Verrukkelijk ..schaatsduet" van
Oostduitse debutante en trainer
"Gerard Maarse maakte
mijn seizoen tot hel"
NEDERLAND LIET HET AFWETEN
ANNIE BORCKINK BESCHULDIGT:
DOORBRAAK IN INTERNATIONALE DAMESTOP
Hanemaaijer tien
seconden sneller dan
Liebregts
Van der Kant
goede 10 km
ASSEN In de dameskernploeg blijkt het alle
maal niet zo harmonieus te zijn toegegaan als
menigeen wel heeft verondersteld. Het bewijs
daarvoor levert Annie Borckink die eindelijk haar
gemoed heeft gelucht over de sfeer en de verhou
dingen tussen rijdsters en coach Gerard Maarse.
Annie Borckink weet dat ze risico's loopt door deze zaak
openbaar te maken, maar ze weet ook dat de psychische
spanning te groot is om nog langer te zwijgen. Eindelijk kan
zij haar hart luchten.
Haar trainer Appie Garritsen, probeert de zaak te relativeren,
maar de emoties van Annie Borckink zijn te groot.
"De ellende begon eigenlijk al vóór het schaatsseizoen. Ik was
nooit een enthousiaste aanhanger van trainer Maarse, maar je
moet er mee leren leven als je eenmaal in de kernploeg zit.",
zegt Annie Borckink met een zekere teleurstelling in haar stem.
"Gerard Maarse en ik, maar ook de andere meisjes, konden
niet zo goed met elkaar praten. Op allerlei manieren probeerde
Maarse mij te kleineren. Wat ik ook deed, nooit was het goed.
Zelden of nooit kreeg ik een compliment en hij verhinderde
mijn trainer met mij contact te hebben. Tijdens de wedstrijden
moest Appie Garritsen altijd op afstand blijven en hij mocht
mij niet coachen terwijl Maarse wist dat ik een geweldig
vertrouwen in mijn clubtrainer heb. Hij verbood Garritsen zelfs
de schaatsen voor mij te slijpen. Ik kon daar niet meer tegen."
Annie Borckink wil alleen aan een volgend seizoen beginnen
als er eerst gepraat kan worden. Zonder vaste afspraken en
zonder hernieuwd vertrouwen wil het meisje uit Eibergen niet
meer schaatsen. "Ik heb het gevoel, dat Gerard Maarse liever
Sijtje van der Lende in de ploeg had. Bij de wedstrijden in
Davos had ik voortreffelijk gereden. Ook in Inzeil ging het goed,
maar toen kwam ik te vallen. Ik had veel last van mijn rug
en de dokter die mij behandelde dacht zelfs dat ik een shock
had opgelopen. Hij gaf mij medicijnen waarop ik het Nederlands
kampioenschap heb gereden. Ik had groot vertrouwen in deze
Duitse dokter".
Teleurstelling
De teleurstelling kwam pas toen in mijn dopingstest een klein
percentage stimulerende middelen was gevonden. De afspraak
was dat de arts van de dameskernploeg, Le Noble, het aan
mij zou meedelen. Hij zou eerst een algemeen praatje houden
voor de hele ploeg waarin verboden zou worden om iets van
andere ploegleiders en doktoren aan te nemen. Maarse gaf Le
Noble geen enkele kans en begon 's avonds alles aan de ploeg
te vertellen."
"Het was de bedoeling dat er geen namen zouden worden
genoemd. Toch wist Sippie Tigchelaar al vooh de bespreking
dat er bij mij stimulerende middelen waren gevonden. De testen
van de andere meisjes waren negatief. In het gesprek wees hij
ook naar mij en spaarde mij niet. De hele achtergrond is dat
Maarse teleurgesteld was omdat Sijtje van der Lende uit de
ploeg was gelaten. Door een sterk nationaal kampioenschap kon
hij mij niet passeren, maar hij maakte wel een aantal onplezieri
ge opmerkingen, zoals: "Daarom reed je in Davos zeker ook
zo goed". Het waren vervelende Insinuaties en ik kon er niet
langer meer tegen.", aldus Annie Borckink, die opgelucht is dat
het schaatsseizoen nu is afgelopen.
"Ik heb een paar keer op het punt gestaan om uit de kernploeg
te stappen. De verhouding in de kernploeg lag erg gevoelig.
Ik zeg niets te veel als ik stel dat vrijwel niemand van de
kernploeg Maarse erg mocht. Ook Haitske Pijlman niet Maarse
maake in Gothenburg allerlei toespelingen op een verhouding
tussen Johnnie Olof en Haitske."
