Verloren zonen
weer terug bij
Sportclub Lisse
De Kaag en Abbenes
kruisen de degens
r
- V
IN DE KRANT
MET VOETBALVELD ALS INZET
Lisse De 'verloren zonen' van Sport
club Lisse zijn weer terug op het ouder
lijk nest. Een paar jaar geleden gevlogen
omdat ze elders ook weieens op verken
ning wilden gaan, maar nu weer hele
maal terug. Gerard van Beek maakte een
ongelukkig seizoen mee bij Aalsmeer
.(nog voor de eerste competitiewedstrijd
brak hij eeh been). Ab Obdam ging het
beter af bij DIOS, maar ook hij is ui-
teindelijkuiteindelijk weer in Lisse neer
gestreken.
De voetbalfamilie is weer compleet, te
meer daar ook trainer Spiers, die een
paar jaar geleden de Lissenaren ook al
onder zijn hoede had, weer aan het roer
staat Samen met oud-eerste elftal speler'
Frans van Gerven moet hij Lisse einde
lijk in de lift 7 te krijgen naar een
erg hoge, zo nit ioogste klassering.
Uit de laatste oefenwedstrijden zal trai
ner Spiers nou niet bepaald de indruk
hebben gekregen dat hij nu een „gouden
team" onder handen heeft Het is voorlo-
Trainer Spiers (midden) met de verloren zonen Ab Opdam (links) en Gerard van Beek.
pig nog blik wat er blinkt zo is in de
laatste oefenwedstrijden wel duidelijk ge
worden. Verlies tegen het een klasse la
ger spelende Foreholte en een opdoffer
van jewelste tegen RCH.
Vooral deze laatste wedstrijd in Heemste
de heeft trainer Spiers de ogen moeten
openen, dat het binnen het eerste team
van Sportclub Lisse nog niet al te best
klikt. Individueel moet het dan wel aar
dig kloppen; als het op samenspel aan
kwam was de juiste cadans nog erg ver
te zoeken. En juist daar zal trainer Spiers
dit jaar ongetwijfeld het zwaartepunt
gaan leggen.
Sportclub Lisse beschikt over goede tot
zeer goede individuele spelers (Gerard
van Beek, Frans Laan) maar op het
tactische vlak moet er nog veel worden
bijgeschaafd.
Het is de vraag of trainer Siers (ex-EDO)
zijn selectie op tijd kan klaarstomen voor
een honderd procent lancering aan het
begin van het nieuwe voetbalseizoen.
Gerard van Beek en Ap Obdam, de
verloren zonen, kunnen Sportclub Lisse
een nieuwe injectie geven. Van Beek is,
als hij tenminste zijn dag heeft, totaal
ongrijpbaar. Hij verstaat de kunst om op
hoge snelheid een handvol tegenstanders
voor schut te zetten en Obdam is vooral
gevreesd om zijn lange trappen en zijn
bikkelharde slidings. Peilers waar een
elftal gedeeltelijk op gebouwd kan wor-
Sportclub Lisse, dat vorig jaar ternau
wernood bleef hangen aan de onderste
competitietrede, lijkt nu over het mate
riaal te beschikken waar een vuist mee
te maken is. Nu is het nog een slap
handje, maar wie weet hoe de Lissenaren
binnenkort uit de bus gaan komen. Een
enorme impuls zal zijn als de derde
'verloren zoon' Wim van Beek, ook weer
zijn neus laat zien. De kans dat de in
Amsterdam studerende Van Beek, des
tijds een knap spelverdeler, ook weer
komt opdraven, is vrij groot.
Herman van Amsterdam.
Noordwijkerhout „Een bestuur kan
het uiteraard tegenover de spelers van
het eerste elftal niet verantwoorden om
te zeggen dat er dit jaar geen kampioen
schap in zit, maar toch moeten we daar
nuchter over kunnen zijn". WSB-secre-
taris C. v.d. Klaauw bedoelt het niet
negatief als hij voorzichtig suggereert dat
het eerste elftal, evenals vorig jaar, niet
in aanmerking zal komen voor de hoog
ste plaats.
Zijn opmerking heeft te maken met de
zgn. langetermijn-planning waarin
WSB, dank zij een vernuftig opgezet
trainings- en begeleidingsschema, lang
zaam maar zeker naar de top schuift. Elk
jaar een stukje. Twee jaar geleden was
de start. „Geleidelijke opbouw" is het
codewoord van het trainerstrio Tempe
laar, Van Amsterdam en Ruboen en daar
wil men zich bij WSB dan ook helemaal
aan houden.
