Hockeyteam wilde ook
van zichzelf winnen
NIET GELD MAAR TIJD
PROBLEEM MONTREAL
Starlift mocht set
van CSKA pakken
Wereldtoernooi gestart met onnodig verlies
T oernooischema
raakte in de war
ELFSTEDENTOCHT
IN LILLEHAMMER
VAN DE BAAN
WOENSDAG 5 MAART 1975
LEIDSE COURAN"
KOEALA LOEMPOER - De spelers van
het Nederlandse hockey elftal zaten gis
termiddag met gebogen hoofd op de
bankjes langs het veld van het Tami-
lianstadion in Koeala Loempoer. Einde
lijk kon Oranje in het toernooi om de
derde wereldbeker in actie komen (het
eerste duel tegen Spanje moest zondag
worden afgelast) en dan gebeurde er
zoiets: een onverwachte nederlaag van
1-2 tegen Nieuwzeeland. Met de wed
strijd tegen Pakistan in het vooruit
zicht een somber perspectief voor de
komende dagen.
Vandaar de gebogen hoofden, vandaar
de doffe blik in de ogen, de wanhoop.
Want het was niet nodig geweest. Het
grootste gedeelte van de wedstrijd, die
wegens de slechte staat van het veld in
het Midefstadion werd verplaatst, was
Nederland in de meerderheid.
dan Boerma is de defensie van Nieuw Zeeland
te vlug af. Het hielp weinig want zijn schot ging
naast
KOEALA LOEMPOER - Het programma voor het toernooi
om het wereldkampioenschap hockey is danig in de war
geraakt. Gisteren kon alleen de wedstrijd Nederland—Nieuw-
zeeland voor groep a worden gespeeld, en dat pas na
verhuizing van het onbespeelbare veld in het Mindefstadion
naar een zwaar, maar niet onoverkomelijk terrein elders in
de stad. De duels India—Ghana. Maleisië—Polen en Austra
liëArgentinië moesten tot een nader te bepalen tijdstip
worden uitgesteld. Een uur voor de eerste wedstrijden was
het weer begonnen met regenen en al heel snel waren de
twee velden van het Mindefstadion ware moerassen. De voor
het begin van het toernooi actieve regenbezweerders (Bomo-
h's) hebben kennelijk de verkeerde formules gebruikt Vol
gens de Maleisiërs regent het nu vaker dan ooit voor de
tijd van het jaar en is het Weer geheel van streek. De N-O
moesson weet dit keer niet van ophouden en dat is een
ernstige streep door de rekening van het organisatiecomité.
Ondanks heftige protesten van Nederlandse en Spaanse zijde
staat het vast dat de zondag afgelaste wedstrijd Nederland-
Spanje toch donderdag 6 maart wordt gespeeld. „Het zal'
zwaar worden", aldus Tania, die 's middags het protest bij
de FIH mocht toelichten, „maar we kunnen er niets meer
tegen doen als het zo blijft regenen dan moet elke gelegen
heid om te spelen worden aangegrepen".
Echte kansen werden er zelden
geschapen. Van tijd tot tijd
werd er zelfs op het loodzware
maar niet onbespeelbare terrein
heel mooi hockey gespeeld met
name in de eerste helft. Neder
land drukte de Kiwi's terug op
eigen helft, maar de echte spirit
ontbrak. Het flitsende was ken
nelijk in het hotel achtergeble
ven. Het was een spelletje on
Nederlands, aldus een zichtbaar
teleurgestelde coach Cees Ta
nia, die na afloop spontaan zijn
collega Ross Gillespie feliciteer
de. Normaal plegen we het spel
snel te verleggen. Dan bouwen
we op over links en rechts.
Maar dat gebeurde nu niet.
Rechts kwam haast niet aan
bod en alles ging door het cen
trum. Voeg daar een zekere
matheid op het middenveld aan
toe en je bent al dicht bij een
verklaring voor deze nederlaag.
