'Ik ben nooit een wegloper eweest' Pat Nixon op haar best als zij mensen kon ontmoeten Drama zonder precedent ÊcidócSomcmt Wellicht geen stijging meer van inkomens NIXON IN TV-REDE: Studio's NOS door politie bewaakt LiilLoE COURANT PAGINA 9 WASHINGTON (RTR) In een rustige niet emotionele toe spraak waarin hij geen verwijten uitte drong president Nixon gisteravond in radio- en t,v. toespraak er bij de Amerikanen op aan zich achter de nieuwe president Ford te scharen. Hij zei dat hij zijn ambt zal neerleggen zon der bittere gevoelens ten opzichte van zijn tegenstanders die tot zijn val hebben geleid. Nixon accentueerde dat hij bij alle beslissingen die in zijn openbare leven heeft geno men, altijd trachtte te doen wat het beste was voor het land. „In de afgelopen dagen echter, is het mij duidelijk geworden dat ik niet langer over een politieke basis in het Congres beschik die zo sterk is dat voortzetting van die inspanning gerechtvaardigd is. Zolang een dergelijke basis bestond, was ik sterk van me ning dat het noodzakelijk was er voor te zorgen dat het consti tutionele proces tot het einde toe zijn loop zou hebben en dat anders handelen ontrouw aan de geest van dat opzettelijk moei lijke proces zou zijn en een ge vaarlijk destabiliserend prece dent voor de toekomst. Maar met het wegvallen van die basis ben ik nu van mening dat het grondwettelijke doel is gediend. Er bestaat niet langer een nood zaak het proces voort te zetten. Nixon zei dat hij de Watergate- crisis had willen doorstaan en alles in het werk had willen stellen om zijn ambtstermijn te voltooien die op 20 januari 1977 zou zijn afgelopen. Maar hij er kende dat hij niet langer sterk genoeg was om zijn aanblijven te rechtvaardigen sedert zijn onthulling, maandag, dat hij al zes dagen na de inbraak in het Watergategebouw 'op de hoogte was van de pogingen de zaak in de doofpot te stoppen. „Ik ben nooit een wegloper geweest. Het neerleggen van het ambt voor mijn termijn is verstreken is strijdig met elk instinct in mij en, als president, moet ik het belang van Amerika op de eer ste plaats stellen. Amerika heeft een president nodig die zich vol ledig kan geven, en een Congres dat zich volledig kan geven, in het bijzonder in deze tijd met de problemen waarvoor wij in binnen- en buitenland staan. Blijven strijden gedurende de komende maanden voor mijn persoonlijke handhaving zou de tijd van de president, zowel als van het Congres vrijwel volledig opslokken in een periode waarin onze volledige aandacht gericht zou moeten zijn op de grote za ken van vrede in het buitenland en voorspoed zonder inflatie thuis. Daarom zal ik het presidentschap met ingang van morgen op het middaguur neerleggen. Vice- president Ford zal op dat uur in dit bureau worden beeèdigd als president" aldus Nixons histori sche woorden. Ernstig De Amerikaanse president zag er tijdens zijn toespraak ernstig uit, hoewel er af en toe even een korte glimlach op zijn ge laat kwam. Hij ging slechts kort op de Water gate-affaire in en zei: Ik wil slechts zeggen dat, als sommige van mij beoordelingen verkeerd waren- en zij waren verkeerd- waren zij gemaakt in wat ik op dat ogenblik geloofde De spanning lijkt gebroken. De familie Nixon poseert voor de fotograaf. V.l.n.r. Edward en Tricia Cox, president Nixon en zijn vrouw Pat en Julie en David Eisenhouwer. WASHINGTON (AP) - Het is meer dan 28 jaar "Pat en Dick" geweest in het Ameri kaanse politieke leven, maar mevrouw Nixon heeft eens ge zegd dat het nooit 't leven was dat zij zelf uitgezocht zou heb ben. "Watergate" was slechts een van de crises die Pat heeft moeten doormaken. Zij verde digde daarbij haar man krach tig en placht te zeggen "er ab