Eén punt was minste
waar
recht op had
Voor Mario
Zagalo zal
erg veel
afhangen
van Arie
van Gemert
„KANGOEROES KUN JE
NIET OPSTELLEN"
i
VRiJDAG 14 JUNI 1974
LE;ubE :oURANT HEÏ EiNNENHOF
PAGINA 14 19
WERELDKAMPIOENSCHAP '74
De Braziliaanse spits Jair werkt de bal l
de bal zou echter net naast gaan.
TfcwNJ HHPWÜ
Bogicevic van Joegoslavië middenwerkt zich met enige moeite langs Rivelino (1) in de openingswedstrijd tegen Brazilië. Rechts
kijkt Piazza machteloos toe.
De kansen daarop deden zich hoofdzakelijk
voor in het eerste half uur toen Joegoslavië
zich nog niet van zijn mogelijkheden be-
FRANKFURT De geschiedenis defensieve werk. Een ontwikkeling die vo
herhaalde zich. Voor de derde keer rig jaar tijdens de Europeset roemee van
j Brazilianen al in volle gang was. Hr
in successie eindigde de openings- gevo|g daarvan js weer dat de aanva,lers
wedstrijd van het toernooi om de we- s|echts sp0radisch in het vijandelijk straf-
reldtitel zonder dat er was gescoord, schopgebied verschijnen. Vertrouwend op
In tegenstelling tot de duels Enge- de kracht van de achterhoede gokte Brazi-
land—Uruguay (1966) en Mexico— Lë gistermiddag op^ een simpel doelpuntje.
Rusland (1970) twee slaapverwekken
de confrontaties waarin totaal niets
gebeurde, leverde de ontmoeting tus
sen Brazilië en Joegoslavië wel een
serie spectaculaire momenten op.
Vooral in de tweede helft, toen Joegoslavië
enkele keren erg dicht bij de overwinning
kwam. Ilya Petkovic en Jovan Acimovic
slaagden er echter niet in om opgelegde
kansen te verzilveren. Een schuiver van
Branko Oblak ketste af op de paal. terwijl
even later met een keiharde kopbal van
Acimovic hetzelfde gebeurde. Omdat Luis
Pereira de bal na een inzet van Ivo Surjak
ook nog een keer van de doellijn haalde en
omdat Brazilië aanvallend nagenoeg niets
presteerde had de winnaar Joego Slavië
moeten heten.
Zoals zo vaak kreeg het recht echter niet
zijn beloop. Brazilië, dat geen schaduw was
van de ploeg die in Mexico zoveel propa- J T
ganda maakte voor het offensieve voetbal, wust was. Afstandschoten van Jairz nho
kreeg veel meer dan het verdiende. Jam- Valdomiro, Fraicisco Mrinho en Rive in
mer. omdat verschillende andere finalisten misten echter het doel qf werden ges op
daaruit zouden kunnen concluderen, dat het door Enver Manc. de doelman uit Mostar.
aannemen van een afwachtende houding die aanvankelijk enige moe.lte had met de
het verstandigst is. Hetgeen voor het ver- door de regen spekglad geworden bal, maar
naarmate de wedstrijd vorderde uitgropide
tot een zeer betrouwbaar sluitstuk van de
defensie.
Onvermoeibaar
dere verloop van het toernooi desastreuze
gevolgen zou kunnen Lebben
Aandere boeg
andere boeg heeft gegooid is vooral een ge- overtrof weliswaar al zijn tegenstanders,
volg van het ontbreken van persoonlijkhe- maar trof het niet dat Dragan DJajic naar
den als Pele, Gerson en Tostao. de grote vorm bleef zoeken.
