Materiaal veelal belangrijker dan stuurmanskunst Gezond Leidschendams garagebedrijf sluit na verwijdering reclameborden „In wielrennerij valt niets te voorspellen" J. STEUR: "WAT HIER GEBEURT IS HEMELTERGEND" Piet van Leeuwen: ZATERDAG 21 JUNI 1975 LEIDSE COURANT PAGINA LEIDSCHENDAM - "Zo waar ik hier zit, Streur gaat sluiten, ik heb vanmorgen tele xen naar alle instanties gestuurd, het mi nisterie van economische zaken, de GAK, de Bovag, noem maar op, wat hier gebeurt is hemeltergend". Dit is het antwoord van de heer J. Streur sr., de zestigjarige leider van het familiebedrijf, (vader en drie zoons) met 20 werknemers, Opel Streur BV aan de Middenweg 7 in Leidschendam, op het weghalen, gistermorgen, van alle naam- en reclameborden, aankondigingsborden van de openingstijden en zelfs van het bordje 'benzineverkoop'. Alles op last van de provincie die, op één uitzondering na, ook alle verwijzingsborden naar het, nogal verborgen liggend, bedrijf heeft laten weg halen. "Toen ik hier vanmorgen aankwam", zegt een uiterst verbolgen heer Streur, "stonden er zo'n zeven wagens van de provincie op de weg. Zes werklieden en twee ingenieurs van provinciale waterstaat hebben, met as sistentie van twee Leidschendamse politiea genten, bijna alle borden weggehaald. Het restant moet ook nog weg maar ik heb gezegd de rest halen we zelf wel weg, we gaan toch sluiten". Het bedrijf heeft 13 mei een brief van de provincie gehad waarin, met verwijzing naar de verordening tot bescherming van het landschapsschoon, werd gelast dat "alle reclameborden waarvoor geen vergunning was verleend binnen een maand" moeten worden verwijderd. In een op dezelfde dag gedateerde brief werd tevens verwijdering van de verwijzingsborden ge last. Bij niet voldoen aan de opdracht zou de provincie de borden en dergelijke verwijde ren en opslaan, alles op kosten van het bedrijf. Eerder heeft de provincie, met als argument 'storend en ontsie rend' en in strijd met de bepa lingen van de Verordening Be scherming Landschap en Bo dem in Zuid-Holland, afwijzend beschikt op verzoeken van Streur BV de borden te mogen handhaven. j| Kapot "Best mogelijk dat ze die veror dening willen aanhouden", al dus de heer Streur, "maar daar mee maken ze wel 'n bedrijf kapot dat vorig jaar voor 'n miljoen gulden aan inkomsten voor de staat heeft gezorgd. Als ze praten over landschaps schoon zouden ze toch echt eerst 'ns aan de overkant van de Middenweg moeten gaan kij ken. Daar is het 'n echte rotzooi. dat weet heel Leidschendam en dat weten ze ook bij de provin cie al jaren lang. Daar hebben jullie niks mee te maken zeggen die ambtenaren dan. Toen ik zei dat we gingen sluiten zei vorige week een van de ambtenaren 'dat doen jullie toch niet, daar werken jullie veel te hard voor'. Nou vraag ik je". Vergunningen Twaalf jaar geleden heeft de heer Streur zich "met alle ver gunningen die ik nodig had" vanuit Zoetermeer op het ter rein aan de Middenweg geves tigd. "Vijf jaar geleden heb ik, weer met alles wat nodig was, voor 'n miljoen verbouwd, zeg maar nieuw gebouwd. Een van' de ambtenaren zei toen "Streur, je kunt hier eigenlijk niet zitten, ga naar het industrieterrein van de gemeente. Ik heb de gemeen te toen om één hectare grond gevraagd, dat heb ik nodig, en een grondruil voorgesteld. De gemeente wilde daar niet aan, hun grond was veel duurder. Trouwens van dat industrieter rein is ook niks terecht geko men. Goed dat ik daarop niet gewacht heb. Ja zei die ambte naar toen, als de gemeente niet wil ruilen is er niks aan te doen. Ik heb toen zelfs 'n hinderwet vergunning gehad maar nou zal ik mijn naambord niet op mijn bedrijf mogen zetten. Het zou om te lachen zijn als het niet om te huilen was." De heer Streur wijst daarop naar buiten "die borden van de TNO en Togni mogen wel blij ven staan, toen1 ik daar op wees zei die ambtenaar 'jullie hebben geen reclame nodig, jullie doen genoeg". Over het aanbrengen door de firma van de verwij zingsbordjes zegt .Streur senior "we zijn nogal moeilijk te vinden". Naar binnen De provincie heeft ook gezegd dat de rond het bedrijf gepar keerde auto's 'naar binnen' moeten. Wie langs de mooie Vliet, in het midden van het dorp, de