Balvaardigheid is gewoon alles
DKD maakt eindelijk kans op
sprong naar de bondseompetitie
,DE PLUYM'; „IK GA
VOORLOPIG NOG DOOR"
'Tempo begint
ingespeeld
te raken'
Basketbal
maakt opgang
in Rijnsburg
Trainer Van der Zeeuw van Rijnsburgse Boys:
ZATERDAG 1 FEBRUARI 1975
LEIDSE COURANT
Van onze sportredactie
LEIDEN "Iedereen zegt nu
wel, dat Willie van der Kerk
hof! zijn tegenstander Wira
van Hanegem heeft wegge
speeld, maar niemand vraagt
zich af hoe dat nu wel zo kon.
Ze zeggen dan: Willem had
zijn dag niet. Maar het lag
helemaal niet aan Van Hane
gem. Iedereen weet, dat hij
geen "renner" is en als Kris-
tensen dan te lui is om mee
te verdedigen, dat wil zeggen,
zich niet in dienst van het
elftal stelt, dan is het niet
vreemd, dat Van Hanegem
telkens maar weer de boot in
gaat".
Frans van der Zeeuw, 47 jaar,
Leidenaar, vertegenwoordi
ger, ex-speler van UVS, leer
ling van de "Kantebeen-doc
trine", en inmiddels trainer
met een gerenommeerde
naam in Leiden en omstreken,
praat graag over betaald voet-
bal.Analyseert en past toe,
"want, zoals hij zelf zegt,
"door te kijken leer je het
meest. Zeker van het betaalde
voetbal, want die jongens zijn
natuurlijk een stap verder
dan wij amateurs". Geduren
de het gesprek zal hij dan ook
•>1
steeds voorbeelden aanhalen,
zodat aan het eind niet alleen
Feyenoord, PSV en Ajax,
maar ook het Nederlands elf
tal, Michels en bijna alle trai
ners van het betaalde voetbal
door hem zijn doorgelicht
Eventueel gewogen en te licht
bevonden.
Maar we kwamen voor Rijns
burgse Boys. "Ja, Rijnsburgse
Boys", glimlacht de immer
vriendelijk en rustig pratende
Van derZeeuw. "Dat is na
tuurlijk wel heel wat anders.
Ik ben er pas begonnen en na
een tijdje de kat uit de boom
gekeken te hebben, begin ik
nu een beetje te wennen. Zon
der meer een leuke club met
actieve bestuurders en een
goede accommodatie. Beide
zaken waren voor mij reden
om op het aanbod van Rijns
burgse Boys in te gaan, hoe
wel ik wist, dat de ploeg de
laatste jaren alleen maar "te
rug" was gegaan. Maar goed,
dat betekende een uitdaging
en het tij leek meteen al in
ons voordeel te keren. We
speelden een paar leuke oe
fenwedstrijden tegen onder
meer UVS en Roodenburg en
goed gemutst begonnen we
aan de competitie. Inderdaad
maakten we een goede start,
maar opeens viel het team stil
en pas drie weken geleden is
het weer gaan draaien".
„Een complex van factoren", al
dus Van der Zeeuw. "We ver
loren op bijzonder ongelukki
ge wijze twee wedstrijden
achter elkaar, terwijl de voor
hoede in de daaropvolgende
wedstrijd zo hopeloos faalde,
dat het geloof in eigen kunnen
opeens weg was. Tja, en dan
raak je in een impasse, waar
je moeilijk uitkomt En daar
bij moest de ploeg natuurlijk
ook nog wennen aan de ver
anderde aanpak, terwijl ikzelf
ook nog wel wat moeite heb
gehad om aan Rijnsburgse
Boys te wennen. De meesten
van mijn jongens zitten in het
bloemenwezen en in drukke
tijden gaat de zaak voor. Be
grijpelijk maar wel vervelend.
Het kwam voor, dat ik op
zaterdag, drie kwartier voor
een wedstrijd, pas zes man bij
elkaar had. De rest kwam, zo
uit hun werk, tien minuten
voor het begin aanzetten. On
voorbereid, ongeconcentreerd
en dikwijls nog uithijgend van
hun werkzaamheden. Sommi
gen bleven ook zomaar van de
training weg. Dat laatste ac
cepteer ik niet. Daar heb ik
hetmes ingezet. Met dat eerste
moet je leren leven. Dat is
hier nu eenmaal zo en dat
verander je niet Hoeft ook
niet, als iedereen maar komt
trainen en de sfeer goed is.