soluut op te vertrouwen dat al les goed zou eindigen". Mevrouw Nixon had gehoopt rustig in Californië te kunnen gaan wonen als haar man zijn tweede ambtsperiode erop had zitten. Met het oog daarop hadden zij het huis te San Cle mente in Californië gekocht, dat al spoedig de bijnaam had gekregen van het "witte Huis van het westen". De jaren dat Richard niet "in de politiek was" en het echt paar in Californië of in New York woonde, zo heeft me vrouw Nixon eens gezegd, wa ren die welke zij 't fijnste had gevonden. Eens werd haar In het Witte Huis gevraagd of zij zou willen dat haar dochter Tricia met een politicus trouwde. De ver slaggevers keken er wel van op toen het antwoord luidde: "Dat zou me echt voor haar spijten". Toen een verslagge ver zei "dat zij toch een goed leven had" merkte mevrouw Nixon met opgetrokken wenk brauwen, op: "Ik ga niet alles zeggen". In een van zijn pogingen zich te verdedigen tegen de uitwer king van "Watergate" zei Nixon eens, in het openbaar: "Pat en ik hebben veel grootse momenten samen beleefd, maar ook moeilijke ogenblik ken". "Mijn vrouw" zei hij Nixon omarmt zijn dochter, Julie Eisenhouwer, nadat hij zijn familie op de hoogte heeft gesteld van zijn besluit. toen, "is op haar best als de zaken er het moeilijkst voor staan". Nixon heeft ook eens gezegd "hoe koel en kalm" zijn vrouw was gebleven toen hij vice-pre sident was en hun stoet, in Ca racas (Venezuela), in 1958 door demonstranten werd aan gevallen. Toen Richard Nixon het In 1960 in de strijd om het presi dentschap tegen de democraat John F. Kennedy moest afleg gen, was Pat in tranen. Naar men zegt heeft zij van dat jaar af enige malen tot haar man gezegd te hopen dat hij zich uit de politiek zou terugtrek ken. Maar Dick was niet te stuiten. Wat haar grote taak was aan de zijde van haar man in de jaren van zijn presidentschap? Meehelpen, zich ergens voor aanbieden. Dat was haar bijdrage tot het presidentschap, in tegenstelling tot bijvoorbeeld mevrouw La dybird Johnson die als hobby had het beschermen van de natuur en het verfraaien van het land, en mevrouw Jacque line Kennedy, die het witte huis helemaal liet verbouwen, restaureren en smaakvol in richten. Iedereen was het erover eens: mevrouw Nixon was op haar best als zij "mensen kan ont moeten". Richard Nixon heeft eens in een verkiezingstoespraak ge zegd toen hij de grote top nog niet had bereikt"Wat de mensen ook over mij zeggen. Pat zou een pronkstuk van een "first lady" zijn". dat in het beste belang van het land was. De scheidende president zei steeds in het belang van vrede en de vooruitgang van het Ame rikaanse volk te hebben ge werkt. Hij wees op hetgeen on der zijn bewind was bereikt, zoals de beeèindiging van de Amerikaanse betrokkenheid bij Vietnam, de nieuwe banden met de Sovjet-Unie en vooruitgang in eigen land. Ov\.r zijn lange, vaak omstreden politieke carrieëre zei Nixon: Ik heb gestreden voor datgene waar ik in geloofde. Naar mijn beste vermogen heb ik getracht te voldoen aan de verplichtin- g i en verantwoordelijkheden die mij waren toevertrouwd. Soms ben lk geslaagd en soms heb ik gefaald, maar ik heb al tijd moed geput uit wat Theodo re Roosevelt eens zei over de man in het strijdperk .wiens ge laat wordt ontsierd door stof, zweet en bloed, die moedig strijdt, die dwaalt en steeds weer tekort schiet omdag er geen inspanning zonder vergis sing en tekortkoming is, maar die daden tracht te verrichten die het grote ehthousiasme kent. de grote toewijding, die zich voor een waardige zaak opof fert, die als het goed gaat het einde de triomfen van grote successen kent en die als het slecht gaat, als hij faalt, minste faalt omdat hij iets groots waagde. Ik