Bloemenaktie
voor Amerika
dreigt een
flop te worden
Cadeautje voor redder
Hemmes enige Nederlander in
halve finale badgastentoernooi
ïïS
Oegstgeestenaar
op Beestenmarkt
neergeschoten
Krakers pand
Hooigracht
krassen op
ER IS NOG GEEN CENT BINNEN
Katwijk
eert
redders
met
stand
beeld
LEIDSE BROERS AANGEHOUDEN
ZATERDAG 26 JULI 1975
LEIDSE COURANT
pagina 3
op stap
KATWIJK Volgende week
zaterdag zal op het plateau
nabij restaurant „De Zwaan"
de onthulling plaats vinden
van het beeld „De Redding",
dat in opdracht van het ge
meentebestuur van Katwijk is
vervaardigd door de Amster
damse beeldhouwer Eric
Claus.
Dit beeld, voorstellende een
zeegaande reddingsvlet, werd
vervaardigd ten behoeve van
de tentoonstelling ter gelegen
heid van het 150-jarig bestaan
van de beide Nederlandse red
dingmaatschappijen in
1974/75. Na deze tentoonstel
ling, die in maart van dit jaar
eindigde is het beeld klaar ge
maakt voor permanente expo
sitie op de daarvoor bestemde
plaats.
De onthulling zal in verband
met het onderwerp van het
kunstwerk geschieden door de
schipper van de Katwijkse
reddingsboot, de heer C.
Kruijt, en voorafgaan aan de
op die middag te houden jaar
lijkse reddingsdemonstraties
van de Katwijkse Reddingsbri
gade in samenwerking met de
reddingsboot van de Konin
klijke Noord en Zuid-Holland
se Redding Maatschappij en
de Opsporings- en Reddings
dienst van de Marine Lucht
vaart Dienst.
De beeldhouwer Eric Claus
werd in 1936 in Haarlem gebo
ren en kreeg zijn opleiding
aan de Grafische School, de
Rijksnormaalschool voor te
kenleraren en de Rijksacade
mie, allen te Amsterdam. Zijn
belangrijkste leermeesters wa
ren D. Lammers, Prof. P. Es-
ser en Prof. P. Gregoire. Hij
heeft heel veel beelden en
beeldengroepen gemaakt, zo
wel in opdracht als uit eigen
aandrang. Ook deze laatsten
worden goed verkocht. In de
omgeving van Katwijk is o.a.
van hem te zien het beeld bij
het Rijnlands Lyceum in
Oegstgeest. Behalve beeld
houwwerken, in hoofdzaak in
brons, maakt hij ook fraaie
penningen. Al in 1962 ontving
hij voor deze tak van zijn
kunst de eerste prijs van de
Vereniging voor Penning
kunst
Het beeld zelf stelt voor een
door paarden getrokken red
dingsvlet, is in brons uitge
voerd en geplaatst op een na
tuurstenen sokkel van 1.60 m
hoog met het opschrift
1924—1974, 150 jaren reddins-
wezen.
Het beeld is 3.05 m lang, 0.90
m hoog en eveneens 0.90
breed. Het totale gewicht van
beeld met sokkel bedraagt ca.
2000 kg. De totale kosten, incl.
vervoer, plaatsing, verzekering
en b.t.w. riillen ongeveer
47.500,- bedragen.
r
Met
Herman
Ik heb het ideè dat de
aktie van de stichting
„Een miljoen tulpen
voor New York", die een
aantal maanden geleden
zo enthousiast aan het
Nederlandse publiek
werd gepresenteerd, op
een flop dreigt uit te lo
pen. Of vergis ik me
daarin? Voor de mensen
achter die stichting hoop
ik dat het laatste waar
is maar ik heb daar een
hard hoofd in nadat ik
deze week een gesprek
heb gevoerd met de mo
tor achter de aktie, de
Warmonder Van Trigt.
Begin dit jaar was 'ie nog zo
optimistisch. Met pretoogjes
lanceerde hij toen met een
aantal medewerkers het plan
om volgend jaar, als Amerika
het 400-jarig bestaan viert, een
miljoen tulpen te gaan aanbie
den. „Dat gaan we effe ma
ken", zei hij mij toen en hij
verklapte dat met die bloe
menzee ook nog een paar
vliegtuigen volgeladen met Ne
derlandse scholieren, zouden
meevliegen die Amerika zou
den gaan bekijken.
Over de financiering van een
dergelijk omvangrijk project
maakte hij zich toen helemaal
geen zorgen. „Het geld gaat
vanzelf binnenstromen," zei
hij toen. Dat komt dik voor
elkaar. „Want," zo redeneerde
Van Trigt, „Amerika heeft Ne
derland in het verleden zoveel
keer uit de narigheid geholpen
dat de Nederlanders daar echt
wel iets tegenover willen stel
len."
