Mary-Jo Kopechne's dood blijft Edward Kennedy volgen Jersey's aanzien door migratie sterk veranderd HINDERPAAL VOOR EVENTUELE KANDIDATUUR ben strak kijkende Edward Kennedy na de begrafenisplechtigheid van Mary-Jo Kopechne. Een klein eilandje met dwergei ken; aan de oostkust leidt een kleine brug naar een verlaten strand, aan de westkust ver bindt een veerboot Chappaquid- dick met Edgartown. Nu noeml men het gebied tussen de brug en de veerboot de „geloofwaar- digheidskloof". Dit is de plaats waar senator Edward Kennedy een ongeluk had toen hij zijn zwarte Olds- mobile van de brug reed, en waarbij zijn jonge inzittende secretaresse Mary-Jo Kopechne verdronk. Hoewel dit beroemd ste auto-ongeluk in de Ameri kaanse geschiedenis vijf jaar geleden plaats heeft gehad, ko men hier per dag nog zo'n vijf honderd toeristen, die staren naar de brug. op het strand liggen en met elkaar theoretise ren over wat er nu die bewuste nacht in Chappaquiddick pre cies gebeurd is. Senator Kennedy heeft nooit de volledige waarheid aan het licht gebracht. Er is nooit een lijk schouwing verricht, het onder zoek werd geheim gehouden en was niet afdoende, en de grand jury die was samengesteld om de zaak te onderzoeken werd al na drie uur van getuigenissen opgeheven omdat, zo fluistert men. de Kennedy's druk uitoe fenden. Door de grote stilte rond de zaak raakte het publiek steeds muider geïnteresseerd. Maar dankzij Watergate en de nasleep daarvan is er nu weer een bloeiende opleving van inte resse. Senator Kennedy dingt stilzwijgend mee naar de demo cratische nominatie voor het presidentschap in 1976. Hij hoopt blijkbaar dat hij met zijn grote naam en charisma wel door kan gaan zonder ook maar de vragen te beantwoorden of de tegenstrijdigheden in zijn verklaringen over de dood van Mary Jo Kopechne op te lossen. Na de enorme verontwaardiging over het in de doofpot stoppen van de Watergate-affaire, lijken de Amerikanen en in het bijzon- der de Republikeinen niet van plan de Chappaquiddick-af- faire zo maar te vergeten. In de afgelopen maand zijn er in de Verenigde Staten al zes grote artikelen ïh de kranten versche nen. waarin de verklaringen van senator Kennedy in twijfel wor den getrokken. Er zal opnieuw een onderzoek worden ingesteld en als de pre- Getuigen in het onderzoek naar de omstandigheden, waaronder Mary-Jo het leven liet: van links naar rechts Susan Tannenbaum, Esther Newberg en Rosema ry Keough. Zij waren alle drie op het feestje dat Kennedy aan de vroegere me dewerkers van zijn vermoorde broer Ro bert in een verlaten landhuis gaf. Mary-Jo Kopechne (29); niet gewend een zware auto te besturen. De brug waar het ongeluk plaats had. De verongelukte auto is hier inmiddels op de kant gebracht. sidentscampagne eenmaal goed op gang is. zal de pers min of meer verplicht zijn net zoveel druk op Kennedy uit te oefenen om de waarheid te vertellen, als ze op Nixon hébben gedaan. Kennedy vertelde dat hij een reünie had georganiseerd voor de vroegere medewerkers van zijn vermoorde broer Robert; ze zouden de zeilwedstrijden in Ed gartown bijwonen. Iedereen ver bleef in hotels in Edgartown, maar voor deze bijzondere avond werd er een buitenhuisje gehuurd voor het feestje. Om ongeveer kwart over elf 's avonds, volgens zijn lezing, ver lieten Kennedy en Mary Jo het feest om met de veerboot naar Edgartown terug te rijden. Ken nedy miste de weg naar de veer boot en nam per ongeluk een pad. dat naar de brug leidde; hij raakte de brug. slipte en kwam met zijn auto in het water te recht. De auto belandde onderstebo ven in het water, terwijl het dak werd ingedeukt. Kennedy wist zich echter op de één of andere manier