onbekende
Nederland
in Europees
kampioenschap
Eltjo Schutter hoopt op Olympische Spelen
Basketbalcoach
Sheridan
optimistisch
Nederland
eens op
vijfde
plaats
Ondanks succes Blessure stuurt
met polsstok j» 3 P Xj§ 1 seizoenopbouw
trekt tienkamp HRjg -4 jf 1 II J 1 in de was
ZATERDAG 7 JUNI 1975 LEIDSE COURANT/
SPLIT Het Nederlands basketbalteam
neemt voor de achtste maal deel aan de
Europese kampioenschappen. De beste pres
tatie die ooit werd geleverd was in 1949,
toen Nederland vijfde werd. Toen werd er
in Egypte gespeeld. Er was geen enkel top-
team aanwezig, getuige het feit dat Egypte
zelf kampioen werd en een land als Syrië
zesde.
Om de werkelijke krachtsverhoudingen te
kunnen bekijken, kan men niet verder terug
gaan dan 1955 en sindsdien heeft Nederland
slechts drie keer meegedaan. De plaatsingen
waren eenmaal vijftiende en tweemaal zes
tiende. Sinds 1967 deed Nederland niet meer.
Hieronder een overzicht van de andere deel
nemers aan dit negentiende Europese kam
pioenschap:
Joegoslavië: verwierf in 1973 in Barcelona
de Europese titel en won sinds 1961 viermaal
zilver. Favoriet voor een tweede Europese
titel.
Rusland: elfmaal Europees kampioen en
twee jaar geleden achter Joegoslavië en
Spanje winnaar van het brons.
Spanje: in 1973 tweede, maar daarvoor nooit
een hoogvlieger.
Turkije: in Barcelona achtste, maar lijkt
sindsdien aan kracht te hebben verloren.
Roemenië: de enige ploeg waarvan Neder
land in Hagen met duidelijke cijfers verloor.
Werd vorige keer negende.
Polen: behoorde een aantal jaren geleden tot
de Europese top, maar moest zich in Spanje
tevreden stellen met een twaalfde plaats.
Israël: een ploeg, die weinig uitschieters
kende en in Barcelona zevende werd.
Italië: sterke subtopper met als beste presta
tie een derde plaats in 1971. Werd twee jaar
geleden vijfde.
Griekenland: Europees B-kampioen, maar
in Hagen duidelijk door Nederland versla
gen. Beste prestatie: derde in 1949.
Tsjechoslowakije: subtopper en eenmaal
Europees kampioen (1946 Genève).
Bulgarije: de laatste tweemaal zesde, won
in 1957 in eigen land het zilver.
'*ng8
Eltjo Schutter
in. Maar het probleem was niet omTióög te springen,
maar wel om de lat te laten liggen. Dat leverde de
meeste moeilijkheden op, want ik spring al geruime
tijd ruim 4,90 hoog.-De techniek om je over de lat
te slingeren is me nog niet geheel vertrouwd. Maar
er zit nog steeds vooruitgang in. Daarom heb ik ook
afgelopen weekeinde de lat op vijf meter laten leggen.
Maar die pogingen deed ik pas aan het eind van de
middag, nadat ik al horden had gelopen en aan
verscheidene andere onderdelen had meegedaan. En
dan gaat de vermoeidheid een rol meespelen. Mis
schien dat ik daardoor die blessure heb opgelopen.
Vooral na zo'n dag inspanningen zijn je spieren erg
gevoelig."
Hoe zeer zijn vooruitgang bij het polsstokhoogsprin
gen herrl ook verheugt, Eltjo Schutter voelt zich in
de eerste plaats tienkamper. Ook op dat zwaarste
onderdeel van de atletiek heeft zijn prestatiecurve
zich voortdurend omhoog bewogen. Inmiddels staat
zijn beste totaalverrichting op 7380 punten, waarmee
hii evenwel nog zo'n driehonderd punten verwijderd
Jan Sikking (rechts) in duel met
Walter Ombre, die eveneens als
spelverdeler in het Nederlandse
basketbalteam fungeert.
blijft van het sinds het begin van de zestiger jaren
stand houdende record van Evert Kamerbeek. „Als
je mijn persoonlijke records bij elkaar optelt kom
ik aan zo'n 7850 punten. Daar kun je voor een
tienkamp, die je tenslotte in twee dagen moet afwer
ken, wel zo'n tweehonderd punten van aftrekken,
.maar het geeft toch wel een indicatie vein de mogelijk
heden. Bovendien is mijn leeftijd nog erg gunstig
voor de tienkamp, waarop de beste prestaties gele
verd worden door atleten die zo'n vijf zes jaar ouder
zijn. Daarom moet ik nog ver kunnen komen."
competitieprogramma wordt
vastgesteld."
Jan Sikking is met het afwegen
van de kansen veel voorzichti-,
ger dan coach Bill Sheridan. Hij
kent de meeste ploegen wél.
