Gemengd liturgische
commissie Nederland
en Vlaanderen
r
Halve eeuw
[Nijmegen in
documenten
gevangen
KERKEN IN '75
WEER SAMEN BIJ
GELDWERVING
CONCORDAAT
MET PORTUGAL
MOET HERZIEN
Briljant politicus Giscard
wekt vertrouwen bij Fransen
KORTE METTEN
'AT"
(Van een onzer verslaggevers)
NIJMEGEN „Is er bij de Nederlandse katholieken nog
genoeg over van het geloof in de zin van een confessionele
universiteit? Zal zij gevestigd blijven op de oude grond
slagen? De naaste toekomst zal uitwijzen of het tot het
prijsgeven van de confessionele beginselen gekomen is of
binnenkort komen zal. Ik voor mij hoop het niet meer te
beleven".
Dit valt te lezen m de inleiding
van „Katholieke Universeiteit
Nijmegen 1923—1973", het ge
denkboek ter gelegenheid van
het tiende lustrum van de uni
versiteit, dat deze week wordt
gevierd. De citaten zijn uit het
artikel „Terugblik" van de
hand van wijlen prof. dr. L. J.
Rogier, die onlangs is overle
den, wiens woord daardoor wel
een bijzondere ibetekenis krijgt.
Het gedenkschrift hoeft als onder
titel meegekregen: „Een docu-
mentenboek". Er worden
slechts feiten aangedragen en
de aandacht wordt vooral ge
richt pp het katholieke aspect
een zaak. die een bijzonder ac
cent kreeg, bijvoorbeeld in 1966
toen een commissie werd inge
steld onder voorzitterschap van
prof. SchiLlefbeeckx met de op
dracht zich te bezirmen over
handhaving of afschaffing van
het predicaat „katholiek".
De studentenleden van de com
missie kwamen tot de conclusie,
dat het woord „katholieke" af
geschaft moest worden, omdat
dat niet meer correspondeerde
met de geestelijke instelling van
de studenten. Het officiële rap
port van de commissie, waar
van de studenten toen geen deel
meer uitmaakten, eindigde ech
ter met de conclusie dat er on
danks incidentele nadelen (met
name op het gebied van de in
ternationale betrekkingen) geen
redenen om het predicaat „ka
tholiek" te laten vervallen.
Conflicten
Uit de documenten van de Rad-
boudstichting en de senaat
blijkt, dat de problemen in de
eerste jaren van het bestaan
meestal lagen op het gebied van
conflicten met de kerkelijke
overheid. De bisschoppen heb
ben lang invloed uitgeoefend op
de toen geheten „rooms katho
lieke universiteit" door middel
van de P^adiboudstichting, die bij
de oprichting besloot het beheer
en bestuur zelf ter hand te ne
men.
In 1931 wekte dit de wrevel op
van de toenmalige rector mag
nificus prof. dr. J. Ph. E. Dre-
rup, die in zijn overdrachts
rede, onder herhaaldelijk ap
plaus van de studenten, fel uit
viel tegen dit clericaie over
wicht. In 1948, een jaar, waarin
de universiteit uitgroeide tot een
volwassen wetenschapsinstituut,
trad een nieuwe bestuursstruc
tuur in werking en in 1961 vond
er een hervorming plaats, die
de invloed van de Radboudstich-
ting beperkte tot het bestuur
van de theologische faculteit en
het in kennis stellen van de be
noeming van een nieuwe kandi
daat om die op zijn morele en
godsdienstige status te kunnen
beoordelen.
Enkele voonbeeMen van conflicten
met de kerk worden in het ge
denkboek aangehaald als illu
straties van de problemen van
die tijd, zoals disciplinaire
maatregelen van de kerkelijke
autoriteiten tegen prof. dr. F. L.
R. Sassen.
Deze werd beschuldigd van ge
vaarlijke leerstellingen in een
artikel, dat dn 1931 In De Maas
bode gepubliceerd werd over
Thomas van Aquino en Hegel.
Autoriteiten in Rome meenden,
dat Sassen hiervoor moest wor
den ontslagen.
