Burgemeester Vermeulen blijft na 1 juli Katwijker
cm
ir,i
s u
De haring zal
trawlervisserij
dit jaar
moeten redden
h
Rijnsburgse
IJsclub
wacht met
smart op
eenvoudige
ijsbaan
Noordwijk gaat
Bloemencorso
enthousiast
binnenhalen
COMPLETE
AARHOF
STEMT
MIDDENSTAND
ALPHEN
TEVREDEN
Burgemeester A. G. Vermeulen op de boulevard, het Katwijkse „bolwerk": „We
kennen hier geen achterlijk conservatisme, maar traditie met een eigen waarde.."
Katwijk Als burgemeester A. G. Ver
meulen op 1 juli a.s. voor het laatst de
deur van zijn werkkamer in het gemeen
tehuis achter zich heeft dichtgetrokken,
zal hij niet de visserij de visserij laten.
De pensionering dwingt hem als gewoon
toeschouwer de Katwijkse zaken te be
kijken. „Dat is het enige verschil", bena
drukt burgemeester Vermeulen, „want
ik heb me aan deze gemeente verslin
gerd". Deze „gevoelstoestand" begon
eind 1967. Daarvóór had de heer Ver
meulen bijna 15 jaar de gemeente Her
wijnen en Vuren onder zijn ambtelijk
toezicht gehad.Je trapt me op m'n hart,
als je vraagt waar dat ligt", zegt Kat-
wijks aflopende burgemeester bij voor
baat. Wel, het blijkt tegen Gorcum aan
te liggen, in de Betuwe.
„Ik ben zelf een geboren Betuwnaar en
het was mijn vergissing, dat ik altijd in
de Betuwe werkzaam dacht te zullen zijn.
Mijn contacten met m'n gemeentenaren
verliepen altijd in het dialect Mijn vrouw
en ik hadden allebei nogal wat functies
op provinciaal en streekniveau. We kon
den er moeilijk afstand van doen. Maar
het was een streek die zich niet verder
mocht „ontwikkelen". Daarom hebben
we tenslotte gekozen voor het „nog wat
te doen". Als we de Waal zagen zeiden
we al tegen elkaar; „Laat die veelbelo
vende toekomst maar opvliegen; we blij
ven hier". Maar nu is de zaak heel anders
geworden. We vonden in Katwijk de sfeer
net zo prettig als we in de Betuwe gevon
den hebben. We hadden, bij nader inzien
(ik heb al eens een sollicitatie afgewezen)
beter een jaar of tien eerder daar kunnen
weggaan".
Burgemeester Vermeulen heeft intussen
ervaren, dat je als drager van dit ambt
een beetje op de tocht staat. „Je bent
afhankelijk van de bereidheid der bevol
king die je moet accepteren. Teleurstel
lingen heeft iedereen weieens. Maar voor
mijn gevoel is er geen mooier ambt dan
dat van burgemeester, als je je tenminste
onafhankelijk van fracties kunt bewegen.
Een gekozen burgemeester acht ik on
denkbaar, die is een satelliet van fracties,
zonder een eigen stem. Een benoemde
burgemeester kan nuttig zijn voor de
democratie. „Boven de partijen", acht ik
een juiste frase".
Daar is op het ogenblik het „dansen op
zondag" in Katwijk. De raad is er goed
deels tegen, maar het zal er wel van
komen. „Persoonlijk is het voor mij geen
probleem, maar zowel economisch als uit
godsdienstige overwegingen is hier be
hoefte aan een rustige badplaats, zonder
herrie en tingeltangels. Een aantal brie
ven van collega's uit Nederland en Duits
land leren mij: hou het zo fijn daar, bij
jou in Katwijk. Daar heb ik begrip voor.
Temeer daar het overgrote deel van de
bevolking dat zondagse dansen ook niet
op prijs stelt. Elke plaats heeft zijn eigen
aantrekking. Dat moet je niet uitleggen
als „achterlijk conservatisme".
„Ergens" voelt eerste burger Vermeulen
zich dan de dienaar van de bevolking.