Inderdaad functioneerde het
middenveld, met Ties Kruize en
Ron Steens, niet zoals gewoon
lijk. Tania verder: Het vlamde
niet. Ties gaf soms wel mooie
passes, maar ik miste de varia
tie in snelheid. Er werd één
tempo aangehouden en ook wil
den sommigen, Bolhuis bijvoor
beeld, de bal te veel brengen en
dat was op dit veld niet zo
verstandig. Ik had soms het ge
voel dat Nederland ook van
zichzelf wilde
Op tijd
Het liep voor rust eigenlijk he
lemaal niet slecht. Leefers,
Steens, Ties Kruize en ook de
butant Wouter kan (Aad Boe-
laars en Jan Boerma verdien
den eveneens hun bondsdag),
waren goed op dreef en een
doelpunt leek een kwestie van
tijd. Maar twee strafcorners
bleven zonder resultaat, even
als twee lange corners. Boven
dien stelde de Nieuwzeelandse
verdediging, met als uitblin
kers Chesney en doelman Man
ning, zich uitnemend op en wist
telkens op tijd het gevaar te
keren.
Toen reeds werd de fout ge
maakt te veel door het centrum
aan te geven in plaats van de
buitenspelers meer in het spel
te betrekken. Na een kwartier
verprutste Ton Pierik (die weer
veel ballen onbesuisd wegsloeg)
een massale Nederlandse aanval
en twee minuten later schoot
Leefers juist naast na goed
werk van Kan en Bolhuis. De
Nederlandse aanvoerder raakte
in de 21e minuut in de clinch
met Appleby. Deze deelde bij
wijze van represaillemaatregel
een klap met de stick uit, die
de anders keiharde Bolhuis in
het natte gras deed kronkelen
van de pijn. De Australische
scheidsrechter Jewell zag zich
genoodzaakt voor beide kemp
hanen de groene kaart te trek
ken. De lange Nieuwzeelander
Dayman moest zich dat trou-
wens later ook laten welgevallen
wegens een grove overtreding.
In de slotfase van de eerste helft
was Nederland dichtbij een tref
fer. Na de tweede strafcorner
van Nederland (aangegeven
door Hans Kruize, gestopt door
Bob Dijkerman en geslagen
door Ties Kruize) moest doel
man Manning tweemaal redding
brengen en uiteindelijk wist Ine-
son na een scrimmage weg te
werken. Kort daarna werd een
niéüwe aanval opgezet. Leefers
kon zijn solo vervolgens niet
meer bekronen: Hij werd afge
stopt door het tijdsein voor de
rust.
de eerste bal te verwerken er
die was meteen raak. Nieuw
zeeland mocht voor het eersl
een strafcorner nemen. Na
tweemaal te vroeg inlopen op
aangeven van Parkin en stop
pen van Appleby kreeg Ineson
de derde keer wel gelegenheid
hard uit te halen. De bal was
niet naar de hoek gericht, maai
toch berekende Maarten Sik-
king de baan verkeerd (0-1).
Dan baal je wel, zei Sikking na
afloop nors. Je krijgt niets te
doen en dan gaat de eerste de
beste bal er in. Een korte time
out moest aanvoerder Bolhuis
dienen om zijn medespelers
moed in te praten. En inderdaad
kwam er even wat felheid in de
aanvallen. De acties verliepen
wel wat onbeheerst, maar daar
door ging de Nieuwzeelandse
defensie ook foutjes maken. Na
een tegen Ties Kruize liet de
topscorer van MCinchen en Am
stelveen de derde strafcorner
niet ongebruikt (1-1). De neder
laag was voorlopig afgewend.
Intussen had coach Tania
rechtsbuiten Ad Boelaars ver
vangen door Patty Mundt, die
weer is hersteld van zijn rug
blessure. Boelaars had de eerste
helft de slechtste hoek van het
veld, aldus Tania. Daarom wilde
ik het na rust nog even aanzien.
Maar ook toen ging het niet. Ik
moet wel direct zeggen dat hij
haast niet werd aangespeeld. En
Boelaars: Ik had het me wel wat'
anders voorgesteld. Waar het
aan lag weet ik ook niet. Het
was wel de bedoeling dat ik
meer ballen had gekregen.
