K. E. van der Veen heeft genoeg
van exploiten en dagvaardingen
Schoolblijven
alleen nog met
medeweten van
de ouders
„Leidse college moet verantwoording afleggen inzake beleid Groenoordhal"
Schaapjesteller stopt ermee
DINSDAG 25 JUNI 1974
Lt,!A>£ COURANT
PAGINA 3
Wethouder Lijten bij behandeling „heet hangijzer" op vakantie
2i.ij
a/%
ledelln.
15 <K)
tV-lf
ke do.
resUvd
^.ct
LEIDEN Het VVD-gemeenteraadslid mevrouw Kappeijne van de
Coppello wil dat b. en w., vóórdat hun zittingsperiode afloopt, ver
antwoording afleggen over hun beleid met betrekking tot de Groen-
oordhal.
Zij eiste dit gisteravond tijdens een vergadering van de gemeente
raad. In afwezigheid van de verantwoordelijke wethouder Lijten
werd daar het voorstel behandeld om de verpachting van de restau-
ratie van de Groenoordhal aan de heer I. Milikan, met één jaar te
verlengen en daarbij te bepalen dat deze exploitant optie heeft op
de vier daarop volgende jaren. Alleen het PSP-raadsiid H. Ampt-
meijer stemde tegen.
Ook bij het voorstel om de verpachting van de stadsgehoorzaal aan
Milikan te verlengen, was Amptmeijer de enige die het daarnee
niet eens was. Scherpe kritiek uitte hij aan het adres van wethou
der Lijten die het niet nodig heeft gevonden bij de behandeling van
deze in Leiden zo gevoelige zaak, persoonlijk aanwezig te zijn.
„Woensdagmorgen keert hij terug van vakantie", zo stelde burge
meester Vis met een nauw verholen glimlach vast. Ook mevrouw
Den Haan-Groen (CRM) die namens het college de taak van Lijten
overnam, trachtte zich voortdurend met glimlachjes te verontschul
digen voor het feit dat zij het beleid van de wethouder voor de be.
drijven moest verdedigen.
„Lijten heeft zijn vakantie erg knap getimed", aldus Amptmeijer."
Het is voor mij erg moeilijk boos te zijn op mevrouw Den Haan die
aan de slechte voorbereiding van het voorstel part noch deel heefl
gehad." Hij herhaalde nog eens zijn eerder in de gemeenteraads
commissie voor de bedrijven gedane constatering dat „de raad voor
het blok is gezet". Vanaf augustus vorig jaar heb ik er bij de wet
houder op aangedrongen om met beleidsalternatieven te komen. Om
na te gaan of de exploitatie in gemeentelijk beheer kan worden ge
nomen. En om de mogelijkheid te onderzoeken een andere pachter
aan te trekken. Steeds heeft de wethouder gezegd dat daarvoor nog
tijd genoeg was. Totdat het enkele weken geleden opeens te laat
bleek en we Milikan wel moesten nemen omdat er geen alternatief
was. Lijten heeft de zaak gesaboteerd en getraineerd totdat hij op
vakantie ging en hij heeft het college de kastanjes uit het vuur la
ten halen.
Mevrouw Kappeijne van de Coppello zei „zich te herinneren dat al in
het najaar van 1971 verschillende leden van de toenmalige Groen
oordhal - commissie, onder anderen de heren Van Aken en Zunder-
man zich kritisch uitlieten over de heer Milikan: „Daarom is deze
beslissing wel opmerkelijk."
Het WD-raadslid toonde zich ook bezorgd over de invloed die de ver
lenging van het contract met Milikan kan uitoefenen op de beslis
sing die straks moet worden genomen over de geschorste directeur
van de hal, de heer T. C. Daey Ouwens.
Hoewel b. en w. nog steeds niet willen zeggen waarom zij de haldi
recteur tijdelijk van zijn functie hebben ontheven, staat vast dal
ook de slechte verhouding tussen hem en Milikan hierin een rol
heeft gespeeld. Wethouder mevrouw Den Haan beperkte zich in
haar antwoord aan mevrouw Kappeijne van de Coppello tot de vast
stelling dat tussen de schorsing van Daey Ouwens en de verlenging
van het contract met Milikan „juridisch geen relatie bestaat".
