VADER ABRAHAM STAL
HONDERDEN HARTEN
Dertig jaar in het ijs
erkeerde wind
Boesman-ballon
hield de
aan grond
KMK en
Westlands
Mannenkoor
straalden op
Rijnsburgs
feestconcert
Kwallen-
kwelling
Publiek blijft
weg bij strijd om
Leidse tennistitel
ibENSDAG 6 AUGUSTUS 1975
LEIDSE COURANT
PA<;IM .s
Wat een geluk dat Toni
Boltini in het program
ma van zijn rondtrek
kend circus een optre
den van Vader Abra
ham heeft opgenomen.
Want als die er gister
avond niet was geweest
hadden de anderhalfdui-
zend toeschouwers, de
grote tent op het Want-
veld in Noordwijk nog
lang niet gevuld, weinig
waar voor hun geld ge
had. Maar Vader Abra
ham, niet eens zwetend
onder zijn bolhoed en
dikke pruik, gaf 'm in de
piste flink van katoen en
dat maakte veel goed.
Vooral voor de honderden pa
tiënten van de Noordwijkse V.
d. Berghstichting moet dit
avondje circus, en speciaal het
optreden van vader Abraham,
een feest van jewelste zijn ge
weest.
Warm of niet, rolstoel of zit
plaats op de tribune, de armen
gingen in elkaar, de handen
klapten mee, er werd gezon
gen, er werd gelachen. Dat
was nog eens feest. Ik heb
eigenlijk met evenveel plezier
naar die honderden blije pa
tiënten zitten kijken als naar
Pierre Kartner, vader Abra
ham, voor wie dit optreden
eigenlijk routinewerk was,
maar die het in de snikhete
circustent toch weer presteer
de de stemming erin te krij
gen.
En ik had ook veel bewonder
ing voor die talloze verplegers,
verpleegsters en begeleiders
die biets te veel was om het
de patiënten deze avond ge
weldig naar de zin te maken.
Er werden ijsjes uitgedeeld,
wie dorst had kreeg wat te
drinken of er werden zonodig
ook nog medicijnen gegeven.
Vader Abraham zei mij: „Een
Patiënten van
de V. d. Bergh
stichting in ver
voering ge
bracht door Va
der Abraham.
optreden voor lichamelijk of
geestelijk gehandicapten doet
mij steeds weer beseffen dat
het leven dat ik nu leid zo
betrekkelijk is. Dan waardeer
ik het des te meer dat ik nog
gezond ben en dit elke avond
kan doen. Vanavond heeft ook
mij veel goed gedaan. Want ik
heb iets terug kunnen doen. Ik
heb wat blijde gezichten te
voorschijn kunnen toveren."
En dat deed hij inderdaad.
Eerst nog wat voorzichtig met
zijn „Veronica" maar was
daarna niet meer te stuiten
met zijn ,,'n Man mag niet
huilen," „Geven voor Leven",
„Bedankt lieve ouders" en na
tuurlijk de geheide meedeiner
„Den Uyl is in den olie". Va
der Abraham ging er in als
koek.
Al was het maar een klein
'koekje. Want vader Abraham
had haast. Tien minuten voor
de voorstelling arriveerde hij
in zijn snelle auto en nog geen
vijf minuten na zijn laatste
nummer was hij alweer op
weg naar zijn volgende pu
bliek.
Ik heb mij over zijn optreden
verbaasd. Zijn stem is niet ge
weldig, op de gitaar speelt hij
maar een paar simpele accoor-
den, zijn show is heel beperkt.
Maar hij krijgt het publiek
warm. Ze schreeuwen zijn
naam, ze galmen zijn liedjes,
alleen voor hem komen ze
naar het circus. Maar zo gaat
het bij sterren.
Overigens heb ik weinig ster
ren gezien onder de artiesten
van het circus Toni Boltini, die
vroeger altijd een volle bak
trok, maar nu steeds nieuwe
stunts moeten bedenken om in
de belangstelling te blijven.