Momenteel is die sfeer goed
en de prestaties beginnen ook
weer te komen. Tegen koplo
per Katwijk behaalden we
een verdienstelijk gelijkspel
en van concurrent JAC won
nen we, zodat we de laatste
plaats weer verlaten hebben.
"Overigens", zo voegt hij er
snel aan toe, "zijn we er nog
lang niet hoor. Maar een
plaats in de middelmoot moet
zonder meer een haalbare
kaart zijn. Ik ben er van over
tuigd, dat dat zal lukken ook".
Frans van der Zeeuw begon zijn
voetballoopbaan bij Rooden
burg en was op zestienjarige
leeftijd al vaste keus voor het
eerste. Onenigheid deed hem
besluiten naar UVS te ver
trekken, alwaar hij, onder lei
ding van Kantebeen en me»
"maatjes" als Joop de Wolf,
Joop Devilee, Cor Verhoogt
en broer Cor vijf jaar als
semi-prof de blauwwitte kleu
ren verdedigde. Omdat hij
geenzin had om een jaar te
wachten toen UVS naar de
rijen der amateurs terugkeer
de moest hij, als ex-seml-prof,
oen jaar op wachttijd staan
wierp hij zich, samen met De
Wolf (nu trainer van LDWS)
en Devilee (nu Leiden) op de
taaie trainingstof en nam het
Zoeterwoudse SJZ onder zijn
hoede. Vervolgens belandde
hij bij DOCOS en via LFC
kwam hij toch weer op zijn
oude stekkie, Roodenburg, te
rug. Bij die club nam hij de
jeugdtraining op zich en
kweet zich met volle overgave
vijf jaar van zijn taak als
oefenmeester, coach, begelei
der en praatpaal.
"Dat was een bijzonder leuke
tijd", herinnert hij zich nu.
"Ik moet zeggen, dat ik met
enige voldoening op die perio
de terugkijk, want het Roo
denburg, dat bijna kampioen
van Nederland werd, bestond
voor negentig procent uit spe
lers die ik naar de senioren
had geleid. Verkuylcn, Morv
tagne, Van Kooperen, De
Groot, Tisseur enzovoort
Frans van der Zeeuw over zijn
methode: "De Kantebeen-doc
trine hè. Balvaardigheid is al
les. Uiteraard komen er, als je
wat wilt bereiken, natuurlijk
nog meer factoren bij die het
spel bepalen, maar balvaar
digheid en inzicht zijn voor
mij toch wel de belangrijkste
zaken van het voetbal. Mijn
training is daar puur op afge
stemd. Ik laat de jongens geen
tien, twaalf rondjes achterel
kaar lopen. Liever geef ik ze
een bal. Dan lopen ze heus
ook wel, misschien wel net zo
veel, alleen hebben ze het niet
door. Dan sla je twee vliegen
in één klap. En conditie én
balvaardigheid. Ja, discipline
moet er natuurlijk zijn. Na
afloop mag je een lolletje ma
ken. maar op de training en
in het veld wordt er gewerkt
Door iedereen", zegt hij vast
beraden. Kristensen zou door
Van der Zeeuw dan ook zon
der meer naar de kant ge
haald zijn. AD VAN KAAM
Wijnand Kindt, voorzitter Alphcnse
korfbalvereniging:
Van onze korfbalmedewerker
Alphen aan den Rijn Tijdens dit weekeinde zal hot aan het
Leidse korfbalfront erg rustig zijn. Het met hoofd- en
overgansklasse verwende publiek behoeft echter niet van
korfbal verstoken teblijven, want vanmiddag ontvangt het
Alphense Tempo streekgenoot Fiks. DeAlphense club heeft
na een bliksemcarrière haar plaats inmiddels gevonden. Op
het veld lijkt Tempo voorbestemd te zijn voor de 2e klasse
en in de zaal neemt de ploeg van trainer Co Vavier voorlopig
genoegen met een iets bescheidener rol. Tempo is in de
microkorfbalcompetitie derde Klasser en blijft dit jaar zitten.
