
jverk en ga zo maar door.
,We draaien quitte, maar soms
.vel met pech, zoals vorig jaar,
toen de zaak verregende", aldus
le voorzitter: „de verdubbeling
van de contributie van 5 naar
10 gulden was geen tik; we zit
ten nu alweer boven het aantal
leden dat we vorig jaar hadden.
We streven naar 1000 leden, het
rijn er nu ca. 900. De laatste 4,5
jaar zitten we met onze inkom
sten opbrengen. Met de laatste
ontwikkeling zijn we erg blij:
dank zij Verkeer en Waterstaat
kregen we de Heereweg weer en
dank zij de gemeente de Ha-
Voopret
Toch verloopt de Lissese voor
pret op de feesten niet geheel
en al vlekkeloos. Er is een
zwaar punt: het „kermisgeweld"
bij het schoolgebouw van de
Gereformeerde Gemeente. Er is
sprake van een gewetenscon
flict: kermiskramen vóór de
school. Volgens een publicatie
in het Reformatorisch Dagblad
is „de mentaliteit in deze streek
duidelijk atheïstisch getint..."
Voor voorzitter Van Berkel en
zijn medebestuurders is dit geen
lichtvaardige zaak: „in deze din
gen moet je voorzichtig zijn: we
hebben alle begrip voor deze
opvattingen. We zullen ook van
alles in het werk stellen om
wrijvingen te voorkomen. Zo
hebben we „centrale muziek" op
de kermis, die hard of zacht
gesteld kan worden. Er is
sléchts één „vermaakinrichting"
die met eigen stroom werkt,
zonder veel hinder overigens.
De rest is aangesloten op het
gemeentelijke elektriciteitsnet".
Onder de tegenstanders van de
kermis is een handtekeninge
nactie gehouden die meteen al
637 „stemmen" opleverde, ook
van buiten Lisse. Dat waren niet
alleen SGP- of GPV-leden, maar
ook personen die „gewoon" iets
tegen een kermis hebben. Voor
zitter Van Berkel weet niet, wat
die kinderen van de Geref.
school gaan doen. „Elke basis
school in Lisse heeft 25 septem
ber vrij, behalve wellicht deze
school. De volgende ochtend,
vrijdag, om 10 uur moet alles
weer weg zijn op de Haven".
In de Gereformeerde Gemeente
kijkt men er echter minder op
pervlakkig tegenaan. Het Gere
formeerd Dagblad meldt: „We
hebben de gemeente (de eigen
gemeente red.) opgeroepen deze
zaken aan de Troon der Genade
voor te leggen. Daarbij erken
nende onze zonde en schuld om
met Hiskia (koning van Juda,
zoon van de goddeloze Achaz,
door wie de afgodendienst is
uitgeroeid, red.) onze hulp al
leen van Boven te verwach
ten..."
Meevaller
Het leeft wel in Lisse. Jammer
eigenlijk die tweespalt rond de
harddraverij feesten die een ge
hele bevolking aangaan. Voor
zitter Van Berkel is overtuigd,
dat „het geweldig mee zal val
len". „We willen sfeer in het
dorpscentrum brengen. De Ho-
baho, die in feite tegen alle
drukte rond het eigen bedrijf is,
heeft haar grote parkeerterrein
beschikbaar gesteld. We houden
een hele gemeenschap een week
leuk bezig. Het wordt werkelijk
geen rotzooi in Lisse. Van alle
lagen hebben we medewerking
gekregen. We leven hier een
jaar naar toe, en niet alleen wij
van de Harddraverijvereniging.
We doen dit met instemming in
brede lagen der bevolking, de
middenstand staat er helemaal
(vierkant) achter. En ach, wat
zal ik zeggen, we „draven" wel
eens door misschien, maar dan
komt er ook wat aantrekkelijks
uit..."
Vanavond valt de eerste klap
met een zaalvoetbaltoernooi in
de gemeentelijke sporthal en
om het sympathisanten moge
lijk te maken hun liefde voor
het dier in klinkende munt
zichtbaar te maken. Hij vertel
de mij gisteren: „In Leiden
rijdt momenteel één dierenam
bulance rond, eigendom van
de heer Raaymakers, die ech
ter in de afgelopen tijd met
zieke dieren zoveel ritjes naar
ziekenhuizen maakte dat zijn
auto bijna op is. Er moet daar
om broodnodig een nieuwe au
to komen, maar het liefst na
tuurlijk een stuk of vijf".
