Schermbond lijkt ten
dode opgeschreven
Noteer bij de radio
LEDENBESTAND ONDER DUIZEND GEDAALD
Wybo Lelieveld:
krachtloper
ZATERDAG 25 JANUARI 1975
LEIDSE COURANT
EREDIVISIE
PSV-Sparta
Excelsior - MW «-
NAC-FC Den Haag
Wageningen - Ajax
Telstar - De Graafschap
FC Tente-AZ '67
FC Amsterdam-Haarlem
Roda JC-FC Utrecht
Feyenoord-Go Ahaed Eagles
EERSTE DIVISIE
FC Dordrecht-Heerenveen
Veendam-Helmond Sport
PEC Zwolle-Eindhoven
SC Amersfoort-Heracles
SW-FC Vlaardingen
Volendam-FSC
VW-Vitesse
SC Cambuur-FC Groningen
•NEC-Willem II
De wedstrijden aangeduid met een komen voor
op het totofomulier.
Temidden van zijn apparatuur in zijn foto- en filmstudio neemt Ton van Zetten de situatie in de schermwereld kritisch onder de loupe.
DEN HAAG Hoewel het ledenbe
stand van de schermbond de afgelo
pen jaren in gestaag tempo daalt en
volgens de laatste berichten al beden
kelijk onder de duizend is gezakt,
heeft het bestuur daarin nog geen
aanleiding gezien om maatregelen te
nemen. Een vijftal jaren geleden tel
de het per traditie nogal exclusieve
wereldje nog zo'n 1500 leden, maar
na deze top is het bergafwaarts ge
gaan. Het is weliswaar niet zo dat
bondsbestuursleden bij elke ophef
fing van een vereniging handenwrij
vend glimlachen, maar de ten toon
gespreide apathie geeft wel te den
ken. Zelden of nooit kwam er vanuit
de leiding van de bond een initiatief
om oorzaken van misstanden op te
sporen, door problemen geplaagde
clubs een helpende hand te reiken of
dreigende conflicten in de kiem te
smoren.
Deze passieve houding ontmoedigde enkele
goedwillenden zodanig dat zij het bijltje erbij
neergooiden. Toen bleek dat het voor het me
rendeel al jaren zitting hebbende bondsbestuur
van geen wijken"en nieuwe ideeën wilde weten,
wendden zij zich af. Het gevolg is dat de
schermbond ten dode lijkt opgeschreven. Een
dalend ledenbestand houdt het risico in dat de
subsidiekraan een slag dichter wordt gedraaid.
Dan zal de nog actieve top, waarop het bonds
bestuur louter zijn aandacht heeft gevestigd de
laatste jaren, zijn interesse waarschijnlijk ook
verliezen, omdat minder geld voor hun activitei
ten beschikbaar komt. En dat zal dan de
definitieve klap voor de schermbond beteke
nen. Want door de al jaren durende verwaarlo
zing van begeleiding en opbouw van jeugdig
talent zullen jongere schermers ook weinig
ambitie meer overhouden. De kwijnende
schermbond is dan zijn visitekaartje en aanvul
ling kwijt en wat dat tot gevolg zal hebben,
laat zich slechts raden.
Blauwe maandag
Eén van de velen die zich het lot van de
schermbond aantrekt is Ton van Zetten, die
ooit een blauwe maandag bondsbestuurslid
was, maar zich tenslotte teleurgesteld afwend
de nadat pogingen een frisse wind te laten
waaien schipbreuk hadden geleden.
„Ik wil zeer nadrukkelijk vooropstellen dat het
niet mijn bedoeling is vuil te spuien", zegt Ton
van Zetten. „Er is eigenlijk in elke bond wel
iets waar je daarvoor aanleiding zou kunnen
vinden. Maar dat wil ik zeker niet doen. Ik wil
de hele zaak positief benaderen. Het gaat name
lijk om mensen die van zichzelf menen dat ze
het goed doen. Maar ze zijn te oud, sommigen
zitten al van ver voor de oorlog in hét bestuur.
Door die lange periode zijn ze verstard. Er
wordt niet gereageerd zoals nodig zou zijn bij
bepaalde ontwikkelingen. Er wordt te gauw
gezegd: Daar kunnen we toch niets aan doen.
En dan ben je natuurlijk wel op de verkeerde
weg".
Publiciteit
Een onderdeel van het takenpakket van het
Door het teruglopende aantal leden neemt het aantal deelnemers aan toernooien
ook steeds meer af.
bondsbestuur dat in de ogen van Ton van
Zetten uitermate slecht is verzorgd, is de
publiciteit. Van Zetten, zelf werkzaam in deze
sector, noemt een voorbeeld.
