r Mannenmening over schoonheidsmiddelen Roeien met de wimpers die je hebt gQBBQBBQ PAASEIEREN- GEHEIM UIT TWENTE ONTHULD Zalmtaart met eierbloemen piiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiim ;N HAAG Iedere vrouw heeft wel eens de vele moed opi voor dat glimmende stuk glas, dat ,h spiegel noemt, te gaan staan en zich te onder- rpen aan zijn ombarmhartige kritiek. Na enige d buig je deemoedig het hoofd over de toilettafel raak je er van overtuigd dat Onze Lieve Heer maar karig bedeeld heeft met al het moois, dat met gulle hand uit zijn grote voorraadkasten er de natuur heeft uitgestrooid. Uiteindelijk laat de spiegel maar voor wat hij is - een verzilverd Uk vensterglas waar nota bene nog het weer in ook en je berust er in dat je moet roeien met wimpers die je hebt. dan opeens dat telefoontje: "Zeg luister eens. Ik ben bezig met cursus voor schoonheidsspecialiste. Zou jij je misschien een mdje willen opofferen? Ik heb een model nodig". Na de mi- tostige ervaring met die spiegel morgen gaat 'ie het raam stem je dolenthousiast toe. Maar de dag des oordeels komt beangstigend snel naderbij en voor je het weet sta je voor poort van het opleidingsinstituut. Toch wel riskant Nog nooit der ben ik bij zo'n grossierster in schoonheid geweest En om de première te beleven bij een aspirant-specialiste.... Maar als er eenmaal bent laat je je niet kennen. Met veel bravour en houding van "kom maar op", maar in m'n hart het gevoel "zij die gaan sterven groeten u" laat ik me naar de overigens r comfortabele slachtbank leiden, dan begint de behandeling: luier-zonder-plasgootje om de eten, goed ingestopt in een dikke wollen deken, een band om hoofd en een netje om de blonde lokken. Daar lig je dan, ït zo'n twintig anderen, hulpeloos in doeken gewikkeld. En na routinehandelingen komen langzaam maar zeker links en rechts opmerkingen van de leerlingen los. i jij al klaar met epileren?" zij heeft mooie wenkbrauwen, hoef ik haast niets aan te doen", bof jij even, ik ben nog wel een halfuurtje bezig", wil wimpers gaan verven. Of moest dat vóór het epileren. Nou vat maakt het uit- Maar hoe moest het ook alweer". Dit laatste t op het model naast mij en een licht gekreun komt er dan uit die richting. "Waar ben ik aan begonnen" lijkt zij te zeggen haalt me daarmee de woorden uit de mond die ik niet open doen. Maar zij stemt toch goedmoeidg in de verfpartij toe. ieke, vertel nóu even, hoe moest het ook al weer. Gewoon een idder erop?" De hoor niet eens meer gekreun, alleen een verbij- rde stilte. Maar het uiteindelijk resultaat was prima, de specialis- n-spé bleek een snelle leerling, troost heb je wel. Als je zo om je heen al die opmerkingen rt weet je dat je niet de enige bent aan wie het een en ander hkeert. ngzaam maar zeker begin ik het steeds leuker te vinden. Zo lm je te weten, dat in deze tijd van dreigende voedseltekorten mensen zijn, die hun eigen mondvoorraad bij zich dragen. "Een stekorrel", hoor ik tenminste ergens triomfantelijk roepen, deren hebben het minder goed getroffen. De blijken een huis meeëters te hebben. En dan de grote verrassing. Ik heb altijd ht, dat masseren gelijk stond aan kneden, knijpen en pijnlij- Maar nee hoor, gezichtsmassage is prettig. Zachtjes wordt de geaaid, gewreven en beklopt Je wordt er helemaal soezerig en staat op het punt om in slaap te vallen als je plotsklaps "Wat nu? Voorhoofd oprollen?" Ik schiet meteen klaarwak- overeind. Voorhoofd oprollen. Staat dat gelijk aan scalperen? waar bemoei ik me mee. De stem van de lerares is er direct „Pas op, geen huid meenemen". Gerustgesteld laat ik me weer i knijp mijn