Lingen: Geen Calcutta maar wel NTTB Bellinoll ,zekerheidje' in de Prix d'Amerique ATLETEN WAAR ZE WETEN NIET AAN TOE ZIJN Bronzen plak alles waard voor crosser Gerrit Scheffer SPANNING IN ACHTKAMPEN MAAKTE ALLES GOED Limieten EK Indoor J?!!® TIEL - Bert van der Helm illustreerde zijn sombere stemming toen twee kinderen hem om een handteke ning verzochten. "Wat moet je ermee", mompelde hij al schrijvende, "ik speel waanzinnig slecht. Trou wens wij allemaal". Hans Lingen, later zeer verras send winnaar van de NTTB Cup was al even nega tief. "Het peil valt me tegen", constateerde hij terecht. Het waren uitspraken gedaan voor de laatste ronde van de tafeltennisachtkampen in tiel. Daarna zouden ze niet zijn uitgesproken. De sensatie, die de finale bracht, deed alles vergeten. Nog nooit was de spanning zo groot geweest. Op hetzelfde moment stonden Véronique van Ruiten en Sonja Heltzel, de twee kanshebsters voor de Limburg Coupe en Van Slobbe, Van Lingen en Van der Helm de drie favorieten bij de heren in het strijdperk. Op pa pier was alles nog mogelijk en inderdaad volgden de meest waanzinnige uitslagen elkaar op. Eerst verraste Marjan van der Vliet Véronique van Buiten met de cijfers 21—13, 21—15(!). Het geluk was met haar. Omdat Sonja Heltzel tegelijkertijd een grove misstap maakte tegen El len Klatt ging de titel toch naar Véronique van Ruiten die daar mee haar beloning kreeg voor het getoonde doorzettingsver mogen na een reeks tegensla gen. Eigen hand Bij de heren was de spanning zo mogelijk nog groter. Nico van Slobbe had de kansen in eigen hand in een rechtstreeks duel met de veelvoudige lands kampioen. Verloor Van Slobbe, dan was Hans Lingen (door de onderlinge resultaten) kampioen als hij tenminste op zijn beurt Herman Hopman versloeg. In een dramatische wedstrijd bleef Bert van der Helm de meerdere over de winnaar van vorig jaar. Herman Hopman wiens schou derblessure met het oog op het vertrek vandaag naar de we reldkampioenschappen in Cal cutta wel eens kritieke gevolgen kan hebben, op de andere tafel verloor. De apotheose leerde dat de sterksten van gisteren niet tot degenen behoorden die naar Calcutta vertrokken. Scheiden de bondscoach Dusan Tigerman moet het met lede ogen hebben aanschouwd. Natuurlijk konden excuses worden aangevoerd dat de geselecteerden teveel in be slag werden genomen door de reisperikelen of nog hinder on dervonden van de vele injecties tegen allerlei afgrijselijke ziek ten. Maar niemand klaagde, of het moest gaan over de slechte planning van het wedstrijdcomi té, of zoals gewoonlijk de ac commodatie (nu weer slecht licht). Ook Hans Lingen, die zich als nummer acht voor de achtkampen had geplaatst, klaagde niet. Hij had zich er al bij voorbaat bij neergelegd dat hij niet naar Calcutta ging. "In september heb ik me al terug getrokken. De school ging voor". Studie is voor de 20-jari- ge Lingen zo belangrijk, dat hij hoogstens twee keer per week traint en dan nog er meestal niet bij is met zijn gedachten tijdens de wedstrijden. "De school is steeds in mijn achter hoofd. Je wordt er erg onzeker van. Ik ben gauw teleurgesteld". Het is de reden, dat Hans Lin- Ondanks falen in de laat- "ste ronde werd het doorzet tingsvermogen van Véroni que van Ruiten beloond met het veroveren van de Limburg Coupe. gen in competitie en voorselec ties vaak een zwakke indruk maakte. "Ik had geen ambitie. Daarom heb ik ook heel wat partijen weggegeven". Tijdens