uitgestrekte parkeer terreinen van onder meer het Ministerie van Volksgezondheid en Milieuhygiëne en van pas onlangs gereedgekomen kan toorvestigingen heeft gezien vraagt zich, na dit bevel, af waarom dit wel wordt toege- De heer Streur vraagt zich niets meer af, "ik had nooit gedacht dat ze me zo ver zouden krijgen, maar ik ben de eeuwige strijd zat, ik stop er mee". Zoon Cor, die de juiste tekst van de provinciale brieven komt laten zien, zegt tegen z'n vader "wat mij betreft maken we nu direct de deur dicht". Wat minder geëmotioneerd als zijn vader maar niet minder verontwaardigd zegt hij "het is allemaal krentenzifterij, het is gewoon een legertje ambtena ren dat bezig is ons bedrijf, en dat niet alleen, te vermoorden. De moed wordt er bij de onder nemers op deze manier wel goed uitgehaald. Iedereen klaagt maar wij hebben 'n ui termate gezond bedrijf en dat moet nou kapot". Streur senior: "w? hebben ons bedrijf destijds gepland in 'n driehoek die rijkswaterstaat voor wegen heeft aangegeven. Als er wat op de rijksweg ge beurt komen ze ons wel 'ns ha len, de ANWB bijvoorbeeld, maar hiermee maken ze het, werken overbodig. Zelfs het bordje 'tot ziens' als afscheidsgroet aan vertrekken de klanten was voor de provin cie een aantasting van het land schapsschoon, de provincie heeft het "verwijderd en opge slagen". Of er nou tweehonderd duizend werklozen zijl of twee honderdduizend en tvintig dat maakt toch niets uit", zegt zoon Cor. Of het zover zal komen is overi gens de vraag. Na de telex van de heer Streur aan het ministe rie van economische zaken heeft een ambtenaar al enkele uren later telefonisch belet gevraagd voor een informerend bezoek. JOOP ZWETSLOOT DEBUTEERT OP ASSEN Van onze sportredactie ZOETERWOUDE Volgende week zaterdag barst in Assen het geweld weer in volle hevigheid los. Voor de vijftigste maal wordt dan het start schot gegeven voor „The Dutch Grand Prix" voor motorfietsen, ongetwijfeld beter bekend als de T T. van Assen. Tweehonderd deelnemers, 125.000 toeschouwers, brullende en snerpende motoren, een ongekend felle en daarom soms adembenemende strijd en meestal mooi weer is in het kort de karakteristiek van dit groots opgezette gebeuren. De strijd zal dit jaar ongemeen spannend zijn en met name in de zwaarste klasse, de 500 cc., mag er vuurwerk verwacht worden van renners als Agostini, Read, Cecotto en Sheene. De belangstelling van het thuisfront zal natuurlijk vooral uitgaan naar de prestaties van de Nederlan ders, geconcentreerd rond rijders als Hartog, Van Duimen, Bron en Van Kessel. De 50 cc klasse, van oudsher een Hollandse aangelegenheid, zal even eens nauwgezet gevolgd worden, al is ditmaal een buitenlander, de Spanjaard Angel Nieto, favoriet. Aan de lichtste klasse doen dit jaar twee Leide- naars en een Zoeterwoudenaar mee, van wie Nico Polane tot de favorieten gerekend mag worden terwijl Rein Gijsman en Joop Zwetsloot voor het eerst in Assen aan de start komen. Joop Zwetsloot, thuis herstellende van de, overi gens lichte, verwondingen van zijn val afgelopen zondag in Raalte debuteert in Assen. Althans wanneer hij kans ziet om een snelle trainingstijd neer te zetten, want van de veertig ingeschreven mogen er uiteindelijk achtentwintig aan de start verschijnen, hetgeen inhoudt, dat na de training 30 procent van de rijders de spullen weer op stal kan zetten en de race als toeschouwer mag volgen. Joop Zwetsloot, toegelaten tot de T.T. vanwege zijn klasseringen van vorig jaar hij werd twaalf de bij de internationalen ziet die kwalificatie niet als een probleem. „Als ik dat niet haal kan ik er beter mee stoppen", verklaart de 23-jarige slager lachend. „Nee, .dat mag echt geen moeilijk heden opleveren". Wat Zwetsloot en zijn helper Joop Damen wel zorgen baart is meer van technische aard. „We hebben de laatste tijd getracht een aantal verbete ringen aan de Roton te realiseren en wat het vermogen betreft is dat uitstekend gelukt. Wel staken daarna allerlei andere problemen de kop op, want om er 18 pk. in te stoppen is niet zo moeilijk, maar om de boel dan heel te houden is bepaald niet zo eenvoudig. Met name het big end kreeg het zwaar te verduren en al is de oplossing vrij simpel, het