ogen maar weer dicht om het laatste restje ssage te ondergaan en me voor te bereiden op het masker. ïaf een afstandje wordt ik bestudeerd. „Ik vraag me af wat masker ik haar zal geven". „Een lachend", stel ik hoopvol Maar geen inspraak hier. Er wordt wat overleg gepleegd en indelijk wordt het iets met een moeilijke naam van Dr. v.d. g voor een normale huid. Jawel, er is toch wel iets normaal mij. Je mag niet lachen, wordt me op het hart gedrukt. Maar mand heeft iets gezegd over niezen. Mijn masker was dus flelijk gebarsten. •dan eindelijk het opmaken. Rouge ja, rouge nee. „Nee", zeg ant na drie uur onder warme lampen en tussen wollen dekens ik me als Hollands welvaren. Rouge zou me er alleen maar uitzien als een omgekeerde paddestoel. Wit met rode stippen. ook daarmee had ik niets te maken. Wel rouge, liggen blijven. ik klaar was durfde ik niet In de spiegel te kijken. Ik glipte 'mijn jas en sloop naar buiten. Maar opeens stond ik stil. Met dankbare grijns keek ik naar boven. Blijkbaar was er toch ►klein wondertje gebeurd. Alle vogeltjes floten mij na. LONNEKE VAN KOOT Het moet een feest zijn op Paasochtend te kunnen opstaan in deze prachtige nachtjapon, die is afgewerkt met een portkleurige kantgarnering. Ook de sprei is van kant en het bed is vervaardigd van het moderne rotan. Dit is de nieuwste creatie van mode-ontwerper John Bates. Het is een geweldig goede combinatie van horizontale, verticale en schuine strepen, die verwerkt zijn in deze jurk, die de naam ..Epsom" meekreeg. nilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIItllllllllllllllllllllllllllllllU Ouderwetse mensen zeiden: „Als de bloemetjes weer bloeien dan wordt het Pasen". Wij maken de caravan start klaar en hopen er ergens mee in de wei te kunnen gaan staan. Er zijn ook mensen die het paasfeest nog thuis vieren. Kin deren van nu en honderd jaar geleden vinden het dan verruk kelijk om eieren te zoeken op verborgen plaatsen en ze in een mandje te verzamelen. Elk ei is een trofee. Paastafel met ge kleurde eieren doet het ook nog altijd, ze horen er nu eenmaal bij als symbool van het nieuwe begin. Pasen is het feest van de opstanding. Er zit iets geheim zinnigs in die eierkleurderij. Moeder sluit zich op in de keu ken als een alchemist. Niemand mag binnen komen; ze from melt met zakjes, kwastjes en zilverpapier. Ook de gesloten keukendeur boort er bij. De kinderen weten: er staat iets te gebeuren. In Twente is eieren kleuren een gebruik volgens bepaald prdce- dé, dat moeders alleen aan hun dochters vertellen. Hoe die me neer, die het geheim verraadde op een lezing over Twentse volksgebruiken er achter geko men is, blijft een raadsel. Maar hij praatte zijn mond voorbij en vertelde het. Wij hebben ons erop geworpen, het schandaal is er en nu gooien we het dan maar in de openbaarheid. Mis schien wel goed, want nu kun nen onze paastafels binnen de kortste keren worden versierd met juweeltjes van oude volks kunst. Welnu, pak de leuning. Witte eieren kunnen prachtig gekleurd worden door ze te wik kelen in kleine bloempjes, va rentakjes of jong blad. Vlei eens een paar paar primula's, in het wild groeiende viooltjes of klei ne bloemblaadjes om het pro- dukt van de kip. Vouw daar omheen uienschillen. Klaar bent u nog niet. Het geheel wordt als een mummi in een reep katoen verstopt (b.v. een oud laken in repen scheuren ter bredte van verbandgaas en wie geen oud laken heeft kan gewoon ver bandgaas bij de drogist kopen). Dit verband om het nu ziekelijk uitziende ei wordt met naaiga ren omwonden zodat alle lagen stevig op elkaar zitten. Gas aan steken, eieren in een pan stop