onbekende Nederland in Europees kampioenschap Eltjo Schutter hoopt op Olympische Spelen Basketbalcoach Sheridan optimistisch Nederland eens op vijfde plaats Ondanks succes Blessure stuurt met polsstok j» 3 P Xj§ 1 seizoenopbouw trekt tienkamp HRjg -4 jf 1 II J 1 in de was ZATERDAG 7 JUNI 1975 LEIDSE COURANT/ SPLIT Het Nederlands basketbalteam neemt voor de achtste maal deel aan de Europese kampioenschappen. De beste pres tatie die ooit werd geleverd was in 1949, toen Nederland vijfde werd. Toen werd er in Egypte gespeeld. Er was geen enkel top- team aanwezig, getuige het feit dat Egypte zelf kampioen werd en een land als Syrië zesde. Om de werkelijke krachtsverhoudingen te kunnen bekijken, kan men niet verder terug gaan dan 1955 en sindsdien heeft Nederland slechts drie keer meegedaan. De plaatsingen waren eenmaal vijftiende en tweemaal zes tiende. Sinds 1967 deed Nederland niet meer. Hieronder een overzicht van de andere deel nemers aan dit negentiende Europese kam pioenschap: Joegoslavië: verwierf in 1973 in Barcelona de Europese titel en won sinds 1961 viermaal zilver. Favoriet voor een tweede Europese titel. Rusland: elfmaal Europees kampioen en twee jaar geleden achter Joegoslavië en Spanje winnaar van het brons. Spanje: in 1973 tweede, maar daarvoor nooit een hoogvlieger. Turkije: in Barcelona achtste, maar lijkt sindsdien aan kracht te hebben verloren. Roemenië: de enige ploeg waarvan Neder land in Hagen met duidelijke cijfers verloor. Werd vorige keer negende. Polen: behoorde een aantal jaren geleden tot de Europese top, maar moest zich in Spanje tevreden stellen met een twaalfde plaats. Israël: een ploeg, die weinig uitschieters kende en in Barcelona zevende werd. Italië: sterke subtopper met als beste presta tie een derde plaats in 1971. Werd twee jaar geleden vijfde. Griekenland: Europees B-kampioen, maar in Hagen duidelijk door Nederland versla gen. Beste prestatie: derde in 1949. Tsjechoslowakije: subtopper en eenmaal Europees kampioen (1946 Genève). Bulgarije: de laatste tweemaal zesde, won in 1957 in eigen land het zilver. '*ng8 Eltjo Schutter in. Maar het probleem was niet omTióög te springen, maar wel om de lat te laten liggen. Dat leverde de meeste moeilijkheden op, want ik spring al geruime tijd ruim 4,90 hoog.-De techniek om je over de lat te slingeren is me nog niet geheel vertrouwd. Maar er zit nog steeds vooruitgang in. Daarom heb ik ook afgelopen weekeinde de lat op vijf meter laten leggen. Maar die pogingen deed ik pas aan het eind van de middag, nadat ik al horden had gelopen en aan verscheidene andere onderdelen had meegedaan. En dan gaat de vermoeidheid een rol meespelen. Mis schien dat ik daardoor die blessure heb opgelopen. Vooral na zo'n dag inspanningen zijn je spieren erg gevoelig." Hoe zeer zijn vooruitgang bij het polsstokhoogsprin gen herrl ook verheugt, Eltjo Schutter voelt zich in de eerste plaats tienkamper. Ook op dat zwaarste onderdeel van de atletiek heeft zijn prestatiecurve zich voortdurend omhoog bewogen. Inmiddels staat zijn beste totaalverrichting op 7380 punten, waarmee hii evenwel nog zo'n driehonderd punten verwijderd Jan Sikking (rechts) in duel met Walter Ombre, die eveneens als spelverdeler in het Nederlandse basketbalteam fungeert. blijft van het sinds het begin van de zestiger jaren stand houdende record van Evert Kamerbeek. „Als je mijn persoonlijke records bij elkaar optelt kom ik aan zo'n 7850 punten. Daar kun je voor een tienkamp, die je tenslotte in twee dagen moet afwer ken, wel zo'n tweehonderd punten van aftrekken, .maar het geeft toch wel een indicatie vein de mogelijk heden. Bovendien is mijn leeftijd nog erg gunstig voor de tienkamp, waarop de beste prestaties gele verd worden door atleten die zo'n vijf zes jaar ouder zijn. Daarom moet ik nog ver kunnen komen." competitieprogramma wordt vastgesteld." Jan Sikking is met het afwegen van de kansen veel voorzichti-, ger dan coach Bill Sheridan. Hij kent de meeste ploegen wél. „Tegen Joegoslavië hebben we vrijwel zeker geen kans. Italië is ook erg sterk. Misschien dat we een kans van een op drie hebben. Je weet het natuurlijk nooit Ik heb Italië al een hele tijd niet meer zien spelen. De derde tegenstander