Rudi Lubbers: .Eerste gevecht in
lager gewicht te zwaar voor mij
WIE ORANJES CHEF d'équipe IS
BLIJFT PUNT VAN ONZEKERHEID
Harold Carroll van te grote klasse
Vrij in twee
opzichten
uitzondering
Finland moet serieus worden genomen
DINSDAG 24 SEPTEMBER 1974
LEIDSE COURANT
€en moment van het gevecht tussen Lubbers en Carroll
toen er voor Lubbers nog geen vuiltje aan de lucht was.
Rotterdam James Vrij was gisteravond in sportpaleis Ahoy in
tweevoudig opzicht een uitzondering. De donkere Amsterdammer
prijkte als enige niet-zwaargewicht op het programma dat
opgebouwd rond het hoofdgevecht van Rudi Lubbers. Maar James
Vrij onderscheidde zich niet alleen op de weegschaal, maar
veeleer in de ring. De tegenwoordig besnorde pupil uit de school
van Ome Piet Termeulen, die ook zijn haar wat langer draagt,
legde opnieuw een proeve van zijn niet geringe bekwaamheden
af in zijn vijfde profpartij, waarin hij de Belg Frans Meganck
als tegenstander trof. In dit nog voor de derde serie geldende
duel toonde Vrij op overtuigende wijze aan spoedig te kunnen
doorstoten naar een hogere categorie.
zich heen glimlachende
Van de nieuwe lichting professio
nals heeft James Vrij het eigen
lijk als enige in zich ooit nog
eens op hoog Europees niveau
te kunnen acteren. Hij is op een
goede leeftijd overgegaan van
de amateurs naar de broodbok
sers en beschikt bovendien over
onmiskenbare kwaliteiten. Dat
ondervond ook Frans Meganck.
De Belg was van goede wil,
maar omdat dat vrijwel zijn
enige voor boksen positie
ve eigenschap bleek kon Vrij al
in de eerste ronde in de aanval
gaan. Met elinkse stopstootjes,
gevolgd door lange rechtse hoe
ken, werd Meganck onmiddel
lijk in het nauw gebracht, maar
de eerste ronde overleefde hij.
In de tweede editie werd al
spoedig duidelijk dat Vrij niet
de volle lengte van acht ronden
binnen de touwen zou behoeven
te staan. De luid snuivende
Belg, die al eerder door de
knieën was geknikt, moest acht
tellen rust nemen na een korte
rechtse hoek van Vrij. Het
bleek de inleiding tot een vroeg
tijdig einde. In de derde ronde
ging de Belg niet minder dan
drie keer neer tegen de op dat
moment oppermachtige Neder
lander. Na de laatste maal vond
ook scheidsrechter Mercey het
welletjes. Hij stuurde Meganck
naar zijn hoek, waarmee James
Vrij zijn vijfde triomf als prof
behaalde.
Opvallender
Na het technisch vernuft van Ja
mes Vrij was het louter op
kracht gebaseerde ringwerk
van Hennie Thoonen des te op
vallender. De Brabander, die
niet minder dan 101 kilogram
woog, ontmoette de slechts vier
pond lichtere oorspronkelijk uit
Hongarije komende, maar op
Ferenc^Khstofcack.6Deze'voor ™ANK ^RKMAN
het begin van de partij vriende-
ja'nck (Belg); zwaargewicht: Thoonen
l door int. sch. derde ronde van Kri-
'cack (Oost; Verstappen wint door opga-
Aerde ronde von Prick (Wdl); Nikkelen
.•per w.o.p.v. Belval (Fra); Lubbers verl.
Kristofcack bleek
tractie voor een kermistent,
maar van echte pugilistiek had
hij "weinig kaas gegeten. De
toch waarlijk niet groots acte
rende Thoonen, die weliswaar
met iets meer overleg te werk
gaat dan in zijn amateurtijd,
maar zich toch veel te veel con
centreert op zijn eindstoot, had
geen kind aan hem. Kristofcack
(die in de ring stond met het
boksbroekje van Verstappen)
salueerde keurig met de hand
schoen lang het hoofd als de
scheidsrechter hem tot de orde
had geroepen, maar dat was zo
ongeveer het enige dat hij goed
onder de knie had. Nadat Kri
stofcack enige keren op zijn
knieën was gaan zitten leek het
Mercey beter Thoonen maar tot
winnaar uit te roepen. Sjimmy
Verstappen behoefde ook niet
de hele partijduur uit te staan.
