We worden spits
BEROEPSZIEKTE DOOFHEID
Kies(keurig)
VOOR DE VROUW
asphalt. Roest en cognac. U ziet, de Het Modecentrum te Rotterdam heeft een
overzicht gegeven van de schoenen, die deze
zomer door heel Nederland verkocht zullen
worden. Het is een (bij wijze van spreken)
..naamloos" instituut, dat achter de scher
men opereert. Een tentoongestelde collectie,
binnenkort in de winkels toont dat in de open
familie, de hoge hak met enkelband en spits
neusje half leer half reptiel wel
markt zal kunnen veroveren. De schoenmode
is duidelijk rustiger en verfijnder geworden;
de kleuren zijn teerder, rose en wit met
reptiel (natuurlijk het onverwoestbare zwart
met wit), de vormgeving is slanker doordat
de leest spitser is. Stevige hakken zijn er
ook, maar zwaar kan niemand die meer noe
men. Op voorzichtige voetjes sluipt de slee-
hak terug, ook in touw (doorlopende zolen
met geborduurde linnen neus) voor strand en
boulevard. De plateauzool houdt zich kalm.
Maar in de avant garde look heeft ze nog
een hoog woord. Behalve de zachte kleurtjes,
vaak in combinatie met wit, groen en. geel is
een uitgesproken modekleur roest of cognac.
maar dan voor de wat steviger schoenen
met de bolle neuzen.
Het materiaal is voornamelijk een gladde
leersoort, verwerkt met een klassieke afwer
king en een iets transparante finish. Het leer
moet zacht, licht soepel cn natuurlijk zijn.
Sandac'tjes voor hete dagen van soepel leer. De hak geeft steun
maar is niet grof.
in zo n lange rok met tun.ek Franse pret porter)
rok. Gebreide look (zeer vin") in losse stijl. Materiaal tomaat rode wol.
Het is allemaal wel aardig wat de hogere modemakers hebben uitge*
kuurd: de langere rok voor de zomer. Maar het verkoopt niet. Diver
se boetieks, d'e langere mode van b.v. Jean Louzac in hun rekken
hebben, stuurden de boel terug met verzoek de zomen in te nemen.
Niemand schi'nt eraan 'e willen. In de etalages van de modemagaz:j-
nen is het ook duidelijk zichtbaar. Men toont in de grote verkoop de
rok tot op of even over de knie, maar een enkele haalt de kuit. De
moderne vrouw ziet die lengte voor mcoi weer niet zitten.
Bovendien is het oppassen geblazen met zo'n rok. De oudere vrouw
wordt er soms alle rt m-.ar ouder van. Goed mot o: hoe jonger hoe
langer, hoe ouder hoe kerter. De tiener en de hyperslanke jonge
vrouw van twint'g kan zich een kuitlange rok wel veroorloven, de vol
wassen vrouw moet a' over een verdraaid goed figuur be?ch;kken wil
de mode, die men in Parijs en Rome heeft uitgebroed haar flatteren.
N:et alle-cou'urrTs hebben zich aan de !an""re refle gewaagd. Behalve
Courrèges (die mini trouw bleef, lengte die overigens geheel „uit"
is) kwam Cardin met de breed uitslaande pettycoat-rok ais een thee
muts.
Als u het allemaal niet meer w^et, sla dan eens een oud familieal
bum open. Daarin ziet u de mode van nu, maar dan vertaald. En
kijk daarna kritisch in de spiegel of die uz ai staan. Er zijn nog an
dere mogelijkheden dan het brave deux-pièces handbreed onder de
knie, het damesachtige pakje, de étagerok. Opmerkelijk is: de prêt
porter in Pari s kern. r:t veel pitt rcr za!-?n voor d» dag dzn de cou
ture met de grot» C. Ba do.-rvcor zu'len de meeste vrouwen dan ook
wel vollen. De rok ror.d de knie zal b:t ple t grotendeels wel winnen.
Laat de boeren m-ar dor:cn. Ter geruststelling, veel couturiers wis
ten ook niet precies wat ze wilden. Ze brachten in hun collecties vijf
lengtes.
Wat zeggen Nederlandse couturiers over de langere rokleng'.e?
