DER BOMBER" UIT DE VEEN
WIL BLIJVEN ZAALVOETBALLEN
Hans Keizer
oppermachtig
in de finale
Jeugdtitel
snelschaak
voor Dieks
Munnik-toernooi
Bij de foto's
Foto 1:
Firn van der Meer In actie
tegen Foreholte. Zijn harde
schot werd veel tegenstem-
ders fataal.
Foto 2:
Pimmetje duelleert met Mat
ters (clubgenoot op het veld)
in de zaal. Ook in deze tak
van het voetbal toonde kij
zich „een goeie".
Leiden Het voetbalseizoen is
allang afgelopen (we begin
nen bijna weer), en de trans
fer- of overschrfijvingsperiode
zit er nu ook op. Sommigen
gingen weg, anderen kwa
men, de meesten bleven. En
dan waren er natuurlijk ook
weer enige bedreigingen.
ASC-er Leen de Goey bij
voorbeeld: hij zou naar UVS
gaan, maar trok zijn in
schrijving op het laatste mo
ment in en ttet zich inlijven
bij Ter Leede. Of Peter
Boom. Hij zou naar profclub
Haarlem gaan, maar blijkt
zich nu geconcentreerd te
hebben op LFC. Deze club
verloor heel wat van haar
veren, maar leek daarente
gen weer wat terug te gaan
winnen met de komst van
ene Pim van der Meer, „der
Bomber" uit Roelofarends-
veen. Van der Meer, momen
teel de kleuren van LDWS
verdedigend, bedacht zich
echter en bleef zitten waar
hij zit. Het zaaalvoetbal, door
LFC verboden aan selectie
spelers, bleek de reden voor
Van der Meer's overhaaste
terugtocht.
„Inderdaad", vertelt Pimmetje
(hoewel toch bepaald niet
klein van stuk noemt ieder
een hem zo) „Ik wilde het
eigenlijk wel wat hogerop
zoeken. Maar toen bleek, dat
ik met het zaalvoetbal moest
stoppen, zag ik het niet meer
zo zitten. Ik ben juist bij
LDWS gaan spelen, omdat je
daar lekker kan zaalvoetbal
len".
We hebben gehoord, dat je van
plan was om bij Stormvogels
in de zaal te gaan spelen.
„Dat klopt wel, maar het hing
samen met mijn eventuele
vertrek naar LFC. Toen dat
van de baan was, bleef ik ei
genlijk toch maar liever bij
LDWS. Tenslotte heeft LDWS
een goed zaalvoetbalteam en
ik speel nu eenmaal graag :n
een sterke ploeg. Bij Storm
vogels vertrok Cor Pennen-
burg weer (naar UVS red.)
en ik geloof niet dat zij vol
gend jaar een rol van bete
kenis zullen spelen".
Wie wel?
„Tja" zegt Pim en hij schuift
wat onwennig in zijn stoel
heen en weer, „ik ben ei
genlijk niet zo goed in prog
noses, maar ik denk, dat
LDWS en Swift wel zullen
uitmaken wie er kampioen
wordt dit jaar. Swift heeft
natuurlijk een leuk ploegje
met Ger de Roode, Van der
Linden, Van der Starp en
Gub'.er, maar ook w!j zullen
hoge ogen gooien. Henkie
Spies is een aanwinst en
voor de rest is de ploeg ge
lijk gebleven, zij het dan dat
Ger de Roode en Siem van
der Linden naar Swift zijn".
Hoe ben je eigenlijk bij LDWS
terecht gekomen? Je komt
toch uit de Veen?
„Ik speelde in.de zaal bij Bat-
teljee samen met Henk Pi
ket, de vice-voorzitter van
LDWS. Hij vroeg toen of ik
niet bij zijn vereniging wilde
spelen en dat zag ik wel zit
ten. LDWS was tensoltte
naar de vierde klas gepro
moveerd, terwijl DOSR in de
Afdeling bleef hangen. En ik
vertelde je al: ik wilde best
wat omhoog. De overgang
naar Leiden is soepel verlo
pen, want ik stond meteen in
het eerste."
Pim van der Meer, op zijn
vijftiende speelde hij al in
het hoogste elftal van DOSR,
is bij de tegenstander inmid
dels gevreesd om zijn harde,
zuivere schoten en zijn be
weeglijkheid.