Zijn circus ziet er aan de bui
tenkant nog wel erg professio
neel uit met 150 wagens en
caravans, met een circusdorp
waar zo'n 350 mensen in wo
nen, met een eigen reinigings
dienst en noem maar op. Maar
daar komt het publiek niet
voor. Het wil circus zien.
Gisteravond vond ik sommige
nummers maar zwak. Zoals
het leeuwennummer van Mar
cel Dieters. In het programma
stond dat Marcel slag zou leve
ren met een vervaarlijke groep
leeuwen. Maar het waren
maar heel jonge beestjes, die
amper de tanden konden ont
bloten, laat staan vervaarlijk
brullen. Nee, die leken in de
verste verte niet op de bulle
bakken die in vroeger dagen
de piste onveilig maakten.
En ik kon de handen ook niet
op elkaar krijgen voor Antoi
nette Boltini, de dochter van
Toni. Zij presenteerde gister
avond een paar paardenum-
mers maar dat was maar half
werk. Ze lachte wel veel en ze
zag er ook wel aardig uit maar
van „Boltini's Hogeschool",
zoals de aankondiging luidde
in het programmaboekje,
kwam niet veel terecht.
Misschien was dat wel de
warmte die de artiesten zo
loom maakte en er nauwelijks
goede nummers uit de bus
kwamen. Maar als Toni Biltini
wil blijven draaien en publiek
wil blijven trekken moet hij er
voor zorgen dat zijn artiesten
elke avond weer hun beste
beentje voorzetten. En er niet
met hun pet naar gooien. Want
dan kan zelfs Vader Abraham
het circus niet meer redden.
Vanavond is er nog een optre
den in Noordwijk. Daarna
staat het circus twee dagen in
Katwijk.
Een lekker groot, tot op de bodem gevuld hoorntje
met ijs. Daar had ik gisteren, toen de temperatuur
inmiddels was opgelopen tot 33 graden Celsius, erg
veel trek in. En ik kocht er zo een bij Cor
Oosterveer, wiens witte ijskarretje mij deed denken
aan een café met koel tapbier midden in de verla
ten woestijn.
Met mij hebben waarschijnlijk velen de verleiding niet kunnen
weerstaan om elke mogelijkheid tot afkoeling met beide handen
aan te grijpen. Leidenaar Cor Oosterveer, het gezicht donker
bruin gekleurd, hielp gisteren heel wat mensen van hun droge
kelen af met zijn verrukkelijke specialiteit aarbeien- en banana-
Hij vertelde mij dat hij aan zijn dertigste ijsseizoen bezig is
en dat hij al die jaren een vaste stek heeft gehad in Oegstgeest.
Eerst bij de tennisvelden van de Krocht en later op de hoek
Cor Oosterveer: „Einde
van mijn ijstijdperk komt snel
naderbij".
toch viel het aantal
bar tegen. Dat
kwam omdat er vrij veel kwal
len in zee zwommen. Allèmaal
klein van stuk maar voor de
meeste zonnebaders toch wel
groot genoeg om geen stap in
zee te wagen. Een kwelling
want na zo'n bak- en braad-
partij op het loeihete strand
zou een koele duik er gisteren
goed in gaan. Maar helaas.
Overigens heb ik nog wel een
goed huis-tuin-en-keukenmid-
del tegen een kwallebeet. Even
eau de cologne op de „wond"
deppen en gegarandeerd dat
de jeuk verdwijnd.
De Noordwijkse strandpolitie,
zo hoorde ik, heeft gisteren
talloze lieden uit zee moeten
ophalen omdat deze met hun
luchtbedden en ander drijfma-
teriaal, zonder daar erg in te
hebben, een heel stuk waren
afgedreven. En met een oos
tenwind lukt het dan in de
meeste gevallen niet meer on
diep water -te bereiken. Men
vertelde mij dat er voor de
Noordwijkse kust gisteren zo'n
vijftig „afdrijvers" uit zee zijn
opgepikt en met de motorboot
aan land gebracht.
