leven en werken e note Johsi Verschoor laat zich niet met kluitje in het riet sturen 22 APRIL 1975 LEIDSE COURANT III. Het gebouw van Sociëteit Minerva in de Breestraat, voltooid in 1876 en' afgebrand in 1959 I. Diësviering van de Ver. van Vrouwelij ke Studenten," januari 1907; sinds 1878 Iraren meisjes geen onbekend verschijnsel meer aan de Leidse universiteit. PAQINA 5j Athenae Batavae": een universitair en stedelijk prentenboek CIDEN Het „Bolwerk der ijheid", onder welk opschrift universiteit te Leiden vier- inderd jaar geleden kloek en oedig haar levensloop begon s intellectuele basis voor de lfstandigheid van de opstan- ge Nederlandse gewesten, is in een terugblik toe. De toe- _j>mst weegt zwaarder, maar pt is evenzeer waar wat vori- c» week de voorzitter van het >llege van bestuur der uni- it jrsiteit, mr. C. Cath, zei, toen de em het leerzaam en bijzonder pionderhoudend platenboek "ijzitgegeven door de Universi- swiire Pers Leiden werd n. verhandigd: „Om te leren ilf toeten wij ook kijken naar de letoorgangers van vandaag". bep 'het Rijksmuseum te Am- stuk of wat om de bezoe- an de 400-jari- te boezemen. herdam zijn eenlen ingericht gesr het belang y 'ore universiteit i Lier Eat de expositie tot nu toe in :p^rhouding tot zijn belang wekkendheid slechts weinigen )n1t zich heeft weten te trekken geen manco van de tentoon stelling zelf. Misschien is deze Roeiende manifestatie niet op juiste wijze „verkocht". Er jordt aan gesleuteld, want het volop de moeite waard. In en bijzonder verzorgde uitga- heeft de Universitaire Pers reiden op haar beurt een landzamer en speelse poging n jndernomen om de Leidse [cademie in een historisch pnnetje te zetten. „Athenae T Jatavae" vat vier eeuwen teza- 5 nen in een notedop en liet jch voegen naar de ideeën tan de vroegere conservator tan het Academisch Histo risch Museum, dr. Th. J. Meij er; ideeën die verder werden Ontwikkeld en uitgevoerd door lk<je huidige conservator, drs. R. O. Ekkart, een „graver in 'het verleden" bij uitnemend heid tijdens deze eeuwfeest- ienerdenking. i het prentenboek van het lataafse Athene (mr. Cath on bij het in ontvangst ne- ïen ervan niet nalaten erop te rijzen, dat Athene ook de ba- ermat was van de democra- „die niet vanzelf in stand lijft, maar ook ten onder kan II. In 1899 bracht het Collegium van het iLeidsch Studenten Corps een bezoek aan Pro Patria, Vereeniging tot vrijwillige beoefening in den Wapenhandel n") i Ne- erlands-Engels commentaar, et leven en werken van de niversiteit in Leiden weerge- Het boek is, volgens .■eggen van de heer Ekkart, L ^en reconstructie van de door nijpende geschiedenis der uni- fersiteit, „een overzicht ook loe het kasplantje van 1575, yaarbij slechts enkele tiental ten mensen betrokken waren, S uitgegroeid, tot een gigan tisch bedrijf, waarmee leven in werken van meer dan r 16.000 mensen nauw verweven B^ijn, een geschiedenis tenslotte 9ityaaruit blijkt hoezeer de lot gevallen van de universiteit sa menhangen met de al even tvisselvallige ontwikkelingen Iran de stad Leiden", aldus de "Jeer Ekkart in zijn voorwoord. 