Na de gelijlunaker verzuimde
Nederland door te gaan. De te-
gestoten van Nieuwzeeland
met name Parkin genoot teveel
vrijheid," waren zelfs gevaarlij
ker. Vlak nadat Mundt in volle
vaart een mooie voorzet van
Boerma miste betekende een
foutive foutieve van Pierik het
begin van het einde. De bal
kwam bij Mellor terecht, die
hard langs Steens en de tever
geefs maaiende Bolhuis uitblin
ker Ramesh Patel aanspeelde.
Tegen diens fraaié inzet had
Sikking geen kans (1-2). In de
resterende zeven minuten kon
de stand niet meer gewijzigd
worden. Ook de vierde strafcor
ner kon daar niets meer in ver
anderen. Hans Kruize sloeg de
bal uit een lange corner even
later zelfs hard tegen broer Ties
aan, die van pijn vergat te
slaan. Dolgelukkige Nieuwzeel-
anders konden elkaar na het
eindsignaal in de armen sluiten:
Zij hadden na het zevenlanden-
toemooi in Christchurch (toen
3-4 na een stand van 3-0 voor
Nederland) opnieuw van de we
reldkampioenen gewonnen. Ties
Kruize kon dan wel zeggen:
„Ook in Amstelveen zijn we
slecht begonnen. Dat zegt nog
niets. We halen gewoon nog acht
punten uit vier wedstrijden",
het klonk toch niet erg overtui
gend. Cees Tania zag dit als een
schrale troost: Ik ben niet graag
van anderen afhankelijk. Ui
teindelijk wilde de bondscoach
toch een gedeeltelijk excuus
aanvoeren: Het uitstellen van
die wedstrijd tegen Spanje is
geen voordeel geweest
Je ziet en hoort overal om je
heen hockey, maar je kunt zelf
niet spelen. Misschien is dat een
verklaring voor de matheid in
de ploeg. Iedereen was in ieder
geval goed gemotiveerd. Ik
moest zelfs oppassen het niet te
erg te laten worden. Tegen Pa
kistan zal Tania misschien een
beroep doen op een andere de
butant, Klever, Hans, Jopie, Jor-
ritsma.
Rus Volkov
x I
aan kop in
Colorado
COLORADO - De 25-jarige
blonde Moskovlet Sergei Vol
kov heeft bij het wereldkam
pioenschap kunstrijden heren
in Colorado Springs een flin
ke voorsprong genomen bij de
drie verplichte figuren. Hij
deed hetzelfde bij de onlangs
gehouden Europese kampioen
schappen in Kopenhagen
Toen viel hij echter bij het vrij
rijden sterk terug. Opvallend
was dat de jury de verplichte
figuren van de spectaculaire
rijder John Curry hoger waar
deerde dan die van de Europe
se kampioen Vladimir Kova-
lev. Met slechts een vrij gerin
ge achterstand op dit drietal
bezet de Canadees Toller
Cranston - algemeen erkend
als de beste karrijder ter we
reld - de vierde plaats. Tot
teleurstelling van Rusland
reed Joeri Ovtsjennikov op
nieuw tamelijk zwakke figu
ren. In Kopenhagen revan
cheerde hij zich in korte kür
en vrij rijden en legde toen
uiteindelijk beslag op de derde
plaats.
Meeste geld
voor Evert
DALLAS, In de eerste twee
maanden van dit jaar heeft
Chris Evert net iets meer ver
diend dan Arthur Ashe, tot dit
moment de lijstaanvoerder bij
de mannen. Chris Evert, die
vijf toernooien meespeelde,
haalde een gemiddelde van
meer dan 25.000 gulden per
toernooi.
De top-twaalf zijn: 1. Chris
Evert (VS) 131.850 gulden, 2.
Arthur Ashe (VS) 130.430, 3.
