„Hard voetbal
kan voor ons
breekpunt worden"
Désar:'Goede aanpak noodzakelijk
wanneer je aan top wil meedraaien'
Blauw Zwart: debutant
in de Ie klasse
Indeling
Trainer Versteegh wil Roodenburg andere image geven
IIM DE KRAIMT
PAGINA 20
LEIDSE COURANT,
DONDERDAG 4 SEPTEMBER 1975
Hoofdklasse A
Aalsmeer
AFC
CVV
De Spartaan
EDO
Elinkwijk
Hermes DVS
Rood Wit A
RVC
SDW
Unitas
UVS
VUC
Zilvermeeuwen
Aalsmeer
Amsterdam
Rotterdam
Amsterdam
Haarlem
Utrecht
Schiedam
Amsterdam
Rijswijk
Amsterdam
Gorkum
Leiden
Den Haag
Zaanstad
Amstelland
Blauw Wit
DCG
DOS
DWV
Hollandia
RCH
Roodenburg
VIOS
Zeeburgia
ZFC
ZW
Blauw Zwart
COAL
DHL
DHS
EBOH
Gouda
HION
HOV
Lenig en Snel
Neptunus
Papendrecht
Wilhelmus
XerxeS
Zwijndrecht
Wassenaar
Rotterdam
Delft
Schiedam
Dordrecht
Gouda
Rotterdam
Rotterdam
Den Haag
Rotterdam
Papendrecht
Voorburg
Rotterdam
Zwijndrecht
Trainer Versteegh (links) en elftalbegeleider Van Wezel drukken elkaar de hand
op een goede toekomst.
Van onze sportredactie
LEIDEN Een aantal jaren geleden
behoorde Roodenburg bij de beste ama
teurclubs van Nederland. Een pechvol
seizoen verhinderde de deelname aan de
nieuw te vormen hoofdklas en het jaar
daarop zakte Roodenburg af naar de
grauwe middelmaat, want de club uit
Leiden Noord zag niet eens kans om in
de eerste klas een rol van importantie te
spelen. Lange tijd werd de club zelfs
bedreigd met degradatie, die pas op het
laatste moment afgewend kon worden.
Het spelersmateriaal, nog jong genoeg,
was al die jaren onveranderd gebleven
dus de oorzaak van dit afglijden moest
ergens anders gezocht worden. Beschul
digend werd de vinger uitgestoken naar
dé opvolger van Smits, Van der Zwart,
die vooral op menselijk gebied tekort had
geschoten. Hij was niet die bron van
inspiratie die men gehoopt had dat hij
zou zijn, en dus moest er een ander
komen.
Die ander werd Pieter Versteegh, een
37-jarige Hagenaar, afkomstig van derde
klasser HBS en in het dagelijks leven
leraar LO. Verleden jaar al had hij willen
solliciteren, maar de brief ging uiteinde
lijk pas voor dit seizoen op de post. Bij
HBS was hij vooral op tactisch gebied
uitgewerkt en het werd tijd om het eens
wat hogerop te zoeken. Roodenburg ken
de hij nog van vroeger en het leek hem
een club met mogelijkheden. Al moet er
natuurlijk heel wat veranderen.
Wat Pieter Versteegh vooral opvalt bij de
meeste amateurclubs, en ook bij Rooden
burg, is dat men over het algemeen erg
eenzijdig speelt. „Er wordt veelal slechts
één systeem beheerst, dat tegen willekeu
rig wat voor tegenstander gebruikt
wordt Het verrassingselement wordt
hierdoor buitengesloten en de kans op
interessant en aantrekkelijk voetbal
eveneens. Bovendien kom je met zo'n
systeem nooit ver, want elke tegenstan
der weet exact waar hij aan toe is.
Roodenburg probeerde altijd te spelen
vanuit een gesloten defensie en via snelle
counters tot scoren te komen. In het
begin ging de ploeg dat goed af, maar
later werd dat steeds moeilijker, omdat
elke tegenstander hiervan op de hoogte
was. Bovendien is het voor de spelers zelf
uiterst vervelend om altijd hetzelfde te
moeten doen. Ik probeer om dit speltype
te doorbreken. Iets te doen wat de tegen
stander niet verwacht. Dit staat natuur
lijk los van systemen, want zowel in
offensief als in defensief opzicht zijn er
manieren te bedenken om je tegenstan
der op een dwaalspoor te brengen. Het
systeem dat je speelt hangt af van de
tegenpartij. Het is natuurlijk aardig om
aanvallend voetbal te propageren, maar
daar moet je wel de spelers voor hebben.