de achtkampen in Tiel ging Hans Lingen uit van een andere instelling. "Ik ben als een realist naar Tiel toe geko men. Vroeger dacht ik altijd: Ik ben de beste. Nu kwam ik met het idee: Ik heb toch geen kans". Maar tegelijkertijd bete kende de strijd tussen de acht beste tafeltennissers voor Hans Lingen een van de weinige kan sen dit jaar op de voorgrond te treden. Hij greep die kans aan zonder een teken van zenuwen, want hij had niets te verliezen. "De wedstrijden betekenden wel veel voor me en ik leefde er dan ook enorm naar toe. Want voor mij was het een van de weinige hoogtepunten dit seizoen". Waarmee Hans Lingen doelde op zijn gedwongen keuze om de wereldkampioenschappen te la ten schieten. Het was zijn vol doening te bewijzen, dat het ei genlijk ten onrechte was. De besten van gisteren blijven KEES KOOMAN Nico van Slobbe had tot en met de laatste ronde uitstekende vooruitzichten op prolongatie van de acht- kamptitel. In de finale kwam hij (stalen) zenuwen en techniek tekort. i: (NTTB-cup): De eindstanden: Her„.. 1. Hans Lingen (Bruynzeel) 5 pnt, 2. D~* j-Ti der Helm (Deltalloyd) 5 pnt, ""empo Team) 4 pnt. (Bruynzeel) 4 pnt. Bert 3. Care! Dekei 4. Midhat Ustov 5. Nico van Slobbe (Tempo Tei 4 pnt; 6. Bert van den Ham (NMB) 3 pnt; 7. Rene Hijne (NMB) 2 pnt; 8. Herman Hopman (Tempo Team) Dames (Limburg Coupe): 1. Véroni que van Ruiten (Deltalloyd) 5 2. El len 2.Ellen Klatt (Tempo Team) 5 pnt; 3. Sonja Heltzel (Deltalloyd) 5 pnt. 4. Judy Williams (Deltalloyd) 4 ?nt; 5. Marjan van der Vliet (Tempo earn) 4 pnt; 6. Nora Bakker (NMB) 4 pnt, 7. Marjan Wagemakers (Tana- ka) 1 pnt, 8 Connie van Moorst (Tempo Team) 0 pnt PARIJS Zo'n ruim 60.000 en alle journalisten Bellino 11 (nr) finisht met een behoorlijke voorsprong in de grand prix d'amérique voor Axius (nr). (Van onze correspondent) MELCHNAU Gerrit Schef- fers uit Hengelo, is gistermid dag in het Zwitserse plaatsje Melchanau de revelatie gewor den in de strijd om de wereldti tel cycle-cross voor amateurs. Scheffers legde beslag op de derde plaats in de eindrang schikking. Hij finishte achter de Belgische kampioen Robert Vermeire (30) en de Duitse krachtpatser Thaler en maakte daarmee zijn minder goede re sultaten van dit seizoen in één klap goed. Scheffer kwam met de de grootsten mee, in tegen- stelling tot de nationale kam pioen Gertie Wildeboer. Hij kwam in dit stuk niet voor en werd de laatst binnenkomende Nederlander op de 21e plaats. Scheffer: „Ik had dit hele sei zoen slechts een doel voor ogen, en dat was een goed resultaat in Zwitserland. In feite heb ik de nationale titel ervoor laten Damme eerste werden. Robert schieten, maar dit was me alles Vermeire verbaasde zich over Rugblessure Fleury bezorgt Sanders titel Van o e sportredactie AMSTERDAM Een rugbles sure van Niek Fleury, waardoor hij zich moest terugtrekken voor de finale, heeft Louk San ders gisteren zijn tweede titel opgeleverd in het indoortennis- circuit In het in Amsterdam gespeelde toernooi schakelde Sanders ach tereenvolgens Ton Sie, Otto Panman en Klaas Visscher uit, waarna de eindstrijd niet meer gespeeld behoefde te worden. Fleury had eerder Constandse, Hordijk en René Heffels (die Fred Hemmes had uitgescha keld) verslagen. Bij de dames greep Elly Appel haar derde titel. Ditmaal was niet Ada Bakker haar tegen standster, maar Judith Salomé, die met 6-4, 6-1 tenonder ging. Elly Appel en Louk Sanders leiden nu in het indoorcircuit