Verflauwen
De kritische woorden van Annie Borckink hebben haar liefde
voor de schaatssport doen verflauwen. Zij heeft mentaal een
geweldige opduvel gehad. Zij meende dat haar antipathie tegen
trainer Maarse wel zou veranderen als ze langer in de dames
kernploeg zou zijn. Maar na drie maanden is ze tot de conclusie
gekomen, dat er niets aan haar instelling ten opzichte van
trainer Gerard Maarse is veranderd.
"De achtergrond van de slechte verhouding is vast en zeker
de relatie tussen Sijtje van der Lende en Maarse. Hij was
teleurgesteld toen Sijtje de beslissende race race tegen Sophie
Westenbroek had verloren. Toen probeerde hij mij met het
dopinggeval in een kwaad daglicht te stellen. Na de Nederlandse
kampioenschappen had Maarse me als vijfde op de lijst gezet
Achter mijn naam stond een groot vraagtekgen. Ik voelde toen
al dat Maarse mij uit de ploeg wilde wippen. Dit seizoen was
een hel voor mij. Ik heb alles voor mijn sport over maar ik
wil er niet aan kapot gaan.", aldus de teleurgestelde Annie
Borckink.
WIL VAN DER PLAS
e De titel is binnen, het „schaatsduet" kan worden
uitgevoerd. Dolgelukkige debutante Karin Kessow, de
hand voor het gezicht alsof ze het nog niet kan geloven,
en haar trainer Joachim Franke, ze waren vrijwel onbeken
den in de „grote schaatswereld". Ze plaatsten zich in één
klap aan de top.
ASSEN De inzet telde niet meer. De grens van
vermoeidheid werd met spontane blijdschap door
broken. De Oostduitse Karin Kessow, naar het we-
reldkampioenschapdamesschaatsen in Assen gereisd
als een naar verondersteld werd kansloze
debutante, had gisteren om tien voor vijf de drie
kilometer afgelegd in 4.55.24 minuten. Een droomtijd,
voldoende om de Russische favoriete Tatjana Averi-
na af te bluffen en om voor het eerst in de historie
van de ISU als de eerste niet-Russische of -Neder
landse wereldkampioene in de all-round-klasse, ge
huldigd te worden.
De reactie laat zich raden: verba
zing en blijdschap vonden elkaar op de Asser-ijsbaan
in een verrukkelijk „schaatsduet" van twee ingeluk-
kige mensen, Karin Kessow en trainer Joachim
Franke.
De grootste sensatie sinds het
damesschaatsen op internatio
naal niveau van de grond
kwam, kreeg gestalte in Karin
Kessow, een meisje van eenen
twintig jaar van wie de experts
uit binnen- en buitenland alleen
wisten dat zij vorig jaar op het
wereldkampioenschap voor ju
nioren in Italië vijfde was ge
worden. Dit seizoen was zij in
de Oostduitse titelstrijd met een
derde plaats enigszins voor het
voetlicht getreden. Sprintster
Lange en de meer bekende Zer-
nicek waren haar voor geble
ven. Nationaal trainer Joachim
Franke liet zich echter niet mis
leiden door de voor de hand
liggende conclusies en prefe
reerde Kessow voor Assen, na
hevig protest natuurlijk. „Ik ge
loof niet dat ik ongelijk heb
gekregen", lachte de trainer die
Maarse omschreef als een slim
me en kundige vogel. „Het is
ons allemaal meegevallen hier.
Vooral haar tijd op de 500 meter
(44.9) was belangrijk".
Maarse, daarop ingaande accen
tueerde te nadrukkelijk het
voordeel van de tweede groep
dat de Oostduitse had gehad.
Omdat Kessow de enige verte
genwoordigster van haar land
was, moest zij zaterdag op de
sprint achter de coryfeeën star
ten. Normaal een nadeel maar
die middag net een voordeel. De
wind viel stil en haar sprint
verliep feilloos. De, ook onbe
kende, trainer Franke vond de
ze door Maarse geuite veronder
stelling goedkoop en attaqueer
de zeer zelfbewust: „Kan best
een voordeel geweest zijn, maar
een nadeel was ook zeker dat
zij weer snel moest starten op
de 1500 meter".
Doorbraak
Eindelijk was de vooral door de
Nederlandse coach Maarse al
tijd gewenste doorbraak van de
eng-wordende internationale
damestop een feit. Een totale
doorbraak, mag men stellen.