Roodenburg kan zeker aanvallend spe
len, maar niet zoals Ajax, als je begrijpt
wat ik bedoel."
Pieter Versteegh wil in ieder geval af van
het image dat Roodenburg heeft als zijn
de een verdedigende ploeg. Diep ingaan
op de verrassingen die hij in petto heeft
wil hij niet, want dat gaat de toekomstige
tegenstanders niets aan. Een tipje van de
sluier lichtte hij op in de oefenwedstrij
den. Meest opvallend was het frisse, mon
tere spel van Roodenburg, dat opmerke
lijk gemakkelijk tot scoren kwam. De
spelers lijken hun matheid afgeworpen te
hebben. Er wordt veel bewogen en enorm
hard gewerkt. Ook door Sam den Os, al
had trainer Versteegh voor hem een ver
rassing in petto. „Sam is de dertig ruim
gepasseerd en onwillekeurig ga je dan
uitkijken naar eventuele jeugdige vervan
gers. Dat is een eerlijke zaak en we
hebben Sam daar ook bij gehaald. Mo
menteel is het zo, dat zijn ervaring, inzet
en voetbalcapaciteiten nog niet gemist
kunnen worden, maar aan de andere
kant moet de jeugd ook een kans krijgen,
want anders lopen die jongens weg. We
hebben nu een afspraak gemaakt, dat
wanneer we ruim voor staan of er geen
belangen op het spel staan Sam gewis
seld wordt. Hij was het daar volledig mee
eens", aldus trainer Versteegh, die inmid
dels Aat de Groot de aanvoedersoana
van Den Os liet overnemen, in het kader
van diezelfde opzet.
Versteegh is overigens gematigd optimis
tisch over de indeling van zijn ploeg in
West I. „Het is bekend, dat er rond
Amsterdam vrij stevig gevoetbald wordt
en dat zou", mijmert hij, „wel eens een
breekpunt kunnen worden. Roodenburg
heeft een paar makkelijk te intimideren
spelers die niet zo weg zijn van hard
voetbal. Aan de andere kant hebben wij
het voordeel van het onbekende. Wij
weten niet veel van die clubs, maar zij
weten helemaal niets van ons. Ik ben
druk bezig informatie te verzamelen om
ongeveer te weten hoe ik mijn tegenstan
ders tegemoet kan treden. We zullen eerst
de kat uit de boom moeten kijken. Nee,
ik waag me aan geen enkele voorspelling.
Ik hoop op een goed jaar".
Ad van Kaam
Van onze sportredactie
Wassenaar Na een bijzonder interessante
competitie slaagde Blauw Zwart erin om vorig
seizoen, met minieme voorsprong, de eerste
klasse binnen te stappen. Een afdeling die op
het eerste gezicht erg sterk bezet lijkt en de
verwachting is dan ook gerechtvaardigd, dat de
Wassenaarse formatie het dit seizoen niet ge
makkelijk gaat krijgen. Maar evenals elke an
dere amateurvereniging blikt ook Blauw Zwart
de toekomst optimistisch tegemoet. „Het elftal
is nog intact" luidt het bericht uit Wassenaar.
„En het is een goed elftal", wordt daar aan
toegevoegd. En vandaar geen pessimisme.
Public iteitsman Nico van der Kooy is al veertig
jaar lid van Blauw Zwart en hij kent de 50
elftallen tellende vereniging dan ook door en
door. „Blauw Zwart", zo kenmerkt hij zijn club,
„speelt vanuit een sterke verdediging, die afge
lopen seizoen slechts 17 treffers moest incasse
ren. Een geroutineerd middenveld en een schot-
vaardige voorhoede completeren het team, dat
ten opzichte van verleden jaar wel nauwelijks
gewijzigd zal worden. Slechts voor Frans Kar-
remans zal voorlopig een ander gezocht moeten
worden, want ademhalingsstoornissen beletten
hem de eerste tijd op de training te verschijnen.
