OPMERKELIJK FOTOWERK VAN FRANS ERADUS Heimwee naar oude plekjes" Vrijetijdsschilder Prooper: Samenwerking èNVè Drama en studentenorkest Mar jol Flore terug in Leiden T entoonstelling acryl-schilderi j en in Wassenaar 197 lATERDAG 16 NOVEMBER 1974 LEIDSE COURANT LEIDERDORP „Heimwee naar bet oude, romantische heeft me er toe gebracht eeu wenoude plekjes in de omge ving te schilderen". Aan het woord is de 75-jarige vrije- tijdsschilder G. Prooper. Vijf van de niet meer bestaande dorpsdelen van Leiderdorp, die hij met xoveel liefde aan het papier toevertrouwde zijn onderwerp geworden van de kaartenactie van .„Thuis "75". De opbrengst van de actie is voor het nieuwe kerkcentrum van de parochie „De Mens wording" in de nieuwbouw wijk „De Voorhof". Op een tentoonstelling van vrij- etijdssehilders bij de Leider- dorpse kunstschilder Rien van der Nat, kwam de heer Prooper in contact met leden van de actiegroep „Thuis 75". Binnenkort worden reproduc ties van zijn aquarellen van onder meer de oude boerderij in de Houtkamp, de vroegere Leiderdorpse brug over de Rijn en de niet meer bestaan de boerderij Samson naar alle delen van Nederland, en mis schien ook ver daarbuiten, verstuurd met een kerstgroet Kleuren De aquarellen, zijn nog mooier dan de kaarten. De nuances zijn veel duidelijker en de fij ne kleurentinten geven de schilderijen een bijzonder aanzien. .Kleuren hebben mij van jongsaf aangesproken", verklaart de heer Prooper. Als leerling van de Leidse am bachtsschool, waar hij een op leiding voor huisschilder volg de, was de jonge Prooper rtiet uit het tekenlokaal te slaan. De liefde voor tekenen en kleiig ren heeft later ook zijn be roepskeuze bepaald. Zesen dertig jaar heeft de heer Prooper bij de Rotogravure gewerkt als reproductie-teke naar. „Dat was vroeger een veel meer omvattend vak dan nu. Er konden toen nog geen kleuren gedrukt worden zon der dat ze met de hand op het negatief waren ingekleurd. Dat was precisie-werk. Soms zat ik met het zweet in mijn Hofje Vroeger trok de schilder er elk vrij uurtje op uit om de „oude plekjes" vast te leggen. „En kele aquarellen van Leidse hofjes, die hij maakte in zijn schafttijd bij de, Rotogravure heeft hij nog in zijn huis aan de Groenendijkstraat. Met heimwee in zijn stem kan de heer Prooper vertellen over de oude „Camp," waar toen op zomerse dagen de bewo ners achterstevoren op hun stoelen buiten zaten en waar de fabrieksmeisjes nog vrolijk flaneerden. „Het was toen de Jordaan van Leiden. Nu is alles parkeerterrein. Ook in Leiderdorp zijn geen echte ro mantische plekjes meer. Over al zijn van die hoge vierkante dingen gekomen." Natuur Sinds enige tijd legt de heer Prooper zich toe op het schil deren van landschappen. .Meestal doe ik dat van foto's of gewoon uit mijn fantasie". Het zijn schilderijen, die gein- spireerd zijn op de Haagse School, een kunststroming, die de heer Prooper bijzonder waardeert Het zijn vooral de lucht en de zee die hem in hun ban hou den. „Pas wanneer je midden in de natuur bent. alleen, zoals bijvoorbeeld bij een woeste zee, voel je God heel dichtbij. Dan weet je dat er „iets" moet zijn geweest die dat allemaal heeft uitgedacht Die lucht in allerlei fraaie tin ten en die golven, die onop houdelijk tegen de duinen De 75-jarige schilder zal zich niet gauw vervelen. Vooral nu, in de herfst, gaat hij er met zijn vrouw graag op uit om de prachtige herfstkleuren te bewonderen. „Dat kan ik dan weer gebruiken voor een van mijn fantasie-schilderijen. Zo ben ik in feite altijd met mijn werk bezig. Wanneer ik niet schilder, loop ik erover na te denken. Vaak krijg ik plotseling een idee, als ik zo van de natuur loop te genie ten. Dan moet ik dat meteen uitvoeren. En die drang houdt me jong." Liesbeth Vogels LEIDEN De combinatie van toneel en muziek blijkt tegen woordig-alom erg in trek te zijn. De combinatie op zich is niet nieuw meer (tientallen eeuwen oud zelfs), maar het zou een studie waard zijn om na te gaan hoe de verhoudin gen tussen deze twee compo nenten in de loop der tijden hebben gelegen. Momenteel hebben we meestal te maken met