Want een andere rijdster, sprint
kampioene Sheila Young uit
Amerika, had drie afstanden
lang het prettige gevoel gehad
lijstaanvoerster van het klasse
ment te zijn. Met tijden op de
500 meter van 42.3 (haar wereld
record is 41.8), op de 1500 meter
2.23.42 en op de 1000 meter van
1.30.87, bouwde zij een toch wel
erg grote voorsprong op van
8.62.- op Averina en van 9.87 op
Kessow.
De 3 km, te vaak in grote toer
nooien bij de dames scherprech
ter, was toen een prooi van on
zekerheid. De kans zat er in dat
Young een fabelachtige
sprintster wier klauwslag steeds
.minder fel wordt zodra de 500-
meterstreep voorbij is met
haar beste carrièretijd van
5.05.6 het kon redden. Maar het
geluk zat er bij de loting niet
in: een startplaats in het eerste
paar. En hoewel zij voor haar
doen een redelijke tijd (5.08.65)
leverde, nam eerst Averina deze
tijd in haar schema op en dook
er gemakkelik (4.58 05) onder en
daarna kwam Kessow aan de
start. Zij wist nu alles. Als ze
de kroon van At je Keulen-Deel
stra wilde overnemen en de sen
satie in dit toernooi compleet
wilde maken, moest zij eentwee-
tiende seconde sneller zijn dan
Averina. Dat kon. Haar beste
tijd tot nog toe was 4.49.4.
De „vliegende" Oostduitse
opende de 200 meter met 21.36
(tegen Averina 22.00) en na 1000
meter zat ze al ver onder het
verschil (1.35.80 tegen Averina
1.37.96). Nog even kwam haar
volkomen verdiende titel in ge
vaar door een inzinking bij de
2200 meter. Haar voorsprong
slonk tot eenzeventiende secon-'
de. Maar haar kracht sterke
slotronde op de lange afstand
zegevierde.
Hoog bezoek op de Asser Ijsbaan. Prinses Beatrix en Prins Claus woonden de
titelstrijd bij en onderhielden zich ook met wereldkampioen Harm Kuipers en zijn
echtgenote. De gelegenheid werd aangegrepen om Kuipers te huldigen.
Zeker
Karin Kessow, net als de super
ieure Oostduise zwemsters zel
den glimlachend, kwam later,
na alle vreugde op de baan, tot
de conclusie dat het toernooi
met een zeker gemak te hebben
afgesloten. „Ik ben naar Assen
gekomen om op de lagere af
standen te bewijzen dat ik bij
de wereldtop behoor. Toen hét
toernooi zo goed voor mij ver
liep en ik op de 3 km begreep
wat ik moest inhalen om kam
pioen te worden was ik betrek
kelijk zeker van mijn zaak".
Triest natuurlijk voor Sheila
Young. Zij gaf een nog nooit zo
enerverend verlopen toernooi
bij de dames allure door na
bijna elke afstand nog meer
twijfel toe te voegen aan de
vraag of een sprintkampioene
ook de all-roundtitel zou kunnen
weggrissen. Zij zelf beweérde
g"en geloof in het wereldkam
pioenschap te hebben gehad
maar zij moet er toch op zijn
minst aan gedacht hebben, want
het was nog nooit eerder voor
gekomen dat een sprint-specia
liste zo ver naar het goud reikte.
„Ondanks een voor mijn doen
redelijke tijd op de 3 km gaf
ik mezelf na de loting al geen
kans meer. Ik wist wat anderen
op deze afstand waard waren".
Sheila Young mocht tenslotte
wel als eerste pure-sprintspe-
cialiste het plafform op voor
het in ontvangst nemen an het
brons.
Opgeborgen
alle voor in de twintig kon
digt ook en andere doorbraak
aan. Met Atje Keulen, Stien
Baas en Nina Statkewitch werd
langzamerhand verondersteld
dat de krachtige vrouwen
deze sport in het voordeel
ren. De prestaties van het afge
lopen weekeinde rekenen echter
met dit tijdperk af. Zoals met
meer afgerekend werd. Dat
Rusland en Nederland de top
leveren, werd finaal de grond in
geboord doordat ook achter de
beste drie in Assen een verheu
gende verscheidenheid van rijd
sters valt waar te nemen. Erwi-
na Ris van Polen werd vierde,
Catherine Priestner van Canada
vijfde en Paula Halonen van
Finland zesde.