dat nog afleveringen krijgt in Maastricht en de nationale kam pioenschappen in Amsterdam. waard. Ik had mijn dag en ik was bereid tot het uiterste te gaan. Toen ik enkele ronden voor het einde merkte dat die derde plaats erin zat, heb ik gedacht, ook al ga ik eraan kapot, dat brons moet ik heb ben". Een Nederlandse ploegleider, Van Gestel, zei later, dat Schef fer nu eenmaal de kracht had gehad om te vechten. Wildeboer kon dat niet, al na enkele van de zeven af te leggen ronden had hij het zo moeilijk, dat het leek of hij het einde niet zou halen. Met de plaatsen van de tweelingbroer van Gerrit Albert Scheffer, die twintigste werd en de goede klassering van de Lim burger Wil Brouwers (een 11e plaats ondanks een valpartij) pakte Nederland ook nog de derde plaats in het ploegenklas- sement. Het kampioenschap van Robert Vermeire kwam voor niemand van de 20.000 bezoe kers als een verrassing. Ook niet de titel van alleskunner Ro ger de Vlaeminck bij de be roepsrenners. Toch eindigde de strijd bij de profs voor de fami lie De Vlaeminck in een klein drama. Immers bekend was dat Eric een nieuwe wereldtitel hard nodig had om zich weer op te werken na minder goede tij den. Roger de Vlaeminck zo zou het spel worden gespeeld— was bereid om broer Eric de titel te bezorgen. Aanvankelijk leek het wedstrijdverloop de twee Belgische broers in de kaart te spelen. Met Roger de Vlaeminck op kop slaagde Eric er als tweede in om de twee hartstochtelijk bejubelde Zwit sers Frischknecht en Zweifel op achterstand te zetten. De rest had een koud kunstje kunnen zijn voor de Belgische broers, als niet de twee Zwitsers tot op de bodem van hun kunnen wa ren gegaan en de steeds moeilij ker rijdende Eric de Vlaeminck overbluften. Nu moest Roger de familie-eer alleen hoog houden. Maar moest op het ereschavot wel twee Zwitserse coureurs naast zich dulden. België had dan toch zijn twee wereldkampioenen evenals vo rig jaar, toen Vermeire en Van de derde plaats van Gerrit Scheffer. Hij zei: „Veel eerder had ik Wildeboer op die derde plaats verwacht. Hij is toch Ne derlands kampioen of niet? Die Scheffer heeft geweldig gekoer st. Zelf heb ik weinig zwakke momenten gehad. Even ben ik bang geweest voor Thaler. Die moet je steeds in de gaten hou den". Gerrit Scheffer tenslotte: „Deze medaille kunnen ze me niet meer afpakken. Ik vind zelf dat ik er hard voor heb ge werkt^ de rook van Parijs gistermid dag getuige geweest van de 51ste Prix d'Amerique, het grootste drafsportgebeuren van Europa. Rond vijf minuten voor half vijf vertrokken acht- geld van een miljoen franc. Zes tien paarden en daarbij toege voegd de Italiaanse crack Ti mothy T. en de Amerikaanse merrie Wayne Eden. Verleden jaar zegevierde met veel verras sing de Franse merrie Detmoni- ca Hanover hetgeen een klap was in het gezicht van de Fran se drafsportfokkerij was. De kans dat een nieuw Ameri kaans succes zou volgen was echter zeer gering op Vincen- nes. De merrie Wayne Eden is een pure sprintster en kan al leen over de mijl uitstekend tot haar recht komen. De 2600 me ter lange Prix d'Amerique is voor deze merrie, die bovendien uit het tweede gelid achter de startauto moest komen, een te zware opgave geweest. De Fransen kregen in Bellino II een beste Prix d'Amerique win naar in de zeer goede kilome- tertijd van 1.17.8. Het paard won vrij gemakkelijk voor de verrassende tweede Axius. De Franse drafsportlief hebbers toonden bij de