De individuele kwaliteiten van de Brazil'a
nen zijn nog steeds indrukwekkend
als team moeten zij het meer dan
verleden hebben van hun fysieke kracht
Toch hadden de Balkanbewoners vier mi-
aar nuten voor de rust een voorsprong kunnen
het nemen wanneer scheidsrechter Rudolf
••rer op dat moment net zo consequent
De verdediger, met vrije man Luis Perci- zou hebben gehandeld als hij twintig minu-
ra als grote uitblinker, is het sterkste dr
eerder deed toen hij Oblaks protest te-
wordt besteed aan de opbouw dan aan het biddelijke spelleider, maar dat aureool
raakte hij in de slotfase van de eerste helft
kwijt door Joegoslavië een strafschop te
onthouden na een forse overtreding van
Luis Pereira tegen de kansrijke Jovan Aci-
De periode van voorzichtig eikaars krach
ten aftasten bleek na de hervatting voorbij
te zijn. Het duel werd grimmiger en na ne
gen minuten achtte Scheurer het moment
rijp om Acimovic de gele kaart te laten
zien. Opnieuw was commentaar op de arbi
trage de aanleiding. Later in de wedstrijd
zou de Zwitser forse overtredingen van
weerskanten uitsluitend met vrije trappen
afdoen of helemaal niet bestraffen. In to
taal werd 48 keer voor een overtreding ge
floten. waarvan 28 keer tegen Joegoslaven.
die alles riskeerden om met een zegen te
beginnen. De inzet werd niet beloond, hoe
wel de geweldige Oblak en de beweeglijke
Petkovic een reeks variante mogelijkheden
creëerden. Brazilië dat twintig minuten
voro het einde even een tegenoffensief ont
ketende het dacht kennelijk dat de ploeg
die zich als laatste voor het eindtoernooi
kwalificeerde, conditioneel in moeilijkheden
zou komen, maar ondervond al spoedig dat
zulks niet het geval was kreeg alleen
Paulo Cesar een kans. De gebronsde mid
denvelder faalde echter jammerlijk toen al
leen doelman Maric zich nog tegenover
hem bevond.
Het zou ook onverdiend zijn geweest. Het
ene punt was wel het minste, waar de Eu
ropeanen recht op hadden. Zij hadden, aan
gevuurd door ongeveer 10.000 landgenoten
in het ondanks de regen zeer volle Waldsta-
dion, de wedstrijd gemaakt. Een meer
spannende dan fraaie wedstrijd, welke ho
pelijk zal worden gevolgd door een serie
betere voorstellingen. Al was het gisteren
wel heel wat interessanter dan in de ope
ningsduels van 1966 en 1970.
De opstellingen waren:
Joegoslavië: Maric; Buljan, Katalinski,
Bogicevic, Hadziabdic; Muzinic, Oblak,
Acimovic; Petkovic, Surjak en Djajic.
Brazilië: Leao; Nelinho, Mario Marinho,
Pereira, Francisco Marinho; Piazza, Rive
lino, Paulo Cesar (Flamengo Rio); Valdo
miro, Jairzinho en Leivinha.
Sche dsrechter: Rudolf Scheurer. Grens
rechters: Vital Loraux (België) en Luis
Pestarino (Argentinië).
Toeschouwers: 62.000 (uitverkocht).
Gele kaarten: Oblak (18e minuut) en Aci
movic (50e).
s de Joegoslavische doelman Enver Maric;
FRANKFORT Mario Zagalo, de
coach van de Braziliaanse ploeg die
onder zijn bewind in 1970 wereld
kampioen werd en ook de titel behaal
de in 1958 en 1962 toen Zagalo nog als
speler deel uitmaakte van de succes
volle formatie, keek wel opvallend
veel naar de volgende wedstrijd.
Steeds weer kwam hij terug op het
duel tegen Schotland, dat op 18 juni
onder leiding van de Nederlander
Arie van Gemert in Frankfort wordt
gespeeld, en dat voor de Brazilianen
nog belangrijker is geworden.
Van Gemert kan zich gewaarschuwd
weten, want Zagalo, die niet ver
bloemde dat er van het optreden te
gen Schotland bijzonder veel af
hangt, zei letterlijk: „Erg veel zal
ook afhangen van de scheidsrechter.
Ook als het weer een gelijk spel
wordt, blijft de deur voor zowel Joe
goslavië als ons nog open, maar dan
zullen waarschijnlijk de doelcijfers
van de wedstrijden tegen Zaire de
doorslag geven. Overigens hoop ik
dat Schotland niet zo goed speelt als
Joegoslavië."
