Wijda: „Niet gek van af gebracht"
Succes gevolg stug volhouden waar anderen faalden
Europees kampioen"
geeft cachet aan
conduitestaat Myers
Joegoslaven
dreigen naar
„IK BEET ZO OP MUN LIPPEN
DAT ER BLOED AAN KLEEFDE"
huis te gaan
TABAK MOEST WINNEN IN AGHT VAN CHAAM
Scheidsrechter
gebeten hond
DONDERDAG 24 JULI 1975
LEIDSE COURA
'PAGINA .10
(Van onze correspondent)
CHAAM „De mooiste overwimiing
van mijn leven". Tino Tabak zei het
gistermiddag aan het einde van de
Acht van Chaam, die voor zeventig-
tachtig duizend toeschouwers werd
verreden, wel tien keer. In een felle
eindsprint had hij Joop Zoetemelk, de
grote favoriet van deze wedstrijd met
nauwelijks waarneembaar verschil
verslagen. Op tweehonderd meter voor
de finish had Zoetemelk het duel inge
zet. Tabak kwam op honderd meter
voor de verlossende eindstreep langszij
en elkaar elke centimeter bevechtend
kwamen de mannen van Gan-Mercier
en TI Raleigh, naar de eindstreep. Al
len de aankomstrechter, de man die
precies op de eindstreep staat, heeft
het verschil tussen Zoetemelk en Ta
bak gezien. Hij besliste dat Tabak met
een banddikte verschil, winnaar was
geworden.
Tabak behaalde in Chaam niet alleen
een overwinning op Zoetemelk, maar'
nog meer op zijn ploegleider Peter Post
Het is een bekend feit, dat het tussen
Post en Tabak de laatste weken niet
goed gaat. Tabak was dan ook zeer
verontwaardigd en protesteerde met
klem, toen hij vorige week van Post te
horen kreeg, dat hij in de proloog, het
criterium voor b-beroepsrenners zou
moeten starten. Tabak: „Nu heb ik dit
seizoen niet zo heel veel gepresteerd en
zelfs ben ik misschien wel wat tegenge
vallen in de ogen van mijn superieuren,
maar een b-renner ben ik nog lang
niet". Theo Baelemans, de Belgische
manager, die het rennersveld van
.Chaam samenstelde, zwichtte uiteinde
lijk voor de hevige protesten van de
Noordhollander en ter elfder ure werd
Tabak aan het programma van de azen
toegevoegd. Tot in de toppen van zijn
vingers geladen kwam hij aan de start.
Bij vrijwel elke ontsnapping was hij
betrokken en hij was er ook bij toen
Zoetemelk na 76 van de 104 kilometer
voor de beslissende sprong uithaalde.
Als een panter sprong hij naar het wiel
van de in Frankrijk wonende Nederlan
der en samen bouwden zij in enkele
ronden tijd een voorsprong van meer
o.i één minuut.
Alleen in de laatste twee lussen van
de Acht boterde het plotseling tussen
Zoetemelk en Tabak niet meer. Eerst
genoemde deed enkele vergeefse pogin
gen zijn rivaal kwijt te raken, maar
Tabak beet zich aan Zoetemelk vast en
liet zich niet verrassen. In de eind
sprint legden beiden rivalen alles wat
ze nog aan kracht over hadden. Tabak:
„Ik beet zo op mijn lippen, dat er na
afloop bloed aankleefde". Wat een
overwinning, wat ben ik blij".
Voor het zover was had de hoofdschotel
van de Acht van Chaam, waarvoor
veertig renners hun rugnummer kwa
men afhalen, een bijzonder interessant
verloop gekend. Vanaf de eerste ronde
werd fel gedemarreerd. In die eerste
ronde ging de altijd strijdlustige Nidi
den Hertog alleen voorop rijden. Groot
was het enthousiasme van het publiek
toen bij de tweede doortocht Zoetemelk
en Kuiper de nationale kampioen, de
handen ineen sloegen en een gat van
ongeveer honderd meter maakten.
Schuiten, ook zeer actief, trok de groep
echter bij. Het publiek, je kon in het
Brabantse dorp letterlijk en figuurlijk
over de hoofden lopen, raakte in extase
toen Bernhard Thevenet in gezelschap
van de wereldkampioen achtervolging,
Roy Schuiten, na zeventig kilometer de
beslissing trachtten te forceren. Joop
Zoetemelk ging de Tourwinnaar per
soonlijk halen. Onmiddellijk hierop
waagde Zoetemelk zelf zijn kans. Hij
kreeg Tabak aan zijn wiel en samen
legden zij de rest van het traject af.