Martina Navratilova (Tsj)
116.250, 4. Björn Borg (Zwe)
102.100, 5. Margaret Court
(Aus) 68.200, 8. Dick Stockton
(VS) 92.500, 7 Marty Rjessen
(VS) 87.250, 8. Billie Jean King
(VS) 78.700, 9. Rod Laver (Aus)
74.500. 10 Betty Stöve (Ned)
57.700. 11. John Alexander
(Aus) 56.850, 12. Virginia Wade
(Gb) 52.890.
Geplaatst
LONDEN - De Nederlandse
kampioene Joke van Beuse-
kom behoort tot de acht speel
sters, die zijn geplaatst voor
de all England badminton
kampioenschappen, op 19
maart a.s. in Londen. Samen
met de Indonesische speelsters
Sri Wijanti, T. Sumirah en T.
Widiastuti is zij vijfde Vm
achtste geplaatst. De huidige
titelhoudster Hiroe Yuki (Ja
pan) en de Deense Lene Kop
pen delen de topplaatscn. Bei
den hebben een bye in de eer
ste ronde.
DEN HAAG De tweede alternatieve Elfste
dentocht, die zaterdag 8 maart op het Mjoesa-
meer bij Lillehammer (Noorwegen) zou worden
gehouden, gaat niet door. Door de plotseling
sterk ingevallen dooi is er op het ijs een laag
water van 20 centimeter ontstaan, die schaatsen
onmogelijk maakt. Voorts valt er veel natte
sneeuw. Maandag zijn enkele leden van het
organisatiecomité polshoogte gaan nemen, om
dat er zondag tegenstrijdige berichten waren
binnengekomen over de toestand van het par
koers (190 kilometer). Nadat de organisatoren
in eerste instantie hadden besloten de wedstrijd
te verdelen in twee etappes van 95 kilometer,"
werd gisteren beslist, dat de Elfstedentocht
geen doorgang zal vinden. Voor het evenement
hadden reeds 800 deelnemers ingeschreven. Zij
krijgen nu bericht over de afgelasting.
Er zal zaterdag wel worden geschaatst op het
Mjoesameer bij Lillehammer. Nadat twee rei
sorganisaties de reis hebben afgelast, zal HPB-
reizen te Hoorn van Peerdeman toch naar
Noorwegen vertrekken. Zaterdag zal worden
gereden op een baan van 25 kilometer lengte,
die dan zeven keer moet worden afgelegd
(totaal 175 kilometer). Bij slecht weer zal wor
den uitgeweken naar Brandbu, waar het ijs op
het Jarenmeer beter is. Zondag wordt in
Brandbu gereden over een afstand van 120
kilometer, met een baanlegte van 10 kilometer.
WATERINGEN Starlift
heeft tijdens zijn Europese be
kerbesognes in twee achter
eenvolgende jaren tegen CS-
KA Moskou gespeeld. Vorig
jaar ontmoetten de Rijswij-
kers de Russen in Parijs, waar
op eervolle wijze met 3I
werd verloren. Onlangs trof
de ploeg van coach Johan van
der Haar'CSKA in Sofia op
nieuw. Ditmaal was de Russi
sche kampioen in drie sets te
sterk, maar de tussenstanden
van 15-11. 15-12 en 15-10
mochten als uiterst verdienst
elijk worden aangemerkt.
Gisteren ontstond in de sport
hal van Velo in Wateringen de
derde confrontatie tussen de
Nederlandse en Russische
ploeg. Enige honderden toe
schouwers zagen Starlift we
liswaar een set grijpen, de
tweede met 19—17, maar de
totaalindruk van Starlift was
beduidend minder dan die in
Sofia van enige weken gele
den. CSKA, dat afgelopen
weekeinde de Europa Cup in
Amstelveen voor opnieuw een
jaar in zijn prijzenkast onder
bracht, wenste in de eerste
twee sets tegen Starlift niet tot
de bodem van zijn arsenaal
aan technisch en tactisch ver
nuft te gaan. De Rijswijkers
profiteerden daarvan door in
die fase van het duel behoor
lijk partij te bieden.
Starlift kon in de eerste set
achterstanden van 4—1, 9—5
en 13—11 nivelleren en naar
een verdienstelijke uitslag van
1614 te reiken.
verrast door de verrassende
aanvalsopbouw van de Rus
sen, die vooral met de korte
set up succes boekten. De ver
dediging van de Rijswijkers
stak echter goed in elkaar,
maar in eerste instantie liet de
aanval wat te wensen over.