In bijna alle Nederlandse dag
bladen verscheen een verhaal
over de enthousiaste plannen
makers, die het zelf al hele
maal zagen zitten. Er werd
ook een gironummer ge
noemd. Van Trigt en zijn me
dewerkers hebben sindsdien
gewacht. Tevergeers. Hij ver
telde mij dat er nog geen cent
op de girorekening is binnen
gekomen. Niemand heeft ge
stort.
„Een enorme teleurstelling
voor ons," zei Van Trigt mij.
„We hébben ons verkeken. Ne
derland heeft niet of nauwe
lijks gereageerd op onze op
roep. We hebben alleen wat
geld gekregen op onze bankre
kening. Zelfs het bedrijfsleven
is niet over de brug gekomen.
We staan versteld. Hoe is dat
nu mogelijk? Is men de hulp
van Amerika al zó snel verge
ten?
De aktie is daardoor wel aan
het wankelen gebracht, al zegt
Van Trigt, dat er nog niets aan
de hand is. „We gaan nu een
andere taktiek volgen," zei hij.
„Als de mensen het zelf niet
brengen dan komen we het
wel halen. We zijn bereid om
voor onze plannen te gaan
vechten. Wat dat betreft zijn
we wel wat gewend."
Van onze tennismedewerker
NOORD WIJK Windkracht zeven bete
kent op een tennispark bij voorbaat een
excuus voor alle verliezers. Zo ook giste
ren bij het badgastentoernooi in Noord-
wijk. Vooral Lewis en Mills hadden er
merkbaar last van. Geen van beiden
durfde de ballen door te slaan. Daardoor
werd het een trage partij' met weinig
opwindende momenten. De eerste set
bracht nog wel enige spanning. Lewis
had zich het snelst aan de moeilijke
omstandigheden aangepast en kwam vlot
40 voor. Hierna begon Mills op te halen,
kwam zelfs 54 voor te staan, maar kon
niet doordrukken en verloor met 7—5. In
de volgende twee sets had hij precies
door hoe de veel tegen zichzelf pratende
Lewis aan te pakken en haalde hij de
partij met 5—7 6—2 6—3 binnen. Daar
mee plaatste hij zich als eerste voor de
halve finales.
Dit goede voorbeeld werd even later door
Fred Hemmes nagevolgd. Zelf als zesde
geplaatst had hij opmerkelijk weinig
moeite met Nick Fleury, die erg veel
fouten maakte. Op 1—1 en 42 brak
Hemmes door de service van zijn tegen
stander heen. In deze laatste game erger
de Fleury zich aan het afkeurend geklap
van het publiek, nadat hij kwaad opzette
lijk een bal over het hek had geslagen.
Hierna leek hij nog maar weinig belang
stelling in een overwinning te hebben en
sloeg nog minder ballen goed. Hemmes
- won met 6—2 60.
Jan Hordijk, vierde geplaatst, kon het
niet bolwerken tegen de Amerikaan Dick.
Veel fouten makend kon hij in de eerste
set weinig tegenover de sterk aanvallende
Dick stellen. In de tweede reeks herstelde
hij zich enigszins, maar maakte geen
overtuigende indruk. Vijf setpoints had
hij nodig om de set op zijn naam te
brengen. De laatste set werd een herha
ling van de eerste. Een veelvuldig oplo
pende Dick nam het initiatief weer over
en de hard geslagen ballen van Hordijk
misten de nodige zuiverheid. Dick liep
zelfs op de service van zijn tegenstander
op, wanneer deze met de wind tegen
serveerde. Wel lanceerde Hordijk hierte
gen regelmatig met succes een running
lob. Hoewel het voetenwerk van de Ame
rikaan fenomenaal was, stond hij hier
machteloos tegen. Deze slagen waren
echter te incidenteel om Dick van de
overwinning af te houden: 62 3—6 6—3.
De baan ernaast streden Paul en Min en
Newberry om de laatste plaats in de
halve finale. Hier stonden twee typische
hardhitters tegenover elkaar, hetgeen een
boeiende wedstrijd opleverde met veel
fraaie slagenwisselingen. Paul moest ten
slotte het loodje leggen, omdat hij net iets
meer fouten maakte dan zijn tegenstan
der, die ook bij vlagen een net iets hoger
tempo speelde.
