Allerlei(ds) Jeugdwerklozen hebben geen hoge pet op van lotgenoten tiilüï I Don werd groot gemaakt door P. M. J. Gerris Leiden krijgt administratief centrum voor werklozen OECUMENE Waarschuwing 191P0NDERDAG 10 OKTOBER 1974 LEIDSE COURANT PAGINA 3 Van een onzer verslaggevers LEIDEN Na lange jaren van spijkerhard werken neemt morgen de heer P. M. J. Gerris (62) afscheid als hoofd van de Don Bosco-LTS. Hij is doodop van de ongehoord grote hoeveelheden werk die hij sinds 1956 voor Don Bosco heeft verzet en nestelt zich definitief in een luie stoel. Al begin dit jaar werd hij daartoe tegen zijn zin gedwongen. Toen rond de jaarwisseling een saridonnetje tegen de griep die hem had overvallen niet meer hielp en de dokter erbij werd gehaald, taxeerde deze de situatie zo ernstig dat hij absolu te rust voorschreef. ..Het gaat niet iheer. Doodeenvoudig. Wat ik nu doe is brood en melk halen en op de bank liggen rusten en aardappels schillen", zegt de vroegere ijzervreter berustend. Hij wordt in kringen van Don Bosco op handen gedragen als eigenlijk Don Bosco zelf. Want behalve als altijd aanwezige organisa tor en als ridder voor het lager technisch onderwijs heeft hij Don Bosco groot gemaakt door driemaal achtereen een stuk nieuwbouw uit de grond te stampen. Nieuwbouw die nu voor 1/3 deel leeg staat. Want nadat Gerris Don Bosco groot had gemaakt hebben de leerlingen de school althans in numerieke sterkte weer heel sterk doen afnemen. Ver schillende oorzaken zijn aan die tanende belangstelling debet. Het aantal industrieën in 'Leiden nam af. in de regio verrezen andere katholieke L.T.S.-en en de opvoeders gingen hun spruiten in steeds meerdere mate stimuleren naar mavo's en havo's te gaan in plaats van naar de technische school. Gerris trekt zich die ontwikkelingen begrijpelijker wijze aan; van wat hij de gemeenschap materieel heeft geschonken wordt geen gebruik meer gemaakt. Te hopen is daarom dat op de morgen te houden afscheids-bijeen- komst op Don Bosco. de blijvenden hem ervan zullen overtuigen dat hij niet alleen materiële zaken achterlaat. ^miiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiniiin «v. liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiNiiiiiniiiiiiiniiiiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinnnmniiiiiiiiiuiiiniii Van een onzer verslaggevers LEIDEN Er bestaan plannen om ingevolge de wet sociale werkvoorziening een admini stratief centrum in Leiden op te richten voor werklozen die moeilijk in het bedrijfsleven' zijn onder te brengen. Men streeft ernaar dat centrum nog dit jaar in gebruik te nemen. Het zal deel gaan uitmaken van de „Toeleveringsbedrijven De IVaard" waar arbeidsplaat sen worden geboden aan han darbeiders die moeilijk in het vrije bedrijfsleven een plaatsje vinden. In het centrum zullen, als de plannen doorgaan, straks 25 tot 50 personen werk zaam kunnen zijn. Het geboden werk bestaat uit drukwerk, het bijhouden van administraties en andere administratieve ta ken. De bedoeling van het pro ject is de sollicitatiekansen van de betrokken werknemers in het vrije bedrijfsleven te verhogen door ze de gelegen heid te bieden opnieuw erva ring op te doen en nieuwe tech nieken te leren. Met het be drijfsleven zal nauw contact worden onderhouden om te be reiken dat een zn groot grote mogelijke doorstroming zal worden verkregen. De plannen moeten nog worden goedge keurd door b. en w. en het rijk. Als vestigingsplaats zal moge lijk een ruimte worden ge bruikt binnen het bestaande complex in De Waard. Als het project succesvol verloopt wil men de capaciteit opvoeren tot circa 100 arbeidsplaatsen. Van een onzer verslaggevers LEIDEN „Het ligt er maar aan wat ze zelf willen, de mecsten willen niet werken, ik ken er een hoop van, van die gasten, ze zeggen wel dat ze willen werken, maar dat is niet zo. Het zijn hashishpaffers