„Ook rekening houden met
wensen van Judoka's"
Voortbestaan van werelddambond
door laksheid secretaris bedreigd
INTERIM-COACH GIETELINK:
gebeuren
Lichte hartinfarct
KNDB STUURDE BRANDBRIEF NAAR AANGESLOTEN LANDEN
VOOR KEES
VERHOEF
STORTTE
WERELD IN
LEIDSE COURANT
VOORBURG Karei
Gietelink, klein van stuk,
zei het vlakbij de mat,
waarop „zijn" judoploeg
zojuist een overwinning
(7-3) had behaald op Hon
garije: „Persoonlijkheid
is niet in lengte uit te
drukken". Zo vatte de
opvolger van Wim Ruska
in eerste instantie het be
grip „grootheid" op om
zich haastig te verbete
ren met: „Denk erom,
Wim Ruska blijft voor
mij de grootste judoka
aller tijden". Gietelink,
interim-bondscoach van
de judoploeg wilde geen
kwaad woord horen over
het verleden. „Ik verdiep
me niet in zaken, die
vooraf zijn gegaan". Zon
der het te willen had de
kleine judoman wel op
het grote euvel gewezen.
De judowereld heeft een
persoonlijkheid nodig.
Karei Gietelink doet zijn
uiterste best het te zijn.
Terwijl de toeschouwers in
sporthal De Vliegermolen (veel
te lang moeten) kijken en luiste
ren naar een budodemonstratie
die gepaard gaat met ondefi
nieerbare geluiden, wil de voor
lopige bondscoach alleen maar
kijken in de toekomst. Een toe
komst, en dat is dan wel een
drastische wijziging, waarin re
kening gehouden zal worden
met de judoka's. „Zij zijn het
De allereerste partij van de judo-interland, die al succes voor Nederland zou opleveren. Henk Brand (rechts) ver
slaat Hibski Pal.
belangrijkst We moeten ze al
leen weer proberen te motive
ren". Het slaat dan ook weer
ongewild op de oude situatie,
waarin zoveel van de judoka's
werd geëist, dat er tenslotte
maar een stuk of zes de trai-
ningsarbeid nog konden opbren
gen. „Er zal in de toekomst re
kening worden gehouden met
de tijd van de judoka's".
Regiotraining
Er komt een nieuwe trainings-
opzet, waarbij eerst eens wordt
gekeken naar de vrije tijd van
de geselecteerden. „Regiotrai
ning is een nieuw plan, waar
mee we bezig zijn". Het komt
neer op drie verschillende trai
ningsbijeenkomsten op ver
schillende plaatsen met het
voordeel van minder afstand,
dus tijdwinst.
Karei Gietelink weigert zich
neer te leggen bij de impasse,
waarin het Nederlandse judo
verkeert „Je moet er natuurlijk
wel vanuit gaan, dat Ruska en
Geesink fenomenen zijn, die
maar eens in de zoveel jaar
opstaan. Maar we kunnen uit de
impasse komen". De judoleraar
uit Amstelveen, zelf al drie jaar
trainer van de nationale jeugd-
ploeg wijst op het vele talent dat
toch nog aanwezig is. „Er zijn
zat jongens met capaciteiten.
Als die goed begeleid worden,
kunnen we straks op Europees
niveau, al zal Rusland nog moei
lijk achterhaald kunnen wor
den, weer aardig bij zijn". Giete
link houdt daarbij rekening met
het grote aantal dat door studie
of andere oorzaken verloren
gaat. „Als je weer naar een
grote top terug wil, zal je uit de
jongeren moeten putten. Ik heb
nu een stuk of zevenentwintig
adspiranten bijeen. Daar blijven
er altijd wel een stuk of vijf van
over. Als je maar elk jaar zo
blijft bouwen".
Bouwen
Karei Gietelink wil bouwen.
Kan ook niet anders met een
seniorenselectie die nog maar
uit zes man bestaat. „We moe
ten eerst maar eens zien een
kernploeg te krijgen. Iedereen
krijgt daarvoor een kans". Ook
„verstotenen" als Theo Schnei
der. „Als die oude jongens weer
bij de training willen komen,
Met naast de medische begeleider kijkt Karei Gietelink
ingespannen naar de prestaties van zijn judoka's. „Zij zijn
het belangrijkst. We moeten ze alleen weer proberen te
motiveren".
zeg ik: graag. Maar we moeten
ook vooruit blijven kijken".
De interimcoach, die niet onwil
lig is Ruska voorgoed te vervan
gen (bondsbestuurslid Schilder:
„We gaan binnenkort met alles
dat deskundig is, dus ook Rus
ka, over vervanging praten")
gaat voorlopig zijn eigen weg.
