In Bi
razilie
j,| I
IS YO
efbal
OMU1
het
n voor
folk
vooral gebaat
bij achterlaten
sportieve indruk
„Uruquese
spel
zal
Nederland
niet
liggen"
VERDEDIGER
SEMENEWICZ:
WERELDKAMPIOENSCHAP '74
Onze correspondent Jos Schurink, heeft van de vier deelnemende landen uit
Zuid-Amerika een overzicht gemaakt. Zijn bijdragen treft u op deze WK-pa-
gina aan.
(Van onze sportcorrespondent)
MONTEVIDEO „Nederland krijgt een
lastige tegenstander te verwerken. De spel
wijze van de Uruguayers zal de Nederlan
ders niet goed liggen", aldus de verdediger
Semenewicz van de Argentijnse club Inde-
pendiente. Op 18 mei jl. speelde deze club,
die in 1972 in de strijd om de zogenaamde
wereldcup niet tegen Ajax opgewassen
bleek, tegen de Uruguese selectie en verloor
met liefst 4T-0.
Semenewicz kan dus zo'n beetje oordelen
over het voetbal in de beide landen, die
straks hun eerste wedstrijd van de eindron
de van het wereldkampioenschap 1974 tegen
elkaar spelen. Hoe hij evenwel tot die con
clusie komt is niet geheel duidelijk.
De Uruguesse seleotie speelre weliswaar te
Buenos Aires tegen Independiente beter
dan het daarvoor had gedaan, maar daar
staat tegenover dat Independiente flink ge»
handicapt was doordat de drie beste spe
lers niet meededen (zij bevonden zich met
de Argentijnse selectie in Europa) en de
ploeg na 20 minuten bij een achterstand van
1-0 met tien man verder moest spelen, om
dat Semenewicz het veld werd uitgestuurd.
Aanloopperiode
Meer nog dan de andere Latijns-Ameri
kaanse selecties heeft de Uruguese een lan
ge aanloopperiode nodig om naar een top
vorm te groeien. Dat is begrijpelijk gezien
het gebrek aan stertke clubs in eigen land
deels veroorzaakt door de uittocht naar on
der meer rijke Europese landen en doordat
enkele clubs in het land zelf de overige
goede spelers naar zich toetrekken. In de
nationale competitie zijn daardoor zware
wedstrijden uitzonderingen.
Het intensieve oefenprogramma van de
Uruguese selectie moet dit gebrek beter
gezegd deze achterstand op de meeste Euro
pese topspelers rechttrekken. De tot op
heden behaalde slechte resultaten zijn dan
ook niet maatgevend voor wat Uruguay
straks in de bondssrepubliek gaat preste-
Van onze sportcorrespondent
BRASILIA Duizend en één keer
heeft hij „nee" moeten zeggen. Zelfs
de Braziliaanse dictator Garrastazu
Medici smeekte hem nog één keer
het nationale elftal tijdens de wereld
kampioenschappen voetbal te verte
genwoordigen. De 33-jarige Edson
Arantes do Nascimento beter bekend
als „Pele" liet zich evenwel niet ver
murwen.
De vrees van velen, dat het Braziliaanse
elftal zonder Pele maar een middelmatig
ploegje zal zijn, is tot op heden uitgekomen.
De oefenwedstrijden die de afgelopen
maanden werden gespeeld leverden welis
waar geen nederlagen van betekenis op,
maar het slechte spel en het geluk waar
mee de Brazilianen de wedstrijden tegen
Griekenland gelijkspeelden (0-0), tegen
Haiti en Noord-Ierland wonnen (met 1-0 en
2-0) rechtvaardigde geenszins de hoop dat
Brazilië voor de vierde keer het wereld
kampioenschap zou kunnen veroveren.
Een nationale ramp dreigt. Meer dan in
welk land is in Brazilië voetbal de opium
van het volk. Wie enigszins de publiciteits
media in dit land volgt, merkt onmiddellijk
dat de gecensureerde media bijna volledig
ten dienst staan aan het propageren van de
consumptiemaatschappij met zijn overvloed
ten dienste staan aan het propageren van de
van produkten en aan de verkoop van sport
en met name voetbal.
De vijftig a tachtig procent van de hon
derdmiljoen Brazilianen die geheel of ge
deeltelijk buiten de consumptiemaatschap"
pij staat, blijft weinig anders over dan zich
op de sport te storten. Een voor 't regime
onschuldig en dienstbaar volksvermaak,
dat bovendien nog de opgewekte instincten
als begeerte en wedijver kanaliseert.
Propaganda
Pele was de beste propaganda die het r»
gime zich kan wensen. Als straatarm jon
getje klom hij via zijn voetbalcarrière op
tot eigenaar van verschillende ondernemin
gen en tot multimiljonair.
