SPINOLA'S POGING MISLUKT Diocesane Pastorale Raad gaat bouwen aan de basis Duizenden jongeren met Pasen naar Taizé KORTE METTEN 97 WOENSDAG 12 MAART 1975 EEIDSE COURANT Onze speciale verslaggewr Anton Theunissen is dezer dagen terugge keerd ujt Portugal, waar hij een inzicht heeft proberen te krijgen in de noodgedwongen snelle, maar moeizame weg naar de democratie na veertig jaar dictatuur en terreur. Vanuit deze actuele er\'aring geeft hij hiernaast zijn indrukken over de mislukte staatsgreep van gisteren. Op de laatste dag van mijn verblijf in Portugal, nog geen week geleden, belde een hoge ambtenaar van het ministerie van economische zaken me op met het verzoek zijn naam niet te gebruiken in een Interview, dat ik enkele dagen tevoren met hem had. "De situatie is rijp voor een staatsgreep. Stakingen; bedrijfsbezettin gen, onrust aan universiteiten, inflatie. De voorwaarden zijn er. "And I have got kids, you know" - en ik heb kinderen, weet De jonge aspirant-luitenant, Teixeira, woordvoerder van de beweging van de strijdkrachten (MFA), keek me in het Pala- cio do Couvo do Mora, de zetel van de vijfde divisie, ongeloofwaardig aan, toen ik hem de mogelijkheid van een staatsgreep suggereerde. "Een coup? Niet zolang wij er zijn". Geïrriteerd voegde hij er na een vraag in tiie richting aan toe: "Natuurlijk zijn er in onze beweging verschillen van opvatting en inzicht, maar we zijn demo- kratisch en de meerderheid beslist". Als je wat meer inzicht trachtte te verkrij gen in wat de minderheid in de strijd krachten dacht, kreeg je te horen dat de besprekingen uiterst geheim zijn, hetgeen stilzwijgend wees op de verdeeldheid bin nen de MFA, die men angstvallig trachtte te camoufleren. Die verdeeldheid is niet van vandaag of gisteren. Zij is er eigenlijk geweest sinds het moment van de staatsgreep op 25 april 1974 en zij kwamen naar buiten tijdens de' crises die de nog wankele demokratie in Portugal begeleidden. In juni vorig jaar probeerde de voorlopige president Spinola een institutionele machtsgreep. De poging van zijn eerste minister Palma Carlos om via wetswijzi gingen een presidentieel regiem te vestigen mislukte, dank zij de radicale militairen in de MFA en de weigering van de commu nisten (PCP) en socialisten (PSP). Op 28 september 1974 moest Spinola op stappen. Zijn poging om met behulp van de maiora silenciosa, de zwijgende meer derheid een soort gaullistische droom te verwezenlijken, zoals neergeschreven in zijn boek "Portugal en de toekomst", ging de mist in. MFA en links (arbeiders) voor kwamen de demonstraties van Spinola's aanhangers sindsdien doet de term spi- nolisten opgeld en de helft van de revolutie trad af. De derde crjsis, de ernstigste, die nog steeds doorwerkt en de breuk tussen com munisten en socialisten wellicht onherstel baar heeft gemaakt, kwam voort uit de discussies rond de befaamde vakbondswet. Socialisten en volksdemokraten (PPD), met de communisten partners in de voorlopige regering, probeerden met alle macht de door de communisten nagestreefde een heidsvakcentrale tegen te houden. Maan den en maanden werd binnenskamers strijd geleverd over de vraag of er één vakbond moest komen, of dat er vrijheid van vakvereniging zou bestaan in de door de MFA voorstane pluralistische demokra tie. De MFA nam op 13 januari een beslissing ten gunste van de eenheidsvakcentrale, al werden de ergste communistische tanden eruit getrokken (binnen een jaar wordt de wet herzien, zo is beloofd). Socialisten en PPD-aanhangers riepen echter: zie je wel, zo gaan communisten te werk als zij de macht niet via de stembus kunnen krijgen. Met hun vriendjes in de MFA proberen zij de belangrijke sectoren van de maatschap pij te controleren om straks buiten de regering toch de werkelijke macht te kun nen uitoefenen. Dat odium zijn de communisten niet meer kwijtgeraakt en er begon een anti-commu nistische hetze, die tot op de dag van vandaag voortduurt In