Zonder zich iets van de publieke
opinie aan te trekken. „Je moet
weten wat je belangrijker vindt:
het publiek of jezelf". Gietelink
kijkt om zich heen, naar de
overigens lege tribunes, en uit
zijn blik blijkt wel waarvoor hij
heeft gekozen: zichzelf.
Hij heeft er dan ook geen pro
bleem van gemaakt, toen het
bondsbestuur hem vorigê
maand vroeg Ruska te willen
vervangen bij de Europese kam
pioenschappen. „Je zou kunnen
zeggen, dat ik voor de leeuwen'
werd geworpen, maar zo heb ik
het nooit gezien. Wat had ik
tenslotte te verliezen?" Gietelink
is wel zoveel perfectionist, dat
hij zijn nieuwe taak zo goed
mogelijk wilde volbrengen. „Ik
heb wel alle leraren gebeld om
te weten te komen wat de beste
benadering voor iedereen apart
was. De een moet bijvoorbeeld
wel en de ander niet begeleid
worden tijdens de wedstrijd".
Haast onnodig voegt hij er nog
aan toe: „Ik hou van een indivi
duele benadering". Dat dan ten
gunste van de sfeer die natuur
lijk danig vertroebeld was
Gietelink zal er geen woord aan
wijden door de problemen
met Ruska. „Om het contact zo
persoonlijk mogelijk te maken,
waren we vroegtijdig bij elkaar
en zijn we Scheveningen in ge
gaan. Zo krijg je toch een beetje
sfeer". Veel sfeer was er overi
gens niet in De Vliegermolen,
vooral omdat er weinig publiek
was, maar ook door het preten
tieloze judo van de Hongaarse
ploeg, gebaseerd op louter
kracht. De techniek vooral
Jan Bosman imponeerde won
het van de kracht en zelfs Peter
Adelaars, de grote man van het
moment, kon gemist worden.
De overwinning werd met
vreugde begroet, maar zonder
overdrijving. Karei Gietelink
kijkt liever naar de toekomst,
die hij rooskleurig tegemoet
wenst te zien. „Je kan alles wel
afkraken, magr ik vind dat je
goedgelovig moet zijn. En niet
meer achteruit moet kijken,
maar vooruit. Wat kunnen we
het beste doen? De judoka's zijn
het belangrijkste. Als we ze
maar kunnen motiveren".
KEES KOOMAN
Individuele uitslagen: lichtgewicht:
Henk Brand-Hibski Pal 1-0, Joop
Koning-Robert Viktor 1-0. Halfmid-
dengewicht: Jime Essink-Gabor
Aron 1-0, Herman Boersma-Done
Geza 1-0. Middengewicht: Peter We-
ber-Szabits Imre 0-1, Henk Schrier-
Szabo Miklós 1-0. Halfzwaargewicht:
Jan Bosman-Sarhegyi Elemer 1-0,
Wil Peters-Roman Zoltan 0-1. Zwaar
gewicht: Bart Indenberken-Petroszki
Mihaly 1-0, Peter van Diepen-Grazer
(Van onze sportredactie)
VOORBURG De
Vliegermolen beleefde
zaterdag de primeur
van het „eerste echte
budogebeuren". In een
programma met vele fa
cetten van de vecht
sporten kon het publiek
kennismaken met de
minder bekende mus
jes" van judo. Op zeer
gelijkwaardige basis.
Bondsbestuurslid Schil
der: „De ene budosport
mag niet boven de ande
re uitkijken. Alle heb
ben ze een plaats in de
sectie en dan is het na
tuurlijk uitermate be
langrijk ze gelijkwaar
dig te propageren. Het
is goed om eikaars spor
ten te leren kennen".
Het bestuur van Budo Bond
Nederland had die behoefte
ingezien en keek vanachter
een apart tafeltje goedgemutst
toe. Schilder: „We zijn nu rijp
voor een budogebeuren. Je
hebt het gezien met karate,
een nu gesettelde sport. Dat
moet ook, zonder dat het ten
koste gaat van judo, met de
andere afdelingen gebeuren".
Eeen bus Belgen was overge
komen om Aiki-Do een vere
delde zelfverdedigingssport in
lange rokken gedemontreerd,
te laten zien. Tot ergernis van
de kenners begreep het pu
bliek er niet veel van en kon
af en toe het lachen niet be
dwingen. Naarmate de tijd
verstreek de bus met Bel
gen was niet voor niets zo'n
eind gekomen werden de
gezichten achter de bestuur
stafel langer. Het budogebeu
ren, om acht uur begonnen
er werd ook nog eens flink
veel tijd uitgetrokken om de
62-jarige budoleraar Gé Ko
ning uit Amsterdam tot, na
Geesink en Opa Schutte derde
Nederlander te laten promove
ren met zevende dan liep
angstwekkend uit Omstreeks
middernacht was nog de kara-
te-interland bezig, terwijl al
toeschouwers de sporthal had
den verlaten. Voor hen hoefde
het eerste echte budogebeuren
niet.