Uitslagen B-criterium: 1. T. Gacans (Bel.) 96
km. in 2 uur 22 min. 29 sec.; 2. G. van
Roosbroeck (Bel 3. D. Allan (Aus.), 4. J. van
Ackere (Bel.), 5. L. Leman (Bel.).
Uitslag A-profs: 1. T. Tabak (Egmond aan
Zee) de 104 km. in 2 uur, 34min. en 8 sec.;
2. J. Zoetemelk (Rijpwetering); 3. P. Sercu
(Bel); 4. R. van Linden (Bel.); 5. P. van
Katwijk (Mill); 6. E. Leman (Bel.); 7. R.
Schuiten (Zandvoort); 8. F. Maertens (Bel.);
9. J van Katwijk (Bladel); 10. Th. Smit
(Amsterdam).
MAINZ De Westduitse amateurwiel
renner Wilfried Trott heeft gisteren in
Mainz de tweede etappe van de Ronde
van Rijnland-Palts gewonnen. Trott, die
de 138 kilometer aflegde in 3 uur, 13
minuten en 20 seconden, heeft daardoor
de leiding in het algemen klassement
overgenomen van zijn landgenoot Willi
Singer.
1. Trott (W.-Dld.) 138 kilometer in 3 uur, 13
minuten en 20 seconden; 2. Smyrak (W.-Dld.)
z.t, 3. Andersen (Noor.) 3.10.30, 12. Schür
(Ned.) 3.16.05; 20. Lenferink (Ned.) 3.17.16; 29.
Snoeyink (Ned.) 3.17.36; 42. Neven (Ned.)
3.18.34; 63. Rijks (Ned.) 3.24.07,; Rinkel (Ned.)
uitgevallen.
De stand in het algemeen klassement is: 1.
Trott 6.45.58; 2. Smyrak (W.-Dld.) 6.46.28; 3.
Andersen 6.47.27.
De Poolse amateurwielrenners Stanis-
law Szoda heeft gisteren in Ayr de
eerste etappe van de Ronde van Schot
land gewonnen. Hij versloeg in de eind
sprint de Nederlander Toine van de
Bunder, die een seconde op de Pool
verloor.
Tino Tabak dolgelukkig met de
Pdi* die h°°rde bii de ze9e in de
(Ned.) 3.41.15; 3. Grandsir (Fra.) 3.41.25; 9. Acht van Chaam. „Dit is mijn
Maas (Ned.) 3.41.47; 10. Huisjes (Ned.) z.t mooiste overwinning."
BARCELONA Barcelona
trilt maar alleen onder de ver
zengende zonnestralen. Niet
door de spanning voor het veer
tiende toernooi om het Euro
pees honkbalkampioenschap. In
deze stad is vrijwel niets te
bespeuren van het komende ge
beuren. Hier en daar hangt een
spandoek of ontwaart men een
aanplakbiljet, opgehangen door
een ware honkbalfan. Met de
woorden: „Eurobeisbol '75 Bar
celona 25 julio 3 agosto". Dat
is alles. De Spanjaard loopt
niet warm voor het honkbal-
toernooi, zoals in Nederland
nog wel eens kan gebeuren.
De oranjeploeg heeft dit jaar
een bijzonder moeilijke en ook
moeizame voorbereiding gehad.
Beter is het woord 'gebrekkig'
in dit verband te gebruiken.
Van oefenwedstrijden is zo goed
als geen sprake geweest Eerst
zou de ontmoeting met het colle
geteam van Springfield de enige
zijn, maar coach Myers is later
toch nog gezwicht. Er werden
op de valreep nog duels tegen
de ploeg van Rhein Main inge
last. Of de Amerikaan daarmee
nu erg gelukkig is geweest valt
te betwijfelen. Hij laat zich er
niet over uit. Hij was de mening
toegedaan dat het beter was be
paalde spelsituaties zo in te stu
deren, dat er bijna niets meer
fout kon gaan. Myers achtte de
tijd voorbij dat een Nederlands
selectieteam nog iets van een
Amerikaanse legerploeg kan le
ren. Gemakkelijk wat onderuit-
zakkend in een lage fauteuil re
lativeert hij: „Het was niet ge
makkelijk toen ik aankwam. Ik
werd direct met enkele verve
lende dingen geconfronteerd.
