Een geleerde die
nog veel leren moest
Paulus de Boskabouter De Kraakvogels
Suske en Wiske Beminde Barabas
2S
Lucky Luke De erfenis foan Rataplan
JUNI 1975
LEIDSE C0URAN1
PAGINA 17 -
oor het uitgestrekte land,
aarover in oude tijden een wij-
keizer heerste, stroomde een
nmetelijk lange rivier. In de
in de oorsprong lag het
eizerlijk paleis; en aan het eind
an de stroom lag de zee. Daar-
ssenin woonde aan de oever
die rivier een nog jonge
feleerde man in een sobere hut
chter de hut klommen wouden
de bergen op, maar ertfór
roomde het water en aan de
,-erzijde daarvan strekten zich
ilvende velden uit naar de
nder. Stroomafwaarts lagen
ngs de oever kleine dorpen
aar mensen woonden die deze
nge geleerde bewonderden,
ij kwamen hem vaak bezoeken
naar zijn wijsheid te luiste-
en zij stuurden hun kinde-
om van hem te leren.
e roem van deze jonge geleer-
fe bereikte ook de keizer. Aan
zien deze heerser wist dat
■boral een keizer zeer wijs moet-
jn, dacht hij nooit genoeg wijs-
i bid te kunnen vergaren. Hij
■ritbood dan ook de jonge ge
arde in de hoop nóg verstandi
er te worden. Maar wat hij
rporal leerde was dit: dat het
rijkaard bijna onmoge-
_oed en wijs te zijn. Hoe
Koedijk moest dat dan wel we-
voor een keizer die kon
n de grootste weeldel
jonge gelegrde maakte een
stekende indruk op de keizer.
waardig en kalm, maar
oral hoe sober was deze nog
jonge manl Ook al verkeerde
een paleis en zag hij
i zich heen de verrukkelijkste
kernijen uitgestald,toch at hij
laar het eenvoudigste
tedsel. Ook al droegen de pa-
isbewoners de prachtigste ge
laden, hij bleef gekleed in zijn
noedige kleren. Ook al was
'jj omgeven door een overvloed
i goud en edelstenen, het leek
of hij die schatten nauwelijks
keizer vond dit voor zulk een
man welhaast ongeloo-
.jk. Daarom nam hij zich voor
geleerde op de proef te stel-
Pas wanneer hij die proef
led zou doorstaan, zou de kei-
geloven dat hij onwankel-
ir vast in de leer stond. Na
maanden leermeester
keizer geweest te zijn,
icht de jonge man terugkeren
lar zijn eenvoudige hut aan de
'er van de rivier.
)aar eenmaal weer daar aange-
men, miste de jonge geleerde
_Jch de schittering van het pa-
Hij had er graag naar geke-
en door zélf armoedig te
jven was hij juist tussen al
pracht bijzonder opvallend
weest. Nu zou hij hier, waar
>en pracht heerste, juist door
telde willen opvallen. Hij vond
n maaltijden veel kariger dan
oeger. Hij keek met afkeer
ar zijn oude plunje, zijn ogen
"chten naar fraaie gewaden,
iar geen van zijn leerlingen
is fraai gekleed. Hij zag de
iegeling van de zon in de ri-
moest daardoor denken
n de gloed van de keizerlijke
welen, waarnaar hij verlang-
avond stond hij bij het
lien van de nacht langs de
rier uit te zien naar de dorpen
de verte. Daarheen stroomde
t water vanaf zijn oorsprong,
het paleis lag; en hij keek
ik daarheen. Op dat ogenblik
vam er een slank scheepje
ndrijven tot voor zijn voeten,
was beladen met bloemen
stootte tegen de oever,
euwsgierig haastte hij zich er-'
t en ontdekte hoe temidden
de bloemen een mand met
et kostelijkste voedsel stond,
spijzen zagen er nog heerlij-
r uit dan het fijnste uit het
izerlijk paleis. De jonge ge
erde tilde de mand op en
>otte met zijn voet het bootje
zodat het verder dreef in de
llende duisternis. Thuis proef-
hij van de lekkernijen en at
dagenlang van, totdat de
i and tenslotte leeg was.
et lang daarna stond hij op
n avond uit te zien naar het
ïgzinken van de zon boven de
lden toen zijn blik opnieuw
trokken werd door zo'n slank,
met bloemen versierd bootje.
