Verloren zonen weer terug bij Sportclub Lisse De Kaag en Abbenes kruisen de degens r - V IN DE KRANT MET VOETBALVELD ALS INZET Lisse De 'verloren zonen' van Sport club Lisse zijn weer terug op het ouder lijk nest. Een paar jaar geleden gevlogen omdat ze elders ook weieens op verken ning wilden gaan, maar nu weer hele maal terug. Gerard van Beek maakte een ongelukkig seizoen mee bij Aalsmeer .(nog voor de eerste competitiewedstrijd brak hij eeh been). Ab Obdam ging het beter af bij DIOS, maar ook hij is ui- teindelijkuiteindelijk weer in Lisse neer gestreken. De voetbalfamilie is weer compleet, te meer daar ook trainer Spiers, die een paar jaar geleden de Lissenaren ook al onder zijn hoede had, weer aan het roer staat Samen met oud-eerste elftal speler' Frans van Gerven moet hij Lisse einde lijk in de lift 7 te krijgen naar een erg hoge, zo nit ioogste klassering. Uit de laatste oefenwedstrijden zal trai ner Spiers nou niet bepaald de indruk hebben gekregen dat hij nu een „gouden team" onder handen heeft Het is voorlo- Trainer Spiers (midden) met de verloren zonen Ab Opdam (links) en Gerard van Beek. pig nog blik wat er blinkt zo is in de laatste oefenwedstrijden wel duidelijk ge worden. Verlies tegen het een klasse la ger spelende Foreholte en een opdoffer van jewelste tegen RCH. Vooral deze laatste wedstrijd in Heemste de heeft trainer Spiers de ogen moeten openen, dat het binnen het eerste team van Sportclub Lisse nog niet al te best klikt. Individueel moet het dan wel aar dig kloppen; als het op samenspel aan kwam was de juiste cadans nog erg ver te zoeken. En juist daar zal trainer Spiers dit jaar ongetwijfeld het zwaartepunt gaan leggen. Sportclub Lisse beschikt over goede tot zeer goede individuele spelers (Gerard van Beek, Frans Laan) maar op het tactische vlak moet er nog veel worden bijgeschaafd. Het is de vraag of trainer Siers (ex-EDO) zijn selectie op tijd kan klaarstomen voor een honderd procent lancering aan het begin van het nieuwe voetbalseizoen. Gerard van Beek en Ap Obdam, de verloren zonen, kunnen Sportclub Lisse een nieuwe injectie geven. Van Beek is, als hij tenminste zijn dag heeft, totaal ongrijpbaar. Hij verstaat de kunst om op hoge snelheid een handvol tegenstanders voor schut te zetten en Obdam is vooral gevreesd om zijn lange trappen en zijn bikkelharde slidings. Peilers waar een elftal gedeeltelijk op gebouwd kan wor- Sportclub Lisse, dat vorig jaar ternau wernood bleef hangen aan de onderste competitietrede, lijkt nu over het mate riaal te beschikken waar een vuist mee te maken is. Nu is het nog een slap handje, maar wie weet hoe de Lissenaren binnenkort uit de bus gaan komen. Een enorme impuls zal zijn als de derde 'verloren zoon' Wim van Beek, ook weer zijn neus laat zien. De kans dat de in Amsterdam studerende Van Beek, des tijds een knap spelverdeler, ook weer komt opdraven, is vrij groot. Herman van Amsterdam. Noordwijkerhout „Een bestuur kan het uiteraard tegenover de spelers van het eerste elftal niet verantwoorden om te zeggen dat er dit jaar geen kampioen schap in zit, maar toch moeten we daar nuchter over kunnen zijn". WSB-secre- taris C. v.d. Klaauw bedoelt het niet negatief als hij voorzichtig suggereert dat het eerste elftal, evenals vorig jaar, niet in aanmerking zal komen voor de hoog ste plaats. Zijn opmerking heeft te maken met de zgn. langetermijn-planning waarin WSB, dank zij een vernuftig opgezet trainings- en begeleidingsschema, lang zaam maar zeker naar de top schuift. Elk jaar een stukje. Twee jaar geleden was de start. „Geleidelijke opbouw" is het codewoord van het trainerstrio Tempe laar, Van Amsterdam