pen en een kwartier l^ten ko- Nu komt er weer een geheim, dat alleen maar fluisterend mag worden doorverteld. De inge pakte eieren kunnen in groente zelf worden gekookt, ze krijgen er wonderlijke kleuren van. De groenten kunnen normaal ge nuttigd worden (niet het nat van gekookte narcissen, crocussen of andere bolgewassen gebrui ken; die bloemen zijn giftig). Als het alleen om het nat gaat, kan alle groentenat gebruikt wor den. In spinazie gekookt worden de eieren verlokkelijk goudgeel met groen en bruin erdoor als het ei met bloemen en uienschil len is bekleed. Zonder deze schillen: teer lichtbruin met lichtgroen en wit Gesmoord in rode kool met een scheutje azijn erin, wordt het ingemoffelde ei goudgeel oker, roodbruin en soms blauwgroen. De verrassingen zijn niet van de lucht. Zonder uieschillen in de kool gestopt doet het ei mee aan Al ver voor het Christendom waren eieren het zinne beeld voor vruchtbaarheid en begin van het leven. Hier: uitgeblazen eieren aan een berketak. de mode van ongenuanceerde tinten: grijsachtig blauwgroen en violet. Met uitsluitend groen tenat als verfstof zit u ook dicht bij de modetinten: de eierscha len worden pastelkleurig. Het blijft spannend om te kijken wat er uit de bus (in dit geval 'uit de groente' of het 'groente- nat') komt. Soms zie je duidelijk de bloemkelkjes op de eier schaal. Het hangt er vanaf hoe u die op het ei heeft gelegd. Met het hartje plat en de blaadjesge- spreid vindt men ze vaak als een delicate pentekening op de eierschaal terug. Na een kwar tier koken de eieren uitpakken en even laten drogen om de kleuren wat meer te laten in trekken. Daarna opwrijven met olie of boter, zodat ze gaan glim- Waarschijnlijk kent u het grapje van de uitgeblazen eieren? Deze gewoonte uit Duitsland en ver scheidene Oost-Europese lande- n: met Pasen enkele broze ber ketwijgen plukken en in een vaas zetten. Ze brengen het voorjaar binnen handbereik. Aan deze takken hangen uitge blazen, fraai versierde eieren (b.v. met ecoline beschilderde schalen). Wilt u meer knusheid inde ka mer met Pasen en goede versie ringen voor uw paastafel maak dan (in plaats van de steeds meer in zang komende schalen van aardewerk in de vorm van een kip of een eend) een vogel tje versierd met lappen, kralen en pailetten als houder voor de eiren. Koop daarvoor het boek je: "Feestversieringen het jaar rond van Vic Sjouwerman en Hetty Paerl. Daarin staan ver scheidene tips voor elk feest in het jaar. Van nieuwjaarskaarten tot glasplaat met silhouetten voor de kerst (Cantecleer b.v., De Bilt 9,90) Tiny Francis PAASMENU Om nJet te moeilijk te doen met de paaseterlj en toch iets feestelijks op tafel te zetten hebben wij het volgende recept voor u. Het Is berekend op vier personen. Maar denk aan het eerste gebod voor keukenprinsessen: lees het recept goed door, zet alle benodigdheden binnen handbereik, en verricht alle voorbereiden de werkzaamheden alvorens werkelijk aan de slag te gaan. Op die manier kan er niets verkeerd gaan. De eierbloemen kunt u tegelijk met het „zalmgebak" in de oven zetten en beide gerechten tevoren klaarmaken Edel van smaak gaan ze de koelkast in. Allereerst maakt u Zwiters piedeeg: 450 gram zelfrijzend bakmeel, 225 gram boter, zout, 1 dl water en een ei. Voor niet regelmatige baksters een kleine aanwijzing bakmeel zeven, ijskoude boter met twee messen in hele kleine klontjes door het meel snijden. Water en losgeklopt ei door het mengsel roeren. Tafel bestooien met de rest van het zelfrijzend meel en het deeg erop uitrollen, vouw het in drieën, keer het een kwart slag om en rol het opnieuw uit Herhaal deze