Nog vóór het tegen de kant
stootte, sprong hij al naar bene
den, waadde erheen en trok het
scheepje op het droge. Temid
den van de-bloemen stond een
koffer. Hij opende de deksel en
ontwaarde kleren van zijde en
fluweel die de ondergaande zon
deden verblekenl De jonge ge
leerde dacht er niet aan of hij
iemand zou benadelen, maar til
de de koffer op, duwde het
scheepje af met zijn voet en
bracht de weelderige kleding
stukken naar huis. Voortaan
trok hij s'avonds, nadat zijn
leerlingen heengegaan waren,
deze kostbare gewaden aan en
genoot van de glans die over
zijn armen en borst speelde.
Zo stond hij op een avond nó
het ondergaan van de zon in een
schitterend rood gewaad aan
zijn deur en leek zélf op een
ondergaande zon. Toch werd
zijn blik getrokken naar de ri
vier, want daar gleed een bootje
naderbij dat flonkerde" in dui
zend kleuren, die, de nachthemel
verlichtten. Nog voor het
scheepje de oever had bereikt
waadde de jongeman al door
het water en trok het aan de
kant. Er prijkten geen bloemen
op, maar het schuitje was bela
den met glazen kistjes vol goud,
parels en edelstenen van onge
kende gloed. Zonder dralen
nam hij de kistjes op en liep
heen en weer om ze over te
brengen naar zijn hut.... Ach,
had hij maar begrepen dat deze
bootjes gestuurd waren door de
keizer om hem op de proef te
stellenl Toen alle kistjes waren
binnengebracht, konden de
wanden en het dak van de
povere hut het stralen van de
juwelen niet tegehouden. Von
ken sprongen in de lucht. Het
werd licht in de hemel boven
het huisje, het gloeide alsof er
'vuur woedde. In de dorpen za
gen mensen .die gloed en riepen:
Brand bij onze jonge geleerde 1
Zij haastten zich erheen om te
helpen blussen. Maar bij de hut
aangekomen, vonden zij hun ge
leerde in roodzijden kleren, ge
knield voor glazen kistjes vol
flonkerende schatten....
Tegelijkertijd naderde over het
water een vorstelijk schip. Aan
wal stapte een generaal van de
keizer en hij zag dat de jonge
geleerde was gezwicht voor lek
kernijen, fraaie kleren en voor
goud en juwelenglans. De gene
raal zei: Dit zijn de sieraden die
men alleen maar legt in het graf
van dode keizers.
Toen schrok de jonge geleerde
en hij meende al te voelen dat
de dood ook hem aanraakte.
Schielijk trok hij het rode ge
waad uit en spreidde dat over
de kistjes. Toen bekende hij hoe
moeilijk het was om weerstand
te bieden aan de verleiding.
Maar hij beloofde plechtig weer
tevreden te zijn met de eenvoud
van vroeger, die tussen de men
sen van de dorpen juist niet
bijzonder opviel. Nadat de gene
raal alle kostbaarheden had la
ten overbrengen op zijn schip,
voer hij terug naar het paleis
van de keizer.
Na die nacht was de jonge ge
leerde heel wat wijzer gewor
den. Heel wat ouder ook, zodat
de mensen voortaan dat jonge'
maar voor .geleerde' weglieten.
Op de tekening zie je twintig voorwerpen, de twee jongens en
de hond niet meegerekend maar die horen er ook eigenlijk niet
bij. Zij kijken, net als jullie, strak naar de voorwerpen. Doe dat
een paar minuten, leg dan de tekening weg en wie zich de meeste
voorwerpen kan herinneren, heeft gewonnen.
Als er wind is - en daarover hebben we in ons land niet te klagen
- kun je met deze boten varen zonder water.Neem stevige stroken
papier en lijm de einden van elkaar. Het zeil maak je ook van
papier, een vierkant stuk, dat je vastmaakt door kleine stukjes
garen dat je vastmaakt zoals je op de tekening ziet: knoopje
achter het gaatje in het zeil en voor de boot. Een klempennetje
of een spijkertje dient als roer. Zet een nummer op het zeil en
je kunt zien welke boot het snelst Is. leder heeft zijn eigen
nummer.