Daarvan kun je niemand in de
bond een verwijt maken. In de
Verenigde Staten ligt het alle
maal zo anders, daar gaat het
soepeler".
Bij zijn aankomst hoorde de
Amerikaan dat hij niet meer
kon beschikken over de beste
werper die ons land had: Win-
neke Remmerswaal. De Hage
naar heeft zich op professionele
paden begeven en is voor het
Nederlandse honkbal voorlopig
verloren. Juist toen Myers
Honkbalcoach optimistisch
meende dat hij kon starten met
een volledige selectie kwamen
er tegenslagen.
Alfio Troeman, de vaste achter
vanger van het nationale negen
tal en tevens een van de sterkste
slagmensen, moest zich afmel
den: polsblessure. Haastig wérd
de Giantsvanger Frank Smit op
geroepen.
Opnieuw kreeg Myers een te
leurstelling te verwerken, toen
ook Arnold Smith bedankte.
Vooral het verlies van Troeman
is moeilijk te verteren. Myers
wil zich in het tweede seizoen
dat hij in Nederland de 'supervi
sie' voert waarmaken. Niet al
leen voor het Nederlandse honk
bal, maar ook voor zichzelf. Im
mers ook in Amerika geeft het
cachet als je' aan je conduites
taat kunt toevoegen: Europees
kampioen'. Ron Fraser, de eer
ste en onvergetelijke coach, kan
daarover meepraten. Myers is
echter niet snel van zijn stuk te
brengen. Kort formuleert hij:
„Ik beschik nu over vier star
ters: Urbanus, Leurs, Fyth en
Vakkers. Met Ferry Neuteboom
en Haage achter de hand, bei
den zijn uitstekende relievers,
en vooral in de poulewedstrij
den goed te gebruiken, ziet het
er niet slecht uit".
Bovendien staat er weer een
Urbanus bij en deze naam boe
zemt nog steeds angst in. De
Italianen hebben een bijna pani
sche angst voor de namen Urba
nus en Beidschat. De laatste
ontbreekt, hetgeen zonder meer
als een handicap beschouwt
moet worden. Een sterke wer
persstaf zal echter nodig zijn
tegen de slaggrage ploeg van de
Azurri. Want aanvallend lijkt
Oranje aan kracht te hebben
verloren. In die aanval wordt
een man als Hamilton Richard
son node gemist. Myers haalt
zijn schouders op: „Je weet
nooit hoe een en ander zich in
een wedstrijd ontwikkelt. Na
tuurlijk is Richardson gevreesd
en befaamd om zijn slagkracht,
maar mannen als King SzHu-
schen, Frank Lewis, Hageman
en Fokke Jelsma moet je vooral
niet onderschatten. Zij mogen in
staat worden geacht de Italiaan
se defensie te doorbreken. Voor
spelbaar is dat echter nooit,
want veel hangt af van de vorm
van de dag".
Myers ontveinst zich daarbij
niet dat ook klimaat en leefge
woonte een rol van betekenis
kunnen gaan spelen. De Italia
nen zijn daarbij in het voordeel.
„Een dergelijk toernooi stelt al
tijd andere eisen dan competi
tiewedstrijden of zelfs een Haar
lemse Honkbalweek. En de
ploeg staat onder druk, want in
Nederland verwacht men zon
der meer dat we opnieuw Euro
pees kampioen worden. Vergeet
echter niet dat de Italianen aan
vallend veel betekenen. Maar
bang zijn we niet, verre van
dat".
iiiiiiiniiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiH
(Van onze speciale ver
slaggever)
CALI Een zendbrief
uit Cali voor al wie in
Nederland nauwelijks
het hoofd boven water
kan houden. Wanhoop
niet. Leer van je fouten
en je zult het nog eens
ver schoppen bij het we
reldkampioenschap. Het
bewijs daarvoor werd
gisteravond in het win
derige Pan Americana-
bad geleverd, waar Wijda
Mazereeuw en Enith Bri-
githa op nummers, die zij
lange tijd maar niet on
der de knie konden krij
gen, zilver en brons ver
overden. Een formidabel
succes, dat het gevolg is
geweest van stug volhou
den, waar anderen ver
zaakten.
Wijda Mazereeuw, bijna 22 nu,
is jaren allergisch geweest voor
de schoolslag, haar zwakste on
derdeel van de wisselslag, waar
op zij zich trachtte te specialise
ren, nu werd zij nota bene op
de 100 meter schoolslag, die
haar van nature minder ligt dan
de 200 meter, onderscheiden als
de op een na sterkste zwemster
en kreeg ze een diploma, waar
op haar naam stond geschreven,
zoals die in Columbia wordt uit
gesproken: Mazeereuw.