De eenzijdig boksende Limbur
ger kreeg de overwinning in de
schoot geworpen, doordat zijn
tegenstander Arno Prick in de
vierde ronde wegens een bles
sure moest opgeven. Bert Nik
kelen Kuyper, die de slotpartij
van de avond verzorgde, mocht
zich revancheren tegen de
Fransman Jean Belval van wie
hij in mei dit jaar door een
armverwonding had verloren.
Ditmaal won de Rotterdammer,
want hij plaatste domweg meer
treffers in dit clinchrijke duel,
waarin Belval een reeds begon
nen stoot schielijk inhield zodra
Nikkelen Kuyper aanstalten
maakte in de counter te gaan.
De trage Fransman, die zijn
opponent af en toe een ware
„Nikkel-shuffle" zag uitvoeren,
was echter fysiek te sterk om
door het beperkte aanvalswerk
van de Rotterdammer neer te
gaan.
Rotterdam „Ik zal mijn
handschoenen niet aan
de touwen hangen, zoals
zovelen doen na een
voor hen teleurstellend
verlopen gevecht. Er is
niets verloren. Ik ben er
van overtuigd, dat ik aan
de top kom in het half
zwaargewicht". Met klet
snatte haren, transpire
rend over zijn hele li
chaam sprak Rudi Lub
bers na zijn op punten
verloren duel met de ge
renommeerde Ameri
kaanse atleet Harold
Carroll, die tussen deze
twee namen de letters
TNT (dinamiet) voert,
deze woorden. Hij gaat
terug van het zwaarge
wicht, waarvoor hij te
klein is zodat zijn reach
te gering is, en hij steeds
te grote tegenstanders
moet bestrijden, naar
het halfzwaargewicht.
Gisteravond legde hij
daarvan in „Ahoy" zijn
eerste proeve af. Lange
tijd, sinds zijn gevecht
met Muhammed Ali, is
Rudi Lubbers niet in de
ring geweest. Meteen
kreeg hij een klasseman
tegenover zich. Rudi
Lubbers haalde het niet.
De simpele reden is dat
hem de kracht ontbrak.
In vier maanden, toen zijn besluit
om in een lager gewicht uit te
komen, vaststond - overigens is
Rudi Lubbers in het verleden
altijd als halfzwaargewicht in
de ring verschenen - haalde hij
veertien kilo van zijn gewicht
af, van vierennegentig naar
tachtig. Dat gaat ten koste van
kracht, die langzaamaan moet
worden opgebouwd. En daar
voor kreeg Rudi Lubbers niet
de kans. Hij moest meteen de
buteren tegen een klassevolle,
geroutineerde Amerikaan, die
drie jaar geleden nog om de
wereldtitel bokste tegen Bob
Foster (en in de vierde ronde
door k.o. verloor), die mannen
als Billy Freeman, Mike Quarry
en Paul Cordoza ontmoette in
het recente verleden en een in
drukwekkende palmares heeft
opgebouwd.
Rudi Lubbers: „Ik heb niet de
Lubbers gaandeweg steeds
meer in de defensie. Zijn series
leverden meer punten op dan
de te weinig en te krachteloos
stotende Lubbers - „Ik wilde af
en toe stoten maar dan miste
ik de kracht en bovendien de
timing" - die ook moeite had
met het hogere tempo dat in het
halfzwaargewicht wordt onder
houden.
IJzersterk
Amerikaan Carroll hem grijnzend op en legde hem over
tijd gehad me aan te passen.