OPLOSSING
VORIGE
WEEK
De Duitse ingenieur Otto Lilienthal
studeerde jaren lang op de vlucht
van vogels. Eindelijk wist hij hoe
dat ging en in 1891 maakte hij
vleugels, gordde die om zijn li
chaam en vloog er vijfentwintig
meter mee. Niet io veel als een
vogel maar wel verder dan men
sen Bij een van zijn vluchten stort
te Lilienthal neer, in 1896, en ver
ongelukte.
Koffers pakken en wegwezen
Wanneer hebben wij dat meer
gehoord. Uw geheugen even op
frissen kan geen kwaad
"4045". Duizenden mannen
werden gedwongen elders te
gaan werken omdat er voor de
toenmalige regeerders proble
men waren.
Nederland anno 1975 worden
honderden gezinnen overge
plaatst omdat vroegere en he
dendaagse regenten fouten
maakten. Daar weet u niets van.
Ook al meer gehoord. "Wir ha-
ben das nicht gewusst".
Het gaat om de ambtenaren die
zijn verteld dat zij elders wor
den ingezet om daar de werk
loosheid op te lossen; dat bete
kent in de regio's arbeid, dat
betekent in Den Haag werkloos
heid creëren. Denk even aan de
toeleveringsbedrijven, de mid
denstand etc.
Wij, de Beweging voor faculta
tief Referendum (recht van
volksstemming wanneer 30.000
kiesgerechtigde Nederlanders
dat willen), géén politieke partij,
niet te plaatsen in welk hokje
dan ook, protesteren tegen een
dergelijke willekeur, zoals het
overplaatsen van gezinnen, wat
in strijd is met de universele
verklaring van de rechten van
de mens, reden voor ons om
internationaal te appelleren.
(Daarvoor is uw handtekening
nodig).
Waar? en Wanneer? Dat laten
wij u weten als u de moeite wilt
nemen om 's-avonds plm. 19.00
uur de telefoon op te nemen en
ons te bellen: 070-292440,
070—901038 of 250694.
U wilt, dat is mogelijk, schrij
ven: De beweging voor Referen
dum, Postbus 8814, 's-Gravenha-
ge 2040.
G.H. Driessen, Alg. Secretaris
Sahel
De onafzienbare ellende als ge
volg van de jarenlange droogte
in de Sahel-landen, en vooral
ook wat er tot die droogtecata
strofe heeft geleid, is het onder
werp van een uitstekende repor
tage door Albert StoL Hij geeft
ook wegen aan voor de toekom
st: structurele veranderingen
die veel tijd vergen en die niet
uit Afrika zelf kunnen komen.
Het boek is geillustreerd met
een groot aantal uitstekende fo
to's.
Schijn en werkelijkheid in de
Sahel; Schrijver: Albert Stol;
Uitg. Agathon, Bussum; prijs
12,50.
150 landen
Een bijna 250 pagina's dikke
verzameling feiten en getallen
over ruim 150 landen, bijeenge
bracht onder de titel „Keesings
Landenvademecum". Het zijn
feiten betreffende geschiedenis,
inwoners, staatsvorm, onder
wijs, handel en economie e.d.
van in alfabetische volgorde be
handelde staten. Overzeese
rijksdelen worden bij de moe
derlanden behandeld, zoals Mo
zambique en Angola bij Portu
gal, Suriname en de Ned. Antil
len bij Nederland. De politieke
gegevens hebben betrekking op
de toestand van begin februari
1975, eventueel tot april aange
vuld in enkele addenda. De
voornaamste bronnen zijn het
statistisch jaarboek van de VN
en Keesings Historisch Archief.
Keesings Landenvademecum;
Samensteller, J. Goedvolk;
Uitg. Keesing, Amsterdam.
Prijs 23,50.
Nieuwe
kinderboeken
Wie het hoogst
kan springen
Wie het hoogst kan springen.
Auteur: Astrid Lindgren. Uitg.
Ploegsma. Prijs 8,90.
Zeldzaam is de auteur die in eer
verhalenbundel zo geheel ver
schillende verhalen kan verwer
ken. Astrid Lindgren is het ech
ter gelukt. En hoe. Weliswaar is
de geest van de Zweedse schrijf
ster in alle verhalen uitbundig
aanwezig, de verhalen zelf zijn
van spontaan geestig tot heel
breekbaar gevoelig.