6cSedurende de afgelopen vier sleuwen is rond de Leidse uni- iSersiteit een rijk beeldmate riaal ontstaan. Wellicht niet [elijkmatig over de 400 jaar •spreid, want vooral de 17e vormde in wetenschap- •lijke zin een doorbraak, de w leverde minder op idends (buiten Boerhaave de 19e daarentegen kent het universitaire leven voeten uit, met beeld mate- 'Yriaal in overvloed. Van onze rofeOste eeuw laat „Athenae Ba- ^tavae" bij het doorbladeren lc^ons niet met rust: tonelen en ^situaties waar je vanzelf bij stil blijft staan. IV. Op 17 september 1945 werd de Leidse universiteit officieel heropend in aanwezigheid van koningin Wilhelmina en prinses Juliana Tussen de „grote allegorische het Huygens-laboratorium van mensbeeld en een bijna niet optocht" van 8 februari 1575 1975 ligt een immense mensen- voor te stellen wetenschappe en de ruimte-ontdekkingen in geschiedenis, een veranderd lijke ontwikkeling. Van een V. Cortège van Pieters kerk naar Academiege bouw na de erepromotie van drie literatoren op 23 juni 1954. Vooraan rector- magnificus prof. Van Bem- melen en president-cura tor Baron de Vos van Steen wijk, daarachter Jean Schlumberger, Ed ward Morgan Forster en Victor E. van Vriesland met hun promotors Dresr den, Bachrach en Minde- raa. Geheel links mr. Jo seph Luns. Van Godsdiensttwisten tot een niet buigen voor de Duitse overweldiger. Het is een scala van de stichting tot in onze tijd, via gereproduceerde schilderijen, etsen, gravures en foto's. Vein durf in de 16e eeuw tot durf ,en planning van de 20ste eeuw, met daartussen door kostelijke momentopna men: hooggeleerde stoeten, studenten in galakostuum, het academiegebouw mét en zon der sterrewacht, het „Leidse" aandeel in de tiendaagse veld tocht in België, portretten van hooggeroemde hoogleraren, voorlopers en grondvesters, studententaferelen die „Lei den" tot een begrip hebben gemaakt, verbindingen tussen „student" en „volk", de wereld apart die de universiteit tot voor kort was. Maar een der laatste taferelen blijft het „Zweetkamertje" met op schrift: „Hier gezweet, maar niet vergeefs"; ondanks schaalvergroting en gewijzigde bestuursvorm, blijven college- bezoek, studeren, tentamen en examen behoren tot de belang rijkste onderdelen van het uni versitaire leven. Wie de univer sitaire wereld van Leiden én Leiden een warm hart toe draagt, pakt dit platenboek op en zal het nog vaak doorblade ren. Athenae Batavae, de Leidse Universiteit //The Uni versity of Leiden 1575-1975 telt 112 pagina's en bezit 20C illustraties. Prijs 36,50. Ton Pietert Het Olym pisch vuur brandt nog niet voor John Ver schoor. Van onze sportredactie AMSTERDAM Tijdens de rust van het oefenduel tussen het C-elftal van de FC Amster dam en het hoofdstedelijk jeugdteam spreekt Pim van der Meent zijn pupillen onge meen fel toe. „Hier deugt waarlijk niets van. Je een bee tje laten aftroeven door „pik- kies" van 16 en 17 jaar. Kom nou, laat eens effe zien, dat je bij een profclub speelt", be sluit hij zijn betoog, dat verder doorspekt is van sterke be woordingen en flinke uitvallen in de richting van hen die zijns inziens te slap speelden. John Verschoor, ook getooid in de blauwe uitrusting met op de borst het sierlijke enbleem van de Lieverdjes laat de woorden gelaten over zich heen gaan. LFC-trainer Halkes fluistert hem nog toe, dat hij wat meer initiatief moet nemen. „Maar ik heb loodzware benen" repli ceert hij. „Dit is al de derde wedstrijd binnen vier dagen". Een kwartier later stapt hij van het veld. Na een korte woordenwisse ling met Amsterdam-scout Bruins-Slot, die toezegt hem vóór woensdag te bellen, gaan we weer richting Leiden. Ont spannen achter het stuur van zijn bestelwagen vertelt John Verschoor over zijn contacten met de verschillende prof clubs. „Ja", lacht hij, „er is nogal wat belangstelling voor dit persoontje. Donderdag heb ik een proefwedstrijd gespeeld bij Telstar, vandaag bij de FC Amsterdam en ook Excelsior en Feyenoord toonden reeds interesse. Ik mag dat wel", zegt hij grijnzend", ik vind het wel leuk om dit