"Rollerball"
die de oorlog
moet vervangen
"ALKEMADE IS VOOR MIJ
EEN LOT UIT DE LOTERIJ"
Minder café's
maar meer
bars in 1974
Barbra Streisand nog
eens als Fanny Brice
DRS. P.J. BOLTEN 1 OKTOBER AAN DE SLAG
GEVAARLIJK AQUARIUM
Hallo
MEIN KAMPF
Deze week in de Leidse bioscopen
1
VRIJDAG 12 SEPTEMBER 1975
LEIDSE COURANT PAGINA 5
g Ik krijg het nog eens druk met
S het voorstellen van nieuwe
Eï= burgemeesters. Nadat ik nog
E= maar kortgeleden U liet ken-
S nis maken met de nieuwe bur-
S gemeester van Katwijk, pre-
S senteer ik U vandaag, nog niet
gE eens een dag nadat hij zelf van
gE zijn benoeming hoorde, de
S nieuwe burgemeester van Al-
gE kemade, die per 1 oktober zal
S worden geïnstalleerd als op-
S volger van de heer Smolders.
S Het is drs. P.J. Bolten, 58 jaar,
S r.k. lid van de KVP, vader van
S elf kinderen en momenteel
S nog burgemeester van Schi-
pluiden, een 8000 inwoners tel-
S lend dorp in het groot-recrea-
S tiegebied Midden Delftland.
EE Enthousiast vertelde hij mij
gisteravond: "Deze benoeming
S is voor mij en mijn gezin een
S lot uit de loterij. Zo'n kans
Eg krijg je maar ééns in je leven.
gE Het kan niet anders of we
S zullen het in Alkemade erg
gE naar ons zin gaan krijgen".
S Een erg optimistische burge-
S meester dus die gisteravond
jEE thuis in zijn ambtswoning in
Schipluiden de bloemetjes al-
=E vast stevig buiten zette, alsof
gE het een bruiloftsfeest betrof.
S "Als de fotograaf een plaatje
gE van me komt maken dan kan
hij het beste vroeg op de
avond komen", zei een blije
Eg burgemeester mij, "want ik
EEi kan er niet voor instaan dat
S ik rond middernacht nog hele-
maal fris op de kiek sta."
EEE Ik vertel even wat over de
loopbaan van drs. P.J. Bolten.
gE Na zijn studie aan de Rijksuni-
Eg versiteit in Utrecht, waar hij
afstudeerde in de studierich-
ting wijsgerige sociologie,
EE werd hij in 1948 in de gemeen-
te Uithoorn benoemd tot chef-
jj= financiën, onderwijs en perso-
neelszaken en later tot ge
il meentesecretaris.
In december '61 aanvaardde
hij het burgemeestersambt in
Schipluiden waar hij tot op de
dag van vandaag aan het roer
EE heeft gestaan. "Veertien jaar
vond ik lang zat", zei hij. "Ik
EE zeg altijd maar dat een burge-
meester, pastoor of dominee
EE nooit tot het einde van hun
EE dagen aan één en dezelfde
Eg plaats vastgeplakt moeten blij-
EE ven zitten. Verandering van
gE spijs doet eten".
Eg "Ik heb overigens wel lang op
mijn kans moeten wachten,
gg Voor een katholieke burge-
gg meester, die weinig voelt voor
gg het stadse leven, is de spoeling
gg momenteel erg dun. De meeste
gg kans maak je bezuiden de gro-
gg te rivieren maar dan moet je
gg Brabants bloed in de aderen
EE hebben. Zoek je het boven de
EE grote rivieren dan moet je in
Drs. Bolten, de nieuwe burgemeester van Alkemade. zijn vrouw en 7 (van de 11) kinderen. Vlnr. staand:
Titus, drs. Bolten, mevr. Bolten, Saskia en Trudy; zittend: Petra, Jean-Baptiste, Annette en Maria.
feite elke kans met beide Han
den aanpakken. Wat mij be
treft heb ik in de roos gescho
ten.