„Tegen Joegoslavië hebben we
vrijwel zeker geen kans. Italië
is ook erg sterk. Misschien dat
we een kans van een op drie
hebben. Je weet het natuurlijk
nooit Ik heb Italië al een hele
tijd niet meer zien spelen. De
derde tegenstander in de poule,
Turkije, schat ik niet zoveel
sterker. Er is een grote groep
landen, die gelijkwaardig is en
het hangt een beetje van de
vorm van de dag af hoe hoog
we kunnen komen. Misschien
worden we zeven of acht maar
we kunnen voor het zelfde geld
twaalfde worden. Juist omdat er
zo weinig verschil tussen veel
landen bestaat en wedstrijden
op een paar punten beslist kun
nen worden. Belangrijkste punt
is hoe de ploeg reageert We
hebben nu het toernooi in Ha
gen achter de rug en nu staan
we weer voor een zware opgave.
Na Hagen is het even moeilijk
geweest De laatste week kwam
het vertrouwen meer terug. Te
gen McGregor ging het dinsdag
een stuk beter."
Nederland verloor overigens die
laatste oefenwedstrijd met 100-
109. Maar het resultaat zegt bij
zonder weinig, omdat Pieter van
Tuyl wegens verblijf in het bui
tenland ontbrak, Hugo Harre
wijn met een lichte blessure aan
de kant bleef, Harry Kip al in'
de eerste helft vijf persoonlijke
fouten opliep en arbiter Piet
Leegwater het nodig achtte Her
man Pluim uit het veld te stu
ren. Meer dan een training was
het dus niet. Door het ontbreken
van deze lange mensen kon Ne
derland eenvoudig zijn ware ge
zicht niet laten zien.
Dat ware gezicht kan de komen
de tien dagen in Joegoslavië
worden getoond. Groot voordeel
is dat Nederland op dit topni
veau een onbekende is. Bill
Sheridan en zijn ploeg kunnen
daarvan alleen maar profijt
trekken.
wat ouder en misschien dat de
jeugd volgend jaar doorbreekt
Een jongen als Peter Kop van
B.S. Leiden is er dit jaar al bij
gekomen, maar er moesten twee
spelers van de selectie afvallen
en ik vond beter om met Kop
nog even te wachten. Een ploeg
kan nu eenmaal snel verande
ren. Dit is tenslotte ook een heel
andere ploeg in vergelijking met
drie jaar geleden."
Ontwikkeling
Eén van de spelers, die er een
paar jaar terug bij kwam is Jan
Sikking. Nu aanvoerder en ba
sisspeler. Hij heeft een groot
deel van de ontwikkeling in het
Nederlands basketbal meege
maakt. Eerst als speler van het
Amsterdamse DED en later deel
uitmakend van Punch en Oran
je.
Sikking: „Er is dacht ik wel het
een en ander veranderd. Bc
maak het pas een paar jaar
mee, maar de aanpak is veel
serieuzer geworden. Er wordt
bij de bond duidelijk rekening
gehouden met de wedstrijden
van het Nederlands team als het
Bill Sheridan: „Het team is zeer goed geprepareerd
en we kunnen het nu gaan maken.
SPLIT Bill Sheridan, de coach van de
nationale basketbalploeg, is wellicht de
grootste optimist die er in sportminnend
Nederland rondloopt. Niemand heeft zo
veel vertrouwen in de Oranje basketbal
lers als deze Amerikaan, die aan het begin
van dit seizoen de begeleiding van het
Nederlands team op zich nam.
Geen eenvoudige taak, want het basketball
stond toen (oktober 1974) voor een reeks
belangrijke gebeurtenissen. Eerst het Euro
pees B-kampioenschap, vervolgens na
kwalifikaties het grote A-toernooi en
straks begin 1976 de pre-Olympische spe
len met als inzet een plaats in Montreal.
De eerste stap werd vorige maand succes
vol in het Westduitse Hagen gezet. Nu staat
de ploeg van Bill Sheridan vlak voor de
tweede stap: de Europese A-kampioen-
schappen, die vanavond in het Joegoslavi
sche Split beginnen.
Het optimisme viert in Nederlandse bas
ketbalkringen na de knappe prestaties in
West Duitsland, hoogtij. Nederland wordt
al geschat op een plaats bij de eerste acht.
Hoe liggen nu werkelijk de kansen van het
oranjeteam?
Bill Sheridan: „Ik kan er erg
Weinig over zeggen. De kracht
van de meeste landen is mij
niet bekend, maar het team is
zeer goed geprepareerd en we raspoort
kunnen het gaan maken".
kunnen er resultaten worden ge
boekt Aan goede spelers die
niet in een team passen heb je
niet veel".
Toch mag Nederland (nog) niet
rekenen op aansluiting bij de
Europese- en wereldtop. Daar
voor lijkt de kloof tussen Neder
land enerzijds en landen als
Joegoslavië, Rusland, Italië en
natuurlijk de Verenigde Staten
te groot. Maar Nederland is een
eind op de goede weg. In West
Europa is Nederland tegen geen
enkle ploeg meer kansloos en
dat was een jaar of Wat geleden
heel anders.