totalisa- tor echter weinig vertrouwen in Bellino II die ook in het tweede gelid moest starten. Hoewel de Franse pikeurs in hun voorspel ling wel degelijk met de kracht van Bellino II rekening hielden nes een andere favoriet in de vorm van Timothy T. Deze was na de start erg slecht weg en bleef met zo'n 500 meter nog te gaan in de achterhoede en kon ondanks een enorme opmars Stallen Na de start waren Clissa, Es- poirx de See (die later werd uitgeschakeld) en Ebbon met de Nederlander Jan Kruithof en Bellino II het beste weg. Fakir du Vivier zocht na de start ge lijk weer de stallen op. Op zijn sulky Hans Fromming (West Duitsland). De oud-wereldkam pioen op de sulky had na de strijd het volgende korte com mentaar: „Het paard sprong na de start en ik zat gelijk met mijn handen in de lucht. Verle den jaar won ik de Prix d'Ame rique met Delmonica Hanover als gastrijder. Nu echter waren de verwachtingen als gastrijder met Fakir du Vivier niet hoog gespannen. Het paard is pas vier jaar en in feite is de Prix d'Amerique een te zware opga ve voor zo'n dier. Maar direct na de start de strijd te moeten staken is voor mij een bittere pil". In feite maakten twee paarden de dienst uit Bellino II die in de totaaltijd van 3.22.2 zegevier de en Axius (in de tijd van 3.22.5). Op de derde plaats op achterstand kwam Catharina in de tijd van 3.25.0 over de eind streep voor Timothy T. en Cas- dar de tweede favoriet van het publiek. De man achter Bellino II is ook de in ons land bekende pikeur van de Grote Prijs der Lage Landen Jean René Gou- geon. Zijn broer Michel (Minou) is de trainer van het paard en heeft verleden week nog een grote draverij met Bellino II gewonnen. Hij had een overwin ning het „zekerheidje" van de Prix d'Amerique genoemd voor de koers. Jean René was er echter niet zo zeker van en was bijvoorbeeld bang voor een Axius, waarvan zijn broer had verteld dat het paard duidelijk PARUS De internationale drafsportjournalisten hebben zondagmorgen voor de Prix d'Amerique het paard Timothy T. (Italië) uitgeroepen tot de beste draver van 1974. Op de tweede plaats kwam het Franse paard Axius voor de winnaar van de prix d'amerique 1974 Delmonica Hanover. over de grote vorm heen was. Deze mening had ook Mascle. de rijder van Axius. De Franse kampioen was dan ook dolpe- gem Maar wat wÏÏÏe. lukkig met zijn tweede plaats. Maar de held van de dag die 'door de internationale pers de eerste uren niet met rust kon worden gelaten was hoe kan het anders Jean René Gougeon. Links en rechts moest hij de gelukwensen in ontvangst ne men. Hij vertelde: ..Mijn broer Michel is een groot trainer. Het paard was door hem in topkon- ditie gebracht. Ik heb gemakke lijk gewonnen. Axius was in feite de laatste meters geen par tij meer voor Bellino II. Dit is een dag om nooit te vergeten". Met de overwinning van Bellino .II won de eigenaar Macharet het gigantische bedrag van 540.000 Franse francs. Hierdoor heeft de 8-jarige merrie zijn to tale winstsom nu op 3 1/2 mil joen franc gebracht. De enige Nederlandse rijder. Jan Krui thof, die sinds vlak na de oorlog- werkzaam ls in Frankrijk was na de start met de 5-jarige mer rie Ebbon goed weg. Was lang in de voorhoede maar kon ech ter voor de ruim duizend Nder- landse supporters geen rol van betekenis spelen in de eind strijd. Jan Kruithof jr.: „Het paard is pas vijf jaar. Het vol gend jaar ben ik, als het paard gezond is met Ebbon zeker in de voorhoede te