Hoewel ik er misschien maar
één of twee keer ben geweest,
ken ik al zo'n beetje de karak
tertrek van de inwoners van
Alkemade. Dat komt omdat ik
lange tijd voorzitter ben ge
weest van de r.k.bond voor
muziekgezelschappen, waar
door ik de Roelofarendsveense
Harmonie goed heb leren ken
nen. Ik mag nu wel zeggen dat
ze het altijd voortreffelijk de
den.
De nieuwe burgemeester heeft
een groot gezin. Elf kinderen.
En die hebben bijna allemaal
gestudeerd of leren nog. Ik
noem ze even op: Trudy, Al-
bertine, Annette, Theodore
(studeert filosofie, afgestu
deerd in de theologie), Maria
(afgestudeerd in de alg. taal
wetenschappen), José (afgestu
deerd politicoloog), Jean Bap-
tiste (studeert aan de HTS),
Godelive (studeert geschiede
nis), Saskia (studeert aan de
School voor Journalistiek), Pe
tra (hoogste klas gymnasium),
Titus (5e klas gymnasium).
Een erg beleerde familie dus.
"Je mag wel stellen dat ik een
gelukkig gezin heb", zei hij
mij. Die laatste zeven jaar tot
mijn pensionering moet het
hier gewoon lukken. We heb
ben ons altijd het beste op ons
gemak gevoeld tussen de men
sen van het platteland. Daar
is het contact tussen burge
meester en bevolking een stuk
persoonlijker. En daar zijn de
zaken tenminste nog te over
zien. In de stad is het allemaal
wat afstandelijker. Je werkt
dan voor een onbekend pu
bliek. In Alkemade zal ik tus
sen de mensen staan. Dat kan
ik wel verzekeren."
Terwijl oud-burgemeester
Smolders van zeilen hield is de
nieuwe burgemeester dol op
zingen en musiceren. Zijn
stem valt in de "categorie"
bariton maar hij schraapt nog
maar zelden de keel om een
fraai lied aan te heffen. "Mijn
stem is niet meer wat 'ie was",
zegt hij, "ik hou het nu maar
Met
Herman
op stap
Marry Mellema
deinst voor
geen slang te
rug.
een beetje bij het beluisteren
van muziek".
De nieuwe burgemeester van
Alkemade komt uit een dorp
dat veel overeenkomst ver
toont met zijn nieuwe stand
plaats. Schipluiden is een
agrarische gemeente met een
ruim weidegebied dat een re
creatieve bestemming zal krij
gen. Hij kent de problemen
waar de boeren mee kampen,
hij kent de wensen van de
kwekers. "Maar daar denk ik
voorlopig nog niet aan", zei
hij. "Vanavond is het hier
open huis. Als ze in Schiplui
den door hebben dat ik ver
trek gaat het hier gegaran
deerd storm lopen. Dit wordt
waarschijnlijk een vermoeien
de nacht."
Op de jaarlijkse planten-, vo
gels- en vissententoonstelling
de Leidschendamse Plantsoen-
wacht, gistermiddag geopend
door de echtgenote van burge
meester Kolfschoten, hebben
veel bezoekers zich staan te
vergapen aan de prachtige
aquariums van Leidschendam-
mer Harry Mellema. De mees
te aandacht trok wel het schit
terende zee-aquarium waarin
ik onder meer ontdekte de
vlinderachtige en uiterst gifti
ge koraalduivel en de ge
stroomlijnde, witgespikkelde
Pantserbaars.
Er waren bezoekers die liever
op een afstandje de dieren be
keken want je weet per slot
van rekening maar nooit „Zo
lang je je hand niet in het
water steekt kan er niets ge
beuren", vertelde Harry Mij,
„maar doe je dat wel dan ben
je nog niet jarig. Voor je het
weet heb je een knauw te pak
ken en dan ben je verder van
huis.
Ik zag ook een groot tropisch
aquarium met Chicliden. Dat
zijn roofvissen uit het Brazi
liaanse Amazonegebied en die
kan je beter ook niet over het
bolletje aaien.
Van Harry Mellema hoorde ik
dat hij zijn gespecialiseerde
dierenwinkel nog talloze ande
re gevaarlijke dieren heeft on
dergebracht. Hij heeft bijvoor
beeld ook een meter lange Boa
Constrictor, een venijnige
slang die, als het erop aan
komt, nergens voor terugdein
st. Regelmatig ook zwemmen
in zijn aquariums (in totaal
heeft hij in zijn winkel zo'n
25000 tropische vissen) Pyran-
ha's, bloeddorstige vissen die
ook mensen aanvallen, uite
raard wel als die zich in het
water bevinden.