Voorzitter Wijnand Kindt, zelf actief bij de reserves, vertelt
waarom: „Het microteam is ten opzichte van verleden jaar
vrij sterk veranderd. Ondanks dat wc veel oefenwedstrijden
hebben gespeeld, begint de ploeg nu pas ingespeeld te
De start van de geelhcmdcn was daarom aarzelend, reden
waarom Tempo nu nog aansluiting moet zoeken bij de
veilige middenmoot De Alphenaars behaalden uit 8 wedstrij
den 6 punten in het 2e KNKV jaar en toch wordt er in
Alphen niet serieus aan degradatie gedacht. De voornaamst
reden is dat er slechts één ploeg naar de regio zal verdwijnen
en dat lot lijkt Maassluis beschoren met slechts 2 punten
op de rekening. Bovendien is Kindt erg optimistisch: „De
resultaten van de laatste wedstrijden zijn redelijk. Bovendien
hebben we een vrij makkelijk programma. We hebben
Bolnes al 2 keer gehad. Eén koer werd gelijkgespeeld en
de andere keer werd net verloren. De meeste wedstrijden
in het begin hebben we uit gespeeld". Van de vier resterende
wedstrijden speelt Tempo er dan ook nog drie thuis en de
enige uitwedstrijd is tegen Maassluis, AU Ready, dat drie
punten minder heeft, en Vitesse komen nog naar de sporthal
Rijnstreek, waarin vanmiddag het Oegstgcestoe Fiks de
tegenstander van Tempo zal zijn. In de eerste ontmoeting
deelden de streekgenoten beide punten (6-6).
Ondanks dat er volgens Wijnand Kindt in de huidige ploeg
wat minder schutters rondlopen ten opzichte van vorig Jaar,
is Tempo's eerste man optimistisch wat het resultaat tegen
Fiks betreft „De eerste wedstrijd hebben we gelijkgespeeld.
Ik heb nu goede hoop dat we winnen".
Verwijzend naar de eerder gedane uitleg en het resultaat van
de jongste wedstrijd (winst op NIO in Rotterdam.) kunnen
we Wijnand Kindt geen ongelijk geven. Het door Bart
Lambooy getrainde en gecoachte Fiks zal ongetwijfeld meer
moeite hebben om in Alphen hetzelfde resultaat tc gaan
behalen als destijds in eigen omgeving. Niets is zeker, maar
één ding staat bij voorbaat vast: Tempo - Fiks zal een
spannend en boeiend zaakje worden.
TEMPO-FIKS, ALPHEN AAN DE RIJN, Sporthal RIJN
STREEK. 16.20 uur (zat.)
Van onze waterpolomedewerker
Leiderdorp - Bij winst opSZ en PC uit Schoon
hoven, vanavond in „De Does", kan D.K.D.
op een met Woerden gedeelde le plaats ko
men. Beide teams hebben dan 12 punten uit
8 wedstrijden. Het heren-waterpolo-team van
D.K.D. uit Leiderdorp wordt dan kanshebber
op het kampioenschap in de eerste klasse
Kring Gouwe-Rijnstreek. en de daaraan ver
bonden promotie naar de bondseompetitie.
Deze stand op de ranglijst van dit waterpoloze-
vental is het resultaat van de verbeterde om
standigheden waaronder deze in 1958 opgerich
te vereniging nu kan trainen.
Jarenlang was het ontbreken van een „overdek
te" de oorzaak dat het ledental te zeer afhanke
lijk was van het jaargetijde. In de winter kon
slechts wat aan zaaltrainingen worden gedaan,
terwijl voor een selectie van enkele leden in
de wintermaanden gastvrijheid werd gevraagd
en verkregen bij de Zijl/LGB.
Secretaris Fred Laman, 10 jaar lid en spelend
in het herenteam, vertelt dat met de opening
van de overdekte „De Does" in april 1971, voor
D.K.D. veel ten goede is veranderd. Als gevolg
van de winter schommelde vroeger het ledental
tussen 60 en 100. Nu heeft de vereniging ruim
200 contribuanten, waarvan slechts 25 ouder
dan 18 jaar. Duidelijk een jeugdige vereniging
met op het ogenblik 4 zeventallen die van zeer
goed tot redelijk meedraaien in de polocompe
titie.
Naast het herenteam een damesteam, uitkomend
in de 2e klasse en een meisje en jongens
aspirantenteam spelend in de hoofdklasse. Nu
D.K.D. per week 8.5 uur de beschikking heeft
over de overdekte kan ook meer aan gerichte
trainingen worden gedaan en behoeft de re
creatieve zijde van de zwemsport niet te wor
den verwaarloosd. Onder leiding van gediplo
meerde en bekwame trainers en instructeurs
worden trimavonden gegeven voor ouderen en
wordt er geoefend voor de hogere zwemvaar-
digheidsdiploma's.
De gerichte zwem- en polotrainingen beginnen
nu hun vruchten af te werpen, bij zwemwed
strijden in kring Gouwe Rijnstreek b.v. en bij
de landelijke K.N.Z.B. C-competitic is al duide
lijk gebleken dat de tijden die de D.K.D.
pupillen van trainer Kluft maken, met spron
gen vooruit gaan. Ook de polotrainingen waar
aan. naast de leden die reeds in de eerder
genoemde zeventallen spelen, pupillen en jonge
aspiranten deelnemen, maken duidelijk dat
D.K.D. in de lift zit Aan de competitie die
volgend jaar van start gaat, zal dan ook met
een tweede herenteam. meerdere aspiranten-
teams en een pupillen team zowel voor jongens
als voor meisjes worden deelgenomen.