onderdeel wat we daarvoor nodig hebben is haast niet te krijgen. Tenminste, wan neer je niet bij de allergrootsten behoort, want daar gaan die lagertjes, ter grote van een ring en ter waarde van 150,— allemaal heen. En zo gaat het haast met alle onderdelen", verklaart Joop Zwetsloot, daarbij meewarig het hoofd schuddend. „Het is", zo vervolgt hij, „in de racerij heus geen kwestie van goed sturen alleen. Het grootste ver schil tussen een toprenner en een middenmoter is dikwijls, dat de toprijder gesteund wordt door V' Joop Zwetsloot op zijn -50 cc motor. Links collega Rijn Gijsman, links teammanager Joop Damen. een fabriek, zelf niets hoeft te doen, altijd met eerste klas materiaal rijdt en vrijelijk nieuwe snufjes kan uitproberen, terwijl de middenmoter alles zelf moet doen, hetgeen enorm veel tijd en geld kost. Tegen een fabrieksrijder als Nieto bij voorbeeld is haast niet op te boksen. Mijn motor heeft, voor Nederlandse, begrippen dan, een top- vermogen. Nieto heeft nog altijd twee of drie pk. meer en dat valt met sturen natuurlijk nooit goed te maken." Betekent dat dan, dat Joop Zwetsloot volko men kansloos aan de start verschijnt? „Wat de eerste vijf plaatsen betreft wel, want die zijn voorbestemd voor mensen als Nieto, Van Zeebroeck, Rittberger, Van Kessel en Polane. Dat zijn de snelsten. Daarachter komen nog wat bui tenlanders en de resterende Nederlandse toprij- ders. Het hangt van de start af of ik me daartussen kan voegen. Ga ik bij de eerste vijftien weg, dan zal ik er voor zorgen, dat ik bij de eerste tien kom", voorspelt hij optimistisch. „Ik ben", klapt hij uit de school, „vandaag bij Jan de Vries geweest en tot mijn stomme verbazing drukte hij me twee van die lagertjes in de hand. Weliswaar komen ze uit de machines van Nieto en Van Zeebroeck, maar ze moeten nog minstens twee races mee kunnen. Dit houdt in dat mijn problemen praktisch opgelost zijn en het volle vermoge)' er uit kan komen en dat zou de eerste keer zijn. Ik ben vreselijk benieuwd wat de moge lijkheden nu zijn," zegt Zwetsloot die achteloos vertelt dat „het brommertje" makkelijk aan de 195 km, per uur moet komen. Als motief om te racen geeft Joop Zwetsloot het sleutelen, de sfeer op en rond de circuits en het uithalen wat er in zit op. Over geld praat hij liever niet, al wil hij wel kwijt, dat heus niet elk wee kloon in de motor wordt gestoken. Het meeste werk doet hij nu zelf, omdat het brein achter de Roton, Ton Daleman, besloten heeft het wat rusti ger aan te gaan doen. Joop: „Vroeger deed Ton altijd alles en dan nog voor een man of vijf. Nadat Nico Polane vertrok naar Kreidler gaf Ton ons een aantal zaken in eigen hand, onder meer het verbeteren van de watergekoelde cilinders. Uite raard blijft hij nauw betrokken bij de ontwikke ling van de Rotons, maar het is niet meer zo, dat hij er elke dag, elk uur en elke minuut mee bezig Aangaande de toekomst heeft Joop Zwetsloot nog een aantal wensen op zijn verlanglijstje staan. Behalve een eervolle klassering in Assen die moet dienen om in andere Grand Prix aan de start te mogen komen ziet hij de steun van een sponsor als een onmisbaar facet om „verder" te kunnen. Een blok met zes versnellingen staat eveneens hoog genoteerd. „Het draait allemaal om een sponsor", benadrukt Joop Zwetsloot. „Dat is net het verschil." AD VAN KAAM Van onze sportredactie ZOETERWOUDE Vandaag en morgen worden op de omloop van Hoogerheide, een dorpje in Brabaht nabij de Belgische grens, de Nederland se wielerkampioenschappen op de weg voor profs en amateurs verreden. Hoewel de Leidse ren- en toervereniging Swift allang niet meer is wat het geweest is, kan de club met genoegen constateren, dat een drietal favoriet geachte ren ners uit haar rijen van Swift afkomstig zijn: de profs Joop Zoetemelk en Gerben Karstens (zij hebben overigens geen enkele binding meer met de club) en amateur Piet van Leeuwen.Zoeter- woudenaar Van Leeuwen rijdt tegenwoordig in de ploeg van Jan van Erp, een van de sterkste amateurselecties van Nederland. Het is voor de vierde keer, dat hij deelneemt aan het Neder lands kampioenschap. Leeuwen, bij werk in Berkel, alwaar hij het hovenierschap uitoefent. Bezweet en zo te zien een