„Er is nu eenmaal vraag naar
deze „mensen-eters" dus moet
ik ze wel in mijn assortiment
opnemen", vertelde Harry mij.
Elke morgen tussen ne- zou willen zien staan,
gen en tien uur zit ik Bel gerust op. Mijn tele-
aan de telefoon. Dan foonnummer is 071-
kunt U mij vertellen wat 122244. Vraagt U maar
U graag in deze rubriek naar toestel 19.
In Leidschendam wonen er
nogal wat van visliefhebbers
die deze diertjes in hun aqua
rium willen hebben. Dat moet
dan wel een speciaal beveilig
de bak zijn anders kunnen er
wel eens ongelukken gebeu
ren."
Op de tentoonstelling, die
wordt gehouden in de prot
chr. school „Dobbehage" aan
de Dobbelaan, zijn ook veel
planten, bloemen, vogels kera
miek en de kunstvoorwerpen
te zien, bijeengebracht dank
zij de medewerking van de
Leidschendamse bloemisten
en de Leidschendamse Tuin
bouwschool
Ik zag op de tentoonstelling
ook het beeldhouwwerkje
staan dat al twee keer door
baldadigheid is beschadigd
maar binnenkort, hersteld,
weer in een van de plantsoe
nen zal worden geplaatst
Het is een leuke en interessan
te tentoonstelling waar je ge
rust een paar uur kan rond
stappen zonder je te vervelea
En dat is toch wel wat waard
met het snertweer van de laat
ste dagen. Voor onze lezers die
daar graag een kijkje willen
gaan nemen geef ik even de
openingstijden.
Men kan er vandaag terecht
van 16.00 tot 21.00 uur, morgen
van 11.00 tot 19.00 uur en zon
dagmiddag van 13.00 tot 17.00
CAMERA De film „Mein
Kampf" ook wel „opkomst en
ondergang van Adolf Hitler" ge
naamd is een opzienbarende
documentaire over de Tweede
Wereldoorlog. De voorbereiding
van de film die aan het begin
van de jaren zestig is gemaakt,
heeft jaren geduurd. Het is voor
Erwin Leiser (regie en manu
script) een moeizame arbeid ge
weest al dit authentieke filmma
teriaal bijeen te brengen.
De titel van de film is ontleend
aan het boek „Mein Kampf' dat
Hitier schreef tijdens zijn ge
vangenschap in 1923 na een mis
lukte greep naar de macht In
dit boek ontwikkelde Hitier zijn
nationaal-socialistische wereld
beschouwing.
De film geeft fragmentarisch de
belangrijkste gebeurtenissen
weer vanaf de Eerste Werel
doorlog, becommentarieerd
door Neerlands „oorlogsexpert"
dr. L. de Jong. Zo zien we de
overdracht van de macht van
Hitier door de seniele Von Hin
denburg, Dolfus in Oostenrijk,
Poolse ghetto's, fatale aarzeling
van de westelijke democratie en
de bevrijding van de concentra
tiekampen. Bij de première is
een gedachte meegegeven aan
de film: „De film wil de slach- -
toffers gedenken. Zij wil tonen
welke rampen te wachten zijn
wanneer chauvinistische volke
ren hun lot in handen leggen
van een tiran". Dr. L. de Jong
noemde de film een historische
documentaire van unieke waar
de". In ieder geval een film met
zakelijke, soms schokkende,
beelden, voorzien van een sober
commentaar.
HENK V J>. POST.
Actie rond mensensmokkel
van Alister Maclean
TRIANON Alistair MacLean
is, nu de James Bond-avonturen
van Ian Flemyng opraken, de
grootste leverancier geworden
van gemakelijk te verfilmen ac-
tieverhalen. Het hangt van de
producent en de vindingrijkheid
van de scenarioschrijver af hoe
veel geld men er in steekt.