„Ik ben geen handelsreiziger om bij de
minister voor de deur te liggen om iets
gedaan te krijgen, ook al is een burge
meester geen ornament en meer een ma
nager geworden'. Het mag niet zo zijn. dat
Prins Bernhard het woord „olie" niet in
de mond mag nemen, als hij in Mexico
is. De raad maakt het uit, basta, daar
heb ik geen moeilijkheden mee. Als ik
de macht had, de beslissingen van de
raad te-negeren, kreeg je een dictatuur,
schadelijk voor de democratie. In Kat
wijk zijn nog veel mensen die vertrouwen
hebben in de burgemeester. Niet omdat
die zo'n fidele vent is, maar omdat hij
de plicht heeft z'n uiterste best te doen
om fatsoenlijk te zijn. En benoemd door
de Koningin. Iedereen kan bij mij te
recht Ik ben geen exponent van de sterk
ste groepering. Zó zou ik niet kunnen
functioneren".
Als burgemeester Vermeulen straks zijn
ambt heeft teruggegeven, blijft hij Kat
wijker. „Ik ben een huis aan het bouwen,
150 meter van het raadhuis. We hebben
het hier reusachtig goed, we kregen in
Katwijk zoveel vrienden. Waarom zouden
wij weggaan? Bovendien ligt Katwijk zo
gunstig ten opzichte van alles. Ik weet
nog niet wat ik ga doen als gepensioneer
de. Ik ben nog nooit gepensioneerd ge
weest De zit ook niet te verlangen naar
de eindstreep, maar 65 is 65 en over een
paar maanden is het zover".
Op 6 maart gaat de Katwijkse gemeente
raad een profiel schetsen van de nieuwe
burgemeester. De héér Vermeulen voor
ziet dan („als ze eruit komen") een „su
perman zoals op deze wereld nog niet
geboren is". Hij gelooft, dat de Katwij-
kers een beetje „burgervader" nodig heb
ben: „Het zijn mensen met een binding
met hun dorp en verleden. Een volk met
traditie ook. De band van de drie genera
ties is zeer sterk. Dat geeft minder woeste
golven, het ebt wat meer en er is heel
wat wijsheid. Zo is het aantal werklozen
in Katwijk uitermate gering. Ze komen
aan me, als ze Katwijkers voor conserva
tieven verslijten.
Ton Pleters
Noordwijk Het 28ste Bloemencorso van de Bollenstreek,
dat op zaterdag 26 april op zijn route van 35 km. weer
vele tienduizenden in verrukking zal brengen, doet voor het
eerst de badplaats Noordwijk aan. Dat gaat zowel ln de
geschiedenis van het corso als in die van Noordwijk een
hele gebeurtenis worden. „We ploffen van de besprekingen
met het corso bestuur", zegt Noordwijks VV V-directeur W.
Th. P. M. Rovers, de zuiderling die thans zijn zesde Noord-
wijkse seizoen ingaat. Hij heeft positief gereageerd, toen
men hem vroeg zitting te nemen in het stichtlngsbestuur
van het Bloemencorso Bollenstreek. „Het ls een stuk van
je werk, dat corco, een brok totale publiciteit voor je plaats.
Het gaat echt niet om die ene dag".
Noordwijkverkoper Rovers denkt niet op de eerste plaats
aan het vertier-van zijn mede-dorpelingen. Hij voorziet, dat
een corso in Noordwijk een behoorlijk aantal dagjesmensen
zal opleveren voor de horeca en middenstand; „en dat is
heel erg belangrijk voor ons. Badgasten zullen we er niet
veel meer door krijgen, maar je plaats komt gewoon in de
schijnwerpers te staan met dat geweldige evenement". Al een
jaar of 3,4 is getracht, het corso binnen Noordwijk te halen,
„dat is nu gelukt", aldus de heer Rovers. „Het kost wel veel
organisatorische problemen, verkeerstechnische ook alvo
rens die optocht van 1,5 km met 6 muziek korpsen door
het dorp trekt. Dat gaat anderhalf uur duren, over een route
van bijna 7 km".