Er is niemand weg; er zijn wel enkele spelers
gekomen", vertelt Van der Kooy.
Trainer Van Barlingen, beginnend aan zijn
tweede seizoen, ziet zijn selectiegroep versterkt
met de gebroeders Van Erp, afkomstig uit
Appingedam, Marco Lammers van VUC, Ron
Kamphues die hersteld is van een blessure en
enkele talentvolle junioren. Verzorger Kammin-
ga en elftalbegeleider Van Deursen zijn even
eens gebleven.
Van der Kooy verwacht zeker geen slecht jaar
„omdat", zoals hij zegt, „de animo om een goed
debuut te maken ruimschoots aanwezig is. En
niet alleen bij de spelers, want ook het bestuur
werkt als een .tijger' om dit belangrijke jaar
voor Blauw Zwart te doen slagen. De verbou
wing van de kleed- en kantineaccommodatie
vordert gestaag, tekenend voor de inzet van de
club. Het kdn een mooi jaar worden", zegt hij
nog eens.
Grote aandacht gaat Blauw Zwart dit seizoen
besteden aan de opvang en begeleiding van de
jeugd. Van der Kooy daarover: „Er is een
Belgische trainer aangetrokken, de heer Drab-
bé, een vakman van grote allure. Hij traint de
jeugdselecties tweemaal per week en we ver
wachten er heel wat van. Hoewel Blauw Zwart
nog een vrij jong eerste team heeft is een goede
doorstroming natuurlijk van groot belang. Een
zekerheidje voor de toekomst", aldus Van der
Kooy.
Ad van Kaam
Van onze sportredactie
Leiden Ter voorbereiding
van de komende competitie
verbleef hoofdklasser UVS on
der meer een weekeinde op
het KNVB-sportcentrum in
Zeist. Onder leiding van nieu
we trainer Gerard Désar werd
daar onder optimale omstan
digheden - knusse behuizing,
uitgekiende maaltijden, fraaie
omgeving, uitmuntende vel
den, veel rust en ontspanning
- toch wel keihard gewerkt
aan de conditie en het spelpeil.
Het maken van een prettig
sfeertje was overigens het
hoofddoel, vooral ook omdat
de selectie noal wat nieuwe
gezichten kende. Een profes
sionele truc of gewoon een
dure grap?
„Geen van beide", lacht de
nieuwe verantwoordelijke
man bij UVS, Gerard Désar.
„Zoals je weet wordt de club
financieel gesteund door IBB/-
Kondor en dat bedrijf maakte
het mogelijk om een dergelijk
weekeinde te realiseren. Overi
gens is het niet de eerste keer,
dat wij op Zeist komen, want
ook verleden seizoen waren
wij hier met de selectie. Dit
jaar komt het helemaal goed
uit omdat er wat jongens van
andere verenigingen zijn geko
men. Zij kunnen wennen aan
de sfeer en opvattingen die
UVS er op na houdt, terwijl
onze spelers hen wat beter le
ren kennen. Zo'n weekeinde is
daar natuurlijk een ideale ge
legenheid voor", meent Désar.
„Wat dat professionele aan
gaat", vervolgt hij, „het is na
tuurlijk waar, dat er vroeger
als amateurclub niet gepie
kerd werd over een verblijf op
het Sportcentrum. Maar de ba
kens in de amateurwereld zijn
behoorlijk verzet. En dan doel
ik niet op financiële bijdragen
of zoiets, maar gewoon op de
betere aanpak van de clubs en
de hogere eisen die er daar
door aan de speler, trainer en
vereniging worden gesteld. De
instelling van de hoofdklas bij
voorbeeld is zo'n tendens. Bin
nen de grenzen van de ama
teurbepalingen tracht men tot
een verbetering van het spel
peil te komen, - een natuurlijk
gegeven in de ontwikkeling
van het voetbal, dacht ik - en
als er één club begint, volgt de
rest vanzelf, want je wilt ten
slotte niet achterblijven. Werd
vroeger een vereniging gecon
formeerd met gezelligheid en
ontspanning; tegenwoordig
krijgt de prestatieve drang de
overhand, althans wat de top
betreft Met twee keer trainen
in de week kom je er niet
meer, dus moet je de intensivi
teit verhogen. Tenminste, wan
neer je als club daarvoor kiest
natuurlijk. De spelers moeten
het willen en de club moet er
op ingericht zijn. UVS wil dat
en dan kan je zeggen zo'n
weekeinde of zo'n begeleiding
of zo'n instelling is professio
neel, maar je kan óók zeggen:
dit soort dingen is nu eenmaal
noodzakelijk, wanneer je als
vereniging aan de top wil blij
ven meedraaien."