en die willen gewoon helemaal niks, ze hebben een keer een trip gemaakt van drie dagen en toen lagen ze vier dagen gestrekt, die gasten zijn gewoon zo". Dit is een van de typerende meningen die Leidse werkloze jongeren in een onlangs gehouden onderzoek zelf hebben gegeven over de oorzaak van werkloosheid. Gebleken is dat de ondervraagden de oorzaak veelal zoeken in luiheid en onwil van de werklozen zelf. Een uitzondering maken ze alleen in hun eigen geval. Zelf, zo verkla ren desgevraagd verreweg de meesten, willen ze graag (weer) aan de slag. Het onderzoek is uitgevoerd door twee gevorderde Leidse psy- chologie-studenten. Het had tot doel „een eerste indruk te krij gen van de beleving die jonge ren van hun werkloosheid heb ben". Geïnterviewd zijn in dat kader jongeren in Leiden die geen baan hebben en niet ou der zijn dan 22 jaar. Het boven geciteerde antwoord werd g;e- Volgende week dinsdag is het precies vijftig jaar geleden, dat het Leidse echtpaar Habraken-Offerman (72—73) in het huwelijksbootje stapte. Reden om aanstaande vrijdag ("dat is handiger voor de kinderen, want die wonen door het hele land", vertelt mevrouw) in het zaaltje van de Antonius- kerk een groot feest te vieren voor alle familieleden. En' i dat zijn er heel wat. Het echtpaar Habraken heeft elf kinderen, waarvan er een is overleden, 25 kleinkinderen en dan nog een paar achterkleinkinderen. mniiiimniniiifliniiniiimiiuinDiiiiiiiniimuiniuiiiiimiiiiiiiiuiiiiniiiniiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiij geven op de vraag oorzaak van werkloosheid, van geval tot geval bekeken. Een andere reactie hierop was: „Ik weet eigenlijk niet hoe het zit met de werkvoorzieningen hier, of dat allemaal voldoende is, en voor de jongeren ook, en misschien ook dat er veel ge woon de kantjes aflopen, dat kan ook. Ik geloof echt wel dat er veel tussen zitten, die den ken, ik heb geen werk, ik ga de WW in, ik zie wel hoe lang ik het uithoud". Gevraagd naar de meer algemene oorzaak was de tendens van de antwoorden veelal: „Er is te weinig werk" en „automatisering in het be drijfsleven". Prettige afwisseling De eerste periode van de werk loosheid wordt door 50% van de gèinterviewden in positieve zin beschreven: men ervaart de vrijheid en de grote hoeveel heid vrije tijd als een prettige afwisseling met werk of school. Na die eerste periode, die in veel gevallen slechts een klein aantal weken duurt, koestert nog maar 20% positieve gevoe lens over zijn werkloosheid. Dan is voor de meesten de lol er wel af, zo hebben zij te kennen gegeven en krijgen heel velen te kampen met een gevoel van leegheid en doelloosheid. Daarnaast zegt een aantal dat ook de verminderde inkomsten ertoe bijdragen dat men na een week of vier eigenlijk wel weer aan de slag wil. Men kan im- JEUGDWERK LOOSHEID IN LEIDEN IN VIER JAAR VERVIER VOUDIGD Van een onzer verslaggevers LEIDEN - Van de totale werkloze bevolking in de Leidse regio is 18% jonger dan 23 jaar. Volgens het rapport van de psychologen Van der Leede en Schoen maker waren in mei 1974 499 werklozen in deze leef tijdscategorie bij het Ge westelijk Arbeidsbureau in Leiden, ingeschreven. Onder hen waren 377 Leide- naars. De jeugdwerkloos heid is sinds 1970 meer dan verviervoudigd in Leiden, evenals dat landelijk gezien het geval is. Opvallend is dat de stijging bij meisjes groter is dan bij jongens. In de wijk De Kooi is 30% van het totaal aaRtal werklozen, jeugdwerklozen, aldus het rapport Een van hen: „Je krijgt ook perio des dat je het niet meer weet. je verslaapt je dag, je denkt 's maandagsmorgens dat briefje inleveren en als je naar hel arbeidsbureau moet. dat ont houd je, maar verder kom je 's morgens je bed niet uit; tot midden in de nacht opblijven, want je hebt helemaal niets om handen. Je denkt alleen maar. wat heb je eraan om voor 11 of 12 uur