C50 jlyl i /tf Drie kruintjes op je hoofd brengen geluk /"~X (VXT (TA W Ji Juniorhoek Boekentips DE AVONTUREN VAN PIET POTLOOD Kuifjes- land in België Paulus de Boskabouter -DE BOEBOMEN Lucky Luke Rails door de prairie P\CIW 16 LEIDSE COURANT ZATERDAG 9 AUGUSTUS 19 3*26 In het land van de Turkse keizer woonde eens een pasja die niet alleen een volle geldkist rijk was, maar ook een eigenwijze dochter. Het meisje had, zoals de meeste mensen, één kruin op haar hoofd. Maar van de kindermeid wist ze: „Twee kruinen is beter; drie kruinen bren gen geluk". Daarom draaide die pasja-dochter elke nacht twee krulspel den in haar haren, zó strak dat het gruwelijk pijn deed. Ze wilde drie kruinen hebben. Maar het hielp geen steek, het bleef er bij één. Zoals dat gewoonlijk gaat: de rijke pasja wilde voor zijn dochter een even rijke man. Regelma tig nodigde hij dan ook dergelijke mannen uit om ze met haar in kennis te brengen. Maar de eigen wijze dochter vond er niet één naar haar zin. Telkens zei haar vader: „Schiet een beetje op met je besluit. Je draait krul spelden in je haar om gelukkig te worden, maar hoe ouder je wordt des te minder kans op geluk hou je over". Om van haar vaders gezanik af te zijn, besloot de dochter tot de ouderwetse, zeer beproefde methode: zij ging een wedstrijd uit schrijven voor de trouw lustige mannen. Wie haar rode bal kon opvangen, zou haar tot bruid krij gen. Denkend aan de woorden van de kinder meid, overtrok zij haar bal met drie lapjes lang harig, rood fluweel. Zij naaide ze aan elkaar en zo ontstonden er rond die bal drie kruintjes, waar de vleug van het fluweel uiteenliep". Op het grote grasveld van haar vaders park werden alle mannen die mochten dingen naar haar hand bijeengebracht. Het raak te er aardig vol met jonge en oude, dikke en dunne, mooie en lelijke mannen. Zij waren deftig gekleed in geborduurde kaftans, wijde broeken en bepa- relde muilen. Natuurlijk droegen zij fraai gedra peerde tulbanden op het hoofd, want wie met de dochter van een pasja wilde trouwen, kon nog beter naakt zijn, dan een hoofd vertonen zonder tulband! Juist toen het meisje rondgelo pen had om allen te vertellen wat er zou gaan gebeuren, sprong een vrolijke vagebond over de heg vlak voor haar voe ten. Hij droeg wel een schoon Hemd en wijde broek, hij had wel sandalen aan, maar op zijn hoofd krulden alleen zijn eigen zwarte haren! Kreten van afkeu ring klonken van alle kanten, maar het meisje keek haar ogen uit: had zij wel ooit een man zonder tulband gezien? De man boog.o wonder!! Zij keek neer op zijn krullebol en zag drie kruinen. De pasja-dochter die uitstekend ballen kon, ging op het bordes staan met de rug naar de menig te. Zij zou zonder om te kijken haar bal van rood fluweel over haar hoofd tussen de mannen op het grasveld werpen. Wie hem opving, had het spel en de bruid gewonnen. Snel bereken de zij waar de vrolijke vage bond stond en besloot hem de derde keer zijn kans te geven. De eerste maal wierp zij de bal zo hard en ver weg, dat hij over de heg heen vloog en niemand hem opving. De tweede keer gooide zij hem bijna recht om hoog. zodat hij op haar vaders hoofd terecht kwam. Maar de derde keer mikte ze goed. De vagebond sprong een gat in de lucht en greep de rood fluwelen bal. Hij had gewonnen, hij kreeg de bruid. De pasja was woedend, maar het het meisje zei: „Ik zal geluk kig met hem worden, want hij heeft drie kruintjes op zijn hoofd. De pasja wilde