„Voor heel veel vrouwen erg leuk, maar een heleboel vrouwen moe
ten er niet mee Iepen. Ik deuk het liefst aan een lengte even over de
knie. Het ligt aaa het figuur, of ze lang en slsr.k is. a:.n de verhcud'r.
a t.„ /->„ 6en w* het f'rjuiir ook. Als je maar niet lukraak alle kleren lang gaat
de vorm van een poncho. Op een g j n
if mAa maken, dat is uit len bo:e. Da mode is voor verschillende mensen
met verschillende figuren. De nieuwe trend brengt een moeilijke
lengte omdat tè lang oud maakt. De broek is 't voor mij nog steeds".
De lange lente? Heel goed! Alleen, er is geen speciale lengte. Het
hangt van het model af en van de stoffen. Tamelijk gelijke lengte
verveelt. Da mede is n et alle n voor de salccs, de mode moet d?
straat op. In ieder geval, lang is beter dan boven de knie, (mini)
daarin zagen da vrouwen er uit ais ouda schoolkinderen".
Flink over de knie? De enige lengte die ik mooi vind. Het mantelpak
moet ruim de knie bed-vken, vooral voor de jonge vrouw is een-rok
die het dikste deel van de kuit bedekt erg mooi. De hele dunne jonge
vrouw kan die 1 angle hat beste dragen; voor de middag in drel-stof
fen. Groter dan maat 40 en ouder dan 40 moet de knie altijd be
dekt houden. Een kr.ia is geen mooi instrument, dus maar liever be
dekken. Een kn e en ean elleboog bij een vrcuw bestaan feitelijk
niet".
„De lengte moet niet over de knie zijn. Deze zomer liefst zesbaans
rokken dragee. H: bean wordi; er slanker door. Kuitlang: niet voor
de oudere- en n at voor da jongere vrouw".
De „lange rok", gaat helemaal niet. Dat is meer 'n lengte voor alleen
mooe, nee beeldschone vrouwen. De pers in Parijs cn Rome moest
weer eer.s wat r uws zien. Als ik allemaal dingen ga inkopen, die ik
niet verkoop, ga ik eraan stuk'
„Voor iedereen verschil! :nd. Als ik de mannequins zie binnenkomen
met laarzen aan onder een kuitlange jurk vind ik het enig staan,
maar voor de meeste vrouwen prefereer ik een roklengte rond de
knie. Alleen jong kan leng dragen. Boven de 40 kan een vrouw zich
beter aan het klassieke houden. En dat is makkelijk, want alle leng
tes zijn goed. Vroeger was het 25 cm of 20 cm of voor mijn part 28
cm van da vloer maar dat is niet meer".
Cacherel houdt het kort. Maar wel wijd. De trend is „wi
„De terugkear naar de len«»*e van de vijftiger jaren is midi met
andere naam. Maar herhaling is niet altijd verbetering. Toch zijn er I
confectionnairs die er de laatste vier en twintig uur voor zijn gaan
voelen. Iemand, die het zich kan per^'t'—en neemt er in de gardero- i
be toch een lange rok bij. Als statussymbool. Alleen haute couture Fijne tuinbroek (Elvis Presley-stijl). die eruit ziet of hij te groot is. Maar dat is nou juist het raffinement.
denkt aan lang. Te groot lijkende kleren gooien hoge ogen. Ook de blouse lijkt een maat te groot voor de draagster.
Aantasting van het gehoor door
langdurige blootstelling aan la
waai op het werk is reeds lang
'n bekende zaak. Lawaai bescha
digt het binnenoor. Dit binnen
oor wordt eigenlijk langs drie
kanten bedreigd: het lawaai, de
ouderdom en het gebruik van
bepaalde medicamenten. Vooral
het hydrostreptomycine, vroeger
veelvuldig gebruikt bij de be
handeling van tuberculose, heeft
veel slachtoffers gemaakt. In
ons binnenoor zitten zeer gevoe
lige cellen d:e de geluidsprikkel
opvangen en doorseinen naar
de hersenen.
Deze cellen, gelegen in het zoge
noemde orgaan van Corti, wor
den gemakkelijk beschadigd
door een overdreven geuidsin-
tensiteit. Deze wordt in deci-
bells volgens een schaal gaande
van 0 tot 120 db. Zero decibell
komt overeen met de gehoor-
drempel, het zachtste geluid dat
we kunnen waarnemen, terwijl
120 db de bovengrens aangeeft
waar het geluid zo sterk wordt
dat het pijn'ijk aandoet.
Men spreekt dan ooi van pijn
grens.
Ook de toonhoogte speelt een be
langrijke rol.
