Aanvallen is voor
Fulvio Bernardini
een grote obsessie
VOETBALCOACH
HEEFT HAAST,
TERWUL HU
GEDULD ZOU
MOETEN HEBBEN
Nederlaag op
20 november
ingecalculeerd
Italiaanse bondscoach bewondert Oranjevoetbal
De trainer van het Italiaanse nationale elftal,
Fulvio Bemardini, volgde deze weken gretig alles
wat met het Nederlandse voetbal heeft te maken.
Op 20 november moet hij zijn „Azzurri" tegen
Oranje het veld insturen. Welk oranje? En met
welke opdracht? Onze Romeinse correspondent
sprak in Florence met een ondanks zijn zorgen
opgewekte Bernardini.
FLORENCE De Italianen zijn jaloers op het
zogenaamde „totaalvoetbal", zoals dat in Nederland
wordt gespeeld. „Ik wil er best voor uitkomen dat
ik gedurende het Wereldkampioenschap supporter
voor jullie „Olanda" was. Tsjonge, wat speelden ze
een spektaculair, attractief soort voetbal,,
Nadat hij zijn voorganger en
sportmakker, de vergrijsde ep
verguisde Valcareggi een vre
deskus had gegeven, zei Bernar
dini tot de verzamelde schare
sportjournalisten: „ik zal alles
veranderen". Zijn eerste maat-
regelen leken daar helemaal op:
vertrouwde sterren als Mazzola
en Rivera gingen de laan uit
Bemardini zocht zijn spelers in
het diepe zuiden van Italië. In-
plaats van bij Juventus, Inter of
Milan, hij gaf nieuwe veelbelo
vende spelers een kans, concen
treerde zich op de jeugd.
Totdat hij enkele weken geleden
zei:„Als ik er niet in slaag de
mentaliteit bij spelers en trai
ners te veranderen, dan zal ik
mezelf nog moeten veranderen".
Fulvio Bernardini ziet het duel tegen Nederland met sombere gevoelens
tegemoet.
Fulvio Bemardini, sinds een
aantal maanden trainer van het
Italiaanse elftal, verbergt zijn
bewondering voor het Neder
landse voetbal niet In al zijn
uitlatingen is steeds weer die
term terug te vinden: „Konden
ze, of wilden ze in Italië maar
eens dat Nederlands soort voet
bal spelen.Het is de vraag
of er een man in Italië rond
loopt die op voetbalgebied meer
sympathie heeft genoten en nog
geniet dan deze Bemardini.
„Fuffo", zoals zijn troetelnaam
luidt, is dan weliswaar afgestu
deerd in de economie, maar zijn
leven is door de sport beheerst
geweest. Hij speelde in de mees
te Italiaanse topclubs, nadat hij
zijn loopbaan als doelman was
begonnen. v
Hij speelde in het nationale elf
tal, is een voortreffelijk tennis
ser, was tussendoor jarenlang
journalist met een scherpe pen
en is de laatste jaren succesvol
clubtrainer geweest, getuige de
kampioenschappen die Bologna
en vooral „zijn" Florentina met
hem behaalden.
Hij is nu 68, „en dat is zijn
grootste nadeel", zeggen minder
aardige tegenstanders van hem
wel eens maar „dat is mijn
schuld toch niet" zegt hij er zelf
van en hij ziet er bovendien uit
als een vijftiger. Bemardini is
altijd bereid tot een gesprek.
Onze trainer praat altijd, zeggen
sportjournalisten, die hem op de'
gekste momenten, overdag en
's nachts, bereid vinden om te
discussiëren. Want Bemardini
staat open vooralle positieve in
breng van wie dan ook. Hij i9
een zoekende, die wil proberen
om het Italiaanse voetbal te ver
anderen en het zodoende op
nieuw naar Europees- en we
reldniveau te tillen. Uiterst idea
listisch, uiterst ambitieus, ui
terst riskant ook.
Geloofsbrief
Het lijkt er soms op alsof Ber
nardini zijn autoriteit heeft af
gelegd sinds hij de zorg voor het
nationale elftal heeft overgeno
men. En toch begint hij die
functie met een „geloofsbrief'
die er niet om loog.
Slecht begin
Bernardini heeft moeilijke we
ken achter de rug. Een absoluut
onmisbareaanvaller als Riva zit
al weken, en blijft nog weken
met een blessure in de lappen
mand, De eerste oefenwedstrij
den die het „vernieuwde" Italië
speelden liepen bedroevend
6lecht af. En nu staat Neder-
land op het programma.
„We hebben eerst nog een oe
fenpartij tegen Bayern Mun-
chen in Rome. De Duitsers wa
ren indertijd de enigen die Ne
derland konden bedwingen en
het scoren wisten te beletten.
Misschien kunnen ze ons leren
hoe wij dat op 20 november ook
moeten doen". De breed grijn-
zenden Bemardini verliest zijn
gevoel voor humor niet, ook al
weet hij dat hij over veertien
dagen kan worden uitgemaakt
•voor alles wat lelijk is als Ne
derland inderdaad over de „Az
zurri" zal heenrazen, terwijl
Mazzola en Rivera thuis aan de
tv zitten.