Mevrouw Kappeijne drong er gisteravond op aan de begeleidingscom
missie Groenoordhal op te heffen. Zij meent dat deze commissie
„wel eens kan gaan denken dat zij verantwoordelijk is voor zaken
die de verantwoordelijkheid van de hal-directie zijn". Over wethou
der Lijten zei zij: ,,Ik betreur het dat hij niet aanwezig is. En ik
zeg met nadruk „niet aanwezig is", in plaats van „niet aanwezig
kan zijn".
Het raadslid Stroink (KVP) vroeg gisteravond nogmaals heel nadruk
kelijk aan Amptmeijer, zijn bezwaren tegen Milikan te concretise
ren. Amptmeijer ging daarop andermaal niet ln.
Illlllllllll!
1111
Bij openhaar basisonderwijs in Leiden:
Lelden - Onderwijzers van openbare lagere scholen in Leiden mogen
hun kinderen niet meer voor straf laten nablijven zonder daarvan
eerst de ouders op de hoogte te hebben gesteld. Deze bepaling heeft
de gemeenteraad gisteravond met 20 stemmen vóór en dertien te
gen, opgenomen in een nieuwe instructie voor het onderwijzend per
soneel van deze scholen. De reden waarom „juf of meneer" een
kind nog wat langer op school wil houden doet daarbij niet ter
zake; ook als zij het kind nog een half uurtje willen bijwerken of
bijvoorbeeld zijn problemen met hem wil bespreken, moeten daar
van eerst de ouders in kennis worden gesteld.
Het KVP-gemeenteraadslid drs.
Stroink vertolkte de- gevoelens
van zijn collega-raadsleden die
tegen dit door mevrouw Van
Seeters-Baanen (PvdA) inge
diende voorstel stemden, door
het „bedillerig" te noemen. Die
zelfde kwalificatie geldt volgens
acht raadsleden ook een andere
aanvulling van mevrouw See-
ters op de nieuwe instructie,
waarmee 25 leden van de raad
wel instemden. Hierin wordt be
paald dat de ouders ook van te
voren op de hoogte moeten wor
den gesteld als de schoolleiding
een leerling of een klas leerlin
gen tijdens de schooluren naar
huis wil sturen. Zo'n maatregel
kan bijvoorbeeld nodig worden
geacht als een onderwijzer of
een onderwijzeres plotseling
ziek wordt. Van dit voorschrift
mag alleen worden afgeweken
,-als het kind door zijn aanwe
zigheid in de school, gevaar
loopt". In de praktijk betekent
dit dat wanneer 's morgens een
onderwijzer ziek blijkt, de kin
deren pas om het middaguur
naar huis worden gestuurd. Met
bij zich een briefje aan de ou
ders dat de leerlingen 's mid
dags thuis dienen te blijven.
Zorg
en
Motief van mevrouw Seeters
voor de indiening van het eerste
voorstel was te voorkomen dat
ouders zich onnodig zorgen ma
ken over hun spruiten wanneer
dezen niet op het verwachte uur
thuis komen: „Als moe met
Pietje afspreekt dat hij am
kwart over vier thuis komt,
moet ze daarop kunnen reke
nen". aldus het raadslid. Met de
tweede aanpassing van de nieu
we instructie hoopt men situa
ties te voorkomen waarin
„moe" afwezig is, als „Pietje"
op een onverwacht vroeg tijd
stip thuis komt. Volgens een
derde voorstel van mevrouw
Seeters zouden de onderwijzers
voortaan alleen straffen mogen
uitdelen die duidelijk verband
houden met het soort vergrijp
waaraan de kinderen zich
schuldig hebben gemaakt. De
bedoeling hiervan was de onder
wijzers ertoe te brengen een
kind dat bijvoorbeeld rommel
maakt op de speelplaats, te
straffen door hem die romme'
weer te laten opruimen. En niet
door hem een willekeurige an
dere straf op te leggen zoals re
gels schrijven een situatie die
derwijzer Reniers van de
onder anderen volgens hoofdon-
H.Hartschool nog veelvuldig
voorkomt. Mevrouw Seeters
trok dit voorstel weer in toen
wethouder Duijverman (onder
lijs) haar voorhield: „Het
Wordt wat merkwaardig wan
neer men een straf die in rela
tie staat tot het vergrijp, wil ot»-
lèggen aan een kind dat een an
der heeft beroofd van twee
voortanden". Van de mogelijk
heid om in dergelijke situaties
i door te bepalen dal
de straf „voor zover mogelijk"
samenhang moet vertonen
met het vergrijp, maakte m<*-
vrouw Seeters geen gebruik
Met de overige bepalingen in de
nieuwe instructie, die een verou
derde versie daarvan moet ver
vangen- ging de gemeenteraad
unaniem akkoord.