In de drielanden karatewed-
strijd eindigde Nederland op
de tweede plaats achter West-
Duitsland en voor Zwitser
land. De uitslagen zijn: Neder
landWest-Duitsland 23, Ne
derlandZwitserland 10,
Zwitserland—West-Duitsland
1-2.
(Van onze sportredactie)
DORDRECHT Voor Kees Verhoef is afgelo
pen weekeinde een wereld ingestort. De 24-jari-
ge atleet, sportman in hart en nieren hoorde
afgelopen weekeinde van de doktoren, dat hij
door een hartinfarct is getroffen. Een lichte
weliswaar, het betekent wel dat hij nooit meer
zware sport mag doen. Nooit meer een mara
thon, waarop hij wereld(indoor)recordhouder
was maar nog erger ook geen reis hardlopend
om de wereld waarvoor alle voorbereidingen al
waren getroffen.
Op zijn promotietoer door Nederland, gemaakt om bekend
heid te geven aan zijn unieke plan, sloeg het noodlot toe.
Kees Verhoef strompelde na een slechte nachtrust, een
half uur zwetend stilgestaan, omdat een agent hem niet
.geloofde en nog eens een stuk of zestig kilometer in de benen
het politiebureau van Zwijndrecht binnen met het idee
van een inzinking. De dienstdoende agent vertrouwde het
niet en schakelde medische assistentie in. Het is zijn geluk
geweest. De moeder van Kees Verhoef: „Misschien heeft hij
er wel vaker last van gehad. Hij was altijd al een beetje
bang voor zijn hart Maar alle vage pijntjes wijtte hij aan
de astma, die hij als kind heeft gehad". De atleet werd
opgenomen in de hartbewakingsafdeling van een ziekenhuis
in Dordrecht waar hij twee dagen later de voor hem
afschuwelijke uitslag hoorde.
Kees Verhoef heeft steeds gedacht, dat de opname op een
vergissing van de artsen berustte. Hij was ook vast van plan
de reis om de wereld door te zetten. Totdat de artsen met
het ook voor hen ongelooflijke bericht moesten komen. Kees
Verhoef, voor wie zestig kilomter per dag een peuleschilletje
was, had een zwak hart. Vlak voor zijn grootste stunt volgde
Öe laatste waarschuwing. „Kees heeft", zo vertelde zijn
moeder, „geluk gehad. Als het thuis was gebeurd, had hij
er waarschijnlijk geen erg in gehad". Het zijn troostende
woorden voor Kees Verhoef, die voorlopig veertien dagen
in het ziekenhuis moet blijven, maar hebben niet die uitwerk
ing. Hij is beroofd van zijn grootste ideaal.
(Van onze dammedewer-
ker)
DEN HAAG - Het voort
bestaan van de FMJD, de
werelddambond, hangt
aan een zijden draadje.
Die conclusie mag wel
worden gesteld naar aan
leiding van de brand
brief die de secretaris
van de Koninklijke Ne
derlandse Dam Bond
meende te moeten sturen
aan alle bij de FMJD
aangesloten organisaties.
Het was allemaal zo goed
geregeld op het congres
van de FMJD te Boekelo
in 1972. De Franse groot
meester Michel Hisard
zou het secretariaat
waarnemen en de damka-
lender voor internationa
le toernooien zou tot eind
1976 worden samenge
steld. Maar van al die
fraai uitgewerkte plan
nen is niet veel terecht
gekomen.
Hisard beantwoordde niet aan
de verwachtingen, ergo de
Fransman heeft het secretariaat
danig verwaarloosd door alle
correspondentie vrijwel terzijde
te leggen en onbeantwoord te
laten. Het was al snel duidelijk
dat de benoeming van Hisard
als secretaris een falikante mis
greep was. Maar ook de damka-
lender voor internationale toer
nooien werd geweld aangedaan.