naar bed te gaan, als je de andere dag toch niets te doen hebt, want zo ga je na tuurlijk redeneren. Als je dan laat naar bed gegaan bent en je staat 'smorgens om 12 uur op, dan voel je je een nietsnut van de maatschappij, je loopt gewoon te hangen. Er zijn tij den geweest dat je van dat thuis hangen veel moeier was dan als je normaal gewerkt had. Het is heel erg moeilijk om je dat voor te stellen, maar het is gewoon zo". Verveling Globaal genomen, zo staat in het rapport, blijkt de helft van de geinterviewden zich vaak te vervelen: „De grootste groep wacht eigenlijk alleen op het moment dat zij weer aan het werk kan en verkeert tijdens de werkloosheidsperiode in een De afdeling Leiden van de Katholieke Bond Voor Bejaarden en Gepensioneerden heeft gisteren haar 20-jarig jubileum gevierd. Dat gebeurde allereerst mot een Heilige Mis in de Hartebrugkerk, waarbij een eigen koor voor de muzikale omlijsting zorgde. Daarna stond de koffie gereed in het Anotnius Clubhuis, waar een receptie werd gehouden. Tot ieders genoegen kwam burgemeester Vis daar, tezamen met zijn vrouw, de felicitaties van de gemeente overbrengen. De verrassing van haar leven kreeg de 78-jarige mevr. Lub, die sinds de oprichting in het bestuur actief is geweest en vooral veel aan ziekenbezoek heeft gedaan. Uit naam van het hoofdbestuur spelde haar zoon haar de belangrijkste onderscheiding van de bond. de gouden speld. op. (zie foto). Aanstaande zaterdag wordt het jubileum beëindigd met een feestmiddag voor alle leden. mers minder uitgeven dan vroe ger terwijl velen juist meer geld nodig hebben om de tijd door te komen. Uitkering Toch zegt meer dan de helft van de geinterviewden desgevraagd de uitkering voldoende te vin- Uit de verklaringen die de bij het onderzoek betrokken werkloze jongeren hebben afgelegd kan niet worden afgeleid dat zij op zoek zijn naar banen die niet voor hen zijn weggelegd. Iets minder dan de helft zegt een baan te zoeken, gelijk aan die welke ze gehad hadden en eveneens iets minder dan de helft laat blijken een totaal an dere werkkring te ambiëren. Bij die laatste groep valt op, aldus de twee onderzoekers," dat de genoemde idealen slechts in een klein aantal ge vallen ver buiten hun objectie ve mogelijkheden liggen". Afzondering Een veel genoemde nadelige con sequentie van de positie van werkloze is de vermindering in de contacten. Enkele uitspra ken van geinterviewden, op de vraag welke nadelen werkloos heid met zich meebrengt: .Nou, dat afgezonderd zitten van de mensen; als ik werk dan zit ik wel onder de mensen.." „On der andere als je voelt hoe de denken, dat vind ik wel een nadeel dat dat zo is. Ook wel dat je misschien minder contact hebt. Als je werkt op een grote zaak, dan heb je meer contact met mensen en dat mis je natuurlijk wel". —„Nou, dat je zelf uitgedropt bent, dat de maatschappij je eigenlijk niet accepteert". Overigens lijken, zo staat in het rapport, de con tacten buiten het werk meestal niet te veranderen of te vermin deren: „Ouders, vrienden en kennissen reageren meestal met begrip op werkloosheid. Aan de andere kant zegt men vaak toch wel het gevoel te hebben erop aangekeken te worden dat men werkloos is". Sociale Dienst Van de Sociale Dienst en het Gewestelijk Arbeidsbureau hebben de meeste werkloze jon geren een negatief beeld, zo signaleren de onderzoekers. Bij de Sociale Dienst „is het voor namelijk de sfeer, het wachten en elkaar bekijken, de agressi viteit van sommige bezoekers", die hiertoe bijdragen. De kri tiek op het G A B. betreft vol gens hen meer het functioneren van deze instantie. Een gedeelte van de ondervraagden heeft nog nooit gehoord van het be staan van de vacature-bak in de hal van hot G A B. Voorzover men de bak wel kent is het oordeel over de daarin aange boden banen negatief. Op de vraag aan de jongeren welke activiteiten