De praatgrage snackbarhou
der zegt op het idee van de
aktie te zijn gekomen nadat
hij kortgeleden zelf het nut
van een dierenambulance on-,
dervond. Hij zegt: „Onze hond
een puzzelrit voor 175 automobi
listen, die rit was vorige week
al volgeboekt, evenals enkele
andere onderdelen van deze
feestweek (zoals het zaalvoetbal
toernooi voor junioren en b.v.
het sjoelen op 22 sept). Zeven
dagen die gonzen van bedrijvig
heid, gezelligheid en competitie-
lust. Op één van de pagina's van
het officiële programma 1975
staat onderaan afgedrukt: „als
een hollend paard achteruit
gaan". Dat slaat waarlijk niet
op Lisses harddraverijfeesten,
het resultaat van een jaar „wer
ken als een paard" door een
verenigingsbestuur...
VRIJDAG 19 SEPTEMBER 1975 LEIDSE COURANT
De Voorschotense
snackbarhouder Frans
Zirkzee wil binnen korte
tijd een bedrag van
100.000 bijeen schra
pen om de aanschaf mo
gelijk te maken van zo
veel mogelijk ambulan
ces waarmee in en rond
Leiden gewonde of zieke
dieren in zo rap moge
lijk tempo naar adres
sen kunnen worden ge
bracht voor noodzakelij
ke medische verzorging.
Om aan het bedrag te komen
heeft hij de stichting „Dieren
in nood" in het leven geroepen
Blitzka kreeg plotseling last
van een gedraaide maag. Als
Raaymakers mij toen niet in
een mum van tijd naar het-
ziekenhuis in Utrecht had ge
reden, was Blitzka dood ge
weest. Toen we 'm weer ge
zond kregen, heb ik mij direct
voorgenomen met hart en ziel
te gaan werken aan dit ambu
lanceproject".
Voorschotenaar Frans Zirkzee
(„Als ik eenmaal iets in mijn
hoofd heb komt het gegaran
deerd voor elkaar") heeft het
niet bij deze door sentimenten
gekruide uitspraak gelaten.
Hij is overgegaan tot aktie,
daarbij ter zijde gestaan door
zijn vrouw en zijn kinderen
Frans en Li es be th.
Zijn eerste stap was het laten
drukken van een groot aantal
posters met daarop de afbeel
ding van een trouwe viervoe
ter en wat begeleidende tekst.
Een Leidse drukkerij zegde
hem toe de posters gratis te
drukken. .Allemaal dieren
vrienden die graag een paar
uurtjes hebben overgewerkt
om mij met deze actie te hel
pen", zei hij. Frans Zirkzee
heeft ook stickers laten druk
ken die hij massaal in de ver
koop gaat gooien. Veel bedrij
ven hebben, zo zei de snakc-
barhouder mij, hun mede
werking aan deze aktie toege
zegd, en ook de politie van
Leiden en Voorschoten wil in
tern aandacht aan deze zaak
besteden.
„Ik ben elke dag tot diep in
de nacht bezig met deze aktie
meer bekendheid te geven",
zegt Zierikzee. „Dit moet ge
woon gaan lukken. Als er veel
geld op de giro komt overweeg
ik zelfs om van start te gaan
met een vrijwillig ziekenfonds
voor dieren. Kijk je van op hé.
Laat Frans maar schuiven".
Voor belangstellenden geef ik
het gironummer van de stich
ting .Dieren in nood": 3432900.
Snackbarhouder Frans Zirkzee me» links zijn dochter Liesbeth.
Alaaf voor Eef en Cora.
Er werd gisteravond in restaurant „De Poort
van Cleefin de Noordwijkse Doezestraat een
heel bijzondere bruiloft gevierd die ik u niet
wil onthouden. Het gaat om het trouwfeest van
Cora de Wit en Eef Vliet-Vlieland. Beiden zijn
ze goede bekenden van de Noordwijkse carna
valsvereniging De Noortukkers.