De grote vraag is nu hoever ons
land kan komen. Tenslotte zijn
alle spelers amateur, ook al
kunnen sommigen flink wat tijd
aan hun sport besteden. Voor
Bill Sheridan is dat geen pro
bleem. „Er is in Nederland veel
talent. Het probleem is nu hoe
je dit talent kunt samenvoegen
en er een team van kunt maken.
De ploeg die we nu hebben is
een echt team en alleen dan
Bill Sheridan heeft voor zijn
ploeg een beroep gedaan op drie
zogenaamde Nederlandse Ame
rikanen. Herman Pluim, Danny
Cramer, en John van Vliet heb
ben alle drie een Nederlands
paspoort en zijn dus gerechtigd
om voor een vertegenwoordi
gende ploeg uit te komen. De
moeilijkheid is echter dat dit
soort knapen die in de Verenig
de Staten zijn opgegroeid, vaak
na een of twee jaar weer de
grote plas oversteken.
Bill Sheridan: „Dan zien we wel
weer. Ze spelen nu in elk geval
mee. Deze ploeg hoeft volgend
jaar niet te spelen. Het kan na
tuurlijk wel, maar het is ook
mogelijk dat het dan een paar
man moet missen. Behalve deze
jongens bestaat de kans dat
Boot en Sikking er misschien
niet meer bij zijn. Ze worden
NIJMEGEN Eltjo Schutter hoopt dat zijn seizoe
nopbouw niet te ernstig wordt verstoord door de
blessure die hij afgelopen weekeinde in Nijmegen
opliep. De Nijmeegse student in de medicijnen, die
toen het nationale en zijn eigen record polsstokhoog
springen met vijf centimeter verbeterde tot 4,85, liep
bij zijn poging meteen door te stoten naar de vijf
meter een spierscheuriiig op in het linkerbovenbeen,
zijn afzetbeen. Dat betekende een streep door zijn
rekening wat betreft tienkampwedstrijden komend
weekeinde in Zwitserland en zet ook zijn deelneming
aan de Europa Cupwedstrijden over anderhalve
week in Lissabon op losse schroeven.
De talentvolle polsstokspringer en tevens Nederland
se beste tienkamper van dit moment is overigens
optimistisch gestemd over het genezingsproces van
zijn blessure. „Zondagavond kon ik nauwelijk op m'n
linkerbeen staan", vertelt Eltjo Schutter. .Maar het
ging na een paar dagen al een stuk beter. Ik kan
al weer normaal lopen. Nu het zo goed gaat, dankzij
massage die ik dagelijks krijg in het Nijmeegse
Radboudziekenhuis, kan ik waarschijnlijk dezer da
gen weer voorzichtig met trainen beginnen. Maar die
tienkamp in Zwitserland zit er helaas niet meer in."
Eltjo Schutter, die deze week succesvol een tentamen
aflegde en over anderhalf jaar zijn kandidaatsexa
men hoopt te halen, is ondanks het feit dat hij geen
fanatiek aanhanger is van geschematiseerde training
„Als ik een dag niet kan trainen lig ik er niet
wakker van; ik train liever op een wat speelse
manier" de laatste jaren voortdurend in prestatie
niveau vooruit gegaan
Daarom kwam zijn geslaagde recordpoging op 4,85
meter afgelopen weekeinde niet als een verrassing.
„De hoogte", vertelt Eltjo Schutter, „zat er heel lang
Eltjo Schutter hoopt volgend jaar tijdens de Olympi
sche Spelen in Montreal te behoren tot het selectie
groepje tienkampers. Hij beseft dat hij dan- toch
zeker tegen die tijd op Kamerbeeks totaal moet
zitten.
„Daarom is het jammer.dat die tienkamp komend
weekeinde in Zwitserland afvalt, want daarna reste
ren er nog maar zo'n stuk of drie wedstrijden dit
jaar. Bovendien vallen de spelen volgend jaar erg
vroeg, zodat er dan niet veel kwalifikatiemogelijkhe-
den meer zijn. Daarom komt deze blessure me wel
ongelegen. Ik ben trouwens vrij vaak geblesseerd
geweest. Afgelopen winter nog liep eenzelfde blessure
op als die ik nu heb, maar toen ging de genezing
vrij vlot Daarom heb ik goede hoop dat ik er nu
ook weer snel vanaf ben."
Flexibel
Eltjo Schutter heeft onlangs een tweeweeks trai
ningskamp in het Italiaanse Formia meegemaakt.
„Daar werd wel schematisch getraind", vertelt hij.
„Dat is iets dat ik wel twee weken volhoud, maar
ik zou het niet altijd zo willen doen. Ik train liever
op een wat flexibeler manier."
„Het was jammer dat we daar niet aan wedstrijden
hebben kunnen meedoen. Dat zou een goede interna
tionale test zijn geweest." Eltjo Schutter, die het
polsstokhoogspringen het prettigste onderdeel vindt
van de tienkamp, omdat het „zo esthetisch verant
woord" is, en daarmee al een fors aantal punten
realiseert, zit niet bij de pakken neer. Hij vertrouwt
erop binnenkort weer volledig in actie te komen.
FRANK WERKMAN