en Ruboen en daar wil men zich bij WSB dan ook helemaal aan houden. Over drie jaar, zo is uit het rekensomme tje op te maken, moet voor WSB het kampioenschap er meer dan dik in zitten. Het meerjarenplan is vooral geënt op de jeugd, want zij moet in de loop van de jaren het eerste elftal zonder mankeren kunnen opvullért. „Vroeger was er bij WSB wat dit betreft' een vacuum" zegt v.d. Klaauw. „Tussen het eerste elftal en de junioren zat een enorme kloof. Dat verschil trachten we nu te dichten en ik moet zeggen dat dat aardig lukt. Inderdaad valt niet te ontkennen dat de WSB-jeugd in een enorme opmars is. Waar de pupillen en junioren jaren lang geen voet aan de grond kregen pakken ze nu de tournooiwinsten. Ze zijn uitge groeid tot geduchte tegenstanders. De B-junioren bij voorbeeld maakten een bijzonder goed jaar tussen elftallen van UVS en Noordwijk en de A-junioren staken het sterk bezette NKS-tournooi parmantig in de zak. Dus het zit helemaal snor met WSB? Van de Klaauw: „Uite raard hebben ook wij nog wel onze moei lijkheden. Ze liggen vooral op het vlak van de mentaliteit. Soms kunnen ze alles, soms weer niets. Tegen sterke tegenstan ders spelen ze een prachtpartij en komen ze tegen de onderste uit dan gebeurt er gewoon iets waardoor ze afknappen. Wat dat is, ik weet het niet maar het houdt ons wel bezig". Het WSB-bestuur heeft het niet bij ge dachten alleen gelaten. Want-inmiddels is Graddus van Geilswijk ten tonele ge voerd en hij moet er voor gaan zorgen dat naast de training de jongens vooral mentaal goed worden begeleid. Hij is een tussenpersoon tussen hoofdtrainer Tem pelaar en de eerste elftal spelers. Hij zorgt onder meer voor vervoer, training spakken en andere kleinigheden. „We willen de spelers ontlasten van al te veel rompslomp. Dan kunnen ze zich nog meer op het voetbal concentreren", aldus v.d. Klaauw. Voorhout „Voorhouters zijn van natu re erg nuchter. De spelers van het eerste elftal zijn. in feite net zo. Je zal het ons •niet horen uitschreeuwen dat we kam pioen worden dit jaar. We zijn van plan gewoon rustig onze gang te gaan. Dan redden we het een heel stuk wed ik." Cor van Steyn, Foreholte's blonde pijl, is er steevast van overtuigd, dat nu eindelijk de tijd bij Foreholte rijp is om in de competitie genadeloos toe te slaan. Een gedachte, die elk zich zelf respecte rende vereniging er uiteraard op na houdt, maar voor Foreholte toch niet zo maar een kreet Van Steyn: „In de afgelo pen jaren kwamen we steeds een neus lengte tekort. Vorig jaar zelfs bakten we er helemaal weinig van. Er was toen een trainingswisseling halverwege de compe titie en het zat ons allemaal niet zo mee." Cor van Steyn bedoelt ermee dat de zin er vorig jaar wel degelijk in zat bij de Voorhouters maar dat de broodnodige conditie ver te zoeken was. Wedstrijden lang kon het elftal nog geen deuk in een snijkoek trappen, uitgezonderd dan de laatste wedstrijden toen Foreholte er weer helemaal was. Zo'n fout wil Foreholte dit jaar niet meer maken. „De conditie staat dit keer voor op" zegt Van Steyn. „De aanpak van onze nieuwe trainer Schnitker is bij de jon gens erg aangeslagen. We voelen dat er meer pit in zit. We kunnen wat meerJÏ Geen loze kreet als men weet dat in een recente -oefenwedstrijd tegen Sportclub Lisse de Voorhouters als winnaar (3-2) uit de bus kwamen. De wil is er overduide lijk dit jaar. Er zijn wat nieuwe spelers waar men toch wel wat van verwacht Fred Arroyo en Peter Datema moeten gaan bewijzen dat het ook snor zit met de schaken tussen de junioren en het hoogste seniorenelftal. Bovendien weet Foreholte zich ook dit jaar weer verzekerd van de uiterst