Gevaarlijke granaat
verdween spoorloos
van lap bollengrond
„Katwijk nog niet rijp voor rampenbestrijding"
COBIA ELSTGEEST MAAKTE
MERKWAARDIG OVERSTAPJE
Ook bij junioren
neemt spelverruwing
steeds meer toe
974 DONDERDAG 7 NOVEMBER 1974
LEIDSE COURANT
PAGINA 5
Mijnopruimingsdienst kwam voor niets
Noordwijkerhout De Mijnop
ruimingsdienst is gisteren te
vergeefs uitgerukt naar het
bollenland van Noordwijker-
houter Kees Hogervorst. De
daar gevonden anti-vliegtuig
granaat bleek spoorloos te
zijn verdwenen. Bloembollen
kweker Hogervorst had de
uit de Tweede Werldoorlog
daterende granaat na zijn
vondst op zijn bollenland la
ten liggen, omdat de Noord-
wijkse politie het te riskant
achtte om het door roest aan
getaste apparaat te vervoe-
De Mijnopruimingsdienst zou
gisteren de granaat ter plaat
se onschadelijk komen ma
ken, maar men kwam voor
niets. Uren heeft men de twee
bunder bollenland afgezocht
maar het gevaarlijke tuig
bleek spoorloos. .De politie
van Noordwijk acht het niet
uitgesloten dat de twee kinde
ren van de bollenkweker, de
6-jarige Claus en zijn zusje
Veronique de granaat als
speelgoed hebben gebruikt en
uit angst voor straf niet dur
ven zeggen waar ze het le
vensgevaarlijke apparaat heb
ben achtergelaten.
Mevrouw Hogervorst gelooft
niet dat haar kinderen de gra
naat ergens verstopt hebben.
„Ik heb ze duidelijk gezegd
niet op het land te komen. En'
dat doen ze dan ook niet".
Claus en Veronique Hogervorst: mondje dicht.
Volgens de politie kan het ook De lap bollengrond was vi
best mogelijk zijn dat de gra
naat is meegenomen door een
„verzamelaar", die waar
schijnlijk niet heeft geweten
dat het stukje oorlogstuig nog
kan ontploffen,
iet is niet de eerste keer dat
bollenkweker Hogervorst bij
het ploegen op zijn lapje
grónd op een granaat stuit.
Dit is al de vierde. De ande
ren waren zelfs nog een stuk
zwaarder.
onderdeel
vliegveld. Tijdens de Tweede
Wereloorlog plaatsten de
Duitsers er op stokken anti-
vliegtuig granaten om de vij
and het landen achter dit deel
van de Noordwijkse kust on
mogelijk te maken. Zo langza
merhand is het stuk bollen
land een bommemland gewor
den. Het is niet uitgesloten dat
er nog veel meer granaten in
de grond zitten.
Kees Hogervorst wordt daar
niet koud of warm van. Zijn
vrouw: hebben er al heel wat
gevonden maar er is er nog
nooit een ontploft. Daarom
zijn we ook niet bang. Mijn
man gaat hier gewoon door
met zijn werk. Als je je steeds
maar moet blijven afvragen
wat er zou kunnen gebeuren
als zo'n granaat ontploft dan
kan je net zo goed je bedrijf
aan de kant zetten"
Herman v. AMSTERDAM
LEIDEN/KATWIJK - Ook de
spelverruwing onder de junio
ren neemt steeds angstaanja
gender vormen aan. Steeds
vaker komt het voor, dat jon
ge spelers elkaar bedreigen,
schoppen, slaan en met ernsti
ge verwondingen het veld ver
laten. Afgelopen weekeinde
nog moest Dirk Vooys, een
speler van de Quick Boys-re
gionalen naar het ziekenhuis
worden vervoerd. Een voet
baller van de tegenpartij
het Rotterdamse Sparta
had hem dermate geraakt, dat
een dubbele beenbreuk het
gevolg was.
Een aantal mensen probeert die
toenemende verruwing van
het voetbal eenvoudigweg te
verhelen. Het heeft „niets ge
zien", vindt het allemaal nog
wel meevallen of erger nog,
meent dat dit er „gewoon" bij
hoort. Elftalbegeleider Barn-
hoom is die laatste zinsende
niet toegedaan, maar zijn me
ning over de wedstrijd Quick
Boys Sparta staat wel in
regelrecht contrast met wat
juegdtrainer Vooys (niet de
zelfde) er van vindt. Barn-
hoom: „De wedstrijd was be
slist niet verschillend van de
andere ontmoetingen die we
tot nu toe hebben gespeeld.
