Jong Alphens tennis
talent legt het af
tegen Ineke v.d. Meer
Moord op Maria van Velzen ging er als koek
in
FLORA
HEBBEN
ZICH
BEDACHT
Liesbeth
aan de
lijn
5 DONDERDAG 28 AUGUSTUS 19 76
I EIDSE COURANT
PAGINA 5
Met
Herman
op
stap
E re-penning
voor
Noordwijker-
houters
Noord wijkerhouters die
zich op een of andere
wijze jegens de gemeen
te verdienstelijk maken
zullen van de gemeente
in het vervolg niet meer
de gebruikelijke bos
bloemen of cadeau ont
vangen, als uitdrukking
van dank en waarde
ring.
Ik hoorde dat burgemeester en
wethouders de raad een voor
stel hebben gedaan om door
de n.v. Koninklijk Begeer
Voorschoten een bronzen me
daille te laten vervaardigen
om daarmee in de toekomst
„bijzondere verdiensten" te
belonen.
Aan de ene zijde zal het ge
meentewapen staan met het
randschrift „gemeente Noord-
wijkerhout" en aan de andere
zijde de inscriptie: „Wegens
bijzondere diensten toegekend
aan..." Bij de penning hoort
ook nog een oorkonde. De kos
ten van de vervaardiging zijn
22,35. Maar als er veel wor
den gekocht kan men op een
aanzienlijke korting rekenen.
Ik vind dit een leuk initiatief.
Maar er zitten ook nadelen
aan vast. Want men wil de
penning alleen gaan uitreiken
als er bijzondere verdiensten
tegenoverstaan. Daarmee wil
men voorkomen dat straks el
ke Noordwijkerhouter met
zo'n ere-penning op zak loopt
Natuurlijk moet zo'n penning
een huldeblijk zijn aan men
sen die 'm echt verdienen.
Maar ik vind ook dat het ge
ven van bloemen of cadeaus
in ere moet houden. Want
straks vallen de Noordwijker-
houters uit de boot die zich
maar een klein beetje minder
verdienstelijk hebben gemaakt
en daarvoor op geen enkele
wijze gehuldigd worden. Een
ere-penning wordt gewaar
deerd, maar op zijn tijd een
bloemetje of een cadeau zeer
zeker ook.
JO
EN
De Ter Aarse zussen Flora en
Jo van Vliet hebben nu toch
maar besloten om voorlopig
hun knusse winkeltje aan de
Kerkweg, waarin ze nu alweer
zo'n dertig jaar levensmidde
len- en drogisterijartikelen
verkopen, voort te zetten. Ze
hebben er, zo vertelde mij gis
teren de jongste zus Jo, aan
vankelijk hard over nagedacht
er een punt achter te zetten
maar dat hebben ze uiteinde
lijk toch niet over hun hart
kunnen verkrijgen.
„Eigenlijk," zo zei ze, „moet je
je als middenstander in zo n
geval niet storen aan de klan
ten. Moet je de winkel op slot
durven gooien. Maar we vin
den het zo sneu voor al die
mensen uit Ter Aar aan wie
we per slot van rekening er
gens ook de ontwikkeling van
ons bedrijfje te danken heb
ben."
Een van de belangrijkste over
wegingen van de ongetrouwde
zussen om hun winkel defini
tief te sluiten is de gezondheid
van Flora, die nog acht jaar
van haar pensionering verwij
derd is en het wat rustiger aan
wil gaan doen. Beide zussen
hebben hun klanten al voor
zichtig gepolst over hun stoute
plannen maar daar willen de
Ter Aarders weinig van weten.
Ze vinden het maar wat gezel
lig in dat intieme winkeltje
waar er altijd tijd is voor een
gezellige babbel en waar de
commercie de sfeer de das nog
niet heeft omgedaan.
„De klanten zeggen dat we er
niet mee mogen stoppen. Die
willen dat we voorlopig tot
onze 65ste doorgaan. En wat
moet je dan?" zeggen nu de
zussen.
Na rijp beraad hebben Fora
en Jo nu besloten tot twintig
september nog door te gaan
met de verkoop van levens
middelen en na die datum
over te schakelen op alleen
drogisterijartikelen. De klan
ten weten het dus bij deze.
Velen zullen wel opgelucht
ademhalen. Want levensmid
delen kan je ook elders in het
dorp krijgen maar pillen en
poeders worden alleen ver
kocht door Flora en Jo.