schot- vaardige John van Dijk, een wendbare spits die al menig doelman de stuipen op het lijf heeft gejaagd met zijn hard en haarzuiver schot De woorden zijn er bij Foreholte maar nu nog de daden. De openingswedstrijd zal dire kt al een klapper van jewelste gaan worden want niemand minder dan Rijpwetering is de eerste tegenstander. Water en vuur. Beide verenigingen hebben een flink appeltje met elkaar te schillen. In het seizoen '72-73 stak Rijpwetering in de laatste competitiewedstrijd een stokje voor het kampioenschap van Foreholte en afgelo pen seizoen was het net andersom want toen hield Foreholte op de valreep de Rippers van het kampioenschap af. „We kunnen ons direkt waar gaan ma ken" zegt Cor van Steyn." Denk erom dat ££$ai>v<ïnizullBii SÉ«tjii:"De conditie staat dit keer voorop." De Kaag/Abbenes De Kaag en Abbe nes, twee knusse dorpjes in de grote Haarlemmermeer, die door de jaren heen nou niet bepaald hand in hand door het leven zijn gegaan, kruisen sinds kort ook op sportief gebied de degens met elkaar. Op hoog bestuurlijk niveau wordt er tijdens de onderhandelingen nog steeds vriendelijk geglimlacht, maar achter de schermen smeult het vuur. Wat is er gaande in De Kaag en Abbenes? Bijna veertig jaar bestond de voetbalver eniging Kagia toen enkele jaren geleden het gemeentebestuur -van de Haarlem mermeer besloot de noodlijdende vereni ging een betere accommodatie aan te wijzen. En dat was geen overdadige luxe, want Kagia stond wijd en zijd al jaren bekend als de voetbalvereniging met het slechtste voetbalveld van Nederland, de zgn. Zandplaat En wie de schamele ac commodatie zag kon ook niet anders dan bittere tranen huilen. Moest er gevoetbald worden bij Kagia dan moest men eerst menmet man en macht het vee van de grasmat verdrijven en wat het daarop achteloos had achter gelaten. „Het was er een beestebende maar we hebben er altijd lol gehad.", weet wedstrijd-secretaris en Manusje van Alles Nico v.d. Voorn zich nog te De e drie seizoenen drieseizoenen had Kagia het ook best naar de zin maar dan elders op een toegewezen sportcomplex in Ab benes de zgn. Tonnenkamp. Kagia groei de en kreeg zowaar in de Lisserbroek voor de jeugd een extra veld en daarna nog eens de toezegging van een tweede veld, ook in de Lisserbroek. Voetballers uit Abbenes, die tot nu toe bij gebrek aan een eigen plaatselijke voetbalvereni ging bij Kagia een balletje trapten, beslo ten spontaan een eigen vereniging op de richten. Als Kagia van het veld in Tonnenkamp* zou verdwijnen dan zouden zij daar met hun vijf elftallen mooi gebruik van kun nen gaan maken. De nieuwe voetbalver eniging Abbenes was al zo goed als rond toe Kagia liet weten dat men beter niet zo'n haast kon maken. Het tweede veld in Lisserbroek was nog maar nauwelijks ingezaaid en bovendien vond het bestuur van Kagia dat er eerst nog heel wat verbeterd zou moeten worden aan het reeds in gebruik zijnde naastgelegen sportveld. Gebeurt dat nu niet dan blipft Kagia voorlopig nog in Tonnenkamp spelen. De (nog niet goedgekeurde) voetbalvereni ging Abbenes zou daardoor geen veld hebben om op te spelen. Kagia zwaait nu zelfverzekerd met het huurcontract voor Tonnenkamp. Nico v.d. Voorn: „Kagia zal zich niet in de hoek laten drukken. We laten ons niet kisten, door wie dan ook. Altijd al hebben we in het verdom hoekje gezeten maar nu staan we in ons recht." De strijd tussen De Kaag en Abbenes zal' snel beslist, moeten worden, want de com- voor de deur. Het wachten ite. Zodra die in Lisser broek de benodigde voorzieningen aan brengt is het leed geleden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1974 | | pagina 13