Eveneens zonder uitzondering
stemden de raadsleden in met
het voorstel van mevrouw See
ters om in Leiden een school*
maatschappelijk werkster aan
te stellen.
Die zal tot taak krijgen de
begeleiding van kinderen die
buitengewoon onderwijs ge
nieten. Onder het „buitenge
woon onderwijs" vallen scholen
voor bijvoorbeeld slechthorend»
en spraakgebrekkige kinderen,
debiele en imbeciele kinderen
en kinderen met leer- en op
voedingsmoeilijkheden (LOM-
scholen). Tot de aanstelling van
een dergelijke maatschappelijk
werker werd besloten tijdens <i»
behandeling van een nota van
b. en w. over een nieuwe, doel
matiger organisatie van het bui
tengewoon onderwijs in Leiden.
De daarin neergelegde voorne
mens beogen onder meer een
nauwkeuriger taakafbakening
van de verschillende scholen op
dit gebied, de schooladvies
dienst en het Pedologisch Insti
tuut. De nota besluit met vast
te stellen dat de ontwikkeling
van meer uitgewerkte plannen
voor het buitengewoon onder
wijs een vereiste is voor grotere
financiële steun aan de School
adviesdienst en het Pedologisch
Instituut (dit instituut houdt
zich bezig met wetenschappelijk
onderzoek en behandelt kinde
ren met bijvoorbeeld meer ern
stige storingen en storingen
waarvan de meest gewenste be
handeling nog niet duidelijk isV
Dependances
Over de vestiging van dépendan
ces van Leidse middelbare
scholen ln Leiderdorp zei wet
houder Duijverman gisteravond
dat het ministerie van onderwijs
en wetenschappen ln dit ver
band afwijzend staat tegenover
het creëren van een Mavo In
Leiderdorp.
Overigens stelt men voor de
vestiging van dependances
als eis dat hieraan zowel
wordt meegewerkt door openba
re Leidse scholen als door
Prot.Chr. en R.K. scholen. Die
moeten dan in hun onderlinge
verhouding een getrouwe afspie
geling vormen van de situatie
zoals die in het Leidse Hout
kwartier bestaat. Verder wil hei
ministerie van o. en w. dat voor
dépendances geen blijvende ge
bouwen worden opgetrokken,
maar alleen noodlokalen. De
school aan de Sumatrastraat
mag dan ook vooralsnog niet
worden „opgeofferd" om daar
door de bouw van dépendances
in Leiderdorp gemakkelijker te
maken.
Leiden Om nou te zeggen: heremetijd, wat zijn me dat een
fijne jaren geweest. Nee, dat bepaald niet. Gerechtsdeurwaar
der K.E. van der Veen zal vanmiddag enigszins opgelucht
handen staan schudden bij zijn afscheid na de zitting van de
kantonrechter. Eerst nog die zitting, daarna de afscheidsre
ceptie. Dertien jaar is hij te Leiden en omgeving bezigge-
weest. Met exploiten betekenen en dagvaardingen uitreiken.
Hij is pas- 62 jaar, maar deurwaarder Van der Veen heeft er
schoon genoeg van. De foto in de krant wordt een soort sta
tieportret: „Zit mijn das recht??', vraagt hij ons. „Moet de
bril op of af? Gewoonlijk heb ik 'm niet op. alleen als ik aan
het werk ben". De deurwaarder zit hier helemaal in z'n ele
ment, achter een borstwering van stukken op z'n bureau, ex
ploiten, aanzeggingen, aanmaningen. Eigenlijk onaangename
dingen die je nodig hebt bij het waren langs de deuren. Het
zijn dossiers die hem zo zachtjesaan gestolen kunnen worden.