Voor miljoenen Braziliaantjes is het voor-
De toenmalige president van Brazilië Garr
astazu Medici deed tevergeefs een beroep
op nationale held nummer 1: Pele.
beeld Pele de enige hoop om ook uit de el
lende en armoede te komen. Pele was
voorts voor het regime het levend „bewijs"
van de valse propagandaleus voor de bui
tenwereld en dat er in Brazilië geen ras
sendiscriminatie bestaat
Dit al maakt het begrijpelijk dat de rege
ring 'n miljoenencampagne via de massa
media ondersteunde, waarin de slogan
werd aangeheven: „Pele, Brazilië heeft je
nodig". Het haalde allemaal niets uit. Pele
bleef bij „neen". Toen zelfs gedreigd werd,
hem te verplichten in de wereldkampioen
schappen te spelen, liet hij weten dat hij
dan onmiddellijk zijn voetbalschoenen in de
wilgen zou hangen.
Ook voor het aanbod van een multinatio
naal concern ter grootte van een half mil
joen dollar kon Pele niet warm lopen. Voet
ballen was voor de kapitalist Pele al lang
een bijbaantje geworden. Zijn jaarinkomen,
dat over 1973 op ongeveer een miljoen dol-
laar wordt geschat, komt voornamelijk uit
zijn zakelijke activiteiten. Voetbal levert
hem alleen nog maar en fikse fooi op. Zijn
zaak heeft hij. Waarom nog doorgaan?
Daarbij komt dat de voorbereidingen voor
de wereldkampioenschappen hem veel te
veel tijd in Inspanning zouden kosten, wat
hij zich als zakenman niet kan veroorloven.
„Tien jaar zijn we bezig geweest een speel
makker voor Pele te vinden, en nu hebben
we Pele niet meer", was het commentaar
van de teleurgestelde technisch directeur
van de Braziliaanse selectie. Mario Jorga
Lbo (beter bekend onder de bijnaam Zaga-
lo). Zonder Pele is Brazilië slechts één van
de kanshebbers: meer niet.
Tijdens de voorbereiding en oefenwedstrij
den toonden de Brazilianen hun grote tech
nische begaafdheid, maar het spel was to
traag en veel te individueel. Als Zagalo er
niet in slaagt alsnog snelheid en homogeni
teit in de ploeg te brengen, dan dreigt een
afgang. Wel speelt de ploeg vergeleken met
zijn optreden in Mexico 1970 beduidend bar
der, waarbij volgens de waarnemers de
grenzen nogal eens worden overschreden.
President Juan Maria Bordaberry greep
rechtstreeks In bij het samenstellen van
de selectie van Uruguay.
nog steeds zwak te noemen is. Eind april
moest de tweevoudige wereldkampioen in
Sydney zelfs genoegen nemen met een ne
derlaag van 2-0 tegen de Australische se
lectie, die ook in de eindronde uitkomt en
zelfs voor de grootste optimist totaal kans
loos is. Daama werden overwinningen ge
boekt op het Ierse elftal (2-0), dat op zijn
tournee door Zuid-Amerika ook al met 2-0
van Brazilië had verloren en alleen tegen
Chili een overwinning boekte, en op Inde
pendiente, maar me nkwam "bijvoorbeeld
tegen de Argentijnse club Boca juniors niet
verder dan 0-0.
Met karate
Evenals de Brazilianen spelen de Uru-
jguayers nu veel harder dan In 1970 te
Mexico. Volgens de Australische pers gin
gen de „ruwe Uruguayers" hierbij zelfs zo
ver dat de slinkse proftrucjes werden afge
wisseld met „volleerde karateslagen".
Dat sport en politiek niet te scheiden zijn
valt in Latijns Amerika misschien duidelij
ker op dan elders in de wereld. Het zwakke
Chili plaatste zich voor de eindstrijd, nadat
Rusland had geweigerd in het stadion te
spelen waar kort voor de geplande datum
politieke gevangenen werden gemarteld. De
dictators van Brazilië en Haiti bemoeiden
zich rechtstreeks met troubles rond de na
tionale selecties van hun land. terwijl de Ar
gentijnse regering de voetbalfunctionaris
sen nauwlettend controleert.
Ingreep dictator
De Uruguese dictator Bordaberry greep,
volgens sportjournalisten in Montevideo die
het bericht niet zelf konden publiceren,
rechtstreeks in bij de samenstelling van de
selectie. Dat gebeurde volgens deze versie
toen de 34-jarige Cubilla een van de wei
nige bewonderaars van Bordaberry door
technisch directeur Roberto Porta en zijn
naaste medewerker Jose Guillermo Palesse
buiten de selectie was gehouden, omdat Cu
billa het met het beleid van de voetbalbond
niet eens was. Bordaberry kwam tussenbei
de en Porta zag zich verplicht de vete
raan Luis Cubilla alsnog in de selectie-
groep en zelfs in het elftal op te nemen.
