Bewoners Leiden-Noord willen
staf De Zevensprong afdanken
Rugby: een sport die wil groeien
„De Weipoort'
heeft 'n eigen
kinderboerderij
Noordwijkse
hotelhouders
geven de VVV
een draai
om de oren
Brxrl- en cliibhitiswerk kuoien we zelf beter"
DONDERDAG 19 SEPTEMBER 1974
LEIDSE COURANT
LEIDEN „Wij hebben jullie
lessen ter harte genomen. Be
dankt en ga nou maar weer te
rug naar je studie-boeken. Voor
taan runnen we onze zaken zelf
i wel".
Dat is de strekking van een ver
haal dat de staf van club- en
buurthuis De Zevensprong vori
ge week te honen heeft gekre
gen va/n eon hand vol geëmanci-
I peerde wijkbewoners in Leiden -
i Noord. Die vinden dat de gestu
deerde bleeikneuzen van de so-
cijaie akademie en de be-
i stuursiedem uit Oegstgeest nu
lang genoeg de dienst hebben
i uitgemaakt bij de „ontplooiing"
i en „zelfverwerkelijking" van de
wijk. „Wij kunnen dat zelf net
zo goed ein misschien nog wel
l beter", zo vinden zij en daarom
I richten ze vanavond een „el-
gen" wijkver«|niging op die vol
ledig ander controle komt te
staan van bewoners van Lei
den-Noord. De Zevensprong
i dient naar hun mening zo snel
mogelijk uit Noord te verdwij
nen. De zes ton subsidie die
i hiervoor jaarlijks beschikbaar
is kan dau voortaan worden
v overgeboekt op het banknum
mer van de nieuwe vereniging.
Voor de staf van de Zevensprong
een mooi succes. De hieraan
i verbonden opbouw-, culturele en
v andere welzijnswerkers doen
immers al jaren moeizame po-
i gingen olm In de wijk „initiatie-
i van los te maken" en de bewo-
i ners meer zelfvertrouwen en
I zelfbewustzijn te geven. De be-
woners die nu In het geweer
zijn gekomen blijken deze kwa-
liteitan Inmiddels inderdaad te
hebben verworven. Zij vormen
een groepje dat zijn kern heeft
in het wijk-comlté Plan-Noord.
Als voorlopig bestuur van de
i nieuwe wijkverenlging zijn dan
ook drie comité-leden voorge-
l steld.
Ambitie
Zevensprong-directeur Martin van
de Velden is met de nieuwe ont
wikkeling in het welzijnswerk in
het Noorderkwartier, toch niet
helemaal in zijn sas.
Anders dan Plan-Noord voorziet
hij dat de overheid absoluut niet
bereid zal blijken met subsidie
over de brug te komen en
meent dat de plannen daarom
weinig kans van slagen maken.
Over de motieven waardoor de
initiatiefnemers zich hebben la
ten leiden oordeelt Van de Vel
den ook niet onverdeeld gunstig.
,k Persoonlijke ambitie", zo
taxeert hij. „Ze hebben nauwe
lijks een achterban". En hij
voegt daaraan toe: „Ze zijn ge-
frusteerd geraakt toe nbleeek
dat ze geen greep konden krij
gen op de Zevensprong. Wij
hebben ze daartoe bewust niet
in de gelegenheid gesteld omdat
ze niet de wijk vertegenwoordi
gen, althans niet de wijk in al
zijn geledingen. En stél dat ze
de baas waren geworden. Reken
erop dat zij zich dan nog veel
dictatprialer hadden opgesteld
dan wij ooit in ons hoofd zouden
halen".
Daartegenover staat dat hij de
positieve aspecten van de
„onafhankelijkheidsverkla
ring", die de bewoners hebben
afgelegd ook wel degelijk ziet.
„Je kunt niet ontkennen dat al
thans dit groepje een zekere
graad van emancipatie heeft be
reikt. En als ze er werkelijk in
zouden slagen een echte goeie
wijkvereniging tot stand te
brengen met echte inspraak is
dat natuurlijk alleen maar toe
te juichen. Kijk, wat ze nu aan
het doen zijn is de poten onder
mijn stoel wegzagen. Als ik op
die stoel niet meer nodig ben en
de bewoners het allemaal zelf
afkunnen, mag dat natuurlijk
van mij".