Het episcopaat drong aan op een
mildere behandeling en kreeg
gedaan, dat bij zijn ambt, hoog
leraar in de geschiedenis van
de wijsbegeerte, kon blijven be
kleden. Er werd wel de voor
waarde aan verbonden, dat ie
der jaar verlof moest worden
aangevraagd om prof. Sassen te
handhaven, terwijl hij boven
dien onder streng toezicht werd
geplaatst.
Een rechtstreekse inmenging op
het terrein van de wetenschap
pelijke verantwoordelijkheid
vond plaats in 1935. De bisschop
van Den Bosch, mgr. A. F. Die
pen. liet de rector magnificus
weten, dat hij een prooischrift
van zuster Mechtildis Alkemade
te neutraal vond, omdat er geen
enkel ge'oofsaspeet in voor
kwam. Hij wenste, dat daar
ernstig tegen geprotesteerd zou
worden.
Visitatie
Grote bekendheid kreeg de apos
tolische vdsitatio van dr. Seb.
Tromp s.j. in 1955 naar de gods
dienstige verzorging der studen
ten. Nederlandse katholieken
schenen de internuntius te heb
ben meegedeeld, dat de geeste
lijke verzorging in Nijmegen in
grote mate tekort schoot. Ook
de moeilijkheden rond prof.
Schillebeeckx, die volgens het
Franse dagblad Le Monde on
der verdenking stond van kette
rij, werd ver buiten de universi
teit bekend.
Behalve conflicten met de kerke
lijke overheid rezen er ook
moeilijkheden over de benoe
ming van dr. J. Th. Snijders tot
lector in de wijsgerige psycholo
gie in 1946. Men vermoedde, dat
hij lid was van de PvdA en de
aanstelling ging niet door.
Dat de meningen wat dat betreft
veranderd zijn, blijkt uit het
feit, dat dr. L. M. de Rijk, die
voor de PvdA zitting had in de
Eerste Kamer in 1961, zonder
moeite werd aanvaard alls hoog
leraar.
De meeste in het gedenkboek ge
publiceerde documenten over de
oorlogsperiode hebben betrek
king op de zogenaamde loyali
teitsverklaring, die in 1943 door
de secretaris-generaal van het
departement onderwijs, weten
schap en cultuurbescherming op
Duits bevel aan de studenten
ter ondertekening werd voorge
legd. Wie niet tekende zou de
studie moeten opgeven. De uni
versiteit gaf haar studenten ech
ter eenvoudig niet de gelegen
heid te tekenen, wie dat toch
wilde moest dat maar doen op
het departement zelf.
Dit heeft er ongetwijfeld toe bij
gedragen, dat het aantal Nij
meegse ondertekenaars slechts
0.0016 procent bedroeg. De tol
voor deze weigering had zeer
hoog kunnen zijn, want de be
zettende macht nam de weige
ring hoog op.
Dreiging
Plannen tot liquidatie en inbeslag
name van het kapitaal werden
beraamd, maar nooit uitge
voerd. Een belangrijke confron
tatie tussen studenten en bezet
tingsmacht ontstond in 1942,
toen de studenten het bordje
„verboden voor joden" van de
sociëteit verwijderden. Het ge
volg was sluiting van de ge
bouwen. Het centrale ontmoe
tingspunt verdween.
In zijn laatste toespraak in het
gebouw van het Nijmeegse Stu
denten Corps noemde de praeses
M. Rutten het een enorm offer,
maar nog licht in vergelijking
met wat anderen voor hun idea
len moesten prijsgeven.
Het studentenleven werd in de
eerste jaren ruime kansen tot
ontplooiing gegeven en de uni
versitaire overheden vonden het
slechts een enkele keer nodig in
te grijpen.
Dit werd anders toen prof. dr. J.
van Ginneken rector werd. zoals
blijkt uit de passage: „de nieu
we rector legde van de ergste
boosdoeners een fichesysteem
aan. waarop de zonden van de
individuele studenten minutieus
werden genoteerd". Hij vertoon
de hierbij een opvallende voor
keur voor het zesde gebod".