De zussen hadden er dit jaar
pertinent mee gestopt als ze
een opvolger hadden gehad.
Maar ze zijn ongetrouwd ge
bleven. Na hen staat er nie
mand klaar om de naam Van
Vliet hoog te houden. En dat
is wel jammer. Want dan gaat
er een stukje familietraditie
verloren.
Immers, grootvader Cornelis
van Vliet zette in 1907 in een
schuur langs het kanaal in Ter
Aar het levensmiddelenbe-
6lora en Jo van
Vliet: we gaan
door.
drijf je schuchter op poten. En
sedertdien was Van Vliet een
vertrouwde naam in het dorp
voor gezellig boodschappen
doen. Een echte buurtwinkel.
Waar je nog eens achterom
kon als de winkel al gesloten
was. Waar je, als je slecht bij
kas zat, nog wel eens „op de
lat" kon kopen.
Flora en Jo blijven. Mits pro
vinciale plannen roet in het
eten gaan gooien. Want het
winkeltje ligt pal naast de
Aardamsebrug, die op de no
minatie staat om vervangen te
worden voor een veel grotere.
En als dat door gaat dan zal
het winkeltje wel tegen de
vlakte moeten. Misschien
duurt het nog vijf jaar of tien,
maar misschien valt de beslis
sing al over een jaar. Ter Aar
heeft graag een nieuwe brug.
Maar Jo en Flora wil men ook
wel in ere houden.
De Noordwijkse jeugd vindt het maar wat prachtig
in „Duckie" rond te toeren.
Fietsenhandelaar haalde
primeur uit Amerika
Om zijn fietsen en bromfietsenhandel in de Hoofdstraat nog
meer bekendheid te geven is Noordwijker Jac. de Lange met
een nieuwe stunt op straat gekomen. Na zijn introductie enkele i
jaren geleden van zijn „tweezitsfiets met luifel" heeft hij zich
nu, via een kennis in Amerika, een „Duckie" aangeschaft In
Amerika en speciaal in New York, blijkt deze uit de kluiten
gewassen trapauto een normaal verschijnsel te zijn maar voor
Europa heeft de commerciële fietsenhandelaar de primeur j
binnengehaald. T
Het vederlichte vervoermiddel weegt slechts veertig kilo. In
tegenstelling tot Amerika waar „Duckie" is uitgerust met drie
versnellingen en daardoor een snelheid van 35 kilometer kan
ontwikkelen, is het Noordwijkse exemplaar voorzien van slechts
één versnelling en een maximum trapsnelheid van 12 kilometer
per uur. Alleen kinderen in de leeftijd van acht tot veertien
jaar mogen in deze tweezitswagen door de badplaats „scheuren",
met of zonder verkeersdiploma op zak.
De stuntende fietsenhandelaar vertelde veel geld te hebben
neergeteld om „Duckie" per vliegtuig op Nederlandse bodem
te krijgen. „Maar niet alleen daarom ben ik er erg zuirug op",
zei hij. „Met veel moeite heb ik één exemplaar kunnen lospeute
ren. De koop van nog zo'n fietsauto is bijna onmogelijk. Hopelijk
maakt men met dat ding geen brokken." i.
Ik vind het een leuk idee. Maar toch vraag ik mi] af of het
wel verantwoord is om kinderen in deze auto te laten rondtoe
ren. „Duckie" lijkt bedrieglijk veel op een echte auto en
daardoor zouden automobilisten zich in het drukke Noordwijk
weieens kunnen verkijken op de „snelheid" van deze kinderauto,
die geen enkele bescherming biedt en waarin de bestuurder door
kinderlijk enthousiasme het met de verkeersregels waarschijn
lijk niet zo nauw zal nemen.
Alsof het een vers
broodje ham betrof heb
ben veel Hazerswoude-
naren gisteren staan te
smullen van de „moord
op Maria van Velzen".
En die werd hun hap
klaar voorgeschoven
door de in Leiden wo
nende geschiedvorser
Cees Kroon. Die komt
oorspronkelijk uit Ha-
zerswoude en heeft over
de geschiedenis van de
ze plaats een hele studie
gemaakt. Alle resultaten
van zijn gesnuffel in ou
de boeken en perkamen
ten en zijn verzameling
oudheidkundige vond
sten die betrekking heb
ben op Hazerswoude's
verleden zette hij over
zichtelijk op een rijtje.