ï)e grieven die de initiatiefnemers
van de nieuwe vereniging tegen
het functioneren van de Zeven
sprong hebben zijn erg talrijk
In De Zevensprong komt overigens niet alleen de jeugd aan bod. Ook oudere wijkbewoners komen er dikwijls, om te kaarten bijvoorbeeld.
en variëren van tamelijk onbe
nullige irritaties tot sterk afwij
kende beleidsopvattingen. Maar
ze hebben alle te maken met
het in opbouwwerk ingebakken
probleem dat de hulpontvangers
de hulpverleners ervaren als
een groep pretentieuze buiten
staanders; buitenstaanders die
denken te weten wat er moet
gebeuren, maar die toch niet
echt voel hebben met de
wijkbewoners. „Vrijwilligers
uit de wijk die de staf een
handje willen helpen zijn in de
Zevensprong niet welkom", al
dus de 57-jarige nachtwaker
ome Joop Vervoorn van het ac
tiecomité Plan Noord. En de
heer Chiel v.d. Zwan, 35-jarige
opzichter: „Ik heb daar al9
vrijwilliger nog wel eens wat
klaar gemaakt, omdat ik zono
dig een grote mond teruggeef.
Maar als andere vrijwilligers
niet doen wat volgens die ge
leerde gasten daar eigenlijk zou
moeten, staan ze binnen de
kortste keren weer op straat.
En vergaderingen van de staf
mogen we so wie so niet bijwo
nen. Volgens mij voelen de staf
medewerkers zich door de vrij
willigers bedreigd in hun baan.
Wij doen tenslotte vaak hetzelf
de, maar krijgen er niet voor
betaald".
Een ander bezwaar dat tegen De
Zevensprong wordt ingebracht
en waarvan de feitelijke juist
heid door directeur v.d. Velden
wordt beaamd, is dat de „maat
schappelijk meest achtergestel
de jeugd", er niet aan bod
komt. „Alleen de jeugd die naar
de mavo gaat of een andere
voortgezette opleiding volgt
komt in het clubgebouw, signa
leert v.d. Zwan. De andere jon
geren in de wijk zetten er nau
welijks een voet over de drem
pel. Omdat er voor hen niets te
doen ls. Ze willen discoën, bil
jarten en kaarten maar daar
zijn geen voorzieningen voor.
En als diejonger en er dan eens
per ongeluk toch binnenstappen
staan ze zo weer buiten. Omdat
ze te veel herrie maken of te
ruw zijn in hun woorden. Dan
zeggen zij natuurlijk op hun
beurt: „Lazerstraal nou gauw
op. Hier kom ik niet meer". Wij
als vrijwilligers hebben op de
manier waarop je die gasten
moet behandelen een visie uit
de praktijk: wij geven gewoon
een trap terug".
Wat Vervoorn, v.d. Zwan en hun
medestanders ook altijd dwarsi
heeft gezeten is dat in het Stich
tingsbestuur van de Zeven-
spring bijna geen wijkbewoners
zijn opgenomen. „Terwijl vol
gens de statuten zes bestuursle
den in de wijk moeten wonen".
Tenslotte zeggen zij dat de staf
van het buurtgebouw hen in al
lerlei praktische kwesties de
voet heeft dwars gezet. „Heel
vaak is het voorgekomen dat
men zich niet aan gemaakte af
spraken hield. Wanneer wij bij
voorbeeld een bepaalde ruimte
hadden besproken bleek op het
laatste moment dat daar ande
ren in moesten. Of als er een
vergadering was aangekondigd
kwamen bepaalde stafleden niet
opdagen".
Alle betrokkenen zijn het erover
eens dat in deze problemen ook j
het ruimte-gebrek van de Ze-1
vensprong een rol heeft ge
speeld. Maar volgens de twee
zegslieden is het meerdere ma
len voorgekomen dat hun ruim
te werd onthouden die wel be-1
schikbaar was.