In Katwijk hetzelfde laken en
pak. Ook daar moest de
strandpolitie menig maal in
grijpen „Ze leren het ook
nooit. Men blijft eigenwijs",
vertelde mij een van de leden
van de reddingsbrigade. Bij de
strandpolitie vond men het
wel opvallend dat er de afgelo
pen dagen geen gevallen van
zonnesteek en ernstige ver
branding zijn voorgekomen op
het strand, waar de zonneba
ders mannetje/vrouwtje aan
mannetje/vrouwtje hebben ge
zeten en gelegen.
Kwaaklaan/Poelgeesterweg. Een strategisch punt. Want je moet
op een snikhete dag wel heel sterk in je schoenen staan om
daar langs te rijden zonder op je remmen te gaan staan.
Cor Oosterveer, die zijn hele handel heeft opgesteld onder een
grote dikke boom zodat ijs en ijscoman op de juiste temperatuur
blijven, zei mij: „Ik had natuurlijk ook midden in Leiden kunnen
gaan staan maar al die drukte is niets voor mij. Pas in een
rustige omgeving leer je de mensen goed kennen. En zij mij.
In die dertig jaar heb ik de hele buurt hier zien opgroeien.
Je hoort er bij. En dan ga je hier toch niet meer vandaan!"
En met „niet meer" bedoelt Cor Oosterveen dan eigenlijk de
drie jaar die hem nog scheiden van zijn pensioen. De goedlachse
Leidenaar, die in de maanden dat er geen ijs te verkopen is
als opperman in de bouw werkt, vertelde dat hij zijn ijskar
dan erg zal missen. „Maar op mijn 65ste zal ik echt niet zitten
kniezen", zei hij. „Wat geweest is, is geweest. Mijn ijstijdperk
is dan voorbij. Al zal ik op die feestdag waarschijnlijk nog wel
wat ijstaarten aansnijden".
Duik in
Does
Geen zee in de
buurt, geen zwem
bad in het dorp,
maar wat dan?
Die vraag is voor
de jeugd van
Hoogmade niet
moeilijk te beant
woorden. Zij dui
ken wel in het wa
ter van de Does,
dat misschien niet
zo schoon is als in
het zwembad
maar zeker zo lek
ker, en gezellig.
Vooral als de
brugleuning fun
geert als duik-
RIJNSBURG De feestende duizendjarige gemeente heeft
gisteravond haar jubileumconcert gehad. Dat gebeurde in de
veilinghal van Flora voor enkele duizenden belangstellenden.
Half Rijnsburg leek uitgelopen om te komen luisteren naar
een oude bekende (van vorig jaar), het Westlands Mannenkoor,
en naar de Koninklijke Militaire Kapel. Het werd een grootse
avond, die begon met de Raymond Ouverture van Thomas,
uitgevoerd door de KMK onder leiding van directeur-majoor
Anne Posthumus; een ouverture met de rust en lichte loomte
van een zomeravond, later in galop overgaand. Een geëigende
opening in die grote hal, waar duizenden concertgangers,
opgepakt op de tribunes, in het gele programmablaadje een
wapen meenden te hebben gevonden om zich de warmte al
waaierend van het gezicht te houden.
