Vervoort liet zich duwen
en trekken „maar
houdt niet van grappen"
van aanlig Brugklas tegen universiteit
armoedig
FC Amsterdam veinsde het veld te verlaten
Trainer Rinus Gosens (Eindhoven):
Ajax-Excelsior:
WÊ^mÊÊÊÊaam
AMSTERDAM Zo aardig Ajax—Excelsior begon, zo
armoedig werd het duel naderhand. Van de Amster
dammers behoeft niet zo veel te worden verwacht in
deze competitie, indien althans de „hand van de
meester" straks geen ommekeer teweeg brengt.
Ajax was uitgeweken naar het Olympisch stadion
omdat de grasmat van het eigen veld nog niet in orde
is. Niet meer dan tienduizend kijkers zaten op de
tribunes. Zij zagen de Rotterdammer Van Zanten
alleen voor het doel van Schrijvers verschijnen. Hij
schoot naast. De defensie van Ajax zonder Suurbier
(geschorst), Van Santen (geschorst) trok zich van
deze waarschuwing niets aan en Excelsior stichtte
gevaar met snelle uitvallen. Van Zanten en Kwakker-
naat richtten echter verkeerd en een treffer van Rogge
veen werd afgekeurd. Een dubieuze beslissing van.
scheidsrechter Wellinga.
Slaap
Ajax volhardde ook na de rust in kort spel maar ook
Excelsior slaagde er niet meer in aanvaardbaar spel
te produceren. Zodoende werd het een slaapverwek
kende bedoening waarin de jubilerende Krol (250ste
wedstrijd) fortuinlijk scoorde. Via de vuisten van Eddy
v.d. Roer stuitte de bal tegen de rug van de Rotterdam
se doelman en vandaar in het doel. Van Dord, ook
een verdediger, was het geknoei van zijn aanval kenne
lijk beu en schoot van verre nummer twee achter v.d.
Roer.
Gele kaart voor v.d. Spek (Excelsior) wegens haken
van Krol.
Scoreverloop: 65. Krol 1—0. 86 Van Dord 2—0. Scheidsrechter:
Wellinga. Toeschouwers: 10.000.
Ajax: Schrijvers; Van Dord, Hulshoff, Dusbaba, Krol; Wickel,
Helling, Mühren; Steffenhagen, Geels, Meijer.
Excelsior: Van de Roer; Van der Spek, Den Butter, Van der
Munnik, Tabbemee; Kievit, Struis, Heijerraan; Roggeveen, Van
Zanten, Kwakkernaat.
Van onze sportredactie
EINDHOVEN Zestiendui
zend toeschouwers hebben ge
zien hoe landskampioen PSV,
na een aanvankelijk moeizaam
begin, toch nog een vlotte en
vrij gemakkelijke overwinning
van 51 op stadgenoot Eind
hoven behaalde. Het stadion
was tot de laatste plaats bezet
toen scheidsrechter Charles
Corver de beide ploegen in
beweging zette: PSV zonder de
geschorste Gerrie Deijkers,
voor wie Bertus Quaars speel
de. Bij Eindhoven was Henk
Bloemers, die vorige week te
gen Roda J.C. een gele kaart
kreeg, wèl van de partij. De
Eindhovense verdediger was
er met een berisping afgeko
men.
Al in de eerste minuten bleek
dat PSV dezelfde taktiek wilde
toepassen als de vorige week
tegen MW. De tegenstander
werd een verdedigende rol toe
bedeeld. Maar dit strookte niet
met de plannen van Eindho-
vens trainer Rinus Gosens. Hij
had zijn spelers met de op
dracht het veld ingestuurd
voetbal te spelen en niet met
tien man voor het doel van
Berendonk post te vatten.
PSV, met veel meer ervaring
en taktische en technische ca
paciteiten, liet zich echter die
wil niet opleggen. Eindhoven
viel van tijd tot tijd niet onge
vaarlijk aan, vooral door toe
doen van Lambert Kreekels en
Hans Bleijenberg. Van Beve-
ren moest enkele keren hande
lend optreden. Ook zijn colle
ga aan de overzijde had het
vaak benauwd, maar hij groei
Vijf doelpun
ten, waarvan dit
het vierde door
Willy van der
Kuijlen, maar
PSV's trainer
Rijvers was niet
tevreden.
de naar een grote vorm en
stopte schoten van Van der
Kuijlen, de gebroeders Van de
Kerkhof en Lubse. De aanval
van Eindhoven werd meer aan
banden gelegd toen Strik en
Krijgh van plaats wisselden,
zodat Strik met de bewaking
van de beweeglijke spits Bleij
enberg werd belast.