Studenten, die te ver waren ge
gaan strafte hij persoonlijk,
zoals blijkt uit een brief aan het
episcopaat: „Ik heb den delin
quent bij mij laten komen, hem
een strenge berisping gegeven
en hem naar zijn vader thuis
gestuurd met het verzoek hem
te straffen, althans hem veer
tien dagen thuis te houden".
Het In 1927 opgerichte studenten
blad Vox Carolina zorgde voor
de oorlog voor enig rumoer, het
na- oorlogse Nijmeegs universi
teitsblad sloeg wat dat betreft
alles. Het was dit blad, dat voor
het eerst de term „studenten
vakbeweging" gebruikte, die
landelijk werd overgenomen en
leidde tot de officiële oprichting
van de SVB.
Volgens het gedenkboek vinden de
beweging In het studentenleven
en de beroering In de universi
taire wereld hier, voor zover
het Nederland betreft, htm con
crete oorsprong.
De gevolgen hiervan bereikten
hun hoogtepunt In het acade
misch jaar 1968/69, een van de
meest spannende jaren van een
halve eeuw Nijmegen. Het jaar,
waarin de discussies over de be
stuursstructuur begonnen, de
eerste massavergaderingen be
legd werden en de eerste bezet
tingen plaats vonden.
Sinds die tijd is er uiterlijk niets
veranderd. Nog steeds vinden
studentenacties plaats, gericht
tegen staf en bestuur, nog
steeds willen de studenten hun
hervormingen doorvoeren. De
waarde hiervan en het effect,
dat bereikt wordt, moeten vol
gens de redactie in een volgend
gedenkboek aan de orde komen.
Prof. Rogier zegt in zijn inlei-
ding: „Het proces der katholie-
ke hervorming bereikte volgens
sommigen haar eindpunt op de
dies natalis van de katholieke
universiteit". Welk een mijlpaal
betekent het vijftigjarig bestaan?
Documentteiuboek
„Katholieke universiteit Nijmegen
19241973 (een documenten-1
boek, is tot stand gekomen j
onder redactie van prof. dr. A. I
F. Manning, drs. J. H. Roes, B.
H. Hermesdorf, prof. dr. J. C.
P. A. van Laarhoven en prof. I
dr. J. M. G. Thurlings, met me
dewerking van C. Th. K. Reul
en J. P. de Valk. Het boek om-1
vat ongeveer 500 pagina's en j
verschijnt bij uitgeverij Ambo
in een oplage van 3400 stuks.
Voor de totstandkoming is ge
bruik gemaakt van de archie
ven van de Radbouwstichting,
het Katholiek Documentatie
Centrum Nijmegen, het Rijksin
stituut voor de Oorlogsdocumen
tatie. de bisdommen Utrecht,
Den Bosch en Roermond en van
universitaire archieven.
PARIJS Valery Giscard d'Es-
taing, een van de twee Kandida
ten voor het Franse president
schap, is een typische vertegen
woordiger van zowel het provin
ciale patriciaat als van de hoog
ste intelligentsia van Frankrijk.
In zijn land wordt hij algemeen
beschouwd als een van de bril-
jantste politici van na de oorlog.
Met veel zorg en geduld heeft de
conservatief-liberale politicus
zich op de strijd om het presi
dentschap voorbereid. Sinds in
de tweede helft van de jaren
zestig de macht van president
De Gaulle begon te tanen, heeft
hij behendig toegewerkt naar d«
vorming van een alternatief
voor het gaullisme. Daarbij ba
seerde hij zijn beleid op de
overtuiging dat het overwegend
behoudende Franse volk bij
voorkeur geregeerd wil worden
vanuit het centrum.
Giscard werd op 2 februari 1926
in Koblenz aan de Rijn geboren
waar zijn vader Edmond in die
tijd een hoge financiële post be
zette bij de Franse bezettings
troepen in het Rijnland. Behal
ve financieel deskundige was
zijn vader ook industrieel en
schrijver.