beloof u van avond plechtig dat ik tot mijn laatste ademtocht in deze geest zal voortgaan." Veiliger Hij riep de Amerikanen op de nieuwe president te steunen in het welzijn van alle Amerikanen en zei tot slot te geloven dat wereld op dit moment een veili ger plaats, niet alleen voor het volk van Amerika, maar de volkeren van alle landen. „Dit is, meer dan wat ook, wat ik hoopte te bereiken toen ik naar het presidentschap dong, Dit is meer dan wat ook, naar ik hoop, mijn erfenis voor u, voor ons land nu ik het presi dentschap neerleg. Dit ambt hebben bekleed, betekent een zeer persoonlijk gevoel van ver wantschap te hebben gevoeld met iedere Amerikaan. Ik leg het neer met dit gebed: Moge Gods genade in alle komende dagen met u zijn." (Van een onzer vp'slaggevers) Den Haag - Het aftreden van president Nixon iheeft over de hele wereld reacties losgeweekt. Vele Europese leiders hebben Nixon daarbij geprezen voor wat hij aan de internationale betrekkingen heeft gedaan. De Russische leiders hebben nog niet gereageerd. DE WESTDUITSE REGERING beschouwt het aftreden als een interne gebeurtenis „van de met ons bevriende en verbonden Verenigde Staten" en heeft er geen behoefte aan „in deze zaak die in overeenstemming met de grondwet is behandeld stelling te nemen". DE ENGELSE PREMIER Wilson nam hetzelfde standpunt in. Hij bracht wel hulde aan de per soonlijke interesse die Nixon al tijd had getoond voor de ontwik keling van vriendschap en sa menwerking tussen de VS en Engeland. PREMIER BRATTELI van Noor wegen spraJc van een drama zonder precedent in de Ameri kaanse geschiedenis. „Maar de Amerikaanse democratie heeft opnieuw haar waarde bewezen en de zaak opgehelderd." PREMIER HARTLING van Dene marken: „Het moet het Ameri kaanse volk zwaar gevallen zijn de eigen president aan te kla gen, maar dit kon ni# uit de weg gegaan worden waar fun damentele beginselen in het ge ding waren Hulde aan de ge schiedenis makende prestaties van Nixon op het buitenlandse vlak, die niet vergeten mogen worden". PREMIER DEN UYL: „Nu het aftreden onherroepelijk is, is niet de persoon van de presi dent belangrijk. Belangrijk is fhet democratisch proces dat tot dit aftreden heeft geleid; een proces dat de rechtsgelijkheid van iedere burger voor de wet als inzet had." DE VOORZITTER VAN DE Ita liaanse Christen Democratische Partij Fanfani: „Ik bejegen zijn aftreden met respectvolle terug houdendheid. Laten we ook den ken aan de positieve verrichtin gen van Nixon op het terrein van de buitenlandse politiek". SENATOR KENNEDY, presi dentskandidaat voor de demo craten: „Het aftreden van Nixon is in het eerste belang van de natie. Amerika staat nu voor een periode van genezing en verzoening. De grondwet is veilig". JOHN LINDSAY, voormalig bur gemeester van New York en uitgesproken criticus van Nixon: „Het zal nog jaren du ren om het presidentschap weer geloofwaardig te maken. Er moet heel wat werk verzet wor den om van de corruptie in de politiek af te komen". GEORGE McGOVERN, de demo craat die bij de verkiezingen in 1972 op indrukwekkende wijze het loodje moest leggen tegen Nixon: „Nixon en zijn gezin hebben een zorgelijke tijd door gemaakt. ik kan slechts sympa thie voelen voor wat zij hebben doorgemaakt en nog zullen moe ten doormaken". HUGH SCOTT, leider vvt\ de re publikeinen in de Am. Senaat: „De natie heeft lang genoeg op de rand van een zenuwinzinking gebalanceerd. Het besluit van Nixon Is ln het belang van het land, nu ligt de weg open naar genezing en heling onder presi dent Ford. Ik heb de grootste sympathie voor de president en zijn gezin, maar geen sympa thie voor het verschrikkelijk ge drag van de medewerkers die hem ten vol hebben