WIT II
Vladislao Cap, de trainer van Argentinië, probeerde door het spelen 1
den conditie en snelheid in zijn ploeg te brengen.
(Van onze sportcorrespondent)
BUENOS AIRES „Ik geef er de
voorkeur aan dat ons elftal vierde
wordt en een georganiseerde en ge
disciplineerde indruk maakt, dan dat
we wereldkampioen worden en een
chaotische indnik achterlaten". Een
niet zo alledaagse uitspraak voor een
president van een voetbalbond. Fer
nando Mitjans van de Argentijnse
AFA slaakt hem toch maar- Hij
heeft er zijn reden voor. „Want", zo
zegt Wj, „voor ons rs het meest fun
damentele het wereldkampioenschap
van 1978 in Argentinië".
Duidelijker kan het niet het Argentijnse
voetbal dat in Europa door zijn vermeende
ruwe spel niet zo best staat aangeschreven,
wil vooral een sportieve indruk achterlaten.
„Van de indruk die onze selectie in Duits
land maakt", zo vervolgt de president van
de Argentijnsse voetbalbond, „hangt voor 'n
belangrijk deel af de aantrekkelijkheid van
het wereldkampioenschap dat wij organise
ren (in 1978). Ik mik op het winnen van het
vertrouwen van de buitenlandse toerist in
een goede organisatie en het presenteren
van een aantrekkelijk schouwspel".
Van dat organisatievermogen is evenwel
tot op heden weinig gebleken. Alhoewel Ar
gentinië in 1966 al werd aangewezen om in
1978 het wereldkampioenschap te organise
ren, is er zoals Mitjans erkende nog niet
veel meer gebeurd dan een uitstekende
propaganda. En eindeloze discussies natuur
lijk. Bijvoorbeeld of Argentinië 1978 moet
aangrijpen om de kleurentelevisie in te
voeren of dat de deviezen die dit het ont
wikkelingsland zou kosten niet beter kun
nen worden gebruikt voor de bouw van on
geveer een half miljoen goedkope wonin
gen.
Koppen
„Complot tegen de nationale selectie?",
„Ongelooflijke anti-Argentijnse campagne
In Europa". Deze en soortgelijke koppen
verschenen de afgelopen maanden regelma
tig In de Argentijnse pers. De Argentijnen
verdenken de Europeanen en met name de
Engelsen en Italianen ervan, dat zij hen de
organisatie van de eindronde 1978 door de
neus willen boren.
De argumenten in een deel van de Europe
se pers tegen Argentinië 1978 variëren van
„ruw spel" en „excessen op de tribunes"
tot „het politieke gewelddadige klimaat", in
de Argentijnse pers werd men hierover ver
schrikkelijk boos, zonder evenwel een en
ander expliciet te ontkennen.
Wel wordt er bijvoorbeeld op gewezen, dat
bij herhaaldelijke rellen in Engelse en Ita
liaanse stadions vele gewonden zijn geval
len. De Italianen worden behalve broodnijd
voorts verweten een anti-Argentijns kli
maat te scheppen, omdat de Italianen het
in de Bondsrepubliek moeten opnemen te
gen de Argentijnse selectie.
Onder leiding van trainer Vladislao Cap
heeft de Argentijnse selectie zich intensief
voorbereid op het wereldkampioenschap.
Zoals de meeste Latijns-Amerikaanse ploe
gen Is het technisch en atletisch niveau
overwegend redelijk, maar ontbreekt het
ten opzichte van het Europese voetbal
voornumelijk aan lichamelijke conditie en
snelheid. Vooral met het oog hierop en om
homogeniteit in de ploeg te brengen heeft
de Argentijnse selectie na zich door
overwinningen op Bolivia en
Paraguay voor de eindronde geplaatst te
hebben zeker een twintigtal oefenwedstrij
den gespeeld.
In deze wedstrijden tegen niet al te bes
te profclubs werd over het algemeen
zeer matig gespeeld, nlhoewel er een op-
gaunde lijn speurbaar is. De defensie is het
beste deel van de ploeg. Argentinië moet 't
in zijn poule opnemen tegen Italië, Polen en
het kansloze Haïti.
Do Argentijnse selectie die sinds half mei
oefenwedstrijden speelt In Europa zal pos
op zijn sterkst uitkomen tijdens de eindron
de waar „buitenlandse" cracks als Heredia
en Ayala van Atletico Madrid. Yazalde van
Sporting Lissabon en Bargas van de FC
Nantes het Argentijnse elftal gaan verster
ken.
Antoine Tassy, de trainer van Haiti, sleep
te met een homogeen team zijn land naar
de finaleronden.