„Karavaan naar Vaccares"
maakte dankbaar gebruik van
i zigeuner-reünie in de Ca-
marque voor de bonte entoura-
waarin zich dit recht-op-en-
neer filmavontuur afspeelt. Een
Hongaarse geleerde, die een
goedkope manier heeft gevon
den om de zonnewarmte in
energie om te zetten, moet Euro
pa uitgesmokkeld worden. Zi
geuners brengen hem in hun
caravan naar Frankrijk waar
een Amerikaanse avonturier
voor verdere expeditie moet zor
gen. Maar er zijn meer kapers
op de kust. Er vallen dan ook
wat doden voordat de Ameri
kaan Bowman veilig met zijn
vrachtje op het vliegtuig kan
stappen.
Producent-regisseur Geoffrey
Reeve haalde voor dit gegeven
'n heel internationaal gezel
schap bij elkaar met als Neder
landse inbreng cameraman
Fred Tammes. Met een opwin
dend stierengevecht en een fraai
gefotografeerde achtervolging
per helicopter door de Cam ar
gue leverde hij een positieve
bijdrage tot dit routine-avon
tuur. Wat wij helaas niet kun
nen zeggen van Charlotte Ram-
pling, wier rol in het verhaal
alleen maar is om als gijzelaar
ster tegen de geleerde te worden
uitgewisseld.
MILO
DEN HAAG Vorig jaar is het aantal cafébedrijven in ons land
verminderd, maar er is weer een aantal bars bijgekomen. Ook
is het aantal restaurants gestegen. Dit meldt het jaarverslag 1974
van het bedrijfschap Horeca.
Het aantal café's nam met 114 af, maar er kwamen 194 bars bij.
Het aantal restaurants nam met 129 bedrijven toe. Het totaal aantal
geregistreerde horecabedrijven was eind 1974 34.973 tegen 34.890
eind 1973.
De veranderingen in 1974 komen overeen met de ontwikkeling die
al jaren gaande is. Deze vindt zijn oorzaak in structurele wijzigin
gen, die zich reeds enkele jaren in de bedrijfstak voltrekken, aldus
het verslag. Verder was er in 1974 een sterke toename van het
aantal buffetexploitaties: 137 bedrijven werden aan het totale
aestand van 4.074 toegevoegd.
Dok kan een belangrijke teruggang in de hotelsector worden
jeconstateerd. Eind 1974 waren er 97 bedrijven minder dan eind
973. Eind vorig jaar bedroeg het aantal Chinese en Chinees-Indi
sche restaurants in ons land 969: een toename van 94 ten opzichte
'an eind 1973. Evenals in 1973 is er ook in 1974 een grote toename
e constateren in restaurants van vreemde nationaliteit. Eind 1974
varen er 170 „buitenlandse" restaurants in ons land geregistreerd,
üdus h^bedrijfschap horeca.
Van een onzer verslaggevers
LEIDEN De fans van James Caan
komen deze week wel ahn hun trek
ken. Deze filmster speelt de hoofdrol
in "Rollerball" (de Nederlandse pre
mière in Lido) en in „Funy Lady" (in
Luxor). Hieronder kritieken van onze
recensent Otto Milo. Hij zag ook „Ka
ravaan naar Vaccares" (in Trianon).
Een andere nieuwe film in Leiden is
"Mein Kampf" (Camera). Studio pro
longeerde "Frankenstein junior".
LIDO We schrijven het begin van de volgen
de eeuw. De wereld is niet langer verdeeld in
naties, maar wordt geregeerd door corporaties,
die er op toezien dat iedereen evenveel krijgt.
Natuurlijk zijn de grote leiders wel wat be
voordeeld. Zij hebben voorrangskaarten en
kunnen de vrouw van een doorsnee-burger
voor zich opeisen. In een wereld, waarin iede
reen genoeg te eten heeft en in het bezit is
van een goede baan met een driedaagse wer
kweek en een fraai huis, komt de verveling
snel om de hoek kijken.
Multivision moet voor de afleiding zorgen,
maar omdat er geen ellende meer op de wereld
is, zit men wel 'n beetje omhoog met zijn
programma's. De corporaties hebben er wat op
gevonden: "Rollerball", een bikkelhard gevecht
tussen twee ploegen bestaande uit rolschaatsers
en motorrijders om het bezit van een stalen
bal.