Bij de persconferentie na afloop
lag die naam voorin de mond
van winnares Hannelore Anke,
als degene, die door het Oost-
duitse meisje het meest was ge
vreesd. Wijda beredeneerde het
op die kille, winderige avond
allemaal koel: „Op de school
slag zie je vaak wat oudere
meisjes naar voren komen. Het
eist nogal wat kracht. Als ik
reëel ben, moet ik toegeven dat
ik gisteren op nog meer had
gehoopt. Ik was per slot van
rekening gisteren in de estafette
sneller gegaan dan Anke. Maar
toen ik eenmaal als tweede naar
de finale was overgegaan, heb
ik geprobeerd die plaats vast te
houden. Als je bedenkt dat ik
als twaalfde hier naartoe ging,
vind ik dat ik het er niet gek
heb afgebracht".
Met die laatste conclusie kon de
kleine Nederlandse kolonie in
Cali van harte instemmen, al
was Wijda dan ook in de finale
iets bij haar Nederlands record
van de series ten achter geble
ven: 1.14.29 tegen 1.14.18. „Ik
Wijda Mazereeuw (voorgrond) glijdt in soepele stijl in de schaduw van Hannelore
Anke naar de zilveren medaille die de Nederlandse greep na een matige start.
heb het echt wel geprobeerd",
aldus Wijda, die in het dagelijks
leven de kassa van het zwem
bad De Ham beheert", maar er
stond teveel wind". Dat was iets
waar Hannelore Anke geen last
van gehad zei te hebben. De
struise Oostduitse kliefde onver
stoorbaar de woelige baren en
tikte aan in 1.12.72, slechts een
halve seconde boven het wereld
record van haar inmiddels in
ongenade gevallen landgenote
Renate Vogel.
Uit roulatie
Sinds gisteren moet ook Korne-
lia Ender rekening houden met
het feit, dat haar hetzelfde kan
overkomen als Vogel. Deze
werd vorig jaar uit de roulatie
genomen na de sensationele ne
derlaag tegen de Westduitse
Christel Justen. Ender, de onge
naakbare viervoudige winnares
van Belgrado en Wenen, verloor
in een sensationele race op de
200 meter vrije slag van Shirley
Babashoff. Het was de tweede
grote tegenvaller voor de Oost
duitsers, die de dag tevoren Ul-
rike Tauber op de wisselslag
hadden zien verliezen van Ka-
thy Heddy.
Achter Babashoff en Ender
reikte Enith Brigitha naar een
derde plaats. Ook al zo'n hoop
vol bericht voor de brekebenen
thuis. Jaren nadat ze vanuit Cu
racao naar Nederland was geko
men om aansluiting te vinden
bij de internationale zwemtop
hield Enith het door gebrek aan
conditie geen tweehonderd me
ter vol. Stugge trainingsijver
heeft daar verandering in ge
bracht. De 2.03.93 waarmee zij
achter Babashoff (2.02.50> en
Kornelia Ender (2.02.69) op de
derde plaats beslag legde, bete
kende de op een na beste tijd
uit haar zwemcarrière.
Trage start
Beide Nederlandse meisjes had
den een zwakheid gemeen: een
tamelijk trage start. Wijda
dook als vijfde zwemster het
water in, een halve meter ach
ter Anke. Het verschil tussen
de razendsnel reagerende Kor
nelia Ender en Brigitha was
meer dan een meter.
Dit laatste had het vervelende
bij-effect, dat de Amsterdamse
in het „vuile" water van de
Oostduitse terecht kwam en
daardoor moeilijk vorderde.
„Het is een oud verhaal", analy
seerde bondscoach Bert Sitters.
„We hebben in Nederland ge
woon te weinig goede startblok
ken om te oefenen. We hebben
in Amsterdam geprobeerd van
die dingen te krijgen. Heus niet
de allerbeste, maar ze bleken
een kleine zes honderd gulden
per stuk te kosten en zijn er dus
niet gekomen".
Juiste moment
Wat de Nederlandse meisjes in
Cali nu precies zo onverwacht
hard doet zwemmen, is nauwe
lijks te zeggen. Bert Sitters legt
trainingsschema's op tafel, die
nauwelijks verschillen van het
geen voor München, Belgrado
en Wenen werd gedaan. Toch is
er kennelijk precies op het juis-
CALI De fluitconcerten gol
den de Griekse scheidsrechter
Tsantas. De man had het be
staan bij het eerste optreden
van Nederland voor de drukbe
zochte tribunes van het Pan
Americana stadion in de wed
strijd tegen Rusland een doel
punt van Tonny Buunks af te
keuren.