procedure nog tweemaal. Eierbloemen Rol 1/4 van het piedeeg (zie boven) tot een lap van 50x 50 uit en bekleed daarmee vier aardewerk bakjes (ter grootte van kopjes) of soufflepotjes, in ieder geval rechte vormpjes zodat er vier punten uitsteken. Klop drie eieren met zes eetlepels melk, snufje peper en zout, geknipte krulpeterselie en een eetlepel kappertjes. Verdeel dit heerlijks over de vier vormpjes, schuif die in een hete oven (225 c.) en laat het ei in ca 20 minuten in de hitte stollen. Denk nu aan de zalmtaart. Deze is ook tevoren gecomponeerd en wel zo: van het overgebleven deeg iets meer dan de helft gebruiken om er een natgemaakte springvorm (ca 24 cm middellijn) mee te bekleden. Laat de inhoud van twee blikjes rode zalm uitlekken, maar bewaar het vocht Neem twee sneden oud brood zonder kost in dit vocht, eventueel aangemaakt met wat melk. Nodig uzelf uit 1/4 ui, een teentje knoflook, wat peterselie en bieslook fijn te snipperen en zoek goed de graatjes uit de zalm. Meng het gekuiste visvlees door het broodmengsel en schep het in de met deeg beklede springvorm. Snijd netjes uit de rest van het deeg een „taartdeksel" cn plak die met wat water vast aan de zijkanten. Maak hier en daar een opening in dit deksel, zodat de waterdamp eruit kan. Ga op de versiertoer door de bovenkant van de taart met wat gespaarde stukjes deeg op te luisteren en bestrijk haar met wat losgeklopt ei. Plaats de taart (dus met de „eierbloemen) in het midden van de hete oven en bak hem in ca 30 minuten goudbruin (de eieren hebt u er al dan 10 minuten tevoren uitgehaald). De taart kan warm of koud worden geserveerd, de eieren niet Irish Coffee is een goed besluit van deze maaltijd. imetica in Nederland", ge- door Lucas Rynders andere (met die andere wor- l bedoeld Jaap Jansen, Koen «n, en Hans Nootenboom), m zeer nuttig boekje, dat aantal noodzakelijke pun- op i's zet Het belangrijkst alles is de conclusie: het rheidstoezicht op de samen- Hing en bereiding van cosme- is in Nederland volstrekt joldoende. Er worden een ftal suggesties gegeven om verbetering te brengen, de opleiding tot schoon- üaliste moet op de hei- Men kan alleen maar wen- t dat die wenken zullen wor- opgevolgd. Natuurlijk rich- de auteurs zich niet alleen de overheid, doch wel dege- ook tot de gewone cosmeti- irbruiker (-ster). Tegenwoor- :aat het inderdaad om beide geslachten, de heren met hun aftershaves, deodorants en man nelijke toiletwaters tellen volop mee. Alternatieven geven de schrijvers echter niet, op een paar na, die zo typisch manne lijk zijn, dat ze de lezeres bree duit doen grijnzen. Daarom zul len we de noodzakelijke wenken hier zelf maar tussen vlechten. Aan het overzicht van stoffen, die irriterend werken, allergie opwekken of ronduit giftig zijn, ontleent de leek niet zo heel veel. We weten immers niet wel ke stoffen in een preparaat zit ten. Dat zou veranderen, wan neer, overeenkomstig de sugge stie van de schrijvers, de fabri kanten verplicht worden de aan wezigheid van dergelijke stoffen op de verpakking te vermelden. Als we dan merken, dat we voor een bepaalde stof overgevoelig zijn, kunnen we voortaan zor gen die stof te mijden. Momen teel is het veranderen van merk min of meer een sprong in het duister. De natuurlijke grond stoffen, die omwille van de re clame door vele fabrikanten zo met voorliefde in hun produk- ten worden verwerkt, worden toegepast in concentraties van minder dan 1 procent. En dat is eigenlijk nog gelukkig ook, want ze geven een grotere kans op allergie dan chemische stof fen, en ze brengen vaak bacte- Men kijkt wel even vreemd op, wanneer men