Van onze correspondent
PORTO PRINCE Een enorme dikzak,
zwarte huidskleur, een te groot hoofd. 22
jaar en begeleid door een tot de tanden
bewapende groep Individuen. Het is niet
uitgesloten dat u hem straks tijdens het
wereldkampioensschap voetbal in de bonds
republiek tegenkomt. Schrik niet, In Euro
pa is „Baby Doe" (zijn bijnaam) een onge
vaarlijke gast, die zelfs met respect zal
worden bejegend.
Voor de niet ingewijden: Baby Doc Is het
t,troetelnaampje" voor de president van de
Latijns-Amerikaanse republiek Haiti. In
1971 nam Jean Claude Duvalier de regering
over zijn overleden vader „Papa Doe".
Verknocht
Baby Doc is verknocht aan voetbal .Als het
"even kan Is hij erbij als zijn nationale elf
tal ln het veld verschijnt. In april jl. reisde
hij hierover zelfs naar Brazilië om een
vriendschappelijke wedstrljdstrijd bij te wo
nen tussen het Haitlaanse en Braziliaanse
ll-tal (nederlaag van 1-0, matige wedstrijd,
maar Saby Doc was In zijn nopjes met het
resultaat).
Het Haitianase suoces bestaat uR 't deelne
men aan het wereldkampioenschapstoer-
nooi in West-Duitsland. Het moet worden
opgenomen tegen Italië, Argentinië en Po
len, maar dat is bijzaak voor de Haitianen.
Peetje geluk
Dat men ln dit land met slechts vijf mll-
Papa Baby Doe spendeerde zeker een half
miljoen dollar aan zijn liefhebberij: het
nationale team van Haiti.
Joen voornamelijk ondervoede inwoners ook
nog tot voetbalprestaties kon komen, leek
uitgesloten. Toegegeven de Haitianen heb
ben bi) hun plaatsing een beetje geluk ge
had.
Na Puerto Rico met 7-0 en 5-0 te hebben
verslagen werd de eindstrijd van de voor
ronde volledig in Haiti gespeeld, waar in
december 1973 werd gewonnen van de Ned.
Antillen (3-0), Trinidad en Tabago (2-1),
Honduras (1-0), Guatemala (2-1), terwijl in
deze onderlinge oompetitie met 1-0 van Me
xico werd verloren.
De oefenwedstrijden die daarna de Hal-
tiaanse „nationale helden" zo worden ze
althans nu al in hun land beschouwd te
gen sterke Zuidamerikaanse equipes als
Brazilië en Uruguay speelden, werden ver
loren met uitzondering van één der twee
thuiswedstrijden tegen Uruguay die in een
gelijkspel eindigde.
Geen ramp
Voor de coach en tevens nationale sportdi
recteur Antoine Tassoy eveneens een na
tionale held Is het, zo zei hij, geen ramp
als tijdens het wereldkampioenschap zijn
ploeg geen enkel punt verovert.
Tassoy, ook al een dikkertje, leidt al jaren
het nationale elftal. In het verleden werden
hem tijdelijk Italiaanse en Braziliaanse ex
perts opgedrongen maar hij slcu.-de tcch in
zijn eentje een homogeen teem dx"- de
voorronde. Wat het elftal aan teefm e!: te
kort komt heeft er aan teamgeest, snel
heid en uithoudingsvermogen Ingepompt.
Haiti is de enige ploeg die straks in de
Bondsrepubliek niet heeft te verliezen. Ie
der puntje is meegenomen. Haïti zal vanuit
een 4-3-3 opstelling op de aanval spelen.
Belnngrijkste troef Is Emmanuel Sanon.
goolgcttcr, ook wel de Haitlaanse „Pele"
genoemd. Een andere zeer opvallende ver
schijning in de ploeg is Philippe Vorbe, als
zijnde enige blanke in het Haitlaanse elftal.
Salarissen
Tot voor kort Waren de Haitlaanse voetbal
lers min of meer amateurs. Daar Is een
einde aan gekomen nu zij als vertegen
woordigers van het nationaal belang wor
den beschouwd. Salarissen van 400 tot dui
zend dollar per maand zijn voor hen nu
lopeens een realiteit, die de meeste spelers
nog maar moeilijk kunnen verwerken (wat
wil Je: als doorsnee arbeider zou hij \v
Haïti nog geen dollar per dag verdienen).
Haiti heeft zich waarschijnlijk beter don
elk andere ploeg voorbereid op het wereld
kampioenschap. Maandenlange concentratie
en intensieve training zijn voorafgegaan
aan het vertrek naar Europa. In een jaar
tijds zijn de spelers van amateurs „vol-
wuardige" profs geworden. Hun president
en grote fan heeft zich daarbij niet kinder
achtig gedragen. Onlangs nog spendeerde
Baby Doe een half miljoen dollar aan zijn
liefhebberij, wat het nationale team voor
hem is. Wel een dure hobby, maar dat past
bij een Duvalier.