Mario Zagalo stak daarmee tussen de re
gels door de pluim op de hoed van de Joe
goslaven. Maar hij drukte zich later veel
sterker uit door te zeggen: „Joegoslavië is
een buitengewoon goede ploeg met pracutl-
ge individualisten. Die echter allen hun
plaats in het team kennen". De Braziliaan
se coach was onder de indruk van de ver
richtingen van de Joegoslaven. Zoals hij
dat ook was - waarmee niet iedereen het
eens zal zijn - van scheidsrechter Rudolf
Scheurer. Zagalo: „Hot is niet mijn taak
de scheidsrechter te beoordelen, maar ik
vond hem uitstekend, vooral omdat hij erin
slaagde een begin van unfair spel de kop Zn
te drukken. Voor mij was hij toen al ge
slaagd".
Geen kritiek
Ook op zijn spelers wenste hij geen kritiek
te leveren „Marinho Santos," de nummer
drie was mijn beste speler. Voor de rest is
het in Brazilië geen gewoonte spelers te
analyseren".
Dat hij toch niet tevreden was, liet hij door
schemeren met de opmerking dat hij Edu
en Dirceu nog achter de hand heeft om an
der spelbeeld te kunnen ontwikkelen.
„Wij", zo zei Zagalo, „spelen momenteel
zoals op de gehele wereld het voetbal
wordt gespeeld. Wij spelen modern. Het
voetbal in de wereld verschilt niet veel van
elkaar maar elk land speelt het naar zijn
capaciteiten en volgens zijn specialiteiten.
Ik weet echter nog niet of wij met dit spel
type zullen moeten voortgaan".
Zagalo kreeg daarbij de steun van zijn Joe
goslavische collega Miljanic die rond
uit verklaarde: „Brazilië heeft de wereld
veroverd met aanvallend voetbal, maar nu
weet deze ploeg het best wat verdedigen
Is". Dat verdedigende spel. het voorzichtige
optreden, weet Zagalo niet, zoals mocht
worden verwacht, aan de weersomstandig.
heden. „Natuurlijk verschillen die met de
onze. In Brazilië wordt heel weinig in de
regen gespeeld, maar tenslotte werden we
in Zweden wereldkampioen toen het stort
regende. Reken erop dat we ons snel zul
len hebben aangepast als de regen in dit
land mocht doorzetten. Maar het weer is
geen factor van doorslaggevende betekenis
geweest".
Niet tevreden
Allemaal „behoudende" woorden van Zaga
lo, waaruit blijkt dat hij niet zo biister ge
lukkig is met het gelijke spel.
Miljan Miljanic was van mening: Als je in
aanmerking neemt dat Brazilië wereldkam
pioen is, mag een 0-0 tevredenheid opwek
ken. Maar als je deze wedstrijd bekijkt naar
het aantal kansen mag ik niet tevreden
zijn.
We hebben zeker twee opgelegde kansen
gehad, betere ook dan Brazilië zich kon
scheppen.
Gezien het verloop van de wedstrijd ben ik
dus niet tevreden". Waaruit wederom blijkt
dat Zagalo zich gelukkiger prees dan zijn
Joegoslavische collega Miljanic: „Als er
een had moeten winnen zouden wij dat ge
weest zijn. Niettemin acht ik Brazilië toch
weer een serieuze gegadigde voor de we
reldtitel."
Schotland zal het land zijn dat voor de
Brazilianen als scherprechter moet funge
ren. Zagalo: „We zouden er ook nog op
kunnen hopen dat Schotland-Zaire een ver
rassing oplevert, ik kan nu al zeggen dat
we ook tegen de hard spelende Schotten
niet provocerend zullen optreden. Onze spe
lers ds sterk op het hart gedrukt dat zij
zich niet te buiten mogen gaan. Wij willen
voetbal en alleen maar voetbal spelen.
Daarom zal voor ons zoveel afhangen van
de leiding". En die leiding is in handen
van Arie van Gemert, die een wedstrijd
krijgt die na het openingsduel voor Brazilië
weieens een kwestie van „leven en dood"
kan zijn.
Acimovic haalt op een geweldige wijze uit
De Braziliaanse doelman Leao zal de bal
echter nog net met zijn voeten stoppen.
Oost Duitsland—Australië
Twee landen, die nog niet eerder
hebben deelgenomen aan een eind
toernooi om de wereldtitel, staan
vanavond in Hamburg tegenover el
kaar: Oost-Duitsland en Australië.