vinden". Hoewel gisteravond de toto-om zet nog niet bekend was, werd vermoed dat de Franse totalisa- tor een record heeft geboekt Het was dan ook bijna een zo merse dag op Vincennes. Lo gisch dat je door de enorme drukte bijna het ene been niet meer voor het andere kon krij- topge- beuren waar de toegang slechts 'zes franc is. Dat houdt weinig Franse drafsportliefhebbers thuis. Ondanks het feit dat de Prix d'Amerique rechtstreeks op de tv werd uitgezonden en zonder twijfel zie je het dan beter. Want op het propvolle Vincennes kan zeker de helft van de bezoekers de koers niet volgen. Maar de Fransman wil op zo'n dag niet ontbreken. ARTHUR VAN RIJSWUK ARNHEM Wanneer de natio naal technische commissie (NTC) van de Koninklijke Ne derlandse Atletiek Unie de in ternationale limieten gaat han teren, dan hebben vijf atleten zich gekwalificeerd voor de Eu ropese indoor atletiekkampioen- schappen, die op 8 en 9 maart in Kattowice worden gehouden. Zes weken voor de titelstrijd in Polen weten de Nederlandse at leten echter nog niet waar zij aan toe zijn. „Over limieten heb ben wij nog niet gesproken", aldus NTC-voorzitter Grewer. „Volgende week gaan wij eens praten. Wij wilden eerst de wed strijden in Arnhem afwachten. Wij vertrouwen de sprinttijden hier niet zo". Juist op de sprint haalden vier deelne mers de internationale limieten. Elly van Lienen en Sammy Monsels zelfs twee maal. Ook de Utrechter Jan Willem Boogman (Hellas) haalde op de 60 meter horden precies de eis met 8.0. Hetzelfde deed Raymond Heerenveen op de 60 meter vlak (6,7). De NTC mag dan zijn twijfels hebben aan de tijden op de korte nummers, aan de prestatie van Annemie- ke Bouma, die met 1,83 meter slechts een centimeter onder het nationale indoorre- cord van Mirjam van Laar bleef, valt weinig af te dingen. De Haarlemse haalde de 1,83 m in de eerste poging royaal. Toen de lat daarna twee centimeter ho ger lag, bleek die hoogte (nog) niet te nemen. Mirjam van Laar blijkt haar bles sure van vorig jaar weer te boven, gezien de manier waarop zij gemakkelijk over 1,75 m ging. In de Rijnhal verscheen ook Ria Ahlers, twee jaar geleden Nederlands beste hoogspringster, weer aan de start De Drentse heeft door studie en blessures een jaar gemist maar wil dit seizoen weer terugkomen. Haar 1,75 m bij haar eerste start mocht er zijn. De internationale wedstrijden in Arnhem boden vooral door de deelneming van een groot aantal buitenlanders op enkele nummers uitstekende atletiek. Van Ne derlandse zijde viel vooral Raymond Heerenveen op. De Zwollenaar verbeter de het nationale record op de 400 meter met tweetiende tot 48.5 seconden. Heeren veen, die op 20 april na een studie voor brandweerofficier terugkeert naar Cura cao miste concurrentie om tot een nog scherpere tijd te komen. Indruk maakte ook junior Arno Koerme- ling, die het Nederlandse jeugdrecord op 1.52.0 bracht. De Almeloêr was daarmee 2.1 seconde sneller dan Rik Snoep twee jaar geleden. Snoep inmiddels senior ge worden deed het met 1.50.7 achter de Belgen Reygaert en Hooft (beiden 1.49.3) niet slecht. Een hoogtepunt was het pols stokhoogspringen van de Pool Bogdan Markowski, die na 5.00 meter alleen o bleef. Nadat hij over 5.10 m. was gegaan, liet Markowski 5.22 meter opleggen. Deze hoogte bleek echter te veel. Bij het kogel stoten zorgde de Engelsman Geoff Capes, mdoorkampioen, met 19.33 meter voor een goede prestatie. Verona Bernard maakte bij de dames op de 