NOORDWIJKER SCHREEF BOEK OVER ZIJN DORP IN DE BEZETTINGSTIJD Beroering in Lisse rond aankoop gemeentewoningen door raadslid DIOK Nog geen opheldering in verkrachtingszaak WOENSDAG 9 APRIL 1975 LEIDSE COURANT PAGINA 5 Andere gegadigden kregen geen kans De redactie behoudt zich het recht voor brieven verkort weer te geven. Voor publicatie in. aanmerking komende stukken- worden met de volledige naam van de inzender ondertekend. Opname van de stukken bete kent niet dat de redactie het met de strekking van deze me ningen eens Is. Dat DIOK het gaat maken is een uitspraak van de heer Teun de Reede, die kennelijk erg overtuigend indruk heeft ge maakt op de heer Ad van Kaam, sportredactie. Als neutraal toeschouwer van de ontmoeting DIOKEtten- Leur van maart 1975, acht ik het niet uitgesloten dat voormelde club het inderdaad „zal maken". Zij het dat het vet-gedrukte „niets anders dan goede berich ten" bepaaldelijk ter discussie zou moeten worden gesteld. Het geen men overigens in eigen boezem moet nagaan: termen als „de beuk erin" etc. van de zijlijn is voor eigen rekening van die lijn, tenzij spelers dit als opdracht gaan hanteren. Het is menselijk dat onsportieve handelingen uitnodigen tot het „oog om opg/tand om tand"-ge- bod. Zelfs indien het laatste oogluikend wordt toegestaan, mag het niet gebeuren dat een team-lid van de tegenpartij zo danig wordt beschadigd dat per omgaande een Etten-Leur-speler naar het AZL moet worden ge transporteerd. Medegedeeld zij dat het aantal punten van de ontmoeting als vermeld in de 2e alinea hiervo- ren exact overeenstemt met het aantal hechtingen die vanwege een (elleboog!) actie, dienden te geschieden. De „gastheer" verloor namelijk met 4-0 van de gasten uit Etten- Leur. Overigens scheelde het slechts een centimeter tussen blijvend lichamelijk letsel (het verminderen van het gezichts vermogen met een oog) en het charge-resultaat als voren be schreven. Tot het moment dat ik toevallig getuige was van deze wedstrijd, achtte ik rugby een weliswaar zeer mannelijke echter ook een zeer sportieve sport Van de zij de van Etten-Leur ben ik daar nog van overtuigd, doch in mijn ogen zal er bij DIOK het een en ander moeten gebeuren te neinde het fatsoen te bereiken om als gastheer op te treden. Ik vind dat een sportredactie de nadruk moet leggen op de oor spronkelijke bedoeling van wel ke sport-confrontatie dan ook: strijden met de hoogst mogelij ke inzet op een mens-erende wijze. Om te besluiten met de hoop dat Etten-Leur bij even tuele provocerende activiteiten van een mens-onterend DIOK in staat zal zijn als gastheer niet uit de rol te vallen door de tegenstander letterlijk zodanige draaien om de oren te verkopen dat op die wijze wordt getracht hardhandig en/of -benig te ver duidelijken dat overtreding van fatsoensnormen noopt tot een behandeling die in de toekomst tot een gecorrigeerd en dus be ter optreden van DIOK zou kun nen leiden. Met de beste wensen voor DIOK, Drs. N. T. J. Quaedvlieg, Oegstgeest. Nieuwe trainer voor S.J.Z. Van onze correspondent ZOETERWOUDE De voetbal vereniging S.J.Z. heeft overeen stemming bereikt met de Rotter damse oefenmeester N. W. Pa get. Deze gaat trainer J. d. Vis ser opvolgen in het volgend sei zoen. De heer De Visser die directeur is van het sportcen trum „De Fluit" in Leidschen- dam ziet niet langer kans de beide funkties te combineren te meer daar in „De Fluit" dit jaar de nationale zwemkampioen- schappen zullen worden gehou den. Hij was twee jaar in dienst van de groenwitten en had voor dien Stompwijkse Boys onder zijn hoede. Zijn opvolger is 40 jaar, bezit de Engelse nationali teit en is geboren in Liverpool. De heer Paget traint momenteel de afdelingsclub Zuidster uit de Maasstad waar hij drie jaar in dienst is. Hij is in het bezit van het trainers C-diploma en het diploma Sportmassage. Hij maakte vorige week kennis met zijn nieuwe pupillen toen deze in het Westland een oefenwed strijd speelden tegen de 2e klas- ser Naaldwijk. r het plan Blokhuis, te wor den gesloopt. Balkenende liet in die brief doorschemeren dat de huisjes zouden worden afgebro- en dat nieuwbouw zou vol- B W antwoordden toen dat op korte termijn de panden Ju- lianastraat 13, 15 en 17 niet zou den