Over drie jaar, zo is uit het rekensomme
tje op te maken, moet voor WSB het
kampioenschap er meer dan dik in zitten.
Het meerjarenplan is vooral geënt op de
jeugd, want zij moet in de loop van de
jaren het eerste elftal zonder mankeren
kunnen opvullért.
„Vroeger was er bij WSB wat dit betreft'
een vacuum" zegt v.d. Klaauw. „Tussen
het eerste elftal en de junioren zat een
enorme kloof. Dat verschil trachten we
nu te dichten en ik moet zeggen dat dat
aardig lukt.
Inderdaad valt niet te ontkennen dat de
WSB-jeugd in een enorme opmars is.
Waar de pupillen en junioren jaren lang
geen voet aan de grond kregen pakken
ze nu de tournooiwinsten. Ze zijn uitge
groeid tot geduchte tegenstanders.
De B-junioren bij voorbeeld maakten een
bijzonder goed jaar tussen elftallen van
UVS en Noordwijk en de A-junioren
staken het sterk bezette NKS-tournooi
parmantig in de zak. Dus het zit helemaal
snor met WSB? Van de Klaauw: „Uite
raard hebben ook wij nog wel onze moei
lijkheden. Ze liggen vooral op het vlak
van de mentaliteit. Soms kunnen ze alles,
soms weer niets. Tegen sterke tegenstan
ders spelen ze een prachtpartij en komen
ze tegen de onderste uit dan gebeurt er
gewoon iets waardoor ze afknappen. Wat
dat is, ik weet het niet maar het houdt
ons wel bezig".
Het WSB-bestuur heeft het niet bij ge
dachten alleen gelaten. Want-inmiddels is
Graddus van Geilswijk ten tonele ge
voerd en hij moet er voor gaan zorgen
dat naast de training de jongens vooral
mentaal goed worden begeleid. Hij is een
tussenpersoon tussen hoofdtrainer Tem
pelaar en de eerste elftal spelers. Hij
zorgt onder meer voor vervoer, training
spakken en andere kleinigheden.
„We willen de spelers ontlasten van al
te veel rompslomp. Dan kunnen ze zich
nog meer op het voetbal concentreren",
aldus v.d. Klaauw.
Voorhout „Voorhouters zijn van natu
re erg nuchter. De spelers van het eerste
elftal zijn. in feite net zo. Je zal het ons
•niet horen uitschreeuwen dat we kam
pioen worden dit jaar. We zijn van plan
gewoon rustig onze gang te gaan. Dan
redden we het een heel stuk wed ik." Cor
van Steyn, Foreholte's blonde pijl, is er
steevast van overtuigd, dat nu eindelijk
de tijd bij Foreholte rijp is om in de
competitie genadeloos toe te slaan.
Een gedachte, die elk zich zelf respecte
rende vereniging er uiteraard op na
houdt, maar voor Foreholte toch niet zo
maar een kreet Van Steyn: „In de afgelo
pen jaren kwamen we steeds een neus
lengte tekort. Vorig jaar zelfs bakten we
er helemaal weinig van. Er was toen een
trainingswisseling halverwege de compe
titie en het zat ons allemaal niet zo mee."
Cor van Steyn bedoelt ermee dat de zin
er vorig jaar wel degelijk in zat bij de
Voorhouters maar dat de broodnodige
conditie ver te zoeken was. Wedstrijden
lang kon het elftal nog geen deuk in een
snijkoek trappen, uitgezonderd dan de
laatste wedstrijden toen Foreholte er
weer helemaal was.
Zo'n fout wil Foreholte dit jaar niet meer
maken. „De conditie staat dit keer voor
op" zegt Van Steyn. „De aanpak van onze
nieuwe trainer Schnitker is bij de jon
gens erg aangeslagen. We voelen dat er
meer pit in zit. We kunnen wat meerJÏ
Geen loze kreet als men weet dat in een
recente -oefenwedstrijd tegen Sportclub
Lisse de Voorhouters als winnaar (3-2) uit
de bus kwamen. De wil is er overduide
lijk dit jaar. Er zijn wat nieuwe spelers
waar men toch wel wat van verwacht
Fred Arroyo en Peter Datema moeten
gaan bewijzen dat het ook snor zit met
de schaken tussen de junioren en het
hoogste seniorenelftal.