Met name in de belangrijke
wedstrijden liet hij zich van
zijn beste kant zien en droeg
daarmee een behoorlijk
steentje bij aan het tweede
achtereenvolgende kampioen
schap van LDWS. Tegen
Rijpwetering - dat dit jaar
de aartsrivaal van LDWS
was - soleerde hij langs vijf
man om vervolgens de win
nende goal te scoren. En te
gen UDO, in de kampioens-
wedstrid, betekende zijn
loeiharde knaller van der
tig meter, d?f nitief het der
deklasserschap van zijn
p'oeg. ,.Het boertje", zoals
hij bij LDWS soms gekschhe-
rend wordt genoemd, heeft
een goed jaar achter de rug,
want ook in de zaal stond hij
hoog op de tcpscorerslijst.
„Zeker John van Velzen ach
terna," lacht hij. „Neen,
UVS zie ik niet zo zitten,
hoewel er waarschijnlijk wel
vrij is voor mij.
Maar, en daar gaat het om,
dan kan ik niet meer zaal
voetballen. Dezelfde reden
dus, waarom ik niet naar
LFC ben gegaan."
maar weigerde
- blijft dus bij LDWS. „Vol
gend jaar", glundert hij,
„komen we in een 'afdeling
waar ze me nog niet kennen.
Voor ze het doorhebben
staan wij weer aan kop".
AD VAN KAAM
LEIDERDORP Hans Keizer
heeft op de laatste dagen
van het Munnik-toernooi be
wezen momenteel in grootse
vorm te verkeren. In de
eindstrijd tegen de verras
sende mede-finalist Marinus
Brooshooft was hij zelfs zo
oppermachtig, dat de strijd
voor het publiek nauwelijks
het aankijken waard was.
Slechts zeer incidenteel
kwam Brooshooft tot die
sterke slagen, waarmee hij
tevoren Aad de Wit had ge-
deklasseerd (6-2, 6-1). De
praktisch foutloos spelende
Keizer gaf hem dan ook
geen enkele kans om meer
dan één maal per game ge
vaarlijk te worden, uitgezon
derd de drie games, die
Brooshooft dan wist binnen
te halen.
In feite was de finale reeds
uitgevochten in de halve
eindstrijd, waarin titelfavo-
riet Blommendaal het tegen
Keizer had moeten opnemen.
Ook Blommendaal, zelf toch
een routinier van het zuiver
ste soort, was echter niet op
gewassen tegen het dit jaar
uiterst solide spel van Voor-
schotenaar Keizer. In het be
gin van het duel leek Blom
mendaal de vier partijen van
de zaterdag nog in de benen
te hebben (0-6), maar bij het
vorderen van de strijd kreeg
de Noordwijker, die na af
loop verklaarde zó moe te
zijn, dat hij blij was eruit te
liggen, meer vat op het spel.
Via 6-4 winst in de tweede
set trok hij de stand weer
gelijk. In de beslissende
reeks liep hij zich echter
toch stuk op Keizer, die zich
als de bekende oefenmuur op
de andere speelhelft ophield
(4-6).
Munnikspeelster Ellen Gerrese
toonde in het damesenkel B
haar voorliefde voor de set
stand 6-1. Nadat in de halve
finale clubgenote Karen
Braakman met 1-6, 6-1, 6-1
was geklopt, moest in de
eindstrijd Milou Penseel voor
dit verlangen buigen. Met 6-
1, 6-1 werd zij opvallend ge
makkelijk aan de kant gezet.
In dubbelspelen zorgde Ronald
Blommendaal ervoor om, on
danks zijn nederlaag in het
herenenkel, toch weer ruim
in de prijzen te vallen. In
het herendubbel betoonde
hij zioh sterker dan de wed
strijdleiders Van Leeuwen en
De Groot (7-5, 6-2), terwijl
hij in de mixed samen met
Ineke v. d. Meer de Room-
burgers Crepin en Milou
Penseel overtroefde.