Met de beste cijfers voltooide Va
lery zijn studie aan de belang
rijkste 2 Franse onderwijsinstel
lingen de Ecole Polytechni-
que ep het opleidingsinstituut
voor diplomaten de Ecole Natio
nale d'Administration. Met deze
ondergrond kwam hij in 1952 in
dienst van het ministerie van
Financiën en Economische Za
ken. Tien jaar later benoemde
president De Gaulle hem als
36-jarige tot hoofd van dit de
partement, een post die hij
sindsdien met een onderbreking
van drie jaar is blijven bezet
ten.
Giscard, aan wiens familienaam
kort voor zijn geboorte "d'Es-
taing" was toegevoegd, naar
een dorp waar zijn familie land
had verworven, was inmiddels
getrouwd met Anne-Aymone de
Brantes, een kleindochter van
een van de grootste Franse
staalmagnaten, Charles Schnei
der. Zij hebben twee dochters erf
twee zoons.
Met in feite alleen de president
boven zich heeft Giscard de af
gelopen jaren de hele Franse
economie geleid. Voor de grote
economische vooruitgang in de
jaren zestig en daarna was hij
in hoofdzaak verantwoordelijk.
De houding van De Gaulle tegen
over Giscard werd enerziids ge
kenmerkt door bewondering
voor de grote intellectuele capa
citeiten van de minister en aan
de andere kant door ergernis
over het feit dat Giscard zijn
mening niet onder stoelen of
banken stak. Daarbij kwam nog
een zekere minachting van de
generaal voor de ambitie van
Giscard zich bemind te maken
bij het volk. Zo moest de be
windsman eens een hatelijke op
merking incasseren, toen hij in
vrijetijdskleding de pers te
woord had gestaan. De Gaulle
die hem op de beeldbuis had ge
zien, merkte fijntjes op: „U
sprak goed, Giscard, maar u
had uw gitaar vergeten". De
onafhankelijke opstelling van de
minister leidde ertoe dat Do
Gaulle hem in 1966 verving door
de volgzame gaullist Michel De-
bré. „Ik ben weggestuurd als
een bediende", merkte Giscard
voor de man op het portret achter
bitter op. Hij zette dit echter de
president drie jaar later betaald
door beslissend bij te dragen tot
de nederlaag van De Gaulle in
een referendum over gewestelij
ke hervormingen en een nieuwe
opzet voor de Senaat. Nadat de
generaal zich had teruggetrok
ken in Colombey-les-deux-Egli-
ses, hielp Giscard diens opvol
ger, Georges Pompidou, aan de
overwinning in ruil waarvoor
hij spoedig zijn oude ministersA
post weer kon bezetten.
Hij was inmiddels leider gewor
den van de Onafhankelijke Re
publikeinen, de op een na groot
ste fractie van de regerings
meerderheid, en profiteerde in
die positie van het deelgenoot
schap met de gaullisten.
De gebeurtenissen na het onver
wachte overlijden van Pompi
dou op 2 april, twee jaar voor
het verstrijken van zijn ambt»,
termijn van zeven jaar, bete
kenden een bevestiging van Gis-
cards theorie. De verdeeldheid
onder de gaullisten bleek zo
groot dat hij in de eerste ronde
van de presidentsverkiezingen
hun kandidaat, Jacques Cha-
ban-Delmas, ver achter zich
kon laten, waardoor hij automa
tisch de rol kreeg toebedeeld
om te proberen de kandidaat
van het linkse blok, Francois
Mitterrand, de pas af te snijden
en zo te voorkomen dat met
hem weer communisten in de
regering zouden komen.
Tot veler verrassing bleek de pro
fessorale Giscard in de verkie
zingscampagne ondanks de
kloof die hem van nature van de
massa scheidt, bij het publiek
over te komen als een vertrou
wenwekkende figuur die de pro
blemen van land en volk kent en'
weet hoe deze op verantwoorde
wijze moeten worden opgelost.