die dagen viel ook voor het eerst het woord burgeroorlog. De verdeeldheid binnen de MFA kwam bij de stemming over de vakbondskwestie op nieuw aan het licht in het belangrijkste comité was de uitslag 98. Nog scherper bleek zij over de rol die de MFA zou moeten vervullen na de verkiezingen van 12 april en na de parlementsverkiezingen, gepland in de herfst. Ofschoon er over deze kwestie weinig naar buiten komt, is wel duidelijk, dat de groep, onder leiding van de spinolisten zo snel mogelijk terug naar de kazernes wil en de macht aan de politieke partijen wil laten. De andere groep, nog in de meerderheid, wil een radicalere rol van het leger in de politiek. Zij wil niet alleen de waakhond van de demokratie blijven zoals de spinolisten ook wel willen maar vooral een stempel blijven drukken op de toekomstige politiek van Portugal. Die moet op zijn minst in houden: uitvoering van het economische nood plan. waarvan de staatscontrole op indus triële sleutelsectoren en inkrimping van het grootgrondbezit de voornaamste ken merken zijn; benoemingsrecht op economische zaken en defensie en; invloed op de voordrachtslijst voor de presidentsverkiezingen, teneinde Spinola buiten de deur te houden. Over deze koers voert de MFA al weken overleg met de grote politieke partijen en wat er over uitgelekt is, is dat de onder handelingen "moeizaam" verlopen. In deze onduidelijke, onzekere en delikate situatie hebben de spinolisten een poging gedaan de macht aan zich te trekken. Volgens de laatste berichten is zij de derde dus op niets uitgelopen. Valt er iets zinnigs te zeggen over de toekomst? Als men steun zoekt in het verleden zijn een paar opmerkingen rele vant. De herhaalde crises zijn onder ver schillende omstandigheden en op verschil lende tijdstippen zware terugslagen voor de demokratie genoemd. Opmerkelijk is, dat Portugal zich in de afgelopen elf maan den wonderwel hersteld heeft van de span ningen. Weken van spanning werden ge volgd door weken van wat Portugezen noemen "decompressa", politieke ontspan ning. Wellicht wordt de vaardigheid van de MFA om het land op het spoor naar de demokratie te houden, onderschat, het is waar: werkloosheid, inflatie en misdaad zijn toegenomen en het dekolonisatie-pro- ces verzwaart Portugals problemen. Het is ook waar, dat de militairen niet altijd weten wat ze moeten doen. Dat kan men hun nauwelijks kwalijk nemen, want in een land, waarin in korte tijd zoveel dingen tegelijk gedaan moeten worden, zijn fouten niet te vermijden. Wie enige tijd in Portugal heeft rondgeke ken, ontkomt niet aan de indruk dat het land te grote haast heeft, zonder te ervaren of te willen zien, dat de nieuwe situatie die is ontstaan niet scherp is afgesneden van de situatie die is ontstaan niet scherp is afgesneden van de situatie waaruit zij is voortgekomen, maar ook niet eenvoudig een voortzetting ervan is. Met andere woor den: de nieuwe situatie heeft wortels in de oude, zoals gisteren is gebleken. ANTON THEUNISSEN Het vliegveld van Lissabon was het doelwit van vliegtuigen en parachutisten. Burgers proberen bij de kazerne in de buurt van het vliegveld informatie te krijgen over het verloop van de aanval. Na de gebeurtenissen gisteren, bestormden linkse betogers 's avonds het gebouw van de Christen-Democratische Partij in Lissabon. Zij vernielden het meubilair en staken documenten in brand. „Ongedwongen, maar niet on gebonden" - om de woorden van voorzitter J. J. Veel te gebruiken - gaat de Diocesane Pastorale Raad Rotterdam zich in de komende maanden bezighouden met een aantal onderwerpen, die geplaatst zullen worden in het perspec tief van een allesomvattend hoofdonderwerp, namelijk de opbouw van de (plaatselijke) gelovige gemeenschap. Dit was uiteindelijk het resul taat van een langdurige be spreking, die de D.P.R. tijdens zijn maandelijkse bijeenkomst in Delft wijdde aan de vraag hoe het besprokene op de on langs gehouden bezinningsdag nu in de