Coach Boriborisovich liet al
vrij spoedig twee wisselspelers
opdraven, die er wellicht toe
bijdroegen dat Starlift wat-
kon terugkrabbelen. De Russi
sche verdediging tastte enige
keren mis op de service van
De Vink, maar de setwinst
werd niet uit handen gegeven.
In de tweede set ontstond on
geveer hetzelfde spelbeeld.
Maar in deze fase onder
scheidde vooral Joop Tinkhof
zich. De oudste speler van
Starlift was smashend gewel
dig op dreef en vooral dankzij
zijn inbreng kon Starlift de set
met 19—17 grijpen, na een
achterstand van 13—11.
Na deze „misstap" wenste CS
KA zijn reputatie gestand te
doen. De Russen ontwikkelden
de fraaiste aanvalspatronen,
waarmee Starlift de grootste
problemen kreeg. Gaandeweg
zakte de Rijswijkse ploeg weg.
waardoor CSKA, dat nu zijn
ware gezicht wat meer liet
zien. met 15—7 en 154 de
partij, die ruim anderhalf uur
duurde, uitmaakte.
„We speelden stukken minder
dan in Sofia", oordeelde coach
Johan van der Haar. „In de
aanval speelde Constandse
maar op halve kracht, doordat
hij in het begin van de wed
strijd weer last kreeg van zijn
schouderblessure. Dat was een
geduchte aderlating, want
Constandse is normaal de spil
waar het team om draait. Na
die behoorlijk gespeelde eerste
twee sets was het niet zo best
meer. De ploeg werd een bee
tje moedeloos, doordat zo wei
nig lukte. Er is eigenlijk ook
nauwelijks tegen die Russen te
spelen. Hun aanval is zo geva
rieerd dat je je er moeilijk op
kunt instellen. Daarvoor zou je
meer tegen dit soort ploegen
moeten spelen. Zulke combi
naties kom je in de Nederland
se competitie niet tegen."
FRANK WERKMAN
Lord Killania
(van onze correspondent)
Montreal - Niet het geld maar de tijd is
het grootste probleem van het organiserend
comité van de Olympische Spelen in 1976,
in Montreal.
De architectonische diagrammen van bur
gemeester Jean Dra peau geven de nog uit
te voeren werkzaamheden simpel In de
kleuren rood, blauw, oranje en groen weer.
Bijna dagelijks moeten er van die werk
zaamheden gedeelten gereed komen en als
die gekleurde symbolen niet snel in aardse
werkelijkheid veranderen zal de crisis in
Montreal niet te overzien zijn.
Over zes of acht maanden breekt er mis
schien een tijd aan, waarop duidelijk kan
worden, dat het hoofdstadion niet op tijd
gereed zal kunnen komen. Als men met dat
dilemma geconfronteerd zal worden, wat
gebeurt er dan? Lord Killanin, president van
het Internationale Olympische Comité
'(I.O.C.) is teveel diplomaat om zich aan
Burgemeester Jean Drapeau.
dergelijke veronderstellingen te buiten te
gaan, maar hij moet wèl in het bezit zijn
van eventualiteiten-schema's, om de Spelen
toch elders te laten kunnen doorgaan. „Wat
er ook moge gebeuren, we moeten op de
eerste plaats de concurrenten, die zich voor
bereiden op hun enige kans in deze Olympi
sche concurrentiestrijd, in het oog houden".
Hij vertelde dat ongeveer drie weken gele
den, toen hij voor het eerst aandacht aan
het probleem Montreal schonk.
Het I.O.C. is door de Spelen groot geworden,
onder meer door de televisie-honoraria, en
sedert 1964 is het hoofdkwartier van het
comité uitgegroeid tot een service-verlening
aan de Spelen over de gehele wereld. Zou
den de concurrentie-strijd en de opbreng
sten uit tv.-uitzendingen vervallen, dan zou
de organisatie tot haar niveau van twintig
jaar geleden ineenschrompelen, toen het
kantoor door slechts twee mensen beheerd
werd.