Bovendien weet Foreholte zich ook dit
jaar weer verzekerd van de uiterst schot-
vaardige John van Dijk, een wendbare
spits die al menig doelman de stuipen op
het lijf heeft gejaagd met zijn hard en
haarzuiver schot De woorden zijn er bij
Foreholte maar nu nog de daden.
De openingswedstrijd zal dire kt al een
klapper van jewelste gaan worden want
niemand minder dan Rijpwetering is de
eerste tegenstander. Water en vuur. Beide
verenigingen hebben een flink appeltje
met elkaar te schillen. In het seizoen
'72-73 stak Rijpwetering in de laatste
competitiewedstrijd een stokje voor het
kampioenschap van Foreholte en afgelo
pen seizoen was het net andersom want
toen hield Foreholte op de valreep de
Rippers van het kampioenschap af.
„We kunnen ons direkt waar gaan ma
ken" zegt Cor van Steyn." Denk erom dat
££$ai>v<ïnizullBii SÉ«tjii:"De conditie staat
dit keer voorop."
De Kaag/Abbenes De Kaag en Abbe
nes, twee knusse dorpjes in de grote
Haarlemmermeer, die door de jaren heen
nou niet bepaald hand in hand door het
leven zijn gegaan, kruisen sinds kort ook
op sportief gebied de degens met elkaar.
Op hoog bestuurlijk niveau wordt er
tijdens de onderhandelingen nog steeds
vriendelijk geglimlacht, maar achter de
schermen smeult het vuur. Wat is er
gaande in De Kaag en Abbenes?
Bijna veertig jaar bestond de voetbalver
eniging Kagia toen enkele jaren geleden
het gemeentebestuur -van de Haarlem
mermeer besloot de noodlijdende vereni
ging een betere accommodatie aan te
wijzen. En dat was geen overdadige luxe,
want Kagia stond wijd en zijd al jaren
bekend als de voetbalvereniging met het
slechtste voetbalveld van Nederland, de
zgn. Zandplaat En wie de schamele ac
commodatie zag kon ook niet anders dan
bittere tranen huilen.
Moest er gevoetbald worden bij Kagia
dan moest men eerst menmet man en
macht het vee van de grasmat verdrijven
en wat het daarop achteloos had achter
gelaten. „Het was er een beestebende
maar we hebben er altijd lol gehad.",
weet wedstrijd-secretaris en Manusje van
Alles Nico v.d. Voorn zich nog te De e
drie seizoenen drieseizoenen had Kagia
het ook best naar de zin maar dan elders
op een toegewezen sportcomplex in Ab
benes de zgn. Tonnenkamp. Kagia groei
de en kreeg zowaar in de Lisserbroek
voor de jeugd een extra veld en daarna
nog eens de toezegging van een tweede
veld, ook in de Lisserbroek. Voetballers
uit Abbenes, die tot nu toe bij gebrek
aan een eigen plaatselijke voetbalvereni
ging bij Kagia een balletje trapten, beslo
ten spontaan een eigen vereniging op de
richten.
Als Kagia van het veld in Tonnenkamp*
zou verdwijnen dan zouden zij daar met
hun vijf elftallen mooi gebruik van kun
nen gaan maken. De nieuwe voetbalver
eniging Abbenes was al zo goed als rond
toe Kagia liet weten dat men beter niet
zo'n haast kon maken. Het tweede veld
in Lisserbroek was nog maar nauwelijks
ingezaaid en bovendien vond het bestuur
van Kagia dat er eerst nog heel wat
verbeterd zou moeten worden aan het
reeds in gebruik zijnde naastgelegen
sportveld.
Gebeurt dat nu niet dan blipft Kagia
voorlopig nog in Tonnenkamp spelen. De
(nog niet goedgekeurde) voetbalvereni
ging Abbenes zou daardoor geen veld
hebben om op te spelen. Kagia zwaait nu
zelfverzekerd met het huurcontract voor
Tonnenkamp. Nico v.d. Voorn: „Kagia
zal zich niet in de hoek laten drukken.
We laten ons niet kisten, door wie dan
ook. Altijd al hebben we in het verdom
hoekje gezeten maar nu staan we in ons
recht."
De strijd tussen De Kaag en Abbenes zal'
snel beslist, moeten worden, want de com-
voor de deur. Het wachten
ite. Zodra die in Lisser
broek de benodigde voorzieningen aan
brengt is het leed geleden.