Hij laat een affiche zien van Nederlandse
schermkampioenschappen, waarop met een
ballpoint is omcirkeld wat er aan mankeert
Het geheel is verlucht met een afbeelding van
een schermer die Van Zetten de opmerking
ontlokt: „Dat schermen nou uit de Middeleeu
wen stamt hoeft nog niet te betekenen dat men
zulke oubollige plenten erop zet. Wij hebben
zelf een lay-out gemaakt voor een nieuw, pak-
kender aanplakbiljet. De heren aan wie de
afbeelding werd voorgelegd, riepen slechts: die
dingen zien er te duur uit, die worden gepikt
Nou, en wat zou dat? Laten ze er maar een
man neerzetten die om de twee minuten een
nieuw affiche moét ophangen. Dan blijkt zo'n
ding in trek te zijn en dat betekent dat de
mensen toch met het woord schermen worden
geconfronteerd".
Lakse houding
Publiciteit, het woord zal Ton van Zetten
veelvuldig in de mond nemen. Hij kan zich
nog opwinden over de lakse houding van het
bondsbestuur over zijn voorstel een film te
maken die hij dankzij zijn beroep voor een
schappelijke prijs kan produceren.
„Mij suggestie werd in welwillende overweging
genomen, maar men deed er later niets mee.
En dat is typerend voor de hele constellatie.
Men doet niets. Twee jaar geleden werd een
ton uitgetrokken voor de sabelploeg. Maar er
kon niet een meisje naar het wereldkampioen
schap jeugd worden gezonden met als argu
mentatie dat ze niet voldoende ervaring had.
Maar waar ben je dan in hemelsnaam mee
Onheuse aantijgingen
Vorig jaar is Ton van Zetten met zijn vereni
ging Les Cadets de Cascogne uit Rotterdam
uit de bond gestapt. Dat gebeurde tegelijker
tijd met zijn eigen uittreding uit het bondsbe
stuur. Aanvankelijk noemt Van Zetten het
afschaffen van de districtsgewijze kampioen-
stoernooien de directe aanleiding voor zijn
stap, maar later geeft hij toe dat onheuse
persoonlijke aantijgingen tegen verdienstelijke
leden van de schermbond voor hem de druppel
waren die de emmer deed overlopen.
Dat gevoegd bij de apathische houding van het
bondsbestuur was voor Van Zetten reden om
te bedanken. En zijn vereniging was in de
afgelopen jaren niet de enige. Vorig jaar alleen
al zegden zes clubs hun lidmaatschap op. „En
het bestuur roept maar: we kunnen er niets
aan doen", zegt Van Zetten nogmaals. „Men
onderkent de achteruitgang wel, maar doet
niets. Ik dacht altijd: als het met een bepaalde
club moeilijk gaat en dat wordt kenbaar ge
maakt, moet het bondsbestuur in ieder geval
eens poolshoogte nemen. Maar niets daarvan.
Iemand heeft zelfs eens geroepen: Jullie kleine
verenigingen hebben we helemaal niet nodig.
Nou ja, dan vraag ik je".
Tweede schermbond
Bij de verenigingen die de laatste jaren zijn
uitgetreden is wel eens met de gedachte ge
speeld de onvrede gestalte geven in de oprich
ting van een tweede schermbond. Maar de
plannen zijn nooit van de grond gekomen.
„Het is al drie keer geprobeerd", zegt Van
Zetten, „maar het is nooit doorgezet. Er zit ook
een groot gevaar in. Je raakt in een isolement,
waardoor je het risico loopt de hele zaak kapot
te maken in plaats van voor een oplossing te
zorgen. Er is de laatste jaren wel eens iemand
geweest die in het bondsbestuur zitting nam,
maar na geruime tijd teleurgesteld afdroop. De
gedachte dat de bond er is voor de leden en
niet omgekeerd vindt geen ingang. Er zijn
voldoende voorstellen en suggesties gedaan,
maar er wordt niet mee gewerkt. Er is eens
uitgerekend dat er in Nederland zeker zo'n vier
a viereneenhalf duizend schermers zijn, waar
van dus minder dan duizend georganiseerd
zijn. Geeft dat een bondsbestuur dan niet eens
te denken?"
Constructief
Ton van Zetten wil nog wel constructief mee
denken, maar ooit nog eens zitting nemen in
wat voor bestuurscollege dan ook zal hij niet
in overweging nemen. „Daarvoor heb ik al te
veel meegemaakt", zegt hij.
Hij heeft wel ideeën. „Er zijn in Nederland zo'n
tachtig verenigingen. Het eerste dat ik zou doen
als ik het voor 't zeggen zou hebben, is het
verspreiden van affiches onder de leden. Daar
gaat al een propagandistische werking van uit.
Vervolgens moet je gewoon wat agressiever de
pers benaderen. Wat tot op heden gebeurt, mag
geen naam hebben. Er wordt alleen zo nu en
dan eens een agenda'tje doorgegeven. Maar als
er ergens een toernooi wordt gehouden, weet
niemand hoe, waar en wat. Dan schort er toch
wel iets. dacht ik. Er komen geen ideeën uit
Neem nou eens onze vereniging. Die viert dit
jaar een jubileum. We spelen met de gedachte
een Guus Hermusprijs te verbinden aan een
toernooi dat we gaan organiseren. Als Guus
Hermus, die ooit eens een briljante rol als
Cyrano de Bergerac, poëtische Franse schelm
die op de degen uiterst bedreven was, vertolkte
en dat straks weer doet de prijs uitreikt
betekent dat een brok publiciteit. En dat heeft
de schermbond nodig. Misschien dat de bakens
nog kunnen worden verzet. Hoewel, de rode
lamp brandt al jaren".