Brand
Directe aanleiding voor de op
richting van een nieuwe wijk
vereniging was de slui
ting van het wijkgebouw be
gin augustus. Een aantal jonge
ren die er toch in wilden over
woog toen het gebouw te kraken
en er eventueel de brand in te
steken. Het wljk-comité heeft
dat weten te verhinderen en
kwam tevens tot de conclusie dat
de jongeren een alternatief
moest worden geboden.
Als dit alternatief inderdaad van
de grond komt en de overheid
bereid is de nieuwe vereniging
te subsidiëren zullen ook enkele
beroepskrachten worden aange
trokken die evenwel niet meer
te zeggen zullen krijgen dan de
vrijwilligers. Vooralsnog wil
men met louter onbetaalde
krachten werken omdat immers
zeker de eerste tijd nog geen
overheidsteun te verwachten is.
Enige ruimte voor het ontplooien
van activiteiten is al wel be
schikbaar: in clubhuis De Fuik
op de hoek van de Willem de
Zwijgerlaan en het Anna van
Burenhof en in het wijk - en
dienstencentrum aan de Van
Hoogendorpstraat. Of de nieuwe
vereniging ook gebruik zou wil
len maken van zalen In de Ze
vensprong, die binnenkort wordt
verbouwd en tweeën half keer
zoveel vloeroppervlakte krijgt
als momenteel het geval is?
„Alleen als we waterdichte ga
ranties krijgen dat we volkomen
onafhankelijk kunnen opere
ren", aldus Vervoorn, die er
evenals Van de Velden de na
druk oplegt dat hij niet wil „po
lariseren" en de andere partij
een warm hart toedraagt.
ZOETERWOUDE De levende
have van Huize „De Weipoort"
aan de Vrouwenweg is kort ge
leden aanzienlijk uitgebreid met
wat klein vee. De bewoners en
bewoonsters van dit internaat
voor geestelijk gehandicapten
waren al enige jaren vertrouwd
met dieren die over het terrein
liepen, maar nu hebben zij een
heuse kinderboerderij.
„Al enige jaren bestaan er vooral
vanuit het oudercomité plannen
een kinderboerderij in te rich
ten", vertelt mevrouw Hoff, be
heerster van Huize „De Wei
poort". Toen de „Kruisheren"
het voormalig klooster aan de
Vrouwenweg in 1968 verkochten
aan de Stichting Gemiva lieten
zij enige hokken met duiven en
konijnen achter. Dat heeft de
ouders op een idee gebracht. De
eerste plannen dateren van
Kosteloos
Geheel kosteloos is door een ar
chitect een ontwerp gemaakt
voor de boerderij. De ouders
hebben het gebouwtje, dat om
ringd wordt door een strook
groen naar dit plan gemaakt,
nadat een aannemer de funde
ring voor zijn rekening had ge
nomen.
Het resultaat van de bemoeienis
sen van de ouders van de pupil
len is een fleurig gebouwtje
waarin de meeste dieren een
onderkomen vinden. Doordat
het werk dat aan het gebouw
besteed werd, vrijetijdsbeste
ding was is het allemaal wat
langzamer gegaan, maar daar-
iiiliillilffili-'ihJ
Tekst:
Liesbeth Vogels
om zijn de pupillen er nu niet
minder blij mee.
Met name de ezels Karei en Nono
zijn al snel de kameraadjes van
de kinderen in „De Weipoort"
geworden. De ezels zijn van
jongsaf aan gewend om met
kinderen om te gaan en laten
zich alles gezellig aanleunen.
„De ezels hebben we van de
Hoogovens gekregen, die jaar
lijks hier ook het Sinterklaas
feest organiseren. Te zijner tijd
krijgen we er nog twee hoofd
stellen en zadels bij, zodat de
kinderen op Karei en Nono kun
nen rijden", vertelt mevrouw
Hoff enthousiast.
De kinderboerderij wordt voorts
„bevolkt" door schapen, geiten,
konijnen, kippen en een pape
gaai. In een speciaal voor hen
ingericht schuurtje verblijven
enkele varkens. Mevrouw Hoff:
„Het is geweldig hoe de bewo
ners uit de omgeving ons heb
ben geholpen met het inrichten
van de boerderij. De meeste
dieren hebben we cadeau gekre
gen". Zo beschikt huize „De
Weipoort" nu ook over een vo
lière met tientallen vogels die
door de technische school Don
Bosco uit de opbrengsten van
een fancy-fair is bekostigd.