onafhankelijke meestal onbekende toneel werkjes. De combinatie zorgt enerzijds voor een zekere af wisseling en helpt anderzijds mee bij het overbruggen van eventuele zwakke gedeelten. De teksten, die bij dergelijke toneeluitvoeringen gebruikt worden, zijn dan ook voor het merendeel afkomstig uit het jeugdwerk van een auteur of ze zijn oorspronkelijk in het geheel niet als dramatische tekst bedoeld geweest Zondag 17 en donderdag 21 no vember (aanvang 20.30 uur) zullen in het LAK-theater de resultaten te zien zijn van de samenwerking tussen dë eN- Vé Drama en het LESKO (Leids Studenten Kameror kest). Vóór de pauze zal het LESKO „Mouvements perpe- tuels" van Francis Poulenc ten gehore brengen o.l.v. Bru no de Greve. Vervolgens spe len leden van de éNVé Drama de eenakter „De Grootvizier" van René de Obaldia. In dit minidrama gaan de drie hoofdpersonen een nieuw dra ma improviseren, dat hun ei gen werkelijkheid griezelig dicht benadert. Na de pauze volgt dan de hoofd schotel, zowel muzikaal als dramatisch: „Das Badener LehrstCick vom Einverstand- nis" van Bertold Brecht met muziek van niemand minder dan Paul Hindemith. Dat dit stuk duidelijke parallellen vertoont met „De uitzonder ing en de regel", een ander leerstuk van Brecht, dat on langs door de Nieuwe Kome die werd opgevoerd, is niet verwonderlijk. Het gaat ech ter om de consequentie, die de toeschouwer uit het gebodene trekt Wie er behoefte aan heeft kan na afloop uitge breid blijven discussiëren. Paul Korenhol AAarjol Flore: temperamentvol. LEIDEN Het eerste optreden van Marjol Flore in Leiden (19 januari j.l.) was een enerverende ervaring. Het optreden van een nieuwe theaterpersoonlijkheid is natuurlijk altijd al een gebeurtenis op zich, aldus de recensie in onze krant van 21 januari, maar de kennismaking met Marjol Flore mag zonder meer onder het hoofdstuk „bijzondere evene menten" worden gerekend. Hoe bijzonder het evenement wel was, blijkt even verder in diezelfde recensie: ..Het toneel van het Rijnlands Lyceum heeft de storm met glans door staan, de geluidsinstallatie ook (zij< het op het nippertje), standaard en snoer van de microfoon zijn net niet bezweken en noch Marjol Flore zelf, noch de bezoekers op de eerste rij hebben één of meer benen gebroken". Dit wil natuurlijk geenszins zeggen, dat Marjol Flore altijd als een nietsontzien de wervelwind over binnen- en buitenlandse podia raast. Juist in dit genre, die vreemde mengelmoes van evergreen en modern chanson, zijn de artiesten in sterke mate van stemmingen onderhevig en het is dus best mogelijk, dat haar volgende optreden in Leiden (22 november) een verstilde, introverte aangelegenheid wordt. Niemand hoeft echter bang te zijn dat het „een dooie boel" wordt. Daarvoor heeft Marjol Flore net iets te veel temperament. PK. Van een onzer verslaggevers WASSENAAR In de Wassenaarse galerie-bibliotheek wordt vanaf vandaag een tentoonstelling gehouden van acryl- schilderijen van Johannes van Holten. De kunst historicus J. de Jong, opent om drie uur de tentoonstelling. De kunstenaar is opgeleid aan de Vrije Academie in Den Haag. Een aantal van zijn werken zijn in het bezit van het Stedelijk Museum in Amsterdam en het Gemeentemuseum in Den Haag. De tentoonstelling is op maandag van twee tot vijf en van zeven tot negen, dinsdag van tien tot half een en van twee tot vijf, woensdag en vrijdag van tien tot half een, van twee tot vijf en van zeven tot negen en op zaterdag van tien tot een uur geopend. Zij duurt tot 5 december. HET BADHUIS KRITIEK OP VERBURGER - LUKING VAN RUSSISCHE REVOLUTIE LEIDEN Sinds kortetijd heeft de Neder landse toneelwereld ook een eigen collec tief. Het verschijnsel op zich is niet onbekend meer. Toen „De Nieuwe 'Sce ne" uit België voor het eerst Nederland bezocht met die onvergetelijke uitvoering van „Mistero Buffo", werd in bijna alle kranten uitgebreid uit de doeken gedaan, wat een toneel-collectief moest inhouden, maar verder dan louter theoretiseren kwamen we niet In augustus 1972 werd echter ons eerste eigen collectief opge richt onder de naam „Onafhankelijk To neel" met als