„Kijk, ze willen allemaal dat het
voortaan anders zal worden. We
willen die rotnaam kwijt dat we
beton voetbal spelen, met veel
komedie en alleen maar gevaar
lijke uitvallen. Dan beginnen we
dus nu te veranderen, maar het
kampioenschap voor landen
teams is al begonnen. Ik kan
natuurlijk onmogelijk in twee
Ook Gianni Rivera werd te oud bevonden om de Azzurri te vertegenwoordigen.
maanden een nieuw speltype
geïntroduceerd krijgen. Jullie
Hollanders vergeten toch ook
niet, dat Michels vier, vijf jaar
nodig heeft gehad om eerst
Ajax, toen de anderen en ten
slotte het nationale elftal op de
ze hoogte te brengen?"
„Aanvallen,,
Bemardini vertelt het allemaal
rustig, bijna berustend. We pra
ten in Coverciano, het magnifie
ke trainingskamp in een buiten
wijk van Florence. Drie minu
ten rijden in de richting van de
stad ligt het gemeentelijk sta-'
dion waar Bemardini's A-sclek-
tie onlangs een oefenwedstrijd
speelde tegen de eerste-divisie
club Reggiana.
Het werd een complete afgang
voor de nationale ploeg. Dankzij
een aanvechtbare strafschop
kon Boninsegna twee minuten
voor tijd nog gelijk maken,
maar toen waren de geselektecr-
den door hun tegenstanders
weggespeeld, en door het pu
bliek weggehoond en weggela
chen.
„Ik weet het. ik weet het Ik heb
mijn ogen niet in mijn zak.
Maar ik heb slechtere wedstrij
den gezien en ik heb de selektie
zien aanvallen", aldus Bemardi
ni.
Geen tien backs
„Aanvallen Is een obsessie voor
Demardini". „Ik wil niet naar
Nederland met tien backs. Ik
wil ons daar niet presenteren
met een muur voor onze goal.
Ook al vallen we maar 15 of
20 minuten aan, dan nog is er
al iets veranderd.
Ik lees in diverse kranten dat
we moeten spelen zoals Barcelo
na in de eerste wedstrijd tegen
Feyenoord speelde. Die hebben
het verdedigend toch maar op
00 gehouden. Ik vertik het een
elftal te formeren dat alleen
maar kan verdedigen en moet
proberen met snelle uitvallen te
deze takUck kiezen, omdat hij
niet de beschikking heeft over
een paar uitgesproken en ge
vaarlijke spitsen, zeker niet nu
Riva geblcsseecrd is. Welke elf
hij ook kiest en dat is nog
een volledig open zaak hij zal
ze ten slotte het veld insturen
met de opdracht een straffe
mandekking toe te passen. Maar
dan nog blijft voor Bemardini
de moeilijkheid dat hij niet pre
cies weet wie hij straks in het
veld tegen zich zal krijgen.
Hij blijft onrustig, omdat hij in
Nederland te weinig overzicht
heeft gekregen. Hij weet bij
voorbeeld heel goed dat hij een
Oranje zonder PSV'ers heeft ge
zien en de namen van Willy van
der Kuylen en de gebroeders
van de Kerkhof zijn hem net zo
goed bekend als die van Cruyff
en Nccskens. De glorieuze cu
presultaten van PSV zijn hier
met verbazing bekeken en be
discussieerd.
Bemardini is eigenlijk een pech
vogel, als trainer dan. Hij heeft
of de aanval.Bemardini heeft
haast, terwijlhijzelf heel goed
weet dat hij geduld moet heb
ben.
„En medewerking", zegt hij zelf.
Alleen Lazio, Juventus en Napo-
li spelen dezo competitie een
soort Hollands voetbal. De rest
nog lang niet. Burgnich van Na-
poli bijvoorbeeld past elke zon
dag weer met succes de buiten-
spelval toe die hij van do Hol
landers heeft afgekeken. Bij alle
Nederlandse clubs krijgen de
kleinste juniores om hun oren
als ze de bal niet snel genoeg
afspelen. In Italië mogen de
kleintjes nog „pingelen", en hoe
beter, hoe mooier.„Allemaal erg
aardig, maar vergeet dat daar
door zo'n jonge voetballer een
mentaliteit meekrijgt die Je niet
van de ene dag op de andere
meer kunt veranderen".
„We verliezen"
p Sandro Mazzola werd uit de selectie gezet
de beschikking over 30 mis
schien wel 40 ongeveer gelijke,
redelijk goede spelers en daar
uit moet hij kiezen. Een verwijt
aan zijn adres kan zijn dat hij
te gemakkelijk verandert, te
weinig nog bouwt aan een grote
sclektic, en spelers handhaaft,
ook als ze een slechte wedstrijd
hebben gespeeld. Een onder ver
wijt zou kunnen zijn dat hij
weigert clubmoten te nemen,
bijvoorbeeld In de verdediging
gen. „We kunnen van die wed
strijd leren", zegt hij, en omdat
hij beweert niet voor vandaag,
maar voor morgen en overmor
gen te werken op langere
termijn dus calculeert hij
berustend die nederlaag tegen
Oranje In. Als er maar geleerd
wordt. En intussen hoopt hij
als goede katholieke Italiaan
altijd nog een beetje op wondo
ren.
FRANS WIJNANDS