Een enquête na afloop van een
televisiedebat met Mitterrand
wees hem aan als winnaar wat
overtuigingskracht en behendig
heid betreft. In andere opinie
peilingen bleek dat het publiek
hem het meest toegerust achtte
voor Jiet presidentschap en dat
men de verdediging van het
prestige van Frankrijk in het
buitenland in zijn persoon het
best gewaarborgd vond. Op de
vraag wie de geschikste kandi
daat was om de prijsstijgingen
te bestrijden, de werkgelegen
heid te waarborgen en de ar-
beidsvrede te handhaven, wees
echter de meerderheid van de
ondervraagden Mitterrand aan.
Profiterend van het ontzag dat
in Frankrijk bestaat voor "de
beste van de klas", en specule
rend op de diepgewortelde vrees
bij vele Fransen voor het com
munisme is de zelfverzekerde
Giscard in staat gebleken met
zijn vage plannen voor "veran
deringen zonder risico's een al
ternatief te bieden voor het in
grijpende program van zijn link
se concurrent.
Advies-
bureau's vooi
kabel tv
werken samei
Zes van handel en industrie ona
hankelijke Ingenleursbureai
hebben zich gebundeld In ei
Amsterdams „Onafhankell
Adviesbureau voor Kabeltele\
sie". De werkzaamheden be
staan uit het adviseren van o
drachtgevers, zoals gemeenteb
sturen en woningbouwverenigb
gen. Deze adviezen houden ot
der meer in: het ontwerp, hl
op tekening vastleggen, het nu
ken van bestek, het aanbestede
en het houden van toezicht o
de uitvoering van installatie
voor kabel-tv.
De zes adviesbureau's hebben 1
kantoren, verspreid over hef
Nederland, met totaal i
medewerkers, doorgaans gesji
cialiseerd op het gebied i
bel-tv.
Het bureau is van mening, dat ti
op heden het gemeenschapsgel Oil
bij de aanleg van kabeltelevi
niet altijd op de meest efficiënj
wijze is besteed. Door het 1
delen van de krachten, keni
en ervaring, zou door dit i
we adviesbureau, gevestigd j
de De Ruytefkade 97 in Amst
dam. beter dan voorheen kid
nen worden uitgezocht voor w^j
ke gemeente (woningbouwvei
eniging) wélk materiaal mof
worden gebruikt en op wèlii
wijze.
Geen van de participerende
reau's heert, op welke
dan ook, binding met de handef
waardoor ook onderdelen
verschillend fabrikaat
kaar kunnen worden gekoppel]
Dit Amsterdamse adviesburej
blijft, binnen de garantiepen
de. ook na ide oplevering v;
installaties aansprakelijk,
gaat ervan uit, dat aan tv-,pi|
gramma's het aanbod beperl
moet blijven tot de Nederland]
zenders, Duitsland I, II en IlJP
België Vlaams I en Frans
Daarbij kunnen dan lokale e
regionale tv, onderwijs en andj
re vormen van informatiever
werking komen via de kabel t^t pa
MmKMMËmÊÊtlt
Paus
betreurt
resultaat
van
referendum
Paus Paulus heeft zijn „smart
en verbazing" uitgesproken
over het resultaat van het re
ferendum Initalle waarbij de
IKtallanen stemden voor hand
having van de echtscheidings-
wet.
De paus die in de Sint Pieter
sprak tot een groep pas ge
huwde Italiaanse paartjes.- ver
klaarde bijzonder getroffen te
zijn „door het gebrek aan soli
dariteit dat niet weinig leden
van de kerkelijke gemeen
schap getoond hebben tegen
over de rechtvaardige en juis
te zaak van de onontbindbaar
heid van het huwelijk".
Wijwillen aanmen, aldus paus
Paulus, dat deze mensen ge
handeld hebben zonder zich
voldoende rekenschap te heb
ben gegeven van de ernstige
gevolgen van hun gedrag, hoe
wel toch de verwijzingen in het
openbaar van bevoegde zijde
naar de wet van God en de
kerk niemand in tw'jfel nadoen
moeten laten...Deze wet is niet
veranderd". En. zo bes'oot de
paus. opdat het stepped-**
van hen d'.e onjuist gehand*'»'
hebben, niet tot |pvcn*'e~"
gewetenswroejvng beidt ho*vn
en wensen wij dat erk de~e
mensen, samen met ons, zullen
pogen de ware opvatting van
het gezin te doen zegevieren.