Zeker niet op het punt van de
hardheid. Dat van Vooys was
gewoon een „ongelukje". Die
jongen van Sparta probeerde
met een sliding de bal af te
nemen. Goed, hij kwam ver
keerd in, maar er zijn hon
derd identieke gevallen, waar
in er niets gebeurd. Nu breekt
Dirk Vooys zijn been, hetgeen
natuurlijk erg sneu voor hem
is, maar echt met opzet ging
het niet. Die wedstrijd tegen
Sparta was helemaal niet
Jeugdtrainer Vooys daarente
gen is een heel andere mening
toe gedaan. In duidelijk con
trast met Bamhoorn's visie
zegt hij: „Die wedstrijd was
wel degelijk keihard. Trou-
wens, de week daarvoor tegen
Feyenoord idem dito. En dat
zit er ook dik in, want ten
eerste worden die lui „profes
sioneel" getraind, terwijl ze
zich bovendien moeten waar
maken om aan het eind van
hun juniorentijd een B of
C-contract te krijgen. En dan:
ze kunnen het natuurlijk
maar moeilijk verkroppen,
dat ze verliezen van een ama-
teurploegje, dat maar twee
keer per week traint, terwijl
ze zelf vier of vijf keer moe
ten opdraven. Sparta, maar
dat wisten we allang, staat
trouwens bekend om zijn be-
tonharde spel".
Dirk Vooys: dubbele beenbreuk na keihard duel
tegen Sparta.
Trainer Vooys voorziet nog
meer moeilijkheden. Met een
boze vinger wijst hij naar de
T.V. „Omdat die toch wel de
hoofdschuldige is. Want wat
de jongens op zondagavond,
van die betaald voetballers
zien, brengen aij, gewild of
ongewikd, automatisch in
praktijk. Want van ons komt
het niet dót kan ik wel garan
deren. Ik predik uitsluitend
aanvallend voetbal. Intimide
ren is er niet bij. Je haalt
tenslotte ook jezelf uit het
spel, dus daar is niemand bij
gebaat. Maar goed. die ande
ren denken daar anders over.
En het is wel typerend dat het
allemaal profclubs zijn.
Laatst tegen UVS speelden
we nog een enorme leuke par-'
tij. Nee, ik vraag me af waar
dat naar toe moet. Ditmaal
was het Dirk Vooys; wie is de
volgende?"
Katwijk Het is woensdagmiddag 6 november. Veertien punt
nul nul uur. De hemel boven Katwijk is licht bewolkt. De
wind is noord met windkracht 6 .Er is geen neerslag. Dan
verschijnt er plotseling boven Katwijk een in moeilijkheden
verkerend Neptune-vliegtuig met elf ton Brandstof aan boord.
Vlak na de start op het marinevliegkamp Valkenburg is in
een van de motoren een storing opgetreden. De piloot besluit
terug te keren naar zijn basis, maar boven Katwijk verliest
het vliegtuig plotseling snel hoogte.
De linkervleugel van het toestel raakt even later een paar bomen
bij het houten noodlokaal aan de Rijnstraat aan de Noordwij-
kerweg. De vleugel breekt af en met een daverend geweld stort
het vliegtuig neer. In de omgeving van de Rijnstraat slaat de
dood toe. In Katwijk is een ramp gebeurd. Wat kan de gemeente
Katwijk in een dergelijk geval doen.
plaats gevonden en de provin
ciale rampenbestrijdingsploe-
gen nog onderweg zijn. Die
vraag stond gistermiddag cen
traal in de raadzaal van het
gemeentehuis in Katwijk
waar vertegenwoordigers van
politie, brandweer, genees
kundige dienst en gemeente
lijke diensten een oefenbe
spreking hielden over de be
strijding
ramp in deze badplaats.
