Mia
Vlinders
(tnqfe
EEN ONTZETTEND
AARDIGE VROUW,
DIE ONTROEREND
ECHT VALS ZINGT
WAANRODE De Belgische
zangeres Mia Vlinders zal
haar eerste optreden in Ne
derland haar leven lang niet
meer vergeten. Zij oogstte er
niet alleen een stormachtig
succes, maar ze liep er ook
een forse „trek" op, waardoor
haar anders zo weelderig
stemgeluid tijdelijk wat
luchtigjes afsteekt bij haar
royaal uitgevoerd figuur waar
een doorsnee ontwikkelings
land vijftien dagen spek van
zou kunnen eten. „Ik moest
me daar verkleden in zo'n
klein barakske achter de hete
zaal. Ik denk dat ik daar de
trek heb gekregen, want ge
zijt bezweet van uw optreden
en toen moest ik door de re-
Igen naar het barakske. Daar
heb ik de klets gekregen, ver
mits ik er zeer gevoelig voor
ben. Vroeger heb ik bronchi
tis gehad en ik peins dat ik
er nu weer last van heb", zo
toont Mia aan, dat ieder licht
punt zijn inktzwart schaduw-
veld heeft.
Ondanks de averij die het tere
bloempje Mia Vlinders dat op
5 september 35 jaar wordt,
heeft opgelopen in de confron
tatie met de elementen, is het
beslist niet geknakt Mia is uit
het juiste dikke hout waar
men anders planken van
zaagt, gesneden en zal zich dus
niet door kleine ongemakken
laten weerhouden om haar
stralende opmars door het
slagveld van het levenslied
met eeuwig durende roem af
te sluiten. Zelfs de keizerin
van het genre, De Zangeres
zonder Naam, en de penning
meester van het vaderlandse
chanson, Johnny Hoes, zullen
er volgens Mia niet in slagen
haar ontluikende wereldfaam
de kop in te drukken. Dat er
van die zijde volgens de beste
methodes van een moderne in
lichtingendienst getracht
wordt Mia's goede naam en
eer door het slijk te halen,
staat voor het fenomeen en
haar achterban wel vast.
„Ik zal het zjuust zeggen gelijk
het is. De Zangeres zonder
Naam is een groot persoon in
haar genre, zij staat hoog aan
geschreven. Ik ben ook een
fan van haar geweest, want ik
heb al haar platen in mijn
jukebox gehad. Bij haar
twaalf en een half-jarig be
staan ben ik zelfs uit sympa
thie naar haar receptie toe ge
gaan. Ik heb toen mijn café
een dag moeten sluiten en heb
haar een plant gekocht", ver
klaart Mia om aan te tonen
dat er van haar slechts liefde
uitstraalt naar succesvolle col
lega's.
Zangeres Mia Vlinders was in haar Dolle Mia-tijd een
plezante madam. Tegenwoordig doet ze ook een forse
scheut tranen in haar pint.
Broodnijd
Dat er desondanks tussen
haar en de Zangeres zonder
Naam een troebele poel van
afgunst en nijd ligt, moet dan
ook volgens Mia op rekening
worden gezet van haar Neder
landse voorgangster. „Ik be
grijp niet, waarom ze zich zo
dik maakt over mij. Mijn stem
is toch heel anders. De heb
meer voluum, ik zing veel ster
ker. Zij heeft meer feeling in
haar stem. Ik vind haar een
echt flauw mens, dat ze zich
zo aanstelt Ze is natuurlijk
miljonair en daarom zegt ze
altijd dat ze het eigenlijk niet
meer nodig heeft om op te
treden. Maar nu de concurren
tie in opkomst is begint ze te
schelden. Begrijpt ge dat nou?
Ze maakt zich belachelijk om
wat ze over mij zegt Het is
broodnijd, weet ge".