gebracht'. SALVADOR DALI, de Spaanse surrealistische schilder: „Een grotesk schouwspel - een trage die. Eens zal het Amerikaanse volk beseffen dat Nixon een held en martelaar was. De fout zit 'm in het stelsel". Onvermijdelijke val NA EEN LANGE EN WANHOPIGE STRIJD met het recht heeft pre sident Nixon zijn functie neergelegd. Het heeft hem niet gebaat erop te speculeren dat het Amerikaanse volk zijn wetsovertredingen niet zo erg zou vinden. Dit laatste was misschien het geval geweest als hij direct na de Watergate-inbraak in juni 1972 had erkend dat enkele van zijn naasite medewerkers te ijverig waren geweest in de herverkaezingscampagne voor hun baas. Maar Nixon vertrouwde meer op bedrog. De mensen zouden de werkelijke feiten toch niet geloven, verklaarde hij tegenover zijn medewerkers. Het gebeurde grenst ook aan het ongelooflijke. Nu hebben Nixons verzamelde leugens en zijn minachting voor wet en democratische instellingen hem in de afgrond doen storten. Minder dan twee jaar na de groot ste verkiezingstriomf uit de Amerikaanse geschiedenis volgt het eerste gedwongen aftreden van een Amerikaanse president. Dat hij zelf zijn aftreden aankondigt en het niet te horen heeft gekregen middels een uitspraak door de Senaat, doet weinig ter zake. Het Amerikaanse volk is overtuigd van zijn aandeel in de Watergate-af faire. Het misbruik van de presidentiële macht en het in gevaar brengen van de staatsrechtelijke vrijheid zijn punten van overweging die president Nixon nooit heeft kunnen vatten. Het lijkt of deze zaken buiten zijn morele bereik lagen. Het blijkt uit zijn verklaringen, hel blijkt ook uit de op de band opgenomen gesprekken die niet voor openbaarmaking waren bedoeld. De belangen van het president schap en van de macht waarop het steunde, de „nieuwe Ameri kaanse meerderheid", waren voor hem van groter belang dan de middelen die hij voor zijn doel gebruikte. DE NIXON DIE NAAR PEKING GING en de Nixon die in Moskou de overeenkomst over de wapenbeperking tekende, was dezelfde man wiens gedachten we aan het werk zien in de afschriften van da bandjes. Het is niet mogelijk deze man te zien als een goede presi dent die ergens de verkeerde kant op ging. De Nixon die nu in de hoek staat is de oude Nixon die al eens op verkiezingsfraude in Ca. lifomië werd betrapt en wiens hele politieke carrire is verlopen met bedrog en andere onsmakelijke activiteiten. Nixon kwam aan de macht na de kostbare mislukking van het „Great Society"-experiment van zijn voorganger Johnson. Mede door de Vietnamese oorlog was het land in de stemming voor het Californi- sche corrupte republikeinerdom van Richard Nixon. Nixon is ook nooit erg geïnteresseerd geweest in de sociale en economische poli» tiek. Voor zijn buitenlandse politiek werd hij echter alom geprezen. Op dit terrein had hij dan ook de steun van een van de weinige voortreffe lijke leden van zijn overigens tweede-rangs kabinet. De toenadering tot China was hangende maar het was Nixon die er het televisie- succes van maakte. Zijn ontspanningspolitiek met Moskou, een uit werking van de politiek van zijn voorgangers, was twee jaar gele den glorieus, al is dit jaar de glans ervan verbleekt. De oorlog in Vietnam werd beëindigd, maar pas nadat hij in het geheim en ille gaal was uitgebreid tot Cambodja. DE VAL VAN NIXON kwam onvermijdelijk. Zijn terugtreden uit het hoge ambt zal voor velen een gevoel van bevrijding betekenen. Ge rald Ford lijkt niet de man die Nixons stappen naar de toppen van het succes en de diepe dalen van ontluistering zal volgen. Gerald Ford is een Integer man. Het is moeilijk een passender symbool voor te stellen om in 1976 de tweehonderdjarige onafhankelijkheid van