te bevrijden. Hij be weert verder dat hij daarna ze ven tot acht keer naar beneden was gedoken om Mary Kopech ne te redden. Toen dat mislukte liep hij terug naar het bijna twee kilometer verder gelegen buitenhuisje, waar hij zijn twee vrienden om hulp vroeg. Ook met z'n drieën slaagden ze er niet in Mary Jo Kopechne te redden. Verslagen reden ze te rug. Kennedy sprong in het wa ter en zwom de rivier overnaar Edgartown. waar hij zich de hele nacht bezorgd maakte. De volgende morgen sprak hij met enkele vrienden over de zeilwedstrijd en ging daarna met de veerboot terug naar Chappaquiddick. Daar hoorde hij dat zijn auto en het lijk van Mary Jo Kopechne waren ge vonden. Senator Kennedy ging vervolgens naar de politie om het ongeluk aan te geven. Niemand hier gelooft het ver haal van Kennedy. De L van Edgartown zeggen dat het onmogelijk is om bij vergissing de verkeerde weg te nemen, vol gens hen moet hij wel zijn ge dachten totaal hebben verloren. De weg naar de veerboot is namelijk goed gemarkeerd. Maar er zitten nog meer tegen strijdigheden in het verhaal van Kennedy. Als Kennedy en zijn vrienden in het water waren gedoken om het meisje te red den, hoe kwamen hun kleren dan droog toen ze door andere mensen werden gezien? En hoe kon Kennedy uit de auto ko men. terwijl alle deuren geslo ten waren? Velen geloven dat de senator dronken was en Mary Kopechne probeerde lastig te vallen, maar afgezien van enkele grapjes die daarover gemaakt worden, ma ken de meesten zich hier geen ernstige zorgen over. Wat de mensen niet begrijpen is waar om Kennedy na de mislukte reddingspoging niet hulp ging halen bij het dichtstbijzijnde huis. Op de bewuste avond brandde daar licht en waren twee mensen thuis. Ook klopte hij niet aan bij de verderop gelegen huizen en de brand weerkazerne in Chappaquid dick. Probeerde hij zijn eigen reputa tie te redden ten koste van het leven van Mary Jo Kopechne? „Dat wordt mij elke morgen, middag en avond gevraagd", zegt de kapitein van de veer boot, John Willoughby. „Ik zeg dan dal we dat nooit te weten zullen komen omdat hij alles gelogen heeft." Willoughby en andere mensen in de buurt zijn ervan overtuigd dat Kennedy niet om hulp ging vragen omdat hij niet wist dat Mary Kopechne verdronken was; hij bevond zich namelijk niet in de auto! Volgens deze, wat vreemd aan doende theorie, hadden Kenne dy en Mary-Jo de auto even na middernacht langs een zijweg geparkeerd, toen de plaatsver vangende sheriff Huck Look toevallig langskwam. De sheriff kwam uit zijn auto en liep naar de andere auto toe, waarop, vol gens het verhaal van Willough by, Kennedy in paniek radkte in het vooruitzicht dat hij zou wor den gesnapt met een meisje, vervolgens uit de auto kroop en zich achter enkele bosjes ver stopte. Hij zou Mary Jo verteld hebben verder te rijden om hem later weer terug te komen halen. Mary Jo. een klein en tenger meisje, niet gewend om in een grote auto te rijden, reed verder en zag de brug te laat. Toen ze niet meer terugkwam is Kenne dy naar Edgartown gelopen en hoorde pas de andere dag van het ongeluk. Verschillende naaste medewer kers van zijn vermoorde broer» John en Robert, zijn nu van plan naar de senator toe te gaan nm hem te weerhouden van een kandidatuur voor het president schap. Ze zijn namelijk bang dat het anders te laat zal zijn om een andere kandidaat aan te stellen. Als Kennedy echter op de nomi natie staat, dan zal hij die zon der enige twijfel krijgen. Als senator heeft hij een goede naam, hij is een excellent cam pagneleider en omdat hij een Kennedy is heeft hij een grote en loyale aanhang binnen de democratische partij. Maar zijn kansen om te winnen zijn erg gering, vooral als hij het tegen het „cleane" republikeinse duo Ford-Rockefeller moet op nemen. Met Kennedy als presi dentskandidaat, zal Chappa quiddick op de voorgrond staan, en dat zou de democraten wel eens de verkiezingen kunnen (copyright The Guardian) (Van onze correspondent Peter Cole) Er komt steeds meer geld naar Jersey. De ene bank na de ande re vestigt zich op dit grootste van dc Kanaaleilanden. De hoofdstad St.