In Sassenheim, bij De Uiver, wordt gerust door „Europa in
bloemen". De (misschien verkleumde) figuranten gaan met
bussen naar Noordwijk en de ruim 20 wagens trekken in
versneld tempo langs de Leidsevaart eveneens naar de
badplaats, waar die middag om half 6 het „Noordwijkse
corso" begint. Voor deze trekpleister aan het begin van het
seizoen legden het gemeentebestuur, VW en het Noordwijk
se bedrijfsleven 15.000 gulden neer. Een eigen Noordwijkse
praalwagen met Noordwijkse figuranten gaat 6000 tot 7000
gulden kosten. Het gaat er allemaal in als koek: „Er is animo
voor het corso, het idee is bijzonder goed overgekomen bij
de bevolking", weet de VW-directeur.
Middenstand Noordwijk Actief wil langs de route en winkel
straten bloementoeven aanbrengen en onder auspiciën van
de Evenementencommissie zal bevorderd worden, dat op
verschillende plaatsen bloemenmozaieken verschijnen en ui
teraard zal het bloemendorp Noordwijk met vlaggen een nog
fleuriger aanblik moeten bieden. Zaterdag om 11 uur wordt
op het Jan Kroonsplein in het kader van de Koninginnefees-
ten het lunapark geopend en om half 2 begint aan de Van
Panhuysstraat een pony-show: „we zijn nog doende om nog
een ander evenment aan het corsogebeuren te verbinden",
vertelt de heer Rovers.
In de corsokrant, in een nieuw magazine-fornaat, komt een
aparte Noordwijk^pagina. Deze krant wordt in een oplage
van 100.000 exemplaren langs de hele corso-route verspreid,
gratis en wel, en is enkele dagen tevoren bij de VW-kantoren
in de streek verkrijgbaar. In samenwerking met de gemeente
zal VW zorgen voor een floodlight, waarin de ruim 20
wagens verlicht op de boulevard te pronk zullen rijden. De
volgende dag zondag 27 april, blijft het grootste deel van
het corso op de nieuw geplaveide Kon. Wilhelminaboulevard
tentoongesteld.
„Europa in bloemen" kost natuurlijk erg veel geld. Daarom
is het zo plezierig dat de wagens die elk een land zullen
vertegenwoorigen door internationale toeristische bureaus
worden gesubsidieerd, b.v. de wagen „Engeland" wordt onder
partimonium gesteld van het Britse Verkeersbureau, dat deze
rijdende reclame in de bloemetjes zet „Eindelijk gaat
Noordwijk dan dat corso zelf beleven. We worden een
bloemenbadplaats. En dat zal waarachtig wel te merken zijn
op dat weekeinde", daarvan is VW-directeur Rovers heilig
overtuigd; „ik ben -en de Evenementencommissie niet minder
verschrikkelijk enthousiast".
Ton Pieters
Noordwijks VW-directeur W. Th. P. M. Rovers:
„Een brok totale publiciteit voor je plaats, dat
corso..."
Rijnsburgse IJsclub-secretaris P. van Iterson: „Déér willen we zo snel
mogelijk zitten..."
Rijnsburg De enkele maanden
geleden opgerichte tennisvereni
ging, die een aantal liefhebbers
telt in Katwijk, Valkenburg en
Rijnsburg, gaat van de zomer aan
de slag op het nieuwe complex in
Frederiksoord, plan Waterbos. Met
in de nabijheid een aantrekkelijke
voorziening als een zwembad en
misschien nog een sporthal. De
heer P. van Iterson kan dit alle
maal toejuichen: „Ik gun iedereen
zijn eigen plezier en ontspanning,
ik misgun niemand zijn tennisba
nen en zwembad. Ik feliciteer ze
zelfs met het vlugge resultaat.
Maar dat neemt niet weg, dat wij
nu al een paar jaar zitten te wach
ten op een eigen landijsbaan. Bij
het zwembad komen buitenbaden
en daaromheen zou een baan kun
nen worden aangelegd van de offi
ciële afmeting: 333 meter en 30
centimeter. Hier kim je al je ge
westelijke en districtswedstrijden
op houden en je jeugd laten trai
nen. 's Zomers pomp je de zaak
droog en dan heb je een zonnewei
de of een trimbaan. De baan die
wij op het oog hebben kan voor
zeer vele mensen dienst doen".