De vrij milde toon waarmee ze
uiting geeft aan haar verdriet
over de minder goede ver
standhouding met de officiële
grossierderij in menselijk leed,
verandert in felle boosheid
wanneer een betreurenswaar
dig incident tijdens een van
haar meest glorieuze optre
dens ter sprake komt Mia
zong in het heiligdom van de
lachende traan, De Salaman
der in Maasmechelen waarvan
de bruegheliaanse muurschil
deringen meerdere malen het
stemmige decor hebben ge
vormd voor de televisiesucces
sen van de paradepaardjes uit
de manege van opperstalmees
ter Johnny Hoes. Volgens de
Zangeres zonder Naam zou
Mia bij die gelegenheid ietwat
te frivool met haar monumen
tale klankkast hebben geschud
en die beschuldiging heeft Mia
tot in het diepst van haar we
zen gekwetst „Daar gaat een
proces van komen, de zaak
komt voor het gerecht", luidt
de keiharde tegenzet
Grote ster
„Allee, recht is recht dus zij
mag niet zeggen wat ze niet
kan waarmaken. Zij heeft mij
niet zien optreden en kan
daarom niet weten wat er is
gebeurd. Dat met dat schud
den is natuurlijk helemaal niet
gepasseerd, want ik ben een
kind uit een braaf gezin. Maar
ik weet hoe het komt Ik had
toen geweldig succes en dat is
een harde slag voor haar ge
weest".
De jaloezie die volgens Mia de
Zangeres zonder Naam ertoe
heeft gedreven haar zo valse
lijk te beschuldigen, is er in
haar ogen ook de oorzaak van,
dat zij na haar eerste succes
door Johnny Hoes werd ge
contracteerd. „Dien Hoes heeft
me toen uitgenodigd om voor
hem te komen zingen. Ik dacht
van binnen: Mia, ge gaat een
grote ster worden, dien Hoes
gaat het met u maken. Maar
de klanten van mijn café zei
den al meteens: „Mens, weet
ge wel wat u doet". Ze hebben
gelijk gekregen, want nadien
heb ik nooit meer iets van dien
Hoes gehoord. Hij heeft het
gedaan om mij tegen te hou
den en de Zangeres zonder
Naanm te sparen. Hij was
bang dat ik. haar zou voorbij
streven en daarom heeft hij
mij aangenomen, begrijpt ge".
Toen Mia er helemaal van
overtuigd was, dat ze door
Johnny Hoes aan het lijntje
werd gehouden, stuurde ze
haar man, Albert Jorissen,
naar het paleis van keizer
Hoes. „Met dees twie handen
heb ik op zijne bureau gesla
gen", zo beschrijft Albert het
moment waarop het contract
tussen Mia en Johnny Hoes
verbroken werd. „Met dees
twie handen" herhaalt hij nog
eens, zijn handen waarvan zijn
vroeger bestaan als mijnwer
ker nog afleesbaar is, ter goed
keuring omhoogstekend. Het
moet een historisch moment
zijn geweest en in dat besef
wordt dan ook een kleine pau
ze ingelast.
„En nu", hervat Mia haar re
laas over de onmin, „en nu
zeggen ze dat ik een ordinaire
vrouw ben. Wel, ge hebt het
zelf kunnen zien, dus gij kunt
er over oordelen. Zegt het zelf:
ben ik een ordinaire vrouw?".
Wederom valt er een korte
pauze, maar nu omdat het be
zoek in ernstige gewetensnood
verkeert Wanneer (het is ten
slotte een uitwedstrijd en het
bezoek is in hoge mate kwets
baar) de vraag volmondig ont
kennend wordt beantwoord,
stelt Mia triomfantelijk vast:
„Awel, ge zegt het".