Tijdens de oefenbespreking
ging men er van uit dat de
Neptune een bijna niet te
overziene ravage had aange
richt. Om het de brandweer
niet al te gemakkelijk te ma
ken vermeldde het draaiboek
dat vlak na het neerstorten
van het vliegtuig ruim dertig
woningen
vliegen.
mogelijke Zonder ook i
sen gewond raken. En niet
zomaar gewond. Geen ge
schaafde neuzen of gekneusde
ellebogen maar meer het gro
tere werk. Brand wonden in
alle denkbare graden, gebro
ken ribben, open buiken,
darmperforaties, gecompli
ceerde beenbreuken en voor
de rest alles wat in deze cate
gorie maar valt te v
Oefenbespreking in de raadszaal van Katwijk
i te r
slikken om een dergelijk
afgrijslijk bloedbad las de
heer Van der Meulen, hoofd
opleidingen en oefeningen
van de A-kring Zuid-Holland
a Bescherming Bevolking de
huiveringwekkende lijst voor.
Tien minuten was hij er mee
bezig. Toen pas waren de ge
wonden op.
de brand zouden En toen eenmaal uiteen gezet
allemaal brandde,
hoeveel mensen nog onder de
puinhopen bedolven lagen en
hoe ernstig de gewonden er
aan toe waren was het de
beurt aan de genodigden uit
de doeken te doen wat voor
steentje zij zouden gaan bij
dragen aan hulpverlening tij
dens dat eerste rampkwartier.
Onder leiding van de heer F.
D. Laurens, hoofd van de
A-kring Zuid-Holland Be
scherming Bevolking, ging
men alvast in de raad zaal in
gedachten de ramp te lijf.
De wil om na een ramp snel en
doeltreffend te handelen was
er bij iedereen, maar of dat
ook een haalbare kaart was
bleek voor velen een vraag.
men bij een dergelijke ramp
van het Katwijkse korps geen
wonderen moet verwachten
aangezien het personeelsbe
stand momenteel te wensen
overlaat. Veel concreets kon
hij niet toezeggen.
Ook anderen vonden het moei
lijk met een panklaar plan op
de proppen te komen. Globaal
klopten de zaken aardig maar
er bleven nog zoveel vragen
en suggesties over. Heeft het
nut om bij een dergelijke
ramp alle Katwijkse EH-
BO'ers naar het rampgebied
te dirigeren? Waar moeten de
artsen hun gewonden verzor
gen? Wie gaat het brandende
vliegtuig te lijf? Via wie moe
ten de radioverbindingen lo
pen? Vragen en nog eens vra
gen.
Het is gistermiddag wel duide
lijk geworden dat Katwijk
oog lang niet rijp is voor een
acute rampenbestrijding. Aan
het licht kwam dat met name
de coördinatie tossen de di
verse brandweerkorpsen van
de regio Leiden, Katwijk en
het marinevliegkamp Valken
burg te wensen overlaat. Bur
gemeester Vermeulen hij
heeft de algehele leding hij
de rampenbestrijding
schrok er aelfs een beetje van
toen hij gistermiddag te ho
ren kreeg dat de betrokken
brandweerkorpsen langs el
kaar heen werken. „We moe
ten op korte termijn de
brandweer in de streek gaan
doorlichten", aei hij.
En verder over het gezamenlijk
optreden van de Katwijkse
hulpverleningsdiensten bij
een mogelijke ramp: „Ik heb
vanmiddag gemerkt dat het
aan de juiste contacten nog
wat ontbreekt. Momenteel zou
-het geheel nog niet gezamen
lijk functioneren. We gaan de
ze kwestie zo snel mogelijk
bestuderen en plakken er dan
een volgende bespreking aan
vast. De mogelijkheden zijn er
om binnen tien minuten na
een ramp mensen onder het
puin vandaan te halen. Die
mogelijkheden moeten we
dan ook benutten. Alleen
hoop ik wel dat we nooit hoe
ven zullen optreden".
De jeugd kijkt toe bij de training van Cobia Elstgeest.
Van onze handbalmedewerker
HOOG MADE/STOMP WIJK Een van de
vedetten van het Hoogmadese MMO in
het vorig seizoen, Cobia Elstgeest, ver
trok aan het einde van dat seizoen naar
de handbalvereniging HVS te Stomp-
wijk. Voor de insiders een wat merk
waardig overstapje, omdat de gezusters
Elstgeest als een verlengstukje van MMO
konden worden gezien. In het bestuur,
als jeugdleidsters, als jeugdtrainsters, als
aanvoerster, overal zit wel een Elstgeest.