Plannen zijn er genoeg. „Maar", zegt Fred La-
man, „eerst de wedstrijd van zaterdag, daarna
zien we wel weer verder".
Van onze sportredactie
RUNSBURG In de wereld
van de zaalsporten waar de
laatste jaren kapitale bedra
gen rond gaan, zijn er nog
verenigingen, die met erg wei
nig tevreden zijn. Blij, dat ze
tenminste iets krijgen. De
Rijnsburgse basketbalvereni
ging Rijnvalken is zo'n club.
s Het bestuur was dolblij, toen
de gemeenteraad vorig week
een subsidie van 750 gulden
(in plaats van de voorgestelde
500 voteerde.
Basketbal is één van de Jongste
sporten in Rijnsburg. Voor
naamste oorzaak: het ontbre
ken van een goede accommo
datie voor de zaalsporten.
Eind dit jaar zal er een sport
halletje verrijzen, maar die
zal al spoedig tc klein zijn. De
basketbalclub heeft in de drie
jaar dat ze nu bestaat zo'n 100
leden verzameld. Voorlopig
moet er echter nog getraind
en gespeeld worden in de
gymzaal van de christelijke
MAVO. Vooral dat spelen
geeft daar nogal wat proble
men, omdat de speelvloer dui
delijk te klein is. Voor de
thuiswedstrijden wellicht een
voordeel, omdat men ook in
die zaal traint, maar het na
deel in de uitwedstrijden is
des te groter. De meeste spe
lers en speelsters hebben dan
problemen met het juist
schatten van de afstand.
De groei van het aantal leden
heeft ondermeer ten gevolge
gehad, dat Rijnvalken over
een uitgebreide groep rnini-
basketballertjes beschikt. Mi
ni-basketbal. De aangepaste
vorm speciaal voor Jonge kin
deren. Een prachtige uitvin
ding overigens, omdat de bas
ket bij "normaal" basketbal
op 3.05 meter hangt en dat
voor kinderen van een jaar of
zeven natuurlijk onoverkome
lijke problemen met zich mee
brengt.
De jongste jeugd is dus ook in
de gelegenheid om te basket
ballen. Voor Rtjnvnlken bleef
er nog één probleem over.
Basketbal is een jonge sport
en mede daardoor ontbreekt
volwassen kader monr al te
vaak. Ouderen hebben een
natuurlijk overwicht op de
jeugd en dat missen mensen
van rond de twintig. In no
vember vorig jaar bleek mf-
vrouw De Best bereid de
voorzittershamer ter hand te
Een stap in de goede richting
voor Rijnvalken, dat onlangs
ook een dergelijke stap nam
wat betreft de training van
het herenseniorenteam. Hans
van Rooden, speler van eredi-
visieploeg BS Leiden, bleek
bereid de technische leiding
up /i'-h ti- mmiTi Hnpi-lijk
gaat dat binnen afzienbare
tijd zijn vruchten afwerpen,
want de heren vormen niet
het meest succesvolle team
van Rijnvalken. Die eer komt
het dames juniorenteum toe,
dat momenteel ongeslagen bo
venaan staat en goede moge
lijkheden heeft voor het beha
len van de titel. Het zou een
fraaie kroon rijn op het nog
jonge hoofd van Rijnvulken.
JAN VAN DER NAT
(Van onze sportredactie)
KATWIJK „Moet je Leo heb-
ben? Dan moet je niet hier
zijn, maar in de Varkevisser-
straat Weet je dat niet eens",
zegt de .verkeerd verbonden'
Pluymgraaff door de telefoon.
„De Varkevisserstraat? Weet
je die niet eens", vraagt Leo
verwonderd. En inderdaad,
na zijn uitleg rijden we, vanaf
vuurtoren, bij wijze van spre
ke zomaar zijn slijterij bin
nen. Trouwens, dat Leo
Pluymgraaff een slijterij had,
wisten we ook al niet. De
enige zekerheid die we. had
den, was dat hij nog steeds in
het eerste van Quick Boys
speelde.