Ook bij de dames in A werden gisteren
de kwartfinales afgewerkt. Elly Appel
had opmerkelijk veel moeite met de
B-speelster Annette van de Mey, die zich
weinig van de reputatie van haar tegen
stander aantrok en fris van de lever ten
aanval trok. Elly, die vooral met wind
mee veel fouten maakte, won tenslotte
met 64 6—4.
De als tweede geplaatste Judith Salomé
moest aantreden tegen de Argentijnse
Susan Villaverde, die er niet alleen erg
leuk uitziet, maar daarnaast een bijna
mannelijke spelwijze heeft; d.w.z. erg
aanvallend gericht na een sterke en soe
pel geslagen service. Ze kwam al spoedig
met 4—1 voor, maar ondanks twee set
points op 54 slaagde zij er niet in om
de set te winnen. In de volgende set gaf
het solide spel van Judith opnieuw de
doorslag, 7—5 6—3.
De beide Australische meisjes Kim Rud-
dell en Judy Hanrahan voegden zich ook
bij de laatste vier via niet al te moeilijke
overwinningen op de Zuidafrikaanse
Jooste en de Argentijnse Patricia Bian-
chi. In de halve finales moeten zij hun
krachten meten met de Hollandse dames.
Voor het weekend zijn de halve en hele
finale beslist een aanrader voor elke
tennisliefhebber uit de regio, die nu eens
niet via de tv goed tennis wil aanschou
wen.
En het volgende plan is al
weer van stapel gelopen hoor
de ik van de optimistische
Warmonder. Het volgende pro
beersel heet: bloemencheques.
De Nederlandse middenstan
ders kunnen tegen betaling
van vijf gulden een dergelijke
cheque kopen. Daarop komt
hun naam en adres te staan
en wordt bij de bloemen gesto
ken die straks in New York
moeten worden aangeboden.
In Amerika kan men dan zelf
lezen wie in Nederland die gul
le gevers waren.
Maar ook die aktie is, zo heb
ik inmiddels begrepen, geen
kraker geworden. Ik hoorde
van Amerika-lover Van Trigt
dat er tot nu toe 3000 van die
bloemencheques werden ver
kocht. „Het heeft ons een bee
tje tegen gezeten," zei hij. „We
hebben kortgeleden op de tele
visie die film gehad over hon
dengevechten in Amerika. En
dat merk je direkt in de ver
koop. Onze mensen die de che
ques verkopen hebben daar
nadeel van."
Ik vroeg Van Trigt waarom hij
de televisie en de radio niet
inschakelt om zijn plan meer
bekendheid te geven. „Ik ben
wel benaderd," gaf hij als ant
woord, „maar we willen het
eerst nog even op onze eigen
manier doen. Wel heb ik een
paar interviews weggegeven
voor de Wereldomroep. Maar
zoiets zet geen zoden aan de
dijk. Daar hoef je niets van te
verwachten."
Als onze moeite weer voor
niets blijkt te zijn geweest, dan
ga ik waarschijnlijk toch wel
aan de bel trekken bij wat
tv-persoonlijkheden. Als je
van deze aktie een geheide
„Mies Bouwman-voorstelling"
kan maken dan maak je het
natuurlijk helemaal."
„Ik kan me toch niet aan de
indruk onttrekken dat de aktie
van Warmonder Van Trigt en
zijn medewerkers een beetje
de mist in dreigt te gaan. Maar
het woord „flop" wil Van Trigt
niet horen. Hij zegt dat er nog
tijd zat is om zijn droom toch
nog werkelijkheid te laten
worden. Maar ik ben bang dat
het een nachtmerrie gaat wor
den. Ik kan het mis hebben.
Maar dan vraag ik me wel af
waarom er op de girorekening
van de stichting nog geen cent
werd gestort.
Dat vind ik toch wel vreemd.
Want de Nederlanders geven
toch geld aan bijna elk goed
doel. Of zien ze dit niet zitten?
Ik vraag me af of die duizend
scholieren die naar Amerika
zouden vliegen, nu nog wel
een kans maken. Een paar
maanden geleden zei de War
monder mij dat het er ook
heel wat minder konden wor
den. Nu zie ik er van komen
dat als er niet snel veel meer
geld aan deze aktie wordt ge
geven, er maar een paar naar
Amerika kunnen. Of mis
schien helemaal niemand.
„We maken ons nog niet onge
rust," aldus Van Trigt, die
toch nog kan lachen. „Met op
zet zijn we al vroeg met deze
aktie van start gegaan. Daar
door kunnen we meerdere ak-
ties ondernemen. Ik zie het
nog wel zitten. Tot volgend
jaar Pasen hebben we nog de
tijd," zei hij.