Terwijl de toeschouwers zich
al bij een blanco ruststand
hadden neergelegd, nam PSV
tóch een voorsprong. In de
42ste minuut belandde een
voorzet van René van de Kerk-
hóf op het hoofd van Edström
die de bal in de richting van
Van der Kuijlen knikte, die
volkomen vrij stond en uit
haalde voor een schot, dat
hoog in de Eindhovense tou
wen verdween (01).
Nog meer dan in de eerste
helft huldigde de thuisclub na
de rust het parool: zoveel mo
gelijk aanvallen. PSV speelde
in deze fase matig en enige
keren ontkwam het doel van
Van Beveren ternauwernood
aan doorboring. Rijvers pro
beerde de bakens te verzetten
door Poortvliet in de ploeg te
brengen, ten koste van de
Zweed Peter Dahlqvist. Ook
Rinus Gosens wisselde: De
Goede eruit voor Jacobs. Voor
PSV betekende de wissel on
getwijfeld een verbetering en
er ontstonden meer kansen.
Uit een daarvan scoorde Ed
ström: 0—2. Toen PSV terecht
een strafschop kreeg toegewe
zen, die door Edström werd
benut, omdat Lubse door
Schalks ten val was gebracht,
was het verzet van Eindhoven
gebroken. Uit een doelworste
ling maakte Van der Kuijlen
er 04 van en als Van de
Kerkhof Senders niet had ge
vloerd, waardoor,ook Eindho
ven een strafschop kreeg toe
gewezen, zou het zeer twijfel
achtig zijn geweest of de
blauw-witten de eer hadden
kunnen redden. Kreekels
stuurde Van Beveren naar de
verkeerde hoek (14).
Twee minuten voor het einde
maakte Poortvliet PSVs vijf
de doelpunt, waarbij de doel
man van Eindhoven niet ge
heel vrijuit ging. Trainer Rij
vers: „Ik ben niet tevreden.
Voor mij hebben Van der
Kuijlen en Edström teleurge
steld". Gosens vond dat de
cijfers veel te hoog waren uit
gevallen. Verder geen excuses.
Het was tenslotte een wed
strijd van de brugklas tegen
de universiteit
Scoreverloop: 42. v.d. Kuijlen 01,
72 Edström 02, 75 Edström (straf
schop) 0-3, 78 v.d. Kuijlen 0—4, 83
Kreekels (strafschop) 14, 89.
Poortvliet 15.
Scheidsrechter Corver. Toeschou
wers: 16.500.
Eindhoven: Beerendonk, Schalks,
Kooiman, Bloemers (Bruinen),
Bleijerveen, Van der Pas, Wamaar,
Kreekels, Senders, De Goede (Ja
cobs), Bleijenberg.
PSV: Van Beveren, Krijgh, Van
Kraay, Strik, Quaars, Willy v.d.
Kerkhof, Van der Kuijlen, Lubse,
René van de Kerkhof, Edström,
Dahlquist (Poortvliet).
Willy Kreuz vond het net weer. Tweemaal zelfs.
Met een listig trapje verslaat hij doelman Jongbloed
en Feyenoord staat op 30.
cutabel doelpunt maakt een
„rustpauze" inlast
Nico Jansen, die voorzitter De
Stoop een miljoen waard acht
had het in het begin niet door.
Na afloop zei hij nog: „Als
zo'n strafschop wordt wegge
geven, kun je er beter mee
uitscheiden." Jansen was
kwaad, omdat hij het laatste
kwartier was gewisseld voor
Cees de Jong (ex-VUS). „Ik
heb toch gewerkt en hard",
verdedigde Jansen zich. Inder
daad, maar hij had tegen Mla-
den Rami jak geen poot aan de
grond gekregen. Met Joop van
Daele vormde de Joegoslaaf
een behoorlijk werkend cen
trum in de defensie waaruit
Rijsbergen was opgeschoven
naar het middenveld op de
plaats van de geschorste Jan-
Erin getuind
Er werd aardig gevoetbald in
het begin maar er zat niets
achter. De felheid van FC Am
sterdam was helemaal weg en
Feyenoord bleek niet in staat
succesvolle mogelijkheden te
scheppen. De strafschop
bracht de Amsterdammers in
feite al op de knieën. Van de
Meent: „Ja, dat merkte je na
de rust Het was trouwens
geen strafschop. Vervoort zag
iemand missen, nog iemand
missen en floot toen maar
voor strafschop. Kreuz werd
niet neergelegd en Vervoort
floot overigens niet meteen."