„Inderdaad, dat klopt", zegt de
inmiddels 30-jarige Leo
Pluymgraaff. „En ik ben" zo
voegt hij daar aan toe, „Nog
lang niet van plan om te stop
pen. Tenminste", lacht hij,
„als de trainer daar ook zo
over denkt". Trainer of geen
trainer, Leo Pluymgraaff zal
binnenkort toch wel "moeten
stoppen. Minstens voor twee
weken, want afgelopen zater
dag moest hij noodgedwongen'
het veld ruimen met als resul
taat een binnenkort te ver
wachten schorsing. Pluym
graaff: „Belachelijk dat ik uit
het veld werd gestuurd. Ik
was het niet eens met een
beslissing van de scheidsrech
ter en begon daarop te lachen.
Hij gaf me niet eens een
waarschuwing maar stuurde
meer meteen uit Nee, ik had
echt niets gezegd", vertelt de,,
in het veld althans, toch
praatgrage Leo Pluym-
graaaff.
,De Pluym' is inmiddels dertig
jaar, maar zijn roem in en
rond Katwijk is nog steeds
niet tanende. Met gemak-
handhaaft hij zich nog steeds
in het eerste van Quick Boys
en het spreekwoord vroeg
rijp, vroeg rot, gaat zeker in
het geval Pluymgraaff niet
op. Als zestienjarige vertrok
hij uit Katwijk om zijn heil te
zoeken bij ADO, bij welke
club hij zich opmerkelijk snel
wist waar te maken. „Hoewel
ik toch nog in het eerste heb
gespeeld stonden afkomst en
geloofsovertuiging een echte
prof-carrière in de weg en
daarom keerde ik na een paar
jaar maar weer terug naar
Katwijk. Om op zaterdag te
gaan voetballen", verduide
lijkt Leo, die zijn ,oude' club
overigens een paar jaar later
opnieuw zou verruilen voor
een ander. Hoewel hij er lie
ver niet over praat is het een
publiek geheim, dat Pluym
graaff hooglopende ruzie
kreeg met het bestuur van
zijn club, een schorsing op
liep, en met zijn broer én nog
enkele makkers het Katwijkse
strijdtoneel overhaast verliet
Het verging Quick Boys in
middels niet zo best en twee
jaar later stond de gevreesde
goalgetter, terug uit Oegst-
geest, toch weer aan het
hoofd van de Katwijker for
matie. Leo Pluymgraaff speel
de toentertijd geregeld voor
het Nederlands zaterdagelftal,
een vertegenwoordigend
team, dat inmiddels geheel in
het Nederlands amateurelftal
is opgaan. „Toen had je nog
een specifiek zaterdagteam,
omdat een aantal jongens per
sé niet op zondag wilde voet
ballen. Nu hebben ze de zater
dag - en zondagvoetballers sa-
mengevoegd, maar ik vind
wel dat er'maar weinig spe
lers van zaterdagploegen in
staan. Wat dat aangaat wordt
er nog steeds gediscrimineerd.
En dat terwijl er toch al se
dert jaren geen verschil meer
valt te bespeuren tussen het
zaterdag- en het zondagvoet
bal. Noordwijk en Huizen
werden notabene de laatste
twee jaar kampioen van Ne
derland".
Behalve het steevast volgen van
de tweewekelijkse trainingen
die de heer Perdijk voor
schrijft, speelt Leo Pluym
graaff ook nog graag een par
tijtje zaalvoetbal. „Inderdaad,
dat doe ik er voor de afwisse
ling ook nog bij. Vroeger
mocht het niet van Quick
Boys, maar toen de halve se
lectie het ging doen. moesten
ze wel. Ik heb eerst bij Rijns
burgse Boys gespeeld, maar
momenteel voetbal ik voor
BMW/Van der Plas. samen
met andere spelers van Quick
Boys. We hebben een goed
kans op het kampioenschap
van de tweede klasse. Ik weet
niet precies hoe dat nu met
die hoofdklas zit, maar ik
hoop, dat wij er zo snel moge
lijk inkomen. Gezien ons spel
moet dat kunnen lukken", al
dus Leo Pluymgraaff. Hij
heeft al eerder laten weten,
dat hij er nog weinig voor
voelt om met voetbal te stop
pen. „Ik heb", zo zegt hij grin-
nekend, „voor het voetbal nog
nooit iets laten staan. Mis
schien vroeger bij ADO, maar
daarna toch nooit meer. Het
enige wat ik nu merk is dat
ik het steeds moeilijker krijg
in de spits. Vandaar ook dat
ik me iets laat afzakken. Ik
voetbal nu achter de voorhoe
de aan; heb genoeg techniek
om het gebrek aan snelheid te
compenseren. Nee, ik heb te
veel lol in het spel om er nu
al mee te kappen. Het gaat
nog best".
Leo Pluymgraaff: Zaterdagvoetbal wordt nog steeds gediscrimineerd.