„Behalve dat de kinderen naar de
dieren kunnen kijken en er mee
spelen, willen wij de kinder
boerderij ook gebruiken voor de
therapie. Voor onze pupillen is
het van het grootste belang dat
zij zien wat zij moeten leren.
Het duurt bij hun allemaal wat
langer maar doordat zij mt
dieren omgaan en ze kunnen
vasthouden, leren ze eerder wel
ke naam bij welk dier hoort,
dan wanneer het voor hun al
leen een abstract iets blijft",
zegt mevrouw Hoff. Te zijner
tijd zullen de pupillen van de
Weipoort, die tussen de vijf er
zesenvijftig jaar zijn ook de ver
zorging over de dieren krijgen
„Natuurlijk wel altijd met be
hulp van de heer Van Stijn, die
de speciale zorg over de dieren
heeft. Onze pupillen zijn meest
al niet in staat geheel zelfstan
dig een taak te vervullen."
Op de foto: de heer Van Stijn met
enkele pupillen bij de twee gei
ten die op de boerderij verblij
ven.
Joop Droogh, directeur van badhotel Zeerust en woordvoerder van
de verontruste Noordwijkse hoteliers: „We hebben niets tegen
VVV-directeur Rovers. Waar het ons om gaat is dat het Noord-
wijkse VVV te gesloten is".
„Zo kan het niet langer doorgaan
NOORDWIJK Achter gesloten deuren, voor niemand bereik
baar, hebben gistermiddag in de vergaderzaal van hotel Huis ter
Duin, acht Noordwijkse horeca-ondernemers een voorlopig plan
de campagne opgesteld waarin zij aangeven wat er in Noordwijk
moet gaan gebeuren wil de badplaats in de toekomst een woord-
Je blijven meespreken ln het internationale toeristencircus. De
manier waarop de belangen van de Noordwijkse horeca-onderne
mers de laatste jaren worden behartigd vinden ze ver onder
de maat, zo zeggen zij.
Deze week stelden ze daarom een daad door het lidmaatschap op
te zeggen van de vereniging Horeca Noordwijk, die instantie die
ten dele het beleid bepaalt ten aanzien van de Noordwijkse ho-
telpromotie in binnen en buitenland. Een van de consequentie
van deze daad kan zijn dat met ingang van 1 januari 1975 de
betrokken hotels, waaronder Huis ter Duiin, Palace, Zeerust, De
Beurs en De Nachtegaal, niet meer voor zullen komen in de toe
ristische folders die jaarlijks vanuit Noordwijk over de aardbol
Tekst:
Herman van Amsterdam
worden gestrooid. Het lidmaatschap van Horeca Noordwijk is
namelijk onlosmakelijk verbonden met het lidmaatschap van de
Stichting VVV Noordwijk. Wie geen lid van Horeca-Noordwijk is
kan geen aanspraak maken op de diensten van het VVV.
Een van de belangrijkste grieven van de „afvalligen" is dat de ac
tiviteiten vain het WV ln binnen- en buitenland niet meer vol
doen aan de hedendaagse wervingseisen. In het plan de campag
ne van Noordwijks belangrijkste hoteliers, zal ook het beleid van
VVV-directeur Rovers aan de kaak worden gesteld, zonder ech
ter dat men eist dat deze van het toneel zal moeten verdwijnen.
Joop Droogh. directeur van badhotel Zeerust en woordvoerder
van de verontruste hoteliers: „We hebben niets tegen Rovers.
Waar het ons om gaat is dat het Noordwijkse VVV te gesloten
is. We zien niet of nauwelijks wat er achter de schennen wordt
klaar gemaakt. In de structuur van het VVV zal er heel walt*
moeten veranderen. De promotie van de Noordwijkse hotels is
ruim onvoldoende. We zijn er beslist niet op uit om een soort
machtspositie te gaan innemen. Maar zoals de VVV-zaken nu
worden behartigd moet er nodig worden ingegrepen."