400 meter indruk. De Engelse liep de 400 meter i de nieuwe nationale recordtijd van 53.4 sec. Trudy Wunderink veroverde in 55.0 de tweede plaats voor de Belgische Wal- lez. Een boeiende afsluiting vormde de 3000 Tneter heren. De kleine Jo Schout deed veel tempowerk maar moest in slotfase de Belgen Salve en Theys laten gaan terwijl hij in de eindsprint ook moest buigen voor de sterk lopende Bram Wassenaar. Het verschil tussen de eerste vier bedroeg precies een seconde: Salve (8.00.2), Theys (9.00.4), Wassenaar (8.00.6) en Schout. Feyenoord Twee wedstrijden verlie zen (Roda JC en PSV) en een fortuinlijke, wei nig hoopgevende zege op Go Ahead Eagles, het magere resultaat van Feyenoord dat moeite loos op weg leek naar de titel. Verdeeldheid in ei gen kamp ligt aan de futloosheid en het vorm verlies van gisteren ten grondslag. Trainer Coer- ver heeft al lang geleden verklaard te zullen op stappen, manager Brox uit openlijk kritiek op de trainer, de spelers hebben al sinds de komst van Coerver een hartgrondige hekel aan de bos- en duurlopen die hij propageert. Die wor den dan ook niet meer gehouden, volgens Coer ver een van de oorzaken dat o.a, Kristensen to taal nergens meer is. De trainer dient plichtmatig zijn contract uit, de spe lers hobbelen op eigen houtje maar wat voort, de leiding is verdeeld. Op zo'n manier moet een ploeg wel terugval len. Feyenoord speelt ongeïnteresseerd na de klappen in Kerkrade en op eigen bodem. Het wachten is op de sterke hand die alles en iede reen weer in het gareel brengt. Maar dat kan niet te lang meer duren. Flop Een blunder van Ver voort, in nauwe samen werking met een even eens falende grensrech ter, was mede oorzaak van de nederlaag van Go Ahead. Bij NA- C—FC Den Haag stun telde Van Gemert, bij PSVSparta blunderde Keizer. Het begint symp tomatisch te worden. Het erge is, dat die fou ten altijd te maken heb ben met een doelpunt of geen doelpunt. Er kan gesteld worden dat de nieuwe regel waarbij de grensrechter veel macht wordt toegekend een re gelrechte flop is. Zwak ke scheidsrechters en die zijn er meer dan de kreet „ons korps is het beste van Europa" dekt verschuilen zich maar al te graag achter de grensrechter, die na tuurlijk van (veel) min der formaat is, anders zou hij wel in het veld staan. Triester is nog dat de competitie wordt beïnvloed door fouten van de leidinggevers. Terecht mogen clubs zich daarover beklagen en behoeven scheids rechters zich niet veron gelijkt te voelen. Niets gedaan De volleybalbond zou dit jaar, zo was het goe de voornemen, orde gaan scheppen in de chaos van het reclame- feest, waartoe de compe titie in de eredivisie was uitgegroeid. Met ingang van 1 januari mochten sponsornamen alleen nog op de rug voorko men en dan nog in be perkte afmeting. Er werd gedreigd met een fikse boete. De clubs zijn er niet van onder de indrudk gekomen. Ruim drie weken na ingang van de door clubbe stuurders fel bekritiseer de maatregel, blijkt alles nog bij het oude. Voorzitter Piet de Bruin dreigde maar deed niets. En maakte meteen zijn dreigement waardeloos met de opmerking: „Wat moet ik doen, schieten of slaan? Ik lig er niet wakker van". Met zijn nachtrust heeft niemand iets te maken. Wel mo gen we van een voorzit ter van een grote sport bond leiderscapaciteiten verwachten. Bij bestu ren horen regels. En die zijn er om te worden nageleefd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1975 | | pagina 11