Gemeenschappelijk hebben de
(elf) vertellingen de kijk van
Astrid Lindgren op het kind, de
manier waarop zij de gedachten
gang van het kind kennelijk uit
haar eigen jeugdjaren heeft
vastgehouden. Bovendien blijkt
eens te meer hoe deze Zweedse
schrijfster kinderen kan obser
veren en hun avontuurtjes zó
kan noteren dat elk kind zich
erin herkent. Typerend is al één
zinnetje uit het overigens wat
trieste verhaaltje Edit: „Het wa
ter in de beekjes staat gelukkig
altijd net iets hoger dan de bo
venste rand van de rubberlaar-
Dat is Astrid Lindgren. En goed
vertaald ook, met plezierige te
keningen van Karin Bouthoorn.
De aanduiding: leeftijd 6-1Ö jaar
is wat aan de optimistische
kant; 8-12 jaar lijkt er beter op.
„Huon en de ganzenjonkvrouw"
is een sprookjesachtig verhaal
voor kinderen van 11—13 jaar.
Het speelt zich af tegen een
decor van hofmeiers, schone
jonkvrouwen, dappere jagers en
sluwe dienaressen. Eén van die
sluwe dienaressen verwisselt
haar dochter met een sterk ge
lijkende jonkvrouwe, zodat haar
eigen kind trouwt met de rijke
Pepijn. Deze wisseltruc wordt
echter ontdekt, omdat de be
driegster niet zes tenen heeft
zoals de jonkvrouwe. Dan is de
grote vraag: waar is de echte
jonkvrouwe? De kleine ganzen
hoeder Huon is de enige die-
daar na veel zoeken het ant
woord op vindt. Een redelijk
spannend verhaal soms vrij
moeilijk geschreven waarin
alles uiteindelijk weer goed
komt, zoals het ook hoort in een
goed sprookje.
Huon en de ganzenjonkvrouw.
Schrijfster: Alet Schouten. Uit
geverij: Van Holkema en Wa-
rendorf.
De schrijver Henri Van Daele
heeft een vervolg geschreven op
zijn aardige kinderboek „de
vierde dimensie". Het kreeg als
titel „de andere Bonaparte". Dit
vervolg is beduidend minder
dan het eerste boek. Met name
omdat de schrijver met het
creëren van grappige situaties
vaak net iets té grappig is. Het
verhaal gaat over een gekke,
rijke man die denkt dat hij Na
poleon is. Hij komt in aanraking
met een echte Napoleontische
huzaar, die door een tijdmachi
ne in deze tijd is beland. Na een
lang verhaal met een zwakke
climax verdwijnt de huzaar
weer in het verleden en wordt
de gekke Napoleon weer een
normaal eigentijds mens.
De andere Bonaparte. Schrijver
Henri van Daele. Uitgeverij het
Fonteintje, voor kinderen 'van
10—14 jaar.
Het zag er wel naar uit dat de
kraakvogels een volledige over
winning hadden behaald. Als
meesters van het slagveld stonden,
zij zegevierend om hun verslagen
vijandin heen. Het slachtoffer rol
de als een beklagenswaardige
kreukel over de grond en scheen
alle hoop te hebben opgegeven.
,Wat zullen we nou met haar
doen?' riepen de kraakvogels,
maar voor iemand antwoord kon
geven stoof Eucalypta opeens ver
raderlijk overeind en gierde woe
dend: 'Jullie zullen niks. Ik zal
jullie wat!' Ze mepte de gillende
troep van zich af. Paulus sloeg de
handen voor zijn ogen en kreun
de: 'Nou gaat het toch nog mis.'
'Min of meer,' beaamde Oehoeboe-
roe.
Voor jou hebben wc noQ een Icukcl
(verrassing! ten prachtkerel zoals J
hij sloppen wc zomaar mei achter lra{
llies,hél Hier,pakaan!en kroes wijn.
tn doe ze noQ maar tens vol ifaimnnBejinjeal
(MsQoeie Vlaming,kdnik wel
wal wegzetten!
GEWORDEN...