praktijk vorm diende te krijgen.. Het bestuur had de leden tevo ren al een voorstel in die rich ting gedaan. Het had daarin enkele deelaspecten ter bestu dering genoemd: kadervor ming en toerusting, geloofs- vorming en katechese, kerk en samenleving en communicatie, ter vergadering door de leden nog voorlopig aangevuld met jongeren, liturgie en gebed en Het bestuur dacht zich werk groepen rond deze deelaspec ten. Elke werkgroep zou een onderwerp kunnen uitdiepen, kunnen kijken hoe groepen aan de basis ermee bezig zijn en aldus bouwstenen kunnen verzamelen voor de plenaire vergadering van de raad. Het bestuur meende dat aldus de raad een platform kon zijn voor de plaatselijke gemeen schappen en dat deze werkwij ze het contact met het grond vlak zou bevorderen. Dit grondvlak zou kunnen worden geholpen met wat aan ideeën, werkwijzen, suggesties en ge lovig inzicht naar voren zou komen. Het voorstel werd als geheel gunstig ontvangen door de raad, die overigens wel lang bleef morrelen aan de prakti sche vormgeving. In de keus tussen vrije werkgroepen per deelaspect en behandeling in de vaste secties van de raad (Delft, Den Haag, Leiden en Rotterdam), koos men voor het laatste, zij het dat het ieder vrijstaat over te stappen naar een sectie, die een onderwerp behandelt, waarvoor men spe ciale belangstelling heeft. Iede re sectie staat het vrij om des kundigen aan te trekken, zoals de diocesane hoofden van dienst. Een punt in de discussies was ook de vraag wat het pasto raal beleidsplan in de toe komst zou gaan brengen. Aan dit plan, dat richtlijnen gaat inhouden voor het beleid in het bisdom Rotterdam, wordt gestaag gewerkt. Besprekin gen over het concept zijn voor den op 27 mei (dekensverga- lering), op 9 juni (hoofden van dienst van het bisdom) en op 12 juni (dagelijks bestuur van de D.P.R.). Deze besprekingen zullen dan voorlopig worden afgerond met een doorwrocht beraad over het concept door het Diocesaan Bestuurscollege (bisschop, vicarissen, eco noom) op 16, 17 en 18 septem ber Het punt, waarbij de leden van de D.P.R. tijdens hun be spreking van de werkwijze in de komende maanden draal den was de vraag of de te bespreken deelaspecten ook al niet in dat pastoraal beleids plan aan de orde zouden ko men. Had het uitdiepen van de onderwerpen dan wel zin? Men werd gerustgesteld door de voorzitter van de „commis sie pastoraal beleidsplan", vi caris dr. W. van Paassen, die stelde, dat veel trefwoorden ook in het beleidsplan voor kwamen. Hij achtte het juist goed, dat de raad de genoem de onderwerpen zou aanpak ken, want „dan werkt het be leidsplan al. Het zou gaan zwe ven als u hiermee niet gaat beginnen". Uiteindelijk werd besloten, dat de sectie Delft zich in principe, zou gaan bezighouden met „kadervorming en toerusting". Den Haag met ..kerk en sa menleving", Leiden met „ge- loofsvorming en katechese" en Rotterdam met „liturgie en ge bed". In de komende vergade ring zal elke sectie dan haar planning geven ter informatie, dan verder haar onderwerp uitdiepen en de resultaten te zijner tijd in de plenaire ver gadering brengen. Aan het begin van de bijeen komst was ook aandacht be steed aan het vertrek per 1 juli van vicaris dr. C. Braun naar de K.R.O. „Zijn vertrek stemt ons niet vrolijk", zei vicaris drs. W. v. d. Ende. „Het is heel duidelijk een verlies. Het dio cesaan bestuurscollege heeft zwaar nagedacht over de uit nodiging van de K.R.O. en daarbij ernstig overwogen, dat de K.R.O. bijzonder belangrij ke dingen doet en recht heeft op een van de beste priesters, die er in ons land te vinden zijn. We weten nog niet hoe het verder zal gaan, maar we hopen een bekwame en ver- trouwvolle opvolger te vin- Van Goede Vrijdag tot Paas maandag vindt bij de oekume- nische kloostergemeenschap van Taizé in Frankrijk een grote internationale Jongeren bijeenkomst plaats in het ka der van het „jongerenconci- lie". Er worden duizenden deelnemers verwacht uit de gehele