Gisteren werd zijn werk
bekroond met de ope
ning door burgemeester
J. ten Heuvelhof van de
oudheidkamer, die nu is
ondergebracht in het 250
jaar oude pandje schuin
tegenover het oude
raadhuis en waarin hij
zijn verzameling heeft
ondergebracht.
Op de openingsexposi
tie, de verf aan de mu
ren was nog maar nau
welijks opgedroogd,
trok vooral veel belang
stelling de uitgebreide
documentatie over de
moord op de eenzame
boerendochter Maria
van Velzen, die in 1856
het slachtoffer werd van
een brutale moordenaar.
Het is de enige moord
die. voor zover bekend,
De terechtstelling van Janus Blom in Leider.
in Hazerswoude werd
gepleegd.
Cees Kroon heeft ervoor ge
zorgd dat Hazerswoude daar
alle informatie over krijgt. Hij
heeft ook gebruik gemaakt
van een aantal knipsels uit de
Leydsche Courant, jazeker.
Die ziet er heel anders uit dan
nu. Maar er stond toen ook al
veel in. Ik lees in de krant van
3 februari: „Eergisteren is on
der de gemeente Hazerswoude
een gruwelijk misdrijf ge
pleegd. Eene dochter des Hui
zes, alleen op den nabij de
straatweg gelegen woning ach
tergebleven, terwijl het gezin
ter kerke ging, werd vermoord
in den koelbak gevonden,
blijkbaar door hevige slagen
aan het achterhoofd getroffen.
De meubelstukken in drie on
derscheidene gedeelten dier
woning opengebroken, duidde
aan dat hebzucht de drijfveer
tot den euvele daad was."
En dat had men toen goed
gezien. In de krant van vrijdag
8 februari lees ik dat „dezelf
den avond na den moord ee-
nen voormaligen knecht van
Van Velzen is aangehouden.
Uit het verhoor bleek dat, hij
ten einde dieftal te plegen de
naar hij waande, ledige wo
ning binnenbetrede, den
moord pleegde, zodra hij door
de verslagene was ontdekt."
De moordenaar heette Janus
Blom. In de boerderij (De
Kleyweg aan de Hoge Rijn
dijk) trachtte Janus aan geld
voor zijn huwelijk te komen.
Maar het feest ging niet door.
Want op 9 juli 1856 werd hij
in Leiden, voor het gebouw
Het Graven steen, opgehan
gen.
Aardig detail; het was tevens
Leiden's laatste terechtstelling.
Naast de moord op Maria van-
Velzen is er op de expositie
ook het een en ander te lezen
en te zien over de Rederijkers,
de plaatselijke kerken, de kas
telen Rijnenburg en Stopen
burg en de Rembrandtmolen.
Ik hoorde dat het de bedoeling
is dat in de oudheidkamer ten
toongestelde onderwerpen re
gelmatig wisselen. De moord
is er alvast als koek in gegaan.
LEIDENAREN BU FAVORIETEN
IN STRIJD OM NATIONALE
TITEL 50 KM SNELWANDELEN
Van onze atletiekmedewerker
Leiden De jubilerende Lèidse atletiekvereniging Holland organi
seert zondag a.s. de Nederlandse kampioenschappen 50 kilometer
snelwandelen op de weg. Bij de voorzitter van de 40 jaar oude
vereniging zijn de inschrijvingen van alle prominenten van de
snelwandeltop al binnen.
Hoewel de top van deze moeilijke tak van de atletieksport slechts
een 35 tal atleten omvat, hoopt Wim Rietbergen toch op zo'n 25
deelnemers. Tot de favorieten rekent hij Tjabe Ras van de Rotter
damse atletiekvereniging PAC, die vorig jaar Nederlands kampioen
werd op de 20 km. Dit jaar werd het kampioenschap veroverd
door de 40-jarige Holland-atleet Nico Schroten met op de tweede
plaats Gerrit Tichelaar van de Lange Afstand Tippelaars, deze
laatste moet als een gevaarlijke outsider worden beschouwd. Op
dit kampioenschap schitterde Ras evenwel door afwezigheid.
Zijn werk, hij is warme bakker, laat niet toe dat hij aan wedstrijden
op zaterdag deelneemt, en er wordt dan ook verwacht dat hij zijn
beste beentje voor zal zetten om dit kampioenschap binnen te
halen.