ze zelf ontplooien om een baan te vinden is het meest voorkomende antwoord. „Advertenties in kranten nakij ken". Op de tweede plaats kom- t: „Het doen van sollicitaties". De kans op spoedig succes wordt door slechts 20% vrij groot geacht. Op langere ter mijn verwacht vrijwel iedereen weer aan het werk te kunnen. Mentaliteit Tenslotte nog een uitspraak van een ondervraagde werkloze jon gere waarvoor de twee psycho logen speciale aandacht vragen. Op hun vraag: „Zou er ook een mentaliteitsverandering met be trekking tot werken bij de jon geren een rol spelen?", gaf ie mand als antwoord: „Ik denk dat je dat niet moet overschat ten. Ik denk dat de gemiddelde werkende jongere, die hier rondloopt, dat die de arbeiders mentaliteit heeft en die is toch echt niet zo alternatief. Ik hoor wel eens gesprekken, maar de meesten willen echt wel wer ken. Ik geloof niet dat de men sen die hier ingeschreven staan zo nodig een andere maat schappij willen. Ze willen het houden zoals het is. denk ik. De alternatieve mensen zal Je hier niet moeten zoeken". Uitsmijter Voor een alternatief voor het op lossen van de problemen die werkloosheid met zich mee brengt wordt in een kantteke ning bij het onderzoeksrapport wel een pleidooi gehouden door de heren Ben van der Lecdcn en John Schoemaker. „Het creëren van maximale werkge legenheid voor iedereen", zo chrijven zij in een uitsmijter", lijkt ons niet alleen een moeilijk haalbare, maar ook een onwe zenlijke zaak. We kunnen er ook op een andere manier te gen aankijken en dan zullen we moeten gaan inzien dat er nu eenmaal minder werkgelegen heid is dan vroeger en dat dit ook in de toekomst zo zal zijn. Misschien ook werken veel mensen, niet omdat ze het zo leuk vinden maar omdat het nu eenmaal zo hoort. Daarom zal er iets aan de*instelling van de maatschappij ten opzichte van werk en werkloosheid moeten veranderen. We moeten met zijn allen leren creatief bezig te zijn en werken moeten we leren zien als Oen van de vele creatie ve mogelijkheden". onder redactie van Ton van Brussel, tel. 071-22244 tst. 17 In de aula van het lagere scholen complex in de Merenwijk wordt zaterdag 2 november een regiona le bijeenkomst voor oecumeni sche groepen gehouden. Op deze bijeenkomst, die op touw is gezet door de Algemene Kerkelijke Me- renwijkraad. zijn groepen uit Lei den, Oegstgeest, Leiderdorp. Voorschoten. Zoeterwoude en Sassenheim. Tijdens de bijeenkomst wordt ge sproken over ambtserkenning en pastorale begeleiding van kinde-. ren en volwassenen. Het doel van de samenkomst van oecumeni sche groepen is te komen tot een uitwisseling van ervaringen die opgedaan zijn bij het volkomen samenwerken van hervormden, gereformeerden en katholieken. De Merenwijk is een voorbeeld voor deze samenwerking. Al sinds 1971 werken ds. H. Horten- sius en pastor J van Well m de nieuwe stadswijk, waar achttien duizend mensen komen wonen. Van meet af aan zijn er gemeen schappelijke diensten van eucha ristie/avondmaal. Tevens werd de Van het Nationaal collecte bu reau voor geestelijk gehandi capten ontvingen we de volgen de mededeling: Hoe triest het ook is. er zijn een aantal orga nisaties en personen die van de kollckteweek van 14 oktober t/m 19 oktober voor Geestelijk Gehandicapten gebruik zullen maken door telefonisch, schrif telijk of huis aan huis artikelen ten eigen bate te koop aan te bieden, zoals ansichtkaarten, kalenders, spuitbussen, ver banddozen. brandblussers, rei nigingsmiddelen. enz. onder het voorwendsel, dat de winst, of een groot deel daarvan, ten goe de komt aan de zorg voor gees telijk gehandicapten. Het Lan delijk Kollektiebureau wijst er met nadruk op dat deze colpor terende organisaties en perso nen niets van doen hebben met de Nationale Kollckte Geeste lijk Gehandicapten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1974 | | pagina 3