wereld, aldus deelt de kloostergemeenschap mee. Vorig jaar augustus werd het concilie, na vier jaar voorbe reiding, geopend met een drie daagse samenkomst, waaraan 35 000 jongeren uit honderd twintig landen deelnamen. Bij na negenduizend van hen kwa men uit Nederland. Daarna zijn er regionale bijeenkom sten belegd in de beide Ameri- ka's, onder meer in een Mexi caanse krottenwijk. In mei zijn er ontmoetingen met de negers van Alabama. Het concilie-thema „strijd en bezinning" legt tegelijkertijd de nadruk op het engagement, vooral voor de armen en de onderdrukten in de derde we reld, en op gebed en contem platie. Eind maart zal het concilie vooral nader ingaan op de „brief aan het volk van God", die vorig jaar in Taizé werd opgesteld. Na I een kritische analyse van de situatie in de wereld, „die voor de meeste mensen onbewoonbaar is", spreekt de brief over de posi tieve en negatieve rol van de kerken. Sommige kerken zijn een bevrijdende kracht en daardoor een uitstraling van Gods Heerlijkheid, terwijl een ander deel van het volk van God - aldus de brief - een verbond sluit met de bestaan de ongelijkheid en daardoor ongeloofwaardig wordt Over de bedoeling van het „concilie" zei het voorberei dingsteam vorig jaar in 'taizé: „De jongeren willen vormen van evangelisch leven terug vinden en zo mogelijk ook van gemeenschapsleven. Van daar uit willen we de kerk opnieuw ontdekken". Over vijf Jaar zullen in de gereformeerde kerken van Ne derland niet alle kandidaten, die zich beroepbaar stellen nog een predikantsplaats kun nen krijgen. Volgens bereke ningen zal er in januari 1980 een overschot van eenentwin tig kandidaten zijn en in 1982 zelfs van vijfentachtig. Er zijn twee oorzaken: enerzijds is er jaarlijks een afname van ge middeld veertien predikants plaatsen, in de meeste geval len om financiële redenen. Anderzijds vertoont het aan tal kandidaten dat afstudeert een stijging ten opzichte van .de vorige jaren. de eerste plaats gekomen op de lijst van meest vertaalde boeken. Zij hebben daarmee de bijbel naar de tweede plaats verdrongen. Daarna volgen werken van Tolstoi, de gebroeders Grimm, Shakes peare en Freud. Het Vatlcaan heeft officieel de titel van „pauselijk hofle verancier" afgeschaft met in gang van mei 1975. De maat regel moet worden gezien als een van de vele, die de laatste jaren door paus Paulus zijn genomen om de pauselijke huishouding te vereenvoudi gen en te ontdoen van tradi ties, die nog dateren uit de tijd, dat de paus wereldlijke macht uitoefende. Een Vaticaanse commissie on derzoekt momenteel een gra tieverzoek aan de paus, dat drie Vaticaanse telefoontech nici hebben ingediend. Zij zijn veroordeeld wegens diefstal uit de privé-vertrekken van de paus, toen deze in Castelgon- dolfo was. De technici wijzen erop, dat zij en hun gezinnen bijzonder onder de situatie te lijden hebben. Het proces kreeg zoveel publiciteit, dat zij nergens meer aan de slag kun- liet Mill-flillcollege in Roo sendaal heeft een cursus inge steld voor leken, die geduren de enkele jaren in een ontwik kelingsland willen werken. De cursus wordt al door vijf mensen gevolgd. Voorwaarde tot deelname Is, dat men bij aanvang van de cursus al een bestemming heeft. De cursus staat open voor alle leken, die met missionarissen van welke orde of congregatie ook, wil len samenwerken. De Grieks-Orthodoxe kerk heeft een regeringsvoorstel om de Grieken te laten kiezen tus sen een burgerlijk en een ker kelijk huwelijk van de hand gewezen, alsook om de moge lijkheid tot echtscheiding te verruimen. In Griekenland kan alleen de kerk trouwen en scheiden. Grieken die niet in de orthodoxe kerk willen trou wen moeten hun huwelijk in het buitenland laten registre- Tijdens de aanval op het vliegveld verzamelden militairen loopgraaf. burgers zich bij dekazerne bi) Lissabon. Hier een groepje van hen in oen gedeeltelijke

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1975 | | pagina 11