Het stokpaardje van Gerard
Maarse („waar blijven de ande
re landen") is dus voorgoed op
geborgen.
HANS DE BRUYN
(Van onze sportredactie)
DEVENTER De Apeldoornse schaatser John Hanemaaijer heeft
gisteravond tijdens wedstrijden op de Deventer kunstijsbaan het
acht jaar oude baanrecord van Rudi Liebregts op de 3000 meter
met bijna tien seconden verbeterd
Hanemaaijer reed de drie kilometer in 4.34.9 minuten. Rudi Lieb-
rechts deed er destijds 4.44.2. minuten over.
Ook in Heerenveen werd een recordverbeterd. Pietie Postma
vestigde met 2.22 minuten een jeugdrecord op 1500 meter.
INNSBRUCK De Nederlander Peter van der Kant is tweede
geworden op de 10.000 meter tijdens voor-olympische wedstrijden
in Innsbruck. Van der Kant kwam tot een tijd van 15.33,21. Winnaar
werd de Rus Aleksander Wladimirov met 15.29,98. Jan Derksen
werd derde (15.36,25) en Klaas Vriend zevende (15.54,99).
ASSEN Het eerste „open" wereldkampioen
schap voor dames leverde voor Nederland de
trieste conclusie op er aan de top voor het eerst
sinds jaren niet meer bij te horen. Dat Atje
Keulens kroon aan een buitenlandse rijdster
moest worden overgedragen, was te verwachten
maar niet dat de Nederlandse ploeg het totaal
zou laten afweten. Hoewel coach Maarse volhield
„lichtpunten te zien in de alleszins bevredigende
prestaties" van o.a. Sophie Westenbroek (achtste)
en debutante Annie Borckink (tiende) kon hij de
„misser van Assen" niet goedpraten-
ENIGE KEER
Taal die prikkelt. Dat was de bedoeling van
Maarse. De tweede dag mocht Tigchelaar niet
teleurstellen. Tot op zekere hoogte lukte zijn tak-
tiek. Na de duizend meter in 1.33.62 slaagde zijn
diepgekwetste pupil erin toch nog iets van haar
reputatie te redden. In de rit tegen Sheila Young
kwam zij op de langste afstand uit op 4.51.05, goed
voor een eerste plaats. De enigekeer overigens dat
een rijdster van Maarse een plaats op het erepo
dium kreeg.
Sippie Tigchelaar, de beste Nederlandse verspeel
de haar kansen op een hoge klassering door een
slechte start op de 500 m. Twee misslagen comple
teerden vervolgens het „drama". Zij kwam deze
teleurstelling niet meer te boven en finishte als
voorlaatste van de dertig rijdsters in 47.8. Maarse:
„Sippie is een specialiste. Dat werd me in Assen
wel duidelijk. Ik vraag mij af of zij ooit nog wel
in een klassementswedstrijd moet starten," zei
Maarse. Een wellicht te hard oordeel, omdat zij,
hoewel haar in Assen alles tegen zat, tenslotte toch
nog als beste Nederlandse uit de bus kwam.
„Ik was van 46.5 uitgegaan en dan had zij onge
veer bij een derde plaats in het klassement kunnen
komen". Een geweldige dreun voor haar, die op
de zaterdag ook gereden 1500 meter nog een
teleurstelling kreeg te verwerken. Zij kwam niet
helemaal in haar ritme en eindigde achter Annie
Borckink als vijfde.
Gestart als negentiende in het klassement na drie
afstanden, waardoor Nederland maar net het recht
kreeg volgend jaar weer vier rijdsters op het
wereldkampioenschap in te zetten, maakte zij door
haar tijd op de 3 km. een geweldige sprong m
het klassement en werd zevende, net voor Sophie
Westenbroek.
Maarse: „Waarom riskeert zij op zo'n 500 meter
nou geen valse start Dat mag toch. Maar nee, het
startschot valt en ze raakt in paniek. Ook weg
dan maar, redeneert ze. Het scheelde haar zeker
tienden van een seconde. Dom, dit heeft niets met
topsport te maken."
Maarse: „Als ik de eindlijst overzie, constateer ik
dat Nederland in de breedte goed is gegroeid. Wij
hadden, als debutante Haitske Pijlman op de 1500
meter niet was gevallen, vier rijdsters bij de eerste
tien gehad. Dat is meer dan elk ander land".
Sippie Tigchelaar die haar kansen verspeelde op de 500 m. maar toch de beste
Nederlandse werd. Links coach Gerard Maarse.