Op 1 juli is het officieel afgelopen. Dan trekt deurwaarder
Van der Veen weer naar zijn geboortegrond. Friesland. Hij is
tegen een huisje in Veendam aangelopen. Daar gaat hij wo-
Aan het eind van de Lage
Rijndijk heeft de heer Van
der Veen zijn domicilie. Het
is geen luxe optrekje. Kan
toor- en leefruimten liggen
er zowat door elkaar. Wat
een fraaie tuin had kunnen
zijn, is kweekgrond voor
grassoorten die in tijden niet
in aanraking zijn geweest
met de messen van een
maaimachine. Een enkele
Afrikaan staat af te warh-
ten of-ie uit zal komen of
niet. Het perk kent weinig
vrolijkheid. Ach, het had al
lemaal zo mooi kunnen zijn.
„Toen ik 15 was, begon ik op
een deurwaarderskantoor in
Beetsterzwaag. Daar ben ik
een jaar of zeven gebleven.
Op kantoor daar waren het
meer zaakwaarnemers, veel
verkopingen van onroerend
goed ook. Daarna werkte ik
een jaar in Dokkum. Ik
raakte zonder werk en heb
toen wat voor mezelf gedaan
als zaakwaarnemer. In au
gustus '45 kwam ik bij deur
waarder Van der Woude,
hier in Leiden. Als compag
non, min of meer wel. Ik
kreeg aandeel in de winst, ik
was niet in loondienst. In
april '60 werd ik benoemd als
waarnemend deurwaarder en
1 jaar later was mijn beëdi
ging tot deurwaarder".
Tja, wat is een deurwaarder:
„zoiets als een notaris, an
ders dan advocaat. Een ad
vocaat constateert iets van
derden, ik verklaar zélf iets.
Ik ben incasseerder, voor
processen voor de mensen
bij betwiste vorderingen, ik
speel ook de rol van incasso
bureau voor andere deur
waarders die niet in de stad
wonen. Ik moet mijn eigen
kost verdienen. Met een no
taris is dat anders. Die mag
alleen akten verlijden. Ik
moet exploit uitbrengen, een
ander is daartoe niet be
voegd".
„Als ik weg ben zijn er nog
drie deurwaarders in Leiden.
Voor mij is geen ander be
noemd. Er komt in dit huis
wel een vrouwelijke, deur
waarder te wonen, maar dat
is niet mijn opvolgster. Nou,
die zal er gauw genoeg ach
ter komen wat het hier is...
Ik heb lang genoeg gewerkt.
Het is geen vak waar je van
houdt. Een putjesschepper
hoeft zijn vak ook niet fijn te
vinden. Wat ik doe is ook
roeren in de rottigheid van
een ander. Je moet hard we
zen. Dat ligt mij niet, dat
hard wezen. Ik ben een
veenfries, een zandfries mis
schien. Die zijn vaak minder
hard. Kleifriezen, dat zijn
harde klanten - een ogenblik,
ik moet even m'n eten bellen,
aruJers wordt het te laat".
De deurwaarder ligt even
overhoop met z'n telefoontoe
stel, daarna plaatst hij kort
weg een order: andijvie met
rundvlees.
„Ik ben vrijgezel. Ik wil er
niet bij neervallen. Ik ben nu
62, ik ga vóór m'n tijd. Maar
ik kan me wel bedruipen. Al
leen die belastingen, die kle
den een mens uit, ook een
deurwaarder. Nou ja, ik heb
levensverzekeringen en ik
heb hypotheken uitstaan. Het
huis is eigendom, ik kan het
uitzingen, 's Avonds zit ik al
leen, ik heb wel een werk
ster een paar uur in de
week, maar geen huishoud
ster. Ik bestel bij Hoki Poki
warm eten de rest moet ik
zelf in huis halen.