Het dient te worden gezegd dat
de KNDB alle afspraken, ten
aanzien van de in Nederland
vastgestelde wedstrijden, is na
gekomen. Echter andere landen
en met name Rusland zijn danig
in gebreke gebleven. Van de
internationale toernooien, die de
USSR zou organiseren in 1973,
1974 en 1975, is geen enkel toer
nooi doorgegaan. De Challenge
Mondial, het toernooi om de uit
dager voor de wereldkampioen
aan te wijzen, was aan Italië
toegewezen maar is op zeer om
streden wijze, zonder de FMJD
in de organisatie als zodanig te
erkennen, in Tiblissi in Rusland
gehouden. Waar het Olympisch
toernooi 1976 zal worden ver
speeld is nog steeds niet bekend.
Oorspronkelijk was Senegal
aangewezen maar dit Afrikaan
se land blijkt niet in staat om
een dergelijke organisatie op
zich te nemen.
Meer problemen
Er zijn evenwel nog veel meer
problemen: de Nederlander
Philip de Schaap heeft per 1
februari 1975 het secretariaat
schap neergelegd, het Europese
kampioenschap en het Congres
1975 in mei in Italië zullen geen
doorgang vinden.
Vooral het bedanken van De
Schaap als secretaris mag als
een ernstig verlies voor de
FMJD worden aangerekend.
Zelf zegt hij hierover: "Ik kon
het niet meer opbrengen om het
secretariaat waar te nemen. Er
ging zoveel tijd in zitten dat ik
geen privéleven meer had. Door
al die activiteiten ben ik over
werkt geraakt en daarbij komt
ook de teleurstelling die ik heb
ten aanzien van de medewerk
ing. De Fransman George Post
was aangesteld als medesecreta
ris maar van zijn hand is geen
enkele brief verschenen en hij
gaf taal noch teken. Zelf heb ik
in de anderhalf jaar, dat ik se
cretaris was, 600 brieven de
deur uitgestuurd, drie congres
sen voorbereid en acht annalen
van zo'n vijftig bladzijden laten
verschijnen. Mijn activiteiten
hebben toch wel enig succes
gehad want bij mijn benoeming
bestond de FMJD uit dertien
aangesloten landen terwijl het
aantal momenteel al 21 landen
bedraagt en bijvoorbeeld Polen
en Mali op het punt staan om
toe te treden". De 64-jarige Am
sterdammer, die vijf talen
vloeiend spreekt, ziet de toe
komst niet al te ongunstig voor
de FMJD. Hij wil er echter wel
voorwaarden aan vaststellen:
"Als er een goed bestuur komt
met een actieve secretaris dan
h^eft de FMJD wel degelijk be
staansrecht Financieel is het
weliswaar niet al te rooskleurig
maar er is weinig geld nodig
zodat dit nu niet direct een pro
bleem genoemd kan worden.
Neen, als er maar meteen doel
treffend gehandhaafd gaat wor
den dan zie ik het voor de
FMJD nog wel zitten".
Aftreden
De huidige voorzitter van de
FMJD, de Italiaan Beppino Riz-
zi, heeft inmiddels ook zijn af
treden aangekondigd. Daarmee
is de weg geopend naar een
meer democratisch handelen in
de FMJD want het autoritair
en vaak eigenzinnig optreden
van de Italiaan was voor velen
een doorn in het oog.
Het is wel duidelijk dat de
FMJD zich in een noodsituatie
bevindt: er dient een nieuwe
voorzitter en secretaris te wor
den benoemd; de aansluitingen
van de toegetreden landen zijn
nog niet bekrachtigd door het
congres; er dient een beslissing
te worden genomen over de
Challenge Mondial 1974, die niet
volgens het reglement is ver-*
speeld en waarvan de winnaar
nog niet kon worden aangewe
zen. Echter het congres in Ti
blissi in 1974 is door de USSR
eigenmachtig geannuleerd ter
wijl de voorzitter van de FMJD
weigerde om de bijeenkomst
van de aangesloten bonden, na
afloop van het Suikertoernooi in
december 1974 in Amsterdam,
een officiële status te geven.
Kandidaat
Om uit die impasse te geraken
heeft het bestuur van de KNDB
voorgesteld om na afloop van
het KSH-damtoernooi, dat op 8
augustus eindigt, een officieel
congres te houden. De KNDB
heeft zijn voorzitter, Huib van
de Vreugde, candidaat gesteld
voor de functie van president
van de FMJD.
Of dat congres er komt en of
Van de Vreugde de nieuwe pre
sident wordt moet worden afge
wacht want de machtstrijd in
deze bond, hoe klein die ook
mag zijn, is groter dan men
voor mogelijk houdt. Er zijn
enige aangesloten landen, die
als notoire dwarsliggers funge
ren, maar die het voortbestaan
van de werelddambond ernstig
in gevaar hebben gebracht.
Harm Wiersma weet nog steeds niet hoe het kandidaten
toernooi in Tiflis is afgelopen.