De anderen Holland-deelnemer Dirk Maassen van der Brink moet
ook in staat worden geacht zich bij de eerste drie deelnemers te
scharen, vooral nu hij een "thuiswedstrijd" loopt. De Nederlandse
recordhouder op deze afstand Jan de Jonge (met 4 uur en 32
minuten) zal niet van de partij zijn, hij is
Er worden negen ronden gelopen op het parcours Groenoordhal,
Marnixsstraat, langs de volkstuinen, IJsselmeerlaan, langs de Stink
sloot, Bosrode, Broekweg, Haarlemmertrekvaart, Groenoordhal.
De start is om één uur bij de volkstuinen achter het Roodenburg
terrein. Na de eerste 20 kilometer mogen de atleten bij elke
doorkomst worden "verzorgd", er wordt hun dan wat warme thee
of limonade aangereikt en ze worden een beetje afgesponsd.
De winnaar wordt omstreeks half zes in de Groenoordhal verwacht,
de laatste deelnemer om ongeveer half zeven. Het ere-metaal zal
worden omgehangen door de heer H. M. v. Wege, directeur van
het gewestelijk arbeidsbureau en hoofdbestuurslid van de KNAU.
Aspirantenteam
De Zijl/LGB
kringkampioen
Van onze waterpolomedewerker
LEIDEN De waterpolowed-
strijd tussen de aspirantenploe-
gen van de Zijl/LGB en A.Z.C.
Alphen is geëindigd in een 3-0
overwinning voor de Zijl/LGB.
Deze wedstrijd tussen de twee
koplopers van de Gouwe Rijn
streek competitie, was bepalend
voor het Kringkampioenschap
en de daaraan verbonden deel
name aan de nationale aspiran-
Drachten worden gehouden.
Ruim vier maanden geleden
eindigde deze wedstrijd in een
2-1 zege voor de Leidenaren,
maar A.Z.C. protesteerde na
afloop daar van beide ploegen
één speler 27 seconden te lang
op de kant was gehouden na
een strafminuut. Dinsdagavond
besloot de Commissie van be
roep dat de wedstrijd alsnog
moest worden overgespeeld.
Dat de vreugde bij het Zij-
1/LGB-team, dat eerder deze
week bekerwinnaar in de zo
mercompetitie werd, na de zege
groot was bleek overduidelijk
uit het cadeau dat door de jon-
fens aan trainer/coach Rob
chouten werd overhandigd.
Sponsor Van Oy overhandigde
aan spelers en coach na afloop
in het nieuwe clubgebouw een
T.shirt terwijl door de voorzitter
van A.Z.C. een fraaie bos bloe
men werd overhandigd aan de
aanvoerder Stan van Belkum,
die tijdens de wedstrijd de drie
doelpunten scoorde.
Districtskampioenschappen
Van onze tennismedewer-
ker
Leiden De spanning op
de vijfde dag van de
Leidse districtskampioen
schappen die gehouden
worden op tennispark
Unicum aan de Haarlem
merweg, moest wat be
treft de B-categorie ge
heel van de kant van de
dames komen. De Noord
wijkse Inëke v.d. Meer,
die dit seizoen al in menig
B-toernooi schitterde en
op Unicum dan ook als
tweede geplaatst staat,
stuitte op onverwacht
veel tegenstand van Tine
Langeveld uit Alphen.
De pas dertienjarige Tine
hield tot het eind toe uit
zicht op de zege, maar
miste op het kritieke mo
ment, toen een tie-break
de beslissing moest bren
gen, de finishing-touch.
Wellicht nog een kwestie
van niet voldoende routi
ne.
De eerste set had Ineke na ver
beten strijd met 7-5 binnenge
haald en de tweede besliste zij
zoals gezegd, met 7 tegen 6 in
haar voordeel. Titelfavoriet An
nette v.d. Mey behoefde gisteren
tegen mevr. de Brabander,
eerste geplaatst, maar
dan bij de veteranen, niet zozeer
tot het uiterste te gaan om zich
te kunnen handhaven. Veel soe
peler tennissend gaf zij haar
opponente weinig kans:6-2,6-2.
De categorie herendubbelspel B
bracht een voor het publiek
aantrekkelijke partij op de
baan, namelijk die tussen het
thuis spelende duo Creijghton/-
Koelman en de hard-hitters Vis
been en Asselbergs. De gebro
ken rackets in dit duel waren
niet van de lucht.
Nadat beide duo's een set met
6-4 hadden veroverd, bleken de
Unicum-spelers uiteindelijk toch
niet opgewassen tegen de power
van Asselbergs/Visbeen:6-2.