LEIDEN De 21-jarige Dirk Jacob
Steenkamp uit Oegstgeest is afgelo
pen nacht rond twee uur ernstig
gewond geraakt door een schot in
de buik dat hij op de Beestenmarkt
in Leiden opliep.
Twee broers uit Leiden, Hendrik en
Johannes O. (beiden 20) maaktpn
opmerkingen over Steenkamps meis
je. Steenkamp maakte aanmerkin
gen op de opmerkingen van de
broers waarna een schot viel. De
Leidse politie heeft de broers aange
houden. Beiden hebben een verkla
ring afgelegd. Wie van beiden heeft
geschoten wil de politie nog niet
meedelen. Steenkamp is overge
bracht naar het Elisabeth ziekenhuis
in Leiderdorp.
Van een onzer verslaggevers
Leiden De krakers van het pand Hooigracht
12-16 krassen op. Ze zijn zonder morren bereid
plaats te maken voor de 34 buitenlandse werkne
mers die er na de verbouwing worden onderge
bracht.
Wel zijn de krakers teleurgesteld over de beperkte bereidheid
van de zijde van de gemeente om medewerking te verlenen
bij het zoeken naar een alternatief onderkomen. In een open
brief die de in de Stichting Werkworiing verenigde jongeren
hebben verstuurd wijzen ze erop dat de rijksoverheid inmid
dels blijk heeft gegeven leefgemeenschappen van een andere
dan de gezinssamenstelling te erkennen. De krakers suggere
ren in het schrijven dat de gemeente Leiden de voor de
huisvesting van dergelijke leefgemeenschappen bestaande sub
sidie-regelingen onvoldoende heeft uitgebuit. „Hoewel", aldus
de open brief, „de gemeente in eerste instantie haar medewr-
king had toegezegd bij het zoeken naar andere woonruimte,
bleek, toen beloften in daden moesten worden omgezet, dat
men nergens meer kon of wilde helpen".
.Maandagochtend 28 juli om 9.00 uur zullen wij het harde
feit onder ogen moeten zien hoe een zich socialistisch noemend
stadsbestuur weigert zich serieus te bemoeien met deze groe
pen mensen, die door het kabinet als leefgemeenschap worden
erkend".
„Is het socialistisch om mensen over te leveren aan de wet
van vraag en aanbod op de vrije woningmarkt, heeft niet ieder
het recht behuisd te zijn om zijn beroep op doelmatige wijze
uit te oefenen, ook al ligt het nut daarvan niet op het materiële
vlak?" Aanstaande maandag vertrekken de krakers.
Zwemvierdaagse
in Kokkerbad
Noordwijkerhout
Van onze correspondent
Noordwijkerhout In het
Kokkerbad wordt vanaf
maandag a.s. een zwemvier
daagse georganiseerd. Op 28,
29, 31 juli en 1 augustus van
17.00-20.00 uur kan de jeugd
iedere avond 250 meter zwem
mend afleggen. Voor zwem
men, boven de 10 jaar staat
500 meter op het programma.
Een en ander mag echter wel
rustig aan gebeuren. Zelfs rus
ten onderweg mag, als het
maar in het water gebeurt.
De Noordwijkerhoutse Red
dingsbrigade waakt over de
veiligheid van de deelnemers.
Deelnemerskaarten zijn ver
krijgbaar aan de kassa van
het Kokkerbad. Voor kinderen
tot en met 15 jaar zijn de
kosten 6.,00, boven 15 jaar
7,00.
Sassenheimse
jeugd rap op de
fiets
In de deftige B W-kamer in het
gemeentehuis van Alphen aan den
Rijn heeft burgemeester Gallas gis
termiddag in aanwezigheid van de
Alphense families Van Dijk en
Schalkwijk een transistorradio uitge
reikt aan de 16-jarige Ivo Schal
kwijk.
Die redde in september van het vorige
jaar de toen 2-jarige Petra van Dijk uit
de acht meter brede en afgelegen Dijk-
sloot in Alphen aan den Rijn. Door het
toedienen van mond-op-mond-beademing
kon de dappere krantenbezorger kleine
Petra, die al veel water had binnen
gekregen, weer bij haar positieven bren
gen.
„Wij zijn trots dat wij in Alphen jongens
zoals jij hebben", zei de burgemeester
tegen Ivo, die de huldiging zonder emotie
over zich heen liet gaan. „Die redding
was de normaalste zaak van de wereld",
zei de Alphense scholier. „Je laat zo'n
klein kind toch niet verdrinken?"
Op de foto krijgt Ivo zijn transistorradio
van burgemester Gallas. Moeder Van
Dijk met dochter Petra kijken vertederd
toe.