Amerika luister bij te zetten dan deze vervanging van Nixon door Ford. Weeroverzicht ZEnrug mist 19 temperaturen km luchtdruk in miibaren opklaringen hagel •*-*■ warmtefront H hoge-chJ<gebted jg'bewduno -f*sneeuw t-t kou-lrcnt L. Iage-drvi<gebied regen onweer -*■ windrichting verptaatsngsnehting WEERRAPPORTEN De Bilt Een krachtige westelijk» stroming die zloh van de Atlantisch» Oceaan tot diep In Midden-Europa voortzet Is verantwoordelijk voor j het aanhoudende wisselvallige weer- i beeld ln ons land. Depressiefronten, In deze 'stroming opgenomen, bren- hoge luchtdruk die dc opeenvolgende fronten van elkaar echelden zorgen voor perloden met zon. De tempera turen bevinden zich daarbij op een niveau, dat normaal zou zijn voor half september. Het weer Is dus aan de koele kant. Morgen brengt een nieuw oceaanfront opnieuw een weersverslechterlnc. Vooruitzichten voor zondag: Wisselval lig met mlddagtemperaturen rond 19 Luchth. Rld. Twente Vllsslngen BerUJn Frankfort Geneve Helsinki Innsbruck Kopenhagen onbew. geh. bew. Min. tempt omstreeks 12 graden Max. temp: omstreeks 19 graden Casablanca Istanboel 1 LasPalmas Sew York TelAviv DEN HAAG De economische groei mag niet tot stand komen ten koste van ons milieu, van de beschikbaarheid van voldoen de grondstoffen voor toekomsli- ge generaties of van de ontwik kelingskansen van de derde we reld. Dit is een kernpunt uit de nota "Gerede twijfel", opgesteld door de wetenschappelijke insti tuten van KVP, ARP en CHU. De samenstellers houden rekening met een gelijkblijven van het totaal besteedbaar inkomen. Wel dient er binnen dat inko men een herverdeling plaats te vinden. De mogelijkhe len daar toe wil men echter niet over schatten. De nota wijst op zwaarwegende verlangens op het terrein van de sociale verzekering en de noodzaak om de particuliere sector niet elke extra ruimte voor investeringen te onthouden. Daarvoor is een herwaardering nodig van de collectieve uitga ven. De CDA-nota wijst verder nog op een aantal aanbevelingen over de beperking van het grondstof- fengebruik: rem het gebruik van grondstoffen af door schaarse stoffen te vervangen door minder schaarse; proth k- ten dienen te worden gemaakt met een langere levensduur en van "recycling" dient meer ge bruik te worden gemaakt; ver vang grondstofrijke produkten zoveel mogelijk door grondstof- arme. Wat betreft het milieube leid bepleit de nota beperkende maatregelen voor het bedrijfsle ven; maatregelen "op termijn zodat er tijd genoeg is om het produktieproces aan te passen "Er zijn aanwijzingen, die erop duiden dat wij de kans lopen, bij een voortgang van de huidi ge industriële expansie, onher stelbare schade te berokkenen aan de levenskansen van huidige en toekomstige generaties." Hiervan uitgaande herinnert het CDA aan de beg nselpolitiek van deze partij; "Ons ie het mandaat toevertrouwd de schepping van onze Heer als goede rentmeesters te beheren". HILVERSUM (ANP) De Hll- versumse politie heeft gisteren de gehele dag, maar vergeefs, de wacht gehouden bij het stu- diocomp ex van de NOS in Hil versum in verband met geruch ten, als zouden boeren de stu dio's willen bezetten en andere acties ln en om het omroep- kwartier willen uitvoeren. Mate rieel en manschappen werden door de politie in staat van pa raatheid gehouden, maar men hoefde het niet In te zetten. Er kwam geen boer opdugen. Ook deed het gerucht de ronde, dat boeren de rijksweg voor pa leis Soestdijk zouden willen blokkeren. Hier zijn echter geen preventieve maatregelen geno men. De politie van Baarn noch van Soest was van deze geruch ten iets bekend. Er is trouwens ook niets gebeurd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1974 | | pagina 9