die have loze man niet in zijn huis heb ben en na de bruiloft zette hij het paar de deur uit. Ze betrok ken een povere tent op het veld. Het verwende meisje móest kruiden zoeken, de geit hoeden en zelf koken. Als haar moeder niet in het geheim allerlei had laten brengen, zou het jonge paar verhongerd zijn, want ko ken was niet bepaald haar beste eigenschap. Maar zij was geluk kig. Zij streek haar man over zijn hoofd met de drie kruintjes en speelde met de bal uit drie stukken fluweel. Op een dag zei de vagebond: „Als je er dan zo zeker van bent dat mijn drie kruinen geluk brengen, dan trek ik erop uit om rijk te worden". En hij ver trok. Daar zat de pasja-dochter alleen in de tent Zij had natuur lijk naar haar vader terug kun nen keren. Maar ze geloofde in het geluk van de drie kruinen en bleef wachten. Een jaar lan- Toen kwam er een karavaan aan van wel honderd kamelen, rijk beladen met handelswaren. De eigenaar, een schatrijke koopman met een dikke krul- baard, steeg van zijn kameel en vroeg aan de vrouw in de tent hoe zij het maakte. „Waarom vraagt u hoe ik het maak? Ik ben toch veel te gering om met u te praten?", antwoordde zij. „Waar is uw man?", vroeg de koopman weer. „Mijn man is weggetrokken om zijn geluk te beproeven en hij keert zeker weer", zei ze. Toen deed de rijke koopman iets zeer ongehoords. Hij nam zijn tulband van het hoofd en boog zich voorover. Toen zag de vrouw drie kruin tjes tussen ravenzwarte krullen en zij herkende haar eigen, vro lijke vagebond, ook al had hij een dikke baard gekregen. De rijk geworden vage bond kleede zijn vrouw zó, als voor een rijke koopmansvrouw betame lijk is. Hij kocht in de stad het huis naast dat van de pasja, liet het in richten en betrok het met zijn liefste. Toen kondig de hij zijn bezoek aan bij de pasja. Deze heer was daar zeer vereerd mee. Er was niets aan te merken op de nieuwe buurman, hij droeg zelfs een tul band met diamanten veer' De koopman bracht het bezoek en liet zijn bedien den geschenken dragen. Zélf had hij een rood flu welen bal in de hand. Het werd de pasja daar van groen en geel voor de ogen. Maar toen de defti ge koopman zo maar zijn Vlinders vangen is niet zo gemakkelijk. Maar als je door een doolhof moet, zoals dit mannetje, valt het helemaal niet mee. Hoe moet deze Prikkebeen bij de vlinder komen? Trek een lijn door het doolhof. Voor je eigen poppenkast kun je leuke koppen maken. Ronde stukken wit karton (uit bijv. een schoenendoos knippen) of karton nen bordjes en de rand eraf knippen, zijn er uitstekend voor. Je tekent er gezichten op. plakt haar en snor aan van wolresten of papierstroken en met plakband maak je de kop vast aan een stokje. En dan maar poppenkast spelen. tulband afzette, viel de pasja bijna flauw. „Wie zijt gij?" vroeg hij stame lend. „Ik ben uw schoon zoon, beste pasja", ver- i klaarde de vrolijke vage bond. „Je dochter heeft het goed geraden, ik ben een geluksvogel. Niet al leen omdat ik een rijke koopman ben geworden, maar vooral omdat ik het zo goed met hóór getrof fen heb. Zij kookt niet best, maar daar kan ik een keukenmeid voor hu ren. In het bal spelen is zij daarentegen een mees teres, en dat bekoort mij buitengewoon". OPLOSSING VORIGE WEEK Er is geen enkele vrouw die deugt Karei van het Reve heeft Art hur Schopenhauer een van de beste non-fiction schrijvers van de wereldliteratuur genoemd. En dat is een juiste uitspraak, want Schopenhauer, in tegen stelling met