eens mee te maken". Serieuzer vervolgt de 19-jarige LFC'er: „Het zegt echter alle maal erg weinig. Bij Telstar naar mijn maatsta- i dan, een beresterke partij. Joop Castenmiller zag het ten minste helemaal zitten en wil de me graag bij Telstar inlij ven. Als ik me positief bleef ontwikkelen zou ik binnen een jaar in de basisopstellingen staan zei hij. Ze boden me evenwel een amateurcontract en toen ben ik maar weer naar huis gegaan", vertelt hij laco niek. „De zaak prevaleert. Als ik er niet op vooruit ga blijf ik lekker zitten waar ik zit". Ondanks zijn jeugdige leeftijd is John Verschoor „baas over eigen geld". Op zijn eentje runt hij een bloemen- en plan- tenhandel, nadat hij verleden jaar uit de zaak van zijn vader stapte. Aan zijn praten en vooral aan zijn doen en laten is duidelijk te merken, dat hij zich niet zomaar met een kluit je het riet in laat sturen. „Ik weet wat ik heb en ik vergelijk wat zij (Telstar en Amster dam) mij bieden. „Ik zou", mijmert hij, „dolgraag mijn handeltje verruilen voor de voetbalkleren, maar dan moet ik zeker weten, dat het finan cieel haalbaar is. Wat heb ik' aan een paar honderd gulden, wanneer ik én moet werken én nog eens vier keer per week naar Velsen of Amsterdam moet om te trainen. Ik kan me voorstellen, dat jon gens als Tonnie Kamphues en Gilles Hendrikse (ex-UVS spe lers die nu onder contract staan bij Telstar. AvK) meteen toehapten, want zij waren in loondienst en hadden niets te verliezen. Maar ik ben eigen baas en een C-contract bete kent alleen maar extra zor gen", is zijn, van realiteitszin getuigende houding. Overigens is hiermee nog geen einde gekomen aan een even tuele profcarrière van John Verschoor. „Nee, zeker niet Telstar hield de boot nog niet af. Ik heb het vermoeden, dat ze me nog een keer laten komen. Het viel ze natuurlijk wat tegen, dat ze me niet voor een appel en een ei konden strikken, maar wel licht veranderen ze van ge dachte. Bovendien weet ik nog niet wat FC Amsterdam van plan is, terwijl ik ook nog geen concrete voorstellen uit Rot terdam heb gehad. Ik eis echt niet zoveel en ik wil graag. Maar er moet wel iets meer dan anders tegenover staan", benadrukt Verschoor, die overigens geheel zelfstandig de onderhandelingen met de clubs voert. „Vind je dat zo gek?" vraagt hij. Nu niet meer. De LFC'er is ditmaal voor het eerst uitgenodigd voor het Leids elftal, dat op 30 april tegen zijn Haagse- equivalent speelt. „Leuk", zegt hij simpel, „want het Leids elftal speelt altijd aardige parujeu. aen goede mogelijkheid voor mij om me weer eens te bewijzen, want per slot van rekening weet je nooit wie er op de tribune zitten. Juist dit soort wedstrijden zijn voor scouts van het betaalde voetbal inte ressant, want LFC verkeert in dreigend degradatiegevaar. „Zover zie ik het toch niet komen. We hebben nog slechts één punt nodig en HOV moet eerst maar eens die twee wed strijden winnen. Maar het is wel jammer, dat we zover zijn teruggevallen na dat veelbelo vende begin. Ik wijt het aan' het wegvallen van spelers en de, daarna noodzakelijk ge worden, vele wissels. Nee, over trainer Halkes niets dan goeds. In vergelijking met het begin van het seizoen speel ik, door zijn toedoen, nu een klas se beter. Die belangstelling van de zijde van dp profclubs had er nooit geweest, wanneer Halkes mij niet dat zelfver trouwen had gegeven. En je zag het: hij zat vanavond toch maar weer op de tribune. Hij ziet dat beta aide voetbal voor mij helemaal zitten. Ik ook 1 AP. VAN KAAM

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1975 | | pagina 5