"Rollerball" is ongelooflijk populair en het
team van Houston met sterspeler Jonathan E.,
dat zojuist door van Madrid te winnen de halve
finales heeft bereikt, lijkt de gedoodverfde
wereldkampioen.
Maar de grote bazen van de corporatie Energie,
waar Rollerball onder valt, zien met lede ogen
hoe Jonathan E. een soort volksheld geworden
is en bevelen hem vriendelijk om zich uit deze
sport terug te trekken.
Jonathan, die de beweegredenen niet begrijpt
en zijn teamgenoten niet in de steek wil laten
voor de belangrijke wedstrijd tegen Tokio,
weigert Dan nemen de grote leiders drastische
maatregelen. Zij veranderen de spelregels van
Rollerball. Strafminuten worden in deze keihar
de sport niet meer gegeven. Het aantal invallers
wordt beperkt Als dót niet helpt en Jonathan
de wedstrijd tegen Tokio overleeft èn wint
hebben de heren voor de finale tegen New York
nog een verrassing in petto. Géén straffen, géén
invallers en géén tijdlimiet. Wat zoveel wil
zeggen dat de laatste overlevende van beide
ploegen tevens de winnaar is.
Voor regisseur Norman Jewison was het wel
een hele sprong van de rock-musical "Jesus
Christ superstar" naar de verfilming van dit
futuristische korte verhaal van William Harri
son.
In de Olympische arene van München creëerde
hij een imposant Rollerball-stadion dat na de
sobere begintitel voortreffelijk wordt gebruikt
om de toeschouwer met de 'fijne' kneepjes van
deze rauwe sport bekend te maken.
Jammer dat na dit geladen begin, de spanning
vóór het grote duel tegen Madrid is te snijden,
Jewison's greep op de maatschappij rond 2000
verslapt. De zalvende complimenten, die de
Energie-leider Bartholomew zijn spelers na
afloop toewerpt houden nog een zekere drei
ging in, maar Jewison's kritiek op 'n samenle
ving waarin iedereen een gehoorzame, tevreden
robot is geworden komt niet er uit de verf.
De film leeft weer op met de wedstrijd tegen
Tokio, een ploeg van driftig marcherende kara-
te-Japanners. Jonathan's bezoek aan het com
puter-centrum met een kostelijk rolletje van
Sir Ralph Richardson is een ander hoogte
punt uit de film, die dan weer 'n flinke inzin
king vertoont voor het allesbeslissende duel op
leven en dood tegen New York.
"Rollerball" zou 'n sterkere film hebben opgele
verd als Jewison was uitgegaan van de maat
schappij, die Rollerball moest uitvinden om het
verveelde volk tóch 'brood en spelen' te geven.
Nu vallen de episoden tussen de wedstrijden
door enigszins mat en oninterressant uit Dit
is zeker niet de schuld van James Caan, die
de moderne gladiator Jonathan, die plotseling
óók gaat denken, overtuigend gestalte geeft
Ook fysiek is hij geheel opgewassen tegen het
zware stuntwerk dat deze rol van hem eiste.
"Rollerball" is een film met epidsoden van
verbluffende harde actie, voortreffelijk geens-
ceneerd en gemonteerd, afgewisseld met wat
vage science fiction over een wereld die geen
armoede en honger meer kent en daarom met
een levensgevaarlijke sport "geprikkeld" moet
worden.
Jewison en William Harrison's visie op de
toekomst is daardoor toch nog een heel stuk
vriendelijker dan die van George Orwell met
zijn Big Brother in de roman „1984".
MILO
Luxor Zeven jaar geleden, in 1968, maakte
Barbra Streisand haar filmdebuut als de Ziegfeld-
comédienne Fanny Brice in „Funny Girl". Haar
bewonderaars konden toen hun Barbra voor 'n
schappelijk prijsje niet alleen maar horen maar
ook zien. Dank zij Barbra werd de musical een
kassucces en bij de jaarlijkse Oscar-uitreiking
bleek ze er zelfs een Academy Award voor de
beste vrouwelijke hoofdrol aan over gehouden te
hebben.