gelezen heeft, dat allerlei schadelijke stoffen door de huid naar binnen komen, maar dat voelen van de huid met behulp van stoffen in" crè mes volslagen nonsens is. De verklaring is eenvoudig: alles wat via de huid binnen dringt, wordt onmiddellijk door de bloedstroom naar elders ver voerd. Alle verhaaltjes over wat deze of gene gloednieuwe en super-geperfectioneerde crème voor de huid kan doen. zijn dan ook doodgewoon kletskoek. Niettemin blijft het wenselijk het velletje te verzorgen. We kunnen haar op z'n minst met wat crème soepel houden. Maar dat mag gerust de goedkoopste zijn, die we krijgen kunnen. Heel wat peperdure potten zijn geprijsd met psychologische bij bedoelingen: als het maar duur is, zal de cliënte denken, dat het enorm goed werkt, en uit pure suggestie zal ze menen verbete- De spraybus is de duurste ver- pakkingsvorm die er bestaat; we weten sedert kort, dat hij rüineus is voor het milieu en hij kan zonder meer dodelijk zijn voor astma-patiënten. Bent u astmatisch of hebt u af en toe ademhalingsklachten, blijf dan volstrekt van de spuitbus af! Het ding is trouwens nogal over bodig, de meeste spuitartikelen kunnen we voor heel wat min der geld zo uit een tube knijpen. Voor het deodorant is de spuit bus de prettigste vorm, maar dit zouden op die manier steeds met nare luchtjes en uitgebeten kieren rondlopen). Voor diege nen, voor wie het deodorant een uitkomst is, moeten weten dat de duurste geen haar beter is dan de goedkoopste. Intiem-sprays schijnen helemaal .Cosmetica in Nederland" artikel kan bij de schrijvers geen genade vinden. Veel was sen en veel kleren wassen is voldoende, menen zij, ten on rechte. Dat gaat alleen op voor mensen met geringe transpira tie. De overvloedig transpireer- ders (dikkerds, nerveuze men sen, heel wat jonge meisjes een uitvinding des duivels te zijn. De oorzaak daarvan is, dat de slijmvliezen (en de oogleden) het kwetsbaarste en snelst geïr riteerde deel van onze huid vor men. Via een gesprayde vrouw kan zelfs een man een irritatie oplopen. Hier geldt: was zoveel mogelijk en gebruik de spray alleen als het niet anders kan. Bij een schijnbaar zo vriende lijk artikel als reinigingsmelk schuilt een stevige adder onder het gras. Feitelijk is het niets anders dan een emulsie van synthetische zeep. De vrouw die een beetje lait als verzachtend middel op haar gezicht smeert, bewijst haar huid dus wel een heel slechte dienst. Jammer, dat de auteurs niet over reiniging scrème spreken; het is ten eer ste een zachter en efficiënter middel en ten tweede komt men niet in de verleiding om het als huidcrème te gebruiken, want het is en blijft een moddervette boel. Met haarverf, after shave en alle geparfumeerde artikelen is het oppassen geblazen, ze kun nen makkelijk aanleiding geven tot alergie. Haargroei-prepara- ten, die werkelijk het beoogde effekt teweegbrengen, bestaan niet. Wat moeten we nu met al die reclame voor schoonheids middelen? Niets van aantrek ken. Het gezicht van dat knappe fotomodel krijgen we nooit, we zullen het tot het eind van onze dagen met ons eigen facie moe ten doen,we kunnen dat alleen zo goed mogelijk presenteren. Op zijn best kunnen we er goed uitzien voor onze leeftijd of onze leeftijd niet tonen. Dat heeft inderdaad te maken met een zorgvuldige en zeer konsekwen- te huidverzorging, maar het be rust vooral op een gezonde le venswijze. Vanaf mórgen is dit boekje (uit gegeven door Uitgeverij Van Gennep te Amsterdam) in her druk weer in de boekhandel te verkrijgen tegen de prijs van 9.50. JEANETTE TE ENGS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1975 | | pagina 9