Soms ben ik om half 8 thuis
's avonds, dan heb ik 5 ex
ploiten weggebracht. Nou, en
voor dat eten heb je soms
nauwelijks gelegenheid, al
door telefoon er tussen door"
In Veendam blijft de heer Van
der Veen kandidaat-deur
waarder. Voor het geval dat
zich er iets voordoet. „Mis
schien vind ik daar wat, een
verkoping of zo, wie er wat
op te knappen heeft kan bij
me terecht, in Wildervank of
Zuidbroek. Het is me hier te
druk".
Deurwaarder Van der Veen
verstrakt een moment achter
de stapel stukken. „Het is
een gevaarlijk vak. Fouten
kunnen je duizenden guldens
kosten. Een verkeerd uitge
bracht exploit, of een te late
dagvaarding. Daardoor ont
staat schade van noem
maar wat 80.000 gulden.
Dan kost me dan mooi een
kwart, 20 mille. Zó riskant is
het. Dat is een familielid
overkomen, ook een deur
waarder (hij moest tante
zeggen tegen de nicht van
mijn moeder). De man is
van narigheid gestorven. De
fout van een dokter wordt
begraven. Maar de notaris
kan zich ook een buil vallen.
Het is niet te herstellen
vaak, zit allemaal aan ter
mijnen vast. Heb je geld
verdiend en er komt iets
voor, nou, dan ben je de
klos".
Mensen zoals Van der Veen
moeten geld losbranden.
Voor de middenstand meest
al. Ze mogen ook publieke
verkopingen houden. „Ja. en
vroeger moest ik op strafzit
tingen namen afroepen. Dat
leverde niets op, in 't zwarte
pak. Ik kom nog wel voor
zittingen, voor processen
voor de mensen". Een mare
doet de ronde, dat de deur
waarder het niet zo goed zou
kunnen vinden met de huidi
ge kantonrechter. De heer
Van der Veen gaat daar lie
ver aan voorbij. Hij blijft er
onduidelijk over: „de vroe
gere kantonrechter jam
mer dat hij niet op de recep
tie kan zijn was echt men
selijk Je wist wat je aan hem
had. Dat was mr. De Bruijn.
De zittende kantonrechter,
ach, die is soms nukkig.
Als-ie slechte zin heeft, zit
het verkeerd. Is -ie goedge
luimd, dan loopt het wel".
Deurwaarder Van der Veen
drukt wat geprikkeld het
knopje in als de telefoon
gaat. Hij hoort niets: weg
ermee.
Hij heeft zijn ontslag ge
vraagd: „Het is geen dank
baar beroep, wel nee. Een
collega in de buurt van Be
verwijk is weggepest. Ik ben
wel aangevallen, voor m'n
gezicht geslagen. Er is bij me
ingebroken, voor 4000,
werd er gestolen.
Maar ik ben in mijn vak
geen mislukkeling geweest,
ik heb het altijd behoorlijk
gedaan, zo goed als het kon.
Maar ik zou van m'n leven
geen deurwaarder meer wil
len zijn, als ik te kiezen
had".
Deurwaarder Van der Veen is
niet te spreken over Leiien:
„Ik ben ook ln een rotslechte
stad terecht gekomen, a-so
cialer kan het niet. Ik ken
een sociaal werkster die zei:
ik ga hier weg, het is hier
onmogelijk om te werken.
Maastricht is er heilig bij.
Wie je ook hoort: Leiden ligt
uit de gunst. Oud-politieagen
ten, die met mij beslag heb
ben gelegd, allemaal breken
ze hier hun nek bijna. Je
hebt er natuurlijk ook goeie
onder, onder die Leidenaars.
Ik heb een klerk gehad, een
beste vent. Ik heb een goeie
typiste. Of ze zijn heel goed.
óf ze zijn heel slecht. Het
verloopt in Leiden allemaal
zo traag ook. je boekt geen
resultaten. Alleen in de dor
pen. De sociaal werksters
hangt het ook de keel uit. Al
die geldlenerij voor hoge be
dragen. Dat wordt gewoon
een onmogelijkheid. Je moet
maar zien. dut je het krijgt.