Van de Meent zei het niet met
zo veel woorden maar een ho
ge pet had hij niet op van de
scheidsrechter, getuige ook
zijn woorden: „Als zoiets een
week tevoren bij Utrecht
Feyenoord gebeurt, is het toch
een ABC'tje. Onderweg be
dacht Jongbloed zich, staat in
het rapport Hoe weet Ver
voort dat? Iedereen had de
grap door, Vervoort alleen
tuint erin."
Vervoort „miste" direct na de
rust twee strafschoppen toen
Husers Kreuz omver schopte
en even later Kristensen, op de
grond liggend, voor een ieder
duidelijk zichtbaar werd vast
gehouden. Vervoort alleen zag
niets. Een goedmakertje waar
schijnlijk voor de strafschop
in de eerste helft
Het aangetaste FC Amster
dam, dat niets toonde van het
.Jcarakter" van het vorige sei
zoen, verloor ten slotte met
4—0. Vreijsen, even jeugdig als
brutaal, wentelde om Bianchi,
zette voor en Kreuz scoorde
(2—0). Nadien werd Vreijsen
opzijgezet maar belandde de
bal bij Kreuz die beheerst
scoorde (30) en toen een
schot van Kreuz door Koop
man met de hand tot hoek
schop werd verwerkt mocht
Vreijsen zijn derde strafschop
in twee wedstrijden (vorige
week de eerste) nemen. Hij
ontwikkelt ach tot een specia
list: 40. Cijfers die echter
geenszins bewijzen dat Feye
noord een sterke, van zichzelf
overtuigde ploeg is.
Scoreverloop: 34. Vreijsen 10
(strafschop), 68. Kreuz 2—0, 74.
Kreuz 3—0, 83. Vreijsen 4—0 (straf
schop). Scheidsrechter: Vervoort
Toeschouwers: 33.000.
Feyenoord: Treytel; Schnei
der, Ramljak, Van Daele, Vos;
Rijsbergen (Olsen), De Jong,
Van Hanegem; Vreijsen,
Kreuz, Kristensen.
FC Amsterdam: Jongbloed;
Flinkevleugel, Koopman, Hu
sers, Bianchi; Wetzel, v.d. Ban,
Otto; Snijder (Visser), Jansen
(De Jong), Boszhard.
HERMAN VAN BERGEM
ROTTERDAM Joop Vervoort houdt niet van
grappen in het veld. De veel bekritiseerde scheids
rechter, die al eens een inzinking moest verwerken
na een lawine van kritische geluiden, was vrijwel
de enige die erin trapte toen FC Amsterdam
gistermiddag en bloc de Kuip dreigde te verlaten.
Aanvoerder Jan Jongbloed verzamelde, nadat
Feyenoord door een dubieuze strafschop door
Vreijsen de leiding had genomen, zijn troepen,
pakte de bal op, begaf zich breed lachend naar
de zijlijn en toen naar de middenstip waar hij
Vervoort de bal overhandigde. De scheidsrechter
liep Jongbloed tot in zijn doel achterna en noteer
de hem. Verder niets. Maar in zijn rapport beschul
digde Vervoort de Amsterdamse aanvoerder in
niet mis te verstane woorden.
Terwijl de drièendertigdui-
zend kijkers in de Kuip gniffe
lend de grap van FC Amster
dam, ook nog op vrijwel het
zelfde tijdstip als de week te
voren toen Feyenoord in Ut
recht metterdaad het veld ver
liet, ondergingen en waardeer
den, toonde Vervoort zich een
man die niet zo soepel kan zijn
een grap met een grap te
beantwoorden. Integendeel, hij
floot zwak, liet zich volkomen
intimideren, maakte fouten als
een zwembad zo groot, wuifde
twee strafschoppen weg die
het wel waren en gaf er een
die het niet was en trad lach
wekkend op nadat hij had ge
floten voor de strafschop.