FRANK WERKMAN
Ton van Zetten met een aantal scherm-
wapens op de knie: ,,Er wordt niets
gedaan".
LEIDEN, - „Wybo Lelieveld Ik wil niet zeggen dat een
•wedstrijd hem geen lucht kost, maar dat ie fit de eindstreep
tovergaat, kun je gerust staande houden. Wybo? Die gaat
negen maart de Nederlandse Cross-kampioenschappen win
nen. Dat zeg ik."
'Trainer Lambert van de Berg heeft bepaald vertrouwen in
zijn 17-jarige pupil, het natuurtalent uit Stompwijk dat het
afgelopen atletiek- seizoen een ongehoord imponerende hoe
veelheid overwinningen boekte. Niet alleen immers sleepte
de Bataaf bij de jonste Nederlandse kampioenschappen twee
gouden medailles weg <1500 m. en 3000 m.); op de totaal-ran
glijst staat hij eerste op de 1500 m. steaple en tweede op
de 3000, 1500 en 800 m. Een conduitestaat waarop iemand
die al jaren traint best trots mag zijn. Wybo evenwel loopt
nog maar twee jaar mee in de atletiek en die omstandigheid
in aanmerking genomen, kunnen de grootse verwachtingen
die trainer Van der Berg heeft van Wybo, niet ongegrond
worden genoemd. „De kwestie is", aldus de leidsman van
de kleine Lelieveld die goed beschouwd nauwelijks boven
en onder zijn trainingspak uitkomt, „de kwestie is dat die
jongen zich dit jaar nog in geen enkele wedstrijd echt
gegeven heeft, nog nooit alle power er tegen aan heeft
gegooid. Vrijwel alle wedstrijden heeft hij op zijn sloff
gewonnen. Nog geen enkele keer is hij op een dood punt
beland."
Wat Van der Berg en Lelieveld overige bewonderaars zich
nu afvragen is: Hoeveel push L^vat Wybos beresterke body
die hij tot nu toe nog niet heeft aangewend. Hoe groot is.
het verschil tussen wat hij getoond heeft te kunnen en wat
hij in feite kan? Een nieuwe indicatie zal hij binnenkort
geven met de resultaten die hij behaald tijdens de cross-kam-:
pioenschappen in Reusel (N.-Br.) Wint hij daar inderdaad
fcoals zijn trainer verwacht, dan betekent dat uiteraard nog
nietdat we met een nieuwe Gaston Roelants te maker»
hebben maar een vergelijking met Hermens mag dan tocl»
wel worden gemaakt.
Hoe schat Lelieveld zelf zijn kansen?
„Een plaats bij de eerste drie", meent de blondgelokt^
hardloper die wekelijks 100 kilometer onder de spikes weg-i
traint: in het bos, op de baan en in de duinen.
Overigens is Wybo's talent de K.N.A.U. ook niet ontgaan.'
Onder toeziend oog van Kees Kopla traint hij nu eenmaal
per maand met de jeugd-middenafstand-lopers op Papendal.
En niet zonder animo want hij wil zich goed voorbereiden
op zijn overgang dit jaar van junioren B (16-17 jaar) naar
junioren A (18-20 jaar).
Ongetwijfeld zal hij onder de successen die hij vast en zeker
ook in deze afdeling zal behalen even nuchter blijven als
hij nu is. Nuchter en bescheiden, want gevraagd naar de
grondslag van zijn overwinnigen, zegt hij: „Ik heb die voor
het grootste deel te danken aan de goede opvang en de
gezellige onderlinge sfeer bij de Bataven. Iedereen heeft alles
Meer atletiektalent in
de Leidse regio
(Van onze atletiekmedewerkster)
LEIDEN Wybo Ltlieveld is niet het enige atletiektalent
dat er in Leiden en omgeving rondloopt Dat getuigen wel
de KNAXJ-ranglijstei van het afgelopen jaar. A-junior Peter
van Noort van de Bitaven staat bij het nog vrij onbekende
nummer kogelslingeren op de eerste plaats met een worp
van 49.16 m. Met eoi dergelijke prestatie kan hij zelfs hij
'de snioren aan de toj meedraaien.
Hanneke Glas van ie Lissese club De Spartaan staat als
talentvol höogspringstertje eerste bij de meisjes B. met een
sprong van 1.75 m. Haar al weer wat oudere clubgenote
Mieke van Doorn left beslag op 3 tweede plaatsen: de 100
m. horden in 14.1 stc.,* hoogspringen 1.80 m. en vijfkamp
4237 punten. Van de A.V. Leiden staat Mariet Boot op het
voor dames nogal urieke nummer 400 m. horden bovenaan
de ranglijst met 1.111 min. Haar clubgenoot Kees Riemens
klasseerde zich bij let speerwerpen junioren A. als eerste
met een worp van 57.22 m.