De bisschoppen hebben op hun maandelijkse
vergadering, deze week in Breda gehouden, ln
de Nederlands-Vlaamse gemengde commissie
voor liturgische zaken benoemd: mgr drs J.
Bluyssen, bisschoppelijk referent voor de litur
gie, hoofdluchtmacht-almoezenler dr. Ph. Bar
osb en drs E. de Jong, respectievelijk vice-voor-
zitter en lid van de Nationale raad voor Litur
gie. Een vierde lid zal niet vast worden be
noemd maar ad hoe, naargelang de aard van
de werkzaamheden.
Op de instelling van een gemengde liturgische
commissie voor één taalgebied is een achttal ja
ren geleden vanuit Rome aangedrongen door de
congregatie voor de eredienst. Nederland en
Vlaanderen gaven daaraan gevolg.
De Nederlandse raad voor Liturgie en zijn
Vlaamse evenknie de Interdiocesane Commissie
voor Liturgische Zielzorg hebben besloten de
respectieve episcopaten voor te stellen de ge
mengde commissie te versterken door haar le
dental te brengen van twee op acht. Afgespro
ken is dat de werkzaamheden van de gemengde
commissie zich zullen beperken tot de vertaling
van de Romeinse liturgische rituelen. Voor Ne
derland en Vlaanderen zal één officiële verta
ling van het Romeins missaal verschijnen.
Aan de afgevaardigden naar het tweede Lande
lijk Pastoraal Overleg besloot de bisschoppen
conferentie als volwaardige leden drie katholie
ke, Nederlands sprekende gastarbeiders- een
Spanjaard, een Italiaan en een Portugees alsook
een katholieke rijksgenoot uit Suriname toe t#
voegen. LPO II. dat van 30 augustus tot en met
1 september in Noordwijkerhout wordt gehou
den, zal zich onder meer met de buitenlandse
werknemers in ons land bezighouden.
Van 14-26 januari houden ze
ven christelijke kerken in Ne
derland wederom een landelij
ke b'jdrage-actie tot lenig'ng
van da n'ant-cl'Jke kerkelijke
nod-n onder het gezamenlijke
motto „Kerkbalans 1975".
meer verwachting". Is goed
geslaagd. Uit pril'ngen b'Mkt
dat bij de hervormden en ge e-
formeerden vijftien pet. méér
is binnengekomen, bij de ka-
tho':eken rond npgen pet A'pe-
meen viel er instemming te
beluisteren met de oecumeni
sche opzet van de actie. Aon
rooms-katholieke zijde vonden
velen dat dit de aantrekkelijk-
he'd van de actie had ver
hoogd.
De ke-ken die in de actie
Kerkbalans samenwerken zijn:
de rooris-kathol'eke kerk, de
ned*rlandse hervn—-de kerk
de gereformeerde ke-ken. de
doopsgezind societe-'t. de evan-
gelisch-Lutherse kerk. de re
monstrantse broederschap en
de oud-katholieke kerk
De actuele gebeurtenissen in
Mozambique hebben de proble
men der Portugese bezittingen
in Afrika tot centraal thema
gemaakt van de Panafrikaanse
kerkenconferentie, die momen
teel in Lusaka in Zambia baar
derde algemene vergadering
houdt.
Secretaris-generaal Burgess
Carr uit Nairobi hield de gede
legeerden van 104 kerken uit
32 Afrikaanse landen als zijn
mening voor; dat het thans
niet alleen meer gaat om de
vrijheid voor de Afrikanen in
deze landen, maar evenzeer
om de „bevrijding der blan
ken" uit een kritische situatie.
Hij herhaalde zijn reeds aan
de paus gestelde eis, dat het
Vatikaan zijn in 1940 met Por-
tugal gesloten concordaat zou
herzien.