Zo krijg je het grootste respect voor al die principiële Rijnsbur
gers die koste wat het kost de week uitmaken in hun antieke,
lang niet luchtige kledij. In de hal, waar de muziek zich
overigens even goed en graag laat verkopen als de bloemen,
genoot men van heel wat schoons. Opvallend daarbij was het
aandeel van de KMK, dat we best wel „het Concertgebouwor
kest van Breda" mogen noemen. Majoor Posthumus toont zich
daarbij een uitstekende representant van de nieuwe KMK-gar-
de. Het Westlands Mannenkoor onder leiding van Piet Struyk
is een gezelschap dat een monumentaal programma als dat
van gisteravond best aandurft en ook heel goed aan kan, al
moeten we wel bekennen, dat de meeste mannenkoren hetzelf
de klinken. Nu mogen de Westlanders oude bekenden zijn,
maar in de naaste omgeving hebben we toch ook wel koren
die er niet voor onderdoen. De heren uit de „glazen stad"
klonken gisteravond in onze oren wat zwaar en log. Zo krijg
je een rijstebrijberg, waar je de krenten maar moeilijk uit
kunt krijgen.
Op deze manier bekeken zijn O Bone Jesu van Palestrina en
Jesu Dulcis Memoria (Kothe) - die bij een klein koor veel beter
tot hun recht zouden komen - niet zo op hun plaats. Na de
pauze, toen we de leegte van de hal opzochten (het concertdeel,
al groot genoeg, besloeg slechts een vierde deel ervan) omdat
de orkestklank eens zo goed te genieten was, bleek de combina
tie koor-orkest een gelukkige. Dat was te merken b.v. in
Finlandia van Sibelius dat vooral die ruimtewerking in zich
heeft. We moeten bekennen, dat de KMK op ons de meeste
indruk heeft gemaakt. In deze vorm is het een klasse-ensemble,
het crème onder de fanfares, een parel aan de kroon der
harmoniekapellen (West Side Story-selectie en Hollandse Rhap-
sodie). Die meneer Anne Posthumus en zijn mannen kunnen
er wat van.
De Westlanders overigens kregen duizenden handen op elkaar
met hun vertolking van o.a. ,,'k Heb m'n wagen volgeladen..";
vooral die jonge meisjes kwamen vrolijk en met het hinniken
van een „bronstig paard" (zoals de Rijnsburgse aanspreker
het noemde) uit de verf. Ook had het koor de Rijnsburgers
met hun „nationale" lied nog wat te vertellen: het verkondigde
de trots van het Westland, van de tomaten, de perzik en de
druif en bezong de Glazen Stad, vlak naast het strand.
Europa's tuin en Neêrlands schat. Zo, dat mocht Rijnsburg,
met z'n bloemen wereldwijd, ook best eens weten. De uitvoe
renden gingen na afloop trouwens toch niet zonder bloemen
naar huis.
Ton Pieters
Van onze sportredactie
LEIDEN Zolang de warmte voortduurt laten spelers én publiek
het afweten op de Operj- Leidse Kampioenschappen, bezig aan de
tweede dag. Nog geen handjevol mensen bevolkt de tribunes, maar
het is dan ook inderdaad wel een opgave om je daar langer dan
een kwartier op te houden, zeker nu zelfs een koud glas bier
hooguit een paar minuten „werkt". Maar morgen wordt het anders
is het optimistische bericht en, voor het tennis, is het maar te
hopen, want het peil is er beslist niet mee gediend. Slechts de
partij tussen Van Min en Scholtes was de moeite waard, howel
ook in dit geval geen sprake was van toptennis. Het was spannend
en dat vergoedde het een en ander.
De in Amerika studerende Paul van Min begon erg goed en vooral
met zijn service en keiharde fore-hand liep hij gemakkelijk weg
van Scholtes die fout op fout stapelde. Een eenvoudige set-zege
lag in het verschiet toen plotseling de service van Van Min haperde
en hij via een stuk of wat dubbele fouten toch nog in moeilijkheden
kwam. Scholtes kwam, na een hopeloze 5-1 achterstand, op 5-5
toen liet hij het op zijn
hsburg - De feestweek in het 1000-jarige Rijns-
;g, zet zich voort, ook al heeft de temperatuur
I record-hoogte bereikt. Zo opende burgemees-
De Roos gistermiddag enkele tentoonstellin-
i in het dorp die meteen al een stevige belang-
'ling trokken. Dat was het geval bij de Bloe-
ïvaktentoonstelling in de garage v.h. Blom
de Raadhuisstraat en de Historische tentoon-
i de aula van de Mavo-school. De
lerie langs de Korte Vaart, in de Hofstraat
Jop het Rapenburg was zeker een groot succes
sllt al die kraampjes en oude ambachten, zoals
k meubelmaker en een zilversmid. De „Amstel-
■<jt" trok naar onze informatie luidde, wel de
ipste belangstelling, maar de dorst is in deze
i gen nu eenmaal onlesbaar.