Goeie jong
Nu Mia haar gelijk opnieuw
bevestigd ziet acht ze het mo
ment aangebroken te onthul
len hoe het gekomen is, dat ze
steeds meer fans achter zich
schaart bij het bezingen van
het aardse tranendal. De fraai
gekrulde paardestaart die tij
dens de tirade strijdlustig ach
ter het modieus opgestoken
haar heeft gewarperd wordt
over de schouder heenge-
vlijd als om aan te duiden dat
er een moment van bezinning
is aangebroken. „Ik stond al
met zeven jaar achter de was-
kuip", begint ze haar levens
verhaal, dat gelijkelijk met
een lach als de onvermijdelij
ke traan is doorspekt. ,Mijn
vader ging al vroeg dood en
omdat ik de oudste thuis was,
moest ik gelijk al moederke
over de kinderen zijn. Ik was
altijd aan het werken, ik heb
mijn jonge leven nooit iets ge
had. Ik heb altijd gespannen
gezeten. We waren zo arm, dat
we 's zondags blij waren om
een stukske vlees te kunnen
eten. Mijn verkering met Al-
bert begon ik om troost te
hebben. Gelukkig was Albert
zone goeie jong, dat hij zijn
geld van de mijn aan ons huis
houden afgaf
Het is in deze droeve tijd, dat
Mia voor het eerst uiting geeft
aan haar onvermoede zang
kwaliteiten. Tijdens het opma
ken van de bedden schalt het
ene lied na het andere door de
ramen de straat op, maar om
dat daar behalve wat prille
bewonderaars die verliefde
blikken naar het glas werpen,
geen ontdekker van talent pas
seert, blijven haar artistieke
kwaliteiten de wereld voorlo
pig onthouden. De doorbraak
komt pas, wanneer Mia door
het noodlot getroffen wordt.
„Ons tweede kind en onze eni
ge jongen is geestelijk achter
gebleven. Hij moest naar een
tehuis, maar omdat we dat
niet konden betalen moest ik
er bij gaan werken. Ik zat
helemaal in de war met de
handicap van onze zoon, want
ik wilde bij mijn kinderen blij
ven. Ik ben gek op mijn kinde
ren, moet ge weten. Ze krijgen
alles van mij. Ik had er graag
nog een kiendje bij, maar dat
gaat niet vanwege de carrière.
Vermits ik toch bij de kinde
ren wilde blijven, ben ik toen
café gaan houden. Daar zong
ik zo tussen door, want het
heeft altijd al in me gezeten.
Ik zong voor de goesting van
de klanten met de jukebox
mee. Op een dag heb ik een
micro en een versterker ge
kocht en toen ben ik door een
tekstdichter ontdekt „Gij hebt
een formidabele stem", zei hij
als hij mij hoorde. „Ge moet
een plaat gaan maken". Voor
de gelegenheid werd het vers
„Ik heb mooie benen" gedicht
en getoonzet, waarmee Mia
spoorslags doorstootte naar de
grote Belgische podia. Een be
langrijk gedeelte van haar suc
ces kwam daarbij voor reke
ning van Mia's van onderen
gewaagd gesneden robe, waar
uit bleek dat het lied niet ge
heel van zelfspot was versto
ken.
Dolle Mia
De benen van Mia waren in
juni, vijf jaar nadat het loflied
op hun schoonheid op de plaat
was geperst goed voor een
gouden plaat. De feestelijke
uitreiking van het kleinood be
tekende een keerpunt in de
loopbaan van de zangeres.
Mia, die zichzelf tot dan toe als
„Dolle Mia" had gepresen
teerd, veranderde haar naam
in Mia Vlinders. „Die naam
van Dolle Mia heb ik destijds
gekozen, omdat het voor in het
café was. Het moest een ple
zante naam zijn voor een café
bazin. Het gaf zjuust aan, dat
ik een plezante madam was,
die graag een mop vertelde of
een pikant liedje zong om de
klanten te laten schaterlachen.
Pikant, maar nooit smerig na
tuurlijk, want ik heb altijd
mijn brood op een fatsoenlijke
manier verdiend. Ik ben name
lijk een katholiek mens. Ik heb
ergens geloof. Niet dat ik iede
re zondag naar de kerk ga,
maar ik brand wel geregeld
kaarsen voor mijn zoontje. En
ik geloof in mijn horoscoop.