In een hoofdartikel in „Times
of Zambia" werd krachtig ge
suggereerd, dat de Panafri
kaanse kerkenconferentie zich
duidelijk van de r.k. kerk zou
distancieren. Aan de „be
vreemdende neutraliteit" van
deze kerk is het te wijten, al
dus het blad, „dat de Afri
kaanse strijd tegen de Portuge
se fascisten al niet tientallen
jaren geleden voorbij had kun
nen zijn".
PEP
Deen
raki
adai
eide
eleg
o.2 in
Centraal Comité van
Wereldraad bijeen in Berlijn
Het 120 leden tellende Centraal Comité van de Wereldraad van
Kerken komt van 11 tot 18 augustus ln West-Berlijn vijfde assem
blee van de Wereldraad, die medio 1975 in Djakarta gehouden
wordt, ln zijn vergadering van augustus moet het Centrale Comi
té het definitieve program van de assemblee gereed krijgen.
Daarnaast heeft het Centraal Comité nog andere belangrijke pun
ten op zijn agenda staan, zoals de wereldvoedselcrisis, de rela
ties met de r.k. kerk in de toekomst, de z.g. kerkwereldbank, hel
nieuwe mandaat voor het programma ter bestrijding van het ra
cisme. Nog een zwaar agendapunt zal zijn de bes,reking van een
studie over „wetenschap entec hnologie in dienst van de mense
lijke ontwikkeling". Aan deze studie is vijf jaar gewerkt. Ook zal
het Centraal Comité beslissen of nog verder gestudeerd moet
worden op het thema geweld-geweldloosheid, waaraan ook al ja-
ren zijn besteed.
KERK
EN
WERELD
De sociale commissie van de
economische en sociale raad
van de Verenigde Naties heeft
een Nederlands voorstel goed
gekeurd; dat de bevordering
beoogt van een V.N.-verklaring
tegen religieuze onverdraag
zaamheid. Alleen de Sowjet-U-
nie, Polen, Oost-Duitsland,
Tsjechoslowakije en Mongolië
stemden tegen het voorstel,
dat nu naar de algemene ver
gadering gaat.
De synode van de evnnge-
lisch-lutherse kerk heeft met
34 te*en twee stemmen zich
uitgesproken voor de nieuwe
ontwerpstatuten van het Ikon,
de nieuwe vorm voor interker
kelijk" 7.endp*rv,cbt:gden,
waarbij Ikor en Convent van
kerken zouden samengaan. De
goedkeuring volgt na afwijzing
door de gereformeerde kerken.
De hervormde synode heeft
Het Ikon-plan voorlopig van de
agenda afgevoerd. De ombouw
van Ikor naar Ikon zou de
stichting een grotere vrijheid
ten opzichte van de deelne
mende kerken geven.
De rede, die professor dr. Jos
Schrijnen heeft gehouden bij
de opening van de Katholieke
Universiteit Nijmegen in okto
ber 1923 onder de titel „Eigen
Kuituur" is in een ongewijzig
de herdruk opnieuw uitgegeven
bij de Nijmeegse uitgeverij
Dekker en Van de Vegt, Fran
sestraat 30. De directe aanlei
ding om de rede opnieuw uit te
geven is het feit, dat deze
week bij gelegenheid van het
tiende lustrum van de univer
siteit een wetenschappelijk
congres wordt gehouden met
als thema „Wetenschap tussen
cultuur en tegencultuur. De
prijs van de herdruk is 3 90
gulden. Twintigduizend nieuwe
leden was deze week de eerste
score van de actie voor het
Nederlands Bijbelgenootschap
die op het ogenblik wordt ge
houden onder protestanten, die
bij een van de kerkgenoot
schappen staan ingeschreven.
Het gaat om een jubileum-ac
tie bij gelegenheid van het
160-jarig bestaan van het
N.B G. Het doel is 50.000 nieu
we leden te winnen, om daar
door het totaal te brengen op
300.000.
Op dinsdag 18 juni zal in het
Marcus-centrum te Utrecht de
zesde charismatische theolo
genconferentie worden gehou
den door de interkerkelijke
„Charismatische Werkgemeen
schap Neder'and". Gastspre
kers zijn prof. dr. J. Rodman
Williams en David du Plessis.
leiders van de charismatische
beweging in de V.S.