De finale herenenkel C beloof
de vooraf reeds een interes
sant treffen te worden, want
het bracht de winnaars van
respectievelijk Unicumen
TEAN tegenover elkaar in
het veld. In de voorlaatste
ronde had Kallenberg het
niet al te moeilijk gehad te
gen Theunissen (6-4, 6-2),
terwijl de andere finalist Ge-
levert moeizamer afrekende
met de tweede geplaatste
Utrechtenaar Rooseboom (3-
6, 6-0, 6-4). In de eindstrijd
was het de vraag, of de aan
valsdrift van Gelevert toerei
kend zou zijn om verdediger
Kallenberg eindelijk eens de
wind van voren te geven. In
tegenstelling tot de B-finale
was het inderdaad hier het
aanvalsspel, dat zegevierde,
al was dan met miniem ver
schil: 3-6, 6-4, 6-4. Bij de da
mes sleepte de jeugdige Mic
ky Albers de titel in de
wacht op Maya de Boer (6-3,
6-2).
In de D-categorie waren het
twee Forescate-jeugdspelers,
die de zaken beheersten. Ed
win Bosch was met zijn ka
non-harde service Ron Groot
de baas (6-4, 6-3) en Carolien
ten Bosch had net iets meer
in haar mars dan Odile
Meyer (8-6, 6-4).
Herendubbel C: Bennink/Bosse
Grimbergen/Stokker-
mans 6-4, 6-1. Gemengddub
bel C: Heringa/Krul—Stok-
kermans/Van Leeuwen 6-3,
3-6, 6-3.
LEIDEN De Leidse Schaak
bond is het eindelijk eens ge
lukt een groot evenement te
mogen organiseren. Voor het
eerst in de geschiedenis van
het Nederlandse schaakleven
vond een junioren snel
schaakkampioenschap in de
drie categorieën, t/m 13
jaar, t/m 16 jaar en t/m 19
jaar, plaats. Plaats van han
deling: sporthal Cleyn Duin
in Katwijk. Ruim 120 deelne
mers speelden om de drie
zeer begeerde titels.
De categorie die de meeste
deelnemers trok, was natuur
lijk die tot 20 jaar. Favoriet:
Nederlands jeugdkampioen
Roy Dieks met als voor
naamste concurrenten:
Scheeren, Carliers en met wat
chauvinisme, Joan Baart van
het LSG. Na drie vierkam
pen vond een herindeling in
finalegroepen plaats. Opval
lend was dat sterke schakers
als v. d. Hauw, v. d. Sterren
èn Joan Baart zich niet bij
de eerste twaalf wisten te
plaatsen. Het professionalis
me stak ook bij het jeugd-
schaak de kop op.
In de laatste vierkamp vielen
in de hoogste groep vijf re
mises met als gevolg dat de
vier spelers zich moeiteloos
plaatsten. Slechts twee spe
lers uit de LSB wisten een fi
naleplaats veilig te stellen,
Konings bereikte met 8 pun
ten de finale, terwijl De Vis
ser met 6y2 nog net met de
hakken over de sloot kwam.
In de finale stond Dieks
slechts 2 punten af: verlies
tegen Soheeren en remise te
gen Bartels en in de laatste
ronde tegen Remet. Scheeren
werd op een punt afstand
tweede en Carliers, die in de
twee laatste ronden zijn
riante uitgangspositie ver
speelde, werd derde. De
Leidse afgevaardigden kwa
men in deze finale nauwe
lijks aan de bak. De Visser
wist nog 5 punten te verza
melen, maar Konings stelde
met slechts 3 punten hevig
teleur.
In de vier overige hoofdklas
se-groepen greep het Leidsch
Schaakgenootschap met vier
eerste plaatsen (Baart, Kem
perman, Tolenaar en Röell)
naar de prijzen. In de cate
gorie t/m 15 jaar weer een
Leids succes op naam van
John v. d. Wiel, V. d. Wiel,
die niet ongeschonden uit de
voorronden gekomen was,
zegevierde met 2 punten
voorsprong op de naaste con
currenten: v. d. Poel en Ker
sten. Beide belagers moesten
het onderspit delven tegen
dit grote Leidse jeugdtalent.
In de groep t/m 13 jaar liet de
bij Leiderdorp spelende Roel
Piket weer uitstekende staal
tjes schaak zien. Hij wist
weliswaar niet de eerste
plaats te bemachtigen, die
was met alleen maar winst
partijen voor J. Roele, maar
als jongste deelnemer is zijn
derde plaats zeker een open
baring voor het Leidse
schaakleven. De prijzen wer-
*den uitgereikt door de verte
genwoordiger van de KNSB:
de heer Ooms, die met dank
zegging aan o.a. de toernooi
directeur en tevens jeugdlei
der van de LSB, de heer
Haasnoot, de bijzonder ge
slaagde dag afsloot.