De DDR geldt als een gevaarlijke
outsider. Australië als een volslagen
kansloze. Desondanks zegt Zvonlmir
„Rale" Rasic, de 38-jarige coach van
de Australiërs: „Wij zijn hier niet
gekomen om als slachtdier te funge
ren. Misschien zijn we kansloos,
maar we zullen onze huid wel zo
duur mogelijk verkopen."
Rasic, die in het Joegoslavische Mos
tar werd geboren en sinds 1963 in
Sydney werkzaam is, heeft het bij de
voorbereiding verre van gemakkelijk
gehad. Achtereenvolgens werd zijn
selectie uitgedund door de meest
vreemde oorzaken. Doelman Jim
Fraser meldde zich af omdat hij
geen oppas kon vinden voor de
twaalf honden, die hij nodig heeft om
zijn werkzaamheden als privé detec
tive te kunnen uitoefenen. Tweede
doelman Jack Reilly kreeg van zijn
werkgever (een bankinstelling) geen
vrijaf en topaanvaller Roy Baart?
ondervond in het enkele maanden ge
leden gespeelde oe.fenduel tegen Uru
guay. dat de Zuidamerikaan Garlsto
een meer dan verdienstelijk karateka
is. Baartz werd door een intens ge
mene klap van Garisto geveld met
als gevolg, dat hij lange tijd gedeel
telijk verlamd in een ziekenhuis
moest doorbrengen. Hij is nu in zo
verre hersteld, dat hij als toérist in
West-Duitsland kan verblijven.
Moeilijkheden waren er ook met d»
uit Duitsland afkomstige verdediger
Manfred Schafer, een bonk graniet
die naast voetballen het spelen op
gokkasten als grote hobby heeft.
Schafer eiste aanvankelijk van de
Australische voetbalbond een onaan-
MORGEN OP TV
vaardbare vergoeding voor deelne
ming aan het W.K. „Als ik een week
of zes mijn werk als melkventer niet
kan uitoefenen heeft mijn gezin niets
meer te eten", luidde het motief voor
zijn exhorbitante eisen. Later
schroefde hij deze aanzienlijk terug,
zodat coach Rasic voor hem geen
vervanger behoefde te zoeken. Rasic
slaagde er ondanks alles ln 22 man
bij elkaar te krijgen. „Dat moest ook
wel, want dit toernooi zal voor ons
ongekend zwaar zijn. En je kunt nu
eenmaal geen kangoeroes opstellen".
De Australische bond heeft de spe
lers 2.009 dollar voor elke overwin
ning en 1.000 dollar voor een gelijk
spel in hetvooruitzic ht gesteld. De
wereldtitel zou de Australiërs 70.000
dollar opleveren. „Maar daar", aldus
Rasic, „denken we nog niet aan..."-
Oost-Duitsland weet dat het van
avond op felle tegenstand kan reke
nen. ..Ik heb Australië in oefenwed
strijden aan het werk gezien en kun
nen constateren, dat het erg hard
speelt", aldus Georg Busschner, die
sinds 1970 bondscoach ln de DDR is.
Busschner. 50 jaar oud, en in het
verleden zeer succesvol als trainer
van Carl Zeiss Jena, heeft zijn ploeg
optimaal kunnen voorbereiden. Zoals
dat in Oostbloklanden gebruikelijk is.
kreeg hij faciliteiten van de regering,
welke in West-Europa ondenkbaar
zijn. Toch zegt Busschner: „Wij zijn
al tevreden, dat we het eindtoernooi
hebben bereikt. Wat er nu nog uit
komt is allemaal mooi meegeno-
Het lijkt een beetje op valse beschei-
dentheid. want Oost-Duitsland heeft
de beschikking over een aantal voor
treffelijke spelers, die elkaar boven
dien dank zij de vele centrale trai
ningen, erg goed kennen. Het pro
bleem is echter de aanval. Op het
beslissende moment zijn Peter Ducke
en Hans Jurgen Kreische, twee spe
lers van wie Busschner erg veel ver
wachtte, uit vorm geraakt. Of zij in
dit t ernooi in act e komen is op dit
m-ment nog onzeker.
TON VAN DALEN