Als ik eerst een knaap van
vijfentachtig kilo krijg, dan een
van drieëntachtig en vervolgens
nog wat van dat slag, kom ik
beter geprepareerd tegen Ca-
roll te staan. Maar dat neemt
het publiek niet, dat tegenstan
ders verwacht die net zo goed
of beter zijn. Het publiek wil je
zien lijden in de ring, het wil
zien dat je gevaar loopt". Zo'n
vaart liep het niet maar tegen
van de wereld
ranglijst der halfzwaargewicb-
ten, „Dynamite" Carroll, kwam
Rudi Lubbers toch te veel te
kort. Zijn stoten misten kracht,
zijn linkse stopstoten kwamen
niet meer aan dan tikjes, zijn
rechtse counter kwam te spora
disch door. Een lijst van man
kementen in Lubbers boksen
die de indruk zou kunnen wek
ken dat het een eenzijdig en
onaantrekkelijk duel is ge-
Niets is minder waar. Het werd
een prachtig gevecht, waarin
Rudi Lubbers in de eerste drie
ronden voortreffelijk bokste.
Hij plaatste een flitsende links-
rechtse combinatie, tweemaal
een rechtse counter, blokkeerde
de stoten van Caroll goed en
slipte geroutineerd weg. Maar
hij voelde ook de teisterende
series die de Amerikaan in de
clinch losliet op zijn flanken,
vooral op links. Carroll stootte
even gemakkelijk en soepel van
ver als van dichtbij. Ineengedo
ken, en daardoor moeilijk te
bestrijden, kwam hij in de aan
val, waarbij elke stoot verge
zeld ging van een geluid van
ontsnappende lucht, zoals kara-
teka's doen om hun hele kracht
in de aanval te werpen.
In de vierde ronde verhoogde
Carroll het tempo. De fraai ge
bouwde atleet had totaal geen
moeite met zijn conditie, begon
aan het veroveren van het ini
tiatief te werken en drong de
aanvallender dan ooit boksende
Niettemin bleef het een boeiend
gevecht, met de steeds meer
aanvallende Harold Carroll
bouwend aan de puntenzege.
Vooral in de clinch, als Lubbers
zich moest beperken tot het
dekken van zijn flanken waar
op Carroll onophoudelijk rof
fels plaatste. De alsmaar grijn
zende Carroll, van beroep
plaatwerker - „ik ben niet eens
een fullprof maar ik heb vier
kinderen en dan wil je af en
toe wel eens wat bijverdienen"
- bokste een ijzersterke zevende
ronde en bezorgde Lubbers
moeilijkheden toen hij hem in
de hoek en tegen de touwen
had gedrongen. Het gevecht
knaagde aan Lubbers, die stij
ver ging bewegen terwijl' de
donkerhuidige Carroll even
soepel bleef. Lubbers voeten
werk ebde ook weg maar hij
bleef kranig partij geven.
Lubbers: „Ik ben ervan overtuigd
dat ik op ondubbelzinnige wijze
terug zal komen. Deze eerste
partij in dit gewicht was inder
daad te zwaar voor mij. Maar
het publiek verwacht dat ik te
gen grote jongens sta. Ik weet
dat ik veertig tot vijftig procent
beter kan boksen maar ook dat
ik dit gevecht in de aanlooppe
riode redelijk heb gebokst". Ru
di Lubbers sprak geen onwaar
heid. Het was geen schande te
verliezen van een man die elfde
staat op een ranglijst waarbij
Europa er bij de eerste twintig
niet aan te pas komt.
Harold TNT Carroll bracht Rudi
Lubbers zijn eerste nederlaag
in eigen land toe. Hij was er
dolgelukkig mee. „Ik heb ten
slotte van een vedette gewon
nen, want dot is Rudi Lubbers".
Losjes dansend trippelde Car
roll naar zijn hoek Rudi Lub
bers stak hijgend zijn armen
omhoog. De uitslag kwam: Ha
rold Carroll winnaar op pun
ten. Zeer terecht, hoewel er een
jurylid (van de vier) was die het
presteerde „onbeslist*' op zijn
briefje te schrijven.
HERMAN VAN BERGEM
Helsinki. - De financiële zelfstandigheid van de sektie betaald
voetbal van de KNVB blijkt, in tegenstelling tot 3 weken geleden
in Stockholm door sektie-bestuurder Ton Zuikstra verstrekte
mededelingen, nog geen einde te hebben gemaakt aan de machts
strijd inzake de begeleiding van het Nederlands elftal.