worden afgebroken maar dat Balkenende jr. en Schoone jr., de beide zonen voor wie uiteindelijk de onderhandelin gen met de gemeente zouden worden gevoerd, genoteerd zou den worden als eventueel gega digden voor de huizenkoop. Tot de vorige raadsvergadering ver- ïen beide Lissenaren niets •r van de gemeente. Tot hun verbazing echter kwamen ze een paar weken geleden aan de weet dat de panden aan Slootbeek zouden worden verkocht. Nog vlak voor de raadsvergade ring van 12 maart werden de raadsfracties benaderd door een verontwaardigde Balkenende die zei zwart op wit te kunnen aantonen dat B W wat betreft de verkoop van de pandjes een aanvechtbaar beleid voerden. De raad reageerde daardoor sterk verdeeld op het voorstel B W, dat aanvankelijk eenvoudig hamerstuk leek te gaan worden. Toen er ge stemd werd (KVP-er Slootbeek onthield zich uiteraard van stemming) kwam men tót acht stemmen vóór en acht stemmen tegen om de panden aan Sloot- beek te verkopen. De verkoop werd dus voorlopig uitgesteld met het verzoek aan ic W deze zaak grondig te onderzoeken. Inmiddels hebben W een nieuw pré-advies uitgebracht. Dat komt erop neer dat Balkenende en Schoone we liswaar aangemerkt zouden kunnen worden als gegadigden, maar dan alleen als sloop en nieuwbouw aan de orde zouden zijn. En dat is echter nu niet het geval. B W stellen daarnaast dat het instellen van een onder zoek naar eventuele meerdere gegadigden zinloos is omdat in dat geval het een kwestie gaat worden van „wie het meest biedt mag het hebben". Balkenende en Schoone willen het er niet bij laten zitten. Bal kenende beroept zich op een gesprek dat hij op het gemeen tehuis heeft gevoerd met een ambtenaar van huisvesting, die Van onze correspondent NOORDWIJK Ter gelegen heid van de herdenking van de bevrijding in mei a.s. brengt Boekhandel Van der Meer in Noordwijk een boek uit geti teld „Noordwijk in de .jaren 1940—1945" Schrijver is de heer G. Slats, chef van de administratieve dienst bij de gemeentepolitie in de bad plaats. Slats laat zich over de tot standkoming van het boek uit: het is zijn hobby, gewoon voortgekomen uit zijn interes se voor de plaatselijke histo rie, die ,is uitgelopen op het schrijven van de geschiedenis over deze bewogen jaren. Maar wanneer hij, in de loop van het gesprek, telkens weer een ander dossier ter hand neemt over Jodenvervolgin gen, over de arbeidsinzet, ille gale bladen, de bouw van ver sterkingen, oorlogsslachtoffers en tal van andere onderwer pen komen we onder de in druk van de gedegen docu mentatie, waarop dit boek stoelt. Dan vertelt de heer Slats ook, dat hij al heel vroeg begonnen is aan het bewaren zelf noemt hij het veilig stellen van allerlei zaken, die op de tijd van de Duitse bezetting betrekking hebben. Daarenbo ven verkeerde hij in de gunsti ge positie, dat zijn dagelijks werk hem toegang gaf tot de archieven van de politie en dat door de medewerking van het gemeentebestuur en ambtena ren ook andere gemeentelijke archieven voor hem openge steld waren. ,,Ik kan niet schatten" zegt hij „hoelang ik daarmee bezig ben geweest. Met het verzamelen van informaties al heel veel lllllllllllllllllllllllllllllllllll Aanblik van het Noordwijk- se strand kort na de bevrij ding. De zware landmijnen en de ontstekings draden zijn al verwijderd. De ze eerste verde digingslinie moest een eventuele land- ingsvloot al zware verliezen toebrengen voordat één soldaat voet aan wal zou kunnen zetten. jaren, met het schrijven pas heel kort, toen ik ontdekte, dat het voor een ander onmogelijk werd uit al die aantekeningen wijs te worden. Het is één grote legpuzzel, met een onbe kend aantal stukjes, waarvan ik een groot deel in handen kreeg en waarvan ik grote on derdelen kon samenvoegen. Het was mijn vrouw die mij ervan overtuigde, dat veel Npordwijkers wel eens graag van mijn geschrift kennis zou den willen nemen. Om mezelf te toetsen heb ik het manu script toen ter lezing gezonden naar prof. dr. L. de Jong. Wat. hij daarvan na lezing zei, gaf mij moed om te gaan werken aan de uitgave yan dit boek". Het houdt zich niet bezig met de oorlogsgeschiedenis of met al datgene wat zich in bezet Nederland heeft afgespeeld. Daarvan zijn zoveel uitsteken de studies