Herbert Ross, die de muzikale nummers in scène
zette William Wyler tekende voor de verdere
regie is dit succes bijgebleven. Vandaar dat hij
dit keer als full-time regisseur komt met een
vervolg: „Funny lady". Nu spreekt het wel en wee
over 'n eenvoudig meisje, dat een schritterende
carrière maakte op de planken, altijd meer aan
dan het verhaal van een vrouw, die zich al aan
de top van de showbusiness bevindt. „Funny lady"
moet dan ook meer gezien worden als de „succes
story" van de doordrammende, nogal onbehouwen
theaterproducent Billy Rose, die in de crisisjaren
de grote Florence Ziegfeld naar de kroon stak en
met Fanny Brice een aan elkaar gewaagd team
ging vormen.
De rol van Billy Rose is in handen van de
bekwame acteur James Caan en dat is zeker een
pluspunt vergeleken bij „Funny girl", dat Omar
Sharif in de mannelijke hoofdrol nad. Sharif, nog
even letterlijk van stal gehaald om in twee scènes
met Barbra Fanny's ex-echtgenoot Nick Arnstein
uit te beelden van spelen kan niet gesproken
worden hoogstens van vertederend kijken is
natuurlijk geen partij voor Caan, alleen Barbra
alias Fanny ziet dat niet en blijft hem ondanks
zijn fouten zolang adoreren tot het te laat is en
Caan alias Billy Rose het aanlegt met Heidi
O'Rourke, die Eleonor Holm speelt, ae Amerikaan
se Olympisch zwemster anno 1936, die later in de
showwereld als een voorloopster van Esther Wil
liams furore zou maken.
Jay Presson Allen, die ook het scenario voor
„Cabaret" schreef, heeft van het gekibbel tussen
de scherp van de tongriem gesneden Fanny en
de ook niet op zijn mond gevallen Billy Rose, geen
boeiend verhaal kunnen maken en omdat de muzi
kale nummers wel rijk, maar niet erg fantasierijk
door Rossé in scène werden gezet, blijft „Funny
lady" als vervolg toch onder de maat van de ook
niet altijd even sterke musical „Funny girl".
Het aardigst is nog de sekwentie, waarin de
première van Billy Rose's eerste grote show door
gebrek aan ervaring en een te veel aan attributen
helemaal in de war loopt Dan heeft „Funny lady"
even de vaart, die wij node in de rest van de film
missen. Want op enkele goede cynische dialogen
na is „Funny lady" een nogal overgeromantiseerd
levensverhaal over een gevierd actrice, die nog zo
zeer op de oude liefde voor haar nietsnut-ex-echt-
genoot teert, dat zij niet inziet dat daardoor haar
tweede huwelijk gevaar loopt. Barbra Streisand
weet de lach en de traan goed af te wisselen, maar
de lach blijft tot enkele clowneske grimassen
beperkt en na afloop zou je kunnen zeggen, dat
„Funny lady" eigenlijk helemaal niet zo „funny"
is.
De liedjes, de meeste uit het repertoire van de
veelschrijver Billy Rose, liggen ook niet zo makke
lijk in het gehoor en velen zijn beslist geen
„evergreens" gebleken. John Kander en Fred Ebb
van „Cabaret" moesten dan ook te hulp
komen om enkele hiaten op te vullen en men
vraagt zich dan ook af of deze verdere, niet erg
interessante, belevenissen van Fanny Brice zo
nodig moesten worden verfilmd.
MILO
Michael Thomas
op de Oosterse toei
REX Regisseur Michael Tho-
mas uitgekeken op het Duitse I
bloot heeft eens 'n kijkje over
de grenzen genomen. Het resul
taat van dit verder kijken dan
de horizon heet „Pornotoer in
Bangkok". Met de dames, die
naar de exotische namen van
Suzie Mai-Wong, Angela Chu-
Chen en Mailing Chang luiste
ren gebeurt precies hetzelfde als
met de Duitse dames, die in
handen van de heer Thomas
vielen. Alleen de entourage is
iets anders. Wie weet waar Mi
chael Thomas straks naar toe
steekt. De eskimo's? Het lijkt
ons bar koud met al dat bloot
Een van de angstaanjagende momenten in „Rollerball"