Werd door Zwikstra onlangs verteld, dat Jan Huybregts, de secreta
ris van het betaalde voetbal, voortaan als chef d'équipe van een
vast begeleidingsteam van Oranje zou fungeren, Henk Burgwal,
de secretaris-penningmeester van de KNVB, deed gisteren tijdens
de reis van het Nederlands elftal naar Finland alsof er in de
reeds jaren bestaande situatie vrijwel niets is veranderd.
Schön blijft
BONN De Westduitse bond-
strainer Helmut Schön heeft de
Westduitse voetbalbond toege
zegd aan te zullen blijven tot na
de wereldkampioenschappen
van 1978 in Argentinië. Dit
heeft de vice-voorzitter van die
bond, Herman Neuberger, mee
gedeeld.
Op de bijeenkomst heeft de presi
dent van de Bondsrepubliek,
Walter Scheel, de bondscoach
en Neuberger als voorzitter van
het organisatiecomité van de
wereldkampioenschappen voet
bal onderscheiden met het
grootkruis van verdienste, één
van de hoogste onderscheidin
gen in de Bondsrepubliek. De
spelers van het Westduitse elf
tal kregen van de president
sportonderscheidingen.
„Van een vaste chef d'équipe heb
ik nooit iets gehoord", aldus
Burgwal. „En dat voorzitter
Meuleman en ik een standing
invitation (blijvende uitnodi
ging - red.) hebben om de bui
tenlandse reizen van het Neder
landse elftal mee te maken is
voor mij ook volslagen nieuw.
Standing-invitation, dat is een
te moeilijke uitdrukking voor
een Nederlander
Uit alles blijkt, dat Burgwal zijn
greep op de nationale ploeg niet
wenst te verminderen. Hij er
kent weliswaar, dat het vlagge-
schip van het Nederlandse voet
bal voortaan onder de sektie
betaald voetbal ressorteert,
maar dat impliceert niet, dat
zijn rol is uitgespeeld. In Hel
sinki fungeren hij en bonds
voorzitter Wim Meuleman weer
als belangijkste begeleiders van
het gezelschap. De sektie-be-
stuurders mr. Jacques Hogewo-
ning en mr. Wim Kernkamp
zouden pas in de loop van van-
Relaties
Enkele weken geleden stelde Ton
Zwikstra het voor alsof Henk
Burgwal zou hebben toegezegd
Jan Huybregts in contact te
brengen met de in de loop der
jaren door hem opgebouwde
kring van relaties. In de afge
lopen dagen echter bleek, dat
daarvan nog niet veel is te
rechtgekomen.
Terwijl Huybregts zondag nog
uitriep, dat de afwezigheid van
Johan Cruyff en Johan Nees-
kens in de op 9 oktober te
Rotterdam te spelen vriend
schappelijke interland tegen
Zwitserland de KNVB minstens
anderhalve ton aan recette zou
kosten wist Burgwal al enkele
dagen lang vrijwel zeker, dat
het bij Barcelona voetballende
duo wel beschikbaar zou zijn.
Vrijdag belde de manager van
Vlak voor het vertrek van Schiphol maakte de selectie van het Nederlands elftal niet de
indruk aan een al te zwaar karwei te beginnen. Zo te zien tenminste.
Barcelona, Caraben, hem op
met het verzoek diens Franse
relaties in te schakelen om een
voor de 9e oktober vastgelegde
ontmoeting tussen Stade Reims
en Barcelona in Parijs uitge
steld te krijgen omdat op die
dag ook Spanje een interland
zou moeten spelen,
clubgenoten van Cruyff en
Neeskens niet vrijgesteld zou
den kunnen worden. Burgwal:
„Barcelona wilde van het con- Bevestiffin"
tract voor die 9e oktober af. Ik o b
heb daarin kunnen bemiddelen Gistermiddag, kort voor het ver
en dat hield tevens in, dat wij trek naar Finland, kreeg Burg
voor de wedstrijd tegen Zwit- wal van Caraben vla de tele-
serland de beschikking zouden foon de bevestiging, dat de bel
de Johannen op 9 oktober In
Rotterdam aanwezig zullen
zijn. Dat persoonlijke succes
van de KNVB, het zoveelste
sinds Cruyff naar Spanje ver-,
trok, betekent uiteraard een
bevestiging van Burgwal's
machtspositie
Immers, niemand bij de KNVB
heeft zo'n uitstekend contact
met Barcelona, de werkgever
van twee van de belangrijkste
spelers van het Nederlands elf
tal. De ambitieuze Burgwal zal
dat contact ongetwijfeld niet uit
handen willen geven met als
gevolg, dat hij op het eveneens
ambitieuze sektie-bcsluur be
taald voetbal nog steeds een
aanzienlijke voorsprong heeft.