gemaakt, meent on ze zegsman, dat het dwaasheid Wel achtte hij het van belang een bijdrage te leveren voor een eventuéle latere voortzet-' ting van de uitstekende Noord- wijkse geschiedschrijving. Een deel van de inhoud van het boek is tijdgebonden en juist nu nog voor heel veel Noordwijkers interessant te le zen. Zo worden de namen ver meld van de oorlogsslachtof fers in Noordwijk en van de Noordwijkers, die in gevan genschap, op de oceanen of elders ter wereld door oorlogs geweld het leven verloren. Lijsten ook van de vele doden, die de zee op de Noordwijkse kusten terugbracht. Veel aandacht is besteed aan hetgeen in de herinnering van velen nog voortleeft: de eva cuatie van duizenden naar tal» loze oorden in Nederland; de gedwongen tewerkstelling; de vorderingen van voertuigen, radio's en fietsen. En dan de zorg en leed van en over de onderduikers, Joden en van hen die het vertikten om voor de Duitsers te werken; hoe te komen aan onderduikadressen en bonkaarten? Er blijken in het boek vele, vele namen te staan van al diegenen, die door de Sicherheitspolizei en andere Duitse instanties wer den gezocht. Hoe kwam kapelaan Welling in het concentratiekamp te recht? Waarom moest dominee Vossers zich verantwoorden over zijn preek? Wat leidde tot de zo tragische afloop van de arrestaties op de Van den Berghstichting? Waar kwamen de wapens van de B.S. van daan? En wat heeft er speeld rond de arrestatie i Maarten Hoek en zijn vri den toen zij werden overvallen bij het luisteren naar de En gelse radio? Van veel van dit soort zaken en gebeurtenissen heeft de schrijver de toedracht nage gaan. Zeer wetenswaard, niet •alleen voor de betrokkenen en hun families, maar ook voor iedereen, die het wel en ^van Noordwijk in die jaren interesseert. Al met al een waardevolle bij drage bij de herdenking van onze herkregen vrijheid op 5 mei a.s. met een kleine verant woording, tevens klein lesje vooraf, indertijd zo kernachtig door burgemeester Van Berc- kel, samengevat in deze ene zin: „De herinnering moet in ons spreken, opdat het nage slacht de kracht behoude vrij te zijn!" Van een onzer verslaggevers ALPHEN Er is nog altijd geen opheldering in de aanrandings zaak, die vrijdag in Alphen plaats had. Op klaarlichte dag werd een vijfjarig meisje in het zogenaamde Katjes bos aan de Edel steensingel in Ridderveld aangerand en verkracht. Hetzelfde gebeurde ook al eens in februari. Ook toen midden op de dag. De politie vermoedt daardoor dat de dader een en dezelfde persoon is. Vorderingen zijn er in de opsporingsactiviteiten nog niet De politie beschikt echter wel over een uitvoerig signalement van de dader. Dat signalement is afkomstig van J>et meisje zelf. Het zou een jongeman betreffen tussen de veertien en zeventien jaar van ongeveer 1.70-1.80 meter lang en met blond tot donker blond haar. Hij draagt een bril met een zg. ziekenfondsmontuur. Hij was gekleed in een zwarte ribfluwelen broek en een velours of suède heupjack met bontkraag. Over de toestand van het meisje konden nog geen nadere mededelingen worden gedaan. Politieinspecteur Rutting: „Het is een vorm van criminaliteit, die je wel kunt proberen te voorkomen, maar die niet is uit te bannen. We passen nu in het betrokken gebied een verscherpte surveillance toe. De ouders van kleine kinderen in de buurt waarschuwen is een ondoenlijke zaak. De artikelen in de diverse kranten moeten de mensen hebben wakker geschud. Bovendien vind ik, dat hier een taak voor de ouders ligt We waarschuwen toch ook niet tegen inbraak en zo". Veel tips zijn er nog niet binnen gekomen. De politie zoekt nog steeds contact met de vrouw, die het meisje ontdaan en huilend in het Katjesbos aantrof. Iedereen die inlichtingen kan verschaffen wordt verzocht de politie in Alphen te bellen onder nummer: 01720-93941. Het Katjesbos aan de Edelsteensingel in Ridderveld, waar de verkrachter zijn afschuwelijke daad beging LISSE Is het Lissese KVP- raadslid H. J. Slootbeek door de gemeente Lisse bevoordeeld bij zijn poging tot aankoop van de gemeentelijke panden Juliana- straat 13, 15 en 17? Dat vragen zich op het ogenblik een aantal Lissenaren af, die in de afgelo pen jaren tevergeefs pogingen hebben ondernomen om de be wuste woningen