De heer Van Iterson weet precies
waar hij het over heeft. Hij is al
37 jaar lid van de IJsclub Rijns
burg, vanaf de oprichting op 23
december 1938, en 16 jaar bestuur
slid, thans secretaris. „Het is geen
„kluppie", zeg maar vereniging,
met die 800 gezinskaarten, waar
vader, moeder en de kinderen tot
16 jaar gebruik van kunnen maken.
Dan hebben we ongeveer 500 tot
600 jeugdigen vanaf 16 jaar en ik
geef circa 1500 junioren op. Enfin,
je doet je werk voor rond 3500
volwassenen en kinderen. Maar we
hebben geen baan, alleen dat slech
te stuk grond aan de ►Sandtlaan.
Daar zitten we nu een jaar of 20.
En maar wachten op vorst Het is
een slechte baan die leegloopt om
dat hij een meter boven het norma
le waterpeil ligt De laatste 3 jaar
hebben we niets kunnen doen; er
moet minstens 8 cm ijs op voor de
baan open kan. De nieuwe landijs
baan, die meteen op de grond zit
heeft maar 4 èt 5 cm nodig".
Leiderdorp, Noordwijk, Lisser-
broek, Sassenheim, overal hebben
ze mooie banen, volgens de heer
Van Iterson. „In Ammerstol heb
ben ze een baan zoals wij die willen
hebben, een fantastische, de moois
te landijsbaan van ons land, denk
ik. Die heeft een jaar of 6 geleden
niet meer gekost dan 15.000 gulden.
Die van ons zou 25 mille, nou
vooruit: 30 of 40 mille kunnen kos
ten. De gemeente wil er één bou
wen voor een ton. Dat zien wij
helemaal niet zitten, de eerste 5, 6
jaar. Voor de helft kan het toch
gemakkelijk, meen ik. Kijk, wij
hebben nooit subsidie gevraagd of
nodig gehad. We zijn een heel ge
zonde vereniging, kunnen zelfs
waarschijnlijk de enige vereniging
in Rijnsburg worden die alles zelf
kan betalen. Dat weten ze op het
raadhuis ook wel, hoor. Zo'n ijs
baan kunnen wij aan, omdat we
zelfsupporting zijn".
De ijsclubsecretaris begrijpt wel,
dat eerst die buitenbanen aange
legd moeten worden alvorens de
ijsbaan er omheen kan komen
„maar als het ervan komt, draai je
daar fantastisch, het complex ligt
er rustig en centraal. Niet meer dat
oversteken van kinderen over een
Sandtlaan waar 15.000 auto's per
dag passeren. We weten precies
hoe het in elkaar moet: zo vlug
mogelijk een eenvoudige baan op
polder-peil: sluisje open en hij loopt
vol. Het water kan daar niet zak
ken ook. Er is een jong, actief
bestuur dat al een paar jaar voor
die baan knokt. Raadsleden heb
ben er al oren naar, dat is al
voornaam. Ach, die baan zit er wel
in, maar ergens zit je op een schop
stoel".
De Rijnsburgse ijsclub heeft be
kers liggen van 1955. Van Iterson:
„We hebben wel pech gehad met
die ijsloze winters. Zouden we een
keer gaan rijden en de volgende
dag dooide het al weer. Die bekers
liggen er nu nog. Nogmaals: we
hebben op zo'n polderpeil-baan
echt niet veel ijs nodig. Het hoeft
helemaal niet zo ingewikkeld. Je
hebt wel van die deskundigen die
diep willen graven, met een plastic
bodem in de grond. Maar daar
komt niets dan ellende van; dat
hebben ze in Rijswijk ervaren 's
Zomers steken kinderen een schop
je in de aarde en je hebt een gat
in het plastic. Toe nou, dat hoeft
allemaal niet. Over drie jaar ben
ik 40 jaar lid van onze ijsclub; als
er dén nog niks is, komt die baan
er niet meer...".