UVS maakte afgelopen sei
zoen geen slecht debuut in de
hoofdklasse. Het meer-jaren
plan van de voormalige oefen-
meester Wally van Schooten
was wat dat aangaat goed op
gezet. Dit jaar had UvS door
moeten stoten, maar, zoals be
kend, moest Van Schooten
noodgedwongen afzien van
verdere voortzetting van zijn
trainersloopbaan. Wat is op
volger Gerard Désar van
plan?
.Allereerst probeer ik de lijn
van Van Schooten voort te
zetten zowel op technisch als
tactisch terrein. Maar het zit
er niet in, dat ik met UVS dit
jaar het doel kan bereiken,
wat Wally zich voor ogen stel
de. Ten opzichte van vorig
jaar zijn er namelijk nogal wat
dingen veranderd. Van Schoo
ten zelf viel weg, terwijl Thijs
Balkhoven en ik stopten met
voetballen. Wil Groenendijk en
Bart Lardé vertrokken respec
tievelijk naar Utrecht en War-
munda. Daar tegenover staat
de komst van jongens als Ver
schoor, Van Seggelen, Zee,
Zandbergen, Otto en nog en
kele anderen. Bruikbare
krachten, dacht ik, maar het
vergt natuurlijk enige tijd eer
ze ingepast zijn.
Het is gek", zegt hij dan,
„maar ik geloof niet dat UVS
ooit beschikte over een sterke
re selectiegroep dan nu. Ik heb
tweeentwintig spelers waaruit
twee echt goede teams gefor
meerd kunnen worden. Over
het tweede elftal maak ik me
dit jaar dan ook absoluut geen
zorgen, want de meeste spelers
zouden bij een eersteklasser
absoluut niet misstaan in een
eerste team. De vraag is al
leen: heb ik er elf die boven
het gemiddelde van de hoofd
klasse uitsteken? Op papier
misschien wél, maar een team
is nog altijd iets anders dan
elf individualisten die allemaal
erg goed kunnen spelen. De
hoofdklasse stelt nu eenmaal
zeer zware eisen. Uitgesproken
zwakke clubs kom je er niet
in tegen, zodat je je elke wed
strijd opnieuw moet waarma
ken. Wally van Schooten wilde
dit seizoen de top halen, maar
ik denk niet, dat dit voor mij
een haalbare kaart is, „aldus
Désar.
'Ondanks de voorzichtige uit
spraken van de nieuwe trainer
moet UVS dit jaar toch goed
voor de dag kunnen komen.
De selectiegroep mag dan wel
op verschillende plaatsen ge
wijzigd zijn; UVS lijkt aan
kracht toch nauwelijks inge
boet hebben, vooral nu het in
de breedte beduidend sterker
is geworden. Het hoofdklasse
seizoen is een slopende aange
legenheid en juist dan bete
kent het een niet gering voor
deel, wanneer je als trainer
kan beschikken over een groot
én qualitatief sterk arsenaal
spelers. Ook andere clubs krij
gen te maken met blessures,
schorsingen e.d. en niet elke
vereniging kan bogen op een
dermate sterke achterban als
UVS die heeft. Bovendien is
de aanpak en begeleiding bij
de Leidse hoofdklasser inmid
dels bijna spreekwoordelijk
geworden. Zo'n club moet toch
sterk voor de dag kunnen ko
men.
Ad van Kaam
Gerard Dèsar: Ik geloof niet dat UVS ooit beschikte over een sterkere selectiegroep
dan nu".