-Helier lijkt een jungle van kantoren te worden en voor de toevallige waarne mer komt de stad over als een klein Zurich. Veel bewoners van Jersey zijn bezorgd over deze ontwikkeling, ze vinden dat de economie van het eiland niet afhankelijk mag worden van buitenlands kapitaal. St.-Helier is niet veel groter dan een kleine provinciestad, maar de vele gebouwen van banken en verzekeringsmaatschappijen doen soms vermoeden dat men in het zakencentrum van een wereldstad loopt. Het is natuur lijk duidelijk dat al deze banken niet alleen bedoeld zijn om de plaatselijke bevolking <70.000 in woners) te dienen. De reden is dat Jersey een vrij haven is. De belastingen zijn er bijzonder laag en er zijn geen successierechten. Het eiland werkt dus als een magneet op zowel miljonairs als op finari'cie- le instituten. Er zijn nu al meer dan 70 maatschappijen op Jer sey gevestigd. Het geld heeft een enorm effect gehad op het ka rakter van het eiland. Er zijn nu veel rijke mensen, voornamelijk Britse miljonairs en er rijden opvallend veel Rolls Royces, Ferrari's en Maserati's rond op het kleine eiland, waar een ma ximumsnelheid geldt van 60 ki lometer per uur. De selectiviteit van Jersey's mi- gratie-politiek zorgt ervoor dat alleen de zeer rijken en degenen die de geldindustrie draaiende moeten houden, op het eiland toegelaten worden en bezittin gen mogen kopen. Maar zelfs dat was al te veel en men heeft de politiek nu weer veranderd door alleen de superrijken bin nen te laten. Tot dit jaar moesten de buiten landers 65.000 gulden per jaar aan belastingen kunnen betalen om op liet eiland te mogen blij ven. Nu is dit veranderd, zodat er zich slechts 15 rijke miljo nairs per jaar op hel eiland kunnen vestigen en deze zullen aanzienlijk meer belasting moe ten betalen. Er zijn er natuurlijk ook die door het net glippen en zo maar binnenkomen, maar dit zijn voornamelijk noodzakelijke mensen, zoals onderwijzers en verpleegsters. Degenen die maar voor een kor te tijd naar Jersey komen, mo gen geen bezittingen op eigen naam kopen of huren; de werk gevers worden aangemeedigd huizen te kopen en deze aan hun werknemers te verhuren. Degenen die van plan zijn lan ger te blijven mogen wel huizen kopen, maar alleen huizen van een bepaalde waarde, meestal ligt die boven de 160.000 gulden. De bedoeling hiervan is de goedkopere huizen te reserveren voor de plaatselijke bevolking Het is erg moeilijk om op Jersey nog betaalbare huizen te vinden. Er is inflatie in de prijzen van woningen, veroorzaakt door de snel groeiende bevolking en een daaruit voortvloeiende woning- Dit is een van de redenen voor de politiek van „alleen voor de rijken en niet teveel van hen Men moet minstens tien jaar op Jersey hebben gewoond wil men een huis kunnen kopen. De eni- De haven van Gorey gelegen aan de oocyst van Jersey, wor^dt, .beheerst.door een oude burcht op de Orgeuilberg. gc mogelijkheid die overblijtt is dc* logic;-accommodatie, die erg beperkt is.- Jersey gaat rijn deuren nu vol komen sluiten; ook de vestiging zich af of de reputatie van de .mit hevh gebracht, hetsociale karakter van het eiland is in ieder geval wel sterk veranderd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1974 | | pagina 11