Ton Pieters
Alphen a.d. Rijn Sinds 2 oktober '74
draait Alphens nieuwe winkelcentrum De
Aarhof op volle toeren. Op 4 maart werd
de 43ste en laatste aanwinst (van Juwelier
Trossel) geopend, waarmee De Aarhof
thans compleet Is. Winkelier W. H. Allart,
voorzitter van de Belangenvereniging Win
keliers Aarhof, spreekt voor zichzelf als hij
zegt: „Ik ben zeer tevreden, de gang van
zaken heeft mijn verwachtingen zelfs ver
overtroffen. Wat mij betreft was de over
gang van de Raadhuisstraat naar hier een
gelukkige stap. Als ik het aantal bezoekers
aan het centrum in het weekeinde zie, seg
ik: we trekken een zoer groot publiek".
„Zeker van buiten Alphen is de belangstel
ling aanzienlijk toegenomen. Waar we niet
zoveel zaten (Nieuwkoop, dat vroeger vaak
op Amstelveen afging) komt nu meer
dacht ik op De Aarhof aan. Ook uit
Bodegraven, Boskoop, Hazerswoude, Koude
kerk en Leimuiden is het bezoekersaantal
toegenomen. Van de andere winkeliers weet
ik, dat zij zeer tevreden zijn, vooral zij die
al eerder in Alphen gevestigd zijn geweest.
Ook in de Van Mandcrsloostraat hoor je
positieve geluiden, dat is een doorlopende
route naar De Aarhof".
De heer P. C. M. v.d. Bosch is secretaris
van de Kath. Middenstandsvereniging. In
het oude centrum van Alphen heeft hij
ervaren dat het nieuwe winkelcentrum ook
meer mensen aantrekt die naar De Aarhof
gaan: „Toch houd je hier je vaste loop. Een
oudere man vindt b.v. in De Aarhof allemaal
getailleerde overemden. Nou, dan gaat hij
rustig naar de Van Mandcrsloostraat, want
daar kan hij „traditioneler" terecht Er is
gewoon sprake van een aanvullend assorti
ment. Wat in De Aarhof, als Alphense trek
pleister, niet te vinden is, treft men elders
in de plaats wel aan. Dat is iets waar wij
allemaal als middenstanders goed bij varen,
dacht ik".
De heer v.d. Bosch ziet De Anrhof veel
publiek trekken, „maar niet méér dtn bij
ons. Wel veel jeugdigen. Bij ons kan men
daarom wel wat rustiger winkelen op be
paalde momenten. Dat heeft ook z'n aan
trekkelijke kanten, vind ik. Op De Aarhof
„klonteren" de jongelui nog wel eens samen
op spitsuren en koopavonden".
Een „trawler-hoofdkwartier" in moeilijke tijden: rederij N. Parlevliet jr. te Katwijk.
Katwijk De Noordzeevisserij we vertellen
geen nieuws is in de verdrukking geraakt.
Zo er ooit donkere luchten boven de woelige
baren zich verzamelden, zo is dit zeker op het
ogenblik het geval. Dat geldt evenzeer voor de
kottervisserij, gericht op de platvis (in hoofd
zaak schol en tong), geconcentreerd in Urk, Den
Helder, Goedereede, Harlingen, Den Oever, Zeel
and, als voor de „grote zeevisserij" met traw
lers, die op de rondvis aast (Kabeljauw, koolvis,
wijting, haring enz.). Deze trawlervissers vinden
hun thuishaven in Vlaardingen, Scheveningen
en IJrauiden, waar ook de Katwijkers binnenlo
pen. „Heel Nederland weet intussen, dat wij met
problemen zitten", zegt de heer N. Parlevliet,
voorzitter van de Rederijvereniging Vuurbaak
en van de Vereniging van Schipperscigenarcn.