in de poule, Turkije, schat ik niet zoveel sterker. Er is een grote groep landen, die gelijkwaardig is en het hangt een beetje van de vorm van de dag af hoe hoog we kunnen komen. Misschien worden we zeven of acht maar we kunnen voor het zelfde geld twaalfde worden. Juist omdat er zo weinig verschil tussen veel landen bestaat en wedstrijden op een paar punten beslist kun nen worden. Belangrijkste punt is hoe de ploeg reageert We hebben nu het toernooi in Ha gen achter de rug en nu staan we weer voor een zware opgave. Na Hagen is het even moeilijk geweest De laatste week kwam het vertrouwen meer terug. Te gen McGregor ging het dinsdag een stuk beter." Nederland verloor overigens die laatste oefenwedstrijd met 100- 109. Maar het resultaat zegt bij zonder weinig, omdat Pieter van Tuyl wegens verblijf in het bui tenland ontbrak, Hugo Harre wijn met een lichte blessure aan de kant bleef, Harry Kip al in' de eerste helft vijf persoonlijke fouten opliep en arbiter Piet Leegwater het nodig achtte Her man Pluim uit het veld te stu ren. Meer dan een training was het dus niet. Door het ontbreken van deze lange mensen kon Ne derland eenvoudig zijn ware ge zicht niet laten zien. Dat ware gezicht kan de komen de tien dagen in Joegoslavië worden getoond. Groot voordeel is dat Nederland op dit topni veau een onbekende is. Bill Sheridan en zijn ploeg kunnen daarvan alleen maar profijt trekken. wat ouder en misschien dat de jeugd volgend jaar doorbreekt Een jongen als Peter Kop van B.S. Leiden is er dit jaar al bij gekomen, maar er moesten twee spelers van de selectie afvallen en ik vond beter om met Kop nog even te wachten. Een ploeg kan nu eenmaal snel verande ren. Dit is tenslotte ook een heel andere ploeg in vergelijking met drie jaar geleden." Ontwikkeling Eén van de spelers, die er een paar jaar terug bij kwam is Jan Sikking. Nu aanvoerder en ba sisspeler. Hij heeft een groot deel van de ontwikkeling in het Nederlands basketbal meege maakt. Eerst als speler van het Amsterdamse DED en later deel uitmakend van Punch en Oran je. Sikking: „Er is dacht ik wel het een en ander veranderd. Bc maak het pas een paar jaar mee, maar de aanpak is veel serieuzer geworden. Er wordt bij de bond duidelijk rekening gehouden met de wedstrijden van het Nederlands team als het Bill Sheridan: „Het team is zeer goed geprepareerd en we kunnen het nu gaan maken. SPLIT Bill Sheridan, de coach van de nationale basketbalploeg, is wellicht de grootste optimist die er in sportminnend Nederland rondloopt. Niemand heeft zo veel vertrouwen in de Oranje basketbal lers als deze Amerikaan, die aan het begin van dit seizoen de begeleiding van het Nederlands team op zich nam. Geen eenvoudige taak, want het basketball stond toen (oktober 1974) voor een reeks belangrijke gebeurtenissen. Eerst het Euro pees B-kampioenschap, vervolgens na kwalifikaties het grote A-toernooi en straks begin 1976 de pre-Olympische spe len met als inzet een plaats in Montreal. De eerste stap werd vorige maand succes vol in het Westduitse Hagen gezet. Nu staat de ploeg van Bill Sheridan vlak voor de tweede stap: de Europese A-kampioen- schappen, die vanavond in het Joegoslavi sche Split beginnen. Het optimisme viert in Nederlandse bas ketbalkringen na de knappe prestaties in West Duitsland, hoogtij. Nederland wordt al geschat op een plaats bij de eerste acht. Hoe liggen nu werkelijk de kansen van het oranjeteam? Bill Sheridan: „Ik kan er erg Weinig over zeggen. De kracht van de meeste landen is mij niet bekend, maar het team is zeer goed geprepareerd en we raspoort kunnen het gaan maken". kunnen er resultaten worden ge boekt Aan goede spelers die niet in een team passen heb je niet veel". Toch mag Nederland (nog) niet rekenen op aansluiting bij de Europese- en wereldtop. Daar voor lijkt de kloof tussen Neder land enerzijds en landen als Joegoslavië, Rusland, Italië en natuurlijk de Verenigde Staten te groot. Maar Nederland is een eind op de goede weg. In West Europa is Nederland tegen geen enkle ploeg meer kansloos en dat was een jaar of Wat geleden heel anders. De grote vraag is nu hoever ons land kan komen. Tenslotte zijn alle spelers amateur, ook al kunnen sommigen flink wat tijd