van de ge meente te kopen, maar wel kort geleden tot de ontdekking kwa men dat de verkoop aan het raadslid zonder dat zij daarvan op de hoogte waren gebracht, inmiddels al zo goed als rond Slootbeek zou de drie panden kunnen kopen voor het bedrag van 50.000 guldefi. De panden zou hij gaan gebruiken, gedeel telijk voor een bedrijfsvestiging en gedeeltelijk als woning. Eer der deden andere Lissenaren een verzoek aan de gemeente de oude panden te mogen renove ren. Dat werd geweigerd. De andere gegadigden voelen zich I nu door het gemeentebestuur I genomen. Eén denkt zelfs al aan I het voeren van een kort geding tegen het gemeentebestuur van Twee mensen die zich gegadig den noemen zijn de Lissenaren A. Balkenende en H. L. Schoo ne. Balkenende schreef begin april '74 een brief naar het ge meentebestuur of hij mogelijk in aanmerking zou kunnen ko men voor de aankoop van de bewuste huisjes, die aanvanke lijk op de nominatie hadden ge staan om, in verband met het forceren van een doorbraak dit „incident" toegezegd dat er nu eens een hartig woordje met de ambtenaren op het gemeen tehuis van Lisse gesproken zou worden. „Het loopt regelmatig met de ambtenaren hier uit de hand. Wie iets wil weten moet direct maar naar de wethou ders stappen", zei hij Balkenen de toen. Balkenende en Schoone staan op papier niet sterk in de schoe nen al wil Schoone deze zaak eventueel wel tot de rechter gaan uitvechten. Balkenende nu nog niet. Hij zegt: „Ik heb niets tegen Slootbeek. Ik kan erg goed met hem opschieten. Waar het hier echter om gaat is de gevolgde procedure, die is op zijn zachtst gezegd onelegant. Aan deze zaak zit duidelijk een luchtje. Want waarom krijgt een raadslid de huisjes wel en wij als gewone burgers niet?" In het pré-advies aan de raad reppen B W met geen woord over Lissenaar H. v. Kesteren, die verleden jaar zomer, lang voordat Slootbeek zijn onder handelingen startte, ook al de gemeente gevraagd had in aan merking te komen voor koop van de pandjes, met het doel deze te renoveren. De onderhan delingen ketsten toen af. Van avond zullen B W de raad duidelijk moeten maken waar om Slootbeek wel en Van Keste ren niet koper kan zijn. Het raadslid zelf voelt» zich over igens erg verlegen met deze zaak. „Ik heb nooit geweten dat er nog meer gegadigden voor de huisjes waren. Men heeft bij mij altijd de indruk gewekt dat ik de enige was. Dit is een nare zaak, die zo snel mogelijk om Het raadslid Slootbeek een voor alle partijen bevredi gende oplossing vraagt". Het is nu de vraag wat de raad vanavond gaat beslissen. Als het weer op stemming aan gaat ko men zal het vooral belangrijk zijn wat raadslid Smith (Prot. Chr.) zal gaan stemmen. De vo rige raadsvergadering hing het voorstel van B W op zijn stem. Bij de stand 8 tégen en 7 vóór stemde hij vóór. Ener zijds waarschijnlijk uit politieke overwegingen (de toekomstige samenwerking met de Lissese confessionelen in CDA-verband) en anderzijds om via een 88 stemming deze zaak in een ko mende raadsvergadering nog maals aan de orde te kunnen stellen. Indien de raad in meerderheid beslist vóór verkoop van de pandjes aan Slootbeek dan nog is het de vraag of hij ook inder daad in de Julianastraat aan de slag kan gaan. Als raadslid moet hij voor zijn transactie met de gemeente namelijk niet alleen toestemming hebben van Gedeputeerde Staten maar bo vendien moet ook de Kroon het besluit goedkeuren. Beide pro cedures kunnen, gezien de hui dige situatie, nog wel eens wat obstakels op hun weg vinden in de vorm van zich te kort gedaan voelende Lissenaren. Herman van Amsterdam Om omstreden panden Julianastraat 13, 15 en 17 een verkeerd advies zou hebben uitgebracht. Want volgens Bal kenende is het nooit zijn bedoe ling geweest de huisjes te slo pen. „Ik heb dat wel in die brief gezet maar dat was op aan drang van die gemeenteambte naar. Die zei namelijk dat het formeel juister zou zijn als we in die brief aan B W niet zouden praten over opknappen van de huisjes maar over af braak met later nieuwbouw. Dat hebben we toen maar gedaan. Daardoor hebben we ons wel in de vingers gesneden". Wethouder De Kort heeft Bal kenende naar aanleiding van

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1975 | | pagina 5