„De problemen van vandaag (maar dat heeft het
hele bedrijfsleven, echter wij vooral) zijn de sterk
gestegen kosten. Met name ten aanzien van de
gasolie. Dat is een zeer belangrijk onderdeel van
de exploitatiekosten, een derde deel van onze
onkosten. Daarbij komt nog, dat wij ook afgelei
de produkten hebben, zoals nxlon vistuig. Die
kosten zijn niet op te vangen met de visprijzen,
die vorig jaar gelijk of lager lagen dan voorgaan
de jaren. Deze tendens zet zich in '75 voort, zelfs
in die mate dat grote hoeveelheden vis door
draaien (voor vismeel worden bestemd). Dat is
indirect het gevolg van de internationale quite-
ring: je mag maar een beperkte hoeveelheid vis
vangen. Het Nederlandse vangapparaat is te
groot hiervoor", aldus de heer Parlevliet.
„Wat moet je dan? Het afstoten van de vloot?
Dat is niet eenvoudig; die vloot heeft zich de
laatste jaren sterk vernieuwd, zodat er niets valt
af .te stoten. Is er te sterk geïnvesteerd? Ja zeker.
Heeft men dan niet deze ontwikkeling in '72, '73
voorzien? Ach, wat moet je daar nou van zeggen.
Eigenlijk is het logisch als wat, allemaal. Wat
de trawlervisserij betreft hopen we op de haring
in 1975. Die moet het doen. Maar we mogen
internationaal niet verwachten dat de prijzen dit
jaar stijgen, ook de haring is gequoteerd."
Haring is de kurk waarop de zes Katwijkse
reders met ongeveer 25 trawlers drijven. Trou
wens, in die 35 tot 40 kotters is ook zwaar
geïnvesteerd, de laatste tijd. „Kijk, u eet nu een
haring van 1 gulden 25. Daaromheen speelt zich
een heel proces af. De maatjesharing wordt in
juni, juli gevangen. De latere haringen worden
praktisch niet geconserveerd; ze worden bestemd
voor rookdoeleinden of een klein percentage
voor de marineersector. De rest wordt geëxpor
teerd. De maatjesharing van 1,25 kost als regel
40 cent inkoop. Maar ze moet worden gevroren,
opgeslagen in diepvrieshuizen, via de handel
afgeleverd, schoongemaakt, van uitjes en een
papiertje voorzien".
Volgens de heer Parlevliet ligt in dat schoonma
ken het zwaartepunt: „Wij Nederlanders zijn
verwend. Zelf schoonmaken is er niet bij. Nie
mand slaat een tonnetje haring in, zoals de
Duitse huisvrouw, die als vanouds veel meer zelf
inmaakt en „weckt". Niettemin moet de haring
het gaan doen: van verse vis kunnen wij niet
leveren. We zullen wel een beetje optimistisch
moeten blijven. Van niemand krijgen we een
opkikker. In ons land zijn we sterk van de export
afhankelijk, komt die ergens in de knel, dan ligt
de hele boel hier op z'n plat. Dat is ons Neder
landse lot".
De enige oplossing moet komen van het saneren:
een deel van de vloot moet eruit. De overheid
stelde 30 miljoen gulden beschikbaar om de
visserij te steunen (Ontwikkeling»- en Sanerings
fonds. dat onlangs door de Tweede Kamer
kwam). Er is een oliesubsidie. „Dit zijn zo de
bijdragen om de visserij door een période heen
te loodsen. Of dit voldoende zal zijn? Dut zal
in '75 duidelijk moeten worden. De laatste traw
ler gaat op 1 maart te water. Dan is het gebeurt.
Er worden nog een paar afgeleverd. Na 1 mei
vorig jaar is er geen enkele opdracht meer
verstrekt. Nieuwbouw staat voorlopig stop". De
heer Parlevliet wil het dit keer toch wel eens
duidelijk zeggen: „De banken hebben het geld
het visserijbedrijf aangepraat en opgedrongen.
Die tijden zijn voorbij. Die banken zullen ook
nu niet meer meedoen".
„Stilstand is achteruitgang, maar we zullen moe
ten consolideren". De reder Parlevliet heeft dage
lijks te maken met het lied van de zee. De
consonanten zijn minder geworden, de „valse
tonen" hebben de kop opgestoken. Op geen beurs
is een aandeel visserij te vinden. „De visserij",
zo weet deze reder, „heeft altijd inzinkingen
gehad. Maar nu is die inzinking toch wel benau
wend, meestal door factoren van buiten".
Ton Pieters.