standplaats Rotterdam, en sinds augustus 1973 zijn zij afhankelijk van de subsidies van deze gemeente. (Voor wie het nog niet wist: een collectief, meestal geschreven als kollektief, is een co(ko)öperatieve vereniging zonder ge scheiden taken: iedereen mag zich naar hartelust met alle facetten van een voor stelling bezighouden, zonder leiding, zon der bestuur, zonder verschillen in sala riëring Na verloop van tijd komt er dan meestal wel een regisseur om de hoek kijken, maar die moet wel bereid zijn om al zijn ideeën ter discussie te stellen). Aanstaande woensdag bezoekt dit Onaf hankelijk Toneël Leiden. Een op zich al interessante gebeurtenis die nog veel in teressanter wordt door het stuk dat zij hier brengen: „Het badhuis" van Wladi- mir Majakowski. Deze Russische schil der, dichter en toneelspeler werd gebo ren in 1893 en maakte zo als kind nog kennis met de toestanden in Rusland tijdens het tsaristische bewind. Op vijf tienjarige leeftijd sloot hij zich aan bij de Bolsjewistische Partij en zo heeft hij alle revolutionaire bewegingen, die Rus land gedurende de eerste decennia van onze eeuw hebben geteisterd, van dicht bij kunnen meemaken. Al snel bleek echter dat hij voor het toenmalige Rus land zelfs nog té revolutionair was. Van wege zijn ideeën werd hij van verschei- 4.eden van het Onafhankelijke To neel in een scene uit het Badhuis. dene kunstacademies verwijderd en de ontwikkelingen tijdens de beginperiode van het Stalinregime leidden zelfs toteen breuk met de Partij. Zijn werk was één doorlopende uiting van kritiek op de Russische samenleving, op de verburger lijking van de revolutie, op het centralis me en op de bureaucratie, kortom: op het feit dat de toestanden in Rusland nog verdacht veel leken op het Rusland van vóór de revolutie. Zoals de meeste jonge staten was (en is) Rusland niet erg gesU^d op kritiek, zeker niet als die openlijk door de schouwbur gen werd geschreeuwd, en dus werd „Het Badhuis" door de officiële (partij)- critici uitermate slecht ontvangen. Een maand na de première pleegde Maja kowski zelfmoord. Paul Korenhof Zwart-wit kunst bij De Bink LEIDEN Is fotograferen een kunst of een Kunst? Geen kunst als het alleen gaat om het kijken door een kastje met een lens en hupsakee druk op de sluiter en het prentje is er. Een kunst? Ja, ook. Dat bewijst de Leidse amateur-fotograaf Frans Eradus, die thans in het tentoonstellingszaaltje van De Bink aan de Rooseveltstraat een groot aantal foto's in zWart-wit en in kleur expo seert Foto's, die uitmunten door ruimtewerking door een dikwijls opmerkelijke plaat sing van het hoofdmotief in het vlak van de prent Zo schroomt Eradus niet een be trekkelijk klein motief laag in het vlak te plaatsen met daar boven een geheel blanke, on bewolkte, grote en brede he mel. Op het eerste gezicht geeft dat zo'n plaats iets nuch ters, wellicht zelfs iets kils, maar het komt dan op de eerste plaats aan op de com positie als geheel en in de composities is Eradus zonder meer een meester. Dat hij overigens met veel effect ook grandioze wolkenstoeten kan fotograferen bewijst deze ten toonstelling inmiddels ook. Uitgekiend weet hij ook de noodzakelijke diepte in zijn prenten te brengen, door van uit een donkere basis plotse ling over te gaan op door strakke contouren omlijst blank lijnenspel. Op een ach terliggende witte geveltop b.v. met alleen de lijnen van de daklijst en een enkel venster, die dan „het huis zijn" van de achtergrond verraden. In het gebruik van kleur schijnt Eradus, tenminste voor zover op deze expositie is te zien, vrij matig zonder dat echter het effekt van dat kleurge bruik verloren gaat Ik wijs in dit verband op een foto van een partij daken, maar ook op een plaat van een bloeiende - boomgaard, een motief dat graag voor kleuren werk wordt gebruikt maar dan di kwijls in de kleur min of meer verzinkt Zo niet bij deze foto graaf, die de vruchtboom wel als hoofdmotief stelt, doch daarnaast voldoende recht doet wedervaren aan de bij motieven, als een huisgevel e.d. Interessant zijn ookzijn tijds beelden van b.v. musicerende of op andere wijs