Dat gebeurde in de vijfender
tigste minuut Willy Kreuz
slaagde er niet in een voorzet
van Rijsbergen afdoende te
verwerken en ging, zoals zijn
gewoonte is, aan het draaien.
Inderdaad werd hij daarbij
door Koopman tegen de grond
gewerkt maar op een moment
dat Kreuz zijn evenwicht al
aan het verliezen was. Ver
voort gaf een strafschop.
Onmiddellijk stormde Frits
Flinkevleugel toe en gaf Ver-
voort een forse duw. Andere
Amsterdamse spelers omrin
genden Vervoort, duwden
hem, trokken aan hem, kor
tom, het was of Vervoort ge-
jopast werd. Een 'beetje
scheidsrechter had direct ge
reageerd en zulk een optreden
niet getolereerd. Vervoort is
evenwel geen beetje scheids
rechter, hij is helemaal geen
scheidsrechter die evenwel
om onverklaarbare redenen
gehandhaafd blijft.
De strafschop werd door
Vreijsen feilloos ingeschoten:
1—0.
Toen maakte Jan Jongbloed
een breed armgebaar, pakte
de bal en begaf zich naar de
zijlijn, onderweg zijn onderho
rigen aansporend zijn voor
beeld te volgen. En toen begon
ook het spel der vergissingen.
Jongbloed en zijn ploeggeno
ten, die het overigens ook niet
allemaal even snel begrepen,
begaven zich naar de zijlijn.
Jongbloed later: „Mag ik mis
schien mijn trainer gaan vra
gen welke taktiek we verder
moeten toepassen na de ach
terstand?" Trainer Pim van de
Meent: „Ik vind dat er einde
lijk iets professioneels over de
ploeg is gekomen. Er ging niet
één man naar de scheidsrech
ter om te protesteren maar
een heleboel." Men kan er
diepgaand over redetwisten of
Joop van Daele (rechts) had de grap wel door. Jan Jongbloed overhandigt met een gracieus gebaar de bal aan
scheidsrechter Vervoort die met open ogen in de grap tuinde.
zoiets professioneel moet wor
den genoemd. Van de Meent
was er dichter bij toen hij zei:
„Men wil toch altijd spektakel,
welnu dan." Het was een kos
telijk spektakel, dat Vervoort
ondanks de lach die de
gezichten van de Amsterdam
mers sierde in het geheel
niet begreep en evenmin kon
waarderen.
Hij schreef in zijn proces ver
baal: „Jongbloed gaf op de
monstratieve wijze te kennen
het niet eens te zijn met mijn
beslissing. Dat deed hij met
woord en gebaar". Later vulde
hij mondeling aan: „Zoiets
verwacht ik niet van een aan
voerder, die een voorbeeld
moet zijn voor zijn elftal. Zul
ke grappen horen op een voet
balveld niet thuis. Ik kreeg de
indruk dat hij zijn mannen
verzamelde maar toen hij naar
de zijlijn ging, stond daar de
heer Van de Meent die hem
tegenhield." Pim van de
Meent, lachend: ,Laten we het
er dan maar op houden dat ik
hem heb teruggestuurd. Heb
ik toch nog iets goeds ge
daan."
Het is het goed recht van de
scheidsrechter een dergelijke
grap niet te nemen maar dan
moet er wel opgetreden wor
den; een gele kaart wegens
wangedrag. Maar de weifelen
de Joop Vervoort liep de heer
Jongbloed netjes achterna in
plaats van hem bij zich te
roepen. Joop Vervoort had
trouwens helemaal niet in de
gaten dat hij constant voor
aap werd gezet doordat bijv.
de spelers hem de bal toe
speelden die hij dan moest
leggen op de plaats waar een
vrije trap moest worden geno
men. Wegwerpgebaren van de
spelers accepteerde hij. On
voorstelbaar dat zulk een
slechte scheidsrechter in de
hoogste vaderlandse klasse
een wedstrijd mag leiden.
Het slachtoffer wordt natuur
lijk Jan Jongbloed, die v.d.
Meent: „We vragen mondelin
ge behandeling aan" even
als Wim Jansen ten minste een
wedstrijd wordt geschorst
Ten minste, want grap of niet
de KNVB kan niet tolereren
als de scheidsrechter een rap
port inzendt dat elke ploeg
tegen wie Feyenoord een dis-