aan hun sport besteden. Voor Bill Sheridan is dat geen pro bleem. „Er is in Nederland veel talent. Het probleem is nu hoe je dit talent kunt samenvoegen en er een team van kunt maken. De ploeg die we nu hebben is een echt team en alleen dan Bill Sheridan heeft voor zijn ploeg een beroep gedaan op drie zogenaamde Nederlandse Ame rikanen. Herman Pluim, Danny Cramer, en John van Vliet heb ben alle drie een Nederlands paspoort en zijn dus gerechtigd om voor een vertegenwoordi gende ploeg uit te komen. De moeilijkheid is echter dat dit soort knapen die in de Verenig de Staten zijn opgegroeid, vaak na een of twee jaar weer de grote plas oversteken. Bill Sheridan: „Dan zien we wel weer. Ze spelen nu in elk geval mee. Deze ploeg hoeft volgend jaar niet te spelen. Het kan na tuurlijk wel, maar het is ook mogelijk dat het dan een paar man moet missen. Behalve deze jongens bestaat de kans dat Boot en Sikking er misschien niet meer bij zijn. Ze worden NIJMEGEN Eltjo Schutter hoopt dat zijn seizoe nopbouw niet te ernstig wordt verstoord door de blessure die hij afgelopen weekeinde in Nijmegen opliep. De Nijmeegse student in de medicijnen, die toen het nationale en zijn eigen record polsstokhoog springen met vijf centimeter verbeterde tot 4,85, liep bij zijn poging meteen door te stoten naar de vijf meter een spierscheuriiig op in het linkerbovenbeen, zijn afzetbeen. Dat betekende een streep door zijn rekening wat betreft tienkampwedstrijden komend weekeinde in Zwitserland en zet ook zijn deelneming aan de Europa Cupwedstrijden over anderhalve week in Lissabon op losse schroeven. De talentvolle polsstokspringer en tevens Nederland se beste tienkamper van dit moment is overigens optimistisch gestemd over het genezingsproces van zijn blessure. „Zondagavond kon ik nauwelijk op m'n linkerbeen staan", vertelt Eltjo Schutter. .Maar het ging na een paar dagen al een stuk beter. Ik kan al weer normaal lopen. Nu het zo goed gaat, dankzij massage die ik dagelijks krijg in het Nijmeegse Radboudziekenhuis, kan ik waarschijnlijk dezer da gen weer voorzichtig met trainen beginnen. Maar die tienkamp in Zwitserland zit er helaas niet meer in." Eltjo Schutter, die deze week succesvol een tentamen aflegde en over anderhalf jaar zijn kandidaatsexa men hoopt te halen, is ondanks het feit dat hij geen fanatiek aanhanger is van geschematiseerde training „Als ik een dag niet kan trainen lig ik er niet wakker van; ik train liever op een wat speelse manier" de laatste jaren voortdurend in prestatie niveau vooruit gegaan Daarom kwam zijn geslaagde recordpoging op 4,85 meter afgelopen weekeinde niet als een verrassing. „De hoogte", vertelt Eltjo Schutter, „zat er heel lang Eltjo Schutter hoopt volgend jaar tijdens de Olympi sche Spelen in Montreal te behoren tot het selectie groepje tienkampers. Hij beseft dat hij dan- toch zeker tegen die tijd op Kamerbeeks totaal moet zitten. „Daarom is het jammer.dat die tienkamp komend weekeinde in Zwitserland afvalt, want daarna reste ren er nog maar zo'n stuk of drie wedstrijden dit jaar. Bovendien vallen de spelen volgend jaar erg vroeg, zodat er dan niet veel kwalifikatiemogelijkhe- den meer zijn. Daarom komt deze blessure me wel ongelegen. Ik ben trouwens vrij vaak geblesseerd geweest. Afgelopen winter nog liep eenzelfde blessure op als die ik nu heb, maar toen ging de genezing vrij vlot Daarom heb ik goede hoop dat ik er nu ook weer snel vanaf ben." Flexibel Eltjo Schutter heeft onlangs een tweeweeks trai ningskamp in het Italiaanse Formia meegemaakt. „Daar werd wel schematisch getraind", vertelt hij. „Dat is iets dat ik wel twee weken volhoud, maar ik zou het niet altijd zo willen doen. Ik train liever op een wat flexibeler manier." „Het was jammer dat we daar niet aan wedstrijden hebben kunnen meedoen. Dat zou een goede interna tionale test zijn geweest." Eltjo Schutter, die het polsstokhoogspringen het prettigste onderdeel vindt van de tienkamp, omdat het „zo esthetisch verant woord" is, en daarmee al een fors aantal punten realiseert, zit niet bij de pakken neer. Hij vertrouwt erop binnenkort weer volledig in actie te komen. FRANK WERKMAN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1975 | | pagina 11