Er doen zich twee problemen voor als het
bouwplan op het schema komt achter te
lopen. Het eerste is Montreal zover te krij
gen dat zij zich terugtrekt, wat de stad
eerst na een gevoelige politieke aderlating
zal doen; vervolgens is het zaak een ge
schikt alternatief te vinden
De man, die de sterkste twijfels over de
mogelijkheden van Montreal uitte, is Willi
Daume, lid van het I.O.C. en voorzitter van
het organiserend comité in het München van
'72. Daarom is het niet zo verrassend, dat
er is gespeculeerd over München en steden
in het Ruhrgebied, waaronder Duisburg en
Düsseldorf, welke elk met de nodige facili
teiten, de Spelen in eigen huis wilden halen.
Toen Los Angeles vorig jaar oktober een
bod deed op de Spelen in 1980 en deze
mogelijkheid aan haar neus naar Moskou
voorbij zag gaan, zeiden de Amerikanen:
„Als het moet, kunnen wij volgende week
met de Spelen beginnen".
Het is een soort grootheid die van de steden
afstraalt als zij blaken van pré-olympisch
vertrouwen, maar zij zouden wel eens op
onprettige wijze aan hun woorden herinnerd
kunnen worden.
Vërplaatsing van de Spelen naar een andere
stad is niet enkel een zaak van een plaats
met de ervoor geschikte accommodatie te
vinden. Er is een organisatie-comité van
talentvolle personen voor nodig en met
slechts twaalf maanden om alles in kannen
en kruiken te krijgen, zijn zéér getalenteerde
mensen vereist. Wie zou zich voor deze
functie, die maar een jaar duurt, beschik
baar willen stellen?
Daarnaast is er de accommodatie. De cam
pussen van de universiteiten In de omge
ving zouden zelfs tijdens de zomerverloven
te druk bezet zijn, om er nog eens 10.000
atleten bij te kunnen hebben.
Maar als de Spelen naar Los AngeleS, Mün
chen, of het Ruhrgebied zouden gaan, is er
een mogelijkheid om de nu wel zeer gespan
nen situatie wat te verlichten. In plaats van
Spelen, die tot twee weken moeten worden
samengeperst, zouden zij over een periode
van een maand gespreid kunnen worden.
Het zou aanzienlijk minder gecompliceerd
worden; sommigen zouden de openingscere
monie missen en misschien zouden de scher
mers geen gelegenheid krijgen de basket
ball-spelers te ontmoeten. Maar door de
beschikbare tijd wat uit te breiden, zouden
er niet zoveel stadions nodig zijn en zouden
zij voor meerdere doeleinden gebruikt kun
nen worden, (bijvoorbeeld: de eerste week
volleybal, de tweede week boksen en in de
derde judo). Daarbij zou de verslaggeving
door de t.v. veel minder kosten met zich mee
brengen.
Men hoopt dat Montreal de problemen te
boven kan komen, maar de problemen rond
het grote gat in de grond, waar het hoofdsta
dion gebouwd moet worden, laat weinigen
onberoerd. De mensen die uitglijden en hun
benen op de trottoirs schaven, geven de
Spelen de schuld, evenals zij, die vorige
zomer wilden gaan wandelen en ontdekten
dat de parken gesloten waren.
Het is wat moeilijk te zien hoe de snelheid,
die nu vereist is, met de ijselijke verhoudin
gen binnen de top van het comité bereikt
kan worden. De grote bouwschema's, die
een gedeelte van Drapeau's presentatie aan
de I.O.C.-afgevaardigden waren, werden
slechts één uur voordat de Canadezen de
leden van het I.O.C. zouden ontmoeten, aan
Roger Rousseau, president van het organise
rend comité, getoond. De bruuske wijze
waarop Drapeau het Olympisch Comité ver
welkomde, is niet ongemerkt gebleven. Zij
is maar 24 uur in de stad geweest
John Rodda
Copyright „The Guardian"