lichtelijk vermoeid stapt hij, een kwartier te laat, van zijn fiets en ploft neer in een van de fauteuils van zijn ouderlijke woning. Het is even over twaalf en omdat hij 's middags nog zo'n 150 kilometer te gaan heeft, maken we het niet lang. Piet van Leeuwen, 23 jaar en geboren en getogen in Zoeterwoude, werkt tijdens het wieier- seizoen nooit 's middags. „Dat kan dus niet", zegt hij eenvoiidig. En de toelichting daarop: „Je moet momenteel elke dag trainen wil je althans goed mee Kunnen komen. Conditie is in de wielrennerij bepalend, want zonder dat dan kom je er niet aan te pas. Dat geldt niet alleen voor profs, maar even zo zeer voor een amateur. Ik heb het aan den lijve ondervonden wat het betekent als je er een maandje uit bent. In de Ronde van Gerwen kwam ik ongelukkig te vallen en mocht daarna vier weken niet fietsen. Een en ander hield wel in, dat ik 80% van mijn conditie kwijt was. Ik heb nadien keihard moeten trainen om op mijn oude peil terug te komen en eigenlijk ben ik er nog niet al scheelt het niet veel", vertelt Van Leeuwen die zegt gemiddëld zo'n 800 kilometer per week te trainen. Daarnaast rijdt hij in het seizoen elke week minstens twee wedstrijden. Alleen 's winters houdt hij zich nog bezig met wat crosswerk, meestal voor zijn club. Piet van Leeuwen rijdt in de door Jan van Erp gesponsorde ploeg. Hij: „Uiteraard maken we voor een k» ers of ronde wel afspraken, maar een echte kopman k»bb*n we niet We moeten er eenvoudigweg voor zorgen, dat er één van ons in de kopgroep zit. Wie dat is maakt niet uit; hij wordt dan verder beschermt. Wat dat betreft hebben wij een bijzonder fijne ploeg, want heus niet overal gaat dit op. Dan heb je een paar mensen die de dienst uit maken en de rest mag de rotzooi opruimen. Toch hebben wij enkele sterke renners, zoals bijvoorbeeld Matje Dohmen, André Gevers en Peter van der Kruys. Ploegleider Gispers is voor een belangrijk deel verantwoordelijk voor die goede verhouding. En ja, het is tegenwoordig geen doen meer hé, zondersponsor. Materiaal en reiskosten vreet geld en als iemand anders dat wil betalen in noil voor reclame vind ik dat uitstekend. Bovendien heb je het voordeel, dat je, als ploeg, overal kan en mag rijden en op de hulp van anderen kan rekenen", aldus de Zoeter woudenaar. Hij moet het overigens wel alleen maken op de Nederlandse kampioenschappen, omdat de regelementen wél sponsoring toestaan, maar geen samenwerking al is de KNWU wat de profs betreft van die stelregel afgeweken. Maar Piet van Leeuwen meent: „Iedereen weet, dat er wél wordt samenge werkt en dat is toch logisch ook? Het valt nauwelijks te controleren, want waarom zou ik niet op kop van het peloton mogen rijden als één van mijn ploegmaten is ontsnapt? Dat ik de boel afdicht is daarmee nog niet bewezen natuurlijk", lacht hij. Aangaande zijn kansen zegt hij: „Dat is in Onze sport niet vooruit te zeggen. Je hebt een aantal favorieten, maar dat één van hen ook wint is helemaal niet zeker. Alles hangt van zoveel factoren af, dat een voorspelling niet te maken is. Iedereen probeert goed te rijden; ik ook. Ergens moet je, behalve goed fietsen natuurlijk, ook het nodige geluk hebben. In een etappewedstrijd ligt dat misschien iets anders, maar hier kan een willekeurige ontsnapping beslissend zijn. Ben je daar bij dan zit je goed, maar mis je hem dan ben je verkocht Ik zei het al: er komt soms wat geluk bij". Piet van Leeuwen, vorig jaar eindigde hij als 31ste, hoopt het dit jaar beter te doen. „Ja, ik kan een paar goede resultaten best gebruiken, want dat is de manier om wat invitaties te krijgen uit het buitenland waar je over het algemeen de meeste ervaring opdoet En „zo verrast hij, „een beetje in de gaten te lopenbij de grote sponsors. Ja, ik zie een profcarrière best wel zitten, tenminste als het een redelijk bod betreft. Ik stel heus geen hoge eisen, maar ik zou best mijn brood met wielrennen willen verdienen. Ze komen evenwel heus niet vanzelf naar je toe. Vandaar dat ik er toch wel op gebrand ben om vandaag een goede klassering te maken. Je weet het nooit". Vanavond weten we het AD VAN KAAM Piet van Leeuwen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1975 | | pagina 4