bezig zijnde hippies en dergelijke jonge ren. Enkele prenten met als motief een door bomen om zoomd oud schuurtje op een heuveltje in een breed wei land zijn opmerkelijke voor beelden van deze camera-obs- cura-kunst Tenslotte wil ik dan nog wijzen op een ongemeen knap kin derportret zowel in psycholo gisch als in technisch opzicht De prachtige, wat bedeesd- angstige blik van het kind zul len niet alleen vele moeders vertederen. Voor mij is het een der mooiste kinderpor tretten, die ik ooit zag. Frans Eradus stelt zijn licht niet onder de korenmaat. De be zoeker van deze tentoonstel- ling lean een stencil meeno men, waarin hij de technische kanten van zijn werk volledig aan de bezoeker prijs geeft Maar dat is natuurlijk wel wat anders dan de artistieke kant WILLEM PRINS Waar naar toe? ZATERDAG 16 NOVEMBER Oegstgeest-Rijnlands Lyceum: 20.00 uur - Noorder Com pagnie in „De Vrolijke rolij- kc Vrouwtjes Van Windsor". Alphen-Nabij: 20.00 uur - Film „In de klauwen van de draak". Leiden-Imperiom: 20.30 ui Imperium in „Met gesloten deuren". Leiden-Ciné Club: 22.00 uur - Filmvoorstelling. ZONDAG 17 NOVEMBER Leiden-Lak: 20.30 - Lesko en Envé Drama in „Das Bade ner Lehrstück". DINSDAG 19 NOVEMBER Alphen-Nabij: 20.15 uur So lo-toneel Tob de Bordes in „Struisvogels". WOENSDAG 20 NOVEMBER Leiden-Lak 20.15 uur - Onaf hankelijk Toneel in „Het Badhuis". Alphen-Midas: 20.00 uur - op treden Engelse formatie Pegg Strutt 21 NOVEMBER Leiden-Lak. 20.30 uur Les- koen éNVé Drama in „Das Badener Lehrstück". Oegstgeest-Rijnlands Lyceum: 20.15 uur - De Timdelerclub in „Wat doen we met tante". VRIJDAG 22 NOVEMBER Leiden-Lak: 20.15 uur - Litens Sacrum in „Biedermann en de brandstichters". Leiden-lmperium 20.30 uur - Imperium in „Met gesloten Deuren". Oegstgcest-Rijnlands Lyceum: 20.15 uur - Optreden Marjol Flore. Leiden-Hot House: 22.00 uur - Jazz met Rein de Graaff en Dick Vennik Kwartet. Leiden-Ciné Club: 22.00 uur - Filmvoorstelling. Hans Hofstede exposeert in Artemis" Lisse - Tot 20 december expo seert Hansje Hofstede- Schuurman tekeningen en schilderijen in sociëteit „Ar temis", Heereweg 48 te Lis- se. Hansje deed in 1964 haar eind examen aan de Rotterdamse Akademie voor Beeldende Kunsten, waarbij haar de drempelprijs voor tekenen en grafiek werd toegekend. Tijdens een aanvullend jaar aan de Groningse Akademie legde zij zich vooral toe op grafisch werk, met name et sen. Haar voorkeur gaat uit naar illustratief werk. ter wijl zij thans veel kinderpor tretten in opdracht vervaar digt. Het werk van deze kunstenares uit Nieuw-Ven- nep werd eerder tentoonge steld in Den Haag. Hillegom en Rotterdam. Ook geeft zij tekenlessen in Den Haag en enkele jaren geleden bij sociëteit .Arte- mis" in Lisse. Bijzonder boeiend zijnhaar ragfijne tekeningen voorz van teksten. De portretten van bejaarden, waarvoor vele uren in bejaardencentra verbleef, geven rake typerin gen. De expositie wordt vanmiddag om 4 uur geopend. Verder openingstijden zijn: woens dag-, vrijdag- en zaterdag avond van 8 tot 11 uur en zondag van 5 tot 8 uur. Moeras" in Sater LEIDSCHENDAM Van avond treedt in het Ontmoe tingscentrum „Sater" aan de Koningin Julianaweg „Moe ras" op een driemans-forma tie die vroeger Swamp heet te en bestaat uit Franse hoorn, dwarsfluit en gitaar. Behalve zelf geschr-iven nummers brengt Moeras swingende rock-and-roll, die op persiflagc-ac^itige wijze wordt gebracht. De groep geeft verder een spiksplinternieuwe „Anti- pop-sjo",waarin een zekere „knetter"-waanzinnjge avon turen beleeft in de commer ciële pop-business. „Moeras" trekt zich niets aan van hit- gevoeligheid, de sfeer is het belangrijkst Artemis op de Engelse toer LISSE - Sociëteit .Artemis" gaat vanavond op de Engel se toer. De reden hiervoor is het optreden van „Jerrypot". Deze band uit Norwich ver blijft een weekeinde in land. De samenstelling is 3 banjo's. theekist-bas drums, het repertoire be staat uit onvervalste-engelse- meezing-publiederen. Uite raard is aan de bar Engels bier met scheutje lime-juice verkrijgbaar.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1974 | | pagina 5