In dat opzicht is er niets veranderd.
Cobia traint nog steeds de welpen en
juniören van MMO. Zus Margré maakt
deel uit van het MMO-bestuur en zus
José is aanvoerster van het Hoogmadese
dames. De verstandhouding met MMO is
dan ook erg goed gebleven na het over-
Cobia: „Bij MMO vonden ze de eerste klas
van de afdeling hoog genoeg. Voor verre
reizen voelden zij niet veel en dus was
de motivatie om hogerop te komen niet
aanwezig. Er was dus ook een andere
mentaliteit. De training werd nogal eens
overgeslagen en de inzet op die trainin
gen was minder als bij HVS. Het tweede
team van MMO is een recreatieteam, de
concurrentiestrijd ontbrak. Bij HVS
traint het tweede team eenmaal per week
met het eerste. Het is een jong team met
veel ambitie. Dan krijg je vanzelf een
andere mentaliteit. In het eerste moet je
knokken voor je plaats als er een goed
reserveteam achter staat en dat vind ik
erg belangrijk. Ik voel me best thuis bij
HVS. Juist door die mentaliteit die ook
de mijne is".
Is het niet moeilijk een team te verla
ten, waarin je vanaf je jeugd hebt ge
speeld cn waarmee je zoveel familieban
den hebt?
Cobia: „Och, doordat ik nog de jeugd
train, is het contact nog steeds aanwezig
en bovendien heb ik bij HVS ook geen
aanpassingsmoeilijkheden gehad. Mijn
verloofde woont in Stompwijk, zodat ik
waarschijnlijk zelf ook Stompwijkse ga
worden. Ik heb in Stompwijk ook dames
voetbal gespeeld met de andere dames
van jeugdleiders (van Stompwijkse Boys)
en bovendien is de heer Scheelbeek vorig
jaar trainer geweest van MMO. De mees
te dames van HVS kende ik al. De
grootste problemen heb ik gehad met
een blessure. In mijn laatste wedstrijd
voor MMO schoot mijn arm uit de kom.
Lange tijd kon ik alleen de looptrainin
gen volgen. In het begin van het seizoen
heb ik het een paar wedstrijden gepro
beerd maar het ging niet Pas in de
laatste veldwedstrijd kon ik weer mee
spelen en nu we in de zaalcompetitie
zitten voel ik dat het weer beter gaat
Ik heb weer kracht in mijn arm".
HVS had een ongelukkige start. Door een
onduidelijke aankondiging ontstond een
misverstand waardoor HVS niet op
kwam voor de eerste wedstrijd. volg
de een reglementaire 5-0 nederlaag, maar
hierover is een protest ingediend. Zon
dag won HVS door een knap slotoffen-
sief van De Spartaan. De Stompwijksen
zijn een serieuze kanshebster voor de
titel.
Cobia: „Ik ken de tegenstanders natuurlijk
niet zo goed als de anderen van HVS
maar ik geloof wel dat het moet kunnen.
Alleen Northa ken ik goed. Dat wordt
een derby maar we winnen wel".
Cobia Elstgeest voelt zich thuis in Stomp
wijk. Zij is ook goed in de ploeg opgeno
men en kan een goede versterking zijn
voor HVS
PROGRAMMA:
BOLLENEXPORT
NAAR AMERIKA
FLINK
GESTEGEN
Van een onzer verslaggevers
Bollenstreek - De bloembollenex-
porteurs op Amerika mogen
nicl mopperen. Een dezer da
gen is bekend geworden dat dit
seizoen maar liefst tien dui
zend ton meer naar de States
is gegaan dan in 1973. Als men
daarbij bedenkt dat men de
bollen tegen redelijke prijzen
heeft kunnen kopen en aan de
andere kant van de Atlantische
Oceaan voor de bollen goed
werd betaald kan een kind uit
rekenen dat deze groep van
exporteurs de komende maan
den niet op een goede sigaar
meer of minder behoeft te kij
ken.