Het tijdsein voor het eind van
.de derde periode zou hebben
geklonken op het moment dat
de bal van Buunks half onder
weg was naar het Russische
doel. Tsantas weigerde energiek
de treffer, die Nederland op
22 zou hebben gebracht, goed
te keuren en dook onder de
bescherming van de uitstekende
betonnen rand. Twintig altijd
aanwezige militairen deden een
stap naar voren en keerden zich
dreigend naar het publiek. Maar
dit liet zich niet tot bedaren
brengen, ook niet toen de man
nen van Trumbic fout op fout
stapelden. Bij het eindsignaal
dat bij de stand 42, in het
voordeel van Rusland kwam,
klonk opnieuw een massaal
fluitconcert. Aan het adres van
de gelukkige winnaars en aan
dat van Tsantas, een man die
niet alleen wegens die afgekeur
de treffer onbekwaam moet
worden verklaard ooit nog een
wedstrijd te leiden.
Enith Brigitha kijkt wat somber.Toch was haar tijd die de bronzen medaille opleverde
de op één na beste uit haar carrière. Naast haar op het ereschavotje: Shirley Babashoff
(midden) en Kornelia Ender.
te moment gepiekt.
Dit in tegenstelling tot bijvoor
beeld de Oostduitsers, van wie
enkele zwemsters, zoals Tauber
en Ender op de laatste meters
geen asempje lucht meer over
hebben en op schokkende wijze
werden geklopt.
Dat zulks juist Kornelia Ender
overkwam, zal in het Oostduitse
kamp een hele schok hebben
teweeggebracht. Immers „Kon-
nie", met haar zestien jaar vol
wassen in haar doen en laten,
geldt als het grote voorbeeld,
aan wie anderen zich moeten
spiegelen. Maar het grote voor
beeld faalde op een manier,
zoals juist zij niet had mogen
doen. Ze ijlde in de hoogste
versnelling van het startblok.
De eerste vijftig meter in 27.55,
de honderd meter in 58.06. Bri
githa lag toen meer dan twee
seconden achter, Shirley Babas
hoff in derde positie nog weer
drietiende seconde verder terug.
„Ik had zelf niet in de gaten, dat
het zo snel ging. Ik zwom zo
gemakkelijk", vertelde Kornelia
toen ze de teleurstelling enigs
zins te boven was. „Ineens
kwam de klap. Ik kon mijn
armen niet meer naar voren
brengen". Dat laatste kostte
haar de wereldtitel. Shirley Ba
bashoff, die zich tot op een tien
de van een seconde aan het
schema van haar trainer Max
Schubert had gehouden, zag
daardoor een late eindsprint als
nog met de wereldtitel beloond.
Bij het laatste nummer van gis
teren kon het Amerikaanse top-
trainersduo Flip Darr en Ron
Ballatore eindelijk uit de schulp
kruipen, waarin zij noodge
dwongen hadden moeten krui
pen. Eindelijk een wereldrecord.
Een verplicht nummer eigenlijk,
als je Bruce Furniss, Jim Mont
gomery, Andey Coan en Ron
Murphy in een vrijeslagestafette
bij elkaar zet. Met een totaaltijd
van 3.24.85 gelukte het inder
daad de bestaande looptijd van
3.25.17 te verbeteren. De tussen
tijden van Montgomery (50.46)
en Coan (50.61) beloven het no
dige voor de finale van de 100
meter vrije slag.
Alleen de aankomstrechter zag het verschil, toen Zoetemelk (rechts) en
Tabak over de finish stormden. Tino Tabak was iets sneller.
(Van onze speciale verslaggever)
CALI Het Joegoslavi
sche waterpolo-
team heeft gedreigd naar huis
te gaan. De Joegoslaven, kandi
daat voor de gouden medaille^
waren wegens een dopinggeval
teruggezet uit het halve finale-
toernooi, hetgeen tevens impli
ceert dat het land kwaüfikatie-
duels moet spelen voor de
.Olympische Spelen van Mont
real.
Uit de contra-expertise van Ru-
dic kon niet precies worden
vastgesteld welke stof het be
trof.