Die komt altijd uit
Maar Albert was altijd kwaad
over mijne naam, omdat ge
daar nergens kunt door gera
ken, zei hij. Toen ook de BRT
hem niet wilde uitspreken heb
ik hem maar veranderd in Mia
Vlinders. Nu moogt ge nooit
meer Dolle Mia zeggen, want
ik ben nu tegen Dolle Mia. Ik
heet nu Mia Vlinders".
Verantwoordelijk voor de
nieuwe naam, die in levensgro
te letters op de afbladderende
verf van de zijgevel van Mia's
uitspannerij in het handgrote
Waanrode staat geschilderd, is
Albert, de steun en toeverlaat
van Mia op het gladde artistie
ke pad. Zo'n tweehonderd na
men zette hij onder elkaar als
de fraaie wrochtsels Mia Do
mo, Mia Colet en Mia Polet
(„alles wat zo rijmt een beet
je"), maar uiteindelijk werd
het toch Mia Vlinders: „Dat is
meer luchtig, blijft langer han
gen en heeft ook een rappere
uitspraak. En als de carrière
internationaal wordt, hebben
we gelijk een goede naam. Mia
Butterfly".
Mia is het stralende middelpunt in haar gezin, dat in het Belgische plaatsje
Waanrode een café beheert.
De naamsverandering bete
kende tevens een kunstzinnige
ommezwaai. Zong Mia eerst
vooral het pikante genre, van
nu af aan omvat het repertoire
naast liefdesliederen ook ge
zangen, waarin de tranen in
brede stromen over de groe
ven worden geplengd. „Ik heb
veel zangeressen gezien", ver
klaart Mia, „maar die worden
op den duur eentonig, vermits
ze geen afwisseling hebben.
De Zangeres zonder Naam,
dat is altijd hetzelfde. Ik vind
dat ge naast het plezante een
boodschap in de show moet
brengen. Daarom zing ik nu
een lach en een traan".
Vooral de tranen schijnen eni
ge moeilijkheden op te leveren,
want Mia blijkt ontzettend ge
voelig te zijn. „Ik kan niet
tegen miserie, ik ben zacht van
aard. Bij de repetities van een
gevoelig lied kan ik nooit
doorzingen. Dan moet ik
steeds wenen. Ook als Albert
ene keer hard tegen mij is,
moet ik de hele dag wenen.
Dat is zo mijn aard, begrijpt
ge. Maar als ik optreed, dan
weent mijn publiek. Bij mijn
liedje „Levend souvenir" over
een ongetrouwd meiske dat
een kiendje krijgt, neem ik
altijd een kiendje op mijn
schoot Dan zien de mensen
het voor zich en moeten ze
wenen".
Ondanks, of misschien juist
dankzij, alle tranen die Mia in
haar brede voetspoor mee
voert wordt de schare fans
iedere dag groter. Bij haar
eerste optreden in Nederland,
in het Zuidlimburgse dorpje
Wahlwiller, zou het publiek
eenstemmig hebben uitgeroe
pen, dat Mia de betere Zange
res zonder Naam is, omdat ze
stukken spontaner zou zijn.
„Zo'n bussel platen hebben
wij verkocht", zo drukt echtge
noot Albert het succes van
over de grens uit. Als verder
bewijs voor Mia's opmars tot
het ware sterrendom worden
ook de brieven ter sprake ge
bracht, die dagelijks in groten
getale in het café worden afge
leverd. Dat daar ook huwe
lijksaanzoeken bij zitten, doet
de zangeres verlegen blozen:
„Daar gaan ik niet op in. Ik
ben gelukkig getrouwd met
Albert". Hetgeen nu op zijn
beurt ook Albert verlegen doet
blozen.
Het grote geheim achter de
steeds stormachtiger verlopen
de carrière van Mia is in zijn
simpelheid geniaal. Tenminste,
volgens haar man komt het
allemaal omdat „Mia zingt ge
lijk ze is". Het is waar. Mia
Vlinders is een ontzettend aar
dige vrouw, die ontroerend
echt vals zingt.
Wenen