Anders ligt het met de bloembol
lenhandelaren die hun afzetge
bied in Engeland hebben. Hoe
wel de exacte cijfers nog niet
bekend zijn wordt reeds ge
sproken van een teruggang van
25%. In Zweden is de verkoop
aan broeiers nagenoeg op het
zelfde peil gebleven, maar de
droogverkoop (afzet aan super-
markets, zaadwinkels, particu
lieren) is dit jaar in Scandina
vië over het algemeen en in
Zweden in het bijzonder hele
maal niet volgens plan verlo
pen. De kleinhandel heeft nog
heel wat onverkochte voorra
den. Daar wil men via een ex
tra reclamecampagne nog wat
aan gaan doen.
De toename van de export naar
de USA schrijft men toe aan de
sterk toegenomen belangstel
ling voor alles wat met milieu
verbetering te maken heeft In
Engeland is het zo ver nog niet
en bovendien is de koopkracht
van de grote massa daar niet
groot
De export naar Duitsland is nog
niet achter de rug maar insi
ders voorspellen dat ook hier
de verkoop - is teruggelopen.
Spanje kan in de toekomst een
behoorlijke klant gaan worden,
vooral van gladiolen. Nu bin
nenkort een grote bloembollen-
tentoonstelling wordt geopend
in Valencia, gaat de Bond van
Bloembollenhandelaren meer
contacten leggen in het land
van Franco.
Veel zoden aan de export-dijk zet
Spanje nog niet. In 1972 ging
er voor 1,2 miljoen heen maar
in 1973 kwam daar in één keer
een half miljoen bij en zo'n
betrekkelijk kleine export is
dat een flinke groei.
Deze maand zal waarschijnlijk
nog een exportstatistiek bij het
Produktschap voor Siergewas
sen van de pers komen. Het
gehele blocmbollenvak ziet
daar met spanning naar uit.
Want alleen de kille cijfers kun
nen vertellen of de export nu
inderdaad fors is teruggelopen
of dat het allemaal best mee zul
vallen.
Tijgers uit
andermans tank
Van onze correspondent
NOORDWIJK - Gisternacht
werden op het parkeerterrein
van het motel aan de Duindam-
seweg een paar schimmige figu
ren gesignaleerd, die zich ver
dacht bij dc daar geplaatste
auto's ophielden.
Men waarschuwde de politie,
waarop een patrouille pools
hoogte ging nemen. Inmiddels'
was een tweetal jongemannen
in een auto weggereden, doch
deze kon ter hoogte van het
seminarium tot stilstand wor
den gebracht. De beide inzitten
den, respectievelijk 20 en 18
jaar oud, beiden los-arbcider cn
woonachtig te Noordwijker
hout, werden naar het politie
bureau getransporteerd. In de
auto troffen de politiemannen
een jerrycan met benzine aan,
alsmede attributen om benzine
uit de tanks van andere auto's
te hevelen. Bij hun verhoor
door de recherche bekenden de
arrestanten bij het motel benzi
ne uit aldaar geparkeerde au
to's te hebben gehaald en daar
mee de tank van de eigen auto
en de jerrycan te hebben ge-
Het "helen van tijgers uit ander
mans tanks" is gewoon dieftal
en daarvoor kregen de Noord-
wijkerhouters een proces-ver
baal.
Lisscse, dodelijk
verongelukt
Van onze correspondent
LISSE/HAARLEMMERMEER
Op Rijksweg 4 in do Haarlem
mermeer heeft zich gisteren een
tragisch auto-ongeluk voorge
daan, waarbij 2 personen om
het leven kwamen.
De botsing heeft zich vermoede
lijk voorgedaan doordat een au
toband van een vrachtauto
klapte en de bestuurder de
macht over het stuur kwijt
ruakte. De vrachtauto .schoot
door de middenberm heen en
kwam op de andere weghelft
terecht. De vrachtauto botste
tegen een luxe auto op, be
stuurd door dc heer K. uit
Zaandam, waardoor deze auto
in botsing kwam met de volgen
de auto, bestuurd door de heer
Swcekhorst uit Lisse. De bot
sing was zo hevig, dat de be
stuurder van de eerst aangere
den auto dodelijk verongelukte,
terwijl de 37-jorige echtgenote
van de heer Sweckhout, me
vrouw Th. H. Swcekhorst-van
Graven, op slag dood was. Dc
heer Sw. werd zelf levensge
vaarlijk gewond en naar het
V.U -ziekenhuis in Amsterdam
vervoerd, evenals de heer R. J
v. D., inzittende van de auto
van de heer K.