Het FINA-bureau, dat wel een
dopingcontrole heeft opgezet,
maar verzuimd heeft een straf
maat te bepalen, stemde over
'hetgeen er diende te gebeuren.
Bij meerderheid werd de wed
strijd, die Joegslavie oorspron
kelijk met 9-7 had gewonnen,
verloren verklaard. Joegoslavië,
werd als gevolg daarvan terug
'gezet naar de groep van negen
tot en met zestien. West-Duits-
land promoveerde naar de eer
ste acht In allerijl werd een
nieuw wedstrijdschema in el
kaar gezet, maar Joegoslavië
weigerde te spelen en heeft ge
dreigd naar huis te zullen gaan.
Nederland, dat zelf woensdag
met 4-2 van Rusland verloor,
heeft door deze gang van zaken
iets meer uitzicht op het berei
ken van een plaats bij de eerste
zes. Anderzijds is het zo, dat als
het hier in Cali niet lukt, kwali
ficatie voor de Olympische spe
len van Montreal vrijwel een
fictie is geworden, omdat Joego
slavië zich nu ook via het nog
te spelen kwalificatietoernooi,
waarin nog een plaats is te be
machtigen, moet plaatsen. Een
saillant feit is dat Joegoslavië
heeft aangeboden dit toernooi te
organiseren. Er zal nu naar een
ander land moeten worden uit-
gezien.
CALI IN CIJFERS
CALI De finale-uitslagen op
de tweede dag van de wereld
kampioenschappen zwemmen in
Cali zijn:
Dames, 200 meter vrije slag: 1. Shirley
Babashoff (V.S.) in 2.02.50; 2. Kornelia
Ender (O.-Dld.) 2.02.69; 3. Enith Brigitha
(Ned.) 2.03 92, 4. Valerie Lee (V.S2.04.15;
5. Sonya Gray (Aus.) 2.05.16; 6. Gail Amun-
drud (Can,) 2.05.59; 7. Jenny Turall (Aus.)
2.05.68; 8. Rebecca Perrot (N.-Zl.) 2.06.12^
Heren. 400 meter wisselslag: 1. Andras
Hargitay (Hong.) 4 32.57; 2. Andrej Smir-
nov (Rus.) 4.35.64; 3. Hans-Joachim Geister
(W.-Dld.) 4.36.40; 4. Dave Hannula (V.S.)
4.36.52; 5 Jim Fowlie (Can) 4.38.02; 6.
James Carter (G.-Br) 4.39.30; 7. Sergej
Sacharov (Rus.) 4.39.33; 8. Peter Dawson
(Aus.) 4.40.69.
Dames, 100 meter rugslag: 1. Ulrike Rich
ter (O.-Dld 1.03.30; 2. Birgit Treiber (O.-
Dld.) 1.04.34; 3. Nancy Garapick (Can.)
1.04.73; 4. Wendy Cook (Can.) 1.06.06; 5.
Linda Jezek (V.S.) 1.06.74; 6 Angelika
Grieser (W.-Dld.) 1.06.90; 7. Gabriela Ver-
raszto (Hong.) 1.07.30; 8. Sylvie le Noach
(Fra.) 1.08.46.
Dames, 100 meter schoolslag- 1. Hannelore
Anke (O.-Dld.) 1.12 72; 2. Wijda Mazereeuw
(Ned.) 1.14.29 (zij bleef boven haar beste
tijd van 1.14.18); 3. Marcia Morey (V.S.)
1.15.00; 4. Karla Linke (O.-Dld1.15.32; 5.
Ljoebov Roessanova (Rus.) 1.15.32; 6. Ga-
briele Askamp (W.-Dld.) 1.15.37; 7, Marian
Stuart (Can.) 1.15.49; 8 Marina Oerisjenia
(Rus) 1.16.13.
Heren, 4 x 100 meter vrije slag estafette:
1. Verenigde Staten (Bruce Furniss, Jim
Montgomery, Andy Coan, John Murphy)
3.24.85, een nieuw wereldrecord, het oude
handen. 2. West-Duitsland (Klaus Steinba-
ch, Dirk Braunleder, Kersten, Meier, Peter
Nocke) 3.29.55; 3. Italië (Roberto Pangaro,
Paolo Barelli, Claudio Zei. Marcello Guar-
ducci) 3,31.85; 4. Rusland 3.31.89; 5. Fran
krijk 3.34 30; 6 Oost-Duitsland 3.35.08; 7.
Spanje 3.37.46; 8. Bulgarije 3.37.60.