Cora, in het dagelijkse leven lokettiste op het
postkantoor van Noordwijk, is al een paar jaar
dansmarieke bij de carnavalsvereniging en Eef,
timmerman van beroep, maakt al zeven jaar
lil
deel uit van de Raad van Elf. Niet zo verwon
derlijk dan ook dat gisteravond Prins Floris
V (Piet van der Meer) en Prinses Viola (Tiny
van der Meer) met hun complete gevolg het
bruidspaar kwamen feliciteren. De felicitatie
ging dit keer gepaard met de uitreiking van
een speciale onderscheiding. Cora werd onder
scheiden met de Orde van de Kakelhennetjes
(omdat ze geen kip lust) en Eef kreeg de Orde
van de Andijvilianus (omdat 'ie geen andijvie
lust).
Wie was de piloot van de
Duitse jager, die op 24
oktober 1943 tijdens een
luchtslag met de geal
lieerden boven Leiden in
moeilijkheden raakte en
uiteindelijk neerstortte
in de tuin van het toen
malige St. Elisabethzie-
kenhuis aan de Hooi
gracht, nu in gebruik
van Studentenhuisves
ting?
Onder meer op die vraag,
tracht momenteel een aantal
amateur-historici die zich heb
ben verdiept in de Tweede We
reldoorlog en speciaal daarbij
de tanden hebben gezet in het
completeren van informatie
over de oorlog in de lucht, een
sluitend antwoord te vinden.
In heel wat plaatsen van Ne
derland hebben ze al belang
rijke successen geboekt door
het met veel kunst- en vlieg
werk achterhalen van gebeur
tenissen die anders omringd
door tal van nevelen de histo
rie haddenmoeten ingaan.
Voor de amateur-historici ligt
nu een nieuwe .kluif" in Lei
den, waar ze met man en
macht gaan proberen het mys
terie te ontrafelen rond het
neerstorten van de Duitse ja
ger. „Wat heeft men tot nu toe
ontdekt"?, vroeg ik aan de
Leidse amateurhistoricus Hen-
ny Kwik, die ook de samen
steller is van „Bulletin
1939-1945" het „Clubblad van
de geschiedvorsers", waarin
de bevindingen van de leden
uiteen worden gezet.
Hij zei mij: „We weten dat het
vliegtuig behoorde tot het type
Focke Wulf. Nadat het door
vijandelijk vuur was geraakt,
dook het boven de Leidse bin
nenstad omlaag en boorde
zich tenslotte met de neus in
de tuin van het St. Elisabeth-
ziekenhuis, ging dwars door
een rioleringsbuis, daarna
door een kelder en kwam ten
slotte diep onder de grond te
gen een muur van het zieken
huis tot stilstand".
„Van de piloot werd alleen
nog maar de hand gevonden.
Zijn identiteit is nooit achter
haald. Theorieën zijn er wel.
Hij zou een van de bekendste
Duitse jachtvliegers zijn ge
weest. We vermoeden ook
waar hij begraven ligt. Er zijn
aanwijzingen, dat zijn stoffelij
ke resten liggen op het voor
malige kerkhof aan de Groe-
nesteeg in de buurt van de
Sportstichting".
„We zijn ook op zoek geweest
naar een ingemetselde steen
met inscriptie, die ergens in
het ziekenhuis moet zijn aan
gebracht als een soort eerbe
tuiging aan de piloot die waar
schijnlijk door zijn vliegtuig in
de tuin te laten neerstorten,
Henny Kwik toont een
model van de Duitse jager
die in 1943 boven Leiden
neerstortte.
het leven van talloze Leide-
naars heeft gespaard. Het zijn
allemaal stukjes van een grote
legpuzzel. Er zal een compleet
verhaal uit moeten ontstaan".
De amateur-historici zien het
onderzoek naar de veronge
lukte jager als een soort servi
ce-verlening aan het Leidse
publiek. Henny Kwik: „Men
heeft er recht op te weten, wat
er toen precies is gebeurd. Het
was een gebeurtenis die diepe
indruk heeft gemaakt op veel
Met
Herman
op
stap
inwoners van Leiden. Voor
hen willen we dit dan ook
graag uitzoeken".
De amateur-historici vragen
daarbij wel de medewerking'
van alle Leidenaren en niet-
Leidenaren die zich het vlieg
tuig kurlnen herinneren en
mogelijk het onderzoekteam
belangrijke inlichtingen kun
nen verschaffen. Ik geef het
correspondentie-adres van
Henny Kwik: Postbus 1020 -
Leiden.
Illlllll