vele andere filoso fen, kon schrijven Parerga und Paralipomena, dat men met „Toevoegsels" zou kunnen vertalen, werd een best seller. Schopenhauer zelf kreeg er slechts een luttel aantal mar ken voor. Uit die Toevoegsels heeft Wim Raven een bloemle zing gemaakt en die voor de Arbeiderspers te Amsterdam vertaald. Men kan er Schopen- hauers pessimistische kijk op het leven uit afleiden, speciaal waar het vrouwen betreft „Het zou beter zijn het vrouwe lijk geslacht het onesthetische te noemen. Voor muziek, poëzie en voor de beeldende kunsten zijn zij geen van allen werkelijk ge voelig of ontvankelijk; als ze doen of ze dan wel zijn, is het alleen naaperij uit behaagzucht Het liegt er niet om. Schopen hauer wist alles zeker, over de godsdienst, over het oude en nieuwe testament, over filosofie, over opvoeding en onderwijs, over de zelfmoord en over nog vele andere dingen. Hij mist gal eens, maar soms is hij ont hutsend verhelderend, werk dus voor doordenkers. Schopenhauer: Er is geen enke le vrouw die deugt Arbeider spers Amsterdam BRUSSEL - Bel gië heeft zijn "Kuifjesland" nabij de geboortestad van Hergé's strip held. "Wédibi" is nieuw sport en recreatiecen trum op 25 km van Brussel. Zijn exoti sche naam is een voudig de samen voeging van de drie eerste Jetter- grepen van de drie plaatsen waar het park zich uitstrekt: Waver, Limal en Op 26 juli kreeg het pubhek toe gang tot een groot park van 50 ha. met onder meer twee vijvers van bijna twaalf hecta ren met gelegen heid tot kanowen waterfietsen, zwem men en kabel- spoorwaterskiën. Maar Walibi is vooral het land van Kuifje en met de instemming van te kenaar Hergé kun nen de bezoekers per prauw door een tropisch oer woud trekken om er 35 figuren uit het verhaal "De Zonnetempel" te ontmoeten. Diverse taferelen uit het verhaal zijn hier nagebootst en men kan er door een waterval springen zonder nat te wor den, oog in oog staan met de spu wende lama en de schat v ontdekken. De bezoekers van Kuifjesland kunnen per prauw door een oerw de inca s jre|<|<en om er 35 fjguren uit het verhaal „De Zonnetempel" v.l.n.r. Kapitein Haddock, Bo Aan sommige dieren kun je nog zien dat ze afstammen van beesten die in de oertijd leefden. Miljoenen jaren geleden leefde de Moropus. die wat op ons paard leek maar waarvan de tegenwoordi ge neushoorn afstamt. De Moropus had klauwen aan zijn voeten waarmee hij wortelen uit de grond wroette. Miljoenen jaren geleden leefde ook de Alticamelus, die drie meter hoog was en waarvan onze kameel afkomstig is. Zo moest je de figuren leggen om in het midden een slak over te houden. 0—47 Paulus sloeg de armen over jS niet de enige die dat weet: een elkaar en mompelde: „Volle maan is boskabouter kent zijn kruiden ook erg belangrijk. Er zijn bepaalde krui- wel. Neem me niet kwalijk, Pieter, ik den waarvan je alleen bij volle maan moet het een en ander nakijken", iets kunt bereiden. Maar dat is dan Toen zette Paulus zijn leesbrilletje op ook verschrikkelijk krachtig. De heks en verdiepte zich in een paar dikke boeken. Nu was het Pieters beurt on de armen over elkaar te slaan er somber te kijken. Intussen riep Salo mo Oehoeboeroe toe: „Ik heb he gezegd van die volle maan. Nou i! het jou beurt om weer iets te onder nemen". Suske en Wiske De vinnige Viking BEK TIJDJE LATERALS /ctfftj EEK WEER RUSTIG SIMPT. v 0,0^ b0M'p 9JPV c. Dargaud S. A.-1975

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1975 | | pagina 16