5 hitte was slopend. De kinderen merkten het
2bral, bij de allegorische optocht, de stoet van
verklede jeugd, die vanaf de toren van de
■<^>te Kerk met de Floraband en DWS naar het
ojsterpark trok. In dat park zouden wolken
worden opgelaten, maar van die
®fsale vertoning kwam niet veel terecht. Hier
itjdaar ging een ballonnetje de smoorhete lucht
,|maar de meeste kinderen kwamen met hun
10on thuis. Nou ja, dan kun je ook veel plezier
pven met zo'n ding.
De grote Boesman-ballon bleef vanwege de oos
tenwind aan de grond. Honderden ballonnetjes van
de schooljeugd gingen wel de lucht in, richting
Noordzee.
Om 5 uur zou de ballon van de heer en mevrouw
Boesman worden opgelaten. Alles stond gereed
in het Westerpark, tot en met de muziekvereni
ging Wilhelmina. Maar het was niet alleen erg
warm, er stond ook nog een stevige bries richting
zee. En deze wind gooide de ballonvaart in het
honderd. In Katwijk ging men kijken waar de
ballon eventueel terecht zou komen en dat was
niet zo best Daarom ging de ballonvaart niet
door. De ballonvaarders Boesman hebben na
drukkelijk beloofd, dat ze het een andere keer
komen overdoen.
Ondanks de puffende hitte
in historische kledij rondlopen,
de bloemenvaktentoonstelling i
straat
blijven tal van Rijnsburgers deze week
Hier bewondert een fraai uitgedost paar
n de garage v.h. Blom aan de Raadhuis-
In ,het vervolg hierop startte
Van Min heel wat onzekerder en
de geroutineerde Scholtes
maakte daar handig gebruik
van, zodat een derde set noodza
kelijk werd. De betere conditie
van de jongere Van Min bleek
bepalend nu de warmte zo'n
belangrijke rol speelde. Met 6-2
pakte hij de partij.
Landskampioen Loek Sanders
had weinig zin in een recht
streekse confrontatie met de on
barmhartige weergoden. Nog
voor hij het warm kon krijgen
was hij al weer van het gravel
af Brakels hulpeloos achter
zich latend, 6-2, 6-0. Friet Sch-
mitz dacht er net als Sanders
over, zodat zijn tegenstander Sie
eveneens op een pak slaag werd
getracteerd, 6—2, 6-2. Ook Niek
Fleury kwam een ronde verder,
want veteraan De Groot kon het
tegen zijn veel jongere tegen
stander niet bolwerken. J. Pan
man had nogal wat moeite met
Koning, welke laatste wel aar
dig tenniste, maar enige zelfbe
heersing niet wist op.te brengen.
Het racket vloog alle kanten op,
hetgeen overigens (alweer) niet
baatte. 6-2, 3-6, 6-1
Bij de dames bereikten P. Blaas
en M. Bruysten de tweede ronde
via overwinningen op respectie
velijk Wolff en Coesel. De favo
rieten kwamen nog niet in actie.
Bram Madera zet zijn opmars in
de B-groep onverdroten voort.
Ditmaal was Dommers het wil
loze slachtoffer, 6-2, 6-0.
AD VAN KAAM