Ik leg loonbeslagen voor zes
of zeven schuldeisers tege
lijk. De mensen kopen maar
een auto, ze kunnen het niet
betalen, en dan gaan ze nog
naar de Merenwijk ook.
waar de huren minstens 400
gulden zijn. Ze hadden hier
in Leiden veel meer goedko
pere huizen moeten bouwen.
Het is allemaal armoe, de
domste bevolking van Neder
land. Dat werkt de a-sociali-
teit in de hand. Er wordt
niet goed gegeten ook, vol
gens mij. Verkeerd eten
werkt ook op het versband:
één flesje melk en zes kinde
ren.."
De heer Van der Veen moet
zich in de afgelopen jaren
akelig hebben getrapt op zijn
fiets. Heel Leiden door. En
dan die dorpen. „Je hebt
hier een hoop dorpen, me
neer. Soms in én dorpzes
of zeven beslagen leggen.
Die bracht dan een collega
voor me weg. Ik heb nooit
een auto gehad". De telefoon
gaat weer. Iemand infor
meert naar een faillisse
ment. Dat gaat voorlopig
niet door, want er is weer
200 gulden boven water geko
men. En zo blijf je maar
aan de gang. Het Is om ture
luurs vun te worden.
Nog een maand en dan wég uit
Lelden, op Veendam aan.
„Eerst een flinke lange va
kantie. In '65 ben ik voor het
laatst een tijd weggeweest.
Dat wos naar Noorwegen. Of
ik hobby's heb?Nou nee, ik
puzzel wel veel. En Ik mag
ook graag trekken, ziet u.
Lopen, veel lopen. Ik hou
van de natuur. In Veendam
zit ik tegen de Hondsrug aan
en het Zuidlaardermeer.
Drente is mooi. Je steekt in
Veendam de vaart over en
je zit in Drente..."
De heer Van der Veen Is In
Leiden diaken van de gere
formeerde Kerk. Een com
pensatie voor de exploiten en
andere narigheden. Wel ver
driet het hem. dat de onker
kelijkheid ook in deze hoek
om zich heengrijpt, mnar
over het algemeen zitten de
gereformeerden er nog vrij
warmpjes bij, meer dan bij
voorbeeld de katholieken, die
grote gezinnen hebben, maar
eeuwen geleden geen openbn-
re ambten mochten bekle
den. En zo Is dat verder ge
groeid. Op de trap wil de
deurwaarder nog wel kwijt,
dat hij bij het scheiden van
de markt zijn beroep niet
saai vindt. „Er zit veel
variatie in. Verkeerde varia
tie soms. Je moet te veel
langs de weg zitten om een-
ploiten te betekenen en be
slagen te leggen..."
Ton Pleters
■■Bllilllllliiï
Sii'i
iiiiiiiiBraiianiiiiiiiiiiif
De directie van de Groenoordhal
heeft vanmorgen zijn 83-jarige
medewerker Arie Geenjaar ge
huldigd die na een dienstver
band van vijftien jaar bij de
hal, zijn werkzaamheden heeft
beëindigd. De heer Geenjaar,
die woont op de Oostdwars-
gracht in Leiden was schapen
teller van de veemarkt. Hij tel
de er 500 per week, dat bete
kent over een periode van 15
jaar in totaal zo'n twee en een
half min. In de directie-kamer
werd hem gisteren uit erkente
lijkheid voor al het getel een
waardebon aangeboden. Vóór
zijn pensionering was de heer
Geenjaar machinist bij de
spoorwegen, een functie die hij
40 jaar heeft bekleed. Van ouder
domsgebreken heeft de ex-
schaapherder nauwelijks last.
Foto: de heer Harland (links)
drukt schaapjesteller Geenjaar
een hand bij het afscheid.
50.000 rund op Leidse veemarkt
Op de Leidsfe Veemarkt werd vanmorgen vroeg het 50.000ste rund aangevoerd. Het was de zwarthonti
Marietje 3 van de heer Massop uit Harmeien (tweede van rechts). Hij kreeg van waarnemend Groen
oordhaldirecteur A. de Jong een kruik jenever en een bloembak je. Marietje kreeg een fraai lint omga
hangen.
■MR BOTH
■hm