Bram Madera, die een paar da
gen eerder Stam al met 6-1 vlot
had afgetroefd, maakte de nog
te spelen tweede set nog sneller
af (6-0) en toonde daarmee
hoezeer het verschilt, of je ii
of in C als nummer één staat
genoteerd. Ronald Blommen-
daal gaf weer eens zijn visite^
kaartje af door de beslist niet
zwakke Alfred Gelevert met op
vallend gemak te kloppen: 6-0,6-
1.
Bij de veteranen werd Van de
Berg het vuur na aan de sche
nen gelegd door Koemans. De
laatste kon de eerste set echter
net niet grijpen, waarna hij zich
gewonnen gaf. Noordman, ook
ieder jaar weer van de partij,
moest zijn meerdere erkennen
in Nuis (3-6,4-6).
Allerlei organisaties
zijn de laatste jaren in
touw om dames, maar
ook heren van hun
overtollige pondjes af
te helpen. In Leiden is
Slank Fit Nederland
gestart met een cur
sus. Onze redactrice
Liesbeth Vogels, keek
voor u, en ook een
beetje voor zichzelf,
achter de schermen
van deze organisatie.
Zo langzamerhand voel
ik me een wandelend
en sprekend calorïèen-
boek. Boven mijn calo
rie-arm glaasje toma
tensap (12 1/21 kan ik
iedereen vertellen hoe
veel „vetmakertjes" hij
tot zich neemt, wanneer
hij zich bedient van wat
geestrijker vocht. Bier
ijvoorbeeld levert calo
rieën. Dat calorieën is
ongeveer gelijk aan een
ontbijt, zonder natuur
lijk de noodzakelijke
voedingsmiddelen.
Moezelwijn en sherry
(respectievelijk 55 en 60
cal), zijn eigenlijk nog
het minst uit den boze
voor een afslanker die
toch enig alcohol tot
zich wil nemen.
Wanneer je je bij het
vermageren wilt hou
den aan de zogenaam
de „Schijf van vijf" blijft
er overigens verrekt
weinig over voor alco
holische uitspattingen.
Op deze „Schijf van
vijf" staan alle voe
dingsmiddelen die het
lichaam dagelijks in be
perkte mate nodig
heeft. Zo mag je eigen
lijk nooit een dag voor
bij laten gaan zonder
een halve liter melk te
drinken, een aardappel
en tweeënhalf ons
groente te eten en een
ons vlees of vis te nutti-
en.
erlijk gezegd hou ik
me er wel eens niet
aan, maar er gaan maar
weinig dagen voorbij
waarop ik meer dan
duizend calorieën moet
noteren. Toevallig was
het gisteren wel zo'n
dag. Ik had geen zin
om te koken, dus werd
er een bezoek aan de
fritestent gebracht (450
cal.) Weliswaar „patat
zonder" maar toch wel
mèt een fricandel (175).
Toen gebeurde er iets,
wat nog nooit is voor
gekomen: na een half
zakje te hebben veror
berd had ik geen trek
meer. Een goed teken
geloof ik voor mij als
ex-smuller.
Inderdaad krijg ik ook
steeds minder vaak
honger. Vroeger waren
de „tussendoortjes"
niet te tellen. Nu heb ik
er niet zo'n behoefte
meer aan.
Dit laatste kan me mis
schien helpen om door
te zetten, want mijn
laatste bezoek aan de
cursus van „Slank-fit"
was allesbehalve be
moedigend. De weeg
schaal wees hetzelfde
gewicht aan als vorige
week. Ik denk dat nij
wraak wilde nemen,
omdat ik hem vorige
week in deze rubriek
„onvriendelijk" heb ge
noemd. Mijn mede-cur
sisten moesten het ook
ontgelden. De meesten
hadden hetzelfde ge
wicht als de keer daar
voor, of waren maar
één pondje afgevallen.
Leidster Els van Bu-
chem kon slechts twee
kwastjes uitreiken aan
dames die meer dan
tweeëneenhalve kilo
waren kwijt geraakt.
„Het is heel gewoon
dat er na twee weken
een stilstand is", zo
stak zij ons een hart
onder de riem. „Het is
al prachtig dat het ge
wicht weer niet is toe
genomen. Nu gaat het
erom dat jullie doorzet
ten, dan zul je zien dat
het verder gaat". Dat
nemen we maar al te
graag van haar aan. Zo
doende heb ik me nog
eens extra gewapend
met een flinke hap
doorzettingsvermogen.
Behalve gisteren dan.
Liesbeth vogels