Het gaat de acht er niet om, zo stelt Droogh uitdrukkelijk, het
VW de das om te doen. Waar het wel om gaat wilde hij giste
ren nog niet vertellen omdat het plan de campagne allereerst uit
de doeken moot worden gedaan bij enkele officiële instanties t.w.
Horeca Noordwijk, het gemeentebestuur en de stichting VVV
Noordwijk.
De acht hotelhouders nemen deze kwestie zeer hoog op. Ze hebben
contacten gelegd met vaktechnische en juridische adviseurs om
zo goed mogelijk beslagen ten Ijs te komen. Tijdens de komende
besprekingen met de officiële instanties zal ook ter discussie
worden gesteld of het lidmaatschap van Horeca-Noordwijk zo
nauw verbonden moet zijn met de VW-activlteiten.
Bij alle onenigheid binnen Horeca Noordwijk hebben tot nu toe al
leen de acht verontruste hoteliers duidelijk stelling genomen. De
overige leden van Horeca-Noordwijk, ongeveer tachtig, houden
zich erg op de vlakte over de moeilijkheden binnen hun vereni
ging. Hun secretaris, de heer Th. Admiraal, heeft verklaard dat
Horeca-Noordwijk altijd nuar beste weten de belangen van de
verschillende groeperingen in de vereniging heeft behartigd.
In de Noordwijkse horeca is de bom dus gebarsten. Al lang stond
het projectiel op scherp, maar het slaghoedje is deze week met
kracht ingedrukt. Er zullen de komende maanden harde woorden
gaan vallen bij het bepalen van het toekomstig beleid voor de
promotie en begeleiding van de Noordwijkse horeca. Wat voor
eventuele nieuwe taken de WV dan zal moeten gaan vervullen
is nog niet te overzien. Evenmin als zeker is of VVV-directeur
Rovers, die gisteren voor commentaar niet te bereiken was, zich
gewillig zal schikken naar een eventueel moderne werving van
toeristen.
',e rugby-boys achter de tafel. Van links n
Van der Ploeg, DIOKbestuurder Goddijn e
lands team Van Dalen.
nullumii iniii H i w—inm i wi—mr
LEIDEN De gretigheid om hun verhaal te doen
is typerend voor hun streven. Daartoe laat Henk
Goddijn zijn broodjesbar voor wat het is; Poel
van der Ploeg zijn studieboeken, terwijl Ad van
Dalen zelfs helemaal uit Huizen komt rijden, na
zijn baas een vrije middag te hebben afgedwon
gen. Het gaat hen om de popularisering van hun
sport, het rugby. De aanleiding is de volgende
week in Leiden te spelen Interland Nederland
Zambia. Een unieke gebeurtenis, die door de
Club van 101 plus naar Lelden werd gehaald en
door de Leidse rugbyclubs én de NRB aangegre
pen wordt om het rugby weer wat in een ruimer
daglicht te stellen. Het hoe en waarom willen de
drie afgevaardigden gaarne toelichten.
Ad van Dalen (30) is de teammanager van het Ne
derlands vijftiental. Een pure enthousiasteling
111!! die zijn sport bij -onder hoog aanslaat. „Rugby",
zo vindt hij „is bij uitstek geschikt voor Neder
land. In een tijd van toenemende verruwing op
de voetbalvelden, kan ik vergenoegd constateren,
dat het rugby hier tot nu toe van gevrijwaard is
gebleven. E ndat zal menig toeschouwer en spe
ler toch kunnen waarderen lijkt mij. „Poel van
der Ploeg weet de reden voor dit „clean-zijn"
trouwens wel aan te geven. „Dat komt omdat het
rugby nog een zuiver amateuristische aangele
genheid is", zegt de voorzitter van LSRG. En
DIOK-man Goddijn vult aan: „Jammer is alleen,
dat rugby zo'n vervelend image heeft. In de ogen
van het grote publiek zijn juist wij de ruwe door
douwers en keiharde binken. Maar het tegendeel
is waar. Er geen sportierver sport dan rugby".