Vooral dat gedeelte van het bin
nenoor dat de hogere tonen
dient op te vangen is gevoelig
voor lawaaibeschadiging.
Da aantast ng manifesteert zich
vcoral ter hoogte van de *4000
tri lingen (hertz) per minuut en
bre'dt z ch i.adien ook uit naar
de lagere en de nog hogere to
nen. De zaak wordt pas echt
vervelend wanneer de spraakzb-
ne, gelegen tussen 300-3000 tril
lingen per sekonde, aangetast
wordt.
Beroepsdoofheid verloopt, meestal
in twee stadia,. Eerst treedt er
een gehoorsvermoeidheid op,
gekenmerkt door een voorbij
gaande vermindering van de ge-
hoorscherpte
De persoon in kwestie heeft het
gevoel alsof er watten in zijn
oren zitten. Deze dalhg van het
gehoor kan, naargc'ang de
sterkte en de duur van het la
waai, enkele minuten tot zelfs
enkele dagen aanhouden.
Nadien stelt zich een blijvende
gehoorsvermindering in die defi
nitief is. In het begin wordt
slechts een kleine gehoorszóne
aangetast, later wordt het
steeds uitgebreider, /ooral ge
twee jaren na de b'ootstelling
aan het risico. Enkel een nauw
keurige meting van het ge
hoor kan een vroegt'joige aan
tasting aantonen.
Zoals reeds vermeld wordt de so-
werk brengi geen herstel van
het gehoor, maar stopt and«M
zijds wel de ontwikkeling naar
volledige doofheid. Tevens is
het ook belangrijk om te weten
dat de beroepsdoofheid niet ver
durende het eerste of de eerste Het verlaten van het lawaaierige Wat betekent dit in de praktijk?
Hier zijn enkele referentiecijfers:
Gefluister op een afstand van
één meter: 30 db.
Conversatie met middelmatige
intensiteit op een aistand van'
één meter: 60-415 db.
Achtergrondsgeluid in een
straat met druk verkeer: 70-75
db.
Machineschrijven: 70-80 db.
Drukpersen; 95 db.
Schadelijkheidsdrempel: 80-90
db.
Schrijnwerkerij: 96-100 db.
Sterke zagen: 100 db.
Pneumatische hamers: 105 db.
Klinken met pneumatische
werktuigen: 110-115 db.
Drempel van pijn*evoe1: 120
Medische rubriek
clale weerslag vooral groot zo- beterd kan worden door een ge-
dra de spraakzöne bereikt hoorprotese.
wordt. Wanneer is lawaai schadelijk voor
Meestal worder. beide oren getrof- het gehoor?
fen, alhoewel niet steeds in ge- Doorgaans neemt men aan dat de
lijke mate. Wat verloren is schade-grens gelegen is op 85-90
blijft definitief verloren. decibell.
db.
Vliegtuigmotor op proefbank:
125-130 db.
De beste manier om de schade
lijkheid te meten blijft nog al
tijd een meting van de lawaai-
intcns;telt op de arb?!ispost.
H erbij komt men tot dc vaststel
ling dat de schade-grens dik
wijs bereikt wordt.
Ge!u dsvermindering is meestal
een dure aangelegenheid. Daar
om laten sommige werknemers
de zaken maar op zijn beloop.
Het gevaar is niet zo onmiddel
lijk voelbaar en het verminde
ren van het lawaai in een be
paalde werkp'aats xnet enkele
decibells is dikwijls een kwestie
van gro:e bedragen.
Schematisch kan het lawaai ge
dempt worden ter hoogte van de
bron, ter hoogte van het oor of
ook op zijn weg van de bron
naar het oor.
Het oor zelf kan uitgerust worden
met stopjes of aangepaste kop
telefoons.
De produktie van het lawaai bij
de bron verminderen is niet
steeds mogelijk. Er bestaat een
individuele gevoeligheid aan la
waai, alhoewel er nog geen gel
dige test bestaat om de overge
voelige personen op voorhand te
selecteren. Dit zou echter het
ideaal zijn omdat men dan deze
personen van bij de aanvang
kan oriënteren naar een ander
beroep.
Blijft dan alleen een geregelde ge-
hoorsmeting om «én beginnende
aantasting tijdig te detektcren
en zo nodig, mits financiële
staatstussenkomst een herscholing
of reklassering te doen naar een
aangepaste betrekkfrig.