Overigens is in Helsinki wel het
3 weken geleden door Zwikstra
voorgestelde vaste begeleiding
steam aanwezig. In de nabij
heid van zijn baas Burgwal
wekt de als chef d'équipe aan
gewezen Huybregts echter niet
de indruk de man te zijn, die
de verantwoordelijkheid voor
de hele gang van zaken draagt.
VAN DALEN
99
(Van onze sportredactie)
HELSINKI George Knobel zal het
Nederlands elftal, dat morgen met de
uitwedstrijd tegen Finland begint
aan het toernooi om het Europees
kampioenschap, in de loop van van
daag bekendmaken. Van de 16 spe
lers, die naar Helsinki reisden
Ruud Geels completeerde het gezel
schap nadat Rob Rensenbrink zich
wegens een enkelblessure afmeldde
is iedereen fit. De selectie bekeek
gisteravond de tv-registratie van het
op 1 september gespeelde EK-duel
Finland—Polen (1—2).
George Knobel zag die wedstrijd aan het begin
van deze maand met eigen ogen en concludeer
de toen dat de Finnen in eigen omgeving uiterst
lastige tegenstanders zijn. „Ze hebben echt een
goede ploeg, die modern voetbal speelt", bena
drukte Knobel gisteren nog eens. „Het is be
paald geen tegenstander om niet serieus te
nemen. Vooral Tolsa en Laine maakten een
uitstekende indruk. Ik weet wel, dat het vroege
doelpunt (Finland nam al na 3 minuten een
voorsprong - red.) erg stimulerend werkte en
de zaak voor Polen moeilijker maakte, maar
zoiets kan ook ons overkomen. Tri
ben van mening, dat je het je niet kunt permit
teren ook maar één wedstrijd gemakkelijk op
te vatten. Die 51 tegen Zweden was natuurlijk
een fraai resultaat, maar als het om de knik
kers gaat ligt de zaak wel anders".
Op de vraag waarom er opnieuw geen PSV-ers
in de selectie zijn opgenomen, hoewel de spe
lers van de Eindhovense club zich na hun
bedanken voor de vriendschappelijke ontmoe
ting met Zweden weer beschikbaar hebben
gesteld, ging Knobel slechts summier in. „Ik
vind het normaal, dat ik weer voor de groep
heb gekozen, die naar Zweden is geweest. Wim
Suurbicr en Rob Rensenbrink heb ik wegens
blessures moeten vervangen -en Wim Jansen,
die toen geblesseerd was, is hersteld. De hele
zaak door elkaar gooien omdat de PSV-ers er
nu weer wel bij' willen zijn zou onzinnig zijn
geweest. Ik heb al vaker gezegd, dat ik van
het Nederlands elftal geen duiventil wil maken.
Voorlopig ga ik van deze kern uit en zal ik
van interland tot interland bekijken of er aan
leiding is om wijzigingen aan te brengen. Voor
het overige onthoud ik me van commentaar
over deze affaire. Ik bemoei me alleen met het
technische gedeelte. Het is mijn taak een zo
goed mogelijk Nederlands elftal in het veld te
brengen en daaraan probeer ik te voldoen".
AZ'67 vulde
Jong Oranje
aan met Van
Rijnsoever en
Vosmaer
DEN HAAG Johnny Oude
Wesseling van Go Ahead Eag
les, die zaterdagavond in de
wedstrijd tegen PSV gebles
seerd raakte (gescheurde enkel
banden) en zich moest laten
vervangen, heeft zich terugge
trokken uit de selectie van Jong
Oranje voor de woensdag a.s.
te spelen wedstrijd tegen Jong
Finland te Deventer. Aan de
selectie zijn alsnog toegevoegd
twee spelers van AZ'67, t.w.
Bob Vosmaer en Henk van
Rijnsoever.