En Van Dalen nogeens: „Het is een kwestie
van regels. Die zijn er maar in tegenstelling tot
wat er bij 'het voetbal gebeurd, worden ze bij ons
niet met voeten getreden. Er wordt bij rugby
niet geschcopt of geslagen. Omdat het niet mag.
En iedereen houdt zich daaraan. Het respect
voor de scheidsrecher is trouwens bijzonder
groot. Wat hij zegt, gebeurt ook".
Hoe populair is rugby ln Nederland?
„Lange tijd werd het rugby in ons land uitsluitend
gespeeld door studenten" beantwoordt Van der
Ploeg deze vraag. „Die periode is nu voorbij en
gelukkig maar ook, want het stond de ontwikke
ling van het rugby eigenlijk wel in de weg. Die
mensen stoppen immers als ze afgestudeerd zijn,
terwijl ze toch ai te laat begonnen waren. Mo
menteel is het zo, dat de ene burgerclub na de
andere wordt opgericht en dat is bijzonder fijn,
want die hebben jeugdafdelingen en dèèr moet je
het van hebben. Wil je tenminste met het rugby
op een hoger plan komen".
Van Dalen wil graag wat cijfers noemen. „We zit
ten momenteel geweldig in de lift", glundert hij.
„Verleden jaar kon de Bond maar liefst 32 nieu
we verenigingen inschrijven, zodat het totaal op
67 kwam. Drie jaar terug hadden we er slechts
15. Een enorme groei dus. Maar wat nog belang
rijker is: reeds 22 clubs hebben een jeugdafde
ling. Ons volgende vijf-Jarenplan zal zeer zeker
juist op hen gericht zijn".
Een nog vrij kleine Bond toch?
„In vergelijking met het voetbal stelt Rugby inder
daad nog niet veel", zegt Van Dalen. „Maar je
je moet niet vergeten, dat we paS 'n luttel aantal
jaren gericht bezig zijn. De steen is nog maar
net In beweging. Maar dat hij gaat rollen, staat
voor ons vast", bij elke uitspraak de anderen
heftig ja-knikken.
Het Nederlandse team komt ter sprake en Van Da
leen en Van der Ploeg gaan er eens even voor zit
ten. „Evenredig aan de groei zit er een sterke
stijging in de kwaliteit van ons rugby en vanzelf
sprekend den ook in die van het nationale team.
Elk jaar wordt er p«sneeld om de FIRA-cup
(Con then tale Pueby Federate) en dit Jaar zijn
we gepromoveerd risr de B-proep". Van der
Ploeg, zelf international, vult de team-manager
aan: „We verwachten eigenlijk wel dit seizoen
meteen door te lopen naar de A-groep en dar
gaat het echte spel pas beginnen. Dan kom j«
rugby^grootheden als Frankrijk en Italië teg!^.
En dan wordt het leuk", zegt de speler. Fin d«
manager; „Uit propagandistisch oogpunt is hel
natuurlijk van het allergrootste belang, dat w<
ons zo snel mogelijk bij de Europese top voegen.
Want dan kom je in d ebelangstelllng en dan ka«
je gaan groeien", verklaart hij. Dat laatste zit et
bij Van Dalen duidelijk ingeworteld. „Maar hd
is ook zo'n mooie sport", benadrukt hij nog eens
NederlandZambia volgende weeek: Wat kan hel
Leidse publiek op 28 september verwachten?
Poel van der Ploeg: „Dat Is moeilijk te zeggen
want we zijn nauwelijks geïnformeerd over d|
kracht van Zambia. Op het spelersformulier ka
men een aantal Engelse namen voor en dat zeg*
op zich al vpel. Men heeft mij verteld, dat d<
ploeg een goede partij rugby kan spelen, dus ho
km een interessant duel worden"
Henk Goddijn: „Jammer dat er geen Jongens val
DIOK meespelen. Bob Delprado heeft bedankt ei
Wil Rljsdam is deze keer niet geselecteerd voa
het Nederlandse team.
En Ad van Dalen tenslotte: „Ik hoop